
Ongelooflijk duizelig, wat mankeer ik?
donderdag 27 juni 2013 om 18:16
Misschien kom ik als een aansteller over, maar ik mankeer nooit iets. Ik ben dan ook echt een leek als het om ziektes en aandoeningen gaat. Daarom vind ik het ook een beetje eng dat ik zo duizelig ben. Ik loop al de hele dag te tollen, ben al een paar keer echt omgevallen.
Vanmorgen was ik erg duizelig. Op weg naar yoga, fietste ik bijna tegen een stoep op en kon ik moeilijk mijn balans houden. Tijdens de yoga viel ik bijna om en ben ik maar eventjes gaan zitten...
Ik heb toen ik thuiskwam 2 boterhammen gegeten (voordat ik naar yoga ging al een bak yoghurt gegeten), misschien had ik honger? Dat was het niet. Toen ben ik naar bed gegaan, heb 2 uur liggen slapen (wat heel uniek is, want ik kan nooit slapen overdag). Maar nu zit en lig ik nog steeds te tollen.
Wat doen jullie meestal als je last hebt van duizeligheid?
Vanmorgen was ik erg duizelig. Op weg naar yoga, fietste ik bijna tegen een stoep op en kon ik moeilijk mijn balans houden. Tijdens de yoga viel ik bijna om en ben ik maar eventjes gaan zitten...
Ik heb toen ik thuiskwam 2 boterhammen gegeten (voordat ik naar yoga ging al een bak yoghurt gegeten), misschien had ik honger? Dat was het niet. Toen ben ik naar bed gegaan, heb 2 uur liggen slapen (wat heel uniek is, want ik kan nooit slapen overdag). Maar nu zit en lig ik nog steeds te tollen.
Wat doen jullie meestal als je last hebt van duizeligheid?
donderdag 27 juni 2013 om 20:15

donderdag 27 juni 2013 om 20:16
Je kunt een virusinfectie hebben waarbij je evenwichtszenuw is ontstoken.
Informatie
Het voelt als zeeziek zijn. Zolang je ligt valt het wel mee, sta je op dan kun je tegen de vlakte gaan en moeten spugen.
Ik had het gelukkig maar een paar dagen. In bed blijven met een emmertje naast je, dat is het makkelijkste. En dan is het het snelste weer over.
Informatie
Het voelt als zeeziek zijn. Zolang je ligt valt het wel mee, sta je op dan kun je tegen de vlakte gaan en moeten spugen.
Ik had het gelukkig maar een paar dagen. In bed blijven met een emmertje naast je, dat is het makkelijkste. En dan is het het snelste weer over.

donderdag 27 juni 2013 om 20:33
Kan echt alles zijn, naar je huisarts.
Ik had dit toen ik heel hard van een paard was gevallen ineens een paar dagen later, echt zo duizelig dat ik geen vin meer kon verroeren. Dat was iets met een aantal letters, in ieder geval had het te maken met steentjes die in je evenwichtsorgaan horen te zitten, die zich verplaatsen naar een ander stukje van je evenwichtsorgaan, waar je lichaam niet aan gewend is en dus heftig op reageert. Dat moet even wennen en dan gaat het over, gebeurt ook bij bepaalde ontstekingen. Toen moest ik valoefeningen doen en na een tijd (paar dagen) was het redelijk weg. Maar. Dat had ik. Misschien heb jij iets heel anders, dus op naar de huisarts! Het is een super naar gevoel dat je alles beïnvloedt, dus laat er maar gauw naar kijken. Heb je vervoer? Niet zomaar gaan fietsen als je zo slecht bent hoor!
Ik had dit toen ik heel hard van een paard was gevallen ineens een paar dagen later, echt zo duizelig dat ik geen vin meer kon verroeren. Dat was iets met een aantal letters, in ieder geval had het te maken met steentjes die in je evenwichtsorgaan horen te zitten, die zich verplaatsen naar een ander stukje van je evenwichtsorgaan, waar je lichaam niet aan gewend is en dus heftig op reageert. Dat moet even wennen en dan gaat het over, gebeurt ook bij bepaalde ontstekingen. Toen moest ik valoefeningen doen en na een tijd (paar dagen) was het redelijk weg. Maar. Dat had ik. Misschien heb jij iets heel anders, dus op naar de huisarts! Het is een super naar gevoel dat je alles beïnvloedt, dus laat er maar gauw naar kijken. Heb je vervoer? Niet zomaar gaan fietsen als je zo slecht bent hoor!
donderdag 27 juni 2013 om 20:34
Ohja, er is trouwens verschil in soorten duizeligheid:
- De wereld om je heen staat stil, maar jij draait;
- De wereld om je heen draait, en jij staat stil.
Ik had het laatste, niks wilde stil blijven staan, alles draaide rondjes om mij. Dat is dan weer een ander symptoom dan wanneer jij rondjes draait en de rest stilstaat, dus dat is misschien iets om te onthouden voor je arts.
- De wereld om je heen staat stil, maar jij draait;
- De wereld om je heen draait, en jij staat stil.
Ik had het laatste, niks wilde stil blijven staan, alles draaide rondjes om mij. Dat is dan weer een ander symptoom dan wanneer jij rondjes draait en de rest stilstaat, dus dat is misschien iets om te onthouden voor je arts.
donderdag 27 juni 2013 om 20:58
Ik reageer kort, want ga snel weer achter de laptop vandaan
Ik slik geen medicijnen;
Stress had/zou het zeker kunnen zijn;
Het is inderdaad (voor mijn gevoel) plotseling ontstaan;
Misschien eigenwijs om dan toch naar yoga te gaan, maar je hebt vaak al snel zoiets van: ach, gaat wel over;
En de wereld om me heen staat stil, maar ik draai.
Ik heb mijn vader al gevraagd of hij me morgenochtend kan brengen. Ook al is het om de hoek, ik voel me echt te beroerd en ik ga dus niet fietsen.
Ik slik geen medicijnen;
Stress had/zou het zeker kunnen zijn;
Het is inderdaad (voor mijn gevoel) plotseling ontstaan;
Misschien eigenwijs om dan toch naar yoga te gaan, maar je hebt vaak al snel zoiets van: ach, gaat wel over;
En de wereld om me heen staat stil, maar ik draai.
Ik heb mijn vader al gevraagd of hij me morgenochtend kan brengen. Ook al is het om de hoek, ik voel me echt te beroerd en ik ga dus niet fietsen.

donderdag 27 juni 2013 om 22:20
Bij mij zeiden ze ooit ook BPPD. Ik werd wakker van een raar gevoel, nog in mn bed al duizelig, onderweg naar de wc paar keer omgevallen. Volgende ochtend na traplopen incl bocht ook ineens draaaaaiii en ik lag. Duurde twee weken, ging vanzelf weg. Ik moest die dag naar de fysio en die deed testjes en riep BPPD. Achteraf had ik de dag ervoor migraine gehad dus ik vraag me af of het niet ook daarmee te maken had. Ik was vaker duizelig rondom aanvallen. Nou ja, viel mee dus, even rustig aan, hoofd rechtop houden kan helpen.
Ik had er trouwens vooral last van als het beeld bewoog bijv. ergens dicht langslopen, passerend verkeer, collega die naast me gebaren maakte tijdens een overleg. Herken je dat?
Ik had er trouwens vooral last van als het beeld bewoog bijv. ergens dicht langslopen, passerend verkeer, collega die naast me gebaren maakte tijdens een overleg. Herken je dat?
vrijdag 28 juni 2013 om 06:45
quote:Silvy schreef op 27 juni 2013 @ 22:08:
Bppd is vooral als je beweegt. Ik heb dat een aantal jaar geleden gehad en werd vooral heel naar als ik ging liggen of juist opstond. Je kan daar wel misselijk van worden. Het fijne is dat het relatief makkelijk te verhelpen is.
Dus je herkent dat wel in mijn verhaal?
Ik ga zodadelijk naar de huisarts.
Ik ben benieuwd...
Bppd is vooral als je beweegt. Ik heb dat een aantal jaar geleden gehad en werd vooral heel naar als ik ging liggen of juist opstond. Je kan daar wel misselijk van worden. Het fijne is dat het relatief makkelijk te verhelpen is.
Dus je herkent dat wel in mijn verhaal?
Ik ga zodadelijk naar de huisarts.
Ik ben benieuwd...
vrijdag 28 juni 2013 om 06:46
quote:poesiepoes schreef op 27 juni 2013 @ 22:20:
Bij mij zeiden ze ooit ook BPPD. Ik werd wakker van een raar gevoel, nog in mn bed al duizelig, onderweg naar de wc paar keer omgevallen. Volgende ochtend na traplopen incl bocht ook ineens draaaaaiii en ik lag. Duurde twee weken, ging vanzelf weg. Ik moest die dag naar de fysio en die deed testjes en riep BPPD. Achteraf had ik de dag ervoor migraine gehad dus ik vraag me af of het niet ook daarmee te maken had. Ik was vaker duizelig rondom aanvallen. Nou ja, viel mee dus, even rustig aan, hoofd rechtop houden kan helpen.
Ik had er trouwens vooral last van als het beeld bewoog bijv. ergens dicht langslopen, passerend verkeer, collega die naast me gebaren maakte tijdens een overleg. Herken je dat?Ik stond al op met een raar gevoel en toen een paar keer omgevallen inderdaad. Op de trap houd ik me stevig vast, anders zou ik vallen. Ik vond het verkeer gisteren heel erg op me afkomen waardoor ik dus mijn balans moeilijk wist te behouden. En yoga was ook veel te veel van het goede. Niet alleen omdat ik moest bewegen, maar ook omdat ik anderen zag bewegen, heb ik het idee. Dus ik herken er wel wat in, ja.
Bij mij zeiden ze ooit ook BPPD. Ik werd wakker van een raar gevoel, nog in mn bed al duizelig, onderweg naar de wc paar keer omgevallen. Volgende ochtend na traplopen incl bocht ook ineens draaaaaiii en ik lag. Duurde twee weken, ging vanzelf weg. Ik moest die dag naar de fysio en die deed testjes en riep BPPD. Achteraf had ik de dag ervoor migraine gehad dus ik vraag me af of het niet ook daarmee te maken had. Ik was vaker duizelig rondom aanvallen. Nou ja, viel mee dus, even rustig aan, hoofd rechtop houden kan helpen.
Ik had er trouwens vooral last van als het beeld bewoog bijv. ergens dicht langslopen, passerend verkeer, collega die naast me gebaren maakte tijdens een overleg. Herken je dat?Ik stond al op met een raar gevoel en toen een paar keer omgevallen inderdaad. Op de trap houd ik me stevig vast, anders zou ik vallen. Ik vond het verkeer gisteren heel erg op me afkomen waardoor ik dus mijn balans moeilijk wist te behouden. En yoga was ook veel te veel van het goede. Niet alleen omdat ik moest bewegen, maar ook omdat ik anderen zag bewegen, heb ik het idee. Dus ik herken er wel wat in, ja.
vrijdag 28 juni 2013 om 08:49
Ik ben net terug van de huisarts.
Het was overduidelijk het evenwichtsorgaan.
Ik moet nu allemaal oefeningen gaan doen en met het hoofd bewegen.
Je moet juist niet stil gaan liggen, wat ik dus wel deed.
Ik ging stil liggen om het te laten rusten, maar alles moet juist weer op z'n plaatst komen en dus moet ik met het hoofd bewegen
Het was overduidelijk het evenwichtsorgaan.
Ik moet nu allemaal oefeningen gaan doen en met het hoofd bewegen.
Je moet juist niet stil gaan liggen, wat ik dus wel deed.
Ik ging stil liggen om het te laten rusten, maar alles moet juist weer op z'n plaatst komen en dus moet ik met het hoofd bewegen

vrijdag 28 juni 2013 om 11:24
Mocht het toch niet minder worden zou je ook eens kunnen overwegen te informeren bij een chiropractor. Ook omdat je aangeeft dat stress een rol zou kunnen spelen is het mogelijk dat je onbewust "verkrampt" bent en eea vanuit de overkrampte zenuwen in je nek komt.
Ik herken het volkomen, heb talloze onderzoeken gehad incl neurologische onderzoeken, scans en de hele bups maar nada.
Op aanraden van een kennis naar een chiropractor gegaan en dat heeft serieus vanaf de eerste behandeling meteen enorm resultaat gehad. Wat een verademing was dat!
Uiteraard hoop ik dat je er met de oefeningen snel vanaf bent maar indien niet is het het proberen waard.
Beterschap!
Ik herken het volkomen, heb talloze onderzoeken gehad incl neurologische onderzoeken, scans en de hele bups maar nada.
Op aanraden van een kennis naar een chiropractor gegaan en dat heeft serieus vanaf de eerste behandeling meteen enorm resultaat gehad. Wat een verademing was dat!
Uiteraard hoop ik dat je er met de oefeningen snel vanaf bent maar indien niet is het het proberen waard.
Beterschap!

maandag 1 juli 2013 om 07:48
Tijdens het weekend voelde ik me wel duizelig, maar wel een heel stuk minder. Gisteravond werd ik opeens weer ongelooflijk duizelig en misselijk. Gelukkig niet overgegeven. De duizeligheid, zei mijn huisarts, kan nog een paar weken blijven.
Als ik stress heb of weinig weerstand, voel ik me heel anders. Dit is echt heel iets anders. Ik heb dit nog nooit gevoeld. Vandaar dat ik ook naar de huisarts ben gegaan. Het gevoel was me onbekend.
De oefeningen zijn niet vervelend gelukkig, het is een makkelijke oefening waarbij ik op bed moet gaan zitten en me achterover moet laten vallen (en dan de ene keer even naar links kijken, de andere keer even naar rechts). Op die manier 'komt alles weer op zijn plek te zitten'.
Ik hoop dat het snel voorbij is! Want hierdoor kan ik dus ook niet gaan sporten, wat ik erg vervelend vind. Sport heb ik nodig om te kunnen overleven, haha.
Fijne week toegewenst allemaal!
Als ik stress heb of weinig weerstand, voel ik me heel anders. Dit is echt heel iets anders. Ik heb dit nog nooit gevoeld. Vandaar dat ik ook naar de huisarts ben gegaan. Het gevoel was me onbekend.
De oefeningen zijn niet vervelend gelukkig, het is een makkelijke oefening waarbij ik op bed moet gaan zitten en me achterover moet laten vallen (en dan de ene keer even naar links kijken, de andere keer even naar rechts). Op die manier 'komt alles weer op zijn plek te zitten'.
Ik hoop dat het snel voorbij is! Want hierdoor kan ik dus ook niet gaan sporten, wat ik erg vervelend vind. Sport heb ik nodig om te kunnen overleven, haha.
Fijne week toegewenst allemaal!