Gezondheid
alle pijlers
Onvriendelijke arts
donderdag 19 juni 2014 om 09:04
Hoi,
Ik ben op zoek naar advies.
Na een spoedopname in het ziekenhuis ben ik uiteindelijk bij een longarts terecht gekomen.
Onlangs had ik een afspraak met hem.
Ik ben erg bang voor de gevolgen van mijn ziekte en had veel vragen.
De arts beantwoorde mijn vragen wel maar gaf mij constant het gevoel dom te zijn, een klein kind te zijn en een last te zijn.
Hij maakte zelfs een paar keer een zeer onvriendelijke en beledigende opmerking. Gewoon een hele botte man.
Hoe langer ik er over nadenk hoe vervelender ik dat vind. Ik heb niet het gevoel dat ik hem kan vertrouwen ook al heeft hij medisch gezien niets verkeerds gedaan.
Mijn partner werkt zelf in het ziekenhuis en is artsen dus gewend. Hij vond hem ook niet erg vriendelijk, maar 'zo zijn artsen nu eenmaal'. Daar ben ik het niet mee eens.
Eigenlijk wil ik een andere behandelaar. Maar ik durf dat niet goed aan te kaarten in het ziekenhuis.
Hoe gebruikelijk is dat? En hoe ernstig moet mijn klacht dan zijn?
Wat zouden jullie doen?
Mijn partner vind dat ik 'zeur' en dat ik maar moet doen wat ik zelf wil.
Ik zal 1 voorbeeld geven van een belediging: "Het is ook wel erg dom van je om de pil te slikken als je bekend bent met spataderen"
(kijkt in de computer)
"Oh je bent wel onder de 40 (ik ben 32), dan moet ik het nuanceren"
Ik loop daar omdat ik bijna dood ben gegaan aan longemboliën door de pil. Ik was niet onder behandeling voor spataderen, mijn huisarts en apotheek hebben nooit gewaarschuwd. Deze longarts gaf me praktisch de schuld.
Ben ik overgevoelig? Of moet ik switchen? Wat zouden jullie doen?
Graag serieuze reacties want ik zit hier echt mee.
Ik ben op zoek naar advies.
Na een spoedopname in het ziekenhuis ben ik uiteindelijk bij een longarts terecht gekomen.
Onlangs had ik een afspraak met hem.
Ik ben erg bang voor de gevolgen van mijn ziekte en had veel vragen.
De arts beantwoorde mijn vragen wel maar gaf mij constant het gevoel dom te zijn, een klein kind te zijn en een last te zijn.
Hij maakte zelfs een paar keer een zeer onvriendelijke en beledigende opmerking. Gewoon een hele botte man.
Hoe langer ik er over nadenk hoe vervelender ik dat vind. Ik heb niet het gevoel dat ik hem kan vertrouwen ook al heeft hij medisch gezien niets verkeerds gedaan.
Mijn partner werkt zelf in het ziekenhuis en is artsen dus gewend. Hij vond hem ook niet erg vriendelijk, maar 'zo zijn artsen nu eenmaal'. Daar ben ik het niet mee eens.
Eigenlijk wil ik een andere behandelaar. Maar ik durf dat niet goed aan te kaarten in het ziekenhuis.
Hoe gebruikelijk is dat? En hoe ernstig moet mijn klacht dan zijn?
Wat zouden jullie doen?
Mijn partner vind dat ik 'zeur' en dat ik maar moet doen wat ik zelf wil.
Ik zal 1 voorbeeld geven van een belediging: "Het is ook wel erg dom van je om de pil te slikken als je bekend bent met spataderen"
(kijkt in de computer)
"Oh je bent wel onder de 40 (ik ben 32), dan moet ik het nuanceren"
Ik loop daar omdat ik bijna dood ben gegaan aan longemboliën door de pil. Ik was niet onder behandeling voor spataderen, mijn huisarts en apotheek hebben nooit gewaarschuwd. Deze longarts gaf me praktisch de schuld.
Ben ik overgevoelig? Of moet ik switchen? Wat zouden jullie doen?
Graag serieuze reacties want ik zit hier echt mee.
donderdag 19 juni 2014 om 09:12
Herkenbaar.
Ik had er een die zei; ik heb je geopereerd dus je kan nu nergens last meer van hebben...en nog wat opmerkingen waarvan ik dacht: nou moe....
Gewoon bij het maken van een afspraak zeggen dat je liever een andere arts wilt want het klikt niet goed. Dat snapt zo'n baliemedewerker heus wel. Dan hoef je geen klacht in te dienen.
Ik had er een die zei; ik heb je geopereerd dus je kan nu nergens last meer van hebben...en nog wat opmerkingen waarvan ik dacht: nou moe....
Gewoon bij het maken van een afspraak zeggen dat je liever een andere arts wilt want het klikt niet goed. Dat snapt zo'n baliemedewerker heus wel. Dan hoef je geen klacht in te dienen.
donderdag 19 juni 2014 om 09:18
donderdag 19 juni 2014 om 09:18
Ik zou het ter sprake brengen bij de arts dat hij je zo behandelt.
Dat heb ik een half jaar geleden ook gedaan nadat ik geopereerd was met spoed door een enorme botterik.
Ik durfde het eigenlijk niet zo goed , maar ik heb het toch gedaan.
En wat denk je?
Ik kreeg excuses en hij was zich er helemaal niet bewust van geweest.
Of het is verandert betwijfel ik , maar ik vond het wel stoer van mezelf
Dat heb ik een half jaar geleden ook gedaan nadat ik geopereerd was met spoed door een enorme botterik.
Ik durfde het eigenlijk niet zo goed , maar ik heb het toch gedaan.
En wat denk je?
Ik kreeg excuses en hij was zich er helemaal niet bewust van geweest.
Of het is verandert betwijfel ik , maar ik vond het wel stoer van mezelf
donderdag 19 juni 2014 om 09:19
Gewoon bellen naar het ziekenhuis en zeggen dat je liever een andere arts zou willen omdat je geen klik hebt met deze arts. Je zult de eerste niet zijn en ook de laatste niet.
Ik ben zelf eens bij een neuroloog geweest die vond dat ik helemaal niet zoveel pijn kon hebben als ik zei en zeker geen krachtsverlies. Toen heb ik ook om een andere arts gevraagd en die kreeg ik zonder dat ik uitleg hoefde te geven
Ik ben zelf eens bij een neuroloog geweest die vond dat ik helemaal niet zoveel pijn kon hebben als ik zei en zeker geen krachtsverlies. Toen heb ik ook om een andere arts gevraagd en die kreeg ik zonder dat ik uitleg hoefde te geven
Erger u niet, verwonder u slechts!
donderdag 19 juni 2014 om 09:40
Ik werk in een ziekenhuis en hier zijn de longartsen stomtoevallig inderdaad de meest botte. Vooral naar vrouwen toe. Als managementassistente hier krijg ik vaak denigrerende opmerkingen van een een bepaalde longarts naar mijn hoofd. (nu niet meer trouwens want ik pik dat soort gedrag niet)
Omdat ik met dit soort lomperikken werk kan ik het heel goed naast me neerleggen. Ik weet immers hoe ze zijn.
Maar ik kan me jouw gevoel goed voorstellen, zo wens je als patient niet behandeld te worden.
Vraag om een andere arts, geef het aan, maak een melding! In ziekenhuizen nemen ze dit serieus omdat er juist een enorme ontwikkeling op het gebied van patientvriendelijkheid bezig is.
Omdat ik met dit soort lomperikken werk kan ik het heel goed naast me neerleggen. Ik weet immers hoe ze zijn.
Maar ik kan me jouw gevoel goed voorstellen, zo wens je als patient niet behandeld te worden.
Vraag om een andere arts, geef het aan, maak een melding! In ziekenhuizen nemen ze dit serieus omdat er juist een enorme ontwikkeling op het gebied van patientvriendelijkheid bezig is.
donderdag 19 juni 2014 om 09:41
Natuurlijk kan je om een andere arts vragen.
Verder zou je een melding kunnen maken bij de patiëntenraad van het ziekenhuis. Dit is niet direct een klacht, maar wanneer de raad meerdere meldingen krijgt wordt er toch wel actie ondernomen en op z'n minst een gesprek aangegaan met de arts. Maar zolang niemand weet hoe bot zo'n arts is, wordt er gewoon niet gedaan. Klagen bij de buurvrouw of viva forum gaat echt niet helpen om zijn gedrag te verbeteren.
Het kan zijn dat die arts gewoon zijn dag niet had, net te horen gekregen dat zijn moeder terminaal ziek is, kind een probleem heeft, eigenlijk overspannen is, burn-out heeft etc. Absoluut nog niet goed, maar een arts is ook maar een mens.
Je kan zelf een gesprek aangaan met de arts en aangeven dat jet het een zeer onprettig consult vond.
Wanneer je dat niet wilt kan je wel om een andere arts vragen de volgende keer. Maar zorg wel dat er een melding komt bij de juiste instantie/persoon. Het is niet de taak van de balielederwerkster om dit door te geven aan de arts en te zorgen dat daar iets mee gedaan wordt.
Kijk eens op de website van het ziekenhuis hoe je een klacht kan indienen. Meestal wordt dit niet direct een officiële klacht, maar kunnen ze je wel adviseren op verdere stappen. En wat de gevolgen zijn wanneer jij een officieel klacht wilt indienen.
Verder zou je een melding kunnen maken bij de patiëntenraad van het ziekenhuis. Dit is niet direct een klacht, maar wanneer de raad meerdere meldingen krijgt wordt er toch wel actie ondernomen en op z'n minst een gesprek aangegaan met de arts. Maar zolang niemand weet hoe bot zo'n arts is, wordt er gewoon niet gedaan. Klagen bij de buurvrouw of viva forum gaat echt niet helpen om zijn gedrag te verbeteren.
Het kan zijn dat die arts gewoon zijn dag niet had, net te horen gekregen dat zijn moeder terminaal ziek is, kind een probleem heeft, eigenlijk overspannen is, burn-out heeft etc. Absoluut nog niet goed, maar een arts is ook maar een mens.
Je kan zelf een gesprek aangaan met de arts en aangeven dat jet het een zeer onprettig consult vond.
Wanneer je dat niet wilt kan je wel om een andere arts vragen de volgende keer. Maar zorg wel dat er een melding komt bij de juiste instantie/persoon. Het is niet de taak van de balielederwerkster om dit door te geven aan de arts en te zorgen dat daar iets mee gedaan wordt.
Kijk eens op de website van het ziekenhuis hoe je een klacht kan indienen. Meestal wordt dit niet direct een officiële klacht, maar kunnen ze je wel adviseren op verdere stappen. En wat de gevolgen zijn wanneer jij een officieel klacht wilt indienen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
donderdag 19 juni 2014 om 09:48
Die arts is uit hetzelfde gat gekropen als jij hoor. Als hij zo´n botte opmerking maakt, mag jij best zeggen; Ik kom niet voor kutopmerkingen.
Je zit er weliswaar als patient, maar vergeet niet dat elke patient in principe werkgever is. We betalen allemaal elke maand een kapitaal aan de zorgverzekering zodat artsen hun salaris krijgen. Als wij allemaal zouden stoppen met betalen, zou hij geen werk hebben!! Of in elk geval een heel stuk minder.
Je zit er weliswaar als patient, maar vergeet niet dat elke patient in principe werkgever is. We betalen allemaal elke maand een kapitaal aan de zorgverzekering zodat artsen hun salaris krijgen. Als wij allemaal zouden stoppen met betalen, zou hij geen werk hebben!! Of in elk geval een heel stuk minder.
donderdag 19 juni 2014 om 09:57
wat een nare situatie. Helaas kan ik je man alleen maar gelijk geven. Niet alle, maar het overgrote deel van de artsen is inderdaad zo. Ze worden meestal geen arts omdat ze goed met mensen om kunnen gaan.
Je kan het natuurlijk proberen. In mijn geval had dat totaal geen zin en zit ik nu 4 internisten verder weer bij dezelfde botte tut. Waar ik uiteraard zo min mogelijk kom….
Ik zou het wel proberen. Misschien heb je net geluk.
Veel succes
Je kan het natuurlijk proberen. In mijn geval had dat totaal geen zin en zit ik nu 4 internisten verder weer bij dezelfde botte tut. Waar ik uiteraard zo min mogelijk kom….
Ik zou het wel proberen. Misschien heb je net geluk.
Veel succes
donderdag 19 juni 2014 om 10:08
donderdag 19 juni 2014 om 10:09
quote:Exces schreef op 19 juni 2014 @ 09:48:
Je zit er weliswaar als patient, maar vergeet niet dat elke patient in principe werkgever is. We betalen allemaal elke maand een kapitaal aan de zorgverzekering zodat artsen hun salaris krijgen. Als wij allemaal zouden stoppen met betalen, zou hij geen werk hebben!! Of in elk geval een heel stuk minder.
Jij betaalt je verzekeraar, dat klopt. En die geeft pas geld aan een arts als jij daar een product hebt afgenomen. Je bent dus gewoon een indirect betalende klant, geen werkgever.
Je zit er weliswaar als patient, maar vergeet niet dat elke patient in principe werkgever is. We betalen allemaal elke maand een kapitaal aan de zorgverzekering zodat artsen hun salaris krijgen. Als wij allemaal zouden stoppen met betalen, zou hij geen werk hebben!! Of in elk geval een heel stuk minder.
Jij betaalt je verzekeraar, dat klopt. En die geeft pas geld aan een arts als jij daar een product hebt afgenomen. Je bent dus gewoon een indirect betalende klant, geen werkgever.
donderdag 19 juni 2014 om 10:10
Ik heb het ook eens gehad en ben toen zelfs van ziekenhuis veranderd. Ik had een afspraak gemaakt en al direct aangegeven dat ik waarschijnlijk een rontgen foto en MRI moest hebben. De assistente zei dat daarvoor ik de dokter eerst moest zien. Kom ik daar, wordt de man boos op mij, omdat ik zijn tijd verdoe zonder MRI. WTF? Vervolgens verwijst hij me door naar de pijnpoli (zonder MRI en foto besteld of gezien te hebben) en blijkt hij in de brief te vragen of ze een placebo-test willen doen omdat hij denkt dat het psychisch is. Iets wat helemaal niet mag zonder instemming van een patiënt. De dokter van de pijnpoli viel zo ongeveer van zijn stoel, toen hij de verwijsbrief las. Ik ben nooit meer bij die man terug geweest. En toch kreeg ik 2 jaar later een brief thuis, dat hij voor zichzelf was begonnen en hij mij graag als patiënt wilde houden. Ik heb niet eens de moeite genomen om te reageren. Wat een eikel
donderdag 19 juni 2014 om 10:14
ik was laatst bij de oogarts. Wat een botte boer, ongelooflijk. Hij maakte een sneer over mijn werk, dat ik niets nuttigs deed. Ik heb gewoon teruggeblaft. Ik kan er wel tegen, maar vind het toch vrij absurd.
Ik heb er een gemengd gevoel bij, aan de ene kant kan ik me zo goed voorstellen dat je niet altijd vriendelijk kan zijn of oprechte aandacht kan geven (ze zien hordes behoeftige mensen elke week), aan de andere kant vind ik dat ze dan maar een cursus moeten doen voor klantvriendelijke houding en communicatie.
Ik heb er een gemengd gevoel bij, aan de ene kant kan ik me zo goed voorstellen dat je niet altijd vriendelijk kan zijn of oprechte aandacht kan geven (ze zien hordes behoeftige mensen elke week), aan de andere kant vind ik dat ze dan maar een cursus moeten doen voor klantvriendelijke houding en communicatie.
donderdag 19 juni 2014 om 10:15
Weet je, ik herken het ook wel. Ik studeer geneeskunde en wij krijgen les in 'gespreksvoering'. Dat is echt de meest kunstmatige, onpersoonlijke en vooral interactieloze manier van gespreksvoering die ik ooit heb gehoord, maar als je het niet op die manier doet (want niet hún manier) krijg je al snel een onvoldoende. Ik kreeg serieus laatst een 6 omdat ik 17 ipv 15 minuten over een gesprek had gedaan... (en ja dat was letterlijk het commentaar; prima gesprek, alleen je bent over de maximaal toegestane tijd heen gegaan dus je krijgt een 6)
Er zitten gewoon mafkezen tussen, die echt denken dat je sociale vaardigheden uit een boekje kunt leren. Helaas zitten er bij gnk veel van zulk soort mensen en de focus ligt wat dat betreft ook nog steeds verkeerd in de opleiding: leren kunnen ze wel, communiceren minder.
Maaarrrrr aan de andere kant is het ook zo dat de bottere artsen vaak in het vak zitten voor de medische kant en de sociale artsen meer voor de sociale kant. Als ik longembolieën heb, dan heb ik liever de beste arts possible dan de aardigste arts possible. Zijn medische kunde hangt volstrekt niet samen met zijn sociale skills en ik durf zelfs voorzichtig te stellen dat artsen die sociaal sterker zijn vaak medisch wat minder sterk zijn dan hun botte collega's.
In het geval van jouw arts denk ik dat hij wilde zeggen: 'welke idioot geeft er nou de pil aan iemand met spataderen?' (jouw huisarts en apotheek), want voor zover ik weet zijn varices (spataderen) een contra-indicatie voor pilgebruik (mag niet samen), iig in bepaalde gevallen. Kan jij niet weten, kan je dokter wel weten.
Denk dus dat hij het meer onhandig formuleerde. Wat medisch handelen betreft zou ik me dus meer zorgen maken om je huisarts en je apotheek, dan om je longarts eerlijk gezegd.
Er zitten gewoon mafkezen tussen, die echt denken dat je sociale vaardigheden uit een boekje kunt leren. Helaas zitten er bij gnk veel van zulk soort mensen en de focus ligt wat dat betreft ook nog steeds verkeerd in de opleiding: leren kunnen ze wel, communiceren minder.
Maaarrrrr aan de andere kant is het ook zo dat de bottere artsen vaak in het vak zitten voor de medische kant en de sociale artsen meer voor de sociale kant. Als ik longembolieën heb, dan heb ik liever de beste arts possible dan de aardigste arts possible. Zijn medische kunde hangt volstrekt niet samen met zijn sociale skills en ik durf zelfs voorzichtig te stellen dat artsen die sociaal sterker zijn vaak medisch wat minder sterk zijn dan hun botte collega's.
In het geval van jouw arts denk ik dat hij wilde zeggen: 'welke idioot geeft er nou de pil aan iemand met spataderen?' (jouw huisarts en apotheek), want voor zover ik weet zijn varices (spataderen) een contra-indicatie voor pilgebruik (mag niet samen), iig in bepaalde gevallen. Kan jij niet weten, kan je dokter wel weten.
Denk dus dat hij het meer onhandig formuleerde. Wat medisch handelen betreft zou ik me dus meer zorgen maken om je huisarts en je apotheek, dan om je longarts eerlijk gezegd.
donderdag 19 juni 2014 om 10:38
quote:DrFeel schreef op 19 juni 2014 @ 10:09:
[...]
Jij betaalt je verzekeraar, dat klopt. En die geeft pas geld aan een arts als jij daar een product hebt afgenomen. Je bent dus gewoon een indirect betalende klant, geen werkgever.
Dat neemt niet weg dat zijn salaris afhankelijk is van zijn patienten.
Wij gaan met z´n allen minder shoppen, geven minder geld uit op een kermis, besparen inmiddels zelfs op de dagelijkse boodschappen. Winkels moeten personeel ontslaan. Natuurlijk, de baas van de winkel is de werkgever. Maar zonder klanten geen werk en uiteindelijk ook geen werkgever meer.
Wij betalen met z´n allen de zorgverzekering en die zorgt ervoor dat artsen betaalt krijgen. Maar hij krijgt pas betaalt als jij er bent geweest. Als een arts zo´n eikel is dat je niet meer gaat, krijgt ie toch betaalt, want dat is simpelweg zijn baan en hij krijgt een maandsalaris.
Het is niet voor niks dat Belgische artsen over het algemeen een stuk vriendelijker zijn. Die krijgen betaalt naar het aantal patienten.
Het kán dus wel.
Een winkel met vervelende verkoopsters ziet de omzet kelderen, een autohandelaar die nors kijkt en geen aandacht aan een potentiele verkoper besteedt, die krijgt de opdracht ook niet. Een norse serveerster heeft aan het einde van de dag een stuk minder fooi dat een vriendelijk lachend meisje dat een beetje belangstelling toont.
Ik verwacht van een arts niet dat ie vraagt hoeveel huisdieren ik heb, hij hoeft geen belangstelling te tonen in mijn kapsel en ik vraag ook niet van hem dat ie weet wat mijn man beroepsmatig doet. Maar als ik een vraag stel over mijn lijf, verwacht ik wél dat hij in Jip-en-Janneke taal kan uitleggen wat er gebeurt en wat de prognose is.
[...]
Jij betaalt je verzekeraar, dat klopt. En die geeft pas geld aan een arts als jij daar een product hebt afgenomen. Je bent dus gewoon een indirect betalende klant, geen werkgever.
Dat neemt niet weg dat zijn salaris afhankelijk is van zijn patienten.
Wij gaan met z´n allen minder shoppen, geven minder geld uit op een kermis, besparen inmiddels zelfs op de dagelijkse boodschappen. Winkels moeten personeel ontslaan. Natuurlijk, de baas van de winkel is de werkgever. Maar zonder klanten geen werk en uiteindelijk ook geen werkgever meer.
Wij betalen met z´n allen de zorgverzekering en die zorgt ervoor dat artsen betaalt krijgen. Maar hij krijgt pas betaalt als jij er bent geweest. Als een arts zo´n eikel is dat je niet meer gaat, krijgt ie toch betaalt, want dat is simpelweg zijn baan en hij krijgt een maandsalaris.
Het is niet voor niks dat Belgische artsen over het algemeen een stuk vriendelijker zijn. Die krijgen betaalt naar het aantal patienten.
Het kán dus wel.
Een winkel met vervelende verkoopsters ziet de omzet kelderen, een autohandelaar die nors kijkt en geen aandacht aan een potentiele verkoper besteedt, die krijgt de opdracht ook niet. Een norse serveerster heeft aan het einde van de dag een stuk minder fooi dat een vriendelijk lachend meisje dat een beetje belangstelling toont.
Ik verwacht van een arts niet dat ie vraagt hoeveel huisdieren ik heb, hij hoeft geen belangstelling te tonen in mijn kapsel en ik vraag ook niet van hem dat ie weet wat mijn man beroepsmatig doet. Maar als ik een vraag stel over mijn lijf, verwacht ik wél dat hij in Jip-en-Janneke taal kan uitleggen wat er gebeurt en wat de prognose is.
donderdag 19 juni 2014 om 10:42
Ik zou niet meteen een andere specialist zoeken, nu je weet dat hij een lompe boer is, zal je de volgende keer minder met je mond vol tanden staan. Gewoon wat van zeggen!
Weet je, het zijn ook gewoon mensen. Niet elke arts kan met twee voeten op aarde blijven staan als ze de hele dag bevestigd zien dat ze meer weten dan hun patienten. En ook hoe wij met artsen omgaan, bevestigt voor hun dat ze iets bijzonders zijn. Waarom hebben de meeste artsen bijvoorbeeld alleen een achternaam terwijl we assistentes en verpleegkundigen vaak bij hun voornaam noemen?
Weet je, het zijn ook gewoon mensen. Niet elke arts kan met twee voeten op aarde blijven staan als ze de hele dag bevestigd zien dat ze meer weten dan hun patienten. En ook hoe wij met artsen omgaan, bevestigt voor hun dat ze iets bijzonders zijn. Waarom hebben de meeste artsen bijvoorbeeld alleen een achternaam terwijl we assistentes en verpleegkundigen vaak bij hun voornaam noemen?
