Onvriendelijke arts
donderdag 19 juni 2014 om 09:04
Hoi,
Ik ben op zoek naar advies.
Na een spoedopname in het ziekenhuis ben ik uiteindelijk bij een longarts terecht gekomen.
Onlangs had ik een afspraak met hem.
Ik ben erg bang voor de gevolgen van mijn ziekte en had veel vragen.
De arts beantwoorde mijn vragen wel maar gaf mij constant het gevoel dom te zijn, een klein kind te zijn en een last te zijn.
Hij maakte zelfs een paar keer een zeer onvriendelijke en beledigende opmerking. Gewoon een hele botte man.
Hoe langer ik er over nadenk hoe vervelender ik dat vind. Ik heb niet het gevoel dat ik hem kan vertrouwen ook al heeft hij medisch gezien niets verkeerds gedaan.
Mijn partner werkt zelf in het ziekenhuis en is artsen dus gewend. Hij vond hem ook niet erg vriendelijk, maar 'zo zijn artsen nu eenmaal'. Daar ben ik het niet mee eens.
Eigenlijk wil ik een andere behandelaar. Maar ik durf dat niet goed aan te kaarten in het ziekenhuis.
Hoe gebruikelijk is dat? En hoe ernstig moet mijn klacht dan zijn?
Wat zouden jullie doen?
Mijn partner vind dat ik 'zeur' en dat ik maar moet doen wat ik zelf wil.
Ik zal 1 voorbeeld geven van een belediging: "Het is ook wel erg dom van je om de pil te slikken als je bekend bent met spataderen"
(kijkt in de computer)
"Oh je bent wel onder de 40 (ik ben 32), dan moet ik het nuanceren"
Ik loop daar omdat ik bijna dood ben gegaan aan longemboliën door de pil. Ik was niet onder behandeling voor spataderen, mijn huisarts en apotheek hebben nooit gewaarschuwd. Deze longarts gaf me praktisch de schuld.
Ben ik overgevoelig? Of moet ik switchen? Wat zouden jullie doen?
Graag serieuze reacties want ik zit hier echt mee.
Ik ben op zoek naar advies.
Na een spoedopname in het ziekenhuis ben ik uiteindelijk bij een longarts terecht gekomen.
Onlangs had ik een afspraak met hem.
Ik ben erg bang voor de gevolgen van mijn ziekte en had veel vragen.
De arts beantwoorde mijn vragen wel maar gaf mij constant het gevoel dom te zijn, een klein kind te zijn en een last te zijn.
Hij maakte zelfs een paar keer een zeer onvriendelijke en beledigende opmerking. Gewoon een hele botte man.
Hoe langer ik er over nadenk hoe vervelender ik dat vind. Ik heb niet het gevoel dat ik hem kan vertrouwen ook al heeft hij medisch gezien niets verkeerds gedaan.
Mijn partner werkt zelf in het ziekenhuis en is artsen dus gewend. Hij vond hem ook niet erg vriendelijk, maar 'zo zijn artsen nu eenmaal'. Daar ben ik het niet mee eens.
Eigenlijk wil ik een andere behandelaar. Maar ik durf dat niet goed aan te kaarten in het ziekenhuis.
Hoe gebruikelijk is dat? En hoe ernstig moet mijn klacht dan zijn?
Wat zouden jullie doen?
Mijn partner vind dat ik 'zeur' en dat ik maar moet doen wat ik zelf wil.
Ik zal 1 voorbeeld geven van een belediging: "Het is ook wel erg dom van je om de pil te slikken als je bekend bent met spataderen"
(kijkt in de computer)
"Oh je bent wel onder de 40 (ik ben 32), dan moet ik het nuanceren"
Ik loop daar omdat ik bijna dood ben gegaan aan longemboliën door de pil. Ik was niet onder behandeling voor spataderen, mijn huisarts en apotheek hebben nooit gewaarschuwd. Deze longarts gaf me praktisch de schuld.
Ben ik overgevoelig? Of moet ik switchen? Wat zouden jullie doen?
Graag serieuze reacties want ik zit hier echt mee.
donderdag 19 juni 2014 om 10:44
quote:Star schreef op 19 juni 2014 @ 10:13:
Tja lompe lul (alhoewel je het ook eerlijk kan noemen, jouw voorbeeld), maar wellicht een briljant arts. Wat heb je liever? Fluwelen handschoentjes of een arts die je oplapt?Maar dat weet je ook niet. Het is geen wet dat lompe artsen briljant zijn en artsen met fluwelen handschoentjes prutsers. Misschien is dit wel een lompe prutser en zit er ergens anders een geweldige arts die ook nog eens aardig is.
Tja lompe lul (alhoewel je het ook eerlijk kan noemen, jouw voorbeeld), maar wellicht een briljant arts. Wat heb je liever? Fluwelen handschoentjes of een arts die je oplapt?Maar dat weet je ook niet. Het is geen wet dat lompe artsen briljant zijn en artsen met fluwelen handschoentjes prutsers. Misschien is dit wel een lompe prutser en zit er ergens anders een geweldige arts die ook nog eens aardig is.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 19 juni 2014 om 10:45
quote:voetjesinhetzand schreef op 19 juni 2014 @ 10:15:
Maaarrrrr aan de andere kant is het ook zo dat de bottere artsen vaak in het vak zitten voor de medische kant en de sociale artsen meer voor de sociale kant. .Helaas zijn er ook wel botte artsen aan de sociale kant.
Maaarrrrr aan de andere kant is het ook zo dat de bottere artsen vaak in het vak zitten voor de medische kant en de sociale artsen meer voor de sociale kant. .Helaas zijn er ook wel botte artsen aan de sociale kant.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 19 juni 2014 om 10:48
Het blijft een feit dat artsen en chirurgen een bijzonder volkje zijn met elkaar;-)
Wat ik hier toch allemaal zie en hoor. Daar is die longarts van jou een lieverdje bij hoor!
Wat voetjesinhetzand zegt; vaak vergeten artsen dat er bij hun passie ook nog mensen horen. Zij zien geen mens, zij zien een aandoening. Het medische. De term.
Een chirurg net zo. Die ziet geen mens, die ziet puur de plek waar hij moet snijden. Komt binnen in de OK, begint met snijden en loopt er weer uit.
Wat ik hier toch allemaal zie en hoor. Daar is die longarts van jou een lieverdje bij hoor!
Wat voetjesinhetzand zegt; vaak vergeten artsen dat er bij hun passie ook nog mensen horen. Zij zien geen mens, zij zien een aandoening. Het medische. De term.
Een chirurg net zo. Die ziet geen mens, die ziet puur de plek waar hij moet snijden. Komt binnen in de OK, begint met snijden en loopt er weer uit.
donderdag 19 juni 2014 om 10:58
quote:Susan schreef op 19 juni 2014 @ 10:45:
[...]
Helaas zijn er ook wel botte artsen aan de sociale kant.
Ik snap niet wat je bedoelt geloof ik... Een sociaal ingestelde arts zit in het vak voor de sociale kant van het vak; het patiëntencontact.. Die artsen halen daar hun energie uit en zijn vaak ook hele aardige artsen, waar patiënten vaak goed mee overweg kunnen, waarbij ze zich veilig voelen.
Maar dit is niet altijd terecht, want een arts die het absoluut niet doet voor de sociale kant van het vak, is vaak juist heel erg sterk geïnteresseerd in de medische kant van het vak en verdiept zich daar over het geheel genomen meer in dan de arts die het doet om de sociale kanten.
Dus ik zou inderdaad stellen dat je met een bottere arts meer kans hebt op een enorme nerd die alles weet
Idealiter zou je iemand hebben die én top-of-the-notch is als medicus, én die sociale skills heeft waar je u tegen zegt...
Maar wij zijn ook maar mensen
[...]
Helaas zijn er ook wel botte artsen aan de sociale kant.
Ik snap niet wat je bedoelt geloof ik... Een sociaal ingestelde arts zit in het vak voor de sociale kant van het vak; het patiëntencontact.. Die artsen halen daar hun energie uit en zijn vaak ook hele aardige artsen, waar patiënten vaak goed mee overweg kunnen, waarbij ze zich veilig voelen.
Maar dit is niet altijd terecht, want een arts die het absoluut niet doet voor de sociale kant van het vak, is vaak juist heel erg sterk geïnteresseerd in de medische kant van het vak en verdiept zich daar over het geheel genomen meer in dan de arts die het doet om de sociale kanten.
Dus ik zou inderdaad stellen dat je met een bottere arts meer kans hebt op een enorme nerd die alles weet
Idealiter zou je iemand hebben die én top-of-the-notch is als medicus, én die sociale skills heeft waar je u tegen zegt...
Maar wij zijn ook maar mensen
donderdag 19 juni 2014 om 10:59
quote:Star schreef op 19 juni 2014 @ 10:13:
Tja lompe lul (alhoewel je het ook eerlijk kan noemen, jouw voorbeeld), maar wellicht een briljant arts. Wat heb je liever? Fluwelen handschoentjes of een arts die je oplapt?Allebei! Fluwelen handschoentjes hoeft niet, maar een beetje vriendelijkheid werkt ook door in de behandeling. Een gestresste patiënt die de helft niet meekrijgt van de zenuwen is echt niet sneller beter door de briljante behandeling. Integendeel. Je bent al ziek en dan zit je je ook nog op te vreten over de lompigheid van de dokter.
Tja lompe lul (alhoewel je het ook eerlijk kan noemen, jouw voorbeeld), maar wellicht een briljant arts. Wat heb je liever? Fluwelen handschoentjes of een arts die je oplapt?Allebei! Fluwelen handschoentjes hoeft niet, maar een beetje vriendelijkheid werkt ook door in de behandeling. Een gestresste patiënt die de helft niet meekrijgt van de zenuwen is echt niet sneller beter door de briljante behandeling. Integendeel. Je bent al ziek en dan zit je je ook nog op te vreten over de lompigheid van de dokter.
donderdag 19 juni 2014 om 11:09
quote:voetjesinhetzand schreef op 19 juni 2014 @ 10:15:
Ik studeer geneeskunde en wij krijgen les in 'gespreksvoering'. Dat is echt de meest kunstmatige, onpersoonlijke en vooral interactieloze manier van gespreksvoering die ik ooit heb gehoord, maar als je het niet op die manier doet (want niet hún manier) krijg je al snel een onvoldoende.
Off topic:
Ik ben heel benieuwd waar jij geneeskunde studeert, wil je dat vertellen? Heb ook te maken gehad met gesprekstraining, vanuit verschillende rollen. Volgens mij maakt het héél veel uit hoe het gebracht wordt en wie de trainers zijn.
Ik studeer geneeskunde en wij krijgen les in 'gespreksvoering'. Dat is echt de meest kunstmatige, onpersoonlijke en vooral interactieloze manier van gespreksvoering die ik ooit heb gehoord, maar als je het niet op die manier doet (want niet hún manier) krijg je al snel een onvoldoende.
Off topic:
Ik ben heel benieuwd waar jij geneeskunde studeert, wil je dat vertellen? Heb ook te maken gehad met gesprekstraining, vanuit verschillende rollen. Volgens mij maakt het héél veel uit hoe het gebracht wordt en wie de trainers zijn.
donderdag 19 juni 2014 om 11:19
On topic:
Ik vind het begrijpelijk dat je een andere arts wilt. Daar kun je zeker om vragen. Het lijkt me voor jou en ook voor hen het fijnst als je kort en duidelijk aangeeft waarom je dat wilt. Dus zo'n beetje zoals je in je OP schrijft: "Ik was bang en kreeg het gevoel tot last te zijn met mijn vragen. Hij noemde me dom, dat vond ik beledigend".
Succes en beterschap!
Ik vind het begrijpelijk dat je een andere arts wilt. Daar kun je zeker om vragen. Het lijkt me voor jou en ook voor hen het fijnst als je kort en duidelijk aangeeft waarom je dat wilt. Dus zo'n beetje zoals je in je OP schrijft: "Ik was bang en kreeg het gevoel tot last te zijn met mijn vragen. Hij noemde me dom, dat vond ik beledigend".
Succes en beterschap!
donderdag 19 juni 2014 om 11:19
quote:Suy schreef op 19 juni 2014 @ 10:48:
Het blijft een feit dat artsen en chirurgen een bijzonder volkje zijn met elkaar;-)
Wat ik hier toch allemaal zie en hoor. Daar is die longarts van jou een lieverdje bij hoor!
Wat voetjesinhetzand zegt; vaak vergeten artsen dat er bij hun passie ook nog mensen horen. Zij zien geen mens, zij zien een aandoening. Het medische. De term.
Een chirurg net zo. Die ziet geen mens, die ziet puur de plek waar hij moet snijden. Komt binnen in de OK, begint met snijden en loopt er weer uit.
Nou dat ervaar ik niet helemaal zo, moet ik zeggen. Wat artsen vaak vergeten is dat wat voor hun 'een kleine complicatie' is, voor een patiënt een énorme complicatie is.
Bovendien, in de OK heb je er niks aan als een arts heel menselijk is, je hebt iemand nodig die precies weet wat ie doet, niet iemand die heel goed kan luisteren. Dat is ook wel een beetje de functie van een verpleegkundige: de nazorg. De arts is er wel voor dat medische stuk. En als jij verantwoordelijk bent voor leven en dood, dan kun je niet iedereen troosten... Verantwoordelijkheid over iemand's leven maakt je nu eenmaal niet per se een leuker persoon.
Ik vind dat heel veel artsen volstrekt slecht met hun patiënt communiceren en vaak niet eens horen wat nu eigenlijk de hulpvraag is van de patiënt...
Maar artsen zijn geen psychotherapeuten, en ook geen verpleegkundigen. Het zijn artsen. En de rol van een arts is een ziekte behandelen en het goed kunnen uitleggen van het hoe, wat en waarom. Daarbij moet een arts meelevend zijn, zichzelf kunnen verplaatsen in de kennis van de patiënt en zelf de kennis hebben om iets te doen aan die problemen, voor zover mogelijk. Maar dat een arts een lichaam ziet en dat lichaam goed probeert te laten functioneren, daar is niks mis mee. Het is bescherming van de arts en de patiënt op het moment dat een arts rationeel gezien moeilijke beslissingen moet nemen over een patiënt. Je kan niet te betrokken raken, want dan ga je keuzes maken op emoties en dat gaat fout.
De functie van een arts is niet die van en geestelijk begeleider bij ziekte. Zo stapte ik ooit de geneeskunde in; dat wilde ik worden. Maar inmiddels weet ik beter: een arts behandelt een ziekte. En het is fijn als hij dat goed doet en het is nog fijner als hij er ook nog eens aardig en sociaal vaardig bij is.
Maar daar houdt het op, de geestelijke begeleiding zit niet in zijn vak. Ook als arts voelt dat ontzéttend ontoereikend, maar je móét bepaalde dingen gescheiden houden. Voor jezelf, maar ook voor je patiënt.
En ik kan me ook best goed voorstellen dat artsen het ontzettend moeilijk vinden om hier een balans in te vinden. Het is geen makkelijk vak en hoewel we het graag zouden willen zijn we geen supermensen, maar veelal mensen van 25 die de verantwoordelijkheid krijgen over andermans leven. Best heftig, want wat weet je nou, met 25?
En ik denk dat de makkelijkste manier is om een lichaam te zien, en geen mens. Het zou goed kunnen dat dat niet de beste manier is hoor, ik weet het niet, ik ga mezelf nog helemaal moeten vormen als arts dus als ik het weet (als je het al kan weten) zal ik het even komen melden
Ik weet zeker dat de meesten het echt heel goed bedoelen... Ook al komt het er misschien niet zo handig uit
Het blijft een feit dat artsen en chirurgen een bijzonder volkje zijn met elkaar;-)
Wat ik hier toch allemaal zie en hoor. Daar is die longarts van jou een lieverdje bij hoor!
Wat voetjesinhetzand zegt; vaak vergeten artsen dat er bij hun passie ook nog mensen horen. Zij zien geen mens, zij zien een aandoening. Het medische. De term.
Een chirurg net zo. Die ziet geen mens, die ziet puur de plek waar hij moet snijden. Komt binnen in de OK, begint met snijden en loopt er weer uit.
Nou dat ervaar ik niet helemaal zo, moet ik zeggen. Wat artsen vaak vergeten is dat wat voor hun 'een kleine complicatie' is, voor een patiënt een énorme complicatie is.
Bovendien, in de OK heb je er niks aan als een arts heel menselijk is, je hebt iemand nodig die precies weet wat ie doet, niet iemand die heel goed kan luisteren. Dat is ook wel een beetje de functie van een verpleegkundige: de nazorg. De arts is er wel voor dat medische stuk. En als jij verantwoordelijk bent voor leven en dood, dan kun je niet iedereen troosten... Verantwoordelijkheid over iemand's leven maakt je nu eenmaal niet per se een leuker persoon.
Ik vind dat heel veel artsen volstrekt slecht met hun patiënt communiceren en vaak niet eens horen wat nu eigenlijk de hulpvraag is van de patiënt...
Maar artsen zijn geen psychotherapeuten, en ook geen verpleegkundigen. Het zijn artsen. En de rol van een arts is een ziekte behandelen en het goed kunnen uitleggen van het hoe, wat en waarom. Daarbij moet een arts meelevend zijn, zichzelf kunnen verplaatsen in de kennis van de patiënt en zelf de kennis hebben om iets te doen aan die problemen, voor zover mogelijk. Maar dat een arts een lichaam ziet en dat lichaam goed probeert te laten functioneren, daar is niks mis mee. Het is bescherming van de arts en de patiënt op het moment dat een arts rationeel gezien moeilijke beslissingen moet nemen over een patiënt. Je kan niet te betrokken raken, want dan ga je keuzes maken op emoties en dat gaat fout.
De functie van een arts is niet die van en geestelijk begeleider bij ziekte. Zo stapte ik ooit de geneeskunde in; dat wilde ik worden. Maar inmiddels weet ik beter: een arts behandelt een ziekte. En het is fijn als hij dat goed doet en het is nog fijner als hij er ook nog eens aardig en sociaal vaardig bij is.
Maar daar houdt het op, de geestelijke begeleiding zit niet in zijn vak. Ook als arts voelt dat ontzéttend ontoereikend, maar je móét bepaalde dingen gescheiden houden. Voor jezelf, maar ook voor je patiënt.
En ik kan me ook best goed voorstellen dat artsen het ontzettend moeilijk vinden om hier een balans in te vinden. Het is geen makkelijk vak en hoewel we het graag zouden willen zijn we geen supermensen, maar veelal mensen van 25 die de verantwoordelijkheid krijgen over andermans leven. Best heftig, want wat weet je nou, met 25?
En ik denk dat de makkelijkste manier is om een lichaam te zien, en geen mens. Het zou goed kunnen dat dat niet de beste manier is hoor, ik weet het niet, ik ga mezelf nog helemaal moeten vormen als arts dus als ik het weet (als je het al kan weten) zal ik het even komen melden
Ik weet zeker dat de meesten het echt heel goed bedoelen... Ook al komt het er misschien niet zo handig uit
donderdag 19 juni 2014 om 11:21
quote:ouwejurknieuwejurk schreef op 19 juni 2014 @ 11:19:
On topic:
Ik vind het begrijpelijk dat je een andere arts wilt. Daar kun je zeker om vragen. Het lijkt me voor jou en ook voor hen het fijnst als je kort en duidelijk aangeeft waarom je dat wilt. Dus zo'n beetje zoals je in je OP schrijft: "Ik was bang en kreeg het gevoel tot last te zijn met mijn vragen. Hij noemde me dom, dat vond ik beledigend".
Succes en beterschap!Eensch. En ik studeer geneeskunde in onze hoofdstad
On topic:
Ik vind het begrijpelijk dat je een andere arts wilt. Daar kun je zeker om vragen. Het lijkt me voor jou en ook voor hen het fijnst als je kort en duidelijk aangeeft waarom je dat wilt. Dus zo'n beetje zoals je in je OP schrijft: "Ik was bang en kreeg het gevoel tot last te zijn met mijn vragen. Hij noemde me dom, dat vond ik beledigend".
Succes en beterschap!Eensch. En ik studeer geneeskunde in onze hoofdstad
donderdag 19 juni 2014 om 11:33
quote:manoislief schreef op 19 juni 2014 @ 11:30:
Vrouwelijke artsen zijn toch wat vriendelijker dan mannelijke artsen vind ik zelf maar misschien heb ik het gewoon getroffen met mijn longarts
Het zou me niet verbazen, al is mijn mannelijke huisarts naar mijn mening de beste én aardigste huisarts ter wereld..
Helaas ga ik verhuizen
Vrouwelijke artsen zijn toch wat vriendelijker dan mannelijke artsen vind ik zelf maar misschien heb ik het gewoon getroffen met mijn longarts
Het zou me niet verbazen, al is mijn mannelijke huisarts naar mijn mening de beste én aardigste huisarts ter wereld..
Helaas ga ik verhuizen
donderdag 19 juni 2014 om 11:40
quote:Suy schreef op 19 juni 2014 @ 10:48:
Het blijft een feit dat artsen en chirurgen een bijzonder volkje zijn met elkaar;-)
Wat ik hier toch allemaal zie en hoor. Daar is die longarts van jou een lieverdje bij hoor!
Wat voetjesinhetzand zegt; vaak vergeten artsen dat er bij hun passie ook nog mensen horen. Zij zien geen mens, zij zien een aandoening. Het medische. De term.
Een chirurg net zo. Die ziet geen mens, die ziet puur de plek waar hij moet snijden. Komt binnen in de OK, begint met snijden en loopt er weer uit.
Een chirurg is toch ook een arts? Ik erger mij een beetje aan hoe jij over artsen praat, sorry. Ik werk ook in een ziekenhuis, maar zou mijzelf nooit zo negatief uitlaten hierover.
overal heb je nu eenmaal lomperiken: of je nu advocaat bent of vuilnisman of arts. En naast een aantal lompe artsrn heb je ook geweldige artsen die alles uit de kast halen om hun patiënten te helpen.
Het blijft een feit dat artsen en chirurgen een bijzonder volkje zijn met elkaar;-)
Wat ik hier toch allemaal zie en hoor. Daar is die longarts van jou een lieverdje bij hoor!
Wat voetjesinhetzand zegt; vaak vergeten artsen dat er bij hun passie ook nog mensen horen. Zij zien geen mens, zij zien een aandoening. Het medische. De term.
Een chirurg net zo. Die ziet geen mens, die ziet puur de plek waar hij moet snijden. Komt binnen in de OK, begint met snijden en loopt er weer uit.
Een chirurg is toch ook een arts? Ik erger mij een beetje aan hoe jij over artsen praat, sorry. Ik werk ook in een ziekenhuis, maar zou mijzelf nooit zo negatief uitlaten hierover.
overal heb je nu eenmaal lomperiken: of je nu advocaat bent of vuilnisman of arts. En naast een aantal lompe artsrn heb je ook geweldige artsen die alles uit de kast halen om hun patiënten te helpen.
donderdag 19 juni 2014 om 11:41
quote:voetjesinhetzand schreef op 19 juni 2014 @ 11:21:
[...]
Eensch. En ik studeer geneeskunde in onze hoofdstad
Ah! Ik zit in een andere stad, wellicht is het hier beter opgezet. Hoewel gespreksvoering altijd iets kunstmatigs zal hebben. Omdat je, nou ja, kunstmatig een gesprek leert opzetten.
Ik ben ervan overtuigd dat goede gespreksvoering zorgt voor een betere (medische) zorg. Patiënten die zich gehoord voelen, luisteren beter. Patiënten aan wie gevraagd wordt wat nu het behandelplan is, krijgen de kans om zelf nog even op een rijtje te zetten wat er nu besproken is, waardoor de arts kan checken of de informatie goed is overgekomen. Vooral in het de gevallen waarbij de patiënt iets moet doen of laten of veranderen, is dit van groot belang.
Daarom denk ik ook dat het goed is als artsen af en toe feedback van hun ontevreden (én tevreden!!) patiënten ontvangen.
[...]
Eensch. En ik studeer geneeskunde in onze hoofdstad
Ah! Ik zit in een andere stad, wellicht is het hier beter opgezet. Hoewel gespreksvoering altijd iets kunstmatigs zal hebben. Omdat je, nou ja, kunstmatig een gesprek leert opzetten.
Ik ben ervan overtuigd dat goede gespreksvoering zorgt voor een betere (medische) zorg. Patiënten die zich gehoord voelen, luisteren beter. Patiënten aan wie gevraagd wordt wat nu het behandelplan is, krijgen de kans om zelf nog even op een rijtje te zetten wat er nu besproken is, waardoor de arts kan checken of de informatie goed is overgekomen. Vooral in het de gevallen waarbij de patiënt iets moet doen of laten of veranderen, is dit van groot belang.
Daarom denk ik ook dat het goed is als artsen af en toe feedback van hun ontevreden (én tevreden!!) patiënten ontvangen.
donderdag 19 juni 2014 om 11:57
quote:ouwejurknieuwejurk schreef op 19 juni 2014 @ 11:41:
[...]
Ah! Ik zit in een andere stad, wellicht is het hier beter opgezet. Hoewel gespreksvoering altijd iets kunstmatigs zal hebben. Omdat je, nou ja, kunstmatig een gesprek leert opzetten.
Ik ben ervan overtuigd dat goede gespreksvoering zorgt voor een betere (medische) zorg. Patiënten die zich gehoord voelen, luisteren beter. Patiënten aan wie gevraagd wordt wat nu het behandelplan is, krijgen de kans om zelf nog even op een rijtje te zetten wat er nu besproken is, waardoor de arts kan checken of de informatie goed is overgekomen. Vooral in het de gevallen waarbij de patiënt iets moet doen of laten of veranderen, is dit van groot belang.
Daarom denk ik ook dat het goed is als artsen af en toe feedback van hun ontevreden (én tevreden!!) patiënten ontvangen.Ben ik volledig met je eens, ik geloof alleen niet zo in de manier van gespreksvoering zoals die ons wordt aangeleerd misschien is dat heel anders in jouw UMC..
[...]
Ah! Ik zit in een andere stad, wellicht is het hier beter opgezet. Hoewel gespreksvoering altijd iets kunstmatigs zal hebben. Omdat je, nou ja, kunstmatig een gesprek leert opzetten.
Ik ben ervan overtuigd dat goede gespreksvoering zorgt voor een betere (medische) zorg. Patiënten die zich gehoord voelen, luisteren beter. Patiënten aan wie gevraagd wordt wat nu het behandelplan is, krijgen de kans om zelf nog even op een rijtje te zetten wat er nu besproken is, waardoor de arts kan checken of de informatie goed is overgekomen. Vooral in het de gevallen waarbij de patiënt iets moet doen of laten of veranderen, is dit van groot belang.
Daarom denk ik ook dat het goed is als artsen af en toe feedback van hun ontevreden (én tevreden!!) patiënten ontvangen.Ben ik volledig met je eens, ik geloof alleen niet zo in de manier van gespreksvoering zoals die ons wordt aangeleerd misschien is dat heel anders in jouw UMC..
donderdag 19 juni 2014 om 12:09
quote:voetjesinhetzand schreef op 19 juni 2014 @ 11:33:
[...]
Het zou me niet verbazen, al is mijn mannelijke huisarts naar mijn mening de beste én aardigste huisarts ter wereld..
Helaas ga ik verhuizen Ja dat is zo dat zeg ik ook wellicht heb ik het met haar getroffen net als mijn vrouwelijke huisarts zij is ook heel meegaand
[...]
Het zou me niet verbazen, al is mijn mannelijke huisarts naar mijn mening de beste én aardigste huisarts ter wereld..
Helaas ga ik verhuizen Ja dat is zo dat zeg ik ook wellicht heb ik het met haar getroffen net als mijn vrouwelijke huisarts zij is ook heel meegaand
donderdag 19 juni 2014 om 13:24
quote:AndersdanAnders schreef op 19 juni 2014 @ 12:52:
Bedankt voor alle adviezen!
Ik heb gebeld en ze deden totaal niet moeilijk. Vroegen nauwelijks waarom. De afspraak is nu omgezet naar een andere longarts.
Ik voel me nu al een stuk opgeluchter
Bedankt!Fijn dat het geregeld is. Maar ik zou toch een brief naar de patientenraad sturen. Wanneer zij meer meldingen krijgen dan kunnen ze die arts er op aan spreken. Wanneer hij zich daar bewust van is, kan hij veranderen. Tegen de volgende arts zeggen, heeft niet altijd zin. Stel dat dit iemand in loondienst is en de vorige arts is de baas. Dan wordt dit niet altijd verteld.
Bedankt voor alle adviezen!
Ik heb gebeld en ze deden totaal niet moeilijk. Vroegen nauwelijks waarom. De afspraak is nu omgezet naar een andere longarts.
Ik voel me nu al een stuk opgeluchter
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
donderdag 19 juni 2014 om 13:58
quote:Exces schreef op 19 juni 2014 @ 10:38:
[...]
Dat neemt niet weg dat zijn salaris afhankelijk is van zijn patienten.
Maar dat is niet wat je zei: je zegt dat de patiënt eigenlijk zijn werkgever is.
Wij gaan met zijn allen minder shoppen, geven minder geld uit op een kermis, besparen inmiddels zelfs op de dagelijkse boodschappen. Winkels moeten personeel ontslaan. Natuurlijk, de baas van de winkel is de werkgever. Maar zonder klanten geen werk en uiteindelijk ook geen werkgever meer.
de zorgverzekeraar is niet de baas van het ziekenhuis of de arts, of de eigenaar (al gaat eht dolhard die kant op). Maar inderdaad, zonder patiënten geen ziekenhuis.
Wij betalen met zijn allen de zorgverzekering en die zorgt ervoor dat artsen betaalt krijgen. Maar hij krijgt pas betaalt als jij er bent geweest. Als een arts zon eikel is dat je niet meer gaat, krijgt ie toch betaalt, want dat is simpelweg zijn baan en hij krijgt een maandsalaris.
Als er geen behandeling was krijgt het ziekenhuis waar de arts werkt geen geld overgemaakt hoor. Ik vraag me af wat je dan bedoelt met 'krijgt hij toch betaald'. Dat is alleen het geval in de Academische ziekenhuizen waar de artsen ambtenaar zijn.
Het is niet voor niks dat Belgische artsen over het algemeen een stuk vriendelijker zijn. Die krijgen betaalt naar het aantal patienten.
reuze leuk, die Belgische artsen
Het kán dus wel.
Ja. Net als dat het kan dat je gewoon een collega bezoekt. Of accepteert dat een arts ook niet perfect is/ altijd een perfecte dag heeft.
Een winkel met vervelende verkoopsters ziet de omzet kelderen, een autohandelaar die nors kijkt en geen aandacht aan een potentiele verkoper besteedt, die krijgt de opdracht ook niet. Een norse serveerster heeft aan het einde van de dag een stuk minder fooi dat een vriendelijk lachend meisje dat een beetje belangstelling toont.
Ik verwacht van een arts niet dat ie vraagt hoeveel huisdieren ik heb, hij hoeft geen belangstelling te tonen in mijn kapsel en ik vraag ook niet van hem dat ie weet wat mijn man beroepsmatig doet. Maar als ik een vraag stel over mijn lijf, verwacht ik wél dat hij in Jip-en-Janneke taal kan uitleggen wat er gebeurt en wat de prognose is.
helemaal mee eens!
[...]
Dat neemt niet weg dat zijn salaris afhankelijk is van zijn patienten.
Maar dat is niet wat je zei: je zegt dat de patiënt eigenlijk zijn werkgever is.
Wij gaan met zijn allen minder shoppen, geven minder geld uit op een kermis, besparen inmiddels zelfs op de dagelijkse boodschappen. Winkels moeten personeel ontslaan. Natuurlijk, de baas van de winkel is de werkgever. Maar zonder klanten geen werk en uiteindelijk ook geen werkgever meer.
de zorgverzekeraar is niet de baas van het ziekenhuis of de arts, of de eigenaar (al gaat eht dolhard die kant op). Maar inderdaad, zonder patiënten geen ziekenhuis.
Wij betalen met zijn allen de zorgverzekering en die zorgt ervoor dat artsen betaalt krijgen. Maar hij krijgt pas betaalt als jij er bent geweest. Als een arts zon eikel is dat je niet meer gaat, krijgt ie toch betaalt, want dat is simpelweg zijn baan en hij krijgt een maandsalaris.
Als er geen behandeling was krijgt het ziekenhuis waar de arts werkt geen geld overgemaakt hoor. Ik vraag me af wat je dan bedoelt met 'krijgt hij toch betaald'. Dat is alleen het geval in de Academische ziekenhuizen waar de artsen ambtenaar zijn.
Het is niet voor niks dat Belgische artsen over het algemeen een stuk vriendelijker zijn. Die krijgen betaalt naar het aantal patienten.
reuze leuk, die Belgische artsen
Het kán dus wel.
Ja. Net als dat het kan dat je gewoon een collega bezoekt. Of accepteert dat een arts ook niet perfect is/ altijd een perfecte dag heeft.
Een winkel met vervelende verkoopsters ziet de omzet kelderen, een autohandelaar die nors kijkt en geen aandacht aan een potentiele verkoper besteedt, die krijgt de opdracht ook niet. Een norse serveerster heeft aan het einde van de dag een stuk minder fooi dat een vriendelijk lachend meisje dat een beetje belangstelling toont.
Ik verwacht van een arts niet dat ie vraagt hoeveel huisdieren ik heb, hij hoeft geen belangstelling te tonen in mijn kapsel en ik vraag ook niet van hem dat ie weet wat mijn man beroepsmatig doet. Maar als ik een vraag stel over mijn lijf, verwacht ik wél dat hij in Jip-en-Janneke taal kan uitleggen wat er gebeurt en wat de prognose is.
helemaal mee eens!
donderdag 19 juni 2014 om 14:01
quote:AndersdanAnders schreef op 19 juni 2014 @ 12:52:
Bedankt voor alle adviezen!
Ik heb gebeld en ze deden totaal niet moeilijk. Vroegen nauwelijks waarom. De afspraak is nu omgezet naar een andere longarts.
Ik voel me nu al een stuk opgeluchter
Bedankt!Wel jammer dat ze niet hebben doorgevraagd. Het is toch ook in hun belang om te weten hoe (on)tevreden patienten zijn over een arts?
Bedankt voor alle adviezen!
Ik heb gebeld en ze deden totaal niet moeilijk. Vroegen nauwelijks waarom. De afspraak is nu omgezet naar een andere longarts.
Ik voel me nu al een stuk opgeluchter