Gezondheid
alle pijlers
Paniek door darmprobleem
woensdag 28 augustus 2013 om 22:52
Dag forummers,
Pas op: dit wordt een lange OP!
Ik zit nu al maanden met een probleem dat mijn leven beinvloed. Namelijk mijn darmen. Ik zit bijna een jaar thuis nu en in dat jaar heb ik veel stress gehad. Ik kan me de laatste keer dat ik normaal naar de wc ben geweest eigenlijk niet meer herinneren. Het is altijd zacht en waterig. Dat is begonnen in die stress-periode.
Maar dat is niet het grootste probleem. Als ik dus moet, heb ik maar een korte tijd om te gaan. Het begint met vreselijke buikpijn en dan moet ik zo snel mogelijk een wc zoeken. Het is nog nooit fout gegaan, omdat ik het gelukkig nog wel even kan ophouden, maar een wc vinden is op dat moment wel het belangrijkste.
Ik voel me geisoleerd door dit probleem. Veel dingen durf ik niet meer te doen. Stappen, een terrasje pakken, uit-eten gaan (de simpele dingen) durf ik wel. Omdat daar altijd een wc in de buurt is. Maar als ik langer dan een half uur in de auto moet zitten om ergens te komen,
krijg ik het benauwd. Zelfs boodschappen doen vind ik eng omdat ik dan niet snel naar huis kan en in de supermarkt geen wc is. Spontaan op bezoek gaan bij iemand zit er ook niet meer in, wat als het nou fout gaat daar? En bij mijn vriend slapen doe ik nu steeds minder, ik ben veel liever thuis en dat veroorzaakt af en toe ook al problemen.
Het is erger geworden sinds ons laatste weekendje weg. Het ging fout en ik heb in paniek en huilend rondgerend opzoek naar een wc.
Omdat dit darm-probleem er zo langzaam in is geslopen, heb ik veel te lang gewacht om ermee naar de dokter te gaan. Een week geleden toch maar die stap gezet. De ziekte van Crohn is het in ieder geval niet. Mijn ontlastig wordt op dit moment onderzocht op parasieten of een virus. Ik ga er zelf vanuit (en de dokter helaas ook) dat het probleem toch ergens anders ligt. Dat het vooral tussen mijn oren zit.
Maar toen ik gister met mijn vriend uit-eten ging en onderweg (voor de zoveelste keer) een paniekaanval kreeg in de auto omdat ik buikpijn had, was ik het echt zat. Ik slik af en toe als ik iets belangrijks heb diarree-remmers. Omdat ik gister een leuke avond zonder zorgen wilde met mijn vriend, had ik ook een diarree-remmer genomen. Er is dus vervolgens ook niets aan de hand. (de enige keren dat ik normale ontlastig heb, is als ik een diarree-remmer heb geslikt) Maar ik ben gespannen en bij het kleinste steekje in mijn buik raak ik al helemaal in paniek.
Ik hoop dat iemand zich hier een beetje in herkent en tips voor mij heeft. Zodra mijn darmen wat rustiger worden, wordt het in mijn hoofd ook wat rustiger. En zo is het cirkeltje rond. Uiteraard ga ik verder met het onderzoek van de dokter. En ik ben opzoek naar proffesionele hulp voor de stress en paniek. Maar ik begin over twee weken met een nieuwe baan waar ik voor moet reizen met de trein en ik kijk er erg tegenop. Een half uur in de trein is eigenlijk al teveel gevraagd.
Dus: wie O wie heeft er tips om
overgevoelige darmen rustig te krijgen? Of om ontlastig wat vaster te krijgen? Iemand die mijn verhaal herkent zou ook al heel fijn zijn!
Pas op: dit wordt een lange OP!
Ik zit nu al maanden met een probleem dat mijn leven beinvloed. Namelijk mijn darmen. Ik zit bijna een jaar thuis nu en in dat jaar heb ik veel stress gehad. Ik kan me de laatste keer dat ik normaal naar de wc ben geweest eigenlijk niet meer herinneren. Het is altijd zacht en waterig. Dat is begonnen in die stress-periode.
Maar dat is niet het grootste probleem. Als ik dus moet, heb ik maar een korte tijd om te gaan. Het begint met vreselijke buikpijn en dan moet ik zo snel mogelijk een wc zoeken. Het is nog nooit fout gegaan, omdat ik het gelukkig nog wel even kan ophouden, maar een wc vinden is op dat moment wel het belangrijkste.
Ik voel me geisoleerd door dit probleem. Veel dingen durf ik niet meer te doen. Stappen, een terrasje pakken, uit-eten gaan (de simpele dingen) durf ik wel. Omdat daar altijd een wc in de buurt is. Maar als ik langer dan een half uur in de auto moet zitten om ergens te komen,
krijg ik het benauwd. Zelfs boodschappen doen vind ik eng omdat ik dan niet snel naar huis kan en in de supermarkt geen wc is. Spontaan op bezoek gaan bij iemand zit er ook niet meer in, wat als het nou fout gaat daar? En bij mijn vriend slapen doe ik nu steeds minder, ik ben veel liever thuis en dat veroorzaakt af en toe ook al problemen.
Het is erger geworden sinds ons laatste weekendje weg. Het ging fout en ik heb in paniek en huilend rondgerend opzoek naar een wc.
Omdat dit darm-probleem er zo langzaam in is geslopen, heb ik veel te lang gewacht om ermee naar de dokter te gaan. Een week geleden toch maar die stap gezet. De ziekte van Crohn is het in ieder geval niet. Mijn ontlastig wordt op dit moment onderzocht op parasieten of een virus. Ik ga er zelf vanuit (en de dokter helaas ook) dat het probleem toch ergens anders ligt. Dat het vooral tussen mijn oren zit.
Maar toen ik gister met mijn vriend uit-eten ging en onderweg (voor de zoveelste keer) een paniekaanval kreeg in de auto omdat ik buikpijn had, was ik het echt zat. Ik slik af en toe als ik iets belangrijks heb diarree-remmers. Omdat ik gister een leuke avond zonder zorgen wilde met mijn vriend, had ik ook een diarree-remmer genomen. Er is dus vervolgens ook niets aan de hand. (de enige keren dat ik normale ontlastig heb, is als ik een diarree-remmer heb geslikt) Maar ik ben gespannen en bij het kleinste steekje in mijn buik raak ik al helemaal in paniek.
Ik hoop dat iemand zich hier een beetje in herkent en tips voor mij heeft. Zodra mijn darmen wat rustiger worden, wordt het in mijn hoofd ook wat rustiger. En zo is het cirkeltje rond. Uiteraard ga ik verder met het onderzoek van de dokter. En ik ben opzoek naar proffesionele hulp voor de stress en paniek. Maar ik begin over twee weken met een nieuwe baan waar ik voor moet reizen met de trein en ik kijk er erg tegenop. Een half uur in de trein is eigenlijk al teveel gevraagd.
Dus: wie O wie heeft er tips om
overgevoelige darmen rustig te krijgen? Of om ontlastig wat vaster te krijgen? Iemand die mijn verhaal herkent zou ook al heel fijn zijn!
woensdag 28 augustus 2013 om 23:15
Ja, ik herken het ook.
Bij mij openbaart het zich als ik bepaalde dingen heb gegeten.
Van onder andere pinda's, spinazie, paprika, ui en peper krijg ik een dag later heftige krampen, waterdunne ontlasting met onverteerde resten (waardoor ik dus ook echt kan zien wat de trigger geweest is) en een misselijk gevoel.
Oplossing is in mijn geval simpel: die dingen niet meer eten dus. Alleen jammer als het per ongeluk toch ergens in zit. Niet dat ik allergisch ben, maar wel een groot ongemak.
Bij mij openbaart het zich als ik bepaalde dingen heb gegeten.
Van onder andere pinda's, spinazie, paprika, ui en peper krijg ik een dag later heftige krampen, waterdunne ontlasting met onverteerde resten (waardoor ik dus ook echt kan zien wat de trigger geweest is) en een misselijk gevoel.
Oplossing is in mijn geval simpel: die dingen niet meer eten dus. Alleen jammer als het per ongeluk toch ergens in zit. Niet dat ik allergisch ben, maar wel een groot ongemak.
woensdag 28 augustus 2013 om 23:21
Ik herken het. Bij mij was het minstens zo erg en 'gewoon' psychisch. Voorteken van de burnout die er aan kwam of al was.
Is verdwenen met het verdwijnen van de burnout... Toevallig nu, jaaaaaaaren later weer door dik een jaar veel te weinig slaap, oververmoeid en sinds 2 dagen alleen maar waterdun en rennen...
Is verdwenen met het verdwijnen van de burnout... Toevallig nu, jaaaaaaaren later weer door dik een jaar veel te weinig slaap, oververmoeid en sinds 2 dagen alleen maar waterdun en rennen...
woensdag 28 augustus 2013 om 23:29
Heeft je huisarts ook aan coeliakie gedacht? Heb je geen bloedarmoede? Als je een poosje met coeliakie loopt heb je namelijk vaak ook bloedarmoede.
Ik heb zelf jaren geleden ook meer dan een jaar diarree gehad, ook door heel heftige stress. Mijn darmen kon je ook altijd heel erg horen rommelen met enorme buikpijn. Met die paniekaanvallen houd je het wel nog meer in stand. Het ging ook vanzelf weer helemaal over, maar toch wel iets om lichamelijke oorzaken uit te sluiten.
Ik heb zelf jaren geleden ook meer dan een jaar diarree gehad, ook door heel heftige stress. Mijn darmen kon je ook altijd heel erg horen rommelen met enorme buikpijn. Met die paniekaanvallen houd je het wel nog meer in stand. Het ging ook vanzelf weer helemaal over, maar toch wel iets om lichamelijke oorzaken uit te sluiten.
woensdag 28 augustus 2013 om 23:39
woensdag 28 augustus 2013 om 23:52
Wat naar! Dagelijks Immodium zou ik dan weer niet doen, dat legt je hele spijsvertering stil (voor een speciale gelegenheid kan het natuurlijk wel) Ik herken het in zoverre dat ik het soms heb als ik een paar dagen niet heb gepoept, en stress/zenuwen triggert het ook. Maar ik weet dat ik er wel doorheen kom als ik niet naar de wc kan (heel rustig blijven ademen) maar het is vreselijk naar inderdaad, pijn, zweten. Ik denk dus inderdaad dat je psyche er ook wel mee te maken heeft, al zal dat niet het hele eiereten zijn.
donderdag 29 augustus 2013 om 00:05
Ach, wat vervelend dat je er zo'n last van hebt! Ik herken het ook maar al te goed, heb van kinds af aan een darmaandoening en dit zo vaak meegemaakt.
Wat ik door de jaren heen heb geleerd, is het te relativeren. Want hoe stom het ook klinkt: hoe erg is het nou werkelijk als het mis gaat? Ja, dat is vreselijk gênant en naar, maar is de stress eromheen (waardoor het juist kritisch wordt!) en vooral het uiteindelijk niet meer naar buiten durven niet nog veel naarder? Probeer te relaxen, je vind heus wel op tijd een wc als het nodig is en áls dat niet lukt vergaat de wereld echt niet en komt het ook niet op het journaal! Liever een keer een gênant moment, dan niets meer durven en van alles missen toch?! Relax!
Wat ik door de jaren heen heb geleerd, is het te relativeren. Want hoe stom het ook klinkt: hoe erg is het nou werkelijk als het mis gaat? Ja, dat is vreselijk gênant en naar, maar is de stress eromheen (waardoor het juist kritisch wordt!) en vooral het uiteindelijk niet meer naar buiten durven niet nog veel naarder? Probeer te relaxen, je vind heus wel op tijd een wc als het nodig is en áls dat niet lukt vergaat de wereld echt niet en komt het ook niet op het journaal! Liever een keer een gênant moment, dan niets meer durven en van alles missen toch?! Relax!
donderdag 29 augustus 2013 om 00:11
Ik heb precies dezelfde klachten gehad als jij, inclusief de paniekaanvallen die zo erg werden dat ik niet meer kon werken. Ik heb me door laten verwijzen door de huisarts. Voor de hele heftige momenten heb ik oxazepam gekregen, maar wat echt geholpen heeft was hypnotherapie. Zes sessies en na elke sessies huiswerk van twee weken mee (het herhalen van oefeningen, ongeveer 15-20 minuten per keer). Het gaat nu heel erg goed! Als het nodig is kan je de oefeningen ook na de therapie blijven doen, maar ik heb ze tot nu toe (half jaar na einde therapie) sporadisch nodig gehad. Als je meer wil weten mag je me altijd een berichtje sturen!
Edit: bij mij is het wel bekend wat ik heb, namelijk PDS. Psychosomatisch dus! Stress maakt erger.
Edit: bij mij is het wel bekend wat ik heb, namelijk PDS. Psychosomatisch dus! Stress maakt erger.
donderdag 29 augustus 2013 om 00:16
Bedankt voor de reacties, ik ben ontzettend blij om te horen dat ik niet de enige ben. En wat fijn dat het weer helemaal over is gegaan bij een aantal van jullie! Dat geeft mij ook weer hoop. Mijn huisarts is zelf ook al begonnen over een MDL arts, dat is de volgende stap. De ziekte van Crohn heeft ze met een aantal vragen uitgesloten. Ik houd het zelf in mijn achterhoofd.
@Debora: Dankje, dat zijn precies de woorden die ik even nodig heb.
@Netniet: Thanks! Ik heb even op internet gekeken en dit zou het inderdaad kunnen zijn. Al denk ik zelf dat het toch meer psychisch is, het is altijd fijn om dingen uit te kunnen sluiten. Ik ga morgen de huisarts bellen.
@Debora: Dankje, dat zijn precies de woorden die ik even nodig heb.
@Netniet: Thanks! Ik heb even op internet gekeken en dit zou het inderdaad kunnen zijn. Al denk ik zelf dat het toch meer psychisch is, het is altijd fijn om dingen uit te kunnen sluiten. Ik ga morgen de huisarts bellen.
donderdag 29 augustus 2013 om 00:25
Volgens mij ben je in een negatieve spiraal gekomen Buikpijn = paniek = naar de wc moeten = en als er geen wc is dan wordt de paniek groter waardoor er diarree optreedt. Vrasg om ern coloscopie zodat je straks in ieder geval rustiger bent omdat er niks aan de hand is. (Of wel maar dan kun je effectief worden behandeld). Hou tevens een week of 2 een eetdagboek bij. Wanneer krijg je precies buikpijn? Als reactie op welk eten of welke emoties? Kun je bepaalde voedingsmiddelen weglaten? Etc.
donderdag 29 augustus 2013 om 00:36
Herkenbaar, ik heb soms pas door dat ik ergens zenuwachtig voor ben omdat ik zo'n last van mijn buik krijg.
Hoewel het zeker een goed idee is om een MDL arts een puur lichamelijke oorzaak uit te laten sluiten, is het ook goed mogelijk om zulke klachten te hebben zonder lichamelijke oorzaak. Het is het cirkeltje dat iemand beschreef: uit angst voor buikkramp wordt je zenuwachtig, daarvan krijg je kramp, waardoor je weer angstiger wordt enz. Ontspanningsoefeningen en/of hypnotherapie kunnen dan echt helpen. En dan kom je kom je in de omgekeerde cirkel: minder zenuwen is minder kramp, is minder angst, is nog minder kramp.
Hoewel het zeker een goed idee is om een MDL arts een puur lichamelijke oorzaak uit te laten sluiten, is het ook goed mogelijk om zulke klachten te hebben zonder lichamelijke oorzaak. Het is het cirkeltje dat iemand beschreef: uit angst voor buikkramp wordt je zenuwachtig, daarvan krijg je kramp, waardoor je weer angstiger wordt enz. Ontspanningsoefeningen en/of hypnotherapie kunnen dan echt helpen. En dan kom je kom je in de omgekeerde cirkel: minder zenuwen is minder kramp, is minder angst, is nog minder kramp.
donderdag 29 augustus 2013 om 00:59
Heeeel herkenbaar. Heb mn hele leven al last met spannende momenten. Maar vooral laatste jaren is het erg geworden. Onlangs mezelf laten testen maar was niets aan de hand. Had ik al gedacht. Heb het ook vooral in de auto en op plaatsen waar geen wc is. Ik zou inmiddels al een appje kunnen maken van alle snelweg wc s weet precies waar by welk tankstation de wc zit hihihi. En hotels zyn ook fyn aan de snelweg. En ik heb echt al wel 1000 x inbosjes gezeten. Evht een cirkel. Bang om te moeten en geen wc is metee diarree. Ik los het op met diarreremmers als ik weet dat ik ergens niet naar wc kan. En verder probeer ik gewoon relaxed te zyn. Moet zeggen dat het me goed gedaan heeft om me na te laten kyken. Onbewust miss toch niet helemaal gerust op geweest of het niet n enge ziekte was. Mn dr adviserrde ook nog om ipv remmer. N laxerr middel te nemen op dagen dat je perser geen diarree wil . Dan is alles eruit en hoef jede hele dag niet. Heb ik nog niet geprobeert. Maar klinkt logisch. Hang in there. Tis shit maar je leert steeds slimmer te worden. Rust in je hoofd is byna alles.
donderdag 29 augustus 2013 om 01:04
Vraag bij je huisarts op psylliumvezels. Dit maakt je ontlasting iets vaster maar toch zacht.
Verder moet je dit probleem je leven niet laten beheersen. Dat doe je nu wel en daardoor word het nog erger want stress, zenuwen en paniek gaan juist op je darmen zitten als dit je zwakke plek is! (Ervaringdeskundige
)
Ik heb zelf een spastische darm maar ik accepteer het. Er is altyd wel ergens een wc in de buurt en desnoods doe ik het in de bosjes hoor! Gelukkig is dat nooit nodig geweest.
Om rustig te worden kan je Rescue remedy druppels nemen, is beter dan oxazepam!
Verder moet je dit probleem je leven niet laten beheersen. Dat doe je nu wel en daardoor word het nog erger want stress, zenuwen en paniek gaan juist op je darmen zitten als dit je zwakke plek is! (Ervaringdeskundige
) Ik heb zelf een spastische darm maar ik accepteer het. Er is altyd wel ergens een wc in de buurt en desnoods doe ik het in de bosjes hoor! Gelukkig is dat nooit nodig geweest.
Om rustig te worden kan je Rescue remedy druppels nemen, is beter dan oxazepam!
donderdag 29 augustus 2013 om 01:55
Ik heb prikkelbare darmen en heb wat jij hebt, ook een tijd gehad. Stress werkt enorm op je darmen, wat je waarschijnlijk al weet. Ook wordt serotonine (stofje waardoor je je gelukkig voelt) voor een groot deel in je darmen aangemaakt. Bij verstoring kan het zo zijn dat de aanmaak hiervan veel minder is.
Zowel een echo als endoscopie gehad, waarop ze weinig bijzonderheden konden zien.
Bij mij hielp het om te stoppen met brood eten. Nu eet ik lichte crackers. Na ongeveer 3 jaar is mijn stoelgang nu meestal weer van normale structuur, al heb ik nog wel regelmatig last van een opgezette buik en pijn.
Zowel een echo als endoscopie gehad, waarop ze weinig bijzonderheden konden zien.
Bij mij hielp het om te stoppen met brood eten. Nu eet ik lichte crackers. Na ongeveer 3 jaar is mijn stoelgang nu meestal weer van normale structuur, al heb ik nog wel regelmatig last van een opgezette buik en pijn.
donderdag 29 augustus 2013 om 04:13
Ik zie een hoop goede tips voorbijkomen, maar ook een aantal die grenzen aan totale onzin. Dat iedereen weer heel andere tips heeft die toevallig bij hem/haar goed geholpen hebben, geeft maar weer aan dat darmklachten meerdere oorzaken kunnen hebben, maar ook dat er toch wel sprake lijkt te zijn van een placebo effect (bij de 'onzin'-adviezen). Dat is geheel logisch omdat darmklachten inderdaad sterk beïnvloed kunnen worden door de hersenen.
Maar to is nog bezig in het traject om uit te vinden wat ze heeft. Al die adviezen hoeven helemaal niet op haar van toepassing te zijn. Als ze ze allemaal moet gaan uitproberen, ga je zoeken naar een speld in een hooiberg (sommige adviezen zijn bovendien totaal tegenstrijdig). Nergens voor nodig. To kan het beste gewoon het traject aflopen wat de huisarts in gedachten heeft. Ondanks de dwingende adviezen om een mdl arts te bezoeken, alsof de huisarts geen arts is, blijkt dat de huisarts dit allemaal al besproken heeft met to. Dus nogmaals: to, loop gewoon het traject af wat de huisarts in gedachten heeft, zoals je aan dit topic kunt zien, komen darmklachten veel voor, maar er zijn verschillende oorzaken mogelijk. Ook als het prikkelbare darm blijkt te zijn, zijn er allerlei mogelijkheden om je klachten tegen te gaan. Het is soms gewoon even zoeken wat werkt, maar de beste stap is dat je die zoektocht begonnen bent!
Maar to is nog bezig in het traject om uit te vinden wat ze heeft. Al die adviezen hoeven helemaal niet op haar van toepassing te zijn. Als ze ze allemaal moet gaan uitproberen, ga je zoeken naar een speld in een hooiberg (sommige adviezen zijn bovendien totaal tegenstrijdig). Nergens voor nodig. To kan het beste gewoon het traject aflopen wat de huisarts in gedachten heeft. Ondanks de dwingende adviezen om een mdl arts te bezoeken, alsof de huisarts geen arts is, blijkt dat de huisarts dit allemaal al besproken heeft met to. Dus nogmaals: to, loop gewoon het traject af wat de huisarts in gedachten heeft, zoals je aan dit topic kunt zien, komen darmklachten veel voor, maar er zijn verschillende oorzaken mogelijk. Ook als het prikkelbare darm blijkt te zijn, zijn er allerlei mogelijkheden om je klachten tegen te gaan. Het is soms gewoon even zoeken wat werkt, maar de beste stap is dat je die zoektocht begonnen bent!
Occam's razor
donderdag 29 augustus 2013 om 05:12
Hoe bedoel je onzin adviezen? Mijn huisarts was er ook van overtuigd dat er niks aan de hand was. Goh, zat hij er even mooi naast.
Het maakt me vooral cynisch. Een huisarts die door enkele vragen vaststelt dat je een bepaalde ziekte niet hebt. PDS is een uitsluitseldiagnose. De diagnose PDS kan pas worden gegeven als andere ziektes dmv een onderzoek zijn uit gesloten.
Maar goed, ik heb zelf geen PDS dus ik heb ook keine Ahnung over een manier van behandelen enzo.
Het maakt me vooral cynisch. Een huisarts die door enkele vragen vaststelt dat je een bepaalde ziekte niet hebt. PDS is een uitsluitseldiagnose. De diagnose PDS kan pas worden gegeven als andere ziektes dmv een onderzoek zijn uit gesloten.
Maar goed, ik heb zelf geen PDS dus ik heb ook keine Ahnung over een manier van behandelen enzo.
