Gezondheid
alle pijlers
RSI, KANS, arm/nek/schouderklachten - wie ook|?
donderdag 15 oktober 2009 om 13:11
Hoi allemaal,
Ik moet eerst bekennen dat ik al een tijdje niet op dit forum ben geweest... Wat ik me afvraag: zijn hier nog meer mensen die last hebben van chronische arm -, nek - en schouderklachten ( RSI/KANS, nekhernia e.d. )? Ik heb nu ruim zeven maanden RSI en zou het fijn vinden om te mailen/skypen met mensen die dit ook hebben, en tegen dezelfde dingen aanlopen als ik (onbegrip, pijn, werkperikelen, kleine praktische problemen, frustratie en al die andere dingen die je er gratis bij krijgt). Om elkaar een beetje te steunen en te helpen, en om af en toe gewoon eens even lekker klagen
Laten we in ieder geval dan niet kritisch zijn op kleine spel -, schrijf - of stijlfouten; typen of inspreken ( dat ben ik nu aan doen, met spraakherkenningssoftware) is al lastig genoeg...
Iemand zin om mee te schrijven?
Groetjes, Poes.
Ik moet eerst bekennen dat ik al een tijdje niet op dit forum ben geweest... Wat ik me afvraag: zijn hier nog meer mensen die last hebben van chronische arm -, nek - en schouderklachten ( RSI/KANS, nekhernia e.d. )? Ik heb nu ruim zeven maanden RSI en zou het fijn vinden om te mailen/skypen met mensen die dit ook hebben, en tegen dezelfde dingen aanlopen als ik (onbegrip, pijn, werkperikelen, kleine praktische problemen, frustratie en al die andere dingen die je er gratis bij krijgt). Om elkaar een beetje te steunen en te helpen, en om af en toe gewoon eens even lekker klagen
Laten we in ieder geval dan niet kritisch zijn op kleine spel -, schrijf - of stijlfouten; typen of inspreken ( dat ben ik nu aan doen, met spraakherkenningssoftware) is al lastig genoeg...
Iemand zin om mee te schrijven?
Groetjes, Poes.
woensdag 21 oktober 2009 om 16:56
Hoi Poes,
Ik weet niet of je hier nog leest, maar wilde je even vertellen dat er een therapie bestaat die erg goed werkt bij allerlei bewegingsklachten. Het heet DORN en is een hele simpele methode om van veel klachten af te komen. Niets zweverigs. Ikzelf ben van mijn lage rugklachten af, in een behandeling, mijn vriend van zijn nekklachten, waar de fysio na twaalf keer nog niets bereikt had, en mijn moeder van haar tennisarm. Ik raad het inmiddels al mijn familie en vrienden aan want vaak is één behandeling al voldoende om veel verschil te maken. En de verzekering vergoedt meestal. Twee vriendinnen van me zijn zo enthousiast dat ze zelf de opleiding zijn begonnen!
Afijn.
Misschien eens zoeken op internet?
Ik hoop dat het je kan helpen.
Groetjes en fijne dag!
Ik weet niet of je hier nog leest, maar wilde je even vertellen dat er een therapie bestaat die erg goed werkt bij allerlei bewegingsklachten. Het heet DORN en is een hele simpele methode om van veel klachten af te komen. Niets zweverigs. Ikzelf ben van mijn lage rugklachten af, in een behandeling, mijn vriend van zijn nekklachten, waar de fysio na twaalf keer nog niets bereikt had, en mijn moeder van haar tennisarm. Ik raad het inmiddels al mijn familie en vrienden aan want vaak is één behandeling al voldoende om veel verschil te maken. En de verzekering vergoedt meestal. Twee vriendinnen van me zijn zo enthousiast dat ze zelf de opleiding zijn begonnen!
Afijn.
Misschien eens zoeken op internet?
Ik hoop dat het je kan helpen.
Groetjes en fijne dag!
woensdag 28 oktober 2009 om 12:24
Hoi Yolanda,
ik had nog niet van die methode gehoord. Heb gezocht op internet, misschien dat het wel goeie aanvulling zou zijn. In mijn regio ( z o - Brabant) lijken er niet echt therapeuten te zijn die dit aanbieden. Maar ik zal eens rondvragen.
Dankjewel!
Jammer dat er verder nog geen mensen met dezelfde klachten hebben gereageerd. Aan de andere kant - online gaan zoeken naar mensen die eigenlijk helemaal niet op Internet moeten zitten (ik doe dat ook pas sinds kort, sinds ik spraakherkenning heb) is misschien ook niet de beste manier
groetjes, poes.
ik had nog niet van die methode gehoord. Heb gezocht op internet, misschien dat het wel goeie aanvulling zou zijn. In mijn regio ( z o - Brabant) lijken er niet echt therapeuten te zijn die dit aanbieden. Maar ik zal eens rondvragen.
Dankjewel!
Jammer dat er verder nog geen mensen met dezelfde klachten hebben gereageerd. Aan de andere kant - online gaan zoeken naar mensen die eigenlijk helemaal niet op Internet moeten zitten (ik doe dat ook pas sinds kort, sinds ik spraakherkenning heb) is misschien ook niet de beste manier
groetjes, poes.
dinsdag 3 november 2009 om 17:39
Hoi Poes,
Ik heb ook vaak last van een lam armpje en natuurlijk de bijbehorende nekpijn, ect.
(Gelukkig werk en studeer ik met veel mensen met dezelfde klachten, waardoor ik het zelf ook minder zwaar neem. Erg grappig als er bijvoorbeeld een fles moet worden opengedraaid en we met vier RSI-ers zijn.)
Hoe dan ook: ik heb echt vreselijk veel baat gehad van baantjes trekken. Twee keer in de week drie kwartier zwemmen doet echt wonderen.
En dan vooral de ouderwetse schoolslag, met grote slagen (het schijnt dat kinderen tegenwoordig een nieuwe schoolslag leren...).
In ieder zwembad is een paar keer per week wel een volwassenuurtje, baantjestrek-uurtje of vrouwenuurtje.
Die tip had ik overigens van een cesar-therapeut. Die had echt goeie tips en oefeningen en werd ook vergoed door de verzekering. Er zit er vast een bij je in de buurt.
http://www.oefentherapie-brabant.nl/oefentherapie.htm
Succes wah!
Ik heb ook vaak last van een lam armpje en natuurlijk de bijbehorende nekpijn, ect.
(Gelukkig werk en studeer ik met veel mensen met dezelfde klachten, waardoor ik het zelf ook minder zwaar neem. Erg grappig als er bijvoorbeeld een fles moet worden opengedraaid en we met vier RSI-ers zijn.)
Hoe dan ook: ik heb echt vreselijk veel baat gehad van baantjes trekken. Twee keer in de week drie kwartier zwemmen doet echt wonderen.
En dan vooral de ouderwetse schoolslag, met grote slagen (het schijnt dat kinderen tegenwoordig een nieuwe schoolslag leren...).
In ieder zwembad is een paar keer per week wel een volwassenuurtje, baantjestrek-uurtje of vrouwenuurtje.
Die tip had ik overigens van een cesar-therapeut. Die had echt goeie tips en oefeningen en werd ook vergoed door de verzekering. Er zit er vast een bij je in de buurt.
http://www.oefentherapie-brabant.nl/oefentherapie.htm
Succes wah!
zondag 15 november 2009 om 15:20
Hoi Meisje,
Grappig lijkt me dat, 4 RSI'ers en een fles... Daar heb ik dan sindskort weer een handig ding voor - zo'n pottenopenmaakding waarin ook een kleinere "cirkel" zit om flessen open te maken. Nu kan ik zelf sap of cola (okee wel uit een literpak dan) pakken als ik alleen thuis ben
Cesar doe ik al, idd heel nuttig. Heb laatst leren zitten, en schrijven. Ik doe alles scheef, met opgetrokken schouders en mn nek naar voren (tja... dat moet dus anders). Zwemmen heb ik weleens gehoord, maar dan vooral langzaam op je rug en een beetje meepeddelen. Fysio was er destijds niet zo enthousiast over - ik moest volgens hem vooral veel wandelen en fietsen (alleen dat remmen hè....).
Hoe lang heb jij nu RSI? En hoeveel last heb je er nu nog van..?
groetjes, Poes.
Grappig lijkt me dat, 4 RSI'ers en een fles... Daar heb ik dan sindskort weer een handig ding voor - zo'n pottenopenmaakding waarin ook een kleinere "cirkel" zit om flessen open te maken. Nu kan ik zelf sap of cola (okee wel uit een literpak dan) pakken als ik alleen thuis ben
Cesar doe ik al, idd heel nuttig. Heb laatst leren zitten, en schrijven. Ik doe alles scheef, met opgetrokken schouders en mn nek naar voren (tja... dat moet dus anders). Zwemmen heb ik weleens gehoord, maar dan vooral langzaam op je rug en een beetje meepeddelen. Fysio was er destijds niet zo enthousiast over - ik moest volgens hem vooral veel wandelen en fietsen (alleen dat remmen hè....).
Hoe lang heb jij nu RSI? En hoeveel last heb je er nu nog van..?
groetjes, Poes.
vrijdag 22 januari 2010 om 13:48
ik weet niet of je hier nog komt.
ik loop al 1 jaar en 5 maanden met nek en schouderklachten.
ik stuit nu ook op veel onbegrip op het werk.
ik werk ook op therapeutische basis,want na 2 a 3 uurtjes wil het bij mij gewoon niet meer.
over 2 weken ga ik weer richting ziekenhuis naar de orthopeet.
er worden dan weer foto's en scan gemaakt,omdat ze denken dat ik mischien wel een nekhernia heb.
al met al schiet het niet op.
loop al een jaar half om half in de ziektewet.
en wat moet ik in hemelsnaam gaan doen als het niet beter word?
stoppen met mijn werk?
en ander werk zoeken.. al met al vragen genoeg.
ik wacht eerst de onderzoeken maar weer af.
het is gewoon jammer dat je zoveel onbegrip krijg,ik ben nog jong.
maar als je schouder niet wil,dan pas kom je erachter hoe vaak je een schouder wel niet gebruikt.
even simpel de was ophangen is al moeilijk.
gr heaven
ik loop al 1 jaar en 5 maanden met nek en schouderklachten.
ik stuit nu ook op veel onbegrip op het werk.
ik werk ook op therapeutische basis,want na 2 a 3 uurtjes wil het bij mij gewoon niet meer.
over 2 weken ga ik weer richting ziekenhuis naar de orthopeet.
er worden dan weer foto's en scan gemaakt,omdat ze denken dat ik mischien wel een nekhernia heb.
al met al schiet het niet op.
loop al een jaar half om half in de ziektewet.
en wat moet ik in hemelsnaam gaan doen als het niet beter word?
stoppen met mijn werk?
en ander werk zoeken.. al met al vragen genoeg.
ik wacht eerst de onderzoeken maar weer af.
het is gewoon jammer dat je zoveel onbegrip krijg,ik ben nog jong.
maar als je schouder niet wil,dan pas kom je erachter hoe vaak je een schouder wel niet gebruikt.
even simpel de was ophangen is al moeilijk.
gr heaven
vrijdag 22 januari 2010 om 22:26
Hoi heaven,
Ja, ik kom hier nog af en toe kijken, maar het is een tijdje geleden dat er gereageerd is op dit topic. Fijn om hier een lotgenoot te treffen. Maar tegelijkertijd wel heel jammer om te lezen hoe het jou vergaat. Ik kan me helemaal voorstellen dat het je flink frustreert, en onzeker maakt.
Wel goed dat er binnenkort foto's worden gemaakt, want misschien heb je idd wel een nekhernia en dat betekent een heleboel voor je behandeling. Zou dan ook een hoop meer duidelijkheid kunnen geven.
Ik herken ook wel het onbegrip. Het helpt natuurlijk niet mee dat er aan de buitenkant niets aan je te zien is. Dat maakt het extra lastig soms, tenminste zo ervaar ik dat. Mensen vergeten het al gauw en je moet steeds uitleggen wat je wel en niet kunt. Ik merk dat collega's er ook nauwelijks nog naar vragen. Niet dat ik zelf zo'n behoefte heb om over de RSI te praten, maar het is gewoon een soort onbespreekbaar onderwerp geworden. Iedereen heeft het knetterdruk, en ik vraag me juist af hoe ik mijn vakantieuren op kan krijgen, moet het rustig aan doen en deadlines vermijden. Heel frustrerend, want ik wil zoveel meer. En dat meer willen moet ik juist gaan veranderen... Want daardoor ga ik soms te ver.
Na bijna 11 maanden, een heleboel pijnstillers en spierverslappers ( inmiddels een heel eind afgebouwd), bijna 80 sessies fysiotherapie, 12 keer Cesar therapie en evenveel gesprekken en massages merk ik wel dat bij mij de klachten over de gehele linie langzaamaan wat minder worden. Dat geeft wel wat hoop, maar aan de andere kant vergeet ik ze zelf soms ook, waardoor ik soms weer dwars over mijn grenzen ga om er vervolgens pijnlijk aan herinnerd worden dat ik nog steeds RSI heb.
Inmiddels heb ik wel een heel arsenaal aan trucjes en hulpmiddelen, waardoor ik steeds meer kan. De was ophangen blijft moeilijk, maar op mijn nieuwe manier lukt het me toch. Ik vind het fijn te merken dat ik steeds een beetje meer vrijheid en zelfstandigheid krijg. Ook al zou dat hele kleine stapjes. Wat natuurlijk niet wegneemt dat ik er af en toe goed van baal dat ik niet meer "normaal" ben, en dat het nog wel een tijdje zal duren...
De twijfels rond werk had ik ook heel erg. Die zijn wat minder geworden sinds het wat beter gaat, en door menig geruststellend woord van de bedrijfsarts. Nu ik naast een goede stoel en een penmuis eindelijk ook spraakherkenning op het werk heb, kan ik daar veel meer, en hopelijk kan ik straks ook de uren opbouwen ( werk nu halve dagen). Ik heb weer hoop dat ik kan laten zien dat ik alsnog waardevol kan zijn, ook al is dat niet in precies dezelfde uren en taken als voorheen.
Ik zit natuurlijk wel wat minder ver in het proces dan jij, zo te lezen heb je een half jaar langer RSI dan ik. Ik moet er ook niet aan denken mijn baan te verliezen. Solliciteren met RSI lijkt me erg lastig, zeker in deze tijd. Gelukkig moet je werkgever kunnen aantonen dat ze alles hebben geprobeerd om jou te helpen of op een andere plek neer te zetten om überhaupt van je af te kunnen komen. Is dat bij jou ook zo..?
Ik hoop dat de foto's en de scan wat meer duidelijkheid bieden...
Als je het leuk vindt kunnen we wel wat heen en weer gaan mailen..?
groetjes, poes.
Ja, ik kom hier nog af en toe kijken, maar het is een tijdje geleden dat er gereageerd is op dit topic. Fijn om hier een lotgenoot te treffen. Maar tegelijkertijd wel heel jammer om te lezen hoe het jou vergaat. Ik kan me helemaal voorstellen dat het je flink frustreert, en onzeker maakt.
Wel goed dat er binnenkort foto's worden gemaakt, want misschien heb je idd wel een nekhernia en dat betekent een heleboel voor je behandeling. Zou dan ook een hoop meer duidelijkheid kunnen geven.
Ik herken ook wel het onbegrip. Het helpt natuurlijk niet mee dat er aan de buitenkant niets aan je te zien is. Dat maakt het extra lastig soms, tenminste zo ervaar ik dat. Mensen vergeten het al gauw en je moet steeds uitleggen wat je wel en niet kunt. Ik merk dat collega's er ook nauwelijks nog naar vragen. Niet dat ik zelf zo'n behoefte heb om over de RSI te praten, maar het is gewoon een soort onbespreekbaar onderwerp geworden. Iedereen heeft het knetterdruk, en ik vraag me juist af hoe ik mijn vakantieuren op kan krijgen, moet het rustig aan doen en deadlines vermijden. Heel frustrerend, want ik wil zoveel meer. En dat meer willen moet ik juist gaan veranderen... Want daardoor ga ik soms te ver.
Na bijna 11 maanden, een heleboel pijnstillers en spierverslappers ( inmiddels een heel eind afgebouwd), bijna 80 sessies fysiotherapie, 12 keer Cesar therapie en evenveel gesprekken en massages merk ik wel dat bij mij de klachten over de gehele linie langzaamaan wat minder worden. Dat geeft wel wat hoop, maar aan de andere kant vergeet ik ze zelf soms ook, waardoor ik soms weer dwars over mijn grenzen ga om er vervolgens pijnlijk aan herinnerd worden dat ik nog steeds RSI heb.
Inmiddels heb ik wel een heel arsenaal aan trucjes en hulpmiddelen, waardoor ik steeds meer kan. De was ophangen blijft moeilijk, maar op mijn nieuwe manier lukt het me toch. Ik vind het fijn te merken dat ik steeds een beetje meer vrijheid en zelfstandigheid krijg. Ook al zou dat hele kleine stapjes. Wat natuurlijk niet wegneemt dat ik er af en toe goed van baal dat ik niet meer "normaal" ben, en dat het nog wel een tijdje zal duren...
De twijfels rond werk had ik ook heel erg. Die zijn wat minder geworden sinds het wat beter gaat, en door menig geruststellend woord van de bedrijfsarts. Nu ik naast een goede stoel en een penmuis eindelijk ook spraakherkenning op het werk heb, kan ik daar veel meer, en hopelijk kan ik straks ook de uren opbouwen ( werk nu halve dagen). Ik heb weer hoop dat ik kan laten zien dat ik alsnog waardevol kan zijn, ook al is dat niet in precies dezelfde uren en taken als voorheen.
Ik zit natuurlijk wel wat minder ver in het proces dan jij, zo te lezen heb je een half jaar langer RSI dan ik. Ik moet er ook niet aan denken mijn baan te verliezen. Solliciteren met RSI lijkt me erg lastig, zeker in deze tijd. Gelukkig moet je werkgever kunnen aantonen dat ze alles hebben geprobeerd om jou te helpen of op een andere plek neer te zetten om überhaupt van je af te kunnen komen. Is dat bij jou ook zo..?
Ik hoop dat de foto's en de scan wat meer duidelijkheid bieden...
Als je het leuk vindt kunnen we wel wat heen en weer gaan mailen..?
groetjes, poes.
dinsdag 2 februari 2010 om 14:42
poezewoes zo jij hebt ook al heeeel wat fysiotherapie achter de rug zeg!
ik versleet ook het ene afspraak papiertje na het andere.
ik ben vanmorgen bij het ziekenhuis geweest.
heb geen nekhernia,dus daar ben ik wel blij om.
wel had ik nog steeds een slijmbeursontsteking,ook de pezen rondom zijn ontstoken,en de rest allemaal erg geirriteerd.
niet te geliven dat ik hier al 15 maanden mee rondloop zeg.
ze hebben me 2 spuiten gegeven,en in de slijmbeurs(auww)
en bij de pezen.
kan en heb nu dus wat minder pijn,en hopelijk gaat de ontsteking snel een beetje weg.
al zie ik dat na een dik jaar niet zomaar meer gebeuren.
ik ga nu wel elke week naar het ziekenhuis voor 1 of andere therapie.
moest eerst weer stoppen met werken,om de slijmbeurs en pezen rust te geven.
verder mag en moet ik mijn arm nog gewoon blijven gebruiken.
wat een toestanden zijn dit zeg.
hier moet de werkgever ook van alles kunnen aantonen.
heb volgende week ook weer een gesprek op het werk,dus maar weer afwachten wat er dan weer word gezegd.
aapassingen hebben ze nu niet,dus vandaar dat ik thuisblijf.
als ik een tijdje therapie heb gehad,begin ik weer met een opbouwschema.
gelukkig maar dat over de grote lijnen het nu met jou wel iets beter gaat.
daar voel je je dan meestal ook al een stuk beter door.
gr heaven
ik versleet ook het ene afspraak papiertje na het andere.
ik ben vanmorgen bij het ziekenhuis geweest.
heb geen nekhernia,dus daar ben ik wel blij om.
wel had ik nog steeds een slijmbeursontsteking,ook de pezen rondom zijn ontstoken,en de rest allemaal erg geirriteerd.
niet te geliven dat ik hier al 15 maanden mee rondloop zeg.
ze hebben me 2 spuiten gegeven,en in de slijmbeurs(auww)
en bij de pezen.
kan en heb nu dus wat minder pijn,en hopelijk gaat de ontsteking snel een beetje weg.
al zie ik dat na een dik jaar niet zomaar meer gebeuren.
ik ga nu wel elke week naar het ziekenhuis voor 1 of andere therapie.
moest eerst weer stoppen met werken,om de slijmbeurs en pezen rust te geven.
verder mag en moet ik mijn arm nog gewoon blijven gebruiken.
wat een toestanden zijn dit zeg.
hier moet de werkgever ook van alles kunnen aantonen.
heb volgende week ook weer een gesprek op het werk,dus maar weer afwachten wat er dan weer word gezegd.
aapassingen hebben ze nu niet,dus vandaar dat ik thuisblijf.
als ik een tijdje therapie heb gehad,begin ik weer met een opbouwschema.
gelukkig maar dat over de grote lijnen het nu met jou wel iets beter gaat.
daar voel je je dan meestal ook al een stuk beter door.
gr heaven
woensdag 3 februari 2010 om 22:25
Hoi dames, heb zelf al drie jaar nekklachten met uitstraling naar arm en vingers, heb dan ook al twee jaar lang om de week fysiotherapie en manuele therapie, daardoor heb ik geen hoofdpijn en kan ik in de auto over mijn schouder kijken, heb me er al bij neergelegd dat dit gewoon blijvend is, jammer wel dat ik vaak snachts wakker wordt i.v.m. mijn nek. ipv te mailen naar een collega loop ik er vaak naar toe zodat ik uit mijn werkhouding moet, klem niet met mijn telefoon, potten en flessen opendraaien doet mijn zoon van 10. Mijn bureau is nu wel aangepast evenals mijn stoel.
Las dat een van jullie zwemt, en dan vooral de schoolslag zelf zwem ik ook, alleen ik dus op mijn rug, juist ivm met mijn nek. Kan gewoon rugcrawl zwemmen, maar door op mijn rug te zwemmen blijft mijn nek recht.
Veel sterkte dames, en hopelijk ben je snel van die slijmbeursontstekingen af.
Las dat een van jullie zwemt, en dan vooral de schoolslag zelf zwem ik ook, alleen ik dus op mijn rug, juist ivm met mijn nek. Kan gewoon rugcrawl zwemmen, maar door op mijn rug te zwemmen blijft mijn nek recht.
Veel sterkte dames, en hopelijk ben je snel van die slijmbeursontstekingen af.
