Gezondheid
alle pijlers
Spiraal zit verkeerd / door baarmoederwand?
donderdag 21 maart 2013 om 19:17
Even voor de duidelijkheid; dat ik morgen naar de huisarts ga staat vast. Met dit topic wil ik graag te weten komen of er ook dames zijn die ditzelfde hebben meegemaakt, hoe het voor hun was en wat er toen allemaal gebeurde qua dokters enzo.
Dus; Ik heb een koperspiraal. Gister had ik sex met mijn vriend. Het ging er ietsje harder maar zeker niet ruig aan toe. De laatste 5-10 seconden deed het een beetje zeer (als in ik voelde mijn spiraal) maar het was voor mij niet direct een reden om daar bij na te denken.
Vervolgens kwam hij waarna we stopten en ik gelijk een enorme pijn kreeg, zo erg dat ik in elkaar zakte en op de grond naast het bed moest gaan zitten. Kon niet meer opstaan. Pijn in mn baarmoeder dus. Met moeite ben ik uiteindelijk op de bank terecht gekomen maar de pijn bleef. Na een ibuprofen400 zakte het uiteindelijk iets af zodat ik toch in slaap ben gevallen.
Vandaag kan ik wel weer zitten, lopen en staan maar ik heb nog steeds die pijn al is het in mindere mate, en mijn onderbuik voelt ietsje gloeiend aan.
Het enige dat ik hiervan kan maken is dat mijn spiraal verkeerd is gaan zitten, is gedraaid of misschien iets doorboord heeft..? Kan dat?
Aangezien ik een historie heb van verkeerde papuitslagen en daar nu voor onder behandeling ben bij de gyn heb ik die eerst gebeld maar die reageerden nogal apart. Dat het niets met die papuitslagen te maken kon hebben en verder moest ik maar de huisarts bellen. Tja, zover dat ik een arts nodig heb was ik ook al maar ik had gedacht bij hun terecht te kunnen.
Heeft iemand iets soortgelijks met een spiraal meegemaakt? Is dit gevaarlijk of een spoedgevalletje of zou de dokter juist kunnen zeggen; joh, gaat vanzelf over (als ie gedraaid zou zitten)?
Dus; Ik heb een koperspiraal. Gister had ik sex met mijn vriend. Het ging er ietsje harder maar zeker niet ruig aan toe. De laatste 5-10 seconden deed het een beetje zeer (als in ik voelde mijn spiraal) maar het was voor mij niet direct een reden om daar bij na te denken.
Vervolgens kwam hij waarna we stopten en ik gelijk een enorme pijn kreeg, zo erg dat ik in elkaar zakte en op de grond naast het bed moest gaan zitten. Kon niet meer opstaan. Pijn in mn baarmoeder dus. Met moeite ben ik uiteindelijk op de bank terecht gekomen maar de pijn bleef. Na een ibuprofen400 zakte het uiteindelijk iets af zodat ik toch in slaap ben gevallen.
Vandaag kan ik wel weer zitten, lopen en staan maar ik heb nog steeds die pijn al is het in mindere mate, en mijn onderbuik voelt ietsje gloeiend aan.
Het enige dat ik hiervan kan maken is dat mijn spiraal verkeerd is gaan zitten, is gedraaid of misschien iets doorboord heeft..? Kan dat?
Aangezien ik een historie heb van verkeerde papuitslagen en daar nu voor onder behandeling ben bij de gyn heb ik die eerst gebeld maar die reageerden nogal apart. Dat het niets met die papuitslagen te maken kon hebben en verder moest ik maar de huisarts bellen. Tja, zover dat ik een arts nodig heb was ik ook al maar ik had gedacht bij hun terecht te kunnen.
Heeft iemand iets soortgelijks met een spiraal meegemaakt? Is dit gevaarlijk of een spoedgevalletje of zou de dokter juist kunnen zeggen; joh, gaat vanzelf over (als ie gedraaid zou zitten)?
dinsdag 11 juni 2013 om 21:14
aangezien ik zelf steeds treats op fora tegenkom waarbij er nooit duidelijk wordt wat het nou uiteindelijk is geweest waar de schrijfster last van had, kom ik nu nog maar even de uitslag optypen....
Ik schreef dus al dat die vrijdag mijn huisarts de spiraal verwijderd heeft en verder niets bijzonders kon opmerken. Hij schreef me de nuvaring voor en stuurde me voor een inwendige echo op maandag. 's Avonds heb ik nog een morning after pil genomen voor de zekerheid, ook al zat ik ca 3 dagen voor mijn volgende menstruatie.
Maandag voor de echo gegaan. De echoscopiste zag niets geen cystes, beschadigingen of wat dan ook. Ik kreeg al wat druppeltjes bloed dus 's avonds de eerste Nuvaring erin gedaan.
Vanaf dinsdag had ik zonder overdrijven zwarte afscheiding. Dus niet bruin maar echt pikzwart en vrij veel, zoals een normale menstruatie. Ik wist niet goed wat daarmee te doen aangezien ik net bij de huisarts en echoscopiste was geweest. Ik merkte wel dat het heel langzamerhand minder werd. Bovendien was de pijn ook weg en be nik wel gewend aan wat bloederige afscheiding vanwege mijn papuitslagen.
In ieder geval wachtte ik af maar na ca een week zat ik op mn werk en hoestte waarna ik een grote hoeveelheid vloeistof naar buiten voelde komen. Zoveel dat ik een zeiknatte broek en stoel had op het werk en ik met een vest omgeknoopt naar de wc moest hollen. Het was dus geen urine en ook geen bloed.
Dit gebeurde 7-10 dagen erna weer; weer een lading vocht naar buiten terwijl ik op t werk zat en hoestte.
Net toen ik van plan was het hele verhaal sowieso aan de gyn te vertellen toen ik daarheen moest voor het volgende pap-uitstrijkje, stond ik 's avonds onder de douche en zag ik op de grond een bloederig zakje met een propje erin dat ik blijkbaar verloren was.
Ik vertelde het dus aan de gyn en die zat halverwege mijn verhaal al met open mond te knikken en bevestigde dat het hoogstwaarschijnlijk een miskraam is geweest.
Ik was dus ongemerkt ca 4 weken zwanger en de vrucht is ws beschadigd door de spiraal en uiteindelijk vanzelf naar buiten gewerkt....
Ik moet er niet aan denken nu een kind te krijgen dus wat dat betreft is het goed dat het een miskraam is geworden. Maar de wetenschap dat ik toch zwanger ben geworden door mijn spiraal heen terwijl ik al die jaren ervoor nooit problemen had vind ik wel raar. Dat het 'zomaar' toch kan gebeuren. Ben er toch wel een beetje mee bezig merk ik...
Ik schreef dus al dat die vrijdag mijn huisarts de spiraal verwijderd heeft en verder niets bijzonders kon opmerken. Hij schreef me de nuvaring voor en stuurde me voor een inwendige echo op maandag. 's Avonds heb ik nog een morning after pil genomen voor de zekerheid, ook al zat ik ca 3 dagen voor mijn volgende menstruatie.
Maandag voor de echo gegaan. De echoscopiste zag niets geen cystes, beschadigingen of wat dan ook. Ik kreeg al wat druppeltjes bloed dus 's avonds de eerste Nuvaring erin gedaan.
Vanaf dinsdag had ik zonder overdrijven zwarte afscheiding. Dus niet bruin maar echt pikzwart en vrij veel, zoals een normale menstruatie. Ik wist niet goed wat daarmee te doen aangezien ik net bij de huisarts en echoscopiste was geweest. Ik merkte wel dat het heel langzamerhand minder werd. Bovendien was de pijn ook weg en be nik wel gewend aan wat bloederige afscheiding vanwege mijn papuitslagen.
In ieder geval wachtte ik af maar na ca een week zat ik op mn werk en hoestte waarna ik een grote hoeveelheid vloeistof naar buiten voelde komen. Zoveel dat ik een zeiknatte broek en stoel had op het werk en ik met een vest omgeknoopt naar de wc moest hollen. Het was dus geen urine en ook geen bloed.
Dit gebeurde 7-10 dagen erna weer; weer een lading vocht naar buiten terwijl ik op t werk zat en hoestte.
Net toen ik van plan was het hele verhaal sowieso aan de gyn te vertellen toen ik daarheen moest voor het volgende pap-uitstrijkje, stond ik 's avonds onder de douche en zag ik op de grond een bloederig zakje met een propje erin dat ik blijkbaar verloren was.
Ik vertelde het dus aan de gyn en die zat halverwege mijn verhaal al met open mond te knikken en bevestigde dat het hoogstwaarschijnlijk een miskraam is geweest.
Ik was dus ongemerkt ca 4 weken zwanger en de vrucht is ws beschadigd door de spiraal en uiteindelijk vanzelf naar buiten gewerkt....
Ik moet er niet aan denken nu een kind te krijgen dus wat dat betreft is het goed dat het een miskraam is geworden. Maar de wetenschap dat ik toch zwanger ben geworden door mijn spiraal heen terwijl ik al die jaren ervoor nooit problemen had vind ik wel raar. Dat het 'zomaar' toch kan gebeuren. Ben er toch wel een beetje mee bezig merk ik...
