Gezondheid
alle pijlers
Verkeerde diagnose psycholoog
dinsdag 7 juli 2020 23:44
Hoi allemaal,
Ik ben toch nieuwsgierig of iemand anders hier ervaring mee heeft gehad of mijn vraag kan beantwoorden, dus hierbij mijn verhaal.
Een aantal jaar geleden kreeg ik de diagnose ''paniekstoornis'', dit omdat ik continu paniekaanvallen kreeg in sociale situaties. De plek waar het was ontstaan is het klaslokaal, ik gaf hierbij ook altijd aan bij mijn psychologen dat dit kwam vanuit de prikkels van andere mensen. Ik werd bang voor andermans gedachten over mij en kreeg hierdoor angst en vermeed drukke plekken als school. Hierdoor heb ik mijn middelbare school ook niet kunnen afmaken. Bij de psychologen werd de aandacht gericht op de paniek en dus leerde ze mij omgaan met de gedachten van de paniek. Er werd echter nooit gevraagd hoe het kan dat deze gedachten mij zo prikkelde. De therapie heeft mij in die zin ook niet geholpen, aangezien ik mijn school niet heb kunnen afmaken en de angst altijd wel is gebleven. Toentertijd dacht ik dat de juiste diagnose was, omdat ik jong was, nog niet veel af wist van mentale gezondheid en geen ervaring had met psychologen. Ik was bezig met mijn paniek, dus ik dacht dat het wel juist was.
Het ging een jaar goed, maar in oktober 2019 ging het weer slecht. Ik nam contact op met een nieuwe psycholoog en door research op internet en een officiële diagnose van deze psycholoog, weet ik dat ik een sociale angststoornis heb. Voor mij valt nu alles op een rijtje, de paniekstoornis van toen was wel een paniekstoornis, maar de aanleiding was de sociale fobie. Ik vind dit eigenlijk heel slecht, omdat ik het idee heb dat ze niet genoeg hebben doorgevraagd. Het voelt alsof ze heel snel en makkelijk maar een diagnose hebben gesteld puur om de klachten aan te pakken en niet de oorzaak van de klachten. Wellicht met een goede diagnose had ik mijn middelbare school wel kunnen afmaken.
Ik ben niet boos, omdat dingen lopen zoals ze lopen, maar is dit een situatie dat ik moet loslaten of kan ik wellicht hier iets mee? Is dit een logische diagnose of hebben de psychologen dit toch verkeerd en te makkelijk aangepakt? Deze vragen dwalen nu een beetje door mijn hoofd en ik heb geen idee of iemand hier iets op kan beantwoorden of kan adviseren wat ik hiermee kan. Ik wil het in augustus, wanneer mijn therapie begint, aan mijn nieuwe psycholoog vragen, maar wellicht dat iemand ook ervaring gehad heeft met zoiets?
Sorry voor mijn lange verhaal, alvast bedankt!
Ik ben toch nieuwsgierig of iemand anders hier ervaring mee heeft gehad of mijn vraag kan beantwoorden, dus hierbij mijn verhaal.
Een aantal jaar geleden kreeg ik de diagnose ''paniekstoornis'', dit omdat ik continu paniekaanvallen kreeg in sociale situaties. De plek waar het was ontstaan is het klaslokaal, ik gaf hierbij ook altijd aan bij mijn psychologen dat dit kwam vanuit de prikkels van andere mensen. Ik werd bang voor andermans gedachten over mij en kreeg hierdoor angst en vermeed drukke plekken als school. Hierdoor heb ik mijn middelbare school ook niet kunnen afmaken. Bij de psychologen werd de aandacht gericht op de paniek en dus leerde ze mij omgaan met de gedachten van de paniek. Er werd echter nooit gevraagd hoe het kan dat deze gedachten mij zo prikkelde. De therapie heeft mij in die zin ook niet geholpen, aangezien ik mijn school niet heb kunnen afmaken en de angst altijd wel is gebleven. Toentertijd dacht ik dat de juiste diagnose was, omdat ik jong was, nog niet veel af wist van mentale gezondheid en geen ervaring had met psychologen. Ik was bezig met mijn paniek, dus ik dacht dat het wel juist was.
Het ging een jaar goed, maar in oktober 2019 ging het weer slecht. Ik nam contact op met een nieuwe psycholoog en door research op internet en een officiële diagnose van deze psycholoog, weet ik dat ik een sociale angststoornis heb. Voor mij valt nu alles op een rijtje, de paniekstoornis van toen was wel een paniekstoornis, maar de aanleiding was de sociale fobie. Ik vind dit eigenlijk heel slecht, omdat ik het idee heb dat ze niet genoeg hebben doorgevraagd. Het voelt alsof ze heel snel en makkelijk maar een diagnose hebben gesteld puur om de klachten aan te pakken en niet de oorzaak van de klachten. Wellicht met een goede diagnose had ik mijn middelbare school wel kunnen afmaken.
Ik ben niet boos, omdat dingen lopen zoals ze lopen, maar is dit een situatie dat ik moet loslaten of kan ik wellicht hier iets mee? Is dit een logische diagnose of hebben de psychologen dit toch verkeerd en te makkelijk aangepakt? Deze vragen dwalen nu een beetje door mijn hoofd en ik heb geen idee of iemand hier iets op kan beantwoorden of kan adviseren wat ik hiermee kan. Ik wil het in augustus, wanneer mijn therapie begint, aan mijn nieuwe psycholoog vragen, maar wellicht dat iemand ook ervaring gehad heeft met zoiets?
Sorry voor mijn lange verhaal, alvast bedankt!
woensdag 8 juli 2020 08:06
medische wetenschap is geen exacte wetenschap.
achteraf is het stellen van een diagnose altijd 100x makkelijker dan vooraf. Grote kans dat over een paar jaar wanneer de inzichten veranderen de diagnose ook weer verandert.
had een ander labeltje er verder iets wezenlijks veranderd?
achteraf is het stellen van een diagnose altijd 100x makkelijker dan vooraf. Grote kans dat over een paar jaar wanneer de inzichten veranderen de diagnose ook weer verandert.
had een ander labeltje er verder iets wezenlijks veranderd?
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
woensdag 8 juli 2020 08:07
woensdag 8 juli 2020 08:10
Hahahaha, hier baseer je op dat het een pseudowetenschap is? Doe normaal.viva-amber schreef: ↑08-07-2020 08:04Een psuedo wetenschap: https://nos.nl/artikel/2054549-psycholo ... -mand.html
Dat sommige studies niet te verifiëren zijn betekent niet dat het pseudowetenschap is. Dat betekent dat we methodologische fouten zitten in het onderzoek wat gedaan is. Om zo een heel veld buitenspel te zetten slaat nergens op.
woensdag 8 juli 2020 08:13
In de medische wetenschap zitten ook zoveel onzekerheden en zijn diagnoses ook vaak voortschrijdend inzicht. Zeker bij complexere aandoeningen en zeldzamere ziektes. Bovendien reageert ook niet elk lichaam exact hetzelfde op elke behandeling. Zeker niet omdat medicijnonderzoek vaak plaatsvindt bij blanke mannen tussen de 20-50 jaar. Dat valt niet automatisch door te trekken naar vrouwen en mensen met een andere genetische/culturele achtergrond. Dat is een van de grote problemen binnen de geneeskunde.viva-amber schreef: ↑08-07-2020 08:07Medische wetenschap is wel degelijk exacte wetenschap.
Maar psychologie is geen medische wetenschap.
woensdag 8 juli 2020 08:16
Een psycholoog is geen arts en krijgt geen medische opleiding dus je bent off-topic.Colorado1975 schreef: ↑08-07-2020 08:13In de medische wetenschap zitten ook zoveel onzekerheden en zijn diagnoses ook vaak voortschrijdend inzicht. Zeker bij complexere aandoeningen en zeldzamere ziektes. Bovendien reageert ook niet elk lichaam exact hetzelfde op elke behandeling. Zeker niet omdat medicijnonderzoek vaak plaatsvindt bij blanke mannen tussen de 20-50 jaar. Dat valt niet automatisch door te trekken naar vrouwen en mensen met een andere genetische/culturele achtergrond. Dat is een van de grote problemen binnen de geneeskunde.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 8 juli 2020 08:20
Een psycholoog stelt een diagnose onder begeleiding of in overleg met een regiebehandelaar. De regiebehandelaar kan een psychiater zijn, maar bij veel specialismen is het bijvoorbeeld een gz-psycholoog. Als dit het geval is moet die ook nog een overleg hebben met een psychiater of klinisch psycholoog, de functie van de tweede telt dus net zo zwaar als die van een psychiater.
Dit even offtopic, omdat veel mensen niet weten hoe het precies zit met wie welke verantwoordelijkheid heeft
Verder sluit ik me aan bij de anderen. Een verkeerde diagnose is vervelend, maar helaas wel iets dat kan gebeuren. Het blijft een lastig vakgebied waarin niet alles zwart-wit is. Ik zou vooral blij zijn dat je nu een diagnose hebt waar je je in herkent en waarmee je verder kunt TO.
Dit even offtopic, omdat veel mensen niet weten hoe het precies zit met wie welke verantwoordelijkheid heeft
Verder sluit ik me aan bij de anderen. Een verkeerde diagnose is vervelend, maar helaas wel iets dat kan gebeuren. Het blijft een lastig vakgebied waarin niet alles zwart-wit is. Ik zou vooral blij zijn dat je nu een diagnose hebt waar je je in herkent en waarmee je verder kunt TO.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
woensdag 8 juli 2020 08:22
het is geen pseudowetenschap maar echt wetenschappelijk is het ook nietColorado1975 schreef: ↑08-07-2020 08:10Hahahaha, hier baseer je op dat het een pseudowetenschap is? Doe normaal.
Dat sommige studies niet te verifiëren zijn betekent niet dat het pseudowetenschap is. Dat betekent dat we methodologische fouten zitten in het onderzoek wat gedaan is. Om zo een heel veld buitenspel te zetten slaat nergens op.
woensdag 8 juli 2020 08:22
Psychologie op universiteit is een wetenschappelijke studie, je krijgt dan ook als titel master of science. Die krijg je niet voor de leuk.
psychologen mogen diagnoses stellen mits ze basisaantekening psychodiagnostiek hebben.
Echter, psycholoog zonder postmaster opleiding(en) is geen beschermde titel... in principe kan iedereen zich hierdoor psycholoog noemen.
Vooral benieuwd hoe toentertijd paniekstoornis hebben behandeld? Zowel bij sociale angststoornis en paniek ligt angst ten grondslag. Die angst moet je in therapie behandelen. Is dat gebeurd?
Veel verontrustender vind ik de berichten (hier) dat autisme zo slecht herkend wordt, want persoonlijkheidsstoornis of autisme geeft wel degelijk ander behandeling
psychologen mogen diagnoses stellen mits ze basisaantekening psychodiagnostiek hebben.
Echter, psycholoog zonder postmaster opleiding(en) is geen beschermde titel... in principe kan iedereen zich hierdoor psycholoog noemen.
Vooral benieuwd hoe toentertijd paniekstoornis hebben behandeld? Zowel bij sociale angststoornis en paniek ligt angst ten grondslag. Die angst moet je in therapie behandelen. Is dat gebeurd?
Veel verontrustender vind ik de berichten (hier) dat autisme zo slecht herkend wordt, want persoonlijkheidsstoornis of autisme geeft wel degelijk ander behandeling
woensdag 8 juli 2020 08:25
Als u niet boos bent, moet u het loslaten.
Overigens vind ik dat de GGZ patiënten vertellen moet:
- dat een diagnose geen verklaring is, het is alleen een beschrijving van problemen die mensen hebben. (de juiste term is : classificatie)
- dat de classificatie ook verkeerd kan zijn.
Overigens vind ik dat de GGZ patiënten vertellen moet:
- dat een diagnose geen verklaring is, het is alleen een beschrijving van problemen die mensen hebben. (de juiste term is : classificatie)
- dat de classificatie ook verkeerd kan zijn.
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
woensdag 8 juli 2020 08:29
Toen ik (in 2002) bij de Riagg meldde dat mijn zus aan autisme (eigenlijk: Asperger syndroom) dacht, wilde de behandelaar dit niet laten onderzoeken.OkkiePetite schreef: ↑08-07-2020 08:22Psychologie op universiteit is een wetenschappelijke studie, je krijgt dan ook als titel master of science. Die krijg je niet voor de leuk.
psychologen mogen diagnoses stellen mits ze basisaantekening psychodiagnostiek hebben.
Echter, psycholoog zonder postmaster opleiding(en) is geen beschermde titel... in principe kan iedereen zich hierdoor psycholoog noemen.
Vooral benieuwd hoe toentertijd paniekstoornis hebben behandeld? Zowel bij sociale angststoornis en paniek ligt angst ten grondslag. Die angst moet je in therapie behandelen. Is dat gebeurd?
Veel verontrustender vind ik de berichten (hier) dat autisme zo slecht herkend wordt, want persoonlijkheidsstoornis of autisme geeft wel degelijk ander behandeling
Tegenwoordig wil de GGZ mij alleen behandelingen voor autisme bieden, ook al worden niet alle problemen door die classificatie verklaard.
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
woensdag 8 juli 2020 08:43
woensdag 8 juli 2020 08:50
Ik vind je overweging "of je er iets mee moet" best wonderlijk, net of niemand eventueel fouten mag maken, dus mogelijk hoort dit bij jouw problemen: je accepteert geen fouten. Tja dan leef je onder stress. De wereld hangt van fouten aan elkaar. Af en toe heeft men het ook weleens bij het goede eind, totdat dit weer betwijfeld wordt. En zo blijft iedereen lekker bezig en scherp. 
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 8 juli 2020 08:52
Kan ook zijn dat jezelf onvoldoende informatie hebt gegeven. Maar ik begrijp veel dat je zegt dat je het onderliggende probleem graag direct behandeld had willen hebben. Ik heb geen idee hoe diagnoses werken en of de werkwijze voor de ene angststoornis afwijkt van de andere.
Ik zou ook een paniek stoornis hebben maar bij mij was het neurologisch. Dit heeft ook even geduurd. Ik zou niet mee willen werken in behandeling, maar aangezien het neurologisch was hielp het niet![🙄]()
. Maar ik ben blij dat het ontdekt is. Ik kan nu verder.... misschien helpt loslaten voor jou ook.
Ik zou ook een paniek stoornis hebben maar bij mij was het neurologisch. Dit heeft ook even geduurd. Ik zou niet mee willen werken in behandeling, maar aangezien het neurologisch was hielp het niet
. Maar ik ben blij dat het ontdekt is. Ik kan nu verder.... misschien helpt loslaten voor jou ook.
woensdag 8 juli 2020 09:12
grasspriet schreef: ↑08-07-2020 03:37Hoe kun je studeren zonder dat je je middelbare school hebt afgemaakt?
Als je 21 jaar of ouder bent, dan kun je met een 21+ toets worden toegelaten tot het hoger onderwijs.
woensdag 8 juli 2020 09:21
Misschien had je toen dat en nu dit. Misschien heb je niet alles verteld. Misschien maakt het niets uit, toen voelde je je een jaar prima en nu is het weer misgegaan. Misschien kun je wat minder hangen aan de labels en gewoon aan jezelf gaan werken met een therapeut. Dit geeft alleen maar afleiding van je problemen.
woensdag 8 juli 2020 09:39
Zo’n hele verkeerde diagnose lijkt het mij niet. Misschien niet juist, maar deels passend. Het is niet dat je een antisociale persoonlijkheidsstoornis hebt gekregen terwijl je bijvoorbeeld theatraal bent.
Daarnaast wijs je met het indienen van een klacht vooral naar de ander. Je vergeet dat zo’n diagnose de uitkomst is van de dingen die jijzelf hebt verteld. Ook al gaat het misschien juist om niet vertellen. Natuurlijk is het vervelend als een psycholoog niet doorvraagt. Dat is een lesje voor de volgende keer. Zet de zaken op papier. Geef aan dat je moeite hebt met uiten. Vraag of er doorgevraagd kan worden etc.
Ik vind trouwens een klacht indienen best een zwaar middel. Je bent boos. Daar moet je wat mee, maar de vraag is of je met een klacht indienen bereikt wat je wil bereiken. Wat is het doel? Er zijn vast andere manieren. Je kan dit bespreken bij je nieuwe psycholoog. Je kan een gesprek aangaan met de oude.
Vaak is het toch een kwestie van zeggen wat je dwars zit. Daar hoeft geen reprimande tegenover te staan. Ik denk ook niet dat je dat in dit geval gaat bereiken.
Daarnaast wijs je met het indienen van een klacht vooral naar de ander. Je vergeet dat zo’n diagnose de uitkomst is van de dingen die jijzelf hebt verteld. Ook al gaat het misschien juist om niet vertellen. Natuurlijk is het vervelend als een psycholoog niet doorvraagt. Dat is een lesje voor de volgende keer. Zet de zaken op papier. Geef aan dat je moeite hebt met uiten. Vraag of er doorgevraagd kan worden etc.
Ik vind trouwens een klacht indienen best een zwaar middel. Je bent boos. Daar moet je wat mee, maar de vraag is of je met een klacht indienen bereikt wat je wil bereiken. Wat is het doel? Er zijn vast andere manieren. Je kan dit bespreken bij je nieuwe psycholoog. Je kan een gesprek aangaan met de oude.
Vaak is het toch een kwestie van zeggen wat je dwars zit. Daar hoeft geen reprimande tegenover te staan. Ik denk ook niet dat je dat in dit geval gaat bereiken.
woensdag 8 juli 2020 10:07
Ik heb precies het tegenovergestelde verhaal gehad. Ik dacht zelf (en psycholoog) dat ik een sociale angst stoornis had. Uiteindelijk bleek het meer een paniekstoornis te zijn. Ik kan het haar niet kwalijk nemen, je wordt beoordeeld op je symptomen en die klopte allemaal bij beide angststoornissen.
Naar mijn aanvullende informatie in gesprekken zijn we meer richting de behandeling van een paniekstoornis gehad. Angst blijft in principe angst dus veel hieraan veranderde niet behalve de extra aandacht over het aangaan van paniekaanvallen naast het voelen van angst. Ik denk dat een paniek en een sociale angst stoornis ook vaak gecombineerd gaan dus in die zin is het wellicht zo dat je wel een paniekstoornis had maar door therapie daar mee leerde omgaan waardoor het stukje sociale angst meer naar de voorgrond kwam. Zo is het bij mij ook gegaan in ieder geval.
Naar mijn aanvullende informatie in gesprekken zijn we meer richting de behandeling van een paniekstoornis gehad. Angst blijft in principe angst dus veel hieraan veranderde niet behalve de extra aandacht over het aangaan van paniekaanvallen naast het voelen van angst. Ik denk dat een paniek en een sociale angst stoornis ook vaak gecombineerd gaan dus in die zin is het wellicht zo dat je wel een paniekstoornis had maar door therapie daar mee leerde omgaan waardoor het stukje sociale angst meer naar de voorgrond kwam. Zo is het bij mij ook gegaan in ieder geval.
woensdag 8 juli 2020 10:12
@Donut: Dat is ook wel een goede opmerking. Ik heb dit zelf ook ervaren met traumabehandeling. Toen de (in mijn beleving) ergste trauma's waren behandeld en wat meer naar de achtergrond verdwenen kwam er ineens een heel ander traumadeel naar boven mbt mijn opvoeding. Daar was eerder geen ruimte voor, omdat die andere dingen zo op de voorgrond lagen.
Hetzelfde met mijn autisme, toen de ptss klachten wat verminderden werd dit duidelijker.
Hetzelfde met mijn autisme, toen de ptss klachten wat verminderden werd dit duidelijker.
woensdag 8 juli 2020 10:25
Deze discussie geeft overigens heel erg aan waarom de DSM tekort schiet. Het gaat niet om labels, maar om welke klachten jou hinderen in je dagelijkse leven. De labels die de DSM geeft zijn daarbij niet altijd dekkend en veronderstellen een scherpe scheidslijn tussen stoornissen die er niet is in de praktijk (het brein leest de DSM niet). Ik zou me dus niet te druk maken over de naam van het beestje
woensdag 8 juli 2020 10:49
Inderdaad. Dit is een beetje off-topic, maar er bestaan veel misverstanden over dus wil ik het wel even uitleggen:noorderlicht76 schreef: ↑08-07-2020 10:25Deze discussie geeft overigens heel erg aan waarom de DSM tekort schiet. Het gaat niet om labels, maar om welke klachten jou hinderen in je dagelijkse leven. De labels die de DSM geeft zijn daarbij niet altijd dekkend en veronderstellen een scherpe scheidslijn tussen stoornissen die er niet is in de praktijk (het brein leest de DSM niet). Ik zou me dus niet te druk maken over de naam van het beestje
Je behandelplan bevat een DSM-classificatie en een beschrijvende diagnose. Daar is een belangrijk onderscheid tussen. De DSM-classificatie is niet meer dan een soort codering die aangeeft binnen welk 'hokje' je klachten passen. De classificatie geeft niet zoveel aanknopingspunten voor behandeling, maar is nodig om zorg vergoed te krijgen van je zorgverzekering. De beschrijvende diagnose is een stuk tekst waarin wordt beschreven wat er precies aan de hand is en hoe dat is ontstaan. Dit is het belangrijkst voor je behandeling.
woensdag 8 juli 2020 10:51
Een psychiater is dan weer wel een arts en krijgt wél een medische opleiding en houdt zich toch echt bezig met de psyche. Ik weet niet welk punt je nu probeert te maken.viva-amber schreef: ↑08-07-2020 08:16Een psycholoog is geen arts en krijgt geen medische opleiding dus je bent off-topic.
woensdag 8 juli 2020 11:06
Ik zeg helemaal nergens dat een psycholoog een arts is en een medische opleiding krijgt. Waar haal je dit toch allemaal vandaan? Ik geef alleen aan dat psychologie geen pseudo-wetenschap is en dat medische wetenschap niet zo exact en hard is als jij claimt.viva-amber schreef: ↑08-07-2020 08:16Een psycholoog is geen arts en krijgt geen medische opleiding dus je bent off-topic.
woensdag 8 juli 2020 11:10
Fijn dat nu alles op zijn plek is gevallen voor je TO. Ik ben het eens met wat eerder ook al gezegd is; jij meldde je destijds met paniekklachten, bent daarvoor behandeld en je bent een jaar klachtenvrij geweest. Hoezo is er dan een fout gemaakt? Wat win jij ermee als de eerste psycholoog -die je van je paniekklachten afhielp- een klacht aan zijn/haar broek krijgt?
De vergelijking met medisch handelen is misschien niet helemaal zuiver, maar ook daar heb je te maken met momentopnames. Een uitstrijkje kan bv jarenlang goed zijn, en ineens toch onrustig worden, zijn dan de eerdere uitstrijkjes niet goed beoordeeld?
En wat als jij over 2 jaar erachter komt dat er misschien toch ook nog een onderliggend trauma is wat niet eerder is opgemerkt, wie krijgt daar de schuld van?
De vergelijking met medisch handelen is misschien niet helemaal zuiver, maar ook daar heb je te maken met momentopnames. Een uitstrijkje kan bv jarenlang goed zijn, en ineens toch onrustig worden, zijn dan de eerdere uitstrijkjes niet goed beoordeeld?
En wat als jij over 2 jaar erachter komt dat er misschien toch ook nog een onderliggend trauma is wat niet eerder is opgemerkt, wie krijgt daar de schuld van?
