Gezondheid
alle pijlers
verslaafd?
donderdag 18 maart 2010 om 18:38
Ik ben een hartstikke leuke moderne moeder, 2 leuke kinderen, 11 en 7, leuk lijf en een lekkere vent... en een leuke baan.
Echter ik drink, en ik drink stiekem! En ik ben me daar ook bewust van. Ik ben denk ik een alcoholiste. Ik plan mijn wijntje na schooltijd en dan wel voordat mijn man thuiskomt. Maar evengoed is hij niet achterlijk, en merkt het heus wel dat ik "raar lul" "emotioneel" ben etc.
En veel ochtenden zit ik met een kattig (kater) gevoel op mijn werk, en ik voel me echt niet lekkerder als ik drink, maar die drang om te drinken is te heftig. En ik ben me er ook van bewust dat ik soms te dronken ben om het nog te kunnen verbergen. Ik vind het helemaal niet leuk om dronken te zijn, maar ik kan het ook niet laten staan, want na een glas is het hek van de dam.
Mijn man is mijn heftige reacties echt wel zat, en denkt erover om weg te gaan. En dan stop ik weer 3 dagen met drinken, niks aan de hand, en op de een of ander manier koop ik weer wijn waarvan ik telkens een "slokje" neem, staande voor de kelderkast.
Ik schaam me diep, maar weet niet te stoppen. Het is zo raar dat ik me elke dag voorneem niet meer te drinken en elke dag weer een fles wijn (of meer) stiekem leegdrink.
Wie herkent dit? en wie is eruitgekomen?
Echter ik drink, en ik drink stiekem! En ik ben me daar ook bewust van. Ik ben denk ik een alcoholiste. Ik plan mijn wijntje na schooltijd en dan wel voordat mijn man thuiskomt. Maar evengoed is hij niet achterlijk, en merkt het heus wel dat ik "raar lul" "emotioneel" ben etc.
En veel ochtenden zit ik met een kattig (kater) gevoel op mijn werk, en ik voel me echt niet lekkerder als ik drink, maar die drang om te drinken is te heftig. En ik ben me er ook van bewust dat ik soms te dronken ben om het nog te kunnen verbergen. Ik vind het helemaal niet leuk om dronken te zijn, maar ik kan het ook niet laten staan, want na een glas is het hek van de dam.
Mijn man is mijn heftige reacties echt wel zat, en denkt erover om weg te gaan. En dan stop ik weer 3 dagen met drinken, niks aan de hand, en op de een of ander manier koop ik weer wijn waarvan ik telkens een "slokje" neem, staande voor de kelderkast.
Ik schaam me diep, maar weet niet te stoppen. Het is zo raar dat ik me elke dag voorneem niet meer te drinken en elke dag weer een fles wijn (of meer) stiekem leegdrink.
Wie herkent dit? en wie is eruitgekomen?
donderdag 18 maart 2010 om 18:42
Eerst een
Ik herken het, maar niet van mezelf (gelukkig!). Als ik het zo lees heb je namelijk een stevig probleem waar je hulp voor moet gaan zoeken. Heb je het hier ook openlijk over gehad met je man? (en vertel je dan ook dat je voor de kelderkast staat?). Ik zou echt beginnen met zo snel mogelijk met je man te praten en samen met je man naar de huisarts te gaan om hier iets aan te doen!
Ik herken het, maar niet van mezelf (gelukkig!). Als ik het zo lees heb je namelijk een stevig probleem waar je hulp voor moet gaan zoeken. Heb je het hier ook openlijk over gehad met je man? (en vertel je dan ook dat je voor de kelderkast staat?). Ik zou echt beginnen met zo snel mogelijk met je man te praten en samen met je man naar de huisarts te gaan om hier iets aan te doen!
Dat zeg ik....
donderdag 18 maart 2010 om 18:44
Kr1sje, ten eerste wat goed dat je toegeeft dat je een probleem hebt en dat je zo te zien daar ook wat aan wilt doen.
Ten tweede, in hoeverre is je man op de hoogte van je drink gedrag? Ik neem aan dat hij wel (sterke) vermoedens heeft, maar weet hij ook de werkelijke omvang? Het lijkt mij een goed idee om eerst een open en eerlijk gesprek met je man aan te gaan, zodat hij weet wat speelt.
Heb je trouwens overwogen om eens langs je huisarts te gaan? Die kan je waarschijnlijk adviseren over hoe nu verder te gaan of doorverwijzen naar mensen die je daar wel bij kunnen helpen.
Veel sterkte in ieder geval gewenst.
Ten tweede, in hoeverre is je man op de hoogte van je drink gedrag? Ik neem aan dat hij wel (sterke) vermoedens heeft, maar weet hij ook de werkelijke omvang? Het lijkt mij een goed idee om eerst een open en eerlijk gesprek met je man aan te gaan, zodat hij weet wat speelt.
Heb je trouwens overwogen om eens langs je huisarts te gaan? Die kan je waarschijnlijk adviseren over hoe nu verder te gaan of doorverwijzen naar mensen die je daar wel bij kunnen helpen.
Veel sterkte in ieder geval gewenst.
donderdag 18 maart 2010 om 18:49
Geen ervaring mee gelukkig, lijkt me erg lastig als je van mijlenver aan ziet komen dat je alles waar je om geeft kwijt gaat raken.
Laatst was er op televisie een programma over online afkick begeleiding. Schijnt heel erg succesvol te zijn, en is heel makkelijk in te passen in een leven met gezin en baan.
Succes d'r mee, hoe je het ook aan gaat pakken.
Laatst was er op televisie een programma over online afkick begeleiding. Schijnt heel erg succesvol te zijn, en is heel makkelijk in te passen in een leven met gezin en baan.
Succes d'r mee, hoe je het ook aan gaat pakken.
donderdag 18 maart 2010 om 18:55
Als je inziet dat er een probleem is dan heb je voor jezelf al een belangrijke stap gezet.
Vreemd dat je stiekem drinkt want op zich is er niets mis met een glas drinken, zelfs niet als het meerdere glazen worden.
Het wordt uiteraard wel een probleem als je dagelijks fuctioneren erdoor belemmerd wordt.
Ik heb een vriendin die hetzelfde deed , alleen dronk zij niet stiekem, nog steeds niet trouwens.Ze is geregeld aangeschoten , dan wel dronken , maar vind momenteel niet dat het zo erg is dat ze de drank zou laten staan.Als je enkele dagen niet drinkt hoe voel je je dan? Zou je het langer als 3 dagen kunnen volhouden?
Het lijkt me in eerste instantie belangrijk dat je dringend met je partner praat, en dan professionele hulp zoekt.
Moedig dat je het zelf al onder ogen kan zien!
Heel veel sterkte alvast...
Vreemd dat je stiekem drinkt want op zich is er niets mis met een glas drinken, zelfs niet als het meerdere glazen worden.
Het wordt uiteraard wel een probleem als je dagelijks fuctioneren erdoor belemmerd wordt.
Ik heb een vriendin die hetzelfde deed , alleen dronk zij niet stiekem, nog steeds niet trouwens.Ze is geregeld aangeschoten , dan wel dronken , maar vind momenteel niet dat het zo erg is dat ze de drank zou laten staan.Als je enkele dagen niet drinkt hoe voel je je dan? Zou je het langer als 3 dagen kunnen volhouden?
Het lijkt me in eerste instantie belangrijk dat je dringend met je partner praat, en dan professionele hulp zoekt.
Moedig dat je het zelf al onder ogen kan zien!
Heel veel sterkte alvast...
I don\'t need an excuse for being what I am.
donderdag 18 maart 2010 om 18:55
Het probleem is dus dat ik me te diep schaam om het toe te geven. Ik heb altijd stevig gedronken ook in onze verkeringstijd en wij drinken ook wel samen lekker een flesje wijn leeg op een vrijdag of zaterdagavond, echter dat ik inmiddels "slokjes" neem en dus naast die twee glaasjes op zaterdag nog een fles leegdrink weet hij niet, uiteraard vindt hij het raar dat ik van die twee glazen al "dronken" ben.
Het probleem is dus vooral dat ik er zonder hem er in te kennen van dit "gedrag" af wil komen, want als ik dit beken is het gelijk einde relatie, ik heb hem immers al jaren voorgelogen dat ik emotioneel ben door andere zaken en altijd een ander de schuld heb gegeven. Als ik zoals hij zegt "vaag" ben is dat door een drukke dag met kinderen die vervelend waren en ben ik dus "moe".
Ik kan wel 2,3 dagen zonder wijn, maar dan ineens gaat het knopje om en dan is de drang te groot om te weerstaan.
Vanavond bijvoorbeeld gaat mijn man uit eten met vrienden en dan verheug ik me al de hele dag dat ik in de avond kan drinken. Ik heb nu "pas" twee wijntjes op, ik moet de kinderen immers naar bed brengen, maar ik weet nu al dat ik daarna "losga" en dan....
Het probleem is dus vooral dat ik er zonder hem er in te kennen van dit "gedrag" af wil komen, want als ik dit beken is het gelijk einde relatie, ik heb hem immers al jaren voorgelogen dat ik emotioneel ben door andere zaken en altijd een ander de schuld heb gegeven. Als ik zoals hij zegt "vaag" ben is dat door een drukke dag met kinderen die vervelend waren en ben ik dus "moe".
Ik kan wel 2,3 dagen zonder wijn, maar dan ineens gaat het knopje om en dan is de drang te groot om te weerstaan.
Vanavond bijvoorbeeld gaat mijn man uit eten met vrienden en dan verheug ik me al de hele dag dat ik in de avond kan drinken. Ik heb nu "pas" twee wijntjes op, ik moet de kinderen immers naar bed brengen, maar ik weet nu al dat ik daarna "losga" en dan....
donderdag 18 maart 2010 om 18:55
Ik heb in mijn naaste omgeving ervaring met verslaving: ga hulp zoeken!!! Dit kun je niet alleen, geef voor jezelf toe dat je machteloos staat ten opzichte van de alcohol. Ga naar een AA-meeting. Die zijn overal.
De eerste stap heb je al gezet! Je hebt voor jezelf toegegeven dat je een probleem hebt! Nu doorzetten.
De eerste stap heb je al gezet! Je hebt voor jezelf toegegeven dat je een probleem hebt! Nu doorzetten.
donderdag 18 maart 2010 om 19:03
Ik herken je probleem. Ik heb zelf een aantal jaar veel gedronken, iedere dag. En ook deed dat vooral stiekem.
Uiteindelijk ben ik gestopt, omdat ik zo klaar was met mijn gedrag wanneer ik weer dronken was.
Ik schaamde me voor mezelf en durfde mensen nauwelijks meer aan te kijken. continu bang om betrapt te worden. Op mijn werk, als ik 's ochtends met een kater arriveerde, bij vriendinnen, als ze spontaan langs kwamen 's avonds en ik weer in mijn eentje aan de wijn zat.
Wat mij heeft geholpen was alle informatie opzoeken en lezen wat ik maar kon vinden over alcoholisme. Vooral de schade die ik mezelf toebracht.
En de dag dat ik stopte met drinken continu voor mezelf herhalen welke winst ik haalde door nuchter te blijven.
Dat ik tevreden kon zijn over mezelf, dat ik minder gespannen zou worden, dat mijn gezondheid beter zou worden.
En héél veel afleiding zoeken wanneer ik de drang voelde om drank te halen in de supermarkt.
O, en ik heb mezelf een deadline gesteld, als het me in mijn eentje niet lukte na twee maanden, dan naar de huisarts, hoe zeer ik me ook schaamde.
Heel veel sterkte..
Uiteindelijk ben ik gestopt, omdat ik zo klaar was met mijn gedrag wanneer ik weer dronken was.
Ik schaamde me voor mezelf en durfde mensen nauwelijks meer aan te kijken. continu bang om betrapt te worden. Op mijn werk, als ik 's ochtends met een kater arriveerde, bij vriendinnen, als ze spontaan langs kwamen 's avonds en ik weer in mijn eentje aan de wijn zat.
Wat mij heeft geholpen was alle informatie opzoeken en lezen wat ik maar kon vinden over alcoholisme. Vooral de schade die ik mezelf toebracht.
En de dag dat ik stopte met drinken continu voor mezelf herhalen welke winst ik haalde door nuchter te blijven.
Dat ik tevreden kon zijn over mezelf, dat ik minder gespannen zou worden, dat mijn gezondheid beter zou worden.
En héél veel afleiding zoeken wanneer ik de drang voelde om drank te halen in de supermarkt.
O, en ik heb mezelf een deadline gesteld, als het me in mijn eentje niet lukte na twee maanden, dan naar de huisarts, hoe zeer ik me ook schaamde.
Heel veel sterkte..
donderdag 18 maart 2010 om 19:05
donderdag 18 maart 2010 om 19:11
Nou, ik heb een deadline gesteld, maar ik ben ook heel blij dat ik het uiteindelijk zonder huisarts voor elkaar kreeg...
De schaamte was zo groot, dat het ook juist door de deadline, een goede drijfveer was om echt te kappen er mee..
En nog steeds drink ik niet, want zodra ik een wijntje drink, drink ik standaard te veel.
De schaamte was zo groot, dat het ook juist door de deadline, een goede drijfveer was om echt te kappen er mee..
En nog steeds drink ik niet, want zodra ik een wijntje drink, drink ik standaard te veel.
donderdag 18 maart 2010 om 19:26
Bij Jellinek kun je een online zelfhulpprogramma doen van 4 tot 6 weken. Dat is volledig anoniem, en niemand hoeft er van op de hoogte te zijn.
Als dat niks wordt dan kun je ook nog kiezen voor de online behandeling met begeleiding. Die duurt tien weken en wordt vergoed door de verzekering. Of dat kan buiten medeweten van je partner (ik neem aan van wel, maar weet niet precies hoe) zou je even na kunnen vragen.
Overigens denk ik dat je jezelf een groot plezier doet als je met je billen bloot gaat naar je partner. Niet alleen kan hij je dan steunen, rond blijven lopen met een naar geheim maakt het ook extra lastig om gestopt te blijven.
Als dat niks wordt dan kun je ook nog kiezen voor de online behandeling met begeleiding. Die duurt tien weken en wordt vergoed door de verzekering. Of dat kan buiten medeweten van je partner (ik neem aan van wel, maar weet niet precies hoe) zou je even na kunnen vragen.
Overigens denk ik dat je jezelf een groot plezier doet als je met je billen bloot gaat naar je partner. Niet alleen kan hij je dan steunen, rond blijven lopen met een naar geheim maakt het ook extra lastig om gestopt te blijven.
donderdag 18 maart 2010 om 19:29
Krisje, knap dat je het zelf al hebt onderkend!
Misschien kun je gemakkelijker 'afkicken' als je aan je kinderen denkt?
Google eens op 'dronken moeder kinderen' en dan zie je veel berichten over hoe fout het kan gaan...
Ik herken het zelf niet, dronk voor mijn zwangerschappen wel regelmatig maar het hoefde voor mij nooit per se.
Wellicht dat de huisarts of een psych je kan helpen?
Of zo'n boek als dat stoppen met roken boek van Alan Carr? Heb je vast ook wel voor alcoholisten..
Veel sterkte ermee!
Misschien kun je gemakkelijker 'afkicken' als je aan je kinderen denkt?
Google eens op 'dronken moeder kinderen' en dan zie je veel berichten over hoe fout het kan gaan...
Ik herken het zelf niet, dronk voor mijn zwangerschappen wel regelmatig maar het hoefde voor mij nooit per se.
Wellicht dat de huisarts of een psych je kan helpen?
Of zo'n boek als dat stoppen met roken boek van Alan Carr? Heb je vast ook wel voor alcoholisten..
Veel sterkte ermee!
vrijdag 26 maart 2010 om 14:03
iniddels is mijn man erachter gekomen en moest ik met de "billen" bloot. En weet je, het was een opluchting!!! Ik moet er nog wel even achter zien komen waarom hij dit weet, volgens hem was het "via een forum" Ik kan me best voorstellen dat hij me min of meer volgt, ik heb immer rare acties ondernomen.
Ik drink nu al een week niet, dat is waarschijnlijk niks voor non-alco's maar voor mij een stapje verder.
Ik ben erg opgelucht dat mijn lieve man het nu weet, echter wel wat achterdochtig dat hij er achterkomt na mijn posting hier.
Maar goed, het is weer een opening naar een betere tijd?
Ik drink nu al een week niet, dat is waarschijnlijk niks voor non-alco's maar voor mij een stapje verder.
Ik ben erg opgelucht dat mijn lieve man het nu weet, echter wel wat achterdochtig dat hij er achterkomt na mijn posting hier.
Maar goed, het is weer een opening naar een betere tijd?
vrijdag 26 maart 2010 om 14:10
@Kr1sje: hou vol he?! Heel knap dat je al een week droog staat. Het zal heus wel moeilijk zijn op z'n tijd maar doorgaan op het alcoholisten-pad zal op termijn nog veel meer moeilijkheden geven. Ik denk dat het een goede zaak is dat je man op de hoogte is, openheid naar je partner met dit soort zaken lijkt me onontbeerlijk. Veel succes.
vrijdag 26 maart 2010 om 14:31
Kr1sje: ik snap jou reactie op Ainne's voorstel niet helemaal. Ze stelt professionele hulpverlening voor, geen familietherapie.
Wat stel je je daarbij voor dan? Er is toch geen enkele professionele therapeut die van jou, als volwassen vrouw zijnde, gaat verwachten dat ze ellenlang haar moeder gaat doorzagen of om je familie op een kwetsende manier aan te gaan pakken?
Waarom denk je er zo over?
Wat stel je je daarbij voor dan? Er is toch geen enkele professionele therapeut die van jou, als volwassen vrouw zijnde, gaat verwachten dat ze ellenlang haar moeder gaat doorzagen of om je familie op een kwetsende manier aan te gaan pakken?
Waarom denk je er zo over?
vrijdag 26 maart 2010 om 17:52
quote:twinkeling schreef op 18 maart 2010 @ 18:49:
Laatst was er op televisie een programma over online afkick begeleiding. Schijnt heel erg succesvol te zijn, en is heel makkelijk in te passen in een leven met gezin en baan.Klopt, dat was in EénVandaag en ging over www.alcoholdebaas.nl Misschien kan TO eens een kijkje op de website nemen, daar staat veel informatie op.
Laatst was er op televisie een programma over online afkick begeleiding. Schijnt heel erg succesvol te zijn, en is heel makkelijk in te passen in een leven met gezin en baan.Klopt, dat was in EénVandaag en ging over www.alcoholdebaas.nl Misschien kan TO eens een kijkje op de website nemen, daar staat veel informatie op.
vrijdag 26 maart 2010 om 19:36
Kr1sje ik vind het ontzettend goed dat je toegeeft dat je een probleem hebt! Blijf nu ook open naar je man toe erover dat lijkt me een hele goede positieve stimulans. Mijn vader is alcoholist en geloof me de schade die je daarmee potentieel aanricht bij je kinderen dat wil je echt niet. Ik heb er aardig wat trauma's aan overgehouden. Terwijl hij niet eens agressief werd en echt wel van zijn kinderen houd. Je bent op de goede weg nu en verlies alsjeblieft niet de moed als je een terugval hebt. Een terugval getuigd niet van zwakte, maar het daarna weer oppakken van je gevecht getuigd zeer zeker van kracht en moed!
