Vitamine B12 laten testen, waar?

Toch maar even een apart topic-je aangemaakt voor deze vraag.



N.a.v. van wat lichamelijke klachten (die wellicht ook gewoon psychisch zijn) en het advies van een aantal mensen om toch even te laten testen op Vitamine B12 gebrek, deze vraag.

Waar ik kan het beste en/ of voordeligste laten testen op deze vitamine?



Via huisarts, via een site waarbij je dat zelf kan regelen (http://www.testjegezondheid.nl, of http://www.bloedwaardentest.nl/ of zo) of bijv. a bijv. alternatief genezer (orthomoleculair iets of zo?)



Via huisarts moet je het alsnog zelf betalen, is het misschien niet de beste test op Vit B12 gebrek (je kan dan althans niet kiezen voor welke test denk ik), weet denk ik niet welke test ervoor gebruikt is en je moet er waarschijnlijk twee weken op wachten.

(en weet ook niet eens of mijn huisarts er aan wil meewerken).



Via een site waarmee je het zelf kan regelen kun je kiezen tussen een aantal testen, en heb je de uitslag vaak binnen 48u.

Maar is dit duurder dan via de huisarts? En is het net zo betrouwbaar? En welke test moet ik dan kiezen?

Ervaringen met testen via zo'n particulier iets?



En dan heb ik nog misschien de optie om het via een alternatief genezer te doen, maar hoe zit het dan met de kosten? Valt dat dan onder alternatieve zorg of onder reguliere zorg als ik via zo iemand bloedonderzoek laat doen?

En zijn die testen die zo iemand doet net zo of meer of minder betrouwbaar? En zijn de kosten daar hoger of lager dan via huisarts of particuliere site?



Overige info over testen, uitslagen etc. is ook welkom.

quote:noah88 schreef op 13 januari 2014 @ 01:03:

Ik had een verwijzing van de ha nodig voor een test in het zh. Mijn waardes waren zo laag dat het niet meetbaar was voor het lab. Nu elke 6 weken een injectie, lichaam neemt het niet meer op.



Wat voor eetpatroon heb je?



Heb een goed eetpatroon trouwens, alleen teveel suikers etc.

Wil eigenlijk weer kappen met suikers eten of het in ieder geval flink minderen. Maar is lastig, want nogal rigoureus ( dan eigenlijk geen brood meer mogen en zo ontzettend na moeten denken bij wat je gaat koken want mag dan niet meer uit een pakje).



Ik sta vaak erg laat op (wisselt), dus ontbijt is meteen lunch, maar ik eet altijd wel wat wanneer ik ben opgestaan. Meestal brood (2) met boter en biologische pindakaas of met hagelslag, soms havermout met rijstmelk.

Avondeten is iets uit een pakje gemaakt, of met toevoegingen. En vrij simpel. Aardappeltjes met roerbakgroente en een vegaburger, zelfgemaakte broodje hamburger, kant en klare pasta uit de supermarkt, aardappels met spinazie en vissticks etc.

Wil weer meer zelf gaan koken, en wat meer uitgebreider en zonder toevoegingen en sauzen, maar is lastig. Ontbreekt me vaak aan inspiratie en dan heb ik geen zin heel internet af te zoeken naar iets en als ik dat wel doe dan vind ik het allemaal te moeilijk lijken :S



Op het moment snack ik weer een aantal maanden teveel. Chocola, koek etc. Van de chips ben ik niet zo. Haal dat zelf nooit in huis. Maar snoek/ koek/ chocola gaat er altijd wel in. Vaak s'avonds (ben vaak tot laat in de nacht wakker). Is toch moeilijk altijd om weer mee te kappen, zo'n suikerverslaving.



Drank is vaak thee zonder suiker, soms wijn of bier maar drink niet vaak. Koffie op mijn werk.

quote:bootje_op_de_golven schreef op 13 januari 2014 @ 11:53:

Je bent al een paar keer bij de huisarts geweest. Je huisarts ziet geen aanleiding om te prikken op b12.



Dus waarom wel vertrouwen op de leken op het forum en niet op de huisarts? Als je iets maar vaak genoeg vraagt op internet vind je altijd mensen die het met je eens zijn. Maar zijn zien je niet en kennen je dossier en bloedwaarden niet. De huisarts wel.



Dat was anderhalf jaar terug. En ik vroeg dat omdat ik toen uit een andere test een laag Hb-gehalte had (niet TE laag). Vroeg toen terloops of ik daar niet op kan testen, want had gehoord dat dat vaak samenging (en tja, toch al jaren onverklaarbare ernstige klachten met mijn visus/ gehoor).

Huisarts zei toen dat je alleen vitamine B12 tekort kon hebben als je te laag Hb-gehalte hebt en dat had ik nog niet.



Maar dat schijnt dus niet juist te zijn. En bovendien heb ik nu andere (meer) klachten. Als ik aangeef waarom ik me erop wil laten testen, wil hij misschien wel meewerken (waarschijnlijk onder het mom "om me gerust te stellen").

Maar ga er zelf ook niet vanuit dat ik Vit B12 gebrek heb eigenlijk. Voel me prima. Ben niet moe en heb geen rare klachten. Vind die klachten die ik nu heb, zelf ook niet perse bij Vit B12 tekort passen.



Anderzijds weet ik het toch niet (en laten testen is dan een kleine moeite). Zit toch al jaren niet goed in mijn vel, ben eigenlijk stiekem altijd wel lui (maar wijt dat zelf aan het niet goed in mijn vel zitten en slechte slaappatroon), leven komt maar niet van de grond, al jaren ernstige klachten aan visus -en in mindere mate gehoor- die ik echt niet verzin en die waarschijnlijk neurologisch zijn -en een hele grote reden waarom ik niet goed in mijn vel zit-. Vatbaarheid voor bepaalde virussen blijkbaar (gezien HPV virus en nog wat dingen waar ik hier niet over ga uitweiden), jarenlange chronische stress die nu zo ernstig is dat ik o.a. merk dat mijn concentratie laatste jaar(en)niet meer is wat het was. En chronische stress kan misschien wel vitamine-gebrek verergeren maar dat weet ik niet.

Naja lijkt onschuldig als ik het hier zo neerzet maar kan hele waslijst opnoemen waar ik nu ff de zin en puf niet voor heb en wat toch weer verkeerd overkomt. Kon vroeger altijd goed schrijven, maar verzand de laatste jaren in langdradige, warrige verhalen waarin ik mezelf continu probeer/moet te verdedigen maar het alleen maar erger maak.

Ik ga eerst maar eens ontbijten en dan wat nuttigs proberen te doen met mijn dag

En iemand die me kan vertellen wat de kosten voor een B12 onderzoek via de huisarts zijn? Of verschilt dat per ziekenhuis? (neem aan dat je via huisarts wordt doorgestuurd naar een prikpost/ prikpost van een ziekenhuis, en dat dan je bloed wordt doorgestuurd naar een lab van een ziekenhuis waar je bloed wordt onderzocht.....misschien zit er verschil in tarieven tussen ziekenhuizen/ prikposten wbt prikken en bloedonderzoek?)

quote:polydox schreef op 14 januari 2014 @ 08:31:

Mocht je het niet via de huisarts willen doen, het kan altijd via een instantie als deze http://www.testjegezondhe ... ICHisKS_bsCFQlb3godai0AyA

Wordt gewoon in een ziekenhuis meestal gedaan en je krijgt de uitslag.

Dat zou ik best willen doen, maar vraag me dus af of de huisarts er iets mee doet als er iets uit die test zou komen en ik met die uitslag bij naar mijn huisarts ga. Of dat ik dan alsnog opnieuw via de huisarts moet laten testen en dan dus dubbel zo duur uit ben.

Daarnaast vraag ik me dus af of een test daar goedkoper of duurder

(vervolg van vorige post, Viva werkt niet geweldig via telefoon). Is dan via de huisarts. Nog steeds niemand hier geantwoord die dat weet.

quote:573g8b schreef op 15 januari 2014 @ 12:55:

Als je huisarts zo passief is zou ik een andere huisarts zoeken

of eens naar een orthomoleculair arts gaan.Aan dat laatste heb ik ook wel zitten denken, maar de reacties hier waren dat je dan -als er iets uit zo'n test komt via zo'n persoon- tabletten of homeopatische middeltjes krijgt voorgeschreven. En ik wil toch wel echt injecties, mocht er uit de test komen dat mijn B12 te weinig is (en mocht die B12 te weinig genoeg zijn om aan de injecties te gaan dan).

quote:noa schreef op 15 januari 2014 @ 13:06:

Ik zou het via de huisarts laten testen. Blijkbaar ziet hij geen aanleiding daartoe. En waarom ben je nooit naar een neuroloog geweest als je al jarenlang visus en gehoorklachten hebt?



Wie zegt dat ik dat niet gedaan heb? Helaas snappen mensen (artsen) mij altijd verkeerd. Ik som altijd AL mijn klachten op (want oorzaak onbekend, dus misschien verband tussen bepaalde klachten, ik wil voor de volledigheid niks vergeten), waarmee ze vervolgens dan met 1 minor subklacht aan de haal gaan waar ik eigenlijk al jaren aan gewend ben en/of waar ik me niet druk over maak.



Zo heb ik bijv. het meeste last van dat ik stukken uit mijn beeld mis (wat steeds erger wordt). Alsof ik meerdere blinde vlekken heb dus zeg maar. En nee, ik zie dus geen vlekken...ik zie gewoon 'niets' op die plekken.

Als ik uitleg dat ik 'blinde vlekken' zie, denk ik altijd 'mensen snappen wat ik daarmee bedoel, want mensen kunnen zelf ook hun blinde vlek testen met bijv. testjes van vroeger in het biologieboek, en dan is het gewoon dat dat driehoekje op de balk wegvalt en dus lijkt alsof het balkje leeg is. Ze weten dus dat ik daarmee geen letterlijke vlekken bedoel' maar blijkbaar snappen heel veel mensen (oogartsen, neuroloog, huisarts) dat dus totaal niet en denken ze altijd dat ik het over 'vlekken' heb. Mijn huisarts schrijft steevast in zijn computer 'mevrouw ziet zwarte vlekken' terwijl ik helemaal geen zwarte vlekken zie. En zo staat mijn dossier gevuld met dingen die mijn huisarts of een andere arts verkeerd opvat/ verdraaid.



Als ik volledig wil zijn bij huisarts/ oogarts/ neuroloog (want oorzaak onbekend, en wie weet zit er verband tussen bepaalde klachten, dus som ik alles op) en vertel dat ik ook mouches volantes (floaters) heb, dan is de conclusie al snel: 'Aha, u heeft dus last van floaters. Nou mevrouw, dat is helemaal niks ernstigs hoor, de een heeft daar wat meer last van dan de ander, dat kan idd een soort vlekken in het beeld geven. Het is vervelend maar niet ernstig'. Dan denk ik 'Zucht.....weer iemand die het niet snapt/ niet luistert. Die mouches volantes zijn maar een minor klacht en ik weet ook wel dat die dingen onschuldig zijn. Ja ik heb er veel, en ja ze zijn best hinderlijk als je erop gaat letten, maar ik ben er inmiddels ook wel aan gewend en ik heb wel ergere dingen om me druk over te maken. Die blinde vlekken dus bijvoorbeeld. Waarvan men abusievelijk denkt dat ik daar mouches volantes mee bedoel.

Het dus letterlijk stukken uit mijn beeld missen wat steeds erger wordt (om de zoveel weken/ maanden mis ik meer stukken uit mijn beeld).



Ben twee keer bij een neuroloog geweest. Bij de eerste vertelde ik voor de volledigheid dat ik ook wel eens eens in de zoveel tijd -lees: in de paar jaar, dan 3 keer in paar maanden tijd en dan weer jarenlang niet- oogmigraine had zonder hoofdpijn erna (ik dacht, misschien heeft dat een verband, want dan mis ik in eerste instantie ook een stuk uit mijn beeld, dus lijkt er een beetje op). Hij ging toen uiteraard op die oogmigraine door (ook omdat ik zelf vroeg of er misschien geen verband daarmee was), wist verder ook niet wat het was, hij dacht dan misschien een vorm van migraine waar hij nog nooit van gehoord had en wou eerst wel eens proberen of medicatie zou helpen. Zodoende toen aan de anti-epileptica gezet (die ook wel eens bij migraine zou helpen) om te kijken of dat iets opleverde maar helaas geen resultaat.



Bij de tweede neuroloog jaren later (na drammen bij de huisarts dat ik toch een keer een second opinion wou) was het dus bovenstaand verhaal over die mouches volantes........ik somde haastig en gestresst (want ik weet dat je maar 5 minuten hebt om je verhaal te doen bij specialisten) de hele lijst klachten op die ik in de loop der jaren heb gekregen tegen de co-assistent -inclusief de minor klachten dus, want tja wie weet toch een verband met die oogmigraine, of die veelheid aan mouches volantes, of dat sneeuwbeeld, of het niet goed meer tegen licht kunnen, of altijd dingen zien bewegen die stilstaan, of....etc. .....ik wil alles aandragen en niks vergeten-, de co-assistent ging daarna overleggen met de neuroloog en toen was het dus van 'tja mevrouw iedereen ziet wel eens vlekken, dat zijn mouches volantes, goedenmiddag verder''. Ik kreeg niet eens de kans hem te onderbreken dat dat maar een minor klacht was......



Maar goed, ben er inmiddels dus achter dat zowel oogartsen als neurologen geen flauw idee hebben, en dat het niet wijst op iets ernstigs (wat ze kennen) qua specifieke symptomen. Ben ook behoorlijk grondig onderzocht inmiddels in al die tien jaren moet ik zeggen. VEP-test, gezichtsveldonderzoek, test voor de oren (even naam kwijt), EEG, MRI-met contrastvloeistof- (in Duitsland privekliniek, want in Nederland wilden ze dat niet doen in eerste instantie....en toen was ik net in Duitsland geweest en honderden euro's neergeteld en gingen ze in Nederland toch akkoord......), test met ogen en licht waarvan ik ook even de naam kwijt ben, netvliesonderzoek, netvliesfoto, oogsamenwerkingsonderzoek en weet ik veel wat nog meer.



Nou moet ik er wel bij zeggen dat bij sommige tests ze specifiek kijken naar 1 ziektebeeld. Dat ze dan denken 'naja misschien is het dan wel epilepsie' (bij de EEG) of 'naja misschien heeft ze een oogontsteking' (bij bepaalde oogtest) en dat ze dan specifiek daar naar gingen kijken. Sommige dingen waren wel ietsje afwijkend volgens mij (EEG vrij 'flat', weinig hersengolfen, maargoed ik ben geen neuroloog) maar ze keken alleen naar specifiek ziektebeeld en als iets echt heel erg afwijkend is zien ze dat natuurlijk ook wel.



Maar kleine abnormaliteiten waarvan ze het ook niet weten daar doen ze dan niks mee. Maar over het algemeen was verder alles normaal/ binnen de marge. De dingetjes die werden gevonden konden niet mijn klachten verklaren.

Ik geloof dus ook dat het weinig zin heeft terug te gaan naar een oogarts aangezien ik daar helemaal binnenste buiten ben gekeerd heb ik het idee.

Ook een neuroloog heeft niet zoveel zin, want ze weten het toch niet. Ik denk wel dat het iets neurologisch is (zoiets verzin ik namelijk echt niet, heb 24/7 die 'gezichtsvelduitval' en eens in de zoveel tijd wordt het out of the blue weer erger. Het is nooit eens weg of zo, ook niet als ik me extreem ontspan. En ben ook psychisch behoorlijk onderzocht en daar komt ook geen conversie of hypochondrie uit) maar de hersenen en zoveel andere dingen in het lichaam (invloed van hormonen etc.) zijn nog zo'n on-ontgonnen gebied, dat men nu gewoon de oorzaak niet kan vinden. En als ze al wel iets vinden, is er toch niks aan te doen want ik ben tot nu toe de enige met deze klachten. Verwacht niet dat die gezichtsvelduitval omomkeerbaar is ten eerste, en ten tweede als er al een kuur ontwikkeld kan worden, duurt dat jaren en gaan ze dat niet doen als er maar 1 persoon is die aan de aandoening lijdt.



Maargoed, hele lap tekst. Eigenlijk wou ik helemaal niet uitweiden over mijn lichamelijke klachten hier....maar mijn neiging om me te moeten verdedigen of uitleggen speelt weer op. Heb ik toch een beetje opgelopen door het jarenlang steeds verkeerd begrepen worden, niet geloofd worden etc.



De klachten waarvoor ik op B12 tekort zou willen testen zijn overigens niet deze visus en gehoorklachten!

Alhoewel ik het wel meeneem......er is daar immers ook nooit een verklaring voor gevonden. En naar mijn idee ligt die oorzaak ergens in de hersenen, de zenuwen, en/ of iets met hormonen wellicht (want oogmigraine is ook misschien hormoon-gerelateerd). En B12 heeft ook een verband met zenuwen, hormonen (spijsverteringsstelsel, wat in contact staat met/ werkt op hormonen). Dus kleineeeee kans dat er verband is.



Maar klachten waar ik nu mee op B12 zou willen testen (want kreeg reacties dat mijn klachten daar wel op leken) zijn:

-motorisch onhandig met rechterhand sinds anderhalve maand (trager, motoriek gaat niet meer zo goed, minder kracht lijkt het maar niet aantoonbaar bij huisarts). Soms denk ik dat het iets beter gaat maar het blijft toch zo. Ene dag wel net wat meer hinder van dan andere dag. Dingen die moeilijker gaan zijn bijv: iets dichtknopen, tandenpoetsen als ik dan bepaald deel van mijn gebit moet doen, schillen van fruit of aardappels, twee dingen tegelijk in die hand vasthouden, pianospelen, een vuist maken of mijn hand om dingen heen sluiten (kan hem minder strak dichtdoen dan mijn andere hand).

-Last van rechterarm (waar rechterhand aan zit), al heb ik daar ene dag geen last van (behalve beetje samentrekken of ietswat gespannen gevoel), en dan weer dagen dat hij ontzettend verkrampt en/of zwaar voelt. Als ik er mee beweeg voel ik het altijd wel. Kan minder met die arm naar mijn idee, dus til nu bijv. boodschappentas met links omdat rechts niet fijn voelt.

-trillen/ tremor (vooral handen en dan m.n rechterhand weer, valt alleen in bepaalde houding op....rest van lijf is ook trilleriger. Valt alleen op als ik bijv. hurk en evenwicht moet bewaren of bepaalde andere dingen. Anders valt het me niet op.

-Mondspieren: kan niet meer zo breed lachen als voorheen heb ik het idee. Krijg mond gewoon niet verder omhoog. En trillingen rond mond(hoeken) en wang/ rest gezicht, vooral na inspanning. Soms echt beetje last van mondpspieren (alsof je teveel hebt zitten grijnzen dat t beetje zeer doet).

-Idee beetje last van stem te hebben (tja lastig uitleggen), beetje slecht articuleren soms bijv. Komt o.a. door die mondspieren die niet meer zo goed willen (naar mijn idee), dat ik dan minder goed articuleer. Zingen gaat sowieso niet goed meer. Hard praten ook minder goed. Soms ook beetje last met eten dat ik bijna op m'n wang kauw of bijna knoei ivm die spieren of zo, maar ook vanwege verder in mijn keel/ mond.

-Benen: steeds het idee dat ik mezelf voor de voeten loop. Loop beetje 'horterig' naar mijn gevoel. Kan mijn benen ook minder hoog optillen/ voor me uit strekken.

Heb vandeweek net nieuwe schoenen gekocht die zwaarder zijn dan mijn vorige en kost me echt meer moeite om op te lopen, ze voelen echt zwaar.

-Kleine trillinkjes op mijn lijf, merk ik vooral als ik snachts in bed lig. Heb laatste twee weken vitamine E geslikt en lijkt nu minder of ik er let er wat minder op. Geen idee.

-Algeheel wat gammel en stijfjes. Dansen lukt niet zo goed meer bijv. door die arm/ schouder en benen. Sta gewoon beetje aan de grond genageld. En als ik bijv. hurk en dan weer overeind moet komen gaat dat traag. Voel me echt traag oud vrouwtje.



Had zelf vanwege die verminderde motoriek en het daarop googlen angst voor ALS gekregen (want tja, kon nergens iets anders vinden waar zoiets bij zou passen.....en nagekeken door huisarts en die kon niks vinden, dus ook niks 'simpels' als een nekhernia of verrekte spier of zo) maar men opperde dat ik niet zo hypochondrisch moest doen en me psychisch moest laten helpen (dat wil ik ook wel sowieso doen, want natuurlijk grote kans dat het iets van stress is, en vind het zelf niet fijn me zo'n zorgen te maken om mijn gezondheid, dat verpest m'n leven ook maar) of dat ik eens op B12 moest laten testen omdat het daar wel op leek volgens wat mensen.



Dus vandaar. Binnenkort dus even B12 gaan testen, dan kunnen mensen in ieder geval niet meer zeggen dat ik 'eigenwijs ben dat ik me niet laat testen'. Maar nu weer ontopic

quote:573g8b schreef op 15 januari 2014 @ 12:55:

Als je huisarts zo passief is zou ik een andere huisarts zoeken

of eens naar een orthomoleculair arts gaan.



Thanks voor de lijst in ieder geval

Zie bij de namen staan: arts licentie, therapeut-licentie of senior licentie. Weet jij wat het verschil is/ wat beter is?

Het lijkt mij dat een arts-licentie inhoudt dat iemand ook is opgeleid tot arts en dat dat dus (formeel gezien) 'beter' is dan alleen therapeut? Maar wat is 'senior-licentie' dan?

Iemand ervaring trouwens met een orthomoleculair behandelaar icm Vit B12? Kunnen deze mensen hier ook op testen, en hoe doen zij dit dan?

En als blijkt dat je een tekort hebt, is het dan aangepast dieet en supplementen slikken, of word je dan wel gewoon doorverwezen naar een huisarts voor injecties?



Begrijp van google dat een orthomoleculair arts werkt met voeding en supplementen. Dus acht de kans groot dat zo iemand dan niks met injecties doet? Terwijl volgens mij het bij veel mensen zo is dat ze Vit B12 niet meer zelf kunnen opnemen uit het bloed. Of denkt een orthomoleculair arts daar anders over en wat is dan de theorie van zo iemand?



Oja, en wat kost een beetje orthomoleculair therapeut?



Ja lastige vragen weer.......