Gezondheid
alle pijlers
Waarschijnlijk alvleesklierkanker
donderdag 30 september 2021 08:19
Ik heb hoogstwaarschijnlijk alvleesklierkanker. En ik kan er niet mee omgaan. Nog niet in ieder geval. Naar aanleiding van scans is een zwelling gezien in de kop van de alvleesklier en plekjes op m'n lever. Morgen heb ik een afspraak met de arts in het ziekenhuis, maar ik word gek van m'n gedachten, angsten, verwachtingen, weet ik het.
Ik ben pas 46, sta nog midden in het leven, getrouwd, ben drie jaar geleden m'n moeder verloren aan kanker en vind het zo erg voor mijn vader. En m'n man, mijn lieve rots in de branding.
Om me heen wordt nog gezegd, dat er nog een kans is dat het iets anders is, maar die ruimte heb ik nu niet in mijn hoofd. Ik ben aan het doemdenken en zie mezelf al overlijden. Er zullen wel meer medische ingrepen volgen nu om alles vast te kunnen stellen.
Dit topic open ik voor wat steun, een babbeltje, eventuele informatie. Ik ben gewoon bang.
Ik ben pas 46, sta nog midden in het leven, getrouwd, ben drie jaar geleden m'n moeder verloren aan kanker en vind het zo erg voor mijn vader. En m'n man, mijn lieve rots in de branding.
Om me heen wordt nog gezegd, dat er nog een kans is dat het iets anders is, maar die ruimte heb ik nu niet in mijn hoofd. Ik ben aan het doemdenken en zie mezelf al overlijden. Er zullen wel meer medische ingrepen volgen nu om alles vast te kunnen stellen.
Dit topic open ik voor wat steun, een babbeltje, eventuele informatie. Ik ben gewoon bang.
donderdag 30 september 2021 09:16
Ik hoop heel erg dat ik morgen of binnenkort kan zeggen dat het vals alarm was...
Al jullie wensen en duimen en knuffels doen me goed. Ik voel me zo godsgruwelijk alleen en verloren. En ik ben helemaal niet alleen.
De afspraken vandaag 'moet' ik doen, wil ik ook doen al heb ik nergens zin in. Vandaag had mijn lieve moeder 70 jaar geworden. We hebben een traditie opgebouwd om haar te blijven herinneren met elkaar.
Al jullie wensen en duimen en knuffels doen me goed. Ik voel me zo godsgruwelijk alleen en verloren. En ik ben helemaal niet alleen.
De afspraken vandaag 'moet' ik doen, wil ik ook doen al heb ik nergens zin in. Vandaag had mijn lieve moeder 70 jaar geworden. We hebben een traditie opgebouwd om haar te blijven herinneren met elkaar.
donderdag 30 september 2021 09:22
Dat omschrijf je goed Doreia. Op die andere angsten heb ik zelf de controle en over deze totaal niet. Overgeleverd aan anderen en het lot zeg maar. Voor mezelf zorgen ga ik zeker doen. Al wordt dat een uitdaging.Doreia* schreef: ↑30-09-2021 09:10Deze angsten kun je niet aan, want daarvoor ben je totaal afhankelijk van dokters.
Een spin kun je vangen, een hoogte kun je overheen met je ogen dicht. Even ademhalen, tot 10 tellen en het is achter de rug. Dit is een ander soort angst.
Ik zou de afspraken voor vandaag afzeggen. Je bent niet met je hoofd bij 'belangrijke' afspraken en iedereen zal daarvoor begrip hebben.
Doe jezelf geen geweld aan, het is nu tijd om voor jezelf te zorgen.
donderdag 30 september 2021 09:26
Ik hoop met je mee dat het iets anders is! En dan ook nog het herdenken van je moeder - kan mooi zijn, maar ook zwaar, emotioneel... hopelijk kun je ook je eigen angst en onzekerheid met de aanwezige familieleden delen.Nadal schreef: ↑30-09-2021 09:16Ik hoop heel erg dat ik morgen of binnenkort kan zeggen dat het vals alarm was...
Al jullie wensen en duimen en knuffels doen me goed. Ik voel me zo godsgruwelijk alleen en verloren. En ik ben helemaal niet alleen.
De afspraken vandaag 'moet' ik doen, wil ik ook doen al heb ik nergens zin in. Vandaag had mijn lieve moeder 70 jaar geworden. We hebben een traditie opgebouwd om haar te blijven herinneren met elkaar.
Sterkte...
donderdag 30 september 2021 09:32
Is het allebei nog ja. Mooi, omdat zij een mooi mens was en we alleen maar goede herinneringen hebben. Maar zwaar en emotioneel normaal gesproken ook al. Dan ben ik ook altijd al een beetje wattig in m'n hoofd. Nu met dit erbij is het een compleet wolkendek van binnen.gemberpannekoek schreef: ↑30-09-2021 09:26Ik hoop met je mee dat het iets anders is! En dan ook nog het herdenken van je moeder - kan mooi zijn, maar ook zwaar, emotioneel... hopelijk kun je ook je eigen angst en onzekerheid met de aanwezige familieleden delen.
Sterkte...
Gelukkig kan ik m'n angsten en onzekerheid delen met de aanwezige familieleden. Dat is een zegen.
donderdag 30 september 2021 09:34
donderdag 30 september 2021 09:36
donderdag 30 september 2021 09:37
Hoe moeilijk het ook is, probeer de ‘wat als er uitzaaiingen zijn’-gedachten van je af te zetten. Dat is nú niet aan de orde. Bij mij hielp het dat ook echt letterlijk steeds mezelf voor te houden als mijn gedachten met me aan de haal gingen.Nadal schreef: ↑30-09-2021 08:38Zo fijn dat jullie reageren. Ik zou zo graag verrast willen worden, dat het iets anders blijkt te zijn en ik door mag leven. Want als het echt kanker is en die plekjes op m'n lever zouden uitzaaiingen zijn, is het m'n doodvonnis. Aan alvleesklierkanker zelf is nog wel wat te doen, maar als er eenmaal uitzaaiingen zijn, niet. Zover zijn ze nog niet in de medische wereld. Dan is het behandelen om het leven iets te rekken.
En dit soort gedachten maken me gek. Bedankt dat jullie me lezen.
Heel veel sterkte, en ik hoop dat je snel meer duidelijkheid hebt.
donderdag 30 september 2021 09:40
Mijn schoonvader heeft dit ook. Had ook uitzaaiingen en het zat ook in de kop. Is succesvol geopereerd en we zijn nu 1,5 jaar verder. Hij is er nog steeds. Heeft veel bestralingen gehad en 10 chemokuren.
Volgende week krijgt hij weer een scan voor controle. Deze is spannend. 6 maanden geleden de laatste chemo gehad dus er wordt nu gekeken of het terug is of niet.
Ik wens jou heel veel sterkte
en ik duim en hoop met je mee dat het iets heel anders is en dat het te genezen is
Volgende week krijgt hij weer een scan voor controle. Deze is spannend. 6 maanden geleden de laatste chemo gehad dus er wordt nu gekeken of het terug is of niet.
Ik wens jou heel veel sterkte
en ik duim en hoop met je mee dat het iets heel anders is en dat het te genezen is
Op elk potje past dekseltje, maar als dat niet past dan heb je altijd nog afdekfolie.
donderdag 30 september 2021 09:42
donderdag 30 september 2021 09:53
Dat probeer ik inderdaad. Ik weet niet wat er is in het hiernamaals en ik geloof niet, maar toch doe ik dit. Ik vraag haar om hulp en of ze even een wondertje kan verrichten.
donderdag 30 september 2021 09:55
Hè Gatsie! Heel veel sterkte, dit is gewoon zwaar. Ik duim voor je dat het gewoon iets anders is. Mensen met Crohn kunnen ook ontstekingen in lever en alvleesklier krijgen dus ik hoop, hoop echt voor je dat dat het is!
Toevallig lag ik van de week in het zh bij iemand op de kamer die dat had (lag er voor een stoma).
En als het wel kanker is, stapje voor stapje.
Toevallig lag ik van de week in het zh bij iemand op de kamer die dat had (lag er voor een stoma).
En als het wel kanker is, stapje voor stapje.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 30 september 2021 09:55
Hallo Agen, ik begrijp dat jij ook met kanker te maken hebt zelf? Sterkte dan ook.Agen schreef: ↑30-09-2021 09:37Hoe moeilijk het ook is, probeer de ‘wat als er uitzaaiingen zijn’-gedachten van je af te zetten. Dat is nú niet aan de orde. Bij mij hielp het dat ook echt letterlijk steeds mezelf voor te houden als mijn gedachten met me aan de haal gingen.
Heel veel sterkte, en ik hoop dat je snel meer duidelijkheid hebt.
Wat je zegt klopt en in 1000 en 1 andere gevallen zou ik het exact zo doen. Maar ik lijk wel handelingsonbekwaam van verlamming ofzo, want het lukt me gewoon niet. En misschien is dat logisch hoor, ik weet het pas sinds gisterochtend, maar het is heel raar en eng om je zo anders te voelen dan normaal. Maar dat weet je misschien zelf ook nog wel. En dat maakt onzeker en floep, daar gaan m'n gedachten weer. Gek hè?
donderdag 30 september 2021 09:57
Oh, wat fijn voor je schoonvader en jullie! En wat een hoopvol bericht. Ik hoop dat de scan positief is en hij nog even door kan leven.Zonneoog schreef: ↑30-09-2021 09:40Mijn schoonvader heeft dit ook. Had ook uitzaaiingen en het zat ook in de kop. Is succesvol geopereerd en we zijn nu 1,5 jaar verder. Hij is er nog steeds. Heeft veel bestralingen gehad en 10 chemokuren.
Volgende week krijgt hij weer een scan voor controle. Deze is spannend. 6 maanden geleden de laatste chemo gehad dus er wordt nu gekeken of het terug is of niet.
Ik wens jou heel veel sterkte
Dank je wel!
donderdag 30 september 2021 09:57
Wat een vreselijk rotnieuws. Ik snap dat er in je hoofd nu geen ruimte is voor een positief scenario. Je moet nu dit nieuws verwerken en dat is een hele opgaaf.
Gelukkig hoor je morgen al meer, al zal het voor jouw gevoel een eeuwigheid duren eer het morgen is.
Ik hoop dat je morgen mag horen dat er een goede behandeling mogelijk is.
Gelukkig hoor je morgen al meer, al zal het voor jouw gevoel een eeuwigheid duren eer het morgen is.
Ik hoop dat je morgen mag horen dat er een goede behandeling mogelijk is.
donderdag 30 september 2021 09:58
Kijk, zoiets zou me enorm goed bevallen en valt inderdaad onder de mogelijkheden. Ik hoop dat ik snel weer ruimte heb om zo te denken of nog beter, om deze uitslag ook te krijgen. Bedankt.Gizmoreturns schreef: ↑30-09-2021 09:41Ik had ook alarmbellen ivm plekjes lever en een alvleesklierontsteking. bleken onschuldige plekken te zijn in de lever en een aangeboren afwijking in de alvleesklier. Het kan dus ook echt goed aflopen.
donderdag 30 september 2021 10:05
Dat is dus nog maar net 24 uur he?Nadal schreef: ↑30-09-2021 09:55Hallo Agen, ik begrijp dat jij ook met kanker te maken hebt zelf? Sterkte dan ook.
Wat je zegt klopt en in 1000 en 1 andere gevallen zou ik het exact zo doen. Maar ik lijk wel handelingsonbekwaam van verlamming ofzo, want het lukt me gewoon niet. En misschien is dat logisch hoor, ik weet het pas sinds gisterochtend, maar het is heel raar en eng om je zo anders te voelen dan normaal. Maar dat weet je misschien zelf ook nog wel. En dat maakt onzeker en floep, daar gaan m'n gedachten weer. Gek hè?
'Gun' jezelf ook even om alle mogelijke scenario's , van helemaal niets aan de hand tot no 1 seconde te leven en alles wat er tussenin zit de revue te laten passeren. En morgen op het gesprek weet je welke van de 43395763 uitgedachte scenario's het zal blijken te zijn.
Zie het alsof je plotseling in diep water bent gevallen. Je spartelt van schrik maar wat in het rond, armen en benen ongecontroleerd. Helemaal in paniek. Tot opeens je de luchtbelletjes naar boven ziet gaan, je een plan hebt waar je naartoe wilt en je armen en benen gecontroleerd beginnen te zwemmen achter de bubbels aan naar de oppervlakte.
Je ligt nu nog te spartelen.
Morgen op het gesprek ga je de luchtbelletjes zien en vormt zich het begin van een plan, welke dan ook.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 30 september 2021 10:06
Dit is het inderdaad. Dit omschrijft wat ik voel en automatisch doe. Dank je wel hiervoor.Dopke191 schreef: ↑30-09-2021 09:42Sterkte.....weet je soms kun je je gedachten niet naar iets positiefs sturen. Dit is zo groot....dat mag en moet er denk ik ook zijn.
Het is een overlevingsmechanisme....uitgaan van het ergste en dan kan het meevallen of uitgaan van het ergste zodat je voorbereid bent op de klap.
donderdag 30 september 2021 10:06
Dat is het zeker! Ik ben ondertussen een half jaar verder (zelfde leeftijd als jij, andere kanker, curatieve behandeling- maar dat wist ik op dag één natuurlijk ook nog niet) en weet nu; oefening baart kunst. In het begin had ik continu een droge mond door de paniek, en een hele hoge hartslag. Het lukte ook echt niet dat in te dammen. En dat is normaal. Maar je kunt het wel een beetje oefenen, parkeren van de paniek. Dat deel wordt echt beter. Maar niet nu meteen; dat hoef je ook echt niet van jezelf te eisen.Nadal schreef: ↑30-09-2021 09:55Hallo Agen, ik begrijp dat jij ook met kanker te maken hebt zelf? Sterkte dan ook.
Wat je zegt klopt en in 1000 en 1 andere gevallen zou ik het exact zo doen. Maar ik lijk wel handelingsonbekwaam van verlamming ofzo, want het lukt me gewoon niet. En misschien is dat logisch hoor, ik weet het pas sinds gisterochtend, maar het is heel raar en eng om je zo anders te voelen dan normaal. Maar dat weet je misschien zelf ook nog wel. En dat maakt onzeker en floep, daar gaan m'n gedachten weer. Gek hè?
Dat handelingsonbekwaam zijn is wel onhandig bij afspraken met artsen; je neemt waarschijnlijk echt minder informatie op dan normaal. Mijn man ging mee naar afspraken, maar ook die had daar last van. Achteraf bezien had ik die eerste afspraken moeten opnemen, zodat ik thuis nog eens kon terugluisteren naar alles wat ik niet goed opgeslagen had.
Sterkte!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
