
Wat een stomme "ziekte"
maandag 7 december 2009 om 10:27
Ik heb Pfeiffer, zei de dokter twee weken terug. Ik had net een nieuwe baan, eindelijk een beetje leuke dingen in het verschiet, en nu.. lig ik op de bank! Of op Bed! En het gaat nergens over, je ziet genees dat ik ziek ben..
Nouja volgens mijn vriend dan, want ik schijn wel enoooooorm rustig te zijn volgens hem. Normaal ben ik een spring in het veld, en nu niet meer zo. En volgens hem heb ik wallen haha!
Maar gister was ik een beetje onrustig en dacht ik dat ik wel weer beter was en vandaag kon kijken of ik nog terug zou mogen naar mijn werk, maar ik voel me nu weer heel erg moe.. Mijn buik doet ook zeer, links net onder mijn Ribben.. dat schijnt mijn lever te zijn ofzo. Ik moet erg opletten met wat ik eet. Al heb ik totaal geen zin in voedsel en eet ik amper wat.
Ik vind het gewoon heel erg moeilijk te accepteren dat ik moe ben.. heeft iemand van jullie ook pfeiffer gehad, en hoe gingen jullie daarmee om? Ik word ook een beetje zat van de grapjes van mensen om mij heen: "Oh zal ik je even zoenen, lijkt me ook wel lekker om de hele dag te mogen slapen"
Volgens mij is het een hele warrige OP maar mn hoofd is ook een beetje warrig, dus sorry
Nouja volgens mijn vriend dan, want ik schijn wel enoooooorm rustig te zijn volgens hem. Normaal ben ik een spring in het veld, en nu niet meer zo. En volgens hem heb ik wallen haha!
Maar gister was ik een beetje onrustig en dacht ik dat ik wel weer beter was en vandaag kon kijken of ik nog terug zou mogen naar mijn werk, maar ik voel me nu weer heel erg moe.. Mijn buik doet ook zeer, links net onder mijn Ribben.. dat schijnt mijn lever te zijn ofzo. Ik moet erg opletten met wat ik eet. Al heb ik totaal geen zin in voedsel en eet ik amper wat.
Ik vind het gewoon heel erg moeilijk te accepteren dat ik moe ben.. heeft iemand van jullie ook pfeiffer gehad, en hoe gingen jullie daarmee om? Ik word ook een beetje zat van de grapjes van mensen om mij heen: "Oh zal ik je even zoenen, lijkt me ook wel lekker om de hele dag te mogen slapen"
Volgens mij is het een hele warrige OP maar mn hoofd is ook een beetje warrig, dus sorry

maandag 7 december 2009 om 10:33
Bedankt voor je berichtje! Soms ben ik gewoon bang dat ik me maar aanstel, omdat ik momenten heb dat ik niet heel moe ben. Nu komt dat denk ook omdat ik niet zoveel doe. Op het moment dat ik me aankleed om bijv. even boodschappen te willen doen dan ben ik al snel weer erg moe.
Oei, lastig CVS! (Heb het even gegoogled) Wat rot voor jouw!!
Oei, lastig CVS! (Heb het even gegoogled) Wat rot voor jouw!!

maandag 7 december 2009 om 10:36
vervelend zeg.
Ik weet wat het is om eigenlijk bijna contstant moe te zijn.
Bij mij is er een andere oorzaak, maar het is vervelend.
Voor andere is het niet te zien en daarom word je al snel lui genoemd, en soms voel je dat voor jezelf ook zo.
Doe maar gewoon rustig aan, dat is het beste.
Mijn nichtje heeft ook een keer pfeifer gehad. Ze heeft hier toen gelukkig weinig last van gehad, kon gewoon naar school gaan en dergelijke, maar wel ook vaak moe en veel langer moeten slapen dan anders.
Ik weet wat het is om eigenlijk bijna contstant moe te zijn.
Bij mij is er een andere oorzaak, maar het is vervelend.
Voor andere is het niet te zien en daarom word je al snel lui genoemd, en soms voel je dat voor jezelf ook zo.
Doe maar gewoon rustig aan, dat is het beste.
Mijn nichtje heeft ook een keer pfeifer gehad. Ze heeft hier toen gelukkig weinig last van gehad, kon gewoon naar school gaan en dergelijke, maar wel ook vaak moe en veel langer moeten slapen dan anders.
maandag 7 december 2009 om 10:38
maandag 7 december 2009 om 10:40
Ja dat is het nou ook juist, googlen over Pfeiffer levert mij op dat je er echt heel ziek van kunt zijn, maar opzich voel ik me prima. Mijn keel doet wel beetje zeurend zeer maar niet ernstig. En ik heb een sluimerende hoofdpijn, ben beetje duizelig en dan die buikpijn. Maar niet zo erg als de verhalen die ik op internet las.
maandag 7 december 2009 om 10:42
maandag 7 december 2009 om 10:47
Ook ik heb pfeiffer gehad. En ben zowieso volgens mij 2 maand thuis geweest (het is al weer 7 jaartjes geleden)
Toen voorzichtig weer wat gedaan.Maar ik kan me herinneren dat ik wel tot een jaar last van heb gehad. Maar niets aan over gehouden verder, gelukkig!
Neem a.u.b echt de tijd om goed te rusten!
Toen ik pfeiffer had kon ik de eerste maanden ook niets anders, want ik wilde alleen maar slapen en zelfs douchen was me teveel.
Maar luister goed naar je lichaam, dat is wat je het beste kunt doen denk ik.
Toen voorzichtig weer wat gedaan.Maar ik kan me herinneren dat ik wel tot een jaar last van heb gehad. Maar niets aan over gehouden verder, gelukkig!
Neem a.u.b echt de tijd om goed te rusten!
Toen ik pfeiffer had kon ik de eerste maanden ook niets anders, want ik wilde alleen maar slapen en zelfs douchen was me teveel.
Maar luister goed naar je lichaam, dat is wat je het beste kunt doen denk ik.


maandag 7 december 2009 om 10:51
quote:Kabouter23 schreef op 07 december 2009 @ 10:45:
Was gewoon benieuwd naar wat jullie gedaan hebben toen jullie het hadden
Nou, voornamelijk lezen en filmpjes kijken. En forummen is natuurlijk een mooi tijdverdrjf.
Vervolgens evolueer je - als je je maar genoeg verveelt- vanzelf naar gesprekken met de kat, de cactus of je knuffelbeest en voor je het weet zit je te overwegen om iets te gaan kantklossen.....
Het is gewoon rot voor je dat je nu net ziek wordt als je net een nieuwe baan hebt. Maar er zit een vies beest in je lijf, en hoe meer rust jij nu houdt, hoe eerder het vieze beest weg is. Sterkte!
Was gewoon benieuwd naar wat jullie gedaan hebben toen jullie het hadden
Nou, voornamelijk lezen en filmpjes kijken. En forummen is natuurlijk een mooi tijdverdrjf.
Vervolgens evolueer je - als je je maar genoeg verveelt- vanzelf naar gesprekken met de kat, de cactus of je knuffelbeest en voor je het weet zit je te overwegen om iets te gaan kantklossen.....
Het is gewoon rot voor je dat je nu net ziek wordt als je net een nieuwe baan hebt. Maar er zit een vies beest in je lijf, en hoe meer rust jij nu houdt, hoe eerder het vieze beest weg is. Sterkte!

maandag 7 december 2009 om 10:54
quote:eleonora schreef op 07 december 2009 @ 10:49:
Labyrint!
Hoe ís het?
Ik spreek je steeds aan op hyves, doe je weer eens terugkleppen?
Ik mis je!
Ik heb helemaal geen kwek gezien!
Ik neem me al... eh... maanden voor om je een geweldig gezellige mail te sturen en dat soort dingen. Komt het niet van, ik beken eerlijk heel asociaal te worden door de zwangerschap. Jij bent niet het enige slachtoffer. Maar ik hou wel van je Leo-Love!
Sorry, TO, dit was geheel off-topic!
Labyrint!
Hoe ís het?
Ik spreek je steeds aan op hyves, doe je weer eens terugkleppen?
Ik mis je!
Ik heb helemaal geen kwek gezien!
Ik neem me al... eh... maanden voor om je een geweldig gezellige mail te sturen en dat soort dingen. Komt het niet van, ik beken eerlijk heel asociaal te worden door de zwangerschap. Jij bent niet het enige slachtoffer. Maar ik hou wel van je Leo-Love!
Sorry, TO, dit was geheel off-topic!



maandag 7 december 2009 om 11:15
Ze hadden op mij ook twee testen gedaan, en ik was positief op dat ik het heb, en dat ik het heb doorgestaan. Daarom snap ik er ook niet zoveel van haha!
Maar vriend had de arts nog gebeld, om te vragen of hij zich ook moest laten testen, en toen zei de arts alleen maar dat ik Pfeiffer heb. Hij hoeft zich trouwens niet te laten testen, ik heb hem blijkbaar niet besmet haha!
En ik heb nu idd een kerst avatar hahah! Kaboutertjeskerst.. (In bed )
Maar vriend had de arts nog gebeld, om te vragen of hij zich ook moest laten testen, en toen zei de arts alleen maar dat ik Pfeiffer heb. Hij hoeft zich trouwens niet te laten testen, ik heb hem blijkbaar niet besmet haha!
En ik heb nu idd een kerst avatar hahah! Kaboutertjeskerst.. (In bed )
maandag 7 december 2009 om 12:03
maandag 7 december 2009 om 12:04

maandag 7 december 2009 om 12:09
Kabouter, het is logisch dat je het volgens het onderzoek 'al gehad' hebt. Ik heb het zelf ervaren als een soort hele nare griep die een paar week aanhield, pfeiffer. Ik dacht ook echt dat het een griep was. Ik bleef echter maar moe en moe en moe en moe erna, dus ben toch naar de huisarts gegaan. Bloed getest en ja hoor, pfeiffer gehad. Maar daarna dus wel nog 9 maand ontzettend moe geweest!! Dat was ook vrij 'normaal'.
Ik kreeg het ook relatief laat, in mijn studententijd. De meeste mensen krijgen het of als kind, of als puber. Hoe jonger je het krijgt, hoe minder erg het verloopt meestal. Ik had dan het 'geluk' dat ik als student er gewoon voor kon kiezen níet naar college te gaan als ik te moe was, al heb ik er natuurlijk wel een studiejaar mee verkloot. Veel op bed liggen, veel slapen, veel rust nemen. Ik deed wel eens wat natuurlijk (ik wilde sommige dingen per sé niet opgeven, was veel aan het dansen toen, met ballet bezig, en er kwam een geweldig educatieproject op mijn pad) en laadde me dan de hele dag op voor een uurtje of misschien twee les of het geven van een workshop. Hetzelfde gold voor mijn bijbaantje: veel slapen en weinig doen en dan lukte het me net om die weinige dagdelen (2 a 3 per week) vol te houden zeg maar. Door de maanden heen ging het langzaam beter, maar het is denk ike cht belangrijk naar je lichaam te luisteren. Mijn sociale contacten (stappen!) hebben echt op een totaal nulpunt gestaan en ook gewone theeafspraken met vriendinnen heb ik wel eens last minute af moeten zeggen omdat het gewoon niet ging. Rot, heel rot.
Beterschap...
Ik kreeg het ook relatief laat, in mijn studententijd. De meeste mensen krijgen het of als kind, of als puber. Hoe jonger je het krijgt, hoe minder erg het verloopt meestal. Ik had dan het 'geluk' dat ik als student er gewoon voor kon kiezen níet naar college te gaan als ik te moe was, al heb ik er natuurlijk wel een studiejaar mee verkloot. Veel op bed liggen, veel slapen, veel rust nemen. Ik deed wel eens wat natuurlijk (ik wilde sommige dingen per sé niet opgeven, was veel aan het dansen toen, met ballet bezig, en er kwam een geweldig educatieproject op mijn pad) en laadde me dan de hele dag op voor een uurtje of misschien twee les of het geven van een workshop. Hetzelfde gold voor mijn bijbaantje: veel slapen en weinig doen en dan lukte het me net om die weinige dagdelen (2 a 3 per week) vol te houden zeg maar. Door de maanden heen ging het langzaam beter, maar het is denk ike cht belangrijk naar je lichaam te luisteren. Mijn sociale contacten (stappen!) hebben echt op een totaal nulpunt gestaan en ook gewone theeafspraken met vriendinnen heb ik wel eens last minute af moeten zeggen omdat het gewoon niet ging. Rot, heel rot.
Beterschap...
