Gezondheid alle pijlers

Wij leven met chronische pijn (vervolg nr. zoveel)

22-10-2018 20:15 2984 berichten
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.

Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Vergeetmenietje: bij mij is de heftige migraine drie jaar geleden ineens ontstaan. Na een stressvolle periode ging het mis. Ik had daarvoor wel al af en toe migraine maar dat was maar een paar keer per jaar. Ik heb nog steeds de vage hoop dat het ook ineens weer voorbij gaat, alhoewel dat steeds onwaarschijnlijker lijkt.

Kwebbeltje: ik zou rust nemen, er komen nog een paar drukke dagen aan.
Ik heb net besloten om niet te gaan inderdaad.
JollyRider schreef:
25-10-2018 14:42
Geen diagnose voor de pijn, wel een reeks diagnoses die aan de pijn ten grondslag kunnen liggen. Oud & versleten vrees ik :proud:

Ja, ik kwam hier toen ik 's nachts op het forum rondhing, en er was geen enkele activiteit, behalve in dit topic. Het simpele gevoel "ik ben niet de enige stumper die op dit moment op een forum rondhangt terwijl iedereen slaapt" was fijn.
Ik hoop dat ze wat aan je (nachtelijke) pijn kunnen doen. Slaap is zo belangrijk!

Zoals ik al zei, ben ik ‘s nachts ook vaak wakker vanwege pijn. Gelukkig gaat het de afgelopen weken beter.
Alle reacties Link kopieren
Vergeetmenietje, dat schuldig voelen tegenover de kinderen had ik ook.
Maar geloof me als ik zeg dat dat onnodig is. Kinderen zijn zo loyaal.
Ik bedacht soms de gekste dingen om ze rustig te houden, bouwde tenten in de woonkamer, ging op gras buiten met ze picknicken en op een goede dag een stukje fietsen of wandelen.
Papierprikken en afval opruimen langs het fietspad. Een autoweg met autootjes kleien aan de keukentafel.
Mijn huis was altijd een bende.
Er konden geen massa's kindjes komen ( maar 1 ging meestal wel)
Ze zijn nu pubers. Bijna volwassen. En ze herinneren zich niet de dingen die ik niet kon maar juist die gekke rare simpele dingen die ik wel deed en kon.. En ze zeggen dat ik ondanks mijn beperkingen een fantastische moeder was/ ben. :yes:
Al die schuldgevoelens van me, het gevoel hebben steeds tekort te schieten, allemaal verspilde energie.
Niet doen dus !
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Goed, ik heb hier nu een deja-vu met vorig jaar, toen mijn hernia kwam opzetten. Het voelt iets milder dan toen, maar wel hetzelfde @(
Alle reacties Link kopieren
O, en bioscoopje spelen was ook een succes. Gordijnen dicht, lichten uit. Leuke tekenfilm in de videorecorder( ja, zo oud ben ik) en in de pauze popcorn. Ik onder een dekentje op de bank naast ze. Hoefde ik niet die drukke bioscoop in én kon ik uitrusten.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
Kinderen hebben niet zoveel meer nodig dan heel veel liefde :)
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
lise1985 schreef:
25-10-2018 17:54
Goed, ik heb hier nu een deja-vu met vorig jaar, toen mijn hernia kwam opzetten. Het voelt iets milder dan toen, maar wel hetzelfde @(

Ah nee :hug:
lise1985 schreef:
25-10-2018 17:54
Goed, ik heb hier nu een deja-vu met vorig jaar, toen mijn hernia kwam opzetten. Het voelt iets milder dan toen, maar wel hetzelfde @(
Nee toch! :hug:
Alle reacties Link kopieren
lise1985 schreef:
25-10-2018 17:54
Goed, ik heb hier nu een deja-vu met vorig jaar, toen mijn hernia kwam opzetten. Het voelt iets milder dan toen, maar wel hetzelfde @(
Dat kan toch niet de bedoeling zijn van een blokkade?
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
lientje69 schreef:
25-10-2018 18:58
Dat kan toch niet de bedoeling zijn van een blokkade?
Ik denk dat dit daarvan los staat eigenlijk.
Alle reacties Link kopieren
Oooh mensen waar is er een hoop geschreven! En op de telefoon is het al zo lastig reageren vind ik.

Lise wat vervelend! Hoop dat het eerst erger wordt voordat het verbeterd.

Vivajaline, ik heb de afgelopen weken veel last gehad van m'n Tietze. Herken wat je zegt. Van de week drong tot me door dat ik er vorig jaar rond deze tijd ook last van had. Ben echt er even bang geweest. Nu in Portugal, 1 dag warm, is die pijn weer weg.

Nartjie wat fijn dat je doorverwezen bent.

Knuffel voor iedereen. Reageren lijkt verder even niet.
Later is nu
Het lijkt gelukkig niet erger te worden en de meloxicam lijkt toch wat te doen. Hopen dat het morgen wat meevalt.
Dreamer schreef:
25-10-2018 21:08


Lise wat vervelend! Hoop dat het eerst erger wordt voordat het verbeterd.
Die vat ik even niet geloof ik
Ik moet nog bellen voor afspraak bij neuroloog. Maar dat had de neuroloog ook aangegeven, als het erger word of er veranderd iets, gelijk naar huisarts en dan doorverwijzing. Ze hebben ook een vrouwelijke neuroloog, die heb ik al keer eerder gehad en die wil ik als zij hopelijk niet op vakantie is. Zij is heel geduldig ook toen ik in 2005 een lumbaalpunctie kreeg van haar.

Ben nu gesloopt, had kennismaking met nieuwe arts. En in de wachtkamer was het zo druk op gegeven moment, ik moest inwendig vechten om niet weg te lopen en een paniekaanval voorkomen
anoniem_329315 wijzigde dit bericht op 25-10-2018 21:23
2.76% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Lekker warm daar zeker Dreamer?
Was het hier maar weer zomer. :sun:
Des te meer kou en vocht des te meer pijn.
En ik heb het de hele avond al koud, terwijl het hier in huis toch niet echt koud is.
Hoop dat ik vannacht een beetje slaap, want ik moet morgen weer werken en het belooft een pittig dagje te worden. We hebben een paar leuke aanbiedi gen verzonnen. Volgende week is de baas weer terug van vakantie dus ik hoop dat hij een beetje tevreden is hoe de zaak de afgelopen maand draaiende is gehouden.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Hier gaat het wel redelijk inmiddels.

Ik was vanmiddag even bij dierbare kennissen op bezoek. Ze waren heel belangstellend en lief, maar later kwam het onderwerp kinderen ter sprake. Ik ben er niet op in gegaan, maar het houdt me nu weer flink bezig.
Ik merk dat de wens bij mij er toch wel is, maar de haalbaarheid klein is. Dat maakt me verdrietig.
Ik heb er met man nog steeds niet over gesproken.
Alle reacties Link kopieren
Dat is geen makkelijke kwestie. Wat maakt de haalbaarheid klein? Zwangerschap/bevalling, of de belasting van kinderen zelf?
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
Alle reacties Link kopieren
Nartjie, bij het maken van een afspraak specifiek om deze vrouwelijke arts vragen dan!

Lise, fijn dat je nog meloxicam had dan.

Jolly, weer wakker geweest zie Ik?

Ik heb redelijk geslapen. Wel veel gedroomd dus ik ben nog steeds moe.

Lise, met het aspect kinderen krijgen heb ik ook erg geworsteld.
Het heeft lang geduurd voor we het aandurfden.
Overleg met je arts idd hoe hij ertegenoverstaat, of een natuurlijke bevalling wel wenselijk is enz.
En het hangt ook een beetje van je vangnet af.
Ik had een behoorlijk afwezige man, en 2 kinderen die extra aandacht vereisten. ( een met iets autistisch waardoor hij behoorlijk moeilijk was, ander met een handicap waardoor het voeden zo'n beetje de hele dag duurde en ik vaak met haar in het ziekenhuis zat)
Ik heb het eerlijk gezegd best zwaar gevonden. Maar zoals ik al eerder schreef, je groeit erin, vind voor jou werkbare simpele oplossingen.
Ik had het, ondanks alle extra belasting niet willen missen. Ben heel erg blij met mijn kinderen.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Nartjie, volle wachtkamers vind ik ook vreselijk. Wat was je eerste indruk van de nieuwe arts?
En zoals Lientje zegt:wel specifiek vragen naar de vrouwelijke neuroloog.
Ik heb een rotnacht gehad. Zo misselijk en veel pijn. In mijn rug maar ook in mijn heupen (die ken ik niet zo goed) ik kon niet op mijn zij liggen. De pijnstillers had ik al uitgespuugd. Dus ik heb
vannacht een aantal keren de TENS aangezet.
Nartjie: eens met Lientje en Moyrrie, vraag specifiek naar die vrouwelijke neuroloog.

Moyrrie en Jolly: allebei slecht geslapen. Dat vind ik zo slopend.

Lise: ik heb in een periode dat het vrij goed ging, drie kinderen kort na elkaar gekregen. Man heeft veel opgevangen, werkte standaard veel thuis. Desondanks was het pittig, zeker omdat de jongste, door zijn ASS, speciaal onderwijs nodig had en daarbij de nodige therapieën. Voor mij was het de moeite waard, ik ben erg blij met mijn kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Moge. Hier niet goed geslapen. Op een of andere manier had ik een droom over mijn overgrootoma (die is vorig jaar rond deze tijd overleden) en het was niet leuk.
De droom dan he.

Plus ik had echt heel erg jeuk aan mijn benen, denk omdat ik erg moe was, maar mijn huid reageerde erg op de rimpels die in mijn laken zaten..

Om half 12 werken, volgende week denk ik functioneringsgesprek.
Word druk dan, moet woensdag op intake bij nieuwe spv-er.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
Wat voor werk doe je ook alweer Kohaku?
cesium24 schreef:
25-10-2018 17:21
Vergeetmenietje: bij mij is de heftige migraine drie jaar geleden ineens ontstaan. Na een stressvolle periode ging het mis. Ik had daarvoor wel al af en toe migraine maar dat was maar een paar keer per jaar. Ik heb nog steeds de vage hoop dat het ook ineens weer voorbij gaat, alhoewel dat steeds onwaarschijnlijker lijkt.

Kwebbeltje: ik zou rust nemen, er komen nog een paar drukke dagen aan.
Cesium, ik lees deze post over een stress volle periode als eerste (open net het topic), en ik denk echt NOOOOOO. Ik ben echt nooit een hoofdpijn lijer geweest. Maar de laatste tijd. :-[

Was net avonturen uur bij de huisarts. Was natuurlijk al bang om er naartoe te gaan. Zat de zus van mijn moeder daar ook nog. Moest ik die natuurlijk precies ontwijken in de hal naar de dokters kamer omdat zij er net uit kwam. Ik krijg nu mij medicatie voor overdag in pilletjes van halve dosering. Omdat ik met 1 pil niet de hele dag door kom en er wel heeeel suf van word.. ben benieuwd. En ik had blijkbaar al een verwijs brief van de gynaecoloog moeten hebben voor mijn spiraal. Maar ik weet het nog niet zeker.. en ik dacht dat alles lang duurde tegenwoordig dus ik vond het helemaal niet vreemd. Had ik blijkbaar wel moeten vinden. Heb ik sowieso nog even kunnen betogen waarom ik een condoom niet zo erg vind.

Zegt de huisarts “ja maar je wil met deze medicijnen echt niet zwanger raken”. “Ik wil op dit moment van mijn leven SOWIESO niet zwanger raken, kijk wat mijn moeder voort gebracht heeft”. Ik flapte het eruit voor ik het door had. :sick:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven