Kinderen
alle pijlers
10 dagen overtijd.
dinsdag 23 juni 2009 om 11:02
Vandaag 10 dagen overtijd. Ik ben zojuist gestript. Tweede keer nu. Vk gaf 50/50 kans dat het vannacht doorzet.
Maar ik voel -as we speak- nog helemaal niks.
Ik raak moedeloos. Ben ik al.
Ik moet a.s donderdag naar het ZH voor een ctg. En dan begint de ellende. Het gaat harstikke medisch worden.
Ik voel me gewoon zo k*t. Ik blijf in herhaling vallen. Het huis is schoon. Alles heb ik nu al gedaan, Alles voor de baby is klaar.
Alles al een keer gedaan;
Lekker winkelen, ontspannen, filmpje kijken, veel slapen, wandelen, slapen, hyves, emailen, bellen, voor me uit staren.
Ik kan het niet meer.
Ik wil bevallen!!!
Hoe kwam jij de dagen door vlak voor de bevalling? Bij overtijd lopen dan..
En, inleiden? Is dat nou echt zo erg?
Mijn vk zei van wel....
En, bestaat het? Dat ik zelf -onbewust- de bevalling- tegenhoud?
Mijn vorige kindje is heel ziek geboren en heeft het maar nét gered
Uiteindelijk is dit wel goed gekomen.
Opzich heeft dit echt wel een plekje gekregen. Ik vond zelfs die bevalling heel mooi, maar wat er daarna gebeurde was allemaal best heftig.
Kan mijn onderbewustzijn zo sterk zijn dat ik deze bevalling uit stel?
Ik heb ook wel eens helemaal niet meer aan de bevalling gedacht. Maar ook dat helpt niet.
Ben zo bang. En het afwachten. En het niet weten.....
Sorry moest het even kwijt.
Maar ik voel -as we speak- nog helemaal niks.
Ik raak moedeloos. Ben ik al.
Ik moet a.s donderdag naar het ZH voor een ctg. En dan begint de ellende. Het gaat harstikke medisch worden.
Ik voel me gewoon zo k*t. Ik blijf in herhaling vallen. Het huis is schoon. Alles heb ik nu al gedaan, Alles voor de baby is klaar.
Alles al een keer gedaan;
Lekker winkelen, ontspannen, filmpje kijken, veel slapen, wandelen, slapen, hyves, emailen, bellen, voor me uit staren.
Ik kan het niet meer.
Ik wil bevallen!!!
Hoe kwam jij de dagen door vlak voor de bevalling? Bij overtijd lopen dan..
En, inleiden? Is dat nou echt zo erg?
Mijn vk zei van wel....
En, bestaat het? Dat ik zelf -onbewust- de bevalling- tegenhoud?
Mijn vorige kindje is heel ziek geboren en heeft het maar nét gered
Uiteindelijk is dit wel goed gekomen.
Opzich heeft dit echt wel een plekje gekregen. Ik vond zelfs die bevalling heel mooi, maar wat er daarna gebeurde was allemaal best heftig.
Kan mijn onderbewustzijn zo sterk zijn dat ik deze bevalling uit stel?
Ik heb ook wel eens helemaal niet meer aan de bevalling gedacht. Maar ook dat helpt niet.
Ben zo bang. En het afwachten. En het niet weten.....
Sorry moest het even kwijt.
dinsdag 23 juni 2009 om 22:42
Lieve FF, volgens mij vormen de hormonen een dikke muur voor je 'positieve denkplek' in je hersenen.... Dat kan en mag best, maar probeer alsjeblieft niet teveel te blijven hangen in negativiteit. Hoe positiever je denkt, hoe beter je de bevalling aan kan.
Ik heb hormonen gekregen om de baarmoedermond te laten rijpen met 42 + 4 weken en de volgende dag ben ik ingeleid. Was niet echt leuk, maar dat is bevallen nooit volgens mij. Ik vond de bevalling in het ziekenhuis wel erg fijn, lief en meelevend personeel. Uiteraard was ik die dikke buik zat, was ik bloednieuwsgierig naar mijn kindje en wilde ik gewoon bevallen. Maar ik heb mezelf steeds voorgehouden dat ik er geen bal aan kon doen... Die acceptatie heeft mij erg geholpen. Het enige waar ík bloedlink van werd was van al die mensen die riepen: Ach, er is er nog nooooooit een blijven zitten hoor!
Iig veel sterkte!
Ik heb hormonen gekregen om de baarmoedermond te laten rijpen met 42 + 4 weken en de volgende dag ben ik ingeleid. Was niet echt leuk, maar dat is bevallen nooit volgens mij. Ik vond de bevalling in het ziekenhuis wel erg fijn, lief en meelevend personeel. Uiteraard was ik die dikke buik zat, was ik bloednieuwsgierig naar mijn kindje en wilde ik gewoon bevallen. Maar ik heb mezelf steeds voorgehouden dat ik er geen bal aan kon doen... Die acceptatie heeft mij erg geholpen. Het enige waar ík bloedlink van werd was van al die mensen die riepen: Ach, er is er nog nooooooit een blijven zitten hoor!
Iig veel sterkte!
Be yourself; everyone else is already taken - Oscar Wilde
dinsdag 23 juni 2009 om 22:43
@Fleurtje, balen zeg! Kan me indenken dat je baalt als je negatieve dingen mee hebt gemaakt in het ziekenhuis. En als je al niet op een forum even flink kan zeiken, waar anders! Je kunt het er maar beter uitgooien dan opkroppen. (Er zit duidelijk al genoeg opgekropt daarbinnen )
Succes en hopelijk komt het snel opgang, bij voorkeur vannacht nog.
Enne, van mij mag je lekker verder cynisch komen doen in je eigen topic!
Succes en hopelijk komt het snel opgang, bij voorkeur vannacht nog.
Enne, van mij mag je lekker verder cynisch komen doen in je eigen topic!
dinsdag 23 juni 2009 om 23:08
Jee FF wat een drama maak jij er van zeg....
Er zijn wel ergere dingen hoor, damn! Ik zou met liefde ingeleid willen worden omdat mn kindje het nog goed doet, maar goed, wie ben ik....
Zou er maar niet zo'n punt van maken...als straks blijkt dat je placenta al verkalkt is ben je blij dat ze het gehaald hebben...
"klein punt van gezondheid van de baby, waar ze graag mee schermen" of hoe je het ook zegt.... hoe krijg je het je strot uit! Die mensen weten heel goed waar ze het over hebben hoor!!! Ze gaan je niet voor niets inleiden, en zeker niet omdat dat nou eenmaal beter in hun agenda past!
Er zijn wel ergere dingen hoor, damn! Ik zou met liefde ingeleid willen worden omdat mn kindje het nog goed doet, maar goed, wie ben ik....
Zou er maar niet zo'n punt van maken...als straks blijkt dat je placenta al verkalkt is ben je blij dat ze het gehaald hebben...
"klein punt van gezondheid van de baby, waar ze graag mee schermen" of hoe je het ook zegt.... hoe krijg je het je strot uit! Die mensen weten heel goed waar ze het over hebben hoor!!! Ze gaan je niet voor niets inleiden, en zeker niet omdat dat nou eenmaal beter in hun agenda past!
woensdag 24 juni 2009 om 02:11
Riz, dit heeft de verloskundige mij zelf zo verteld.
In vergelijking met al het leed op deze wereld, of ander persoonlijk leed besef ik mij heel goed dat dit van mij een peuleschil is.
Sterker nog, alles maar dan ook alles valt in het niet bij het verdriet wat jij hebt meegemaakt. Ik denk daar vaak aan. Heel vaak. En toch blijf ik mij zo voelen. ( onzeker/boos/ etc)
Dat nu mijn kop er af word gehakt, slechts omdat ik aangeef dat ik het van de zotte vind dat mijn kind uit mijn buik word gehaald, terwijl aangetoond kan worden dat het er prima maakt? Want die voorwaarde begrijp ik als geen ander!!
Sorry hoor. Juist het feit dat jij reageert maakt het voor mij allemaal nog afschuwelijker.
De suggestie alleen al.
Want wat denk je hoeveel angst ik al in mijn lijf hád?
Wat mij betreft is dit topic zijn doel nú voorbij geschoten. Jammer.
Kennelijk is niet duidelijk dat het mij gaat om een diepgewortelde angst uit het verleden, ontstaan na de geboorte van mijn doodzieke kind na een periode van ruim drie maanden ziekenhuis in en uit.
Dat ik hier nog mee zit kwam ik in de loop van de avond achter nav dit topic.
Best mooi vind ik.
Helaas kwam ik over als zijnde een huilie die geen zin meer in de zws heeft. Detail: neen dus. Juist álles voor de gezondheid van het kindje en al moet ik bij wijze van spreke nog 4 weken lopen met die dikke buik. Soit.
En als mijn kind het niet goed maakt a.s donderdag, dan blijven we en wekken we het díe dag nog op. Geen énkel probleem!
Er is mij in het verleden zoveel voorgelogen destijds bij mijn tweede kind.
Ik kan een boek schrijven over de medische missers die zijn gemaakt bij mijn vorige doodzieke kind.
Mag ik dan de medische orde nú niet even in twijfel nemen ipv alles klakkeloos aannemen van de witte jas?
Lijkt me wel.
In vergelijking met al het leed op deze wereld, of ander persoonlijk leed besef ik mij heel goed dat dit van mij een peuleschil is.
Sterker nog, alles maar dan ook alles valt in het niet bij het verdriet wat jij hebt meegemaakt. Ik denk daar vaak aan. Heel vaak. En toch blijf ik mij zo voelen. ( onzeker/boos/ etc)
Dat nu mijn kop er af word gehakt, slechts omdat ik aangeef dat ik het van de zotte vind dat mijn kind uit mijn buik word gehaald, terwijl aangetoond kan worden dat het er prima maakt? Want die voorwaarde begrijp ik als geen ander!!
Sorry hoor. Juist het feit dat jij reageert maakt het voor mij allemaal nog afschuwelijker.
De suggestie alleen al.
Want wat denk je hoeveel angst ik al in mijn lijf hád?
Wat mij betreft is dit topic zijn doel nú voorbij geschoten. Jammer.
Kennelijk is niet duidelijk dat het mij gaat om een diepgewortelde angst uit het verleden, ontstaan na de geboorte van mijn doodzieke kind na een periode van ruim drie maanden ziekenhuis in en uit.
Dat ik hier nog mee zit kwam ik in de loop van de avond achter nav dit topic.
Best mooi vind ik.
Helaas kwam ik over als zijnde een huilie die geen zin meer in de zws heeft. Detail: neen dus. Juist álles voor de gezondheid van het kindje en al moet ik bij wijze van spreke nog 4 weken lopen met die dikke buik. Soit.
En als mijn kind het niet goed maakt a.s donderdag, dan blijven we en wekken we het díe dag nog op. Geen énkel probleem!
Er is mij in het verleden zoveel voorgelogen destijds bij mijn tweede kind.
Ik kan een boek schrijven over de medische missers die zijn gemaakt bij mijn vorige doodzieke kind.
Mag ik dan de medische orde nú niet even in twijfel nemen ipv alles klakkeloos aannemen van de witte jas?
Lijkt me wel.
woensdag 24 juni 2009 om 09:02
quote:FleurtjeFee schreef op 24 juni 2009 @ 02:11:
Sorry hoor. Juist het feit dat jij reageert maakt het voor mij allemaal nog afschuwelijker.
De suggestie alleen al.
Want wat denk je hoeveel angst ik al in mijn lijf hád?
Durf jij nou serieus tegen Riz te zeggen dat het afschuwelijk is voor jou dat zij reageert?
Dat je bovenstaande uit je toetsenbord hebt weten te krijgen zeg. Om je dood te schamen.
Riz, ik wens je een hele voorspoedige zwangerschap en een geweldig kind!
Sorry hoor. Juist het feit dat jij reageert maakt het voor mij allemaal nog afschuwelijker.
De suggestie alleen al.
Want wat denk je hoeveel angst ik al in mijn lijf hád?
Durf jij nou serieus tegen Riz te zeggen dat het afschuwelijk is voor jou dat zij reageert?
Dat je bovenstaande uit je toetsenbord hebt weten te krijgen zeg. Om je dood te schamen.
Riz, ik wens je een hele voorspoedige zwangerschap en een geweldig kind!
woensdag 24 juni 2009 om 09:18
Wat geef jij een walgelijk reactie op Riz. En ik vind het heel rot voor je dat je geen vertrouwen hebt in het ziekenhuis, maar dan ben je dan wel rijkelijk laat met je daar nu druk over te maken. Dan had je al een paar weken terug een gesprek moeten aangaan met de gyn over wat er in het verleden is gebeurd, en hoe het deze keer anders zou moeten/kunnen, als je in het ziekenhuis zou belanden voor je bevalling. Wij hebben ook een doodziek kind, en hier in het ziekenhuis zijn ook fouten gemaakt, tja het blijven mensen. We hebben het uitgepraat en nu gaan we er wel weer naar toe. Je moet toch een streep zetten op een gegeven moment en niet maar in jezelf gaan blijven mopperen op al die mensen daar.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 24 juni 2009 om 09:25
quote:FleurtjeFee schreef op 23 juni 2009 @ 11:02:
Hoe kwam jij de dagen door vlak voor de bevalling? Bij overtijd lopen dan..
En, inleiden? Is dat nou echt zo erg?
Mijn vk zei van wel....
Fijn ook dat je VK je er zo prettig op voorbereid.
Anyway, ik hoop dat je nu niet meer reageert omdat je thuis aan het bevallen bent. Echt, probeer je hormonen iets minder de overhand te laten krijgen. Want ik snap dat je het niet zo bedoeld, maar je gaat best ver in wat je allemaal zegt. Dus, relax, relax, relax.
Hoe kwam jij de dagen door vlak voor de bevalling? Bij overtijd lopen dan..
En, inleiden? Is dat nou echt zo erg?
Mijn vk zei van wel....
Fijn ook dat je VK je er zo prettig op voorbereid.
Anyway, ik hoop dat je nu niet meer reageert omdat je thuis aan het bevallen bent. Echt, probeer je hormonen iets minder de overhand te laten krijgen. Want ik snap dat je het niet zo bedoeld, maar je gaat best ver in wat je allemaal zegt. Dus, relax, relax, relax.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 24 juni 2009 om 09:27
Ik heb niet de illusie je van gedachten te doen veranderen, maar moet toch even reageren. Ik vind het heel vervelend voor je dat je je zo rot voelt.quote:FleurtjeFee schreef op 23 juni 2009 @ 21:01:
MissC: Ik ben heel blij met de verhalen, maar de feiten blijven hetzelfde.
De feiten blijven hetzelfde, dat klopt. Maar de feiten zijn dat geen bevalling of inleiding hetzelfde is. Er zijn positieve, neutrale en negatieve verhalen. Jij kiest ervoor om te focussen op de negatieve verhalen. Je weet helemaal niet hoe het gaat lopen, maar gaat er vanuit dat het verschrikkelijk wordt. En dat is zonde van de energie. Wist je bijvoorbeeld dat door je je geestelijk voor te stellen hoe (slecht) iets zal gaan je lichaam allerlei emoties en hormonen aanmaakt? Dat veroorzaakt stress. Ik ben van mening dat je de natuurlijke bevalling zeker wel onbewust kunt tegenhouden. Je maakt het jezelf ontzettend moeilijk nu. Adem in en uit en accepteer dat je binnen een paar dagen een kind op de wereld gaat zetten. En dat dat kind er hoe dan ook uit komt. Niets meer en niets minder.
Heel veel succes!
MissC: Ik ben heel blij met de verhalen, maar de feiten blijven hetzelfde.
De feiten blijven hetzelfde, dat klopt. Maar de feiten zijn dat geen bevalling of inleiding hetzelfde is. Er zijn positieve, neutrale en negatieve verhalen. Jij kiest ervoor om te focussen op de negatieve verhalen. Je weet helemaal niet hoe het gaat lopen, maar gaat er vanuit dat het verschrikkelijk wordt. En dat is zonde van de energie. Wist je bijvoorbeeld dat door je je geestelijk voor te stellen hoe (slecht) iets zal gaan je lichaam allerlei emoties en hormonen aanmaakt? Dat veroorzaakt stress. Ik ben van mening dat je de natuurlijke bevalling zeker wel onbewust kunt tegenhouden. Je maakt het jezelf ontzettend moeilijk nu. Adem in en uit en accepteer dat je binnen een paar dagen een kind op de wereld gaat zetten. En dat dat kind er hoe dan ook uit komt. Niets meer en niets minder.
Heel veel succes!
woensdag 24 juni 2009 om 11:05
"klein punt van gezondheid van de baby, waar ze graag mee schermen" of hoe je het ook zegt.... hoe krijg je het je strot uit!
Inderdaad!
Wat jij suggereert, FleurtjeFee:
Een gynaecoloog besluit tot een inleiding omdat hij bang is dat jij anders spontaan gaat bevallen op een tijdstip dat het hem niet uitkomt.
Denk je nou serieus dat je het centrum van de wereld bent? Dat die man/vrouw uberhaupt op die manier over jou nadenkt? Die neemt met zijn medische kennis en ervaring een besluit terwille van het kind en van jou. Wees blij met die zorg.
Aansteller.
Inderdaad!
Wat jij suggereert, FleurtjeFee:
Een gynaecoloog besluit tot een inleiding omdat hij bang is dat jij anders spontaan gaat bevallen op een tijdstip dat het hem niet uitkomt.
Denk je nou serieus dat je het centrum van de wereld bent? Dat die man/vrouw uberhaupt op die manier over jou nadenkt? Die neemt met zijn medische kennis en ervaring een besluit terwille van het kind en van jou. Wees blij met die zorg.
Aansteller.
woensdag 24 juni 2009 om 11:07
Met gekromde tenen deze topic gelezen...
FleurtjeFee, WEES BLIJ dat je kindje al zo volgroeid is dat men het tijd vindt om het geboren te laten worden. WEES BLIJ dat er zoiets is als medische zorg, zonder al die mogelijkheden zoals inleiden en ks hadden heel wat mensen niet meer op deze aardkloot rondgelopen.
En ga er nou eens niet vanuit dat de "witte jassen" weer zullen blunderen, je zou ook kunnen denken: zoveel pech/ongeluk zal me geen tweede keer overkomen. Als je echt zo bang bent, ga dan het gesprek aan, blijf niet hier klagen maar doe wat met die angst! Kaart het aan bij je vk en/of bij de gyn.
Natuurlijk wil je alles het liefst op een zo natuurlijk mogelijke manier, maar zoiets als een bevalling heb je nou eenmaal niet in de hand, dat is een utopie. Laat het los! Als jij helemaal into yoga bent en zo, moet dit je niet vreemd voorkomen.
Het is ook echt klinkklare onzin om te denken dat men je baby wil halen omdat dat in de agenda's beter past.
Het is al eerder gezegd: get a grip... er zijn ergere dingen en over een paar dagen heb jij je kindje in je armen. Maak je er nog meer van bewust dat jouw denkwijze nu wordt bepaald door hormonen en probeer jezelf daar een beetje in te sturen.
Ik ben zelf net zwanger en ook erg negatief ingesteld door de hormonen, maar ik wéét dat van mezelf en leg die negatieve gedachten dus naast me neer. Ik moet er niet aan denken dat mijn kindje iets overkomt doordat ik nu zo kan stressen...
FleurtjeFee, WEES BLIJ dat je kindje al zo volgroeid is dat men het tijd vindt om het geboren te laten worden. WEES BLIJ dat er zoiets is als medische zorg, zonder al die mogelijkheden zoals inleiden en ks hadden heel wat mensen niet meer op deze aardkloot rondgelopen.
En ga er nou eens niet vanuit dat de "witte jassen" weer zullen blunderen, je zou ook kunnen denken: zoveel pech/ongeluk zal me geen tweede keer overkomen. Als je echt zo bang bent, ga dan het gesprek aan, blijf niet hier klagen maar doe wat met die angst! Kaart het aan bij je vk en/of bij de gyn.
Natuurlijk wil je alles het liefst op een zo natuurlijk mogelijke manier, maar zoiets als een bevalling heb je nou eenmaal niet in de hand, dat is een utopie. Laat het los! Als jij helemaal into yoga bent en zo, moet dit je niet vreemd voorkomen.
Het is ook echt klinkklare onzin om te denken dat men je baby wil halen omdat dat in de agenda's beter past.
Het is al eerder gezegd: get a grip... er zijn ergere dingen en over een paar dagen heb jij je kindje in je armen. Maak je er nog meer van bewust dat jouw denkwijze nu wordt bepaald door hormonen en probeer jezelf daar een beetje in te sturen.
Ik ben zelf net zwanger en ook erg negatief ingesteld door de hormonen, maar ik wéét dat van mezelf en leg die negatieve gedachten dus naast me neer. Ik moet er niet aan denken dat mijn kindje iets overkomt doordat ik nu zo kan stressen...
woensdag 24 juni 2009 om 13:55
Probeerde ik in mijn vorige reactie nog enigszins begrip op te brengen, dat begrip is nu verdwenen als sneeuw voor de zon... Hopelijk kom je tot inkeer FF, en ga je je oprecht heel schuldig voelen over je reactie op Riz.... zoals je zelf al schrijft: jouw leed is in vergelijking met al het leed op deze wereld, of ander persoonlijk leed een peuleschil. Wat er ook voor ervaringen aan ten grondslag liggen van je vorige kindje, doe dus maar wat
minder dramatisch en probeer je eens in te leven in anderen....
minder dramatisch en probeer je eens in te leven in anderen....
Be yourself; everyone else is already taken - Oscar Wilde
