Aanvaring met ouder bij peuterspeelzaal

03-09-2008 12:17 174 berichten
Ik was net met mijn 4-jarige dochter bij de PSZ om mijn zoontje op te halen.

We moeten daar buiten wachten en daar staat een soort speel-auto waar dochter op speelde.

Ze zat op het toestel, ongeveer een meter van de grond, en naast haar klom een jongetje van een jaar of 5-6, zoon van een andere moeder of vader die er stond te wachten (ik wist niet van wie het kind was).

Het jochie zet zijn schoenen tegen mijn dochter's schouders/romp en begin haar te schoppen, zodat ze er bijna af viel.

Hij deed dat steeds weer.

Ik riep naar mijn dochter dat ze er gewoon op mocht blijven spelen, maar het jochie ging door met schoppen en trappen en duwen.

Ik riep eerst naar de jongen dat hij niet zomaar mocht schoppen en hij antwoordde met: doe ik lekker wel, doe ik toch wel.



Toen ben ik er naar toe gelopen, en zei weer tegen de jongen dat hij niet mag schoppen.

En hij gaf weer het zelfde antwoord: ik doe het wel, ik doe het toch.



Toen heb ik hem van het speeltoestel af gehaald, gewoon op een rustige manier.

En toen stond ineens de moeder bij me, ik moest van haar kind afblijven.

En toen ik zei dat hij mijn dochter aan het schoppen was zei ze dat mijn dochter dat dan maar zelf op moest lossen.

En vervolgens zei ze dat ik, als haar zoontje problemen maakte, maar bij haar moest komen.



Ten eerste wist ik helemaal niet wiens kind het was.

En ten tweede, als mijn dochter het maar alleen op moet lossen, dan moet hij het toch ook zonder zijn moeder oplossen, of zie ik dat verkeerd.



Als ik een soortgelijke situatie had gehad op bv een buurtspeeltuintje, waar de ouders er niet bij zijn, dan had ik de jongen na een aantal keren gewoon vragen ook bij mijn dochter weggehaald.



Toch voel ik me er erg onzeker over (ben huilend bij de PSZ weggegaan).

Heb ik wel het juiste gedaan?

Ik snap wel dat mijn dochter moet leren voor zichzelf op te komen, maar de jongen ging maar door, ook nadat ik hem gevraagd had er mee te stoppen.Ik vind het belangrijk dat mijn dochter leert dat ze ook recht heeft om te spelen.



Dit soort dingen vind ik zooo moeilijk, ik ben van mezelf al erg verlegen, en vind dit soort aanvaringen echt vreselijk.
Ik had het zo ook gedaan. Sterker nog, ik had hem er waarschijnlijk nog wat eerder van afgehaald. Een kind van 4 tegen een jongen van 6 is gewoon niet eerlijk, ook al moet je dochter leren voor zichzelf op te komen.
Alle reacties Link kopieren
quote:yoyo2 schreef op 03 september 2008 @ 13:04:

Iedereen vindt zijn eigen kind het 8e wereldwonder.



Ik niet hoor!!



Maar goed, ik zou niet aan dat joch gevraagd hebben of ie wilde ophouden; maar op duidelijke en afgemeten toon, iets gezegd hebben in de trant van "hou daar onmiddellijk mee op; ben je nou helemaal gek geworden!!"

Ik zou niet zo snel een onbekend kind vastpakken.

Maar goed, je reageert zoals je op dat moment doet en achteraf zul je denk ik in zo'n geval wel vaak iets hebben 'had ik het niet anders moeten doen?'.



Probeer het van je af te laten glijden! Succes.
Alle reacties Link kopieren
Wat een raar mens zeg, die moeder! Ik heb zelf een zoon die zich niet altijd aan de regels houdt, maar ga daar heel anders mee om. Ten eerste had ze hem, zoals bijna iedereen hier zegt, inderdaad zelf in de gaten moeten houden. Ik neem aan dat ze weet waar hij toe in staat is. Ten tweede had ze, toen ze ontdekte wat hij had gedaan, haar zoon zijn excuses moeten laten aanbieden, in plaats van hem in bescherming te nemen terwijl hij fout bezig was. En als mijn zoon zoiets flikt, vertel ik hem bovendien ter plekke wat hij heeft fout gedaan en welke straf hij daar voor krijgt. In dit geval zou ik hem denk ik verboden hebben verder te spelen, dan mocht hij de rest van de tijd bij mij blijven staan.
Als een kind een potentieel gevaarlijk situatie creeërt voor een ander kind pak ik dat kind echt wel vast. Als mijn kinderen zoiets doen en ik zou het niet zien, mag een andere ouder gerust ingrijpen.
Alle reacties Link kopieren
He, wat verveled zeg! Maar je hebt denk ik het juiste gedaan, gewoon namelijk dat wat jij goed vond voor je dochter. Dat zo'n mens daar dan problemen mee heeft, dat is haar probleem. Zij heeft ook alleen maar gehandeld vanuit het welzijn van haar zoon. En dat ligt niet altijd op 1 lijn.
Alle reacties Link kopieren
Wel apart dat die moeder er als de kippen bij was toen je haar kind van het speelrek afhaalde. Op het moment dat het probleem zich voordeed, was ze nergens te bekennen. Net of ze wachtte tot je zoiets zou doen en ze tegen je in kon gaan.

Je hebt het echt prima en netjes aangepakt. Je mag een ander kind wel degelijk aanspreken op zijn gedrag.

Wat ik nooit zou doen en jij ook heel netjes niet gedaan hebt, Paling, is het andere kind een dreun of tik o.i.d. geven. Dan ben je geen haar beter dan het betreffende kind en dan geef je ook een heel verwarrende boodschap af. Hij mag niet slaan of schoppen maar een volwassene, wie dan ook, zou dat dan wel mogen om hem te corrigeren. Dat is je reinste kolder natuurlijk.
Het is mij: shaHla :) (Iranian version)
Een dreun verkopen?? Dat vind ik wel heel erg ver gaan.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat je het heel netjes hebt aangepakt!

Wat had die trut dan verwacht? Dat jij je kind laat schoppen door die etter?!?
Alle reacties Link kopieren
Prima aangepakt! Verder zou ik ook graag willen dat een andere volwassene mijn kind corrigeert als het iets gevaarlijks doet, ander kind in gevaar brengt etc en ik zie het niet.



Wel graag binnen proporties dus geen grote bek opzetten of een dreun geven maar een verbale waarschuwing of een lichamelijke aanraking zoals oppakken of bij de arm nemen vind ik prima.
Poep, wie heeft jou gescheten?
Alle reacties Link kopieren
Ik vind ook dat je het prima aangepakt hebt hoor, ik zou het ook zo gedaan hebben.



Zo waren wij afgelopen weekend op een straatbbq. Veel kinderen, waarvan zelfs enkele zonder ouders. Zo was er een 4-jarig meisje die daar rondliep met haar 14 jarige zus. Zus had meer oog voor de aanwezige jongens dan dat ze op de 4 jarige lette.



Mijn zoon is 15 maanden en liep met zijn wagentje over het grasplein waar er gespeeld werd. Ik zat een eindje verder, maar kon hem perfect in de gaten houden.



Meisje van 4 stopte zoon in zijn wandelen om ook eens naar het wagentje te kijken (veel geluid en lichtjes). Daar had ik geen enkel probleem mee, maar ik bleef ze wel in de gaten houden. Zag ik opeens dat ze de handjes van mijn zoon van het wagentje haalde en hem een duw gaf. Zoon staat nog niet zo stevig op zijn beentjes, dus die viel gelijk om.

Nou, ik ben nog nooit zo snel aan de andere kant van dat grasplein geweest. Kind had me zien komen en was, voor ik bij hen was, snel het springkasteel opgesprongen. Ik kon dus niet echt iets zeggen of doen. Maar man, ik was me toch kwaad.

En dan vooral eigenlijk op de ouders die vinden dat hun 14 jarige dan maar hun 4 jarige moet entertainen, zodat ze er zelf geen omkijken naar hebben. En dan die 14jarige die daar natuurlijjk geen zin in heeft.



Ik ben ook een voorstander van kinderen hun boontjes zelf leren doppen. Maar een kind van 4 tegen een kind van 1? Dat kon ik toch echt niet laten gebeuren.



Ik hoop dat mijn kind, als hij 4 is, niet zo'n ettertje wordt hoor...



(en dit hele verhaal helpt TO natuurlijk helemaal niet verder, maar ik moest het kwijt)
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet of ik een ander kind zomaar zou aanraken. Zelf is mijn dochter toen ze 2 was ooit van een fietsje gesleurd door een andere moeder die vond dat mijn kind niet op het fietsje van haar zoon dat onbeheerd bij de zandbak stond mocht spelen.

Ik ben toen ook behoorlijk uit mijn dak gegaan tegen die vrouw.



Aan de andere kant denk ik dat met mijn luide stem en dwingende ogen ik ook een ander kind niet aan zou hoeven raken.

Ik had dat jongetje wel zo bang gemaakt met mijn stemverheffing dat hij denk ik onmiddelijk af was gedropen.



Toch vind ik dat TO niets verkeerd heeft gedaan en dat ze het nog keurig heeft opgelost!

Mijn complimenten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook eens zo'n situatie meegemaakt en kwam op voor mijn kind van 1,5 die door een ca. 5-jarige werd weggeduwd en snel hetgeen zij wilde gaan pakken (haar aangeboden door een winkelmedewerkster) voor haar neus weggraaide. Dochter in tranen, want daar ging haar cadeautje. Ik wist niet wie de moeder was en zei er wat van tegen het jochie en probeerde hem het te laten teruggeven (niet fysiek ofzo hoor).



Die moeder komt eraan (bleek er gewoon naast te staan) en zegt: hee, ik kan zelf mijn kind wel opvoeden hoor. Ik dacht: doe dat dan ook mens. Maar ik kon niks uitbrengen en voelde me nogal aangevallen.



Dat er veel moeders razend zouden zijn als hun kind wordt aangeraakt, betekent toch niet dat het normaal is? Ik begrijp daar dus niets van en denk alleen maar: waarom grijpt zo'n moeder zelf niet in.



Overigens had ik laatst het omgekeerde: een vrouw duwde mopperend mijn kind aan de kant, die bijna omviel, omdat ze er anders niet langs kon met haar rollator. Het was het eerste contact met mijn dochter, we kwamen elkaar alleen op de stoep tegen uit tegengestelde richting. En dan denk ik wel: kun je dat niet gewoon vragen ofzo? Dan vind het wegduwen echt niet normaal hoor.
Wat is er zo ernstig aan een kind vastpakken om het duidelijk te maken dat wat het doet niet door de beugel kan? Ik doe dat bij mijn kinderen ook. Je doet ze geen pijn, je maakt alleen wat duidelijk.



Ik heb een keer een jochie van een jaar of 7 bij zijn arm gegrepen toen hij in het voorbij gaan mijn destijds driejarige dochter een ram op haar hoofd verkocht en hem toegesist dat hij dat nooit meer moest doen. Ik denk niet dat hij het ooit nog heeft gedaan.
Alle reacties Link kopieren
Rustig van het autootje afhalen lijkt me niet zo'n ramp. Dat zal de juffrouw ook wel doen als hij zulk gedrag vertoont, en dan nog kan 'ie er straf op toekrijgen ook.

Je wist niet wie de moeder was dus je kon die niet inschakelen. Maar dan nog. Moet je maar wachten op een andere moeder voordat je je eigen kind bevrijdt uit een benarde situatie?

Ik heb een keer een ander kind geslagen en dat had ik niet moeten doen. Heb er ook wel van geleerd. Maar mijn kind laten pijnigen en doelloos gaan toekijken, lijkt me geen goed plan.

Kan me wel voorstellen dat je zit te janken na zo'n aanvaring. Helaas, het zal niet de laatste keer in je leven zijn waarschijnlijk. Dit soort dingen gebeuren.
Nou, allemaal heel erg bedankt voor jullie reacties!

Ik heb er nu al een tijdje rustig over kunnen nadenken, en vind inderdaad dat ik in mijn ogen juist heb gehandeld.



Ik heb het kind niet geslagen, gesleurd of wat dan ook, en heb niet geschreeuwd.

Kortom, ik heb gewoon als volwassene gehandeld.



Als mijn kind ietsuitspookt wat niet door de beugel kan vind ik het absoluut geen probleem dat iemand ingrijpt en mijn kind erop wijst dat iets niet oke is.

Wij hebben ook een klein neefje in de familie die net loopt, en dan moeten mijn kinderen ook wel eens teruggeroepen worden omdat ze toch iets te wild met het jochie omgaan.
Alle reacties Link kopieren
[quote][message=1909445,noline]

Toen heb ik hem van het speeltoestel af gehaald, gewoon op een rustige manier.

En toen stond ineens de moeder bij me, ik moest van haar kind afblijven.

En toen ik zei dat hij mijn dochter aan het schoppen was zei ze dat mijn dochter dat dan maar zelf op moest lossen.

En vervolgens zei ze dat ik, als haar zoontje problemen maakte, maar bij haar moest komen.

quote]



Er van afgezien dat ik vind dat jij dit heel netjes hebt opgelost, snap ik verder eigenlijk niet dat je je er zo druk over maakt.

Ze was toch niet boos ofzo? Waarom moest je er dan van huilen? Haar woorden (die ze zei, niet schreeuwde oid volgens OP) vind ik echt niet boos of onaardig overkomen, meer een manier waarop de meeste moeders reageren. Hoe zou jij zelf gereageerd hebben dan, als zij jouw dochter van t speeltoestel afpakte? (zonder t voorafgaande te hebben gezien hè..)



Ze zal niet hebben gezien wat er aan de hand was (wellicht heeft ze nog 5 kinderen bij zich, weet jij veel..) en zag ze idd alleen ineens een vreemde vrouw die aan haar zoon zat. Dan zou mijn 1e reactie ook zijn dat je van mijn kind af moet blijven..
Alle reacties Link kopieren
Nou Anna Julie, daar ben ik het niet helemaal mee eens. Ik kan me voorstellen dat je als moeder schrikt als je ziet dat een ander aan je kind zit maar ik zou meteen denken dat mijn kind dus iets uitspookt wat niet de bedoeling is.
Poep, wie heeft jou gescheten?
Alle reacties Link kopieren
Als jij ziet dat iemand aan je kind zit vraag jij dan niet eerst wat er aan de hand is voordat je zegt dat ie van je kind moet afblijven? Dat zou namelijk mijn eerste reactie zijn. Tenzij diegene mijn kind bij de haren vastheeft of ondersteboven vasthoudt.
Poep, wie heeft jou gescheten?
Sommige ouders zijn getikt.

Ik heb eens ruzie gehad met een vader omdat ik zijn kind van twee of drie vastpakte dat een drukke straat op wilde rennen. Dat kind ging huilen van schrik en dat was mijn schuld volgens pa.

Moet ik dan de volgende keer zo'n hummel de straat op laten hollen? Ik geloof niet dat ik dat kan.
Ik vind het heel netjes wat je hebt gedaan hoor. Toch zou ik niet weten hoe ik gereageerd zou hebben als je het tegen mijn kind zou hebben. Als ik het echt bewust zou hebben gezien, dan zou ik het terecht vinden. Wanneer ik dit niet heb gezien weet ik niet hoe ik zal reageren omdat ik niet weet waarom je dit doet. Maar goed, dan nog zou ik wel vragen waarom je dit doet.



By the way, ik ben net zo als jij hoor. Denk dat ik daar nog wel wat problemen mee ga krijgen in de toekomst. Ik wil in ieder geval mijn kind leren om voor zich zelf op te komen, omdat ik dat dus al te weinig doe. Het eerste wat ik dacht is, waarom zeg je de volgende keer niet hardop tegen je dochter: ".... Je weet wat ik je geleerd heb he, als andere kinderen jou pijn doen mag je terugslaan". Of krijg je dan later zo'n ontspoord kind die tegen iedereen aan mept?
Alle reacties Link kopieren
Ook ik vind dat je goed gehandeld hebt.



Zelf zou ik er misschien voor gekozen hebben om mij dochter van het toestel af te halen al zeggend :

''Kom maar schat, dat jongetje weet duidelijk niet wat leuk spelen is''

Weet niet ofdat ik het kereltje op had durven pakken eerlijk gezegd.... wat als ie dr dan weer op klimt bijv? telkens dr vanaf plukken??



Zelf hebben we ooit meegemaakt in het zwembad dat dr een mobieler kindje al het speelgoed telkens van dochter afpakte/ net bij dr neus wegkaapte

(dochter kon alleen een beetje kruipen en zitten, ander kindje liep al)

De moeder zat er bij en keek dr naar

Toen hebben we dus dochter opgepakt en gezegd ''Kom, we gaan naar het andere poeliebadje, misschien zijn daar kindjes die WEL lief kunnen spelen.'')



Zelf vind ik het juist prettig als mensen mijn kind(eren) durven te corrigeren als er iets gebeurd dat gevaarlijk is of iets dat gewoonweg niet door de beugel kan, net wanneer ik het niet zie.



(mits het op een normale, begrijpelijke manier voor het kind gebeurd maar dat lijkt me logisch)





Oh, dr wordt er eentje wakker.



Groetjes!
Ze was wel degelijk boos hoor.

Ze schreeuwde niet ofzo, maar ze zei het dus echt op een kwade toon.

Als iemand mijn kind in zo'n situatie zou optillen dan zou ik denken dat ze iets deed wat niet kon, of dat ze vast zou zitten met d'r voet ofzo.

Ik zou iig niet denken dat die persoon dan van plan is iets fouts met mijn kind te doen.



Dat ik in tranen was komt doordat ik niet zo fel reageer op dit soort dingen, ik probeer iets gewoon uit te leggen als er een misverstand is.

Ik schrik altijd erg van dit soort dingen, kan hier niet goed tegen, kom niet goed uit mijn woorden en laat over me heen walsen.

Deze vrouw begon gelijk te veroordelen, ik moest van d'r kind afblijven, mijn gedrag was niet normaal, ik moest maar naar haar toe komen als haar kind problemen maakte, mijn kind moest dit maar zelf oplossen, ik kon toch wel zien dat dat haar kind was (?).

In mijn ogen deed ik niks wat niet door de beugel kon, ik heb gewoon haar terroriserende kind bij mijn dochter weggehaald .

In plaats van mij gelijk de pan in te hakken had ze idd gewoon kunnen vragen wat het probleem is.
Alle reacties Link kopieren
Nou, wat ik eigenlijk een beetje begrijp uit OP is dat deze moeder (niet jij Paling!!) best al eens een aanvaring met een andere ouder gehad zou kunnen hebben, vanwege deze zoon.



Omdat ze zei, tegen Paling; als je een probleem hebt met zoon, kom je naar mij. (er dus ook van uitgaande dat je haar of zoon dus kent, of, hun reputatie..)



Dié reactie herken ik zo, niet van mij trouwens, wel van vriendin. Haar zoontje is heul erg moeilijk, en zij staat er ook nog eens helemaal alleen voor. Haar zoontje had bv al een slechte reputatie op school voordat hij op school kwam (klein dorp!). Juf zei al bij intake gesprek dat ze dacht dat hij tegen de kerst wel al van school zou zijn (maatregel van school..). Leuk, al die andere moeders/vaders in dorp die jouw kind (en jou..) zo veroordelen en zwart maken.



Elke keer als er iets voorvalt, nu nog, jaren later, tussen een stel kinderen, is het automatisch hààr zoon die schuld krijgt en alle andere ouders op zijn dak. Terwijl de andere kinderen echt soms beginnen en de oorzaak zijn. Zij zegt dan ook altijd; met problemen, hands off, is mijn kind, je komt maar naar mij, en we regelen het. Maar van mijn kind blijf je af.



Dus vandaar dat ik die moeder bij de psz hààr reactie ook snap. Die van 'blijf van mijn kind af'. Ze had wel beter op moeten letten, en ik weet dat ik mijn eigen kind op z'n kop zou hebben gegeven op zo'n moment, maar goed. Verder heeft ze niet staan schrreuwen oid tegen Paling, dus zie ik verder, persoonlijk t probleem niet zo.



Wel beetje flauw / oneerlijk dan trouwens Paling, dat jij er al vanuit gaat dat dat andere kind op de psz bij jouw jonsgte die andere kinderen trapt hààr zoon is...
Alle reacties Link kopieren
Oh zie nu net je post voor die van mij Paling, dat staat d'r dan inderdaad niet netjes. Dat had ik uit je OP niet begrepen.



En juist omdat ik net ben als jij, ben érg onzeker soms en zeker niet assertief, probeerde ik je dus te laten zien dat jij jezelf in tranen had voor niks, want die vrouw was niet eens boos ofzo.. Nou, dat was ze dus wel. Hmmm.
Ik begrijp wat je bedoelt, Anna Julie, als je altijd als zwart schaap word afgeschilderd lijkt me ook niet prettig, dan ben je uiteraard wel wat meer op je hoede (ik weet trouwens niet of dit bij haar ook zo is, ik ken haar verder niet, alleen van gezicht)



Maar als zij dus idd weet dat haar zoontje wat moeilijker/eigenwijzer/geweldadiger/drukker/ whatever is dan het gemiddelde kind, dan is het toch haar taak om op die jongen te letten?

Zodat hij dus niet kan gaan terroriseren of zodat zij kan ingrijpen als zoontje wel terroriseert.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven