Als je kind een puber wordt

16-09-2024 13:54 66 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn kind van bijna 11 is de laatste tijd flink aan het veranderen. Van een lieve, opgewekte kletskous naar een bozig, chagrijnig en stil kind.

Ik kan weinig goed doen en kind verpest regelmatig de sfeer in huis. Ik probeer het luchtig te benaderen en geduldig te zijn, maar dat is niet altijd makkelijk. Vanmorgen kreeg ik weer een hele brutale mond, na eerder geschreeuw om iets onbenulligs. Mijn grens was bereikt en ik heb een flinke straf gegeven. Kind ging naar school zonder me dag te zeggen. Dat was voor het eerst. En ik heb nu al de hele dag een rotgevoel.

Het zal er wel bij horen, maar ik moet er nog aan wennen en het maakt me verdrietig. Ik wil geen afstand tussen ons en ik mis hoe het was.

Ik wilde dit gewoon even van mijn af schrijven. Opbeurende verhalen of tips zijn welkom
Alle reacties Link kopieren Quote
Ohh je berichtje raakt me...
Het lijkt me zo lastig om je kind zo te zien veranderen! En tegelijkertijd hoort het er natuurlijk alle.aal gewoon bij. Ik hoop dat je extra kan genieten van de goede en fijne momenten die Jullie wel samen hebben.
Anderen komen vast met goede tips, maar ik wilde je alleen even een dikke knuffel geven!
Alle reacties Link kopieren Quote
Lief, dank je wel!
Alle reacties Link kopieren Quote
Omarm het..en dat meen ik serieus. In de puberteit ontwikkelt je brein, maak je fouten en kun je terugvallen bij het veilige nest van je ouders. Hij moet de ruimte krijgen om een stabiele volwassene te worden. Met vallen en opstaan en met minder afhankelijkheid van ouders. Het contact wordt niet minder maar anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lastig hè deze fase. Ik liet me kinderen aardig met rust. Als vooral dochter boos reageerde bijvoorbeeld en het was te heftig dan kwam ik op een later moment terug. Wat ze zelf van haar reactie vond dat gaf gelukkig wat inzicht

Succes
Alle reacties Link kopieren Quote
Je zult waarschijnlijk eerst kritisch naar je eigen grenzen moeten kijken, want met 'een flinke straf geven' voor geschreeuw om niks en een grote mond zul je niet echt verder gaan komen.
En daarnaast ook moeten accepteren dat die afstand tussen jullie er wel gaat komen en dat de oude situatie voorbij is.

Wat ik echt heb moeten leren is om dat 'trekken' aan mijn kind los te laten. Ik wil(de) graag dingen oplossen / aanpakken, maar daar werd zij alleen nog narriger van. Achteraf gezien had ik haar vaker in haar sop moeten laten gaarkoken.

En iedereen gaat nu tegen je zeggen dat je het niet persoonlijk moet oppakken en dat het juist goed is dat ze bij jou durft te puberen. Ik kon daar nooit zoveel mee; maar dat is waarschijnlijk ook een karakterding, want ik zag andere ouders daar veel luchtiger mee omgaan.

Ik wens je veel sterkte en hoop oprecht dat je de leuke momenten samen extra gaat waarderen.
(en niet zoals ik in het begin, bij zo'n moment al een soort van constant op mijn hoede was, wanneer er weer een uitbarsting zou komen).
Alle reacties Link kopieren Quote
Is je kind een jongen of een meisje?

Mijn zoon is bijna 12 en vnml lichamelijk aan het veranderen.
Volgens mij zijn meisjes iets sneller qua humeur etc
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt er niks aan, maar waarschijnlijk is het troostend als je leest dat het er ergens anders ook zo aan toegaat, maar het is heel herkenbaar.
En ik vind het een hele lastige en veel te lange periode want ik kan niet goed tegen frictie. (Heb zelf alle zeilen moeten bijzetten om me staande te houden).
Alle reacties Link kopieren Quote
Weet je zeker, dat er niets is? Wordt ze gepest?

Puberteit is een rottijd, probeer Thuis een veilige plek te bieden, waar ze ook boos mag zijn soms
Alle reacties Link kopieren Quote
Kan er niet iets anders aan de hand zijn?

Bijvoorbeeld pesten op school?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
16-09-2024 14:55
Weet je zeker, dat er niets is? Wordt ze gepest?

Puberteit is een rottijd, probeer Thuis een veilige plek te bieden, waar ze ook boos mag zijn soms
Dit is het eerste wat in mij opkomt.
Tuurlijk zal het de beginnende puberteit zijn, maar hoe zeker ben je dat er verder niks speelt? Hoe doet ze het op school? Heeft ze vriendinnen? Loopt dat allemaal lekker?
Alle reacties Link kopieren Quote
Of is school misschien iets te moeilijk voor haar? Of is er iets anders aan de hand?

Ik vind 10 jaar wel erg jong om zo opeens helemaal te veranderen. Dan zou ik haast denken aan een ander probleem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn zoon van bijna 11 gedraagt zich ook zo sinds de zomervakantie. Hij spreekt nauwelijks nog af met vrienden, zit het liefst in zijn uppie thuis en ontploft ook om de kleinste dingen. Bij hem speelt wel mee dat hij zich verveelt op school.
Ik laat hem behoorlijk met rust en ga wel vaak 's avonds nog even met hem kletsen wanneer hij in bed ligt. Dat vindt hij fijn en dan is hij best openhartig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou op een ander moment (dat dit niet speelt) eens proberen te vragen hoe het met kind gaat. Ook als alles oké is vinden jonge pubers het (in mijn ervaring) best fijn af en toe hun hart te luchten.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
En als je de straf achteraf gezien onnodig vindt kunt je daar best op terugkomen, vind ik.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien helpt het om je te verdiepen in waarom pubers zo zijn als ze zijn. Er zijn podcasts, boeken en er is ook anders veel informatie te vinden.

Ik sta af en toe ook te kijken, hoe mijn zoon soms reageert op de kleinste dingen. Het universum lijkt dan alleen om hem te draaien en ik sta soms versteld en kijk ernaar. Ik probeer mij niet te laten opjutten en rustig te blijven. Ik weet nog goed, hoe ik als puber was en welke worstelingen ik had.
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar qua verandering gedrag. Alleen ben ik wel van mening dat 'flinke straf' niets oplost. Gelukkig kunnen wij er veel, soms achteraf, over praten. Keren dat ik hier straf heb gegeven is op één hand te tellen en beide één keer naar hun kamer gestuurd op het moment dat ik er echt klaar mee was (meer zelfbescherming voor hen ;-)).
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja het is wel afzien soms, hier twee iets oudere pubers. Ik mis af en toe echt de tijd dat je als ouder nog op een voetstuk stond en je een soort van held was. Nu doe je het al gauw verkeerd, of je bent “cringe” bezig wat natuurlijk nog even benadrukt moet worden. En brutaal, soms enorm verwend ook, vooral de jongste. Ik troost me maar met het idee dat het er allemaal bijhoort en zolang dit alles blijft qua pubergedrag mogen we niet klagen, ze experimenteren niet met drugs, hebben geen foute vriendjes etc. Maar pittig is het soms wel ja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor alle reacties.

Ik denk niet dat er iets aan de hand is. School, sport, vriendschappen is allemaal in orde. Gelukkig. En ook een kletsmomentje voor het slapen hebben we nog.

Die 'flinke straf' valt ook nog wel mee hoor. 2 dagen niet gamen, maar daar zou deze dagen eigenijk toch geen tijd voor zijn door sport en huiswerk. Een straf geven is redelijk uitzonderlijk en doe ik niet graag. Maar ik vind wel dat je normaal met elkaar moet kunnen praten, zoals je op school ook doet, en niet te onaardig of brutaal. Misschien ben ik daar ouderwets in, maar dat pik ik echt niet. Ik heb dat al vaak uitgelegd, maar komt nog niet echt binnen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Marcella22 schreef:
16-09-2024 16:30


Die 'flinke straf' valt ook nog wel mee hoor. 2 dagen niet gamen, maar daar zou deze dagen eigenijk toch geen tijd voor zijn door sport en huiswerk. Een straf geven is redelijk uitzonderlijk en doe ik niet graag. Maar ik vind wel dat je normaal met elkaar moet kunnen praten, zoals je op school ook doet, en niet te onaardig of brutaal. Misschien ben ik daar ouderwets in, maar dat pik ik echt niet. Ik heb dat al vaak uitgelegd, maar komt nog niet echt binnen.
pick your battles, als je dit geen 'flinke straf' vindt, wat ga je doen, als puber echt iets ergs doet?
Je kunt, bij brutaal gedrag, ook zelf besluiten bij puber weg te lopen, dat is veel effectiever.
"dit wil ik niet van je horen, dus ik ga nu weg"
Alle reacties Link kopieren Quote
Weet je zeker dat het pubertijd is? Ik vind 10 jaar voor een jongen extreem vroeg. Mijn zoon is 15 en het begint nu te komen. Weet je zeker dat er niks anders aan de hand is?
Alle reacties Link kopieren Quote
Marcella22 schreef:
16-09-2024 16:30
Bedankt voor alle reacties.

Ik denk niet dat er iets aan de hand is. School, sport, vriendschappen is allemaal in orde. Gelukkig. En ook een kletsmomentje voor het slapen hebben we nog.

Die 'flinke straf' valt ook nog wel mee hoor
. 2 dagen niet gamen, maar daar zou deze dagen eigenijk toch geen tijd voor zijn door sport en huiswerk. Een straf geven is redelijk uitzonderlijk en doe ik niet graag. Maar ik vind wel dat je normaal met elkaar moet kunnen praten, zoals je op school ook doet, en niet te onaardig of brutaal. Misschien ben ik daar ouderwets in, maar dat pik ik echt niet. Ik heb dat al vaak uitgelegd, maar komt nog niet echt binnen.
Straffen werkt sowieso niet. En twee dagen niet gamen is natuurlijk heel veel voor een kind.
Honey, you should see me in a crown
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoezo zou je geen straf mogen geven? Prima dat kind weet dat ze te ver is gegaan.

Op een rustig moment er over in gesprek gaan, maar straf niet intrekken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Laat de teugels wat langer worden.
Straf niet, wordt niet boos, praat met elkaar, blijf in gesprek. Laat kind fouten maken en sta klaar met liefde om hem/haar te helpen die fouten te herstellen.

Juist door boos te worden drijf je je kind steeds verder van je af.
Alle reacties Link kopieren Quote
SunShine35 schreef:
16-09-2024 18:21
Hoezo zou je geen straf mogen geven? Prima dat kind weet dat ze te ver is gegaan.

Op een rustig moment er over in gesprek gaan, maar straf niet intrekken.

Het is geen kleuter meer! Leg uit, praat erover, geef tips maar drijf je kind niet van je af. Zorg dat kind je blijft vertrouwen. Dat kind met zijn fouten jou opzoekt. Dan leert je kind het goede te doen uit besef van goed en fout en niet uit angst voor straf. Duurt misschien iets langer maar werkt echt beter.

Is echt onzinnig om voor een grote mond straf te geven.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven