Kinderen
alle pijlers
altijd commentaar
woensdag 16 juli 2008 om 23:42
Ik heb een autistisch dochtertje met een verstandelijke handicap. Uiterlijk zie je niets aan haar, toch krijgen we tijdens het winkelen altijd commentaar.
Vorige week was ik tien minuten met haar in een supermarkt.
Ze vond het vreselijk dat ze geen stukjes kaas kon proeven, want dat hoort bij de supermarkt volgens haar.
Verder danst en huppelt ze de supermarkt door.
"Heb je te veel suiker gehad"? vraagt een wildvreemde vrouw.
Als mijn dochtertje dan ook nog een stukje koek eet wat je mag proeven zegt ze "zie je teveel zoet dat bedoel ik"
In de rij bij de kassa zegt mijn dochtertje voortdurend "ik wil dat, ik wil dit", daar doe ik niets meer op uit, en ook mijn dochtertje weet dat ze niet alles kan krijgen. Achter me hoor ik een oud wijf zeggen "kinderen die willen die krijgen voor hun billen", ik heb even achter omgekeken met een dodelijke blik, dus ik hoop dat dat mens het overleeft heeft
Hoe doen andere ouders dat, wat doen ze tegen het commentaar, op een kind wat gewoon niet anders kan.
Een kind dat altijd kritiek krijgt of door leeftijdgenootjes word uitgelachten. Ik heb niet de indruk dat ze zelf doorheeft dat ze kritiek krijgt of uitgelachten word maar mijn moederhart huilt zo af en toe.
Vorige week was ik tien minuten met haar in een supermarkt.
Ze vond het vreselijk dat ze geen stukjes kaas kon proeven, want dat hoort bij de supermarkt volgens haar.
Verder danst en huppelt ze de supermarkt door.
"Heb je te veel suiker gehad"? vraagt een wildvreemde vrouw.
Als mijn dochtertje dan ook nog een stukje koek eet wat je mag proeven zegt ze "zie je teveel zoet dat bedoel ik"
In de rij bij de kassa zegt mijn dochtertje voortdurend "ik wil dat, ik wil dit", daar doe ik niets meer op uit, en ook mijn dochtertje weet dat ze niet alles kan krijgen. Achter me hoor ik een oud wijf zeggen "kinderen die willen die krijgen voor hun billen", ik heb even achter omgekeken met een dodelijke blik, dus ik hoop dat dat mens het overleeft heeft
Hoe doen andere ouders dat, wat doen ze tegen het commentaar, op een kind wat gewoon niet anders kan.
Een kind dat altijd kritiek krijgt of door leeftijdgenootjes word uitgelachten. Ik heb niet de indruk dat ze zelf doorheeft dat ze kritiek krijgt of uitgelachten word maar mijn moederhart huilt zo af en toe.
donderdag 17 juli 2008 om 10:24
Oooooooo, wat doe ik hier leuke ideeën op. Nou maar hopen dat ik die ideeën paraat heb op het moment dat het nodig is.
Meestal krijg ik alleen een soort rood waas voor mijn ogen en ben ik nog net opgevoed genoeg (jaja, IK ben nog gewoon ouderwetsch goed opgevoed ) om niks te zeggen.
Mijn oudste zoon is ook autistisch en ja, dat geeft soms wat probleempjes in winkels. Vriendin van mij, met een autistische dochter, heeft bedacht om een T-shirt te maken voor haar dochter. Met op de voorkant de tekst: 'Ik kan er niks aan doen'. En op de achterkant: 'En mijn moeder ook niet'.
Maar volgens mij krijg je altijd commentaar. En idd bejaarden zijn er heel erg bedreven in.
Ik heb een spierziekte. Ooit ging ik met mijn moeder samen met de bus ergens heen. Bij de bushalte ging ik op het bankje zitten, want lang staan is erg pijnlijk voor mij. Staat daar zo'n rollator-bejaarde die zegt: nou, nou, jij hebt van die jonge benen, jij hoeft toch niet te zitten. Ik ben dan min of meer verbijsterd, maar mijn moeder ging vol in de aanval. Ha, heerlijk.
Meestal krijg ik alleen een soort rood waas voor mijn ogen en ben ik nog net opgevoed genoeg (jaja, IK ben nog gewoon ouderwetsch goed opgevoed ) om niks te zeggen.
Mijn oudste zoon is ook autistisch en ja, dat geeft soms wat probleempjes in winkels. Vriendin van mij, met een autistische dochter, heeft bedacht om een T-shirt te maken voor haar dochter. Met op de voorkant de tekst: 'Ik kan er niks aan doen'. En op de achterkant: 'En mijn moeder ook niet'.
Maar volgens mij krijg je altijd commentaar. En idd bejaarden zijn er heel erg bedreven in.
Ik heb een spierziekte. Ooit ging ik met mijn moeder samen met de bus ergens heen. Bij de bushalte ging ik op het bankje zitten, want lang staan is erg pijnlijk voor mij. Staat daar zo'n rollator-bejaarde die zegt: nou, nou, jij hebt van die jonge benen, jij hoeft toch niet te zitten. Ik ben dan min of meer verbijsterd, maar mijn moeder ging vol in de aanval. Ha, heerlijk.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 17 juli 2008 om 10:34
... al denk ik ook dat ik ook met mijn mond vol tanden zou staan als zoiets zou gebeuren...
donderdag 17 juli 2008 om 11:10
quote:iry schreef op 17 juli 2008 @ 01:09:
Ik heb een keer deze opmerking gekregen van een oudere man in de winkel.
Zo wat kan jouw kind zeuren zeg.
Waarop ik zei: Klopt,ik hoop alleen dat hij het eerder afleerd dan u.
Niet echt een beleefde opmerking van mij,maar het schoot mij toen net even verkeerd.
Die is echt geweldig
Ik hoop dat ik die ook kan onthouden als ik in een winkel sta.
Hoewel ik er zelfs dus ook absoluut niet tegen kan als mensen zich er mee bemoeien en het zelf ook niet doe (wat gij niet wilt dat u geschied enzo) zie ik idd ook wel eens ouders die 10x nee zeggen en als het kind maar hard genoeg gilt, toch overstag gaan.
Dan denk ik ook wel eens:"Nou dat was slim "
Maar ik zeg er dus nooit wat van.
Iry, wat was de reactie van die man ?
Ik heb een keer deze opmerking gekregen van een oudere man in de winkel.
Zo wat kan jouw kind zeuren zeg.
Waarop ik zei: Klopt,ik hoop alleen dat hij het eerder afleerd dan u.
Niet echt een beleefde opmerking van mij,maar het schoot mij toen net even verkeerd.
Die is echt geweldig
Ik hoop dat ik die ook kan onthouden als ik in een winkel sta.
Hoewel ik er zelfs dus ook absoluut niet tegen kan als mensen zich er mee bemoeien en het zelf ook niet doe (wat gij niet wilt dat u geschied enzo) zie ik idd ook wel eens ouders die 10x nee zeggen en als het kind maar hard genoeg gilt, toch overstag gaan.
Dan denk ik ook wel eens:"Nou dat was slim "
Maar ik zeg er dus nooit wat van.
Iry, wat was de reactie van die man ?
anoniem_29867 wijzigde dit bericht op 17-07-2008 11:12
Reden: Kleine toevoeging
Reden: Kleine toevoeging
% gewijzigd
vrijdag 18 juli 2008 om 20:08
Mijn zoon van 5,5 jaar is een lief kind maar soms erg aanwezig. Hij is zoals elk kind weleens boos op zijn moeder. Laatst was hij ook even boos (duurde 2 minuten!!) Ja zegt mijn vrijgezelle buurman , je zoon had ook weer even zo'n aanval hé? Toen dacht ik aanval?? De supernanny zou zich in haar handen knijpen als alle "probleemkids"aanvallen hadden van 2 minuten.....
Het is bij een ander ook niet altijd rozegeur en maneschijn.iedereen voedt zijn kind op zoals hij denkt dat het goed is . Helaas leven we in een maatschappij waar mensen altijd menen ergens iets van moeten zeggen. Bij ons in het dorp hebben sommige mensen ook kritiek en opmerkingen naar volwassenen. Het zegt meer over die mensen dan over alle kids en volwassenen die zich "anders "gedragen dan standaard. Maar wie is er tegenwoordig nog standaard??
Het is bij een ander ook niet altijd rozegeur en maneschijn.iedereen voedt zijn kind op zoals hij denkt dat het goed is . Helaas leven we in een maatschappij waar mensen altijd menen ergens iets van moeten zeggen. Bij ons in het dorp hebben sommige mensen ook kritiek en opmerkingen naar volwassenen. Het zegt meer over die mensen dan over alle kids en volwassenen die zich "anders "gedragen dan standaard. Maar wie is er tegenwoordig nog standaard??
zondag 20 juli 2008 om 10:19
O wat herkenbaar dit en zo vreselijk irritant als mensen zich met je kind bemoeien. Ik kan er ook absoluut niet tegen als ze aan hem gaan zitten of hem zomaar optillen. Heb dus ook met enige regelmaat ergens woorden omdat ik er dan wat van zeg en tsja dat kan natuurlijk al helemaal niet.
Bijvoorbeeld, Zoon was boos, hij wilde niet in het wagentje maar moest wel en dus was meneer aan het huilen. Niet echt krijsen maar wel hard genoeg om behoorlijk irritant te zijn.
Ik sta dus in de rij bij de supermarkt, Zoon nog steeds aan het huilen en de halve supermarkt had zich er al mee bemoeit. Staat er in de rij naast me en man die gaat zomaar over Zoon zijn hoofd aaien, ach gos jochie toch. Dus ik; 'Hij red het prima zonder dat u aan hem zit hoor!'
Nou blijkbaar mag je dat dus niet zeggen want meneer keek heel verontwaardigd maar begreep de boodschap, achter mij echter stond ook een man en die was het er TOTAAL niet mee eens. Ja zegt ie; 'U mag dan ook wel eens de snottebel van dat kind schoonmaken'; op zo'n afkeurende toon.
Dus ik nog; 'ach meneer dat doe ik vaak genoeg hoor maar ik heb er gewoon een hekel aan als mensen aan mijn kind zitten. Ik ga toch ook niet ineens aan u zitten, dat zou toch raar zijn. Nou ik vind het ook raar als men aan mijn kind zit, daar houd ik niet van en daar mag ik dan best iets van zeggen.'
Nou iedereen keek me dus verontwaardigd aan, en de man achter mij begon nog te mopperen dat men tegenwoordig allemaal maar zo onbeleefd is en onvriendelijk voor elkaar.
Ik was echt boos, ik mag toch zeker wel iets zeggen als ik niet wil dat men aan mijn kind zit zeg.
Van de week ook weer zoiets in de supermarkt, Zoon wil in het wagentje staan in plaats van in het stoeltje zitten. Ik zie daar het kwaad niet zo van in dus hij mag van mij in het wagentje zoals hij dat wil zolang hij maar luistert. Zoon staat dus in dat wagentje, ik sta ernaast met de wagen in mijn hand. Komt er zo'n hangbejaarde, ' Jongetje kijk je uit dat je niet valt dat is gevaarlijk hoor!'
Zucht ik sta ernaast, ik kan toch zeker zelf wel opletten, dat zei ik dus ook, dat ze zich geen zorgen hoeft te maken en zich er niet mee hoeft te bemoeien. Nou je raadt het al ik was natuurlijk onbeleefd, chagrijnig, de jeugd van tegenwoordig etc etc etc.
Ook heel irritant; als ik zeg dat hij iets niet mag en andere mensen zeggen dan dat het van hun wel mag! Gisteren staat er een motor voor de zaak, Zoon zit er met zijn handjes aan en krijgt dus te horen van mij dat dat niet mag, dat het gevaarlijk si en dat het stuk kan. Nee hoor zegt de eigenaar, laat hem maar ik vind het niet erg. Maar, antwoord ik; Ik wel, hij kan niet zien dat de uitlaten niet warm zijn en jij mag het wel niet erg vinden bij de volgende motor doet hij het ook en die eigenaar vind het misschien wel erg.
Was allemaal onzin natuurlijk, zijn uitlaten waren niet warm, het was niet gevaarlijk en als hij zei dat het goed was mocht Zoon aan die motor zitten...
Bijvoorbeeld, Zoon was boos, hij wilde niet in het wagentje maar moest wel en dus was meneer aan het huilen. Niet echt krijsen maar wel hard genoeg om behoorlijk irritant te zijn.
Ik sta dus in de rij bij de supermarkt, Zoon nog steeds aan het huilen en de halve supermarkt had zich er al mee bemoeit. Staat er in de rij naast me en man die gaat zomaar over Zoon zijn hoofd aaien, ach gos jochie toch. Dus ik; 'Hij red het prima zonder dat u aan hem zit hoor!'
Nou blijkbaar mag je dat dus niet zeggen want meneer keek heel verontwaardigd maar begreep de boodschap, achter mij echter stond ook een man en die was het er TOTAAL niet mee eens. Ja zegt ie; 'U mag dan ook wel eens de snottebel van dat kind schoonmaken'; op zo'n afkeurende toon.
Dus ik nog; 'ach meneer dat doe ik vaak genoeg hoor maar ik heb er gewoon een hekel aan als mensen aan mijn kind zitten. Ik ga toch ook niet ineens aan u zitten, dat zou toch raar zijn. Nou ik vind het ook raar als men aan mijn kind zit, daar houd ik niet van en daar mag ik dan best iets van zeggen.'
Nou iedereen keek me dus verontwaardigd aan, en de man achter mij begon nog te mopperen dat men tegenwoordig allemaal maar zo onbeleefd is en onvriendelijk voor elkaar.
Ik was echt boos, ik mag toch zeker wel iets zeggen als ik niet wil dat men aan mijn kind zit zeg.
Van de week ook weer zoiets in de supermarkt, Zoon wil in het wagentje staan in plaats van in het stoeltje zitten. Ik zie daar het kwaad niet zo van in dus hij mag van mij in het wagentje zoals hij dat wil zolang hij maar luistert. Zoon staat dus in dat wagentje, ik sta ernaast met de wagen in mijn hand. Komt er zo'n hangbejaarde, ' Jongetje kijk je uit dat je niet valt dat is gevaarlijk hoor!'
Zucht ik sta ernaast, ik kan toch zeker zelf wel opletten, dat zei ik dus ook, dat ze zich geen zorgen hoeft te maken en zich er niet mee hoeft te bemoeien. Nou je raadt het al ik was natuurlijk onbeleefd, chagrijnig, de jeugd van tegenwoordig etc etc etc.
Ook heel irritant; als ik zeg dat hij iets niet mag en andere mensen zeggen dan dat het van hun wel mag! Gisteren staat er een motor voor de zaak, Zoon zit er met zijn handjes aan en krijgt dus te horen van mij dat dat niet mag, dat het gevaarlijk si en dat het stuk kan. Nee hoor zegt de eigenaar, laat hem maar ik vind het niet erg. Maar, antwoord ik; Ik wel, hij kan niet zien dat de uitlaten niet warm zijn en jij mag het wel niet erg vinden bij de volgende motor doet hij het ook en die eigenaar vind het misschien wel erg.
Was allemaal onzin natuurlijk, zijn uitlaten waren niet warm, het was niet gevaarlijk en als hij zei dat het goed was mocht Zoon aan die motor zitten...
zondag 20 juli 2008 om 10:39
Vóóral die mensen die zeggen dat het niet erg is als mijn kinderen om snoep of cadeautjes zeuren terwijl ik ze net sta te vertellen dat ik dat niet wil hebben (ach, het is een kind/gelukkig issie niet zo verlegen/hij mag wel een snoepje hoor). Gister ook weer, lief bedoeld, man had zelf ook kleine kinderen dus hij snapte het wel. Maar IK wil dat gezeur niet. Zoontje is ruim 2 en nu is het nog leuk en schattig, maar over anderhalf jaar vinden ze hem allemaal brutaal.
zondag 20 juli 2008 om 10:41
Dewit: mensen moeten zeker niet zomaar aan je kinderen zitten! Echter, het laatste voorbeeld kan ik me dan wel voorstellen hoor. Het is goedbedoeld en ik denk dat die man je zoontje gewoon een plezier wilde doen. Ik begrijp jouw redenering helemaal hoor maar dit voorbeeld kan ik me niet druk om maken vanwege de intentie van de man. Die andere voorbeelden wel: ongelooflijk hoe men zich bemoeit met anderen he!
Ik heb ook wel eens een opmerking gemaakt toen een bejaarde iets zei a la de jeugd van tegenwoordig in de trant van: Die bejaarden van tegenwoordig denken dat ze alles mogen zeggen alleen maar omdat ze oud zijn en denken dat wijsheid met de jaren komt. Maar bij sommigen komt het overduidelijk nooit.
Ik heb ook wel eens een opmerking gemaakt toen een bejaarde iets zei a la de jeugd van tegenwoordig in de trant van: Die bejaarden van tegenwoordig denken dat ze alles mogen zeggen alleen maar omdat ze oud zijn en denken dat wijsheid met de jaren komt. Maar bij sommigen komt het overduidelijk nooit.
zondag 20 juli 2008 om 11:29
quote:will78 schreef op 18 juli 2008 @ 20:08:
Mijn zoon van 5,5 jaar is een lief kind maar soms erg aanwezig. Hij is zoals elk kind weleens boos op zijn moeder. Laatst was hij ook even boos (duurde 2 minuten!!) Ja zegt mijn vrijgezelle buurman , je zoon had ook weer even zo'n aanval hé? Toen dacht ik aanval?? De supernanny zou zich in haar handen knijpen als alle "probleemkids"aanvallen hadden van 2 minuten.....Het is bij een ander ook niet altijd rozegeur en maneschijn.iedereen voedt zijn kind op zoals hij denkt dat het goed is . Helaas leven we in een maatschappij waar mensen altijd menen ergens iets van moeten zeggen. Bij ons in het dorp hebben sommige mensen ook kritiek en opmerkingen naar volwassenen. Het zegt meer over die mensen dan over alle kids en volwassenen die zich "anders "gedragen dan standaard. Maar wie is er tegenwoordig nog standaard??Ik vraag me dan ook af wat voor commentaar die ouders dagelijks te verduren krijgen. Als je soms ziet dat kinderen hun ouders schoppen/slaan/uitschelden. Die durven nergens meer naartoe uit angst voor commentaar.
Mijn zoon van 5,5 jaar is een lief kind maar soms erg aanwezig. Hij is zoals elk kind weleens boos op zijn moeder. Laatst was hij ook even boos (duurde 2 minuten!!) Ja zegt mijn vrijgezelle buurman , je zoon had ook weer even zo'n aanval hé? Toen dacht ik aanval?? De supernanny zou zich in haar handen knijpen als alle "probleemkids"aanvallen hadden van 2 minuten.....Het is bij een ander ook niet altijd rozegeur en maneschijn.iedereen voedt zijn kind op zoals hij denkt dat het goed is . Helaas leven we in een maatschappij waar mensen altijd menen ergens iets van moeten zeggen. Bij ons in het dorp hebben sommige mensen ook kritiek en opmerkingen naar volwassenen. Het zegt meer over die mensen dan over alle kids en volwassenen die zich "anders "gedragen dan standaard. Maar wie is er tegenwoordig nog standaard??Ik vraag me dan ook af wat voor commentaar die ouders dagelijks te verduren krijgen. Als je soms ziet dat kinderen hun ouders schoppen/slaan/uitschelden. Die durven nergens meer naartoe uit angst voor commentaar.
zondag 20 juli 2008 om 11:49
In de categorie bejaarden met hun mening klaar heb ik er ook één, al is hij ietwat offtopic. Eens in de week heb ik een oppaskindje, zelfde leeftijd als mijn dochter, en die zitten dan samen in een dubbele kinderwagen. Sta ik op de markt rustig op mijn beurt te wachten, hoor ik achter me een passerende vrouw tegen haar vriendin: Kijk nou, dat is allemaal kunstmatig hoor, tegenwoordig, ze grijpen zo ver in en dit krijg je ervan.
Mijn mond viel open! Ze liep door dus ik had er achteraan moeten rennen om er iets van te zeggen (en dan de wagen laten staan natuurlijk), maar zo zout heb ik het nog nooit gegeten. Als ik echt door kunstmatige inseminatie een tweeling had gekregen was ik nog veel meer beledigd geweest trouwens.
Mijn mond viel open! Ze liep door dus ik had er achteraan moeten rennen om er iets van te zeggen (en dan de wagen laten staan natuurlijk), maar zo zout heb ik het nog nooit gegeten. Als ik echt door kunstmatige inseminatie een tweeling had gekregen was ik nog veel meer beledigd geweest trouwens.
zondag 20 juli 2008 om 15:20
anna
ik hoop echt dat het nooit zover laat komen. dat mijn kind me schop/slaat/scheld.
Als dat wel eens zie bij de boefjes en al die programma's
jeetje.
Maar laatst jeukte mijn handen ook heel erg.
Ik was bij de hema.
2jochies haalde cadeau rollen uit de schappen en ging een zwaard gevecht na zitten doen. al die rollen waren krom geslagen.
En moeders nergens te bekennen.
Heeft niks te maken met gehandicapt kind maar met opvoeden.
Ik vind best dat hier wat van mag zeggen. en zeker het personeel.
Al rollen waren krom.
Het is verder wel heel moeilijk als niks aan het kind kan zien. en heeft gedragprobleem of is gehandicapt.
en het vertoont moeilijk gedrag.
dan is het voor een buiter staander ook heel moeilijk.
Maar soms kan je het beter voor je houden.
Maar wat in de hema is gebeurt is echt ongelofelijk.
Je kijkt met je ogen en niet met je handen. dat werd mij altijd geleerd.
terwijl ik zelf onder moeilijke leren kinderen viel.
maar ik wis precies wat mijn moeder bedoelde en wat mij te wachten stond als ik niet luisterde.
ik hoop echt dat het nooit zover laat komen. dat mijn kind me schop/slaat/scheld.
Als dat wel eens zie bij de boefjes en al die programma's
jeetje.
Maar laatst jeukte mijn handen ook heel erg.
Ik was bij de hema.
2jochies haalde cadeau rollen uit de schappen en ging een zwaard gevecht na zitten doen. al die rollen waren krom geslagen.
En moeders nergens te bekennen.
Heeft niks te maken met gehandicapt kind maar met opvoeden.
Ik vind best dat hier wat van mag zeggen. en zeker het personeel.
Al rollen waren krom.
Het is verder wel heel moeilijk als niks aan het kind kan zien. en heeft gedragprobleem of is gehandicapt.
en het vertoont moeilijk gedrag.
dan is het voor een buiter staander ook heel moeilijk.
Maar soms kan je het beter voor je houden.
Maar wat in de hema is gebeurt is echt ongelofelijk.
Je kijkt met je ogen en niet met je handen. dat werd mij altijd geleerd.
terwijl ik zelf onder moeilijke leren kinderen viel.
maar ik wis precies wat mijn moeder bedoelde en wat mij te wachten stond als ik niet luisterde.
zondag 20 juli 2008 om 17:04
Ik weet niet hoe oud die jochies waren maar mijn kind gedraagt zich ooik zo in de Hema hoor, die grijpt alles uit de rekken en dan niet om mee te zwaardvechten, dat niet, denk dat mijn dochter net iets jonger is. Maar gewoon uit puur enthousiasme, ze vind alles mooi, en wil alles bekijken en pakken etc.
Ik heb haar al tienduizend keer verteld dat je kijkt met je oogjes en niet met je handen, en als ik dat begin te zeggen maakt ze vlekkeloos de zin af om vervolgens weer een rek in te duiken.
Meestal hou ik haar aan de hand, maar dat lukt niet de hele tijd, soms heb je zelf allebei je handen ergens voor nodig, meestal heb ik ook nog een buggy met ander kind bij me, dus tja, ze ontglipt wel eens.
Sommige dingen zullen ongetwijfeld een kwestie zijn van opvoeden en dat doe ik ook, gewoon volhouden dus. Maar ik geloof graag dat als ik met haar in de Hema ben dat ik dan ook zo'n moeder ben waarvan anderen zeggen: voed dat kind eens op.
Ik heb haar al tienduizend keer verteld dat je kijkt met je oogjes en niet met je handen, en als ik dat begin te zeggen maakt ze vlekkeloos de zin af om vervolgens weer een rek in te duiken.
Meestal hou ik haar aan de hand, maar dat lukt niet de hele tijd, soms heb je zelf allebei je handen ergens voor nodig, meestal heb ik ook nog een buggy met ander kind bij me, dus tja, ze ontglipt wel eens.
Sommige dingen zullen ongetwijfeld een kwestie zijn van opvoeden en dat doe ik ook, gewoon volhouden dus. Maar ik geloof graag dat als ik met haar in de Hema ben dat ik dan ook zo'n moeder ben waarvan anderen zeggen: voed dat kind eens op.
zondag 20 juli 2008 om 19:33
citronella
Je bent er ten minste bij.
Deze moeder was nergens te bekenen.
wat natuurlijk heel raar is.
Ergens aan de andere kant van de winkel riep ze haar kroos bij zich
Met alle kromme cadeau rollen op de grond.
Terwijl een oud dammetje met moeite haar rollater er door heen wurmde.
En ik zat in een overvolle glazen lift om naar beneden te gaan.
ik weet ook niet wat mij te wachten staat. En ik zal vast ook wel van die blikken krijgen van mens voed je kinderen op.
Maar dit was echt het top punt.
maar ik sta niet aan de andere kant kleding te bekijken met mob aan me oor.
Of ze zitten in de wagen en een houd de wagen vast. En niet op hun eigen houtje de winkel verkennen.
Je bent er ten minste bij.
Deze moeder was nergens te bekenen.
wat natuurlijk heel raar is.
Ergens aan de andere kant van de winkel riep ze haar kroos bij zich
Met alle kromme cadeau rollen op de grond.
Terwijl een oud dammetje met moeite haar rollater er door heen wurmde.
En ik zat in een overvolle glazen lift om naar beneden te gaan.
ik weet ook niet wat mij te wachten staat. En ik zal vast ook wel van die blikken krijgen van mens voed je kinderen op.
Maar dit was echt het top punt.
maar ik sta niet aan de andere kant kleding te bekijken met mob aan me oor.
Of ze zitten in de wagen en een houd de wagen vast. En niet op hun eigen houtje de winkel verkennen.
