Kinderen
alle pijlers
Baby mee naar begrafenis, of oppas regelen?
maandag 24 maart 2008 om 20:32
Deze week heb ik de begrafenis van een neef van mij. We hebben nooit veel contact gehad, maar het wordt vanuit de familie wel verwacht dat ik (en mijn man) daarbij aanwezig zijn. Overigens vind ik zelf ook wel dat ik er naar toe moet.
Het lastige is alleen dat mijn man en ik twee kleine kinderen hebben (dochter van 2 maanden en zoon van 2). Voor onze zoon van 2 zal oma sowieso ingeschakeld worden, voor onze dochter twijfelen we nog.
De begrafenis is aan de andere kant van het land, en met de ochtendspits (langs Utrecht). We zullen dus erg vroeg weg moeten, waarbij ik me afvraag of we dat qua ochtendspits thuis zullen redden. Dochter krijgt de nacht- en ochtendvoeding nog met de borst, waardoor het ook lastiger wordt om zonder haar de avond ervoor bijvoorbeeld naar mijn broer te gaan en daar te slapen (woont in het midden van het land).
Nu vinden mijn ouders en zus het onzin om dochter mee te nemen, dat het te onhandig is tijdens de uitvaartdienst en op de begraafplaats. Want wat als ze gaat huilen, het is er hartstikke koud en je staat nog best een tijd buiten. Zij vinden in ieder geval dat we voor dochter ook een oppas moeten regelen.
Ik heb daar alleen nog geen prettig gevoel bij. Dochter is de afgelopen week wezen wennen bij het kinderdagverblijf, en was daarna behoorlijk gesloopt van alle indrukken (voor zover je dat bij zo'n kleintje zeggen). Daar heb ik minder problemen mee, omdat ze ook naar het kinderdagverblijf zal moeten gaan als ik weer ga werken. Maar ik vind het geen prettig idee om oma (of iemand anders) nu al in te schakelen voor een "privé"-activiteit. Ook vind ik het best een belasting om ineens twee kinderen bij oma te laten.
Kortom, ik vind het lastig om een keuze te maken, en vroeg me af wat anderen in deze situatie zouden doen.
Het lastige is alleen dat mijn man en ik twee kleine kinderen hebben (dochter van 2 maanden en zoon van 2). Voor onze zoon van 2 zal oma sowieso ingeschakeld worden, voor onze dochter twijfelen we nog.
De begrafenis is aan de andere kant van het land, en met de ochtendspits (langs Utrecht). We zullen dus erg vroeg weg moeten, waarbij ik me afvraag of we dat qua ochtendspits thuis zullen redden. Dochter krijgt de nacht- en ochtendvoeding nog met de borst, waardoor het ook lastiger wordt om zonder haar de avond ervoor bijvoorbeeld naar mijn broer te gaan en daar te slapen (woont in het midden van het land).
Nu vinden mijn ouders en zus het onzin om dochter mee te nemen, dat het te onhandig is tijdens de uitvaartdienst en op de begraafplaats. Want wat als ze gaat huilen, het is er hartstikke koud en je staat nog best een tijd buiten. Zij vinden in ieder geval dat we voor dochter ook een oppas moeten regelen.
Ik heb daar alleen nog geen prettig gevoel bij. Dochter is de afgelopen week wezen wennen bij het kinderdagverblijf, en was daarna behoorlijk gesloopt van alle indrukken (voor zover je dat bij zo'n kleintje zeggen). Daar heb ik minder problemen mee, omdat ze ook naar het kinderdagverblijf zal moeten gaan als ik weer ga werken. Maar ik vind het geen prettig idee om oma (of iemand anders) nu al in te schakelen voor een "privé"-activiteit. Ook vind ik het best een belasting om ineens twee kinderen bij oma te laten.
Kortom, ik vind het lastig om een keuze te maken, en vroeg me af wat anderen in deze situatie zouden doen.
maandag 24 maart 2008 om 22:00
Ik zou oppas regelen, als dat niet mogelijk is dan kan een van beide erheen, zonder kleintje. Ik vind het persoonlijk niet passen. Tijdens een begrafenis van je dierbare ben je erg emotioneel, als er dan ook een baby gaat huilen kan dat erg storend zijn. En wat iemand al zei, na de dienst zal alle aandacht naar de kleine uitgaan, lijkt me niet zo leuk voor de directe nabestaanden.
maandag 24 maart 2008 om 22:17
Allereest natuurlijk gecondoleerd. Er worden veel adviezen gegeven die zeggen 'doe waar jij je prettig bij voelt'. Maar, denk ik dan, het gaat natuurlijk niet alleen om jou. Dit bedoel ik absoluut niet hard of zo, maar ik zou toch de meest directe naasten vragen wat zij ervan vinden. Vinden zij dat de kinderen erbij horen, dan ok, kinderen erbij en anders gaan voor een van de andere oplossingen. Ik weet niet precies hoe 'los' je famlie in dit soort dingen is. Want je kindje mag dan al wel moe zijn van allerlei andere dingen die week, en ik snap dat je het beste voort hebt met je kind, maar voor de familie, ook voor jou, is dit de enige begrafenis van je neef. En dat is in mijn ogen even wat belangrijker
maandag 24 maart 2008 om 22:23
Wat zou je ervan vinden om het belang van je dochter voorop te stellen en dan dat van jou pal erna? Het kindje heeft borstvoeding nodig. Het heeft recentelijk een hoop indrukken te verwerken gekregen. En jij wordt op voorhand ook niet vrolijk van dit hele vooruitzicht. Bovendien schijnt het deze week wel koud te worden.
Maar toch begrijp ik je dilemma.
Voorstel, als je nou gewoon kindje bij oma laat, gewoon borstvoeding geeft en dan (helaas dan maar) later op de begrafenis komt? Volgens mij worden kinderen pas echt onrustig van een ouder die zich nu al bij het hele idee ongemakkelijk voelt en zich (terecht, overigens) overal druk over maakt.
En gaat het niet, dan gaat het niet, hoe triest dat wellicht voor de neef en zijn naaste familie ook is.
Maar toch begrijp ik je dilemma.
Voorstel, als je nou gewoon kindje bij oma laat, gewoon borstvoeding geeft en dan (helaas dan maar) later op de begrafenis komt? Volgens mij worden kinderen pas echt onrustig van een ouder die zich nu al bij het hele idee ongemakkelijk voelt en zich (terecht, overigens) overal druk over maakt.
En gaat het niet, dan gaat het niet, hoe triest dat wellicht voor de neef en zijn naaste familie ook is.
maandag 24 maart 2008 om 22:36
Nou nou, uit sommige reacties lijkt het wel alsof alleen de aanwezigheid van een baby al storend is. Als je toch zorgt dat je bij de uitgang in de buurt zit zodat àls je kindje gaat huilen je zo buiten staat is er toch niks aan de hand? Ik heb al twee keer een kleine baby meegenomen naar een uitvaart, echt geen probleem beide keren. De eerste keer was met mijn oudste, die was toen een half en werd op een gegeven moment onrustig, toen is mijn man met hem naar buiten gewandeld. Heeft niemand last van gehad, kreeg alleen maar complimenten van mensen dat híj zo rustig was geweest. De tweede keer met de jongste die toen twee maanden was, die heeft de hele dienst geslapen of op zijn speentje gesabbeld en niemand die voor ons zat had zelfs maar in de gaten dat hij er was.
Kinderen horen net zo goed bij het leven als de dood.
Kinderen horen net zo goed bij het leven als de dood.
maandag 24 maart 2008 om 22:39
Ga gewoon alleen! Tenslotte is het jouw familie waar je man en jij zelfs niet zoveel contact mee hebben. Kom je ook aan andere gesprekken toe met je familie, in alle rust. Slaap lekker bij je familielid in het midden en ga na de begrafenis na een kop koffie naar huis. Ik zou het mijn kleine (als ik die ooit mag krijgen) nooit aan doen om zoveel tijd van huis te zijn, ze is nog zo klein.
dinsdag 25 maart 2008 om 03:21
Ik ben met een baby naar de begrafenis van mijn opa geweest. Nou was ik het enige kleinkind dat aanwezig kon zijn en was de baby zijn eerste achterkleinkind. In die relatie was de baby niet bezwarend of storend tijdens de dienst of daarna. Wel ging tijdens het condoleren alle aandacht uit naar mijn kind en mij ("wat knap dat je er al bij bent!") en veel minder naar mijn oma. Dat was in die situatie zoals gezegd niet erg - hij had het bejaardenhuis al helemaal gek gepraat over zijn achterkleinkind, dus iedereen vond het hartstikke leuk het kind ook in het echt te zien en omdat ik door omstandigheden met mijn oma en vader de enige was die namens de directe familie present was, had ook niemand van de familie er last van.
Wat ik daardoor wel kan voorstellen is dat ik zo'n baby niet snel zal meenemen naar begrafenissen waar ik wat verder weg sta. Je trekt wel heel wat aandacht naar je toe en in alle eerlijkheid ik vind dat zelf niet helemaal gepast, hoewel ik me realiseer dat andere mensen daar heel anders over zullen denken. Dat hangt het wat mij betreft verder nog wel een beetje af om wat voor soort overlijden het gaat: als het gaat om een 70-jarige die zijn leven heeft opgeleefd vind ik het persoonlijk weer wat minder bezwaarlijk. Als het daarentegen gaat om een 35-jarige die zelf een vrouw en jonge kinderen achterlaat en ineens is overleden dan vind ik het weer een stuk bezwaarlijker.
Zelf vind ik dus dat je er bent voor de nabestaanden en dat je ervoor moet zorgen dat de aandacht ook zoveel mogelijk naar hen uitgaat. Maar goed dat schrijf ik wellicht ook alleen maar, omdat het mij zelf destijds nogal overviel dat de normale condoleance-bijeenkomst in no-time verwerd tot een soort baby-borrel terwijl dat absoluut niet mijn bedoeling was en ik me vooraf zeg maar alleen maar zorgen had gemaakt om het huilen (en/of voeden) in de kerk.
Veel sterkte in elk geval.
Wat ik daardoor wel kan voorstellen is dat ik zo'n baby niet snel zal meenemen naar begrafenissen waar ik wat verder weg sta. Je trekt wel heel wat aandacht naar je toe en in alle eerlijkheid ik vind dat zelf niet helemaal gepast, hoewel ik me realiseer dat andere mensen daar heel anders over zullen denken. Dat hangt het wat mij betreft verder nog wel een beetje af om wat voor soort overlijden het gaat: als het gaat om een 70-jarige die zijn leven heeft opgeleefd vind ik het persoonlijk weer wat minder bezwaarlijk. Als het daarentegen gaat om een 35-jarige die zelf een vrouw en jonge kinderen achterlaat en ineens is overleden dan vind ik het weer een stuk bezwaarlijker.
Zelf vind ik dus dat je er bent voor de nabestaanden en dat je ervoor moet zorgen dat de aandacht ook zoveel mogelijk naar hen uitgaat. Maar goed dat schrijf ik wellicht ook alleen maar, omdat het mij zelf destijds nogal overviel dat de normale condoleance-bijeenkomst in no-time verwerd tot een soort baby-borrel terwijl dat absoluut niet mijn bedoeling was en ik me vooraf zeg maar alleen maar zorgen had gemaakt om het huilen (en/of voeden) in de kerk.
Veel sterkte in elk geval.
dinsdag 25 maart 2008 om 09:01
Toen mijn dochter drie weken was ging ik naar een begrafenis van een goede vriend.
Ik vind babies op een begrafenis (als het niet iemand betreft die zeer dicht bij de baby stond) ongepast.
Dat was ook aan de andere kant van nederland en ik kolfde ook niet.
Ik heb toen een vriendin meegenomen die met mijn dochter in het dorpscafe is gaan zitten.
Niet de makkelijkste oplossing maar wel de beste vond ik.
Ik vond het overigens buiten de praktische bezwaren (huilen etc.) ook een beetje pijnlijk om op zo'n dag van veel verdriet daar met nieuw leven rond te lopen. Ik wist dat mensen dan over mijn kindje zouden beginnen en dat vond ik niet gepast.
Ik vind babies op een begrafenis (als het niet iemand betreft die zeer dicht bij de baby stond) ongepast.
Dat was ook aan de andere kant van nederland en ik kolfde ook niet.
Ik heb toen een vriendin meegenomen die met mijn dochter in het dorpscafe is gaan zitten.
Niet de makkelijkste oplossing maar wel de beste vond ik.
Ik vond het overigens buiten de praktische bezwaren (huilen etc.) ook een beetje pijnlijk om op zo'n dag van veel verdriet daar met nieuw leven rond te lopen. Ik wist dat mensen dan over mijn kindje zouden beginnen en dat vond ik niet gepast.
dinsdag 25 maart 2008 om 09:07
neele, het zien van nieuw leven kan ook juist troost geven. Dit bedenk ik niet zelf hoor, maar weet ik omdat ik ook meegemaakt heb, dat er expliciet gevraagd werd om kinderen mee te nemen. Ik zou het zelf ook fijn vinden, als een dierbare van mij begraven zou worden om daar ook kinderen bij te zien. Maar dat is dus heel persoonlijk, en je kan dus het beste contact opnemen met de directe familie van je neef. Ik vind jouw oplossing neele trouwens wel een hele goede, al zou ik in het geval van TO de baby bij oma laten.
dinsdag 25 maart 2008 om 09:11
Ik zou man lekker met dochter thuislaten en alleen gaan. Op zich kan je prima met kinderen bij de uitgang gaan zitten, maar ik vind het toch minder prettig om midden in een dienst weg te moeten lopen. En bij een huilende baby voel ik me zelf niet prettig. Of van te voren zorgen dat er iemand buiten met de kinderwagen een ommetje kan maken met de baby (je partner misschien?).
dinsdag 25 maart 2008 om 09:18
Als je dochter zo gesloopt is na nieuwe indrukken, dan is dat toch juist een reden om haar niet mee te nemen en rustig bij oma te laten (of met jou thuis te blijven), in plaats van een paar uur in de auto zitten, allerlei mensen zien en wellicht van hot naar her worden gesleept op zo'n dag? Eventueel zou je je dochter trouwens toch ook bij je broer kunnen laten?
dinsdag 25 maart 2008 om 09:24
Lijkt me simpel. Ik zou ervoor kiezen om of zelf te gaan of mijn man te laten gaan. Maar nee, geen babies meenemen naar een begravenis. Niet vanwege evt huilbuien, maar ook niet omdat een baby echt niet thuishoort op een begrafenis.
Dus gewoon kiezen: wie van jullie 2-en gaat?
Tenminste dat zou ik doen...
Dus gewoon kiezen: wie van jullie 2-en gaat?
Tenminste dat zou ik doen...
dinsdag 25 maart 2008 om 09:27
Overigens vind ik het ook afhangen van wie er overleden is. Als het iemand is waar je echt veel mee had dan kun je in deze situatie een andere keuze maken dan wanneer het een neef is waar je amper contact mee had. Begrijp me goed, uiteraard vind ik wel dat je erbij zou moeten zijn als je geen baby gehad had. Maar in deze situatie zou, in mijn ogen, mijn baby voor gaan. Het is dan gewoon niet anders. Het kindje heeft borstvoeding nodig, rust en ik denk niet dat ze zit te wachten op kou, lange autoritten en gestress in de ochtendspits.
dinsdag 25 maart 2008 om 09:29
Je kolft wat extra melk af, of het geeft het kind een extra keer de fles, en laat het gewoon bij oma.
Veel handiger dan baby meenemen.
Voor die ene keer kan oma het best aan, de baby slaapt toch de helft van de tijd.
Bovendien is het een uitzonderingsituatie, je hoeft niet iedere week naar een begafenis.
Veel handiger dan baby meenemen.
Voor die ene keer kan oma het best aan, de baby slaapt toch de helft van de tijd.
Bovendien is het een uitzonderingsituatie, je hoeft niet iedere week naar een begafenis.
dinsdag 25 maart 2008 om 09:30
wat ik niet begrijp, hoezo hoort een baby niet op een begrafenis? dat is toch geen algemene regel ofzo? Dat ligt toch helemaal aan jezelf, aan de band die je had met degene die overleden is en aan de hele situatie? Er zijn begrafenissen waar ik mijn kinderen incl baby niet mee naar toe zou nemen en begrafenissen waar ik ze juist wel mee naar toe zou nemen.
dinsdag 25 maart 2008 om 09:39
He Tieger,
Gecondoleerd met het verlies van je neef. Het is voor jullie dus geen leuk weekend geworden.
Tja, wat te doen. Altijd lastig om voor een ander te denken. Maar ik zou niet gaan. Tuurlijk voel je je verplicht naar je familie toe, in ieder andere situatie was je wel gegaan. Maar je geeft aan niet zoveel met je neef gehad te hebben. En er zijn nog zoveel andere negatieve punten (kou, reistijd, borstvoeding). Op dit moment is het niet egoistisch om voor jezelf en je kleine meisje te kiezen. Ga anders over een paar weken langs bij het gezin, dan heb je alle rust.
Tja, en de discussie wel of geen baby mee naar een begrafenis... Voor mij zou die keuze helemaal afhangen van de situatie. Welke band is er met de overledene en de familie, welke mogelijkheden zijn er nog meer. Kortom, iedereen moet deze keuze voor zichzelf maken.
Dikke knuffel
Ongeduld
Gecondoleerd met het verlies van je neef. Het is voor jullie dus geen leuk weekend geworden.
Tja, wat te doen. Altijd lastig om voor een ander te denken. Maar ik zou niet gaan. Tuurlijk voel je je verplicht naar je familie toe, in ieder andere situatie was je wel gegaan. Maar je geeft aan niet zoveel met je neef gehad te hebben. En er zijn nog zoveel andere negatieve punten (kou, reistijd, borstvoeding). Op dit moment is het niet egoistisch om voor jezelf en je kleine meisje te kiezen. Ga anders over een paar weken langs bij het gezin, dan heb je alle rust.
Tja, en de discussie wel of geen baby mee naar een begrafenis... Voor mij zou die keuze helemaal afhangen van de situatie. Welke band is er met de overledene en de familie, welke mogelijkheden zijn er nog meer. Kortom, iedereen moet deze keuze voor zichzelf maken.
Dikke knuffel
Ongeduld
dinsdag 25 maart 2008 om 09:41
En dat betekent m.i. ook niet dat een baby van twee maanden dus maar aanwezig moet zijn bij een begrafenis van een persoon die de baby waarschijnlijk nog nooit heeft gezien. Een begrafenis trouwens, waar een baby überhaupt niets van meekrijgt. Babies zijn wat mij betreft dus niet te vergelijken met kinderen vanaf een bepaalde leeftijd, daarvan zou je inderdaad kunnen zeggen dat ze er bij horen.
dinsdag 25 maart 2008 om 09:47
Het is jouw neef toch? Dan kan je man eventueel de ruimte verlaten als het kindje gaat huilen.
Toen mijn eerste 5 weken was, overleed er ook een familielid. Ik ben toen wel naar de condoleance geweest maar heb man en kind bij een vriend gedropt die in dezelfde woonplaats woonden. Op een begeven moment kreeg ik een telefoontje dat ik even moest komen voeden (borstvoeding) en ben ik even een kwartier weggeweest. Maar ja, die kans had ik, en een condoleance loop je zo eventjes uit; een begrafenisceremonie is toch anders.
Misschien wil er een vriendin met je mee die even buiten de ruimte (in de condoleanceruimte) met baby op je kan wachten en je waarschuwt als het niet meer kan? Als mijn vriendin het zou vragen zou ik het zeker doen.
Toen mijn eerste 5 weken was, overleed er ook een familielid. Ik ben toen wel naar de condoleance geweest maar heb man en kind bij een vriend gedropt die in dezelfde woonplaats woonden. Op een begeven moment kreeg ik een telefoontje dat ik even moest komen voeden (borstvoeding) en ben ik even een kwartier weggeweest. Maar ja, die kans had ik, en een condoleance loop je zo eventjes uit; een begrafenisceremonie is toch anders.
Misschien wil er een vriendin met je mee die even buiten de ruimte (in de condoleanceruimte) met baby op je kan wachten en je waarschuwt als het niet meer kan? Als mijn vriendin het zou vragen zou ik het zeker doen.
dinsdag 25 maart 2008 om 09:54
dinsdag 25 maart 2008 om 10:11
dinsdag 25 maart 2008 om 11:04
Ik zeg toch ook dat het niet echt een logische keuze lijkt als ze de overledene (in dit geval de neef) helemaal niet kent, over opa's en oma's heb ik niks gezegd. Wél heb ik gezegd dat babies niet zonder meer bij een begrafenis "horen", iets dat in de eerst aangehaalde quote wel wordt beweerd, maar daarmee bedoel ik geenszins dat babies dus pertinent op geen enkele begrafenis horen, dus ook niet op de begrafenis van een dierbare.
