
Baby op buik laten slapen?
dinsdag 14 oktober 2008 om 10:22
Ik ken de regels over veilig slapen natuurlijk. Maar Minismollie slaapt zo veel lekkerder en beter op haar buikje dan op haar ruggetje. Overdag durf ik haar nog wel eens een slaapje op haar buik te laten doen, maar 's nachts niet. Maar eigenlijk zou ik haar wel 's nachts op haar buik willen laten slapen, vooral omdat ik dan zelf meer kan slapen.
Ik heb geen enkel probleem met de nachtvoedingen, maar volgens mij wordt ze vaak gewoon wakker omdat ze niet zo lekker slaapt. Zo in de vroege ochtend, als het buiten licht begint te worden, leg ik haar in een enkel geval op haar buik en meteen slaapt ze veel langer en dieper. Dus nu vraag ik me af of ik haar niet gewoon eens na een nachtvoeding meteen op haar buikje moet leggen en dat we dan met zijn allen eens wat langer door kunnen slapen.
Vanaf wanneer lieten jullie je baby op de buik slapen?
Ik heb geen enkel probleem met de nachtvoedingen, maar volgens mij wordt ze vaak gewoon wakker omdat ze niet zo lekker slaapt. Zo in de vroege ochtend, als het buiten licht begint te worden, leg ik haar in een enkel geval op haar buik en meteen slaapt ze veel langer en dieper. Dus nu vraag ik me af of ik haar niet gewoon eens na een nachtvoeding meteen op haar buikje moet leggen en dat we dan met zijn allen eens wat langer door kunnen slapen.
Vanaf wanneer lieten jullie je baby op de buik slapen?
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
dinsdag 14 oktober 2008 om 15:03
Supersmollie, als vollopen het probleem is, dan kun je ook het matrasje schuin zetten (handdoek onder het hoofdeind) en een gesneden ui naast het bed. Om slijm los te laten komen, kun je bovendien "stomen", door je dochter in de badkamer te zetten terwijl de hete douche aanstaat (bijvoorbeeld met jou eronder, zo deed ik het: twee vliegen in een klap ). Dit laatste alleen doen als ze in de badkamer in de wipstoel o.i.d. kan zonder dat ze in contact komt met het hete water natuurlijk. En anders de douche aanzetten en er met haar in je armen naast gaan staan.
Voor dit soort klachten zou ik overigens ook even langs de huisarts lopen als ik jou was. Als ze echt moeite heeft met ademhalen door het slijm, bedoel ik.
Voor dit soort klachten zou ik overigens ook even langs de huisarts lopen als ik jou was. Als ze echt moeite heeft met ademhalen door het slijm, bedoel ik.
dinsdag 14 oktober 2008 om 16:15
quote:qwertu schreef op 14 oktober 2008 @ 15:56:
Maar jullie hebben een volwassen ademhalingsmechanisme, volwassen formaat strottehoofd, luchtpijp, longen, etc. Dat maakt precies het verschil tussen hier niets aan hoeven doen en hier even mee naar de dokter gaan. Mijn God, je maakt me nu helemaal bang...
Maar jullie hebben een volwassen ademhalingsmechanisme, volwassen formaat strottehoofd, luchtpijp, longen, etc. Dat maakt precies het verschil tussen hier niets aan hoeven doen en hier even mee naar de dokter gaan. Mijn God, je maakt me nu helemaal bang...
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
dinsdag 14 oktober 2008 om 16:48
Echt waar? Dat was ook weer niet mijn bedoeling hoor!
Ik bedoelde er vooral mee te zeggen dat je bij jezelf kunt denken "oh, niets aan de hand", terwijl je bij dezelfde situatie met een kind wél even langs de dokter loopt. En in het geval van verkoudheid en overmatig slijm, is het zo dat babylongetjes etc. nu eenmaal kleiner zijn, dus dat de boel wat sneller vol zit dan bij een volwassene.
Allemaal niet erg, maar in combinatie met een nog niet uitontwikkeld ademhalingscentrum, zou ik het zekere voor het onzekere nemen en er een arts bij halen. Ik zou d'r dus niet zomaar op de buik gaan leggen. Dát zou ik even met die arts willen overleggen. Misschien is het handiger om te kijken of er nog meer manieren zijn om dat slijm weg te krijgen of om d'r wat meer lucht te geven. En misschien dat de huisarts uiteindelijk ook vindt dat de beste optie is om d'r op d'r buik te leggen. Maar dat zou ik eerlijk gezegd in zo'n geval als moeder niet zelf willen beslissen.
Ter geruststelling van jou: mijn dochter was ook prematuur toen ze geboren werd en ik heb dankzij de monitor kunnen zien hoe veel zo'n heel kleintje (2 maanden te vroeg was ze) zelf al op kan lossen. Er is dus geen reden voor paniek.
Ik bedoelde er vooral mee te zeggen dat je bij jezelf kunt denken "oh, niets aan de hand", terwijl je bij dezelfde situatie met een kind wél even langs de dokter loopt. En in het geval van verkoudheid en overmatig slijm, is het zo dat babylongetjes etc. nu eenmaal kleiner zijn, dus dat de boel wat sneller vol zit dan bij een volwassene.
Allemaal niet erg, maar in combinatie met een nog niet uitontwikkeld ademhalingscentrum, zou ik het zekere voor het onzekere nemen en er een arts bij halen. Ik zou d'r dus niet zomaar op de buik gaan leggen. Dát zou ik even met die arts willen overleggen. Misschien is het handiger om te kijken of er nog meer manieren zijn om dat slijm weg te krijgen of om d'r wat meer lucht te geven. En misschien dat de huisarts uiteindelijk ook vindt dat de beste optie is om d'r op d'r buik te leggen. Maar dat zou ik eerlijk gezegd in zo'n geval als moeder niet zelf willen beslissen.
Ter geruststelling van jou: mijn dochter was ook prematuur toen ze geboren werd en ik heb dankzij de monitor kunnen zien hoe veel zo'n heel kleintje (2 maanden te vroeg was ze) zelf al op kan lossen. Er is dus geen reden voor paniek.
dinsdag 14 oktober 2008 om 16:56
He, fijn, dit klinkt al wat minder beangstigend.
Ik heb het overigens al besproken met de CB-arts die toevallig ook Minismollie's huisarts is. Zijn woorden: Jij hebt er meer last van dan zij. Maar misschien nog eens aankaarten, want het is al best wel lang.
Ik heb het overigens al besproken met de CB-arts die toevallig ook Minismollie's huisarts is. Zijn woorden: Jij hebt er meer last van dan zij. Maar misschien nog eens aankaarten, want het is al best wel lang.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
dinsdag 14 oktober 2008 om 17:35
dinsdag 14 oktober 2008 om 17:40
Wil je gerustgesteld worden of wil je informatie over zo veilig mogelijk slapen?
Ik ben geen expert, maar zou in principe het niet als groot risico inschatten als je eens een uurtje of 2 slaapt met je kind op je buik. Maar het punt is een beetje dat alles wat babies diep doet slapen (warm slapen, op de buik liggen, huid-huidcontact etc) risico in zich houdt om redenen die hier boven genoemd zijn. Ik denk dat je dus kritisch moet omgaan met de korte termijn behoeftenbevrediging van je jonge baby - liever iets onrustiger slapen dan te diep slapen zeg maar. We willen het onze prinsjes en prinsesjes graag naar de zin maken en zelf natuurlijk ook graag doorslapen, maar er zijn natuurlijk nog belangrijker dingen dan dat.
Ik ben geen expert, maar zou in principe het niet als groot risico inschatten als je eens een uurtje of 2 slaapt met je kind op je buik. Maar het punt is een beetje dat alles wat babies diep doet slapen (warm slapen, op de buik liggen, huid-huidcontact etc) risico in zich houdt om redenen die hier boven genoemd zijn. Ik denk dat je dus kritisch moet omgaan met de korte termijn behoeftenbevrediging van je jonge baby - liever iets onrustiger slapen dan te diep slapen zeg maar. We willen het onze prinsjes en prinsesjes graag naar de zin maken en zelf natuurlijk ook graag doorslapen, maar er zijn natuurlijk nog belangrijker dingen dan dat.
dinsdag 14 oktober 2008 om 17:57
Oh ja, ik wilde ook nog even reageren op de inbaker-suggestie. Dat hebben we namelijk wel gedaan, geleerd van de kraamhulp. Maar inmiddels hebben we dat helemaal afgebouwd, omdat we eerder de indruk hadden dat het de slaap bemoeilijkte dan bevorderde. We hebben een methode geleerd waarin alleen de armpjes in een lakentje worden ingebakerd en wel strak genoeg om in te slapen, maar weer los genoeg om ook weer los te komen met het wakker worden. Op het laatst bakerden we in, legden Mini in haar bedje en vervolgens hoorden we een hoop gekreun en gemorrel en zodra ze zich helemaal los had gewrikt sliep ze keurig in. Dus toen lieten we die extra handeling maar achterwege.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
dinsdag 14 oktober 2008 om 18:00
quote:ADLmamavanM schreef op 14 oktober 2008 @ 17:57:
Het gebeurd ook niet structureel maar als dat de enige manier is om 'm rustig te krijgen dan weet je het soms ook niet meer . Maar als hij eenmaal slaapt dan leg ik hem weer in z'n bedje (op z'n rug
)Ik ben ook geen expert, maar is er niet ook zoiets als moederinstinct? Dus als jouw zoontje op jouw buik op zijn buik slaapt en er zou iets mis gaan dat jij zo dichtbij bent dat je dat meteen merkt? Daarom is toch bij elkaar op de kamer slapen ook gunstig in het tegengaan van wiegedood? Dat je als moeder dichterbij bent en beter kunt reageren op de geluiden van je baby? Minismollie slaapt op 1,5 meter van mij vandaan en ik ben eerder wakker dan zij als ze in de nacht komt voor een voeding, en dan maakt ze echt amper lawaai. Smolman merkt niets, slaapt overal doorheen. Toevallig vannacht rommelige nacht en toen huilde ze zelfs. Dat is sinds de kraamweek niet meer voorgekomen, ik ben altijd het huilen voor. Ga ervan uit dat dat moederinstinct is.
Het gebeurd ook niet structureel maar als dat de enige manier is om 'm rustig te krijgen dan weet je het soms ook niet meer . Maar als hij eenmaal slaapt dan leg ik hem weer in z'n bedje (op z'n rug

Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
dinsdag 14 oktober 2008 om 20:06
Ondanks dat ik alle gevaren weet heb ik mijn dochter vanaf 8 weken op haar buik laten slapen. Toen ze in het ziekenhuis lag zelfs een verklaring moeten tekenen voor het zelf verantwoordelijk zijn.
Onze dame sliep niet op haar rug wat we ook probeerde (incl inbakeren, laten huilen enz enz), keerden we haar op haar buik, sliep ze binnen 5 minuten. Zowel man als ik waren vroeger buikslapers, dus ze heeft het niet van een vreemde. In het begin ging ik regelmatig bij haar kijken, maar dat werd op een gegeven moment minder. Nu draait ze al lang zelf en slaapt ze nog steeds meestal op haar buik, dus een echte voorkeur.
Ook heeft mijn kleintje in het begin bij mij op mijn buik geslapen en ben ik heel blij dat ik dat gedaan heb. Ze bleek namelijk een koemelkallergie te hebben, dus echt pijn te hebben. Lekker warm bij mama hielp haar, ook viel ik dan wel eens in slaap. Maar heb me nooit omgedraaid als ze op mijn buik ligt... Zo diep slaap je dus niet.
Er zullen wel mensen het helemaal niet met mij eens zijn. Denk wel dat het heel anders is, als je een baby hebt die weinig huilt!
Onze dame sliep niet op haar rug wat we ook probeerde (incl inbakeren, laten huilen enz enz), keerden we haar op haar buik, sliep ze binnen 5 minuten. Zowel man als ik waren vroeger buikslapers, dus ze heeft het niet van een vreemde. In het begin ging ik regelmatig bij haar kijken, maar dat werd op een gegeven moment minder. Nu draait ze al lang zelf en slaapt ze nog steeds meestal op haar buik, dus een echte voorkeur.
Ook heeft mijn kleintje in het begin bij mij op mijn buik geslapen en ben ik heel blij dat ik dat gedaan heb. Ze bleek namelijk een koemelkallergie te hebben, dus echt pijn te hebben. Lekker warm bij mama hielp haar, ook viel ik dan wel eens in slaap. Maar heb me nooit omgedraaid als ze op mijn buik ligt... Zo diep slaap je dus niet.
Er zullen wel mensen het helemaal niet met mij eens zijn. Denk wel dat het heel anders is, als je een baby hebt die weinig huilt!
dinsdag 14 oktober 2008 om 20:11
Ook hier hebben beide kindjes op de buik geslapen vanaf 6 weken ongeveer, tot die tijd legde ik ze op hun zij.
De eerste had last van een reflux, waardoor ie echt veel last had van maagzuur en melk dat omhoog kwam (lig dan maar eens fijn op je rug) en de 2e had enorme last van krampjes (achteraf gezien door koemelkallergie).
Ook hebben ze veel bij ons op de buik geslapen.
Bij de eerste voelde ik me nog erg schuldig, bij de 2e al minder, al hield ik ze wel goed in de gaten en had ik er voldoende vertrouwen in dat ze hun hoofdje goed optilden en omdraaiden.
Tja, niemand mag je adviseren om ze lekker op de buik te leggen, want inderdaad de statistieken wijzen er duidelijk op dat de rugligging wiegedood aanzienlijk heeft verminderd (jammer is dat niet duidelijk wordt hoe groot de invloed van het niet roken en warm aankleden daarbij is en wat hiervan het zwaarste weegt).
Dus volg je eigen gevoel...
De eerste had last van een reflux, waardoor ie echt veel last had van maagzuur en melk dat omhoog kwam (lig dan maar eens fijn op je rug) en de 2e had enorme last van krampjes (achteraf gezien door koemelkallergie).
Ook hebben ze veel bij ons op de buik geslapen.
Bij de eerste voelde ik me nog erg schuldig, bij de 2e al minder, al hield ik ze wel goed in de gaten en had ik er voldoende vertrouwen in dat ze hun hoofdje goed optilden en omdraaiden.
Tja, niemand mag je adviseren om ze lekker op de buik te leggen, want inderdaad de statistieken wijzen er duidelijk op dat de rugligging wiegedood aanzienlijk heeft verminderd (jammer is dat niet duidelijk wordt hoe groot de invloed van het niet roken en warm aankleden daarbij is en wat hiervan het zwaarste weegt).
Dus volg je eigen gevoel...
dinsdag 14 oktober 2008 om 20:29
Als het alleen is zodat je zelf iets meer kan slapen, zou ik het niet doen, want ze slaapt dus wel.
Hier met 6 maanden op de buik laten slapen. Ze draaide vanaf 4 maanden, maar legde haar hoofd niet neer en bedacht het ook niet om zelf terug te rollen (heel vermoeidend ). 2 maanden later ging ze opeens op haar buik slapen en toen ging ze overdag veel beter slapen ('s nachts ging al erg goed). De eerste 2 nachten heb ik haar nog teruggedraaid, maar de 2e nacht draaide ze meteen weer naar haar buik.
Toen ze geboren was hield ze meteen haar hoofd al rechtop en ze is ook heel sterk, maar toch vond (en vind ik het soms) een beetje eng dat ze op haar buik slaapt, vanwege het evt. te diep slapen. Maar volgens mij slaapt ze niet zo diep, als ik bij haar ga kijken en ik maak per ongeluk teveel geluid, gaat meteen dat koppie omhoog .
Hier met 6 maanden op de buik laten slapen. Ze draaide vanaf 4 maanden, maar legde haar hoofd niet neer en bedacht het ook niet om zelf terug te rollen (heel vermoeidend ). 2 maanden later ging ze opeens op haar buik slapen en toen ging ze overdag veel beter slapen ('s nachts ging al erg goed). De eerste 2 nachten heb ik haar nog teruggedraaid, maar de 2e nacht draaide ze meteen weer naar haar buik.
Toen ze geboren was hield ze meteen haar hoofd al rechtop en ze is ook heel sterk, maar toch vond (en vind ik het soms) een beetje eng dat ze op haar buik slaapt, vanwege het evt. te diep slapen. Maar volgens mij slaapt ze niet zo diep, als ik bij haar ga kijken en ik maak per ongeluk teveel geluid, gaat meteen dat koppie omhoog .
maandag 20 oktober 2008 om 22:26
Onze tweede lag vanaf een week of 6 op de buik te slapen. 's nachts sliep hij nog wel op zijn rug een paar uur, maar overdag waren zijn slaapjes niet langer dan 15 minuten. Ook inbakeren hielp niet.
Op zijn buik maakte hij wel een ruk van 2 uur. Ik vond het eerst heel eng maar heb daarna geredeneerd dat het voor hem ook niet gezond is om altijd zo kort te slapen.
Dus, een aerosleep matras eronder en gedaan. Hij is nu 2,5 en slaapt voornamelijk op zijn buik.
De eerste is achteraf ook een buikslaper. Daar hebben we 4,5 maand mee getobt en toen lukte het met inbakeren redelijk om haar overdag goede slaapjes te laten doen en ging ze 's nachts ook goed slapen.
Ik verwacht nu de derde, en als dit een buikslapertje blijkt zal ik het weer op de buik te slapen leggen. Maar ik zal het wel eerst op de rug en met inbakeren proberen!
Op zijn buik maakte hij wel een ruk van 2 uur. Ik vond het eerst heel eng maar heb daarna geredeneerd dat het voor hem ook niet gezond is om altijd zo kort te slapen.
Dus, een aerosleep matras eronder en gedaan. Hij is nu 2,5 en slaapt voornamelijk op zijn buik.
De eerste is achteraf ook een buikslaper. Daar hebben we 4,5 maand mee getobt en toen lukte het met inbakeren redelijk om haar overdag goede slaapjes te laten doen en ging ze 's nachts ook goed slapen.
Ik verwacht nu de derde, en als dit een buikslapertje blijkt zal ik het weer op de buik te slapen leggen. Maar ik zal het wel eerst op de rug en met inbakeren proberen!