
Baby slechte week
zondag 3 mei 2020 om 21:32
Hallo dames,
Ik ben benieuwd of jullie dit herkennen.
Onze zoon (5 maanden en 2 weken) heeft deze week een vervelende week achter de rug. Meneer is constant aan het mopperen, niks is goed genoeg voor hem, zelfs knuffelen niet. Zijn slaapjes gaan een stuk slechter en nu is het zelfs zo dat we hem niet meer om 19:00 fatsoenlijk weg kunnen leggen. We zijn telkens bezig om hem weer in bedje te troosten terwijl hij eerst wel makkelijk van 19:00 tot 7:00 doorsliep. Luxe probleem ik weet het, maar ik vroeg me af of iemand dit herkent, ook dat vele gemopper. Ik heb met mijn vingers gevoeld en naar zijn mondje gekeken maar volgens mij zijn het niet de tandjes. Ik voel en zie niks in ieder geval. Ik heb ook niet echt bepaald het idee dat hij ergens last van heeft, qua krampjes ofzo. Hij is gewoon chagrijnig, kan niet slapen waardoor hij nog chagrijniger word door de oververmoeidheid.
Ik probeer hem nu extra meer bij me te nemen maar ik vroeg me af of dat wel goed is. Wen ik hem dan ergens aan? Hij deed het opzich super de laatste weken in zijn eigen bedje tot eigenlijk deze week. We hebben nu white noise aanstaan in de hoop dat hij alsnog in slaap valt maar ik acht de kans klein. We zijn alweer dik 1,5 uur bezig om hem in slaap te krijgen. Arm kind is dood op. Als hij zometeen huilt neem ik hem bij ons in bed en slaapt hij gewoon lekker bij ons. Liever niet, maar dat vind ik toch wel beter dan 100x uit bed stappen. Of is dat niet verstandig?
Eerst lijkt het fantastisch te gaan en ineens slaat het om!
Ik gun hem het beste en vraag me af wat het kan zijn en hoe hiermee het beste om te gaan. Aanpassen of gewoon proberen hetzelfde ritme aan te houden?
Ik ben benieuwd of jullie dit herkennen.
Onze zoon (5 maanden en 2 weken) heeft deze week een vervelende week achter de rug. Meneer is constant aan het mopperen, niks is goed genoeg voor hem, zelfs knuffelen niet. Zijn slaapjes gaan een stuk slechter en nu is het zelfs zo dat we hem niet meer om 19:00 fatsoenlijk weg kunnen leggen. We zijn telkens bezig om hem weer in bedje te troosten terwijl hij eerst wel makkelijk van 19:00 tot 7:00 doorsliep. Luxe probleem ik weet het, maar ik vroeg me af of iemand dit herkent, ook dat vele gemopper. Ik heb met mijn vingers gevoeld en naar zijn mondje gekeken maar volgens mij zijn het niet de tandjes. Ik voel en zie niks in ieder geval. Ik heb ook niet echt bepaald het idee dat hij ergens last van heeft, qua krampjes ofzo. Hij is gewoon chagrijnig, kan niet slapen waardoor hij nog chagrijniger word door de oververmoeidheid.
Ik probeer hem nu extra meer bij me te nemen maar ik vroeg me af of dat wel goed is. Wen ik hem dan ergens aan? Hij deed het opzich super de laatste weken in zijn eigen bedje tot eigenlijk deze week. We hebben nu white noise aanstaan in de hoop dat hij alsnog in slaap valt maar ik acht de kans klein. We zijn alweer dik 1,5 uur bezig om hem in slaap te krijgen. Arm kind is dood op. Als hij zometeen huilt neem ik hem bij ons in bed en slaapt hij gewoon lekker bij ons. Liever niet, maar dat vind ik toch wel beter dan 100x uit bed stappen. Of is dat niet verstandig?
Eerst lijkt het fantastisch te gaan en ineens slaat het om!

lacer wijzigde dit bericht op 03-05-2020 21:36
12.41% gewijzigd

zondag 3 mei 2020 om 21:36
Hier momenteel hetzelfde. Ik probeer maar te denken: het is een faaaase.
Tandjes zou best kunnen hoor! Ook al zie je ze niet. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar gewoon aan toe geven en bij je nemen. Als ze 18 zijn slapen ze echt niet meer bij je in bed
Tandjes zou best kunnen hoor! Ook al zie je ze niet. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar gewoon aan toe geven en bij je nemen. Als ze 18 zijn slapen ze echt niet meer bij je in bed
anoniem_375659 wijzigde dit bericht op 03-05-2020 21:37
Reden: Typo
Reden: Typo
0.38% gewijzigd
zondag 3 mei 2020 om 21:38
Ja daar dacht ik ook aan. Nu vraag ik me af wat ik het beste kan doen. Aanpassen of proberen hetzelfde ritme en gewoontes erin te houden?
zondag 3 mei 2020 om 21:39
zondag 3 mei 2020 om 21:40
MISSDRAMAQUEEN schreef: ↑03-05-2020 21:36Hier momenteel hetzelfde. Ik probeer maar te denken: het is een faaaase.
Tandjes zou best kunnen hoor! Ook al zie je ze niet. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar gewoon aan toe geven en bij je nemen. Als ze 18 zijn slapen ze echt niet meer bij je in bed![]()
Hahaa daar ga ik ook niet van uit. Een kennis van ons heeft een dochtertje van 5 jaar oud die nog steeds tussen hun in slaapt omdat ze anders niet kan slapen. Dat wil ik toch wel echt voorkomen, maar hij is nu nog zo jong en klein

zondag 3 mei 2020 om 21:44
zondag 3 mei 2020 om 21:46
Ik zorgde ervoor dat ik wel bepaalde rituelen bleef volgen bij dit soort dagen, maar werkte het niet, dan niet. En van het ene op het andere moment pikten beide dochters het dan weer op en ging het weer een paar dagen/weken/maanden goed, tot we weer bij het volgende moment kwamen
Mijn ervaring is dat, zeker de eerste 1,5 jaar, geregeld dit soort momenten voorkomen. Oudste is nu 2,5 en ik kan me bijna niet meer voorstellen dat ik me zo druk heb gemaakt over dingen aanwennen e.d. bij haar, terwijl ik dat echt heb gehad. Bang het helemaal verkeerd te doen, de 'wat-als' vraag kwam geregeld voor. En toen bleek dat het allemaal niet zo'n vaart liep met aanwennen van rare dingen.
Jongste is net 9 maanden en daar ben ik wat makkelijker bij geweest. Ze heeft minder in een regime gezeten dan haar zus, omdat ik relaxter was, maar ook moest zijn. Dus toch wat meer ( zeg maar 2-3 nachten in de week) tussen ons on geslapen tot een maand of 8, tot 7 maanden geregeld een of meerdere nachtvoedingen, geen zin in gedoe 's nachts ( in tegenstelling tot oudste die met 3 maanden doorsliep, maar waar ik ook veel nachten voor heb opgeofferd, want ik moest echt niet weer beginnen aan nachtvoedingen volgens een aantal bekenden).
Daardoor loopt het soms wat rommeliger, maar dat maakt uiteindelijk niets uit. Slaap is wel heel belangrijk. En alles wat je zgn aanwent ( als je daar al van kunt spreken op deze leeftijd) is ook af te wennen.

Mijn ervaring is dat, zeker de eerste 1,5 jaar, geregeld dit soort momenten voorkomen. Oudste is nu 2,5 en ik kan me bijna niet meer voorstellen dat ik me zo druk heb gemaakt over dingen aanwennen e.d. bij haar, terwijl ik dat echt heb gehad. Bang het helemaal verkeerd te doen, de 'wat-als' vraag kwam geregeld voor. En toen bleek dat het allemaal niet zo'n vaart liep met aanwennen van rare dingen.
Jongste is net 9 maanden en daar ben ik wat makkelijker bij geweest. Ze heeft minder in een regime gezeten dan haar zus, omdat ik relaxter was, maar ook moest zijn. Dus toch wat meer ( zeg maar 2-3 nachten in de week) tussen ons on geslapen tot een maand of 8, tot 7 maanden geregeld een of meerdere nachtvoedingen, geen zin in gedoe 's nachts ( in tegenstelling tot oudste die met 3 maanden doorsliep, maar waar ik ook veel nachten voor heb opgeofferd, want ik moest echt niet weer beginnen aan nachtvoedingen volgens een aantal bekenden).
Daardoor loopt het soms wat rommeliger, maar dat maakt uiteindelijk niets uit. Slaap is wel heel belangrijk. En alles wat je zgn aanwent ( als je daar al van kunt spreken op deze leeftijd) is ook af te wennen.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 03-05-2020 21:57
10.09% gewijzigd
zondag 3 mei 2020 om 21:51
Oh, zo herkenbaar. Dat je zo vaak denkt: wat ís er nou? En als het voorbij is ben je alle ellende ook zo weer vergeten. Dochter (8 maand) heeft geregeld dit soort periodes en ik vind het nog steeds zo lastig. Wat bij mij helpt is wel zoveel mogelijk vast houden aan haar ritme. Dat helpt ook voor mijn eigen-onzekere-doe-ik-het-wel-goed-gevoel. Oh, en voor de avond: opnieuw het ritueeltje beginnen. En bij echt veel huilen: geef een zetpilletje. Tanden kunnen ook veel zeer doen als je ze nog niet kunt zien. Sterkte!
zondag 3 mei 2020 om 21:56
Mijn ervaring is dat ze dan na een slechte periode ineens een sprong hebben gemaakt in de ontwikkeling.
Daar heb je niks aan als je er middenin zit, maar achteraf denk je dan oooja!
Mijn jongste is nu net 5 maanden en moppert ook wat meer. Zij slaapt sowieso tussen ons in, dat deed ik met de andere kinderen ook en die willen nu nooit meer perse bij ons in bed. Ik denk niet dat je daarmee verpest dat hij in zijn eigen bed gaat.
En, onze jongste slaapt eigenlijk eerst ‘savonds in de kinderwagen en als wij naar bed gaan nemen we haar mee naar boven.
Daar heb je niks aan als je er middenin zit, maar achteraf denk je dan oooja!
Mijn jongste is nu net 5 maanden en moppert ook wat meer. Zij slaapt sowieso tussen ons in, dat deed ik met de andere kinderen ook en die willen nu nooit meer perse bij ons in bed. Ik denk niet dat je daarmee verpest dat hij in zijn eigen bed gaat.
En, onze jongste slaapt eigenlijk eerst ‘savonds in de kinderwagen en als wij naar bed gaan nemen we haar mee naar boven.
zondag 3 mei 2020 om 22:00
Oh herkenbaar hoor! Ons zoontje heeft dit ook gehad. Die sliep uiteindelijk altijd in bij ons en dan legden we hem weg.
Het gaat vanzelf over! Probeer het geen te doen wat jou het rustigste houdt.
Ik kon altijd enorm stressen als ie zo uit zn hum was en niet wilde slapen en dat sloeg dan over op hem, gaf ik m aan mn man en dan was ie zo stil.
Dat ga ik bij de volgende echt anders aanpakken. Lekker go with the flow!
Het gaat vanzelf over! Probeer het geen te doen wat jou het rustigste houdt.
Ik kon altijd enorm stressen als ie zo uit zn hum was en niet wilde slapen en dat sloeg dan over op hem, gaf ik m aan mn man en dan was ie zo stil.
Dat ga ik bij de volgende echt anders aanpakken. Lekker go with the flow!
zondag 3 mei 2020 om 22:00
Bedankt dames!
Oke, Ik ga er ook maar van uit dat het een fase is. Pfoe .. vermoeiend maar gelukkig is mijn man nu wat meer thuis en kunnen we elkaar afwisselen.
Hij lijkt nu te slapen. We hebben hem maar een klein flesje gegeven ondanks dat de vorige om 19:00 uur was en direct de white noise aangezet. Kijken of hij door blijft slapen en zijn slaap van vandaag kan inhalen. En hopen dat als de tablet toch op de een of ander manier uitvalt, hij er niks van merkt
En anders inderdaad bij ons in bed.
Oke, Ik ga er ook maar van uit dat het een fase is. Pfoe .. vermoeiend maar gelukkig is mijn man nu wat meer thuis en kunnen we elkaar afwisselen.
Hij lijkt nu te slapen. We hebben hem maar een klein flesje gegeven ondanks dat de vorige om 19:00 uur was en direct de white noise aangezet. Kijken of hij door blijft slapen en zijn slaap van vandaag kan inhalen. En hopen dat als de tablet toch op de een of ander manier uitvalt, hij er niks van merkt

zondag 3 mei 2020 om 22:03
Ik herken dit wel. Ons zoontje heeft heel lang amper tot niet geslapen overdag. Het enige wat werkte was wandelen of met hem in bed liggen. 'S nachts deed hij het gelukkig wel maar zijn laatste fles vond ik altijd verschrikkelijk om te geven omdat ik bang was dat hij ook s' nachts ineens niet meer zou slapen.NM1717 schreef: ↑03-05-2020 22:00Oh herkenbaar hoor! Ons zoontje heeft dit ook gehad. Die sliep uiteindelijk altijd in bij ons en dan legden we hem weg.
Het gaat vanzelf over! Probeer het geen te doen wat jou het rustigste houdt.
Ik kon altijd enorm stressen als ie zo uit zn hum was en niet wilde slapen en dat sloeg dan over op hem, gaf ik m aan mn man en dan was ie zo stil.
Dat ga ik bij de volgende echt anders aanpakken. Lekker go with the flow!



zondag 3 mei 2020 om 22:28
Keertje extra voeding geven is nooit erg toch. Als dat werkt. 19u is al best lang geleden. Soms hebben ze na 3 uurtjes gewoon weer honger.Lacer schreef: ↑03-05-2020 22:00Bedankt dames!
Oke, Ik ga er ook maar van uit dat het een fase is. Pfoe .. vermoeiend maar gelukkig is mijn man nu wat meer thuis en kunnen we elkaar afwisselen.
Hij lijkt nu te slapen. We hebben hem maar een klein flesje gegeven ondanks dat de vorige om 19:00 uur was en direct de white noise aangezet. Kijken of hij door blijft slapen en zijn slaap van vandaag kan inhalen. En hopen dat als de tablet toch op de een of ander manier uitvalt, hij er niks van merktEn anders inderdaad bij ons in bed.
Of na 1 uurtje of na 2.
zondag 3 mei 2020 om 22:31
Vervelend altijd dit soort periodes! Gelukkig gaan ze ook altijd weer over, maar ze zijn pittig als je er midden in zit.
Probeer het voor jezelf en zoon zo fijn mogelijk te maken. Dus hou hem wat meer bij je, geef hem een extra flesje en leg hem lekker naast je neer. Soms gaat de ontwikkeling even heel snel en kan baby het niet allemaal bijhouden.
Het hielp mij echt om te bedenken dat het baby zelf ook overkomt, hij doet het echt niet met opzet. Hij heeft je gewoon extra nodig dit moment. Ik heb zelf ook wat extra aandacht, liefde en zorg nodig als ik me niet goed voel
.
Probeer het voor jezelf en zoon zo fijn mogelijk te maken. Dus hou hem wat meer bij je, geef hem een extra flesje en leg hem lekker naast je neer. Soms gaat de ontwikkeling even heel snel en kan baby het niet allemaal bijhouden.
Het hielp mij echt om te bedenken dat het baby zelf ook overkomt, hij doet het echt niet met opzet. Hij heeft je gewoon extra nodig dit moment. Ik heb zelf ook wat extra aandacht, liefde en zorg nodig als ik me niet goed voel

zondag 3 mei 2020 om 22:57
Doen wat werkt is mijn ervaring. Slaapt hij bij jullie wel? Doen! Belangrijkste is dat iedereen zo veel mogelijk rust heeft. Werkt dat niet en is er geen vieze luier of honger, dan is het hoogstwaarschijnlijk pijn en geven wij gewoon paracetamol. Het is zwaar, maar gaat echt wel weer over. Gewoon iedere avond zelfde ritueel aanhouden en weer in zijn eigen bedje leggen. Gaat het niet, dan lekker bij je nemen. Je verwent hem echt niet zomaar. Sterkte, slechte nachten zijn zwaar.
Keep on dreaming!
zondag 3 mei 2020 om 23:00
Dit, en misschien een groeispurt en daardoor meer honger dan normaal? Die van mij kon met vlagen ineens eten en drinken als een bootwerker.Positivevibes schreef: ↑03-05-2020 21:44Joh, lekker in meegaan. Bij je nemen, bij jullie slapen en accepteren.
Waarschijnlijk tandjes of even een ontwikkelingssprongetje of gewoon uit zn hum. Alle babys en kinderen hebben dat. Gaat ook nog veel vaker gebeuren, dus niet te druk maken en een beetje meebewegen.
zondag 3 mei 2020 om 23:04
Waarom zo lang moeite doen om hem.in bed te krijgen. Hij is pas 5mnd.
Mijn dochter lag zolang zo bv kreeg (haar 1e jaar) dan gewoon op mijn buik of bij haar papa.
Pak haar bij je, dat geeft haar rust en jullie ook.
Juist door oververmoeidheid kan je dit in stand houden.
Succes
Mijn dochter lag zolang zo bv kreeg (haar 1e jaar) dan gewoon op mijn buik of bij haar papa.
Pak haar bij je, dat geeft haar rust en jullie ook.
Juist door oververmoeidheid kan je dit in stand houden.
Succes

Been there, done that, got the T-shirt.
zondag 3 mei 2020 om 23:38