Kinderen
alle pijlers
babykriebels, wanneer houden ze op?
donderdag 23 juli 2009 om 10:24
Mijn man en ik hebben 2 gezonde kids, een peuter een baby (bijna baby-af). Al sinds lange tijd heb ik kriebels voor een 3e kindje. Manlief in eerste instantie nog niet maar zolangzamerhand begint hij het ook leuk te vinden. Het is voor hem zeker dat een 3e kindje ook ons laatste kindje zal zijn. Voor mijn gevoel is het dan ook af, maar ben ook wel bang dat die babykriebels niet zullen verdwijnen omdat ik vroeger altijd 4 kindjes wilde.
Ik ben wel realistisch en weet dat in onze situatie 3 ook wel de max is. Na een 3e ga ik ws voor een spiraaltje maar misschien nog liever dat een van ons zich laat stereliseren dan is er zeker geen weg meer terug.
Wie had na 2 kinderen ook nog zulke sterke babykriebels en kan me geruststellen dat het op een gegeven moment echt af/compleet voelt? Want ooit moeten die babykriebels toch overgaan?
Ik ben wel realistisch en weet dat in onze situatie 3 ook wel de max is. Na een 3e ga ik ws voor een spiraaltje maar misschien nog liever dat een van ons zich laat stereliseren dan is er zeker geen weg meer terug.
Wie had na 2 kinderen ook nog zulke sterke babykriebels en kan me geruststellen dat het op een gegeven moment echt af/compleet voelt? Want ooit moeten die babykriebels toch overgaan?
donderdag 23 juli 2009 om 10:36
Ouders van een kind op school, 11 kinderen en nog steeds wil moeder graag een baby Hartstikke leuk gezin, niet zo groot vanwege geloofsovertuiging (komt hier in de regio ook veel voor) maar gewoon omdat moeder gek is op kleine kinderen (en op haar grote ook hoor). De zoon bij mij in de klas is gehandicapt, maar zelfs die worden groot en puber, dus nu met zijn 16e verzuchtte ze dat nu al haar kleintjes groot waren. Ik vond het wel schattig, maar niet helemaal reeel
donderdag 23 juli 2009 om 10:38
ik denk dat het pas afneemt op het moment dat duidelijk is dat er echt geen meer bij zal komen. Of je zelf zeker weet dat je er geen meer wilt natuurlijk dat spreekt vanzelf.
hier tenminste wel. we hebben 2 kids en ik had er graag nog eentje gewild als dat mogelijk had geweest.
Manlief vond het prima 2 gezonde kids en wilde het echt hierbij laten.
heb het een tijd echt moeilijk gevonden me erbij neer te leggen maar het gaat uiteindelijk echt wel over ( en ik riep altijd dat ik er 5 wilde)
hier tenminste wel. we hebben 2 kids en ik had er graag nog eentje gewild als dat mogelijk had geweest.
Manlief vond het prima 2 gezonde kids en wilde het echt hierbij laten.
heb het een tijd echt moeilijk gevonden me erbij neer te leggen maar het gaat uiteindelijk echt wel over ( en ik riep altijd dat ik er 5 wilde)
donderdag 23 juli 2009 om 10:48
Wij hebben 3 kinderen, en ik blijf baby's leuk vinden. Heb ook met weemoed de kleinste kleertjes opgeruimd.
Maar ik vind het wel goed zo! Ik heb 3 gezonde kinderen die straks naar school gaan, sporten etc etc. Je moet op een gegeven moment met je verstand gaan denken ipv met je eierstokken.
Ook gaan we een ander huis kopen dat heeeel veel geld kost dus geen geld meer voor een vierde haha!
Maar ik vind het wel goed zo! Ik heb 3 gezonde kinderen die straks naar school gaan, sporten etc etc. Je moet op een gegeven moment met je verstand gaan denken ipv met je eierstokken.
Ook gaan we een ander huis kopen dat heeeel veel geld kost dus geen geld meer voor een vierde haha!
donderdag 23 juli 2009 om 10:55
Ik herken het heel erg hoor, ik heb nu 2 kindjes, 1 van 2 en 1 van 8 maanden en zou er gevoelsmatig zo weer 1 willen. Maar als ik het verstandelijk ga beredeneren (word over 2 maanden 40, financieel niet haalbaar ivm verhuizen, andere auto etc.) vind ik het wel goed zo. Bovendien heb ik nu 2 gezonde kindjes en daar ben ik heel blij mee. Ik denk dat die kriebels vanzelf wel weer over gaan.
donderdag 23 juli 2009 om 11:05
donderdag 23 juli 2009 om 11:22
Ik snap je wel.
Ik heb er ook 2, ook nog klein. En ik heb altijd geroepen dat ik een derde kind wil. Maar door lastige zwangerschappen en complicaties wordt een derde zwangerschap een heel medisch gebeuren en hoewel de kans groot is dat het relatief goed gaat is de kans ook aanwezig dat het helemáál niet goed gaat. En dat maakt kiezen voor een derde wel lastig.
Plus dat ik net aan een nieuwe studie ben begonnen, we eerst een huis willen kopen, we beiden net een aardige baan hebben met kans op vaste contracten, de financieen net wat op orde zijn, enzovoorts, enzovoorts. Dus mócht er al een derde komen, dan pas over een jaar of 2/3, en dan is de jongste alweer 4 of 5 en de oudste 6.
In de afgelopen maanden had ik bést wat babykriebels. Maar in de wetenschap dat het er gewoonweg niet inzit voorlopig is dat ook weer afgezakt. Ik heb het me ook weleens afgevraagd wanneer het 'af' voelt, mijn gezin. Nu voelt het wel af, maar soms ook niet. Ik ben aan de ene kant zó blij dat ze wat groter worden (ik heb niet zoveel met de babytijd) en dat we meer kunnen ondernemen en we vérder kunnen, maar aan de andere kant vind ik 2 kinderen gewoon weinig en voelt het niet compleet.
Lastig dus. En ik vraag me ook weleens af of ik niet gewoon graag een zwangerschap eens normaal zou willen volbrengen en of ik mijn vorige ultrakorte zwangerschap nog niet heb afgerond.
Lastig dus.
Als ik jouw verhalen lees denk ik wel 'waar begin je aan..' omdat je véél topics opent over hoe het moet met geld/werk/studie enzovoorts. Het lijkt al érg druk te zijn voor jullie en je kinderen zijn nog klein. Je schreef laatst dat je een enorme studievertraging hebt opgelopen, en ik weet niet of je al klaar bent? Maar al met al heb je nog wel even de tijd toch? Je hoeft niet nú zwanger te worden...
Ik heb er ook 2, ook nog klein. En ik heb altijd geroepen dat ik een derde kind wil. Maar door lastige zwangerschappen en complicaties wordt een derde zwangerschap een heel medisch gebeuren en hoewel de kans groot is dat het relatief goed gaat is de kans ook aanwezig dat het helemáál niet goed gaat. En dat maakt kiezen voor een derde wel lastig.
Plus dat ik net aan een nieuwe studie ben begonnen, we eerst een huis willen kopen, we beiden net een aardige baan hebben met kans op vaste contracten, de financieen net wat op orde zijn, enzovoorts, enzovoorts. Dus mócht er al een derde komen, dan pas over een jaar of 2/3, en dan is de jongste alweer 4 of 5 en de oudste 6.
In de afgelopen maanden had ik bést wat babykriebels. Maar in de wetenschap dat het er gewoonweg niet inzit voorlopig is dat ook weer afgezakt. Ik heb het me ook weleens afgevraagd wanneer het 'af' voelt, mijn gezin. Nu voelt het wel af, maar soms ook niet. Ik ben aan de ene kant zó blij dat ze wat groter worden (ik heb niet zoveel met de babytijd) en dat we meer kunnen ondernemen en we vérder kunnen, maar aan de andere kant vind ik 2 kinderen gewoon weinig en voelt het niet compleet.
Lastig dus. En ik vraag me ook weleens af of ik niet gewoon graag een zwangerschap eens normaal zou willen volbrengen en of ik mijn vorige ultrakorte zwangerschap nog niet heb afgerond.
Lastig dus.
Als ik jouw verhalen lees denk ik wel 'waar begin je aan..' omdat je véél topics opent over hoe het moet met geld/werk/studie enzovoorts. Het lijkt al érg druk te zijn voor jullie en je kinderen zijn nog klein. Je schreef laatst dat je een enorme studievertraging hebt opgelopen, en ik weet niet of je al klaar bent? Maar al met al heb je nog wel even de tijd toch? Je hoeft niet nú zwanger te worden...
donderdag 23 juli 2009 om 11:23
Oh en ik vind baby's dus helemaal niet zo geweldig Daar zit het hem dus ook niet in, en zwangerschappen vind ik meer het onvermijdelijke middel om mijn doel te bereiken. Als ik dat kon overslaan, graag. Liefst kreeg ik een 6 maanden oude baby kant en klaar afgeleverd
Heb het er wel met man over gehad om over een aantal jaren, als wij wat ouder en de kinderen wat groter worden, pleeggezin te worden. Liefde genoeg om aan andere kinderen dan die van onszelf te geven en ik denk dat wij er geschikt voor zouden zijn.
Heb het er wel met man over gehad om over een aantal jaren, als wij wat ouder en de kinderen wat groter worden, pleeggezin te worden. Liefde genoeg om aan andere kinderen dan die van onszelf te geven en ik denk dat wij er geschikt voor zouden zijn.
donderdag 23 juli 2009 om 11:26
quote:Thyra schreef op 23 juli 2009 @ 11:22:
Als ik jouw verhalen lees denk ik wel 'waar begin je aan..' omdat je véél topics opent over hoe het moet met geld/werk/studie enzovoorts. Het lijkt al érg druk te zijn voor jullie en je kinderen zijn nog klein. Je schreef laatst dat je een enorme studievertraging hebt opgelopen, en ik weet niet of je al klaar bent? Maar al met al heb je nog wel even de tijd toch? Je hoeft niet nú zwanger te worden...dat gevoel heb ik ook, je opent veel topics over verdeling werk / huishouden / studie / geld. Laatst nog een over vermoeidheid, etc, ik zou zeggen, krijg eerst eens even alles op de rails, je bent toch nog hartstikke jong? (niet dat dat je wens minder reeel maakt, maar je hebt gewoon nog even de tijd), en als alles een beetje soepel loopt, kan je altijd nog kijken voor hoeveel kinderen er plek is.
Als ik jouw verhalen lees denk ik wel 'waar begin je aan..' omdat je véél topics opent over hoe het moet met geld/werk/studie enzovoorts. Het lijkt al érg druk te zijn voor jullie en je kinderen zijn nog klein. Je schreef laatst dat je een enorme studievertraging hebt opgelopen, en ik weet niet of je al klaar bent? Maar al met al heb je nog wel even de tijd toch? Je hoeft niet nú zwanger te worden...dat gevoel heb ik ook, je opent veel topics over verdeling werk / huishouden / studie / geld. Laatst nog een over vermoeidheid, etc, ik zou zeggen, krijg eerst eens even alles op de rails, je bent toch nog hartstikke jong? (niet dat dat je wens minder reeel maakt, maar je hebt gewoon nog even de tijd), en als alles een beetje soepel loopt, kan je altijd nog kijken voor hoeveel kinderen er plek is.
donderdag 23 juli 2009 om 11:31
Ik denk dat wanneer je eenmaal weet hoe het is om zwanger te zijn en moeder worden het altijd wel een beetje zal missen. Zeker wanneer je met baby's of zwangeren geconfronteerd wordt. Die van mij zijn 2 en 10mnd en zijn gezond. Vroeger wilde ik er wel 5! Als het aan mijn partner lag dan zou er misschien nog wel een 3e komen. Ik twijfel soms maar ik weet dat ons gezin zo in balans is en we nu de volgende 'fase' in gaan. Natuurlijk zwijmel ik als ik een baby zie. Maar ik weet dat dat het moedergevoel in mij is en dat dit gevoel wel blijft tot ik de respectabele leeftijd van oma heb bereikt ofzo. Een grens leggen is voor iedereen anders want iedereen is een andere moeder en elke (financiele) situatie is anders.
donderdag 23 juli 2009 om 11:33
Ik zou zelf het gevoel hebben dat als we nú aan een kind begonnen, ik alles weer overhoop zou gooien. In wezen passen er bést 3 kinderen in ons huis, met ons inkomen zouden we het ook redden, studie zou ook nog flexibel ingedeeld kunnen worden in theorie. Maar omdat ik weet hoe erg een baby je leven op z'n kop gooit begin ik er domweg niet aan, al zou ik het best willen (en dan laat ik de medische kant even buiten beschouwing). Eerst maar eens rust in de tent, een paar jaar. Een beetje dingen opbouwen en zorgen dat iedereen zijn draai vindt en dán zien we wel verder.
Niet gezegd dat jij dat ook moet doen, maar je bent ongeveer even oud als ik geloof ik, en verder herken ik wel veel in je verhalen en schrijfsels, dus ik neem zomaar aan dat het voor jou ook niet onverstandig zou zijn om even een jaar pas op de plaats te maken en bekijk dán die babykriebels nog maar eens.
Babykriebels worden sterker als je ermee bezig bent, merk ik zelf. Als je je richt op andere dingen wordt het minder.
Niet gezegd dat jij dat ook moet doen, maar je bent ongeveer even oud als ik geloof ik, en verder herken ik wel veel in je verhalen en schrijfsels, dus ik neem zomaar aan dat het voor jou ook niet onverstandig zou zijn om even een jaar pas op de plaats te maken en bekijk dán die babykriebels nog maar eens.
Babykriebels worden sterker als je ermee bezig bent, merk ik zelf. Als je je richt op andere dingen wordt het minder.
donderdag 23 juli 2009 om 11:33
quote:arwen173 schreef op 23 juli 2009 @ 11:26:
[...]
dat gevoel heb ik ook, je opent veel topics over verdeling werk / huishouden / studie / geld. Laatst nog een over vermoeidheid, etc, ik zou zeggen, krijg eerst eens even alles op de rails, je bent toch nog hartstikke jong? (niet dat dat je wens minder reeel maakt, maar je hebt gewoon nog even de tijd), en als alles een beetje soepel loopt, kan je altijd nog kijken voor hoeveel kinderen er plek is.Jong genoeg zijn we inderdaad, maar man en ik hebben eigenlijk niet zoveel zin om over een aantal jaar weer 'opnieuw' te beginnen. Zeker voor zoonlief naar school gaat hopen we wel een 3e kindje te krijgen, dus binnen nu en 2 jaar zwanger is toch wel onze wens . Maar goed, dat is wel een ruime marge natuurlijk, we hebben nog even...we hopen iig dat er niet TE veel leeftijdsverschil tussen zit.
[...]
dat gevoel heb ik ook, je opent veel topics over verdeling werk / huishouden / studie / geld. Laatst nog een over vermoeidheid, etc, ik zou zeggen, krijg eerst eens even alles op de rails, je bent toch nog hartstikke jong? (niet dat dat je wens minder reeel maakt, maar je hebt gewoon nog even de tijd), en als alles een beetje soepel loopt, kan je altijd nog kijken voor hoeveel kinderen er plek is.Jong genoeg zijn we inderdaad, maar man en ik hebben eigenlijk niet zoveel zin om over een aantal jaar weer 'opnieuw' te beginnen. Zeker voor zoonlief naar school gaat hopen we wel een 3e kindje te krijgen, dus binnen nu en 2 jaar zwanger is toch wel onze wens . Maar goed, dat is wel een ruime marge natuurlijk, we hebben nog even...we hopen iig dat er niet TE veel leeftijdsverschil tussen zit.
donderdag 23 juli 2009 om 11:34
quote:Thyra schreef op 23 juli 2009 @ 11:30:
Maar je opent nog geen week geleden een topic met 'ik ben doodop'..... I know...en met 3 kinderen wordt het ook drukker ja, maar wie garandeert dat de jongste binnen nu en een maand gaat doorslapen? Kan net zo goed een slechte slaper blijven. Daar willen we onze wens niet van laten afhangen.
Maar je opent nog geen week geleden een topic met 'ik ben doodop'..... I know...en met 3 kinderen wordt het ook drukker ja, maar wie garandeert dat de jongste binnen nu en een maand gaat doorslapen? Kan net zo goed een slechte slaper blijven. Daar willen we onze wens niet van laten afhangen.
donderdag 23 juli 2009 om 11:36
maar misschien geven jouw topics dan een vertekend beeld hoor, dat kan best, maar uit al jouw topics krijg ik enorm het idee dat jullie nogal worstelen met geld, meer of juist minder werken, studie, je man die dan weer wel dan weer niet dan weer wel een derde wil, vermoeidheid etc. Hele normale zorgen overigens, maar dan zou ik zelf niet aan een derde willen beginnen. Kan ook zijn dat alle problemen opgelost zijn hoor, maar het valt wel op, veel van jouw topics hebben eenzelfde strekking, niet helemaal in balans zijn qua werk / thuis / geld.
donderdag 23 juli 2009 om 11:36
En over dat 'opnieuw beginnen' ook dat herken ik. Maar dat vind ik niet erg, als ik over 3 jaar nog steeds graag een kind wil zal dat leeftijdsverschil en het overnieuw beginnen geen belemmering vormen. Als je echt iets graag wilt is er wel een mouw aan te passen en is 5 jaar leeftijdsverschil echt geen onoverkomelijk iets en ik neem zomaar aan dat ik de slapeloze nachten en het overnieuw beginnen dan opeens als een welkome afwisseling zie
De kans bestaat ook dat ik er over 3 jaar níet aan moet dénken om nog een kind te baren. Dan doen we het niet, ook geen man overboord, dan hebben we twee gezonden leuke kinderen en dat is ook prima.
De kans bestaat ook dat ik er over 3 jaar níet aan moet dénken om nog een kind te baren. Dan doen we het niet, ook geen man overboord, dan hebben we twee gezonden leuke kinderen en dat is ook prima.
