Kinderen
alle pijlers
bewust geen kinderen
zondag 4 november 2007 om 16:59
Hoi,
Ik ben 32 jaar ik wil bewust geen kinderen. Ik wil en durf de verantwoordelijkheid voor kinderen niet te nemen. In mijn omgeving hebben we veel vrienden met kinderen. Allemaal super leuk en gezellig als ze bij ons zijn zal ik ze ook zo veel mogelijk verwennen. Ik vind kinderen leuk. In mijn omgeving heb ik eigenlijk geen mensen die bewust geen kinderen willen. Vandaar dat ik deze topic heb geopend om te kijken hoe andere mensen hier mee omgaan die bewust geen kinderen willen.
Ik ben 32 jaar ik wil bewust geen kinderen. Ik wil en durf de verantwoordelijkheid voor kinderen niet te nemen. In mijn omgeving hebben we veel vrienden met kinderen. Allemaal super leuk en gezellig als ze bij ons zijn zal ik ze ook zo veel mogelijk verwennen. Ik vind kinderen leuk. In mijn omgeving heb ik eigenlijk geen mensen die bewust geen kinderen willen. Vandaar dat ik deze topic heb geopend om te kijken hoe andere mensen hier mee omgaan die bewust geen kinderen willen.
vrijdag 14 maart 2008 om 11:08
Wat ik trouwens wel nog steeds vind is dat mensen met kinderen het ook niet echt snel goed kunnen doen. Ik bedoel, aan de ene kant zei je gisteren dat je het niet prettig vond om allerlei verplichtingen te hebben naar mensen met kinderen toe, aan de andere kant stip je ook aan dat mensen met kinderen een soort besloten kringetje hebben als het gaat om feestdagen en dat jij er niets mee hebt om dat in familieverband te vieren. Wat wil je dan, want het is zo net of je er tegelijk wel en niet bij wil horen?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 14 maart 2008 om 11:16
Ja, ze mogen dat best jammer vinden. Ik begrijp het alleen niet. Want als het zo belangrijk was dat ik iets meenam, dan hadden ze toch kunnen zeggen dat het een verlate verjaardagsvisite was? Nu ik erover nadenk, als dát het was, hadden we toch ook taart moeten hebben ofzo? Hahaha, dat was niet aan de orde hoor. Kennelijk moest ik gewoon aan de kadoverwachting voldoen, maar zij niet aan de feestvreugde
Kijk, je mag het jammer vinden als ik de verjaardag van je kind compleet vergeet. Of op de dag zelf aan kom zetten zonder kadootje. Maar deze situatie? Maar goed, achteraf bleek dat er inmiddels veel meer scheef zat ( en allemaal gerelateerd aan kindvrij versus ouders). Maar dit was wel het omslagpunt.
Kijk, je mag het jammer vinden als ik de verjaardag van je kind compleet vergeet. Of op de dag zelf aan kom zetten zonder kadootje. Maar deze situatie? Maar goed, achteraf bleek dat er inmiddels veel meer scheef zat ( en allemaal gerelateerd aan kindvrij versus ouders). Maar dit was wel het omslagpunt.
vrijdag 14 maart 2008 om 11:22
quote:Susan schreef op 14 maart 2008 @ 11:08:
Wat ik trouwens wel nog steeds vind is dat mensen met kinderen het ook niet echt snel goed kunnen doen. Ik bedoel, aan de ene kant zei je gisteren dat je het niet prettig vond om allerlei verplichtingen te hebben naar mensen met kinderen toe, aan de andere kant stip je ook aan dat mensen met kinderen een soort besloten kringetje hebben als het gaat om feestdagen en dat jij er niets mee hebt om dat in familieverband te vieren. Wat wil je dan, want het is zo net of je er tegelijk wel en niet bij wil horen?
Ik denk dat ik wat dat betreft een geval apart ben. Ik hou niet van sociale contacten en ben het liefst op mezelf. Ik stipte het aan om duidelijk te maken dat juist de meeste vriendschappen toch wel draaien om het dingen samen doen. En dat gaat een stuk makkelijker als je dat met gelijkgestemden doet.
Ik zeg dat overigens niet om daarvan de "schuld" dus in de schoenen van de ouders te duwen. Maar om aan te tonen dat het gewoon moeilijk blijft om een vriendschap te onderhouden met iemand die in een totaal andere fase van het leven zit. Het is schier onmogelijk om met je beste vrienden Kerst te vieren als ze kinderen hebben. Want ik vier dat het liefst zónder de kinderen. Maar ouders gaan toch geen Kerst zonder kinderen vieren?
Wat ik trouwens wel nog steeds vind is dat mensen met kinderen het ook niet echt snel goed kunnen doen. Ik bedoel, aan de ene kant zei je gisteren dat je het niet prettig vond om allerlei verplichtingen te hebben naar mensen met kinderen toe, aan de andere kant stip je ook aan dat mensen met kinderen een soort besloten kringetje hebben als het gaat om feestdagen en dat jij er niets mee hebt om dat in familieverband te vieren. Wat wil je dan, want het is zo net of je er tegelijk wel en niet bij wil horen?
Ik denk dat ik wat dat betreft een geval apart ben. Ik hou niet van sociale contacten en ben het liefst op mezelf. Ik stipte het aan om duidelijk te maken dat juist de meeste vriendschappen toch wel draaien om het dingen samen doen. En dat gaat een stuk makkelijker als je dat met gelijkgestemden doet.
Ik zeg dat overigens niet om daarvan de "schuld" dus in de schoenen van de ouders te duwen. Maar om aan te tonen dat het gewoon moeilijk blijft om een vriendschap te onderhouden met iemand die in een totaal andere fase van het leven zit. Het is schier onmogelijk om met je beste vrienden Kerst te vieren als ze kinderen hebben. Want ik vier dat het liefst zónder de kinderen. Maar ouders gaan toch geen Kerst zonder kinderen vieren?
vrijdag 14 maart 2008 om 11:26
Nee, daarom vroeg ik het me ook af, want de momenten die je noemt zijn juist gezinsmomenten bij uitstek. Maar ik moet ook zeggen dat ik die dingen eigenlijk nooit met vrienden heb gevierd, altijd met familie, dus voor mij is dat niet iets nieuws.
Je zegt dat je niet van sociale contacten houdt, hoe doe jij dat met vriendinnen? Zie of spreek je die wekelijks of gewoon soms? Zit er regelmaat in of niet? Kun jij een vriendin maanden niet spreken en dan weer moeiteloos de draad oppakken?
Je zegt dat je niet van sociale contacten houdt, hoe doe jij dat met vriendinnen? Zie of spreek je die wekelijks of gewoon soms? Zit er regelmaat in of niet? Kun jij een vriendin maanden niet spreken en dan weer moeiteloos de draad oppakken?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 14 maart 2008 om 11:35
Mijn beste vriendin woont ver weg, ongeveer 3 uur rijden. Dus haar zie ik niet zo vaak, 3 of 4 keer per jaar. We mailen wel wekelijks en zijn van de hoogtepunten in elkaars leven op de hoogte. Ik heb ook echt iets aan haar als het er echt om spant. Dit is een gekoesterde vriendschap.
Verder heb ik in de buurt nog een vriendin/kennis die ik af en toe zie ( eens in de 2 maanden ofzo) en verder wat kennisjes. En daar zit geen enkele regelmaat in, het loopt zoals het loopt. Ik kan inderdaad iemand maanden niet zien en dan moeiteloos de draad weer oppakken. Maar dat lukt alleen als die ander dat ook kan. En daar loopt het vaak spaak.
Verder heb ik in de buurt nog een vriendin/kennis die ik af en toe zie ( eens in de 2 maanden ofzo) en verder wat kennisjes. En daar zit geen enkele regelmaat in, het loopt zoals het loopt. Ik kan inderdaad iemand maanden niet zien en dan moeiteloos de draad weer oppakken. Maar dat lukt alleen als die ander dat ook kan. En daar loopt het vaak spaak.
vrijdag 14 maart 2008 om 13:05
quote:Evidenza schreef op 14 maart 2008 @ 10:49:
[...]
Nou, het wordt dus steeds kolderieker. Ik vind het nogal wat dat je zegt iemand te citeren, maar dat blijkt dat je het gewoon uit je duim zuigt.Klopt. En als je nou even de moeite had genomen om de eerdere postings te lezen dan had je dat kunnen weten dat ik dat tegenover Mariska al had toegegeven.
[...]
Nou, het wordt dus steeds kolderieker. Ik vind het nogal wat dat je zegt iemand te citeren, maar dat blijkt dat je het gewoon uit je duim zuigt.Klopt. En als je nou even de moeite had genomen om de eerdere postings te lezen dan had je dat kunnen weten dat ik dat tegenover Mariska al had toegegeven.
vrijdag 14 maart 2008 om 13:16
quote:traincha2 schreef op 14 maart 2008 @ 13:05:
[...]
Klopt. En als je nou even de moeite had genomen om de eerdere postings te lezen dan had je dat kunnen weten dat ik dat tegenover Mariska al had toegegeven.En als jij nou gewoon even zou lezen wat ik zei, dan was je duidelijk dat ik de andere postings wél gelezen had. Anders had niet kunnen blijken he dat je het uit je duim zoog. Dat jij het toegeeft zegt niks over het feit dat ik het nogal wat vind dat je fictieve citaten uit je mouw schudt.
[...]
Klopt. En als je nou even de moeite had genomen om de eerdere postings te lezen dan had je dat kunnen weten dat ik dat tegenover Mariska al had toegegeven.En als jij nou gewoon even zou lezen wat ik zei, dan was je duidelijk dat ik de andere postings wél gelezen had. Anders had niet kunnen blijken he dat je het uit je duim zoog. Dat jij het toegeeft zegt niks over het feit dat ik het nogal wat vind dat je fictieve citaten uit je mouw schudt.
vrijdag 14 maart 2008 om 14:22
Wat ik jammer vind is dat dit topic, waar bewust kinderlozen elkaar gevonden hadden en waar een beetje frustratie gespuid kon worden, is veranderd in een discussie van moeders tegenover kinderlozen. Dat lijkt me niet bij dit onderwerp horen maar jammergenoeg gaat het al enkele pagina's zo door.
Is het misschien mogelijk om daar een nieuw topic over te openen en dit topic weer terug te laten gaan naar het oorspronkelijke onderwerp?
Is het misschien mogelijk om daar een nieuw topic over te openen en dit topic weer terug te laten gaan naar het oorspronkelijke onderwerp?
vrijdag 14 maart 2008 om 15:04
O, ik voel helemaal mee met Evidenza. Ik ben ook graag op mezelf en al helemaal geen familiemens. Dingen die ik samen wil doen, die doe ik met kennissen. Momenteel is er in mijn kennissenkring weinig sprake van kinderen. Op de hobbyvereniging zijn er wel mensen die ook ouders zijn, maar daar draait het toch voornamelijk om de hobby. Als er uitjes zijn, dan gaan de kinderen standaard al niet mee.
Maar goed, de kennissen waarmee ik uitga, bij wie ik op de verjaardag kom en andersom, met wie ik kerst en O&N vier, die is zich aan het settelen. En als daar (waarschijnlijk over anderhalf/twee jaar) de eerste kinderen geboren zullen gaan worden, zal dat veel veranderen. En dat vind ik ook best jammer, want het bevalt me prima hoe het nu loopt allemaal.
Maar goed, de kennissen waarmee ik uitga, bij wie ik op de verjaardag kom en andersom, met wie ik kerst en O&N vier, die is zich aan het settelen. En als daar (waarschijnlijk over anderhalf/twee jaar) de eerste kinderen geboren zullen gaan worden, zal dat veel veranderen. En dat vind ik ook best jammer, want het bevalt me prima hoe het nu loopt allemaal.
vrijdag 14 maart 2008 om 16:35
quote:Evidenza schreef op 14 maart 2008 @ 14:57:
Is goed Bertrade, alhoewel ik niet vind dat een topic exclusief is voor een bepaalde groep ofzo. Eigenlijk lijkt het mij juist bij het onderwerp horen toch?
Maar misschien kun jij een voorzet doen waarmee we weer meer ontopic komen?Laat ik het anders formuleren: ik vond het topic fijn vriendelijk. Vooral de laatste pagina's wordt het een stuk minder vriendelijk. Dat vind ik jammer. Het lijkt me ook niet dat het topic exclusief is voor een bepaalde groep.
Is goed Bertrade, alhoewel ik niet vind dat een topic exclusief is voor een bepaalde groep ofzo. Eigenlijk lijkt het mij juist bij het onderwerp horen toch?
Maar misschien kun jij een voorzet doen waarmee we weer meer ontopic komen?Laat ik het anders formuleren: ik vond het topic fijn vriendelijk. Vooral de laatste pagina's wordt het een stuk minder vriendelijk. Dat vind ik jammer. Het lijkt me ook niet dat het topic exclusief is voor een bepaalde groep.
vrijdag 14 maart 2008 om 16:39
quote:Spammie schreef op 14 maart 2008 @ 15:04:
Maar goed, de kennissen waarmee ik uitga, bij wie ik op de verjaardag kom en andersom, met wie ik kerst en O&N vier, die is zich aan het settelen. En als daar (waarschijnlijk over anderhalf/twee jaar) de eerste kinderen geboren zullen gaan worden, zal dat veel veranderen. En dat vind ik ook best jammer, want het bevalt me prima hoe het nu loopt allemaal.Dat kan ik me goed voorstellen. De mensen met wie ik O&N vier, zijn daar voorlopig nog niet aan toe. Maar ja, dat zal waarschijnlijk vanzelf ook gaan veranderen (alhoewel ik verwacht dat daarvan ook een deel kinderloos zal blijven).
Maar goed, de kennissen waarmee ik uitga, bij wie ik op de verjaardag kom en andersom, met wie ik kerst en O&N vier, die is zich aan het settelen. En als daar (waarschijnlijk over anderhalf/twee jaar) de eerste kinderen geboren zullen gaan worden, zal dat veel veranderen. En dat vind ik ook best jammer, want het bevalt me prima hoe het nu loopt allemaal.Dat kan ik me goed voorstellen. De mensen met wie ik O&N vier, zijn daar voorlopig nog niet aan toe. Maar ja, dat zal waarschijnlijk vanzelf ook gaan veranderen (alhoewel ik verwacht dat daarvan ook een deel kinderloos zal blijven).
vrijdag 14 maart 2008 om 17:16
quote:Evidenza schreef op 14 maart 2008 @ 13:16:
[...]
En als jij nou gewoon even zou lezen wat ik zei, dan was je duidelijk dat ik de andere postings wél gelezen had. Anders had niet kunnen blijken he dat je het uit je duim zoog. Dat jij het toegeeft zegt niks over het feit dat ik het nogal wat vind dat je fictieve citaten uit je mouw schudt.Dus je vindt het nogal wat.....nou prima hoor. Klaag me maar aan zou ik zo zeggen.....en dat is het laatste wat ik hierover kwijt wil.
[...]
En als jij nou gewoon even zou lezen wat ik zei, dan was je duidelijk dat ik de andere postings wél gelezen had. Anders had niet kunnen blijken he dat je het uit je duim zoog. Dat jij het toegeeft zegt niks over het feit dat ik het nogal wat vind dat je fictieve citaten uit je mouw schudt.Dus je vindt het nogal wat.....nou prima hoor. Klaag me maar aan zou ik zo zeggen.....en dat is het laatste wat ik hierover kwijt wil.
vrijdag 14 maart 2008 om 19:13
zaterdag 15 maart 2008 om 08:33
zaterdag 15 maart 2008 om 09:04
quote:qwertu schreef op 14 maart 2008 @ 23:13:
Ik snap het nog steeds niet. Ik snap het eigenlijk alleen maar minder zelfs. Want intussen zijn er feestdagen bijgehaald (bij uitstek familiefeestjes voor mij, ook vóór ik een kind kreeg) en vakanties... hoe doen jullie het dan met de partners van vriendinnen? Moeten die ook geweerd worden?
Zoals iemand hier opmerkte dat ze verwacht had met z'n vieren op vakantie te gaan... dat is toch totaal niet realistisch? Maar ook: dat is toch hetzelfde als van je vriendin verwachten dat ze zonder haar man op vakantie gaat? Met z'n vieren, suggereert dat je het wél normaal vindt dat haar man mee gaat. Ik snap oprecht niet hoe je dan kunt bedenken dat bij een vakantie de kinderen thuisgelaten worden. Ik bedoel: zo'n man kan tenminste nog voor zichzelf zorgen...
Zoals Zuss al zei, je hebt het duidelijk niet begrepen. Bovenstaande verhaal is volgens mij jouw versie van mijn verhaal. Het is idd wél normaal dat haar man meegaat, aangezien we altijd al met zijn vieren op vakantie gingen. Met zijn víeren. En toen zij er dan over begonnen dat we nodig weer met elkaar op vakantie moesten gaan, want dat was toch altijd zó leuk, kwam het niet in mij op nee dat we dit keer met zijn zevenen zouden gaan.
Ik snap het nog steeds niet. Ik snap het eigenlijk alleen maar minder zelfs. Want intussen zijn er feestdagen bijgehaald (bij uitstek familiefeestjes voor mij, ook vóór ik een kind kreeg) en vakanties... hoe doen jullie het dan met de partners van vriendinnen? Moeten die ook geweerd worden?
Zoals iemand hier opmerkte dat ze verwacht had met z'n vieren op vakantie te gaan... dat is toch totaal niet realistisch? Maar ook: dat is toch hetzelfde als van je vriendin verwachten dat ze zonder haar man op vakantie gaat? Met z'n vieren, suggereert dat je het wél normaal vindt dat haar man mee gaat. Ik snap oprecht niet hoe je dan kunt bedenken dat bij een vakantie de kinderen thuisgelaten worden. Ik bedoel: zo'n man kan tenminste nog voor zichzelf zorgen...
Zoals Zuss al zei, je hebt het duidelijk niet begrepen. Bovenstaande verhaal is volgens mij jouw versie van mijn verhaal. Het is idd wél normaal dat haar man meegaat, aangezien we altijd al met zijn vieren op vakantie gingen. Met zijn víeren. En toen zij er dan over begonnen dat we nodig weer met elkaar op vakantie moesten gaan, want dat was toch altijd zó leuk, kwam het niet in mij op nee dat we dit keer met zijn zevenen zouden gaan.
zaterdag 15 maart 2008 om 09:22
Vind ik ook niet zo gek hoor Evidenza, ik denk ook heel vaak niet aan andermans kids als ik iets voorstel. Of pas halverwege of gewoon helemaal niet. En dat is niet uit desinteresse of uit kinderhaterij, dat komt gewoon omdat het niet in mijn systeem zit om aan kids te denken.
Ik heb geen idee van schoolvakanties, oppas regelen, bedtijd, middagslaapjes, op tijd moeten eten, borstvoeding en weet ik wat allemaal nog meer. Dat zit niet in me omdat het in mijn dagelijkse leven geen plek inneemt.
En als iemand mij eraan herinnert dan denk ik 'oja, daar moeten we natuurlijk ook rekening mee houden' maar een volgende keer kan het zomaar gebeuren dat ik er weer niet aan denk.
Net zoals mijn 'moeder-vriendin' bijvoorbeeld vergeet dat ik me te pletter werk om een een retebelangrijke deadline te halen als ze me belt of ik ff kan oppassen. Want dat zit niet in háár systeem.
Ik heb geen idee van schoolvakanties, oppas regelen, bedtijd, middagslaapjes, op tijd moeten eten, borstvoeding en weet ik wat allemaal nog meer. Dat zit niet in me omdat het in mijn dagelijkse leven geen plek inneemt.
En als iemand mij eraan herinnert dan denk ik 'oja, daar moeten we natuurlijk ook rekening mee houden' maar een volgende keer kan het zomaar gebeuren dat ik er weer niet aan denk.
Net zoals mijn 'moeder-vriendin' bijvoorbeeld vergeet dat ik me te pletter werk om een een retebelangrijke deadline te halen als ze me belt of ik ff kan oppassen. Want dat zit niet in háár systeem.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 15 maart 2008 om 10:15
quote:Ik snap niet dat vrouwen afgewezen worden door andere vrouwen omdat ze kinderen hebben (of zo u wilt: omdat ze een man hebben). En daarbij valt me op in deze discussie dat vrouwen met kinderen maar weinig goed kunnen doen, terwijl de vrouwen zonder kinderen wel verwachten dat de vrouwen met kinderen zich wel aan hen aanpassen.
Dat is duidelijk, je hebt er inderdaad niets van begrepen. Deze discussie begon omdat iemand zei ervan te balen dat al haar vriendinnen kinderen kregen. Gewoon, balen. Zoals je ook kunt balen als al je vriendinnen met hun man op de bank zitten terwijl jij in het weekend wilt stappen. Alleen: zodra het om kinderen gaat, mag je zoiets blijkbaar niet zeggen. Want dan val je moeders aan.
Susan zei het ook al, en jij zegt het weer: "moeders kunnen weinig goed doen."
Hoezo, het gaat er toch helemaal niet om wie wat goed of fout doet? Het gaat erom dat je steeds minder gemeen hebt met elkaar, en dat dat jammer is.
Dat "moeders" als groep allemaal bepaalde eigenschappen zouden hebben: dat lees ik dan weer nergens.
Wat betreft die vakanties: ik wil inderdaad wel eens met een vriendin op vakantie zonder haar man. Dat lijkt me vrij normaal. Ik ging vroeger altijd op vakantie met een stel vrijgezellen (ik nam zelf mijn partner natuurlijk ook niet mee.) Toen de een na de ander een vriend(in) kreeg, moesten die ineens ook mee. Daar baalde ik ook van - want die partners waren niet allemaal even makkelijk en die leuke vakantie zat ineens vol valkuilen. Maar goed, we gingen nog wel. Nu hebben die mensen allemaal kinderen, en gaan we NIET meer op vakantie. En dat is niet omdat ik die kinderen er niet bij wil hebben, of niet in de schoolvakanties wil, dat is omdat zij niet meer willen.
En dat verwachten dat vrouwen met kinderen zich maar aanpassen, dat is echt lulkoek. De hele irritatie begint juist, omdat het aanpassen één kant op gaat. En nee, dat geldt niet voor goede vriendinnen, maar voor minder goede vriendinnen helaas wel.
quote:Het klinkt mij in de oren alsof kinderen echt gehaat worden of anders toch tenminste geweerd moeten worden,
Kijk, van dit soort opmerkingen word ik echt schijtziek. En het is niet de eerste keer dat ik zoiets van een moeder te horen krijg, en ja, daar BAAL ik enorm van. Sterker nog, mijn afkeer van de moedermafia komt van dit soort opmerkingen, en niet van hun kinderen.
Ik vind de meeste kinderen hartstikke leuke mensen. Ik haal boeken en speelgoed voor ze in huis, ook voor de kinderen die ik niet zo leuk vind maar die er nou eenmaal bij horen, ik ga met ze naar de dierentuin en op vakantie, ik pas mijn dagindeling aan aan middagslaapjes en schooltijden, enzovoort.
Maar owee, als je eens begint over jouw kant van de zaak... dan ben je een kinderhater.
Dat is duidelijk, je hebt er inderdaad niets van begrepen. Deze discussie begon omdat iemand zei ervan te balen dat al haar vriendinnen kinderen kregen. Gewoon, balen. Zoals je ook kunt balen als al je vriendinnen met hun man op de bank zitten terwijl jij in het weekend wilt stappen. Alleen: zodra het om kinderen gaat, mag je zoiets blijkbaar niet zeggen. Want dan val je moeders aan.
Susan zei het ook al, en jij zegt het weer: "moeders kunnen weinig goed doen."
Hoezo, het gaat er toch helemaal niet om wie wat goed of fout doet? Het gaat erom dat je steeds minder gemeen hebt met elkaar, en dat dat jammer is.
Dat "moeders" als groep allemaal bepaalde eigenschappen zouden hebben: dat lees ik dan weer nergens.
Wat betreft die vakanties: ik wil inderdaad wel eens met een vriendin op vakantie zonder haar man. Dat lijkt me vrij normaal. Ik ging vroeger altijd op vakantie met een stel vrijgezellen (ik nam zelf mijn partner natuurlijk ook niet mee.) Toen de een na de ander een vriend(in) kreeg, moesten die ineens ook mee. Daar baalde ik ook van - want die partners waren niet allemaal even makkelijk en die leuke vakantie zat ineens vol valkuilen. Maar goed, we gingen nog wel. Nu hebben die mensen allemaal kinderen, en gaan we NIET meer op vakantie. En dat is niet omdat ik die kinderen er niet bij wil hebben, of niet in de schoolvakanties wil, dat is omdat zij niet meer willen.
En dat verwachten dat vrouwen met kinderen zich maar aanpassen, dat is echt lulkoek. De hele irritatie begint juist, omdat het aanpassen één kant op gaat. En nee, dat geldt niet voor goede vriendinnen, maar voor minder goede vriendinnen helaas wel.
quote:Het klinkt mij in de oren alsof kinderen echt gehaat worden of anders toch tenminste geweerd moeten worden,
Kijk, van dit soort opmerkingen word ik echt schijtziek. En het is niet de eerste keer dat ik zoiets van een moeder te horen krijg, en ja, daar BAAL ik enorm van. Sterker nog, mijn afkeer van de moedermafia komt van dit soort opmerkingen, en niet van hun kinderen.
Ik vind de meeste kinderen hartstikke leuke mensen. Ik haal boeken en speelgoed voor ze in huis, ook voor de kinderen die ik niet zo leuk vind maar die er nou eenmaal bij horen, ik ga met ze naar de dierentuin en op vakantie, ik pas mijn dagindeling aan aan middagslaapjes en schooltijden, enzovoort.
Maar owee, als je eens begint over jouw kant van de zaak... dan ben je een kinderhater.
anoniem_23909 wijzigde dit bericht op 15-03-2008 10:20
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
zaterdag 15 maart 2008 om 10:26
Ergens heel veel eerder in dit topic heb ik al eens iets geschreven over het hebben van kinderen. Inmiddels gaat het topic over een bijkomend verschijnsel; vriendschappen tussen mensen met en mensen zonder kinderen.
Ik kan me reuze goed voorstellen dat iemand zonder kinderen geen zin heeft in de kinderen van anderen. Sterker nog: toen ik zelf nog kleintjes had, vond ik de kleintjes van anderen ook al snel veel te veel van het goede.
Op dit moment merk ik dat een groot deel van de mensen van mijn leeftijd om mij heen alsnog laat aan kinderen is begonnen. Ze hebben veelal kinderen in de lagere school leeftijd. En eerlijk gezegd heb ik ook geen zin in de verhalen over die kinderen, of in de kinderen zelf. Ik begrijp wel goed dat de kinderen van die mensen een groot deel van hun leven en hun verhalen bepalen. Maar ik ga dat deel toch liever uit de weg.
Zelf hou ik mijn kinderen het liefst buiten mijn vriendschappen. Toen ze klein waren, maar nu nog steeds.
Ik kan me reuze goed voorstellen dat iemand zonder kinderen geen zin heeft in de kinderen van anderen. Sterker nog: toen ik zelf nog kleintjes had, vond ik de kleintjes van anderen ook al snel veel te veel van het goede.
Op dit moment merk ik dat een groot deel van de mensen van mijn leeftijd om mij heen alsnog laat aan kinderen is begonnen. Ze hebben veelal kinderen in de lagere school leeftijd. En eerlijk gezegd heb ik ook geen zin in de verhalen over die kinderen, of in de kinderen zelf. Ik begrijp wel goed dat de kinderen van die mensen een groot deel van hun leven en hun verhalen bepalen. Maar ik ga dat deel toch liever uit de weg.
Zelf hou ik mijn kinderen het liefst buiten mijn vriendschappen. Toen ze klein waren, maar nu nog steeds.
zaterdag 15 maart 2008 om 10:38
En als iemand mij eraan herinnert dan denk ik 'oja, daar moeten we natuurlijk ook rekening mee houden' maar een volgende keer kan het zomaar gebeuren dat ik er weer niet aan denk.
Aanvulling; en soms denk ik 'Kut moet ík daar rekening mee houden? Daar heb ik helemaal geen zin in'. Gelukkig bestaan er moeders die dan niet overdreven gevoelig reageren en niet me niet meteen voor kinderhater uitmaken. Dat zijn diezelfde moeders die ook durven toegeven dat ze er zelf óók weleens van balen dat ze niet meer zomaar uit kunnen gaan, dat je een uur bezig bent eer je weg kunt gaan en je de blubber sleept met die luiertas. Dat zijn de leuke moeders.
Aanvulling; en soms denk ik 'Kut moet ík daar rekening mee houden? Daar heb ik helemaal geen zin in'. Gelukkig bestaan er moeders die dan niet overdreven gevoelig reageren en niet me niet meteen voor kinderhater uitmaken. Dat zijn diezelfde moeders die ook durven toegeven dat ze er zelf óók weleens van balen dat ze niet meer zomaar uit kunnen gaan, dat je een uur bezig bent eer je weg kunt gaan en je de blubber sleept met die luiertas. Dat zijn de leuke moeders.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
