Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25
donderdag 3 oktober 2019 om 08:58
En een fotoshoot!
Lego is voor alle leeftijden. Zelf zou ik er niet meer actief mee spelen, maar iets bouwen vind ik wel gaaf! Lekker creatief bezig zijn.
Sowieso denk ik dat creatief bezig zijn goed is voor mensen of het nu vriendschapsbandjes maken of kleuren of schilderen is, je wordt er over het algemeen vrij zen van.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 3 oktober 2019 om 09:47
Ik ken ook een aantal volwassenen die met lego bouwen. Niks voor mij, ik ga eerder koekjes bakken oid.dianaf schreef: ↑03-10-2019 08:58En een fotoshoot!
Lego is voor alle leeftijden. Zelf zou ik er niet meer actief mee spelen, maar iets bouwen vind ik wel gaaf! Lekker creatief bezig zijn.
Sowieso denk ik dat creatief bezig zijn goed is voor mensen of het nu vriendschapsbandjes maken of kleuren of schilderen is, je wordt er over het algemeen vrij zen van.
En er ligt hier ook al ruim een half jaar The Moomin craftbook op me te wachten, met moominknutselideeën. Garen gekocht, vulsel en een haaknaald, maar ik moet nog steeds beginnen aan mijn gehaakte moomin. (En die houd ik dan uiteraard zelf, geen kadootje voor een kind.)
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
donderdag 3 oktober 2019 om 10:27
Mijn laatste relatie was met zo'n exemplaar. Echt, een schat van een man, maar -grof gezegd- je had er niks aan.
Hij kon niet eens een bitje van een schroefmachine verwisselen, dan belde hij mij op of ik het uit kon leggen.
Twee van zijn eerdere relaties waren stuk gelopen omdat de dames een sterke kinderwens hadden en hij vond "dat hij er niet klaar voor was".
Dat was een heel juiste conclusie van hem, maar ik kan mij met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat het die ex-en destijds een goed idee leek om met hem kinderen op de wereld te zetten. Ik bedoel: je kon op je vingers natellen dat je na de geboorte van de eerste baby twee kinderen in huis had zitten.
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
donderdag 3 oktober 2019 om 10:38
Is ook ontspannend om te doen, toch!? Ik denk dat het dáár om gaat, dat je kunt ontspannen. Of dat nu 'volwassen' is of niet.tonkje schreef: ↑03-10-2019 09:47Ik ken ook een aantal volwassenen die met lego bouwen. Niks voor mij, ik ga eerder koekjes bakken oid.
En er ligt hier ook al ruim een half jaar The Moomin craftbook op me te wachten, met moominknutselideeën. Garen gekocht, vulsel en een haaknaald, maar ik moet nog steeds beginnen aan mijn gehaakte moomin. (En die houd ik dan uiteraard zelf, geen kadootje voor een kind.)
Ik vind zoiets als vissen of als een idioot voor de tv zitten/in een stadion zitten en je helemaal op te winnen over een spelletje, heel onvolwassen. Of in ieder geval raar. Maar andere mensen vinden dat nu eenmaal ontspannend of zo.
@S7rin, fijn dat zo'n exemplaar zich in ieder geval dan niet voort gaat planten.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 3 oktober 2019 om 11:52
donderdag 3 oktober 2019 om 13:41
lilguinea schreef: ↑03-10-2019 11:52Oh ja ik ben zo’n exemplaar dat zich gillend in een stadion begeeft en zich opwind over een spelletje.
Maar sinds de zomervakantie heb ik ook weer puzzelboekjes ontdekt, heerlijk een uurtje puzzelen. En ik rijg kraaltjes, net als toen ik een kind was. Je moet toch iets met je vrije tijd.
Ieder zijn gekkigheden. Ik ben zo'n rare die graag post verstuurd en zo.
Wat maak je als je kralen rijgt?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 3 oktober 2019 om 13:47
Ik zoek het ook met name in spelletjes. Kan ik uren zoet mee zijn en dan voel ik me ook echt weer een "kind". Ik ben echter wel van plan om me voor de winter bij de action wat knutsel/handwerkjes te kopen. Hoewel ik 2 linkerhanden heb, lijkt me breien, borduren, punniken heel geestverruimend. Niet de handeling zelf 
, maar wel dat dit handelingen zijn waarbij je je gedachten even lekker de vrije loop kunt laten.
, maar wel dat dit handelingen zijn waarbij je je gedachten even lekker de vrije loop kunt laten.
donderdag 3 oktober 2019 om 15:40
Het is natuurlijk wel weer goed om iets nieuws te leren. Dan maken je hersenen weer nieuwe verbindingen en als het dan klaar of gelukt is! 
Borduren is dan wel het makkelijkste!
Ik wil eigenlijk wel leren haken, maar ja, al teveel hobby's.
Borduren is dan wel het makkelijkste!
Ik wil eigenlijk wel leren haken, maar ja, al teveel hobby's.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 3 oktober 2019 om 16:08
Leuk! Het overtollige kun je misschien op koningsdag verkopen. Kun je weer nieuwe kraaltjes en zo kopen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 3 oktober 2019 om 18:41
Eens er een kind zou zijn, zie ik mijn man dan weer wel (zelfs meer dan) 50 % van de zorg op zich nemen.
Hij heeft alleen af en toe een duwtje in de goede richting nodig om beslissingen te nemen of uberhaupt over dingen te spreken
.Maar inzake kinderen heb ik dus niet doorgeduwd
.Als ik een paar jaar geleden gewoon had gezwegen waren er nu waarschijnlijk ook nog altijd geen kinderen geweest, maar was het nooit uitgesproken en was er nooit een definitieve beslissing gevallen.
En die definitieve beslissing had ik wel nodig. (Hij waarschijnlijk niet / minder.)
Hij heeft het overigens écht met zowat alles.
Samenwonen, trouwen, geregistreerde partners, mij voorstellen aan zijn ouders en zijn vrienden, ... Noem iets en hij heeft in begin wel koudwatervrees.
"Dat komt wel" heb ik in begin vaak mogen horen
.
donderdag 3 oktober 2019 om 20:23
Nee, ik doe niet mee aan al dat nieuwerwetse gedoe. Maar er zijn wel veel mensen hier geweest die een speelgoedje voor haar meenamen!
Een parson jack russel staat niet laag op de pootjes maar hoog. En verder zijn ze ruwharig, dus ook met die snor, net als de schotse terrier. Inderdaad pittige hondjes maar ik hou daar wel van.hondenmens schreef: ↑02-10-2019 21:03
Leuk iones, een pup. Hoewel ik nog nooit van dat Parson heb gehoord. Mijn trimster heeft ook een pup van 9 weken. Een Schotse Terriër. Die vind ik zo stoer met die snor. Maar zijn blijkbaar behoorlijk pittig.
Het is lullig wat je zegt, maar het klopt wél.dianaf schreef: ↑03-10-2019 08:55Ik heb eerlijk gezegd het idee dat de meeste mannen nooit volwassen willen zijn of willen worden of lijken te worden. Misschien is dat een deel van het man-zijn of is dat een privilege die wij (als maatschappij) ze geven.
De meeste vrouwen voelen zich verantwoordelijk het huis, de kinderen, hun eigen werk, sociale contacten, er leuk uit zien. Vrouwen zijn veel meer van niet lullen, maar poetsen én ik doe het maar anders doet niemand het. Daarom zijn er zoveel eenoudergezinnen met een moeder, daarom zijn vrouwen vaak de mantelzorger of degene die het gezin draaiende houden. Natuurlijk zeggen we vaak dat de vrouwen dit zelf doen, er zelf voor kiezen, maar ik het gros van de mannen voelt zich niet geroepen om het te doen en doet het gewoon niet. Sommige dingen moeten nu eenmaal wél gedaan worden.
Dat zie ik bij de gemiddelde man echt niet terug. Die doen alsof ze belangrijk/verantwoordelijk zijn of doen heel macho, maar schuiven verantwoordelijkheden toch vaak af. Een mensen man is vergelijkbaar met een mannetjesleeuw, ziet er soms indrukwekkend uit, schuift als eerste aan als er iets te eten is, maar schuift het werk af op de leeuwinnen.
zaterdag 5 oktober 2019 om 17:20
Hoi allemaal,
Speciaal voor dit topic heb ik een account aangemaakt.
Ik kom uit een groot gezin en toen ik vroeger aan ´later´ dacht zag ik mezelf ook altijd voor met een een groot gezin. Nu ik ouder word besef ik me dat ik dat misschien helemaal nooit zal krijgen omdat simpelweg gewoon niet moet denken aan het krijgen van kinderen.
Bij ieder reisje dat ik maak of festival dat ik bezocht dacht ik: oké nog even goed genieten want het kan zomaar eens de laatste zijn zonder verplichtingen etc. Door deze gedachte ging ik dan maar heel hard genieten en heel veel plannen want ja wie weet wanneer het anders nog kan....
Klinkt lekker dramatisch he? Maar goed zo voelde het wel. En toen kwam ik tot het besef dat ik helemaal geen kinderen wil. Dit heb ik met mijn vriend besproken en hij staat er hetzelfde in. Ik voel me zo vrij nu. Ik droom soms helemaal weg bij de toekomst waarin alles nog helemaal open ligt en we kunnen gaan en staan waar we willen haha.
Maar dan soms slaat toch ineens de twijfel toe of ik op een dag niet onwijs veel spijt zal krijgen. Tja.. ik vind het toch iets ingewikkelds. Herkent iemand dit?
Speciaal voor dit topic heb ik een account aangemaakt.
Ik kom uit een groot gezin en toen ik vroeger aan ´later´ dacht zag ik mezelf ook altijd voor met een een groot gezin. Nu ik ouder word besef ik me dat ik dat misschien helemaal nooit zal krijgen omdat simpelweg gewoon niet moet denken aan het krijgen van kinderen.
Bij ieder reisje dat ik maak of festival dat ik bezocht dacht ik: oké nog even goed genieten want het kan zomaar eens de laatste zijn zonder verplichtingen etc. Door deze gedachte ging ik dan maar heel hard genieten en heel veel plannen want ja wie weet wanneer het anders nog kan....
Klinkt lekker dramatisch he? Maar goed zo voelde het wel. En toen kwam ik tot het besef dat ik helemaal geen kinderen wil. Dit heb ik met mijn vriend besproken en hij staat er hetzelfde in. Ik voel me zo vrij nu. Ik droom soms helemaal weg bij de toekomst waarin alles nog helemaal open ligt en we kunnen gaan en staan waar we willen haha.
Maar dan soms slaat toch ineens de twijfel toe of ik op een dag niet onwijs veel spijt zal krijgen. Tja.. ik vind het toch iets ingewikkelds. Herkent iemand dit?
zondag 6 oktober 2019 om 16:17
Ik denk dat ik wel een periode heb gehad waarin ik bang was om spijt te krijgen. Zo rond dertig, als je opties om een gezin te starten nog open liggen en al mijn vrienden allemaal kinderen kregen. Nu kom ik steeds dichter bij het punt dat het onmogelijk of onverstandig is om nog te baren en dat is wel lekker rustgevend.e-l-i-n schreef: ↑05-10-2019 17:20Hoi allemaal,
Speciaal voor dit topic heb ik een account aangemaakt.
Ik kom uit een groot gezin en toen ik vroeger aan ´later´ dacht zag ik mezelf ook altijd voor met een een groot gezin. Nu ik ouder word besef ik me dat ik dat misschien helemaal nooit zal krijgen omdat simpelweg gewoon niet moet denken aan het krijgen van kinderen.
Bij ieder reisje dat ik maak of festival dat ik bezocht dacht ik: oké nog even goed genieten want het kan zomaar eens de laatste zijn zonder verplichtingen etc. Door deze gedachte ging ik dan maar heel hard genieten en heel veel plannen want ja wie weet wanneer het anders nog kan....
Klinkt lekker dramatisch he? Maar goed zo voelde het wel. En toen kwam ik tot het besef dat ik helemaal geen kinderen wil. Dit heb ik met mijn vriend besproken en hij staat er hetzelfde in. Ik voel me zo vrij nu. Ik droom soms helemaal weg bij de toekomst waarin alles nog helemaal open ligt en we kunnen gaan en staan waar we willen haha.
Maar dan soms slaat toch ineens de twijfel toe of ik op een dag niet onwijs veel spijt zal krijgen. Tja.. ik vind het toch iets ingewikkelds. Herkent iemand dit?
Zelf heb ik juist ook 'last' van al die mogelijkheden. Ik hoef aan niemand verantwoording af te leggen, behalve een beetje rekening houden met mijn vent, maar die vindt veel goed. We hebben genoeg geld en zijn gezond, dus álles kan! Ik kan 30 katten nemen, in Australie gaan wonen en freelancen, besluiten dat ik kunstacademie wil gaan doen, een zeilboot kopen of naar Santiago de Compostella lopen. Soms vind ik dat wel verlammend. Kinderen beperken een hoop en dat is misschien best gezond
zondag 6 oktober 2019 om 16:18
Oh en welkom!e-l-i-n schreef: ↑05-10-2019 17:20Hoi allemaal,
Speciaal voor dit topic heb ik een account aangemaakt.
Ik kom uit een groot gezin en toen ik vroeger aan ´later´ dacht zag ik mezelf ook altijd voor met een een groot gezin. Nu ik ouder word besef ik me dat ik dat misschien helemaal nooit zal krijgen omdat simpelweg gewoon niet moet denken aan het krijgen van kinderen.
Bij ieder reisje dat ik maak of festival dat ik bezocht dacht ik: oké nog even goed genieten want het kan zomaar eens de laatste zijn zonder verplichtingen etc. Door deze gedachte ging ik dan maar heel hard genieten en heel veel plannen want ja wie weet wanneer het anders nog kan....
Klinkt lekker dramatisch he? Maar goed zo voelde het wel. En toen kwam ik tot het besef dat ik helemaal geen kinderen wil. Dit heb ik met mijn vriend besproken en hij staat er hetzelfde in. Ik voel me zo vrij nu. Ik droom soms helemaal weg bij de toekomst waarin alles nog helemaal open ligt en we kunnen gaan en staan waar we willen haha.
Maar dan soms slaat toch ineens de twijfel toe of ik op een dag niet onwijs veel spijt zal krijgen. Tja.. ik vind het toch iets ingewikkelds. Herkent iemand dit?
zondag 6 oktober 2019 om 19:50
Ja. Want er komt een moment dat jouw beslissing onomkeerbaar is en dan kun je er niet meer op terug komen.
Daarnaast snap je van jezelf niet waarom je niet graag een kind wilt, want dat wil bijna iedereen toch? Straks mis je iets essentieels.
Maar toch... om iets tegen je zin te doen omdat je misschien spijt gaat krijgen.....
Vind jij dat een goed uitgangspunt om er toch maar aan te beginnen? Ik niet. Nooit gedaan ook.
Ik ben nu 49 en ik heb geen spijt van mijn beslissing.
zondag 6 oktober 2019 om 20:13
Ik herken het ook. Ik ben nu 34 en kom dus steeds dichterbij de leeftijd dat het niet meer kan. Ik vraag me ook wel eens af of ik toch niet een kinderwens heb en me laat weerhouden door angst (vanwege mijn kindertijd). Het zijn wel vragen die me bezighouden.iones schreef: ↑06-10-2019 19:50Ja. Want er komt een moment dat jouw beslissing onomkeerbaar is en dan kun je er niet meer op terug komen.
Daarnaast snap je van jezelf niet waarom je niet graag een kind wilt, want dat wil bijna iedereen toch? Straks mis je iets essentieels.
Maar toch... om iets tegen je zin te doen omdat je misschien spijt gaat krijgen.....
Vind jij dat een goed uitgangspunt om er toch maar aan te beginnen? Ik niet. Nooit gedaan ook.
Ik ben nu 49 en ik heb geen spijt van mijn beslissing.
zondag 6 oktober 2019 om 20:16
Ik herken het wel enigszins. Voor veel mensen is de keuze wel of geen kinderen ook helemaal niet perse zo zwartwit (hoewel dat soms wel lijkt als je dit topic leest).e-l-i-n schreef: ↑05-10-2019 17:20Hoi allemaal,
Speciaal voor dit topic heb ik een account aangemaakt.
Ik kom uit een groot gezin en toen ik vroeger aan ´later´ dacht zag ik mezelf ook altijd voor met een een groot gezin. Nu ik ouder word besef ik me dat ik dat misschien helemaal nooit zal krijgen omdat simpelweg gewoon niet moet denken aan het krijgen van kinderen.
Bij ieder reisje dat ik maak of festival dat ik bezocht dacht ik: oké nog even goed genieten want het kan zomaar eens de laatste zijn zonder verplichtingen etc. Door deze gedachte ging ik dan maar heel hard genieten en heel veel plannen want ja wie weet wanneer het anders nog kan....
Klinkt lekker dramatisch he? Maar goed zo voelde het wel. En toen kwam ik tot het besef dat ik helemaal geen kinderen wil. Dit heb ik met mijn vriend besproken en hij staat er hetzelfde in. Ik voel me zo vrij nu. Ik droom soms helemaal weg bij de toekomst waarin alles nog helemaal open ligt en we kunnen gaan en staan waar we willen haha.
Maar dan soms slaat toch ineens de twijfel toe of ik op een dag niet onwijs veel spijt zal krijgen. Tja.. ik vind het toch iets ingewikkelds. Herkent iemand dit?
Ik merk dat de natuur een beetje aan de deur begint te kloppen bij mij
Zal de leeftijd zijn, ben begin 30. Ik merk dat ik graag iets wil om voor te zorgen, en dat ik best jaloers ben op mensen met baby's. Toch geef ik niet toe aan dat gevoel (iets wat anderen die er minder diep over nadenken misschien wel zullen doen), omdat ik tegelijkertijd ook 100 redenen heb om geen kinderen te willen. En zo'n baby blijft geen baby natuurlijk. Dusja, is altijd zo in het leven, you win some you lose some.Voor die spijt ben ik soms ook welees bang, maar ja, ik weet voor mezelf prima waarom ik er niet aan wil en moet beginnen en dat hou ik steeds voor ogen.
maandag 7 oktober 2019 om 06:21
IK heb het nu ook een beetje. Ik ben 34 en nu is toch wel een beetje de leeftijd dat als je wil je nu toch wel moet beginnen. Maar mijn hele lijf/hoofd schreeuwt 'NEE!", terwijl ik dan weer wel met smart zit te wachten een een berichtje van een vriendin die moet bevallen en ik dan wel helemaal happy ga zijn.
Dan vraag ik me wel eens af waarom ik dan zelf niet wil, want kinderen vind ik best leuk....
Valhalla! Where the brave may live Forever!
maandag 7 oktober 2019 om 06:39
Neem een huisdier. Kun je je zorgbehoefte ook op uitleven.RégineFilange schreef: ↑06-10-2019 20:16Ik herken het wel enigszins. Voor veel mensen is de keuze wel of geen kinderen ook helemaal niet perse zo zwartwit (hoewel dat soms wel lijkt als je dit topic leest).
Ik merk dat de natuur een beetje aan de deur begint te kloppen bij mij
Voor die spijt ben ik soms ook welees bang, maar ja, ik weet voor mezelf prima waarom ik er niet aan wil en moet beginnen en dat hou ik steeds voor ogen.
maandag 7 oktober 2019 om 07:44
Je klinkt als mijn vriendinnen die uiteindelijk toch moeder zijn geworden. Twijfels, ratio, wat als... ?RégineFilange schreef: ↑06-10-2019 20:16Ik herken het wel enigszins. Voor veel mensen is de keuze wel of geen kinderen ook helemaal niet perse zo zwartwit (hoewel dat soms wel lijkt als je dit topic leest).
Ik merk dat de natuur een beetje aan de deur begint te kloppen bij mij
Voor die spijt ben ik soms ook welees bang, maar ja, ik weet voor mezelf prima waarom ik er niet aan wil en moet beginnen en dat hou ik steeds voor ogen.
Zij zeiden tegen mij: “Als je twijfelt, doen! Het is geweldig.”
Ik twijfelde niet. Maar hun advies waardeerde ik zeer.
maandag 7 oktober 2019 om 08:24
Persoonlijk vind ik bij twijfelen het wel doen een erg dom advies. Een kind is niet zomaar iets, en die twijfel is er niet voor niets. NIets is zo onomkeerbaar dan een kind.
Daarnaast vind ik het goed van jullie dat je er goed over nadenkt. Het is niet gek dat je op een bepaalde leeftijd deze gedachtes krijgt, want de beslissing is niet meer ongedaan te maken. En aangezien de hele maatschappij er op gericht is om wel kinderen te krijgen, en velen je die kant op willen duwen is je twijfel helemaal niet gek. Toch moet het antwoord uit jezelf komen. En weet: als je beslist voor geen kinderen, ook dat is normaal, al ben je in de minderheid.
Zelf heb ik de leeftijd dat het niet meer kan, en geen spijt. Maar dat zegt niets over jullie gevoelens.
Daarnaast vind ik het goed van jullie dat je er goed over nadenkt. Het is niet gek dat je op een bepaalde leeftijd deze gedachtes krijgt, want de beslissing is niet meer ongedaan te maken. En aangezien de hele maatschappij er op gericht is om wel kinderen te krijgen, en velen je die kant op willen duwen is je twijfel helemaal niet gek. Toch moet het antwoord uit jezelf komen. En weet: als je beslist voor geen kinderen, ook dat is normaal, al ben je in de minderheid.
Zelf heb ik de leeftijd dat het niet meer kan, en geen spijt. Maar dat zegt niets over jullie gevoelens.
maandag 7 oktober 2019 om 08:51
Dat hangt helemaal af van waar die twijfels door gevoed worden. Zo'n simpel wijsheidje als 'bij twijfel niet inhalen' kun je niet toepassen op dit soort grote vraagstukken.Blijenvrij schreef: ↑07-10-2019 08:24Persoonlijk vind ik bij twijfelen het wel doen een erg dom advies. Een kind is niet zomaar iets, en die twijfel is er niet voor niets. NIets is zo onomkeerbaar dan een kind.
Het punt is van het advies is: Je kunt je niet altijd door de ratio laten leiden. Dat je redenen kan verzinnen om geen kind te nemen, wil nog niet zeggen dat je dús geen kind wil.
Ik adviseer iedereen om de rationele twijfel te negeren. Niet te veel denken, maar voelen. Dat geldt voor zowel de geen kind en wel kind-twijfel. Ik kan geen enkel rationeel argument geven waarom ik geen kinderen heb. Ik kan ze wel verzinnen, uiteraard. Maar ze waren voor mij niet de reden dat ik me niet heb voortgeplant.
maandag 7 oktober 2019 om 13:54
Waarom klink ik zo, ik zeg toch duidelijk dat ik weet wat mijn keuze is, en dat is geen kinderen.
