Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25

09-05-2019 18:55 3036 berichten
Ja! Daar zijn we weer! Deel 25 alweer! :cheer:

(voorheen ook wel bekend als Vanaf oktober 2010 kindvrij).

Voor iedereen die er voor kiest om geen kinderen te krijgen.

Afbeelding
Alle reacties Link kopieren
Hebben jullie dit artikel wel eens gelezen en herkennen jullie je hierin?

https://www.volkskrant.nl/mensen/dit-is ... ~b6dc2086/

Ik vind het wel goed geschreven. Eens niet een artikel dat je angst aanpraat maar eigenlijk heel realistisch kijkt naar wat je niet mee zal krijgen als je geen kinderen krijgt. Hoewel ik er voor 90% van overtuigd ben dat ik geen kinderen wil, zijn de dingen die Maartje hier aanstipt idd wél precies de punten waardoor ik nog 10% overlaat voor twijfel.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben blij dat ik geen nazaten achter laat in deze wereld vol Trumps die aan de macht staan, chinezen die alles opvreten wat rondloopt en kruipt, barbaren en idioten die ook nog allemaal bestaansrecht hebben.
Al het mooie dat kennelijk kapot moet (amazonewoud bijvoorbeeld) in de omgeving en aan het milieu. Hoe meer mensen, hoe lelijker de wereld wordt in alle opzichten. Iedere generatie heeft minder om na te laten aan de volgende.

Ik zie niets in wat Maartje schrijft. Herken er niets in.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken mij daar ook echt niet in, maar misschien ook omdat ik er niet mee bezig ben met wat ik nu niet ben (moeder) of waar ik niet bij hoor (ouders).

"Het leven van de kinderloze draait om wezensvragen. Er zijn te veel uren in de dag van de efficiënte volwassene om je te kunnen beperken tot elementaire zaken als slapen, eten en werken. Dus vraag ik me tot vermoeiens toe af wat ik zal doen met mijn tijd. "

Ten eerste houd ik mij echt niet bezig met de zin van het leven. Ik leef gewoon en probeer dit op een voor mij leuke manier te doen. Ten tweede ik hoef mij echt niet af te vragen wat ik met mijn tijd moet doen, ik kom sowieso tijd tekort! Een kwestie van genoeg interesses lijkt mij.

"Begrijp me niet verkeerd: ik neem me dagelijks voor me op eigen kracht met het leven te verzoenen. Maar het gevoel daarvoor twee keer zo hard te moeten werken als iemand met een levensvervullende buitenboordmotor is hardnekkig. Wat weer het vermoeden bevestigt dat voortplanting inderdaad de zin van het bestaan is."
"En een leven zonder afleiding mag dan wel voorgoed om mij draaien, de wereld draait helaas nauwelijks om mensen zoals ik. Sinds ik mij niet verdubbelde, sta ik er meer dan ooit alleen voor."

Verzoenen met het leven? Daar hard voor moeten werken? Het leest vooral als iemand die eigenlijk liever wel kinderen had gehad.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Ik viel vooral hierover;

'De kinderlozen daarentegen moeten hun doodsangst halen uit de liefde voor... ja, voor wat? Voor zichzelf? Voor hun leven?'

Toen ben ik ook afgehaakt.. de rest dus niet gelezen.
Ik denk ook wat Diana zegt, het is iets wat je niet wil dus dan mis je het ook niet en denk je er dus ook niet op die manier over na.
Alle reacties Link kopieren
yesss schreef:
24-02-2020 15:41
Ik viel vooral hierover;

'De kinderlozen daarentegen moeten hun doodsangst halen uit de liefde voor... ja, voor wat? Voor zichzelf? Voor hun leven?'

Toen ben ik ook afgehaakt.. de rest dus niet gelezen.
O ja, dat. Waarom dan? Alsof iemand zonder kinderen minder voorzichtig is? Ik vind skien eng, dus ik ga niet. Genoeg mensen met kinderen die het wel gewoon doen.
Alsof we sowieso het gevoel moeten hebben dat we leven door enge dingen te doen? Vaag.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Ja heel raar stukje vond dat...
Wat is er mis met gewoon leven en het zo leuk mogelijk maken, waarom altijd dat 'hogere' doel na willen streven.
Brengt ook weer een hoop stress en angsten met zich mee en dat is juist wat ik niet wil. Niet dat ik trouwens geen doelen heb hoor, maar dat kan op zoveel vlakken.
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
24-02-2020 15:36

Ten eerste houd ik mij echt niet bezig met de zin van het leven. Ik leef gewoon en probeer dit op een voor mij leuke manier te doen. Ten tweede ik hoef mij echt niet af te vragen wat ik met mijn tijd moet doen, ik kom sowieso tijd tekort! Een kwestie van genoeg interesses lijkt mij.
Ik ook niet! Ik weet niet of mijn leven of van wie dan ook zin heeft. Ik doe ook al niet aan vrijwilligerswerk. Ik denk er verder niet over na. Ik blijf gewoon bij mijn gevoel, meer niet. Toch denk ik dat ik een goed aandeel lever door me niet voort te planten. En ik leef mijn leven zoals ik het zelf prettig vind.
Ik moet me even afreageren, ik heb geen hekel aan kinderen maar rondrennende en schreeuwende kinderen en kinderen die zitten te zeiken om welke spaarknuffel ze nog willen/uren in een bak kijken terwijl ze niet in de rij staan en zo de hele boel ophouden in de supermarkt terwijl ik honger heb, plassen moet, gewerkt heb en moe van mijzelf word omdat ik wispelturig en besluiteloos ben in de winkel.

Grrrrrrrrrrrr.... :steam: :steam: :steam:

Zo, dat moest ik even kwijt.. ;-D
anoniem_386798 wijzigde dit bericht op 25-02-2020 08:00
0.31% gewijzigd
@Phoebe zeer herkenbaar. Vooral als ik al eigenlijk al mijn energie kwijt ben die dag. Hopelijk heb je vanavond een rustig avondje en kan je op tijd je bed in.
Wat betreft de zin van het leven, geen idee. We worden allemaal geboren en gaan allemaal dood. Daartussenin kun je het beste proberen een zo leuk mogelijk leven te hebben, maar ik geloof niet echt in een hoger idee van het leven. Maar goed, dat is natuurlijk voor ieder persoonlijk
Ik kwam op facebook een bericht tegen: Mijn zoontje van 4 jaar wilt graag naar de sneeuw. En vraagt om tips want ze heeft weinig geld en het is zo duur allemaal.
Dat je rekening houdt waar op vakantie te gaan met kleine kinderen snap ik maar sinds wanneer bepaalt een vierjarige dat het een vakantie naar de sneeuw moet worden?
Na een kritische reactie kwam ze met dit antwoord: Wij doen als gezin met elkaar overleggen wat leuk is om te doen. Met elkaar communiceren vind ik erg belangrijk.
Vier jaar is dat kind!!

Heb ik nou echt zo'n rare of vreselijke jeugd gehad omdat mijn ouders bepaalden of we op vakantie gingen en zo ja, waarheen? Waarom moeten kinderen tegenwoordig overal inspraak in hebben?
bluewaterrr schreef:
24-02-2020 19:35
Ik kwam op facebook een bericht tegen: Mijn zoontje van 4 jaar wilt graag naar de sneeuw. En vraagt om tips want ze heeft weinig geld en het is zo duur allemaal.
Dat je rekening houdt waar op vakantie te gaan met kleine kinderen snap ik maar sinds wanneer bepaalt een vierjarige dat het een vakantie naar de sneeuw moet worden?
Na een kritische reactie kwam ze met dit antwoord: Wij doen als gezin met elkaar overleggen wat leuk is om te doen. Met elkaar communiceren vind ik erg belangrijk.
Vier jaar is dat kind!!

Heb ik nou echt zo'n rare of vreselijke jeugd gehad omdat mijn ouders bepaalden of we op vakantie gingen en zo ja, waarheen? Waarom moeten kinderen tegenwoordig overal inspraak in hebben?
Nee hoor, die vrouw spoort gewoon niet als ze gaat overleggen met een kind van 4 en hem dat laat bepalen...
Alle reacties Link kopieren
Phoebemeaculpa schreef:
24-02-2020 19:52
Nee hoor, die vrouw spoort gewoon niet als ze gaat overleggen met een kind van 4 en hem dat laat bepalen...
Dat weten wij zelfs als kinderlozen. ;-D
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
bluewaterrr schreef:
24-02-2020 19:35
Ik kwam op facebook een bericht tegen: Mijn zoontje van 4 jaar wilt graag naar de sneeuw. En vraagt om tips want ze heeft weinig geld en het is zo duur allemaal.
Dat je rekening houdt waar op vakantie te gaan met kleine kinderen snap ik maar sinds wanneer bepaalt een vierjarige dat het een vakantie naar de sneeuw moet worden?
Na een kritische reactie kwam ze met dit antwoord: Wij doen als gezin met elkaar overleggen wat leuk is om te doen. Met elkaar communiceren vind ik erg belangrijk.
Vier jaar is dat kind!!

Heb ik nou echt zo'n rare of vreselijke jeugd gehad omdat mijn ouders bepaalden of we op vakantie gingen en zo ja, waarheen? Waarom moeten kinderen tegenwoordig overal inspraak in hebben?
Oh vreselijk.. Ik zou echt op mijn handen moeten zitten om niet te reageren.

Als we het toch over ergernissen op facebook hebben: Ik heb iemand in mijn lijst die een kind heeft. Ze plaatst heel vaak berichten geschreven vanuit haar kind. 'vandaag was ik niet lief tegen mama. Ik was lekker eigenwijs. Dit vond mama niet leuk.

Dat soort teksten.. Argh.
Phoebemeaculpa schreef:
24-02-2020 19:52
Nee hoor, die vrouw spoort gewoon niet als ze gaat overleggen met een kind van 4 en hem dat laat bepalen...
Nou, als ik naar het aantal reacties kijk die er in meegaan (en de negatieve reacties als mensen er wel wat van zeggen) zijn er heel veel mensen die niet sporen.
Alle reacties Link kopieren
Kwebbeltje91 schreef:
24-02-2020 20:12
Oh vreselijk.. Ik zou echt op mijn handen moeten zitten om niet te reageren.

Als we het toch over ergernissen op facebook hebben: Ik heb iemand in mijn lijst die een kind heeft. Ze plaatst heel vaak berichten geschreven vanuit haar kind. 'vandaag was ik niet lief tegen mama. Ik was lekker eigenwijs. Dit vond mama niet leuk.

Dat soort teksten.. Argh.


Dat méén je niet! Oh dat is voor mij echt reden om te ontvolgen
vlokkenopjebrood schreef:
24-02-2020 15:20
Hebben jullie dit artikel wel eens gelezen en herkennen jullie je hierin?

https://www.volkskrant.nl/mensen/dit-is ... ~b6dc2086/

Ik vind het wel goed geschreven. Eens niet een artikel dat je angst aanpraat maar eigenlijk heel realistisch kijkt naar wat je niet mee zal krijgen als je geen kinderen krijgt. Hoewel ik er voor 90% van overtuigd ben dat ik geen kinderen wil, zijn de dingen die Maartje hier aanstipt idd wél precies de punten waardoor ik nog 10% overlaat voor twijfel.

Ik herken mij er totaal en dan totaal niet in. Vind het een raar geschreven stuk. Het geeft mij geen enkele nieuwe zienswijze.
Alle reacties Link kopieren
vlokkenopjebrood schreef:
24-02-2020 15:20
Hebben jullie dit artikel wel eens gelezen en herkennen jullie je hierin?

https://www.volkskrant.nl/mensen/dit-is ... ~b6dc2086/

Ik vind het wel goed geschreven. Eens niet een artikel dat je angst aanpraat maar eigenlijk heel realistisch kijkt naar wat je niet mee zal krijgen als je geen kinderen krijgt. Hoewel ik er voor 90% van overtuigd ben dat ik geen kinderen wil, zijn de dingen die Maartje hier aanstipt idd wél precies de punten waardoor ik nog 10% overlaat voor twijfel.

Ik ben niet eens volledig bewust kindvrij. Wij hebben het namelijk wel geprobeerd, maar toen het niet lukte zijn we, na onze kinderwens stevig te onderzoeken, vrij snel gestopt. We kunnen beiden heel goed de voordelen en nadelen van beide kanten zien. Dus het is helemaal ok en voor mij hielp het lezen van dit soort topics daar ook bij. Dus nu ben ik heel blij kindvrij.

Maar zelfs vanuit die benadering herken ik praktisch niks in dat artikel. Ik heb ontzettend veel zin in mijn leven (dubbele betekenis bedoeld), mijn tijd is uitstekend gevuld en dood wil ik nog lange niet. Voor mijn gevoel laat ik zelfs nog wat achter door hoe ik goede-vriendin-zijn of tante-zijn invul, maar ik ken ook zat mensen die helemaal niet te behoefte hebben om iets achter te laten. Het corrigeren van de wereld (mocht dat je behoefte zijn) doe ik al door me niet voor te planten: dat is pas goed voor de wereld.

Ik lees vooral nog een erg zoekende ongewenst kinderloze in dit artikel. Tuurlijk beleef je als moeder en niet-moeder dingen anders, maar het een is niet zinniger of nuttiger dan het andere. A) je kunt je afvragen of je zinnig moet zijn en B) doordat je niet zo gefocust bent op je eigen gezinsleven kun je veel meer oog en tijd hebben voor anderen. Wij helpen onze omgeving heel regelmatig uit de brand (door bijvoorbeeld op te passen op hun kinderen, of zorgen voor onze ouder), iets wat we onze omgeving met kinderen praktisch nooit zien doen.

En dat hoeft allemaal niet hè. Ieder zijn ding en iedereen vult zijn of haar leven op een manier die bij hem of haar past. Je hoeft niet zinnig te zijn, of je tijd te vullen of iets achter te laten et cetera. Wat jij wil....Wil je dat wel, en vind je dat lastig zonder kinderen, dan is "De kracht van betekenis" van Emily Esfahani Smith een aardig boek. Gaat over wat betekenis en zingeving kunnen inhouden.
katkaatje schreef:
24-02-2020 20:40
Dat méén je niet! Oh dat is voor mij echt reden om te ontvolgen

Heb ik ook gedaan. Het is verder een schat van een vrouw maar ik word echt kriegelig (is dat een woord?) van die berichten. Zo af en toe kijk ik op haar profiel.
Alle reacties Link kopieren
Kwebbeltje91 schreef:
24-02-2020 21:08
Heb ik ook gedaan. Het is verder een schat van een vrouw maar ik word echt kriegelig (is dat een woord?) van die berichten. Zo af en toe kijk ik op haar profiel.

Ja is een woord. In elk geval: ik gebruik het ook, maar zou het voor deze context te licht vinden. Kriegelig word ik van mensen die verjaardagskaartjes sturen vanuit hun bijna 1-jarige: “Hoi, ik word 1 en ik zou het superleuk vinden als je op mijn verjaardag komt“. Dan weiger ik al te gaan, maar die kan ik nog een heel klein beetje begrijpen. Mensen die dit soort uitspraken doen of op die manier communiceren vanuit hun kinderen word ik niet kriegelig van, maar vind ik echt zwáár irritant.
bluewaterrr schreef:
24-02-2020 20:15
Nou, als ik naar het aantal reacties kijk die er in meegaan (en de negatieve reacties als mensen er wel wat van zeggen) zijn er heel veel mensen die niet sporen.
:biggrin:
katkaatje schreef:
24-02-2020 21:15
Ja is een woord. In elk geval: ik gebruik het ook, maar zou het voor deze context te licht vinden. Kriegelig word ik van mensen die verjaardagskaartjes sturen vanuit hun bijna 1-jarige: “Hoi, ik word 1 en ik zou het superleuk vinden als je op mijn verjaardag komt“. Dan weiger ik al te gaan, maar die kan ik nog een heel klein beetje begrijpen. Mensen die dit soort uitspraken doen of op die manier communiceren vanuit hun kinderen word ik niet kriegelig van, maar vind ik echt zwáár irritant.
Ik dacht, ik zal het netjes omschrijven. Maar je hebt gelijk!
katkaatje schreef:
24-02-2020 21:00
Ik ben niet eens volledig bewust kindvrij. Wij hebben het namelijk wel geprobeerd, maar toen het niet lukte zijn we, na onze kinderwens stevig te onderzoeken, vrij snel gestopt. We kunnen beiden heel goed de voordelen en nadelen van beide kanten zien. Dus het is helemaal ok en voor mij hielp het lezen van dit soort topics daar ook bij.
Hier heb ik grote bewondering voor, dat jij dat zo kunt zien.
Nee ik weet niet hoe het voelt om een kinderwens te hebben, nooit gehad maar ik kan mij heel goed voorstellen dat dat erg pijnlijk is als je dat wel hebt en het lukt niet.
Ik vind jou een hele sterke vrouw, heb grote bewondering voor hoe jij ermee omgaat en dat je meeschrijft op dit topic.

Zo dat moest ik even kwijt :$
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
24-02-2020 15:36
Ik herken mij daar ook echt niet in, maar misschien ook omdat ik er niet mee bezig ben met wat ik nu niet ben (moeder) of waar ik niet bij hoor (ouders).

"Het leven van de kinderloze draait om wezensvragen. Er zijn te veel uren in de dag van de efficiënte volwassene om je te kunnen beperken tot elementaire zaken als slapen, eten en werken. Dus vraag ik me tot vermoeiens toe af wat ik zal doen met mijn tijd. "

Ten eerste houd ik mij echt niet bezig met de zin van het leven. Ik leef gewoon en probeer dit op een voor mij leuke manier te doen. Ten tweede ik hoef mij echt niet af te vragen wat ik met mijn tijd moet doen, ik kom sowieso tijd tekort! Een kwestie van genoeg interesses lijkt mij.

"Begrijp me niet verkeerd: ik neem me dagelijks voor me op eigen kracht met het leven te verzoenen. Maar het gevoel daarvoor twee keer zo hard te moeten werken als iemand met een levensvervullende buitenboordmotor is hardnekkig. Wat weer het vermoeden bevestigt dat voortplanting inderdaad de zin van het bestaan is."
"En een leven zonder afleiding mag dan wel voorgoed om mij draaien, de wereld draait helaas nauwelijks om mensen zoals ik. Sinds ik mij niet verdubbelde, sta ik er meer dan ooit alleen voor."

Verzoenen met het leven? Daar hard voor moeten werken? Het leest vooral als iemand die eigenlijk liever wel kinderen had gehad.
Van leven ga je dood, meer is het niet.
Ik heb niet het complete artikel gelezen want ze irriteert me, maar eens met je laatste zin.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren
Vandaag op het werk met iemand samengewerkt die blijkbaar ook in mijn dorp woont. Ik kende haar nog niet, maar moest vanwege weinig werk bij ons op een andere afdeling werken. Ze heeft 2 kinderen van 11 en 13. Van verschillende vaders, waarvan 1 een moordenaar is. Haar kinderen zijn afgepakt. Ze heeft er dubbele gevoelens bij. Aan de ene kant jammer, maar ook niet. Jongste heeft een IQ van 55 en zij kan er niet mee omgaan. Zij heeft borderline, waarschijnlijk van haar moeder geërfd. Die sprong voor een auto (overleden) toen haar kind 5 was. Dat kind, die "collega" dus, woont samen met een man met ASS en narcistische trekken. Dat botst nogal eens. Hij heeft zelf geen kinderen. Zij is jaren dakloos geweest en had 52.000 Euro schuld. Maar door haar ex was ze daar binnen 1.5 jaar vanaf gekomen. Dan denk ik: OMG. Wat moet er van die kinderen terechtkomen?
Holy moly wat een verhaal hondenmens :O
Sommige mensen moeten gewoon echt geen kinderen krijgen.
Ik ken ook een situatie die ik te triest voor woorden vind. Ouders hebben allebei een beperking, wonen begeleid, hun volwassen kinderen zijn allebei gehandicapt, waarvan eentje zowel lichamelijk als geestelijk, 1 van die kinderen heeft een kindje die ook vanalles mankeert. Echt zo'n bizarre situatie.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven