Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 26
woensdag 9 december 2020 om 15:17
Haha nee, dat begrijpen we allemaal niet. Het hele leven is ook gewoon zonder verantwoordelijkheden naar je ouders, vrienden, school, werk.. dat begrijp je pas met een kind. Als je het kind verandert in een hond wordt het ook bizar. Een hond kan ook niet een heel weekend alleen zijn. "Ja mensen zonder honden begrijpen dat niet, pas als je een hond heb snap je dat deze uitgelaten moet worden en dat er consequenties aan zitten".Rookgordijn1 schreef: ↑09-12-2020 14:33
Maar dan komt er weer iemand reageren: Ja, mensen zonder kinderen denken vaak alleen aan zichzelf en begrijpen niet dat dit soort gedrag enorme consequenties heeft voor mensen mét kinderen.
Ja tuurlijk, wij zijn allemaal zo
Ik vraag mij soms weleens af of die mensen wel helemaal oké zijn of dat ze ineens vergeten hoe het leven was zonder kind. Dat er toen ook gewoon verantwoordelijkheden en afspraken waren. Of was het een grote ballenbak zonder dat alles?
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 9 december 2020 om 15:19
Nou ja, misschien als je gelijk van school aan een relatie en kinderen gaat. Dan ga je misschien van vrijheid/studentenleven naar geregeld leven. Als je nog een tijdje hebt gewerkt of zo dan is het misschien weer anders.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 9 december 2020 om 15:33
woensdag 9 december 2020 om 16:10
misbruik.. ik zou hier kunnen neerzetten dat dat 'iets van doen heeft met een bepaalde levenswijze van bepaalde organismen die hun gastheer leegzuigen'dianaf schreef: ↑09-12-2020 15:12Ja, heel sneu, want dat heeft veel gezeur opgeleverd.
Maar las ook iemand die toen ze op het VO zat, een paar dagen in de week haar nichtje naar de opvang moest brengen. Mocht ze zelfs te laat voor op school voor komen. Echt hoeveel misbruik kun je van mensen maken...
..maar dan krijg je een waarschuwing
woensdag 9 december 2020 om 16:36
Ik ben meteen gaan googelen, superinteressant! Ik ben nu een (behoorlijk feministisch) boek aan het lezen over o.a. het human giver syndrome, dat is eigenlijk de keerzijde hiervan. Dat we in een maatschappij leven waar vrouwen geacht worden om alleen maar mooi en rustig te zijn en vooral te geven. En owee als je iets voor jezelf doet of je luidruchtig inzet voor een doel. Wat dat betreft hebben beide partijen last van die strakke genderrollen, maar dat is weer een heel ander topic.dianaf schreef: ↑08-12-2020 20:04Luistervink, die vriendin is blijkbaar nogal weg van toxic masculinity (giftige mannelijkheid? Weet het even niet vertalen.) Want een man die zichzelf als man ziet, is voor mij mannelijk. De botte hork uithangen, controlerend, dominant, datzijn voor mij geen kenmerken van mannelijkheid, net zo goed dat sportief, intelligent, vriendelijk geen kenmerk van mannelijkheid is. Maar over het algemeen worden negatieve eigenschappen bij een man meer geaccepteerd dan bij een vrouw.
En wordt negatief gedrag eerder gezien als een uiting van liefde dan wat het werkelijk is, nl vervelend gedrag.
Al speelt het denk ik wel mee in mijn keuze om kindvrij te blijven. Ik was als kind altijd al gallisch dat mijn broer met mijn vader naar klanten mocht en dat ik thuis met mijn moeder de vloer moest dweilen. Vadertje en moedertje spelen was niks voor mij.
woensdag 9 december 2020 om 19:16
Herkenbaar...Luistervink schreef: ↑09-12-2020 16:36Ik ben meteen gaan googelen, superinteressant! Ik ben nu een (behoorlijk feministisch) boek aan het lezen over o.a. het human giver syndrome, dat is eigenlijk de keerzijde hiervan. Dat we in een maatschappij leven waar vrouwen geacht worden om alleen maar mooi en rustig te zijn en vooral te geven. En owee als je iets voor jezelf doet of je luidruchtig inzet voor een doel. Wat dat betreft hebben beide partijen last van die strakke genderrollen, maar dat is weer een heel ander topic.
Al speelt het denk ik wel mee in mijn keuze om kindvrij te blijven. Ik was als kind altijd al gallisch dat mijn broer met mijn vader naar klanten mocht en dat ik thuis met mijn moeder de vloer moest dweilen. Vadertje en moedertje spelen was niks voor mij.
Is ook gewoon iets waar je steeds bewuster van wordt door de jaren heen.
Maar ook als ik soms dingen hoor in mijn omgeving van het gedoe in relaties dat ik denk, maar waarom zijn jullie nog bij elkaar?
En dan bedoel ik echte dealbreakers.. dus niet gekibbel maar echt dingen dat ik denk, nou ik was bij de 2e date al afgehaakt denk ik.
woensdag 9 december 2020 om 21:01
idem,Blijenvrij schreef: ↑09-12-2020 19:14Grappig. Want van jongs af aan heb ik feministische inslag. Heb mij altijd al wat anders gevoeld door dit soort ideeën. Nu speelt dit niet meer zo, maar vooral toen ik jong was merkte ik dat ik anders dacht dan leeftijdgenoten.
hier met de paplepel ingegoten gekregen om vrij en autonoom te zijn en je nooit van iemand afhankelijk te maken. toen was dat ook radicaal anders dan de rest van de jongens en meisjes op school die allemaal andere plannen hadden.
het laatste wat ik wilde was een gezin met kids. ik was ook enorm bezig met het milieu en wilde geen auto en geen kids en sterilisatie toen ik 12 was (ouders in de gordijnen!)
auto toch maar genomen, rijbewijs pas op mijn 25ste gehaald, ik was echt principieel
woensdag 9 december 2020 om 21:06
RickDalton schreef: ↑09-12-2020 21:01idem,
hier met de paplepel ingegoten gekregen om vrij en autonoom te zijn en je nooit van iemand afhankelijk te maken. toen was dat ook radicaal anders dan de rest van de jongens en meisjes op school die allemaal andere plannen hadden.
het laatste wat ik wilde was een gezin met kids. ik was ook enorm bezig met het milieu en wilde geen auto en geen kids en sterilisatie toen ik 12 was (ouders in de gordijnen!)
auto toch maar genomen, rijbewijs pas op mijn 25ste gehaald, ik was echt principieel
Hier niet met de paplepel gekregen om autonoom te zijn. Maar ik had en heb zelf die drang wel. En inderdaad: als kind riep ik altijd ik wil geen auto. En geen kinderen. En houdt me ook bezig met milieu.
Die auto heb ik wel. De rest niet.
donderdag 10 december 2020 om 07:19
Eens. Als ik hier al die ellende over de derde shift lees staat het me al tegen.Doornroosje75 schreef: ↑09-12-2020 17:13Hier idem Luistervink. Deels door mijn feministische inslag trekt de moederrol me voor geen meter.
Sorry even een egopost; de besmettingen lopen op de school waarop ik werk best wel hard op. Gisterenavond werd er weer melding gemaakt van 5 nieuwe besmette leerlingen, waarvan ik er 2 in de klas heb gehad deze week in dezelfde klas. Een aantal collega's zijn besmet en de klassen zijn met zo'n 32 leerlingen erg vol; ik begin me zo nu en dan toch af te vragen wat er nog verantwoord is.
donderdag 10 december 2020 om 09:24
hmmm bij mijn vrouw op school (basisschool) nog niemand, niemand van de leerlingen en niemand van de leraren. wel genoeg zieken maar iedereen die getest is had geen Covid-19Timetraveler schreef: ↑10-12-2020 07:19Eens. Als ik hier al die ellende over de derde shift lees staat het me al tegen.
Sorry even een egopost; de besmettingen lopen op de school waarop ik werk best wel hard op. Gisterenavond werd er weer melding gemaakt van 5 nieuwe besmette leerlingen, waarvan ik er 2 in de klas heb gehad deze week in dezelfde klas. Een aantal collega's zijn besmet en de klassen zijn met zo'n 32 leerlingen erg vol; ik begin me zo nu en dan toch af te vragen wat er nog verantwoord is.
Jij zit ook op een basisschool of op een middelbare?
donderdag 10 december 2020 om 09:34
Gelukkig maar, dat is wel een prettig gegeven lijkt me!RickDalton schreef: ↑10-12-2020 09:24hmmm bij mijn vrouw op school (basisschool) nog niemand, niemand van de leerlingen en niemand van de leraren. wel genoeg zieken maar iedereen die getest is had geen Covid-19
Jij zit ook op een basisschool of op een middelbare?
Ik werk in het VO.
donderdag 10 december 2020 om 10:29
Ik zei zoiets eens tegen een collega en ze keek mij echt zo aan:
En toen: dat denk ik ook altijd, maar dacht dat ik de enige was. 
Ik ook niet hoor. Mijn moeder en haar zussen/vriendinnen waren allemaal huisvrouwen die het wel best vonden dat man het geld binnenhaalde en zij het huishouden en de kinderen deden. Pas na haar scheiding werd ze onafhankelijker, omdat het moest. Ze zei toen ook altijd dat als je trouwt alleen op huwelijkse voorwaarden ed. Is de hertrouwt... in gemeenschap van goederen.Blijenvrij schreef: ↑09-12-2020 21:06Hier niet met de paplepel gekregen om autonoom te zijn. Maar ik had en heb zelf die drang wel. En inderdaad: als kind riep ik altijd ik wil geen auto. En geen kinderen. En houdt me ook bezig met milieu.
Die auto heb ik wel. De rest niet.
Onafhankelijk zijn zit gewoon in mij. Ik had nooit een mening over het hebben van een auto, maar ik heb er geen. Kinderen wist ik al vroeg dat ik ze niet wilde. Ik weet nog dat ik op school met klasgenoten zat en zij het over oppassen hadden. Toen ik aangaf ze niet te hebben, kreeg ik de vraag of ik geen kinderen wilde dan. Zij zagen oppassen als een oefening. De waren enigszins verbaasd toen ik Nee zei, maar geen discussie verder. Het milieu, ja wel mee bezig, maar ik ga wel gewoon vliegen en zo.
Ik vind toxic masculinity ook echt een interessant onderwerp. Welk boek ben je precies aan het lezen luistervink?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 10 december 2020 om 10:34
En dit inderdaad ...Skadí schreef: ↑09-12-2020 15:17Haha nee, dat begrijpen we allemaal niet. Het hele leven is ook gewoon zonder verantwoordelijkheden naar je ouders, vrienden, school, werk.. dat begrijp je pas met een kind. Als je het kind verandert in een hond wordt het ook bizar. Een hond kan ook niet een heel weekend alleen zijn. "Ja mensen zonder honden begrijpen dat niet, pas als je een hond heb snap je dat deze uitgelaten moet worden en dat er consequenties aan zitten".
Ik vraag mij soms weleens af of die mensen wel helemaal oké zijn of dat ze ineens vergeten hoe het leven was zonder kind. Dat er toen ook gewoon verantwoordelijkheden en afspraken waren. Of was het een grote ballenbak zonder dat alles?
Ik denk dat sommige mensen zich echt niet meer in kunnen leven.
Of moe zijn.. waar kan jij nou moe van zijn..? Je hoeft alleen maar rekening te houden met jezelf..
Zo kortzichtig eigenlijk, ik bedoel ik heb ook gewoon mijn dagelijkse dingen, boodschappen, huishouden, mijn struggles, sporten waar sowieso al best veel tijd in gaat zitten. Buiten dat zijn er genoeg andere dingen om je mee bezig te houden.
Ik moet dan altijd denken aan een oude vriendin van mij, zij had toen al kinderen, we waren een keer samen week boodschappen gaan doen en ze was helemaal verbaasd over mijn boodschappenlijst... he wat moet jij nou allemaal hebben??
Alsof je alleen een brood en een pak kaas moet hebben als je alleen bent, uhhhm ik moet toch ook gewoon alles hebben, van avond eten, brood wasmiddel enz enz. Maar ik merk het vaker, bepaalde reacties omdat ik het natuurlijk nooit echt druk heb(in vergelijking tot anderen..), nee maar ik moet wel alles alleen doen.
(Zo dat was even mijn frustratie van de dag
)
donderdag 10 december 2020 om 10:41
Ik denk echt dat mensen die dat doen zich beter voelen over zichzelf als ze dat zeggen.
Ik werk bijvoorbeeld fulltime. Stel dat een collega die 24 uur werkt zegt dat ze moe is, dan zeg ik toch ook niet: " waarvan dan? Je werkt maar drie dagen". Ik vind dat zo grof en ongepast. Iedereen heeft toch zijn eigen gevoel en grenzen? Wellicht doet die collega er wel van alles naast of misschien doet ze amper wat na het werk, maar waarom daar een opmerking over maken?
Gelukkig zijn de mensen die zo zijn allemaal uit mijn leven verbannen dus ik heb er nu niet meer mee te maken
Ik werk bijvoorbeeld fulltime. Stel dat een collega die 24 uur werkt zegt dat ze moe is, dan zeg ik toch ook niet: " waarvan dan? Je werkt maar drie dagen". Ik vind dat zo grof en ongepast. Iedereen heeft toch zijn eigen gevoel en grenzen? Wellicht doet die collega er wel van alles naast of misschien doet ze amper wat na het werk, maar waarom daar een opmerking over maken?
Gelukkig zijn de mensen die zo zijn allemaal uit mijn leven verbannen dus ik heb er nu niet meer mee te maken
Emboldened by the flame of ambition
donderdag 10 december 2020 om 11:39
donderdag 10 december 2020 om 11:45
Klopt. Het eigen referentiekader kan soms erg hardnekkig zijn.
Over moe gesproken. Ik ben zo moe nu! Eindejaarsstress op het werk, een directe collega overspannen en dus niet aan het werk, het thuiswerken dat me mentaal (ik wil niet meer tegen een beeldscherm praten!) en fysiek (mijn schouders....auw!) begint op te breken.
Maar dan denk ik: iedereen is moe en veel mensen hebben nog veel meer op hun bordje dan ik. Dus ik houd het maar voor me...
Behalve hier dus
Ik geloof niet meer in sprookjes.
donderdag 10 december 2020 om 12:04
Ik heb wel hetzelfde als jij hoor. Natuurlijk zijn er andere mensen die het moeilijker/slechter hebben, maar betekent natuurlijk niet dat er geen ruimte is voor jou!
Hier kan het natuurlijk altijd, maar vergeet die ruimte ook niet af en toe in de echte wereld op te eisen!
Brrrr.... het is echt zo koud vandaag. Er stond gewoon weer ijs op het vogelbadje vanmorgen. Ik vind het zo leuk om de vogels in de tuin bezig te zien.
Hier kan het natuurlijk altijd, maar vergeet die ruimte ook niet af en toe in de echte wereld op te eisen!
Brrrr.... het is echt zo koud vandaag. Er stond gewoon weer ijs op het vogelbadje vanmorgen. Ik vind het zo leuk om de vogels in de tuin bezig te zien.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 10 december 2020 om 12:06
Dat autonome van jongs af aan herken ik ook heel erg, wilde altijd alles zelf doen en rapporten op de basisschool stonden vol met opmerking dat het of prima was dat ik zelfstandig was, of dat ik af en toe wel wat meer meegaand kon zijn.
Poppen (uitgezonderd barbies) en huishoudspeelgoed vond ik ook verschrikkelijk en snapte niet wat andere meisjes daar leuk aan vonden.
Trouwen heb ik dan weer niet op voorwaarden gedaan (hoe on-feministisch
) , maar gezien we qua vermogen en inkomen ongeveer gelijk inbrengen vinden we dat geen probleem. Mocht er ooit nog iets met een erfenis, eigen zaak oid komen, kunnen we altijd nog voorwaarden afstellen.
Wel fijn ook dat je vlak na het trouwen veel de vraag krijgt of je toch geen kinderen wilt of wanneer je kinderen wilt (anders trouw je toch niet?). Nu gelukkig alweer wat jaren achter ons een krijg de vraag gelukkig niet meer.
Poppen (uitgezonderd barbies) en huishoudspeelgoed vond ik ook verschrikkelijk en snapte niet wat andere meisjes daar leuk aan vonden.
Trouwen heb ik dan weer niet op voorwaarden gedaan (hoe on-feministisch
) , maar gezien we qua vermogen en inkomen ongeveer gelijk inbrengen vinden we dat geen probleem. Mocht er ooit nog iets met een erfenis, eigen zaak oid komen, kunnen we altijd nog voorwaarden afstellen.
Wel fijn ook dat je vlak na het trouwen veel de vraag krijgt of je toch geen kinderen wilt of wanneer je kinderen wilt (anders trouw je toch niet?). Nu gelukkig alweer wat jaren achter ons een krijg de vraag gelukkig niet meer.
donderdag 10 december 2020 om 12:11
Ik denk wel dat kinderen daar sowieso meer mee bezig zijn dan hun ouders, zolang ze er iets over horen.
Bij ons op school was er een Foster Parents Plan kindje en werd er in de klas ook gesproken over zaken als zuinig omgaan met schoon water, gingen we naar de zuiveringsinstallatie ed. Ik kan mij zelfs nog een Bassie & Adriaan liedje over herinneren. Het gat in de ozonlaag was ook een ding. Kinderen zijn sowieso veel zwart-witter in hun mening/ideeën dan volwassenen. Wij waren er daarom ook meer mee bezig dan bijvoorbeeld onze ouders.
Net zoals niet roken. Ik weet dat wij op school leerden dat roken slecht was en prompt gooide een vriendinnetje de sigaretten van haar vader weg. Of ik zei tegen mijn moeder dat ze kraan tijdens het tandenpoetsen dicht moest doen.
Geen idee of dat nog steeds speelt bij kinderen.
Bij ons op school was er een Foster Parents Plan kindje en werd er in de klas ook gesproken over zaken als zuinig omgaan met schoon water, gingen we naar de zuiveringsinstallatie ed. Ik kan mij zelfs nog een Bassie & Adriaan liedje over herinneren. Het gat in de ozonlaag was ook een ding. Kinderen zijn sowieso veel zwart-witter in hun mening/ideeën dan volwassenen. Wij waren er daarom ook meer mee bezig dan bijvoorbeeld onze ouders.
Net zoals niet roken. Ik weet dat wij op school leerden dat roken slecht was en prompt gooide een vriendinnetje de sigaretten van haar vader weg. Of ik zei tegen mijn moeder dat ze kraan tijdens het tandenpoetsen dicht moest doen.
Geen idee of dat nog steeds speelt bij kinderen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 10 december 2020 om 15:23
