Kinderen
alle pijlers
Co ouderschap
vrijdag 31 januari 2020 om 21:39
Hallo allemaal,
Ik heb wat zorgen die ik graag hier wil uiten en wat advies zou willen ontvangen.
Momenteel ben ik in een scheiding met 1 kind onder de 2 jaar. Mijn aanstaande ex is meerdere malen fysiek agressief geweest naar mij toe en ook wat ruw naar de kinderen. We zitten in een scheiding omdat ik eindelijk wakker ben geworden en in zie dat ik mijn kinderen niet wil groot brengen in zo een situatie.
Een aantal maanden geleden is mijn ex gearresteerd omdat hij mij in het openbaar sloeg waar de kinderen bij waren (hierdoor ontstond er een gevaarlijke situaite voor de kinderen). Een voorbijganger heeft toen de politie gebeld en ik heb toen aangifte gedaan op aandringen van de politie. Omdat de kinderen erbij waren, zouden ze hem sowieso arresteren en bij een aangifte kon ik mijn verhaal doen.
Helaas was dat voor mij toen nog niet het punt waarop ik zei we kappen ermee. Ik bleef het proberen en hem tegemoet komen in al zijn gekke eisen.
Tot ik op aandringen van hem mijn baan heb opgezegd zodat ik kon gaan zoeken naar een parttime baan (ik werkte 32uur en zou naar 24 moeten gaan). Dit omdat hij dacht dat het beter zou zijn voor het gezin ivm de rust. Ik had een goede baan en verdiende 3x modaal. Dit gaf echter niet het resultaat dat wij voor ogen hadden en hij is weer fysiek geworden. Mijn zoon stond erbij en keek heel erg geschrokken. Deze blik heb ik nog nooit bij hem gezien maar toen wist ik dat jk wegmoest.
Ondertussen zitten we in een hele nare scheiding waarin hij me bedreigd en vraagt om geld (ik heb geen inkomen momenteel) en afspraken met de kinderen afzegt en per week kijkt wat hem uitkomt. Soms is dat een middagje en soms wat langer. Hij komt altijd met iemand omdat hij de zorg voor mijn zoon nooit alleen heeft gedaan.
Nu heb ik via mijn advocaat eenzijdig verzoek tot echtscheiding ingediend met als voorstel dat hij met onze zoon is op 2 dagen in de week van ochtend tot bedtijd. Uiteraard met iemand erbij. Alleen weigert hij dit, hij heeft een verzoek tot co-ouderschap ingediend. Alleen met zijn agressieve verleden en het risico dat er vast wel momenten zullen zijn dat onze zoon het bloed onder zijn nagels vandaan kan halen (hij paste vroeger ook nooit op) zie ik dit niet zitten
Mijn ex is ook charmant en hoogopgeleid en hij kan zich voordoen als een echte gentleman. Hierdoor zie ik dat mensen zijn agressieve houding en uitlatingen niet kunnen plaatsen als hij voor ze staat.
Ik maak me zorgen dat hij toch een co-ouderschap weet af te dwingen. Hij vindt ook dat hij een sterke zaak heeft hierin.
Wat kan ik nu het beste doen? We hebben nog geen zitting bij de rechtbank maar we proberen via onze advocaten in minnelijk overleg tot een regeling te komen.
Groeten,
Een wanhopige moeder
Ik heb wat zorgen die ik graag hier wil uiten en wat advies zou willen ontvangen.
Momenteel ben ik in een scheiding met 1 kind onder de 2 jaar. Mijn aanstaande ex is meerdere malen fysiek agressief geweest naar mij toe en ook wat ruw naar de kinderen. We zitten in een scheiding omdat ik eindelijk wakker ben geworden en in zie dat ik mijn kinderen niet wil groot brengen in zo een situatie.
Een aantal maanden geleden is mijn ex gearresteerd omdat hij mij in het openbaar sloeg waar de kinderen bij waren (hierdoor ontstond er een gevaarlijke situaite voor de kinderen). Een voorbijganger heeft toen de politie gebeld en ik heb toen aangifte gedaan op aandringen van de politie. Omdat de kinderen erbij waren, zouden ze hem sowieso arresteren en bij een aangifte kon ik mijn verhaal doen.
Helaas was dat voor mij toen nog niet het punt waarop ik zei we kappen ermee. Ik bleef het proberen en hem tegemoet komen in al zijn gekke eisen.
Tot ik op aandringen van hem mijn baan heb opgezegd zodat ik kon gaan zoeken naar een parttime baan (ik werkte 32uur en zou naar 24 moeten gaan). Dit omdat hij dacht dat het beter zou zijn voor het gezin ivm de rust. Ik had een goede baan en verdiende 3x modaal. Dit gaf echter niet het resultaat dat wij voor ogen hadden en hij is weer fysiek geworden. Mijn zoon stond erbij en keek heel erg geschrokken. Deze blik heb ik nog nooit bij hem gezien maar toen wist ik dat jk wegmoest.
Ondertussen zitten we in een hele nare scheiding waarin hij me bedreigd en vraagt om geld (ik heb geen inkomen momenteel) en afspraken met de kinderen afzegt en per week kijkt wat hem uitkomt. Soms is dat een middagje en soms wat langer. Hij komt altijd met iemand omdat hij de zorg voor mijn zoon nooit alleen heeft gedaan.
Nu heb ik via mijn advocaat eenzijdig verzoek tot echtscheiding ingediend met als voorstel dat hij met onze zoon is op 2 dagen in de week van ochtend tot bedtijd. Uiteraard met iemand erbij. Alleen weigert hij dit, hij heeft een verzoek tot co-ouderschap ingediend. Alleen met zijn agressieve verleden en het risico dat er vast wel momenten zullen zijn dat onze zoon het bloed onder zijn nagels vandaan kan halen (hij paste vroeger ook nooit op) zie ik dit niet zitten
Mijn ex is ook charmant en hoogopgeleid en hij kan zich voordoen als een echte gentleman. Hierdoor zie ik dat mensen zijn agressieve houding en uitlatingen niet kunnen plaatsen als hij voor ze staat.
Ik maak me zorgen dat hij toch een co-ouderschap weet af te dwingen. Hij vindt ook dat hij een sterke zaak heeft hierin.
Wat kan ik nu het beste doen? We hebben nog geen zitting bij de rechtbank maar we proberen via onze advocaten in minnelijk overleg tot een regeling te komen.
Groeten,
Een wanhopige moeder
vrijdag 31 januari 2020 om 22:36
Een vader die zijn vrouw slaat in bijzijn van zijn kind is per definitie een waardeloze vader. Het belang van zijn kind staat dan duidelijk niet voorop.
Verder geen tips behalve dat je een dossier moet opbouwen en dus alles goed moet documenteren.
Mail hem indien er afspraken gaande zijn over kind, mail hem als hij niet is komen opdagen etc etc.
In mijn zeer nabije omgeving meegemaakt dat VT de signalen van moeder niet serieus nam. Ook beide hoogopgeleid, uitstekende banen, welbespraakt en vermogend. Helaas liep dit zeer dramatisch af. Heeft meerdere keren in de krant gestaan. Zelfs VT heeft nog met een artikel in de krant gestaan.
Verder geen tips, maar je conclusie klopt over VT in mijn ogen.
Verder geen tips behalve dat je een dossier moet opbouwen en dus alles goed moet documenteren.
Mail hem indien er afspraken gaande zijn over kind, mail hem als hij niet is komen opdagen etc etc.
In mijn zeer nabije omgeving meegemaakt dat VT de signalen van moeder niet serieus nam. Ook beide hoogopgeleid, uitstekende banen, welbespraakt en vermogend. Helaas liep dit zeer dramatisch af. Heeft meerdere keren in de krant gestaan. Zelfs VT heeft nog met een artikel in de krant gestaan.
Verder geen tips, maar je conclusie klopt over VT in mijn ogen.
vrijdag 31 januari 2020 om 22:36
Dan zeggen wij toch hetzelfde, alleen voeg ik eraan toe dat wij meer middelen hebben om ons probleem op de dure manier op te lossen? Het gaat er toch om dat ik ondanks alles wat er is voorgevallen geen begeleiding heb mogen ontvangen van VT? Mijn zaak is al tot 2x toe gesloten.
P.s. mijn gezicht lag open toen hij me sloeg en mijn zoon zat er overstuur bij en zag het gebeuren. Evenals de voorbijganger. Ik heb VT ook de vraag gesteld wat hun ervaring is met iemand die in het openbaar zijn vrouw zo toegetakeld heeft. Is dit iets wat iemand voor het eerst in een opwelling doet? Ik heb gevraagd wat hun ervaring hierin is. En ze hebben beaamd dat iemand die voor het eerst zich zo opsteld dat niet in een openbare omgeving doet. Je moet namelijk je reserves opzij schuiven, je op een andere manier uiten dan je van jezelf gewend bent. En dat tegen je vrouw en in het bijzijn van de kinderen.
anoniem_343035 wijzigde dit bericht op 31-01-2020 22:37
0.22% gewijzigd
vrijdag 31 januari 2020 om 22:40
VT biedt ook geen begeleiding, die doen evt onderzoek en/of verwijzen door naar hulp (en sluitend dan dus het dossier, waarna zij na een afgesproken termijn contact zoeken met de instantie waar ze maar hebben verwezen voor monitoring).Shaakje schreef: ↑31-01-2020 22:36Dan zeggen wij toch hetzelfde, alleen voeg ik eraan toe dat wij meer middelen hebben om ons probleem op de dure manier op te lossen? Het gaat er toch om dat ik ondanks alles wat er is voorgevallen geen begeleiding heb mogen ontvangen van VT? Mijn zaak is al tot 2x toe gesloten.
P.s. mijn gezicht lag open toen hij me sloeg en mijn zoon zat er overstuur bij en zag het gebeuren. Evenals de voorbijganger. Ik heb VT ook de vraag gesteld wat hun ervaring is met iemand die in het openbaar zijn vrouw zo toegetakeld heeft. Is dit iets wat iemand voor het eerst in een opwelling doet? Ik heb gevraagd wat hun ervaring hierin is. En ze hebben beaamd dat iemand die voor het eerst zich zo opsteld dat niet in een openbare omgeving doet. Je moet namelijk je reserves opzij schuiven, je op een andere manier uiten dan je van jezelf gewend bent. En dat tegen je vrouw en in het bijzijn van de kinderen.
Verder maken je middelen weinig uit en wordt daar nooit naar gekeken. Al die hulptrajecten voor HG/partnergeweld/complexe echtscheiding etc worden door de gemeente bekostigt.
•
vrijdag 31 januari 2020 om 22:42
Tsja, ben je ook een hele goede moeder als je liegt tegen de politie dat het de eerste keer is dat er klappen vallen? En dus verbergt in welke opvoedsituatie je kinderen zich bevinden?
Elk verhaal heeft twee kanten. Als we niet meer vertrouwen op het oordeel van politie, VT, de Raad, de rechtbank...
Tsja, dan houdt het wel een beetje op denk ik. Dan is het ieder voor zich en het kind dan maar overleveren aan wie het hardste gilt.
vrijdag 31 januari 2020 om 22:46
Dan kan ik er niks anders van maken dan dat onze situatie geen hulpverlening nodig heeft.Frizz schreef: ↑31-01-2020 22:40VT biedt ook geen begeleiding, die doen evt onderzoek en/of verwijzen door naar hulp (en sluitend dan dus het dossier, waarna zij na een afgesproken termijn contact zoeken met de instantie waar ze maar hebben verwezen voor monitoring).
Verder maken je middelen weinig uit en wordt daar nooit naar gekeken. Al die hulptrajecten voor HG/partnergeweld/complexe echtscheiding etc worden door de gemeente bekostigt.
vrijdag 31 januari 2020 om 22:53
Ja ik loog. Maar huiselijk geweld erkennen is heel moeilijk en dat js waarom het nog zoveel voorkomt en opmerkingen zoals die van jouw 'Ik lieg' bevordert niet de omgeving waarin vrouwen zoals ik uit de gene stappen en toegeven dat ze zichzelf hebben laten slaan. Erkennen van huiselijk geweld gebeurd niet van de ene op de andere dag.patchouli_ schreef: ↑31-01-2020 22:42Tsja, ben je ook een hele goede moeder als je liegt tegen de politie dat het de eerste keer is dat er klappen vallen? En dus verbergt in welke opvoedsituatie je kinderen zich bevinden?
Elk verhaal heeft twee kanten. Als we niet meer vertrouwen op het oordeel van politie, VT, de Raad, de rechtbank...
Tsja, dan houdt het wel een beetje op denk ik. Dan is het ieder voor zich en het kind dan maar overleveren aan wie het hardste gilt.
Ik heb het 'geluk' dat ik in het openbaar ben geslagen, maar hoe zit het met al die vrouwen en mannen en kinderen die binnenshuis worden geslagen? Denk jij dat ze daar direct voor uit zullen komen? Dit gaar gepaard met toegeven, ontkennen en vergeven en het accepteren soms. En uit jouw reacties hierboven begrijp ik juist dat je GEEN baan in de hulpverlening hebt, in tegenstelling tot de indruk die anderen in dit gesprek hebben.
vrijdag 31 januari 2020 om 22:55
Ik ben er ook van overtuigd dat het er in de praktijk inderdaad op neerkomt dat de ouder die zich zelf het positiefst kan neerzetten aan het langste eind trekt. En dat komt lang niet altijd overeen met hoe de situatie werkelijk is.patchouli_ schreef: ↑31-01-2020 22:42Tsja, ben je ook een hele goede moeder als je liegt tegen de politie dat het de eerste keer is dat er klappen vallen? En dus verbergt in welke opvoedsituatie je kinderen zich bevinden?
Elk verhaal heeft twee kanten. Als we niet meer vertrouwen op het oordeel van politie, VT, de Raad, de rechtbank...
Tsja, dan houdt het wel een beetje op denk ik. Dan is het ieder voor zich en het kind dan maar overleveren aan wie het hardste gilt.
En handig was het niet om te liegen dat het de eerste keer was dat hij haar geslagen had maar zij heeft dat gedaan uit liefde voor hem.
Je kan moeilijk zeggen dat hij haar geslagen heeft uit liefde voor haar.
En als je dan ziet in wat voor situatie ze nu terecht komt dan kan ik mij heel goed voorstellen dat vrouwen hopen dat hij het echt meent als hij zegt dat hij spijt heeft.
vrijdag 31 januari 2020 om 22:56
vrijdag 31 januari 2020 om 22:57
Ja. Dat zijn de veiligheidsafspraken die je hebt gemaakt.
En welk advies hebben ze gegeven tav hulpverlening? En heb jij dat opgevolgd? Heeft de vader dat opgevolgd?
•
vrijdag 31 januari 2020 om 22:58
Maar als je zelf wel vindt dat er hulp nodig is, en je de middelen hebt om particulier hulp in te zetten, waarom doe je dat dan niet?
Dat je bemiddeld bent maakt niet uit voor de hulp waar je recht op hebt via de gemeente, maar kan wel uit maken in dat je meer mogelijkheden hebt dan mensen die alleen afhankelijk zijn van hulp via de gemeente.
Je bent dus eerder in een bevoordeelde positie, dan een benadeelde. Zeker ook omdat je aangeeft weinig vertrouwen te hebben in de hulp vanuit de gesubsidieerde pot.
Dan koop je toch hulp, als je vindt dat het niet goed gaat met je kinderen?
vrijdag 31 januari 2020 om 23:04
En daar kwam vast achteraan dat er een omgangsregeling moet worden opgesteld. In het meest gunstige geval zijn daar voorwaarden bij gesteld aan vader dat hij hulp moet zoeken voor zijn agressie.
No way Dat ze hebben gezegd ga scheiden, neem je kind mee naar je moeder en vader mag kind nooit meer zien.
En dat ga jij bij de rechter ook niet voor elkaar krijgen zonder dat hulpverlening zich daar tegenaan bemoeit heeft.
vrijdag 31 januari 2020 om 23:04
Huiselijk geweld erkennen kan pas als slachtoffers er over praten. En ja, dat is heel erg moeilijk. Je kan alleen niet verwachten van politie en hulpverlening dat ze optreden als jij niet eerlijk vertelt over wat er aan de hand is.Shaakje schreef: ↑31-01-2020 22:53Ja ik loog. Maar huiselijk geweld erkennen is heel moeilijk en dat js waarom het nog zoveel voorkomt en opmerkingen zoals die van jouw 'Ik lieg' bevordert niet de omgeving waarin vrouwen zoals ik uit de gene stappen en toegeven dat ze zichzelf hebben laten slaan. Erkennen van huiselijk geweld gebeurd niet van de ene op de andere dag.
Ik heb het 'geluk' dat ik in het openbaar ben geslagen, maar hoe zit het met al die vrouwen en mannen en kinderen die binnenshuis worden geslagen? Denk jij dat ze daar direct voor uit zullen komen? Dit gaar gepaard met toegeven, ontkennen en vergeven en het accepteren soms. En uit jouw reacties hierboven begrijp ik juist dat je GEEN baan in de hulpverlening hebt, in tegenstelling tot de indruk die anderen in dit gesprek hebben.
Instanties hebben (juridisch) geen handvaten om te handelen, als slachtoffers niet vertellen wat er is gebeurd. Hoe moeilijk dat ook is.
vrijdag 31 januari 2020 om 23:04
Dat doe ik ook? Ik gaf hierboven aan in minnelijk overleg te zijn met onze advocaten. Mijn initiële intentie met dit bericht was mijn zorgen uiten over CO-ouderschap, maar het gesprek draait nu om het wel/niet ontvangen van gesubsidieerde begeleiding (waar ik uiteraard recht op heb).patchouli_ schreef: ↑31-01-2020 22:58Maar als je zelf wel vindt dat er hulp nodig is, en je de middelen hebt om particulier hulp in te zetten, waarom doe je dat dan niet?
Dat je bemiddeld bent maakt niet uit voor de hulp waar je recht op hebt via de gemeente, maar kan wel uit maken in dat je meer mogelijkheden hebt dan mensen die alleen afhankelijk zijn van hulp via de gemeente.
Je bent dus eerder in een bevoordeelde positie, dan een benadeelde. Zeker ook omdat je aangeeft weinig vertrouwen te hebben in de hulp vanuit de gesubsidieerde pot.
Dan koop je toch hulp, als je vindt dat het niet goed gaat met je kinderen?
vrijdag 31 januari 2020 om 23:07
Een juridisch traject is iets heel anders dan hulpverlening om jullie communicatie veilig en constructief te laten verlopen in het belang van jullie kinderen.Shaakje schreef: ↑31-01-2020 23:04Dat doe ik ook? Ik gaf hierboven aan in minnelijk overleg te zijn met onze advocaten. Mijn initiële intentie met dit bericht was mijn zorgen uiten over CO-ouderschap, maar het gesprek draait nu om het wel/niet ontvangen van gesubsidieerde begeleiding (waar ik uiteraard recht op heb).
•
vrijdag 31 januari 2020 om 23:10
Dan zou ik als ik jou was gewoon dat traject afwachten.Shaakje schreef: ↑31-01-2020 23:04Dat doe ik ook? Ik gaf hierboven aan in minnelijk overleg te zijn met onze advocaten. Mijn initiële intentie met dit bericht was mijn zorgen uiten over CO-ouderschap, maar het gesprek draait nu om het wel/niet ontvangen van gesubsidieerde begeleiding (waar ik uiteraard recht op heb).
Waarom wil je hier vooruitlopen op wat daar besproken zal worden?
Overigens heb ik voor dit gedoe een posting gedaan over zorgverdeling en co-ouderschap, daar kun je nog even naar kijken.
vrijdag 31 januari 2020 om 23:13
vrijdag 31 januari 2020 om 23:17
Nee ik niet. Maar ken veel moeders die met veilig thuis /jeugdzorg te maken hebben gehad.patchouli_ schreef: ↑31-01-2020 23:07Nee, ik werk niet in de hulpverlening. Mijn werk is juridisch georiënteerd.
En jij? Daar ben ik dan ook wel nieuwsgierig naar.
vrijdag 31 januari 2020 om 23:44
Wat ik zou doen als mijn man me meerdere keren mishandeld had:
Het minnelijke traject cancellen en een goede advocaat in familierecht inschakelen. Inzetten op een traject voor agressiebeheersing voor man en een bezoekregeling als hij dat traject succesvol heeft afgerond. Als men oordeelt dat man het kind een veilige basis kan bieden, dan een bezoekregeling. Eerst maar eens om het weekend, gaat dat goed, dan kunnen jullie dat uitbreiden.
Sterkte, het is een rotsituatie.
Het minnelijke traject cancellen en een goede advocaat in familierecht inschakelen. Inzetten op een traject voor agressiebeheersing voor man en een bezoekregeling als hij dat traject succesvol heeft afgerond. Als men oordeelt dat man het kind een veilige basis kan bieden, dan een bezoekregeling. Eerst maar eens om het weekend, gaat dat goed, dan kunnen jullie dat uitbreiden.
Sterkte, het is een rotsituatie.
vrijdag 31 januari 2020 om 23:59
De mensen die vol vertrouwen op VT en dat zij wel weten wat ze doen, hebben zeker tig krantenstukken en tv documentaires gemist? VT is een ontzettend log apparaat. Ik heb het in mijn eigen omgeving mogen aanschouwen en sindsdien snap ik elk argwaan heel goed. Als ik een statement zou mogen maken: als je passende hulp nodig hebt, klop dan vooral NIET bij veilig thuis aan. Het had hier in de buurt een behoorlijk drama kunnen voorkomen.
