Kinderen
alle pijlers
Dochter (4) verandert snachts in een gremlin
zondag 26 oktober 2025 om 10:25
Onze dochter zit sinds begin dit schooljaar in groep 1. Het is een lief, vrolijk, grappig, opgewekt en gevoelig kind dat zich normaliter erg goed aan regels en afspraken houdt. Ze is eigenlijk tot zeer recent een heel makkelijk kind geweest. Eten, groeien, slapen ging ook allemaal perfect, slaapt door sinds 8wkn leeftijd.
Toen begon school. Na een korte wenperiode gaat het eigenlijk heel goed. Ze heeft vriendinnetjes, huppelt school in en vertelt er thuis volop over. De juf is ook erg tevreden, ze is vrolijk en doet goed mee. Twee middagen per week heb ik 1 op 1 tijd met haar van 14.00-17.00u.
De eerste maand was thuis echter een drama. Het leek alsof dan gewoon haar emmertje van compromissen sluiten/aanpassen/inschikken overvol was na een dagje school en dus thuis nergens meer geduld voor had. Ze kwam vrolijk uit school maar kon daarna echt woest zijn van 14.00u smiddags tot 19.00u bedtijd, waarbij ze wel rustig in slaap viel. Ze begon in deze fase ook opeens met een grote mond geven als we haar op gedrag aanspraken. Die continue boosheid werd na 6 weken minder en is nu na zo'n 9 weken over. Wij probeerden hier telkens op te reageren door rustig te blijven: "ik snap dat je X niet is hoe je het hoopte, en dat je daar boos om wordt, maar schreeuwen/gillen/grote mond mag niet en vind ik niet leuk. Hoe kun je dit de volgende keer anders doen?" Dit lijkt dus te hebben geholpen.
Maar nu heeft ze sinds zo'n 3 weken opeens dat ze savonds in bed heel erg boos wordt. Ze is overdag vrolijk, en gaat ook lief en meegaand mee tijdens het hele bedritueel. Op het moment dat we het licht uitdoen en de deur dichtdoen verandert ze in een klein monster. Echt ik meen het, het is net Gizmo die gevoederd wordt na middernacht. Ze draait dan volledig door, begint te gillen en te schreeuwen, te dreigen (jullie moeten NU komen anders wil ik nooit meer met jullie spelen), grote mond etc.
Wat we savonds geprobeerd hebben:
- In het begin gingen we terug omdat we dit niet kenden van haar. Het duurde dan ontzettend lang voor ze sliep want de boosheid wakkerde telkens opnieuw aan als ze gekalmeerd was en we weer weg gingen. We waren elke avond zo 'n uur verder.
- Na 1 week overgestapt op terug komen zodra ze stil was en haar dit ook uitgelegd. Hiermee nam het tieren en krijsen af tot ongeveer 20 min max. Als we dan binnenkwamen, was ze hartstikke vrolijk is. Ze was dan niet verdrietig of overstuur ofzo.
- Een paar dagen terug heb ik geprobeerd het ritueel te doorbreken door een nachtlampje voor haar te kopen. Dit heeft ze nu 3 nachten met als gevolg dat ze weer tevreden rustig gaat slapen als voorheen, maar nu begint ze midden in de nacht te gillen. Ze is dan woest op ons en kan niet uitleggen waarom. Met als gevolg dat wij en haar 2.5jarige broertje al 3 nachten zeer slecht slapen.
Wat we overdag geprobeerd hebben:
- er over praten. Ze wordt dan verdrietig of boos en belooft dan heilig niet meer te roepen.
- een strafsysteem. Dit heeft geen zin, op het moment zelf lijkt ze onaanspreekbaar en geeft een grote mond ('dat maakt mij lekker toch niet uit als ik morgen niet X mag) en de volgende dag levert het alleen maar ellende op. Hebben we eerder ook nooit gehanteerd dus zijn we heel snel mee gestopt.
- een beloningssysteem. Werkte ook niet. Het wordt tijdens het roepen rood voor d'r ogen en dan vergeet ze alle goede voornemens.
Mijn man en ik zitten inmiddels ook niet meer echt lekker op een lijn erover, wat ook nieuw is voor ons. Omdat ze zodra ze uit bed huppelt zo lief en makkelijk is en beterschap belooft, ziet mijn man er het nut niet van in om overdag er iets mee te doen. Ik ben inmiddels doodmoe, heb er helemaal genoeg van en heb overdag een flink korter lontje richting haar waardoor mijn man vervolgens boos/geïrriteerd op mij raakt. Ik ben 10wkn zwanger (dit weet ze nog niet) en ik trek het niet meer.
Behalve dat ze naar school is gegaan zijn er geen grote veranderingen in haar leven geweest. In januari zijn onze dochters stilgeboren en daar heeft ze wel een flinke klap van gehad, met 'normale' kinderrouwverwerking (opeens weer in haar broek plassen, snachts wakker worden en heel verdrietig zijn etc), maar dit is na een paar maanden over gegaan en het ging eigenlijk heel goed tot aan het schooljaar.
Wie herkent dit en wat werkte voor jullie?
Toen begon school. Na een korte wenperiode gaat het eigenlijk heel goed. Ze heeft vriendinnetjes, huppelt school in en vertelt er thuis volop over. De juf is ook erg tevreden, ze is vrolijk en doet goed mee. Twee middagen per week heb ik 1 op 1 tijd met haar van 14.00-17.00u.
De eerste maand was thuis echter een drama. Het leek alsof dan gewoon haar emmertje van compromissen sluiten/aanpassen/inschikken overvol was na een dagje school en dus thuis nergens meer geduld voor had. Ze kwam vrolijk uit school maar kon daarna echt woest zijn van 14.00u smiddags tot 19.00u bedtijd, waarbij ze wel rustig in slaap viel. Ze begon in deze fase ook opeens met een grote mond geven als we haar op gedrag aanspraken. Die continue boosheid werd na 6 weken minder en is nu na zo'n 9 weken over. Wij probeerden hier telkens op te reageren door rustig te blijven: "ik snap dat je X niet is hoe je het hoopte, en dat je daar boos om wordt, maar schreeuwen/gillen/grote mond mag niet en vind ik niet leuk. Hoe kun je dit de volgende keer anders doen?" Dit lijkt dus te hebben geholpen.
Maar nu heeft ze sinds zo'n 3 weken opeens dat ze savonds in bed heel erg boos wordt. Ze is overdag vrolijk, en gaat ook lief en meegaand mee tijdens het hele bedritueel. Op het moment dat we het licht uitdoen en de deur dichtdoen verandert ze in een klein monster. Echt ik meen het, het is net Gizmo die gevoederd wordt na middernacht. Ze draait dan volledig door, begint te gillen en te schreeuwen, te dreigen (jullie moeten NU komen anders wil ik nooit meer met jullie spelen), grote mond etc.
Wat we savonds geprobeerd hebben:
- In het begin gingen we terug omdat we dit niet kenden van haar. Het duurde dan ontzettend lang voor ze sliep want de boosheid wakkerde telkens opnieuw aan als ze gekalmeerd was en we weer weg gingen. We waren elke avond zo 'n uur verder.
- Na 1 week overgestapt op terug komen zodra ze stil was en haar dit ook uitgelegd. Hiermee nam het tieren en krijsen af tot ongeveer 20 min max. Als we dan binnenkwamen, was ze hartstikke vrolijk is. Ze was dan niet verdrietig of overstuur ofzo.
- Een paar dagen terug heb ik geprobeerd het ritueel te doorbreken door een nachtlampje voor haar te kopen. Dit heeft ze nu 3 nachten met als gevolg dat ze weer tevreden rustig gaat slapen als voorheen, maar nu begint ze midden in de nacht te gillen. Ze is dan woest op ons en kan niet uitleggen waarom. Met als gevolg dat wij en haar 2.5jarige broertje al 3 nachten zeer slecht slapen.
Wat we overdag geprobeerd hebben:
- er over praten. Ze wordt dan verdrietig of boos en belooft dan heilig niet meer te roepen.
- een strafsysteem. Dit heeft geen zin, op het moment zelf lijkt ze onaanspreekbaar en geeft een grote mond ('dat maakt mij lekker toch niet uit als ik morgen niet X mag) en de volgende dag levert het alleen maar ellende op. Hebben we eerder ook nooit gehanteerd dus zijn we heel snel mee gestopt.
- een beloningssysteem. Werkte ook niet. Het wordt tijdens het roepen rood voor d'r ogen en dan vergeet ze alle goede voornemens.
Mijn man en ik zitten inmiddels ook niet meer echt lekker op een lijn erover, wat ook nieuw is voor ons. Omdat ze zodra ze uit bed huppelt zo lief en makkelijk is en beterschap belooft, ziet mijn man er het nut niet van in om overdag er iets mee te doen. Ik ben inmiddels doodmoe, heb er helemaal genoeg van en heb overdag een flink korter lontje richting haar waardoor mijn man vervolgens boos/geïrriteerd op mij raakt. Ik ben 10wkn zwanger (dit weet ze nog niet) en ik trek het niet meer.
Behalve dat ze naar school is gegaan zijn er geen grote veranderingen in haar leven geweest. In januari zijn onze dochters stilgeboren en daar heeft ze wel een flinke klap van gehad, met 'normale' kinderrouwverwerking (opeens weer in haar broek plassen, snachts wakker worden en heel verdrietig zijn etc), maar dit is na een paar maanden over gegaan en het ging eigenlijk heel goed tot aan het schooljaar.
Wie herkent dit en wat werkte voor jullie?
zeeschelp wijzigde dit bericht op 26-10-2025 10:30
0.48% gewijzigd
zondag 26 oktober 2025 om 10:44
Klinkt toch als verwerking en/of vermoeidheid, lijkt me niet abnormaal bij start school. En ze heeft al best wat te verwerken gehad het afgelopen jaar. Praten jullie voor het slapen gaan met haar over haar dag? Hier heeft Slaapklets goed geholpen met fases: https://gezinnig.nl/product/slaapklets- ... rs-deel-1/
Ik zou niet gaan straffen en belonen, dat heeft (m.i.) geen enkele zin met zoiets. Heeft ze behoefte aan meer nabijheid? Als ze in de nacht wakker wordt bij jullie slapen zodat iedereen zo veel mogelijk slaap krijgt? Wij hebben (nog steeds, bijna 10 inmiddels) een speciaal matrasje op onze slaapkamer voor als onze dochter bij ons wil slapen. Maar wij hebben dan ook een vreselijk slechte slaper en ik ben niet anders gewend
Ik zou niet gaan straffen en belonen, dat heeft (m.i.) geen enkele zin met zoiets. Heeft ze behoefte aan meer nabijheid? Als ze in de nacht wakker wordt bij jullie slapen zodat iedereen zo veel mogelijk slaap krijgt? Wij hebben (nog steeds, bijna 10 inmiddels) een speciaal matrasje op onze slaapkamer voor als onze dochter bij ons wil slapen. Maar wij hebben dan ook een vreselijk slechte slaper en ik ben niet anders gewend
zondag 26 oktober 2025 om 10:48
Toen ik de titel las dacht ik daar ook aan, maar de omschrijving van to sluit daar dan weer niet op aan. Het vrolijk zijn zodra ouders binnen komen is geen night terror m.i. (heel veel ervaring met night terrors hier)
Aanvulling; kinderen weten volgens mij meestal niets van de night terrors de volgende dag.
zondag 26 oktober 2025 om 11:04
zondag 26 oktober 2025 om 11:07
Bij mij hielp positief belonen. Het is sowieso al een lastig tijdstip, ‘s avonds en overprikkeld. Maar hier ben ik gaan zeggen: ik kom als je rustig probeert te gaan slapen over 10 minuutjes terug en dan geef ik je de allerdikste knuffel die er bestaat. En dat werkte in dat geval (bij ook een iets groter kind. Bij een dreumes niet maar dat is jouw dochter dus ook niet).
Maar heel lastig altijd. We hebben dit soort periodes gehad waarin het echt puur negatieve aandacht vragen en testen was (beleid: niet teveel aandacht geven) maar ook af en toe periodes waarin ze het echt moeilijk hadden. Bij ons was het als het meteen weer goed was zodra je een voet die kamer in zette meer testen, maar dat hoeft natuurlijk niet bij elk kind zo te zijn.
Maar heel lastig altijd. We hebben dit soort periodes gehad waarin het echt puur negatieve aandacht vragen en testen was (beleid: niet teveel aandacht geven) maar ook af en toe periodes waarin ze het echt moeilijk hadden. Bij ons was het als het meteen weer goed was zodra je een voet die kamer in zette meer testen, maar dat hoeft natuurlijk niet bij elk kind zo te zijn.
zondag 26 oktober 2025 om 11:22
Je schrijft wel wat je overdag geprobeerd hebt, maar misschien kun je op dat moment wel iets anders doen?
Wat gebeurt er precies 's nachts, doet ze dat de hele nacht door of gebeurt het 1 keer? En hoe reageren jullie? En 3 nachten is ook nog niet zo gek lang. Wordt ze wakker en geeft het nachtlampje een enge schaduw o.i.d., omdat het met het lampje begonnen is? Ze is nog wel zo klein dat ik het niet gek vind dat ze niet kan verklaren waarom ze boos is.
Wat gebeurt er precies 's nachts, doet ze dat de hele nacht door of gebeurt het 1 keer? En hoe reageren jullie? En 3 nachten is ook nog niet zo gek lang. Wordt ze wakker en geeft het nachtlampje een enge schaduw o.i.d., omdat het met het lampje begonnen is? Ze is nog wel zo klein dat ik het niet gek vind dat ze niet kan verklaren waarom ze boos is.
mrlm wijzigde dit bericht op 26-10-2025 12:44
0.33% gewijzigd
zondag 26 oktober 2025 om 11:28
Ik heb altijd de policy; we doen wat werkt en dan op de manier dat iedereen kan slapen.
En dat komt dan meestal neer op dat kind bij mij in bed komt.
Als ze 18 zijn liggen ze daar echt niet meer.
Ik vermoed dat het prikkelverwerking van de dag is. Zoveel nieuwe dingen, nieuwe kinderen etc.
Night terrors hebben we hier ook gehad, maar dat sluit niet aan met lief doen als je binnen komt.
En dat komt dan meestal neer op dat kind bij mij in bed komt.
Als ze 18 zijn liggen ze daar echt niet meer.
Ik vermoed dat het prikkelverwerking van de dag is. Zoveel nieuwe dingen, nieuwe kinderen etc.
Night terrors hebben we hier ook gehad, maar dat sluit niet aan met lief doen als je binnen komt.
zondag 26 oktober 2025 om 11:28
Dit kind worstelt ergens mee.
Ze doet dit niet expres en ik vind je interventies nogal veel vragen van haar: ze moet zelf maar een manier vinden om haar grote emoties te onderdrukken, want anders wordt ze genegeerd en wordt mama boos.
Weet je zeker dat ze niet weet dat je zwanger bent? Is er iets waaruit ze dat zou kunnen afleiden?
Kinderen zijn heel gevoelig voor als jij je niet lekker voelt en reageren daarop met juist lastiger gedrag.
Ik zou hulp zoeken bij het jeugd gezinsteam van jouw gemeente voor goede tips. Dit is geen gemiddelde situatie.
Ze doet dit niet expres en ik vind je interventies nogal veel vragen van haar: ze moet zelf maar een manier vinden om haar grote emoties te onderdrukken, want anders wordt ze genegeerd en wordt mama boos.
Weet je zeker dat ze niet weet dat je zwanger bent? Is er iets waaruit ze dat zou kunnen afleiden?
Kinderen zijn heel gevoelig voor als jij je niet lekker voelt en reageren daarop met juist lastiger gedrag.
Ik zou hulp zoeken bij het jeugd gezinsteam van jouw gemeente voor goede tips. Dit is geen gemiddelde situatie.
zondag 26 oktober 2025 om 11:56
Ik zou kijken of je ‘d avonds de prikkels kan verminderen, dus geen tv, tablet, spannende (borsspelletjes) etc.
Kijk of ze niet juist wat eerder/later naar bed moet.
Goed voorstructureren wat er gaat gebeuren en wat je van haar verwacht.
Aangeven dat je over 10 minuten nog even komt kijken, maar alleen als ze rustig in bed blijft.
In die tijd boven een klusje doen zoals was vouwen, strijken etc, zodat ze jullie wel hoort, maar niet ziet.
Ze heeft de leeftijd dat ze door krijgt dat ze de wereld om zich heen kan manipuleren, maar dat kan ook best beangstigend zijn.
Kijk of ze niet juist wat eerder/later naar bed moet.
Goed voorstructureren wat er gaat gebeuren en wat je van haar verwacht.
Aangeven dat je over 10 minuten nog even komt kijken, maar alleen als ze rustig in bed blijft.
In die tijd boven een klusje doen zoals was vouwen, strijken etc, zodat ze jullie wel hoort, maar niet ziet.
Ze heeft de leeftijd dat ze door krijgt dat ze de wereld om zich heen kan manipuleren, maar dat kan ook best beangstigend zijn.
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Ruin it yourself.
zondag 26 oktober 2025 om 12:02
Professionele hulp lijkt me hier echt niet aan de orde. Beetje overdreven.
En gremlin, waarom niet, geeft meteen het goede beeld. Ik herken het wel
zondag 26 oktober 2025 om 12:03
Overdag erover hebben heeft niet veel zin denk ik. Emoties beheersen is ontzettend moeilijk voor kinderen, ze kan niet goed uitleggen wat er is/wat ze voelt. Waak ervoor dat je denkt dat ze dit doet om jullie te straffen oid.
Je omschrijft dat je een uur met haar bezig bent soms, dat is toch eigenlijk niet zo heel lang? Als je met je partner afwisselt (om en om de nacht) dan is het minder zwaar en ben je hier sneller doorheen.
Overigens zijn er dus wél diverse heftige dingen gebeurd in haar leven, jullie verlies, nu weer een nieuwe zwangerschap, op school beginnen. Levensveranderende dingen. Ze worstelt onbewust ergens mee en past zich overdag gaan, snachts is de filter eraf. Ik zou nu nog uitgaan van een fase, maar hulp zoeken als dit nog maanden duurt.
Je omschrijft dat je een uur met haar bezig bent soms, dat is toch eigenlijk niet zo heel lang? Als je met je partner afwisselt (om en om de nacht) dan is het minder zwaar en ben je hier sneller doorheen.
Overigens zijn er dus wél diverse heftige dingen gebeurd in haar leven, jullie verlies, nu weer een nieuwe zwangerschap, op school beginnen. Levensveranderende dingen. Ze worstelt onbewust ergens mee en past zich overdag gaan, snachts is de filter eraf. Ik zou nu nog uitgaan van een fase, maar hulp zoeken als dit nog maanden duurt.
zondag 26 oktober 2025 om 12:21
Ik zou met haar op vaste momenten tijd maken voor haar woede. Natuurlijk kan ze niet zeggen wat er is maar naar school gaan en zo’n groot verlies binnen het gezin lijkt mij reden genoeg voor lastige gevoelens.
Ik denk denk dat ze vanalles voelt en dat jullie (logisch hoor) meer bezig zijn met dit dempen dan er ruimte aan geven.
Ik denk denk dat ze vanalles voelt en dat jullie (logisch hoor) meer bezig zijn met dit dempen dan er ruimte aan geven.
Het is zoals het is
zondag 26 oktober 2025 om 13:09
Oh en je schrijft niks bijzonder behalve school. En dan daarna even kort dat je twee kindjes bent verloren? Jeetje. Wat een heftige gebeurtenis. En je dochter zal heus veerkrachtig zijn en niet ten volle begrijpen wat er gebeurd is, maar dat is nogal een rollercoaster aan emoties die ze voorbij heeft zien komen lijkt me. Zou niet helemaal uitsluiten dat dit er iets mee te maken heeft dat er nu zo veel uit haar komt.
zondag 26 oktober 2025 om 13:11
Hoe gaat het op school? Ik merk hier dat als het op school niet super gaat dat ze thuis op bepaalde momenten ineens heel boos wordt. We hadden dat een periode en dan was het schoenen aandoen ‘s ochtends 1 groot drama waarbij ze met de schoenen ging gooien. Achteraf bleek dat er een kindje was wat haar soms buitensloot en dan mocht ze niet met haar beste vriendinnetje spelen. Dit kwam er pas veel later uit en de juffen hadden het ook niet door.
Wat misschien ook kan helpen is pianomuziek. Wij zetten die altijd net voor het slapen aan waardoor ze rustiger worden.
Wat misschien ook kan helpen is pianomuziek. Wij zetten die altijd net voor het slapen aan waardoor ze rustiger worden.
zondag 26 oktober 2025 om 13:15
zondag 26 oktober 2025 om 13:21
Deze tips zou ik proberen. Misschien nog een rustgevend muziekje op de overloop laten spelen met een timer. En wellicht na het avondeten nog even een wandeling maken. Dat hielp bij mijn zoon om door te slapen. Toen hij naar groep 1 ging sliep hij het eerste halfjaar ook niet door en ging dan midden in de nacht spoken (geen gegil of gehuil).Moiren schreef: ↑26-10-2025 11:56Ik zou kijken of je ‘d avonds de prikkels kan verminderen, dus geen tv, tablet, spannende (borsspelletjes) etc.
Kijk of ze niet juist wat eerder/later naar bed moet.
Goed voorstructureren wat er gaat gebeuren en wat je van haar verwacht.
Aangeven dat je over 10 minuten nog even komt kijken, maar alleen als ze rustig in bed blijft.
In die tijd boven een klusje doen zoals was vouwen, strijken etc, zodat ze jullie wel hoort, maar niet ziet.
Ze heeft de leeftijd dat ze door krijgt dat ze de wereld om zich heen kan manipuleren, maar dat kan ook best beangstigend zijn.
Ik vind het niet klinken als night terrors. Dan ‘kijken’ ze dwars door je heen, reageren niet op je, gillen onsamenhangende keelklanken en weten ze er niets meer van de volgende ochtend. Zoon heeft dat wel een tijdje gehad maar was toen jonger (jaar of drie) en had dat ook niet elke nacht. Ook niet heel raar, aan mijn kant zijn er behoorlijk wat slaapwandelaars en mensen met een nogal raar slaappatroon. Daar is hij gelukkig vanzelf overheen gegroeid.
Grant every woman the confidence of a mediocre middle aged white man
zondag 26 oktober 2025 om 13:24
Ik diagnosticeer niet. Heb wel real-life ervaring hiermee. Ook dat velen het blijven gooien op 'hoogbegaafd', 'gevoelig', 'trauma' en daardoor zichzelf en hun kind ontzeggen van de juiste aanpak.toulouse_74 schreef: ↑26-10-2025 13:15Misschien voorzichtig zijn om meteen met zulke diagnoses te strooien.
zondag 26 oktober 2025 om 13:28
Mois tips, aangevuld met het wandelen van Lemoos hielpen hier goed (geen gekrijs, maar wel veel wakker liggen/bang/droevig). Dat wandelen was sowieso heel fijn: kind kon veel beter vertellen wat haar dwars zat als je geen serieus keukentafelgesprek voerde, maar naast elkaar wandelde.
Dat dochter hier juist in bed last van heeft, is niet zo vreemd: ik ben veel ouder dan jouw dochter, maar paniek, angst en gestress heb ik ook het meest als ik prikkelarm in bed lig.
Dat dochter hier juist in bed last van heeft, is niet zo vreemd: ik ben veel ouder dan jouw dochter, maar paniek, angst en gestress heb ik ook het meest als ik prikkelarm in bed lig.
Si abra la puerta hay lobos.
zondag 26 oktober 2025 om 13:36
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
