Kinderen
alle pijlers
Drama; kleding kopen met dochter, ze vindt niets mooi!
donderdag 23 december 2010 om 15:58
Drama in de stad! Ik was met een paar van mijn kinderen even naar de film en daarna shoppen. Hebben ze een hekel aan. Aan shoppen. Zeker nu. En ik kan ze geen ongelijk geven. Ik had even het gevoel de enige zwetende ouder in de stad te zijn, met veel te veel zware tassen om de armen. Zeurende en ontevreden kinderen in mijn kielzog. Ik was er even he-le-maal klaar mee. Ruzie in de stad. Op straat. Om kleding. Dochter lief vind mijn gekozen kleren voor haar lelijk. Ze vliegt altijd meteen op de fluor met glitter kleding af. Of de mini uitvoeringen van volwassen outfits. Alles wat zij in haar handen neemt, vind ik schreeuwend lelijk. Ze heeft een uitgesproken, nonsmaak, als je het mij vraagt. Ze valt voor echte aso-kleding, ordi-kleding. En ik wil best schipperen en haar een beetje meer haar gang laten gaan. Maar als ik haar zelf een outfit uit laat kiezen, dan is het echt zonder uitzondering altijd afschuwelijk. En daar wil ik mijn geld niet aan uitgeven. En zo wil ik mijn kinderen ook niet af leveren. Ze valt voor over de schouder truitjes met schreeuwerige opdrukken. Ze valt voor franjes, voor dingen als het huis anubis op een jurk, en kanten hemdjes. De C en A en de Bristol zijn favoriet, want iedereen uit haar school loopt daar in. Ik vind die 2 by far de meest afzichtelijke winkels die er maar zijn. Ik heb een hekel aan stripfiguren op een trui. Ik walg van kleding van de markt gemaakt van Lycra. Ik vind een meisje van 8 in een zwart nep leren legging met een zwart kanten opengewerkt jurkje en een hes van Anubis, met cowboy laarsjes en lakschoentjes met een hakje niet schattig. Die vind ik aso. Ik probeer haar uit te leggen dat kleding meer met je doet dan je alleen maar warm houden. Dat je jezelf er op een bepaalde manier mee profileert. Ik zeg niet dat het duur moet of van een of ander bekend merk. Ik hou niet van opdrukken, van vale kleurtjes, of pastels, ik hou niet van de kwaliteit van de C en A en de Skooter. Ik vind die kleding aso. Dat vind ík. Ik zeg niet dat de mensen die deze kleding dragen aso zíjn, maar ik hou er gewoon echt op geen enkele manier van. Als ik dan voor mezelf een zwart kanten jurkje voor de kerst pas is het van: jij mag wel en ik mag niet. Ik wil ook zulke kleding als jou. Ik draag altijd of iig vaak jurken en rokjes. Met hoge laarzen met hakken. Maar ik ben 35 en zij is 8. Ik ben die strijd zo zat. Nu heb ik accuut de helft van de gekochte kleding ter plekke geruild. Als madam het toch niet zou dragen, dan zou ik het wel eens eventjes terug brengen. Verwende snotneus. Drama natuurlijk. Bij de Didi uiteindelijk een compromis gesloten. Maar ik ben het ondertussen zo zat. De helft van de kleding die ik gekocht heb, kunnen linea recta marktplaats op. Of in de zak van Max. Ze is zo eigenzinnig. Ergens vind ik dat natuurlijk wel leuk, ik was en ben precies zo. Maar kom op: wij zijn echt geen types voor het soort kleding wat mijn dochter het liefste in haar kast zou zien. Ik ga voor kwaliteit en voor bepaalde kleuren. Ik koop vrijwel alles in de uitverkoop, dus heel veel geld ben ik er niet aan kwijt. Maar als ik kan kiezen tussen een Takko, Wibra of de Shooby bijvoorbeeld. Dan kies ik per direct voor die laatste. Misschien wel ietsjes duurder, maar dat kan ik missen en dat heb ik er graag voor over.
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
Wat overblijft is online shoppen. Maar ja, lang niet zo leuk. En bovendien evenzogoed drama's. Madam wil alleen online shoppen bij de H en M. Niets mis mee, op zich, je kan er zeker leuke dingen vinden. Denk aan de jongensspijkerbroeken. Maar zij kiest weer dat ene shirtje met die schreeuwerige opdruk. Met hello kitty bijvoorbeeld. En als ik ergens een hekel aan heb....juist!
Help wat moet ik doen??
donderdag 23 december 2010 om 18:31
quote:iris1969 schreef op 23 december 2010 @ 18:26:
[...]
dat klinkt heel redelijk. Het dochtertje van TO wil echter wel "grote mensen"-kleding aan. Wat dan?
Dit is overigens een algemene vraag.Dan ga je op zoek naar compromissen. Geen grote mensenkleding, wel kinderkleding die jij wellicht niet altijd even mooi vindt maar je kind wel. Bijvoorbeeld.
[...]
dat klinkt heel redelijk. Het dochtertje van TO wil echter wel "grote mensen"-kleding aan. Wat dan?
Dit is overigens een algemene vraag.Dan ga je op zoek naar compromissen. Geen grote mensenkleding, wel kinderkleding die jij wellicht niet altijd even mooi vindt maar je kind wel. Bijvoorbeeld.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 23 december 2010 om 18:32
quote:Liselotte4 schreef op 23 december 2010 @ 18:18:
Waar ik me eigenlijk over verbaas is hoe vroeg sommige kinderen al met mode bezig zijn. Ik hoorde laatst van een vriendin dat haar zoontje van vier al aankwam met bepaalde eisen voor schoenen want dat droeg iedereen in zijn klas. (Heeft ie trouwens niet gekregen).
Vroeguh.. toen ik klein was, was ik helemaal niet zo met mode bezig. Ik kan me alleen herinneren dat ik als meisje geen rokje wou want daar kon je niet goed in buitenspelen. Mijn modebesef kwam pas toen ik naar de middelbareschool ging.
Hadden jullie dat vroeger ook, of waren jullie op de basisschool ook al bezig met kleding?
Ik wel! Niet met mode en trends, maar wél met kleding. Ik kom uit een familie waarin veel zelf gemaakt werd, deed daar van jongs af aan zelf aan mee. Ik tekende poppetjes met kleding die mooi vond, mijn moeder maakte dat vervolgens voor mij. Van de restjes stof maakte ik zelf poppenkleertjes, eerst met nietmachine, daarn a met naald en draad. Ik kon uren zoet zijn met poppetjes tekenen en kleding maken van restjes oud laken.
Ik had ook als kind al een redelijk excentrieke smaak, mijn moeder vond en vindt dat niet altijd geweldig, maar ze heeft altijd gewillig alles voor mij gemaakt. Van jurkje met aardbeienprint, fluogroene skatebroek, kleine huis op de prairie-ruitjesjurk tot aan de grond tot t-shirt en broek van zwaar zwart velours. Het past niet bij haar, ons gezin of het interieur, maar wel bij mij.
En daar ben ik nog steeds blij mee. Want hoe ik er uit zag, is hoe ik toen was (en nog wel een beetje ben). Ik zou natuurlijk veel dingen nu niet meer aan doen, maar het paste wel bij mij. Stel je voor dat mijn moeder me elke dag in spijkerbroek en saaie trui had gewurmd, of in van die afschuwelijke kleding die hier eerder werd genoemd... ik had me doodongelukkig gevoeld. Ik voelde me altijd al vreselijk in het verplichte giletje met kerst. Je moet je kinderen een eigen identiteit gunnen, het hoeft geen mini-me te worden.
Roze laarzen voor een jongetje zou ik overigens gewoon doen, als hij ze mooi vindt. Mijn broertje heeft als klein kind ook wel eens een jurkje aan gehad, omdat hij daarom vroeg. Waarom niet? Ik heb later ook vaak genoeg jongenskleding gedragen. Shop nu nog wel eens op de herenafdeling - als de maat goed zit, en het ziet er leuk uit, wie controleert dan of het wel van de dames is? Ik zou aan mijn kinderen willen leren dat het het belangrijkst is dat ze zich zélf lekker voelen in wat ze dragen.
Maar wie weet krijg ik als kind later wel een ongelofelijk tutje dat alleen maar bloesjes met rechtopstaand kraagje wil dragen, en poloshirtjes en plooirokjes. Het kan raar lopen hè ...
Waar ik me eigenlijk over verbaas is hoe vroeg sommige kinderen al met mode bezig zijn. Ik hoorde laatst van een vriendin dat haar zoontje van vier al aankwam met bepaalde eisen voor schoenen want dat droeg iedereen in zijn klas. (Heeft ie trouwens niet gekregen).
Vroeguh.. toen ik klein was, was ik helemaal niet zo met mode bezig. Ik kan me alleen herinneren dat ik als meisje geen rokje wou want daar kon je niet goed in buitenspelen. Mijn modebesef kwam pas toen ik naar de middelbareschool ging.
Hadden jullie dat vroeger ook, of waren jullie op de basisschool ook al bezig met kleding?
Ik wel! Niet met mode en trends, maar wél met kleding. Ik kom uit een familie waarin veel zelf gemaakt werd, deed daar van jongs af aan zelf aan mee. Ik tekende poppetjes met kleding die mooi vond, mijn moeder maakte dat vervolgens voor mij. Van de restjes stof maakte ik zelf poppenkleertjes, eerst met nietmachine, daarn a met naald en draad. Ik kon uren zoet zijn met poppetjes tekenen en kleding maken van restjes oud laken.
Ik had ook als kind al een redelijk excentrieke smaak, mijn moeder vond en vindt dat niet altijd geweldig, maar ze heeft altijd gewillig alles voor mij gemaakt. Van jurkje met aardbeienprint, fluogroene skatebroek, kleine huis op de prairie-ruitjesjurk tot aan de grond tot t-shirt en broek van zwaar zwart velours. Het past niet bij haar, ons gezin of het interieur, maar wel bij mij.
En daar ben ik nog steeds blij mee. Want hoe ik er uit zag, is hoe ik toen was (en nog wel een beetje ben). Ik zou natuurlijk veel dingen nu niet meer aan doen, maar het paste wel bij mij. Stel je voor dat mijn moeder me elke dag in spijkerbroek en saaie trui had gewurmd, of in van die afschuwelijke kleding die hier eerder werd genoemd... ik had me doodongelukkig gevoeld. Ik voelde me altijd al vreselijk in het verplichte giletje met kerst. Je moet je kinderen een eigen identiteit gunnen, het hoeft geen mini-me te worden.
Roze laarzen voor een jongetje zou ik overigens gewoon doen, als hij ze mooi vindt. Mijn broertje heeft als klein kind ook wel eens een jurkje aan gehad, omdat hij daarom vroeg. Waarom niet? Ik heb later ook vaak genoeg jongenskleding gedragen. Shop nu nog wel eens op de herenafdeling - als de maat goed zit, en het ziet er leuk uit, wie controleert dan of het wel van de dames is? Ik zou aan mijn kinderen willen leren dat het het belangrijkst is dat ze zich zélf lekker voelen in wat ze dragen.
Maar wie weet krijg ik als kind later wel een ongelofelijk tutje dat alleen maar bloesjes met rechtopstaand kraagje wil dragen, en poloshirtjes en plooirokjes. Het kan raar lopen hè ...
donderdag 23 december 2010 om 18:32
Mijn jongens zijn er eigenlijk nooit bij als ik kleding voor ze koop. Ik geloof dat ik mijn kinderen niet ongelukkiger kan maken dan ze een middag mee te nemen kleren passen in een kerstdrukke stad.
Ik weet wel wat ze leuk vinden en wat ik leuk vind...en dat koop ik dan. Nooit problemen gehad. Wel dat iets terug moest omdat het te groot/klein was of niet lekker zat....maar nooit dat ze iets lelijk vonden.
Ik weet wel wat ze leuk vinden en wat ik leuk vind...en dat koop ik dan. Nooit problemen gehad. Wel dat iets terug moest omdat het te groot/klein was of niet lekker zat....maar nooit dat ze iets lelijk vonden.
donderdag 23 december 2010 om 18:33
quote:Poezewoes schreef op 23 december 2010 @ 18:29:
[...]
Ook als dat snollige kleding is?
Nee dat is een absolute no-no. Het mag wel wat "goedkoper"dan mijn zus eigenlijk wil, maar er is een grens.
Niet alle kinderen zijn gelijk. Niet ieder kind heeft een uitgesproken voorkeur voor kleding. De één zal dus wel met moeders smaak meegaan, de ander niet. En het gaat hier dus om de kinderen die niet met moeders smaak mee gaan. Niet alles is opvoeding, een kind heeft ook een eigen persoonlijkheid. Je past je opvoeding aan aan je kind, niet je kind aan je opvoeding.
Daar ben ik het niet mee eens, je normen en waarden (die zich ook uiten in je kleding) geef je aan ieder kind mee, ongeacht het karakter. Zo deed mijn moeder dat, zo doet mijn zus dat en zo zou ik het ook doen.
[...]
Ook als dat snollige kleding is?
Nee dat is een absolute no-no. Het mag wel wat "goedkoper"dan mijn zus eigenlijk wil, maar er is een grens.
Niet alle kinderen zijn gelijk. Niet ieder kind heeft een uitgesproken voorkeur voor kleding. De één zal dus wel met moeders smaak meegaan, de ander niet. En het gaat hier dus om de kinderen die niet met moeders smaak mee gaan. Niet alles is opvoeding, een kind heeft ook een eigen persoonlijkheid. Je past je opvoeding aan aan je kind, niet je kind aan je opvoeding.
Daar ben ik het niet mee eens, je normen en waarden (die zich ook uiten in je kleding) geef je aan ieder kind mee, ongeacht het karakter. Zo deed mijn moeder dat, zo doet mijn zus dat en zo zou ik het ook doen.
donderdag 23 december 2010 om 18:34
donderdag 23 december 2010 om 18:34
quote:iris1969 schreef op 23 december 2010 @ 18:25:
[...]
Dat weet ik, maar ik weet dat wel en ik moet er naast lopen.Waar het mij omgaat is dat je haar een 'snolletje in wording' noemt. Dat vind ik nogal een harde omschrijving voor een 8-jarig meisje. Ze is geen snolletje. Ze kiest nu voor kleding die bepaalde volwassenen als snollig (eh.. is dat een woord?) zouden omschrijven.
[...]
Dat weet ik, maar ik weet dat wel en ik moet er naast lopen.Waar het mij omgaat is dat je haar een 'snolletje in wording' noemt. Dat vind ik nogal een harde omschrijving voor een 8-jarig meisje. Ze is geen snolletje. Ze kiest nu voor kleding die bepaalde volwassenen als snollig (eh.. is dat een woord?) zouden omschrijven.
donderdag 23 december 2010 om 18:35
quote:Poezewoes schreef op 23 december 2010 @ 18:31:
[...]
Dan ga je op zoek naar compromissen. Geen grote mensenkleding, wel kinderkleding die jij wellicht niet altijd even mooi vindt maar je kind wel. Bijvoorbeeld.Zoals TO het doet volgens mij en toch kreeg ze veel weerstand (niet van jou en wederom niet op de namen gelet ). Ik vind haar weerstand dan ook doodnormaal, al zou ik zelf nog standvaster zijn.
[...]
Dan ga je op zoek naar compromissen. Geen grote mensenkleding, wel kinderkleding die jij wellicht niet altijd even mooi vindt maar je kind wel. Bijvoorbeeld.Zoals TO het doet volgens mij en toch kreeg ze veel weerstand (niet van jou en wederom niet op de namen gelet ). Ik vind haar weerstand dan ook doodnormaal, al zou ik zelf nog standvaster zijn.
donderdag 23 december 2010 om 18:36
quote:iris1969 schreef op 23 december 2010 @ 18:13:
Ik ben trouwens verbaasd over de tolerantie van sommige dames ten opzichte van de kleding die TO noemt. Mogen jullie jonge dochters dan echt in een glimlegging, schoudertop met glitteropdruk en wat al niet meer?Nee dat zou ze niet mogen, maar dat vind ik onder ordinair vallen. Ik vind kinderen in kinderkleding het leukst en welke kinderkleding ze dan kiest dara is ze behoorlijk vrij in. Maar nepvolwassenkleding, met bijbehorende associaties nee dat mag ze niet en gelukkig vind ze dat zelf ook helemaal niks. Bij het kerstdiner had d'r vriendin een jurk aan met spaghettibandjes en decolleté (althans bij een volwassene had het een decolleté geworden ), met hoge hakken (kind is 7) aan en dochter vroeg later waarom d'r vriendin d'r zo bij liep dat dat toch gewoon heel lelijk was. Goede smaak dus mijn dochter
Ik ben trouwens verbaasd over de tolerantie van sommige dames ten opzichte van de kleding die TO noemt. Mogen jullie jonge dochters dan echt in een glimlegging, schoudertop met glitteropdruk en wat al niet meer?Nee dat zou ze niet mogen, maar dat vind ik onder ordinair vallen. Ik vind kinderen in kinderkleding het leukst en welke kinderkleding ze dan kiest dara is ze behoorlijk vrij in. Maar nepvolwassenkleding, met bijbehorende associaties nee dat mag ze niet en gelukkig vind ze dat zelf ook helemaal niks. Bij het kerstdiner had d'r vriendin een jurk aan met spaghettibandjes en decolleté (althans bij een volwassene had het een decolleté geworden ), met hoge hakken (kind is 7) aan en dochter vroeg later waarom d'r vriendin d'r zo bij liep dat dat toch gewoon heel lelijk was. Goede smaak dus mijn dochter
donderdag 23 december 2010 om 18:37
quote:Liselotte4 schreef op 23 december 2010 @ 18:34:
[...]
Waar het mij omgaat is dat je haar een 'snolletje in wording' noemt. Dat vind ik nogal een harde omschrijving voor een 8-jarig meisje. Ze is geen snolletje. Ze kiest nu voor kleding die bepaalde volwassenen als snollig (eh.. is dat een woord?) zouden omschrijven.Je begrijpt toch wat ik bedoel of niet? Ze oogt als een snolletje met die goedkope kleding aan. Daar gaat het mij om.
[...]
Waar het mij omgaat is dat je haar een 'snolletje in wording' noemt. Dat vind ik nogal een harde omschrijving voor een 8-jarig meisje. Ze is geen snolletje. Ze kiest nu voor kleding die bepaalde volwassenen als snollig (eh.. is dat een woord?) zouden omschrijven.Je begrijpt toch wat ik bedoel of niet? Ze oogt als een snolletje met die goedkope kleding aan. Daar gaat het mij om.
donderdag 23 december 2010 om 18:38
quote:iris1969 schreef op 23 december 2010 @ 18:22:
[...]
Ja dat oogt als een snolletje, ik zeg niet dat ze innerlijk zo is, maar haar uiterlijk geeft dan wel het verkeerde goedkope signaal af. Ik zou haar zeker niet haar gang laten gaan, een glittersjaal of ballerina's is meer dan zat.Nou, ik hou niet zo van de opmerking "dat zegt meer over jou dan over..." maar in dit geval gooi ik hem er toch in. Als een volwassene een meisje van 8 !!! als een snolletje betitelt, dan zegt dat meer over die volwassene dan over dat "snolletje".
[...]
Ja dat oogt als een snolletje, ik zeg niet dat ze innerlijk zo is, maar haar uiterlijk geeft dan wel het verkeerde goedkope signaal af. Ik zou haar zeker niet haar gang laten gaan, een glittersjaal of ballerina's is meer dan zat.Nou, ik hou niet zo van de opmerking "dat zegt meer over jou dan over..." maar in dit geval gooi ik hem er toch in. Als een volwassene een meisje van 8 !!! als een snolletje betitelt, dan zegt dat meer over die volwassene dan over dat "snolletje".
Am Yisrael Chai!
donderdag 23 december 2010 om 18:38
quote:Sunemom schreef op 23 december 2010 @ 18:36:
[...]
Nee dat zou ze niet mogen, maar dat vind ik onder ordinair vallen. Ik vind kinderen in kinderkleding het leukst en welke kinderkleding ze dan kiest dara is ze behoorlijk vrij in. Maar nepvolwassenkleding, met bijbehorende associaties nee dat mag ze niet en gelukkig vind ze dat zelf ook helemaal niks. Dus dan snap je TO wel? Ik dacht al dat ik zo vreemd was.
[...]
Nee dat zou ze niet mogen, maar dat vind ik onder ordinair vallen. Ik vind kinderen in kinderkleding het leukst en welke kinderkleding ze dan kiest dara is ze behoorlijk vrij in. Maar nepvolwassenkleding, met bijbehorende associaties nee dat mag ze niet en gelukkig vind ze dat zelf ook helemaal niks. Dus dan snap je TO wel? Ik dacht al dat ik zo vreemd was.
donderdag 23 december 2010 om 18:38
quote:iris1969 schreef op 23 december 2010 @ 18:33:
[...]Niet alle kinderen zijn gelijk. Niet ieder kind heeft een uitgesproken voorkeur voor kleding. De één zal dus wel met moeders smaak meegaan, de ander niet. En het gaat hier dus om de kinderen die niet met moeders smaak mee gaan. Niet alles is opvoeding, een kind heeft ook een eigen persoonlijkheid. Je past je opvoeding aan aan je kind, niet je kind aan je opvoeding.
Daar ben ik het niet mee eens, je normen en waarden (die zich ook uiten in je kleding) geef je aan ieder kind mee, ongeacht het karakter. Zo deed mijn moeder dat, zo doet mijn zus dat en zo zou ik het ook doen.Opvoeden is meer dan normen en waarden doorgeven. Ik geef wel degelijk mijn normen en waarden door aan mijn dochter, bepaalde kleding mag niet. Maar binnen die grenzen valt er nog genoeg te kiezen. Het ene kind heeft meer behoefte aan eigen keuzes maken binnen die grenzen dan het andere kind. En daar kijk je dus naar en reageer je op.
[...]Niet alle kinderen zijn gelijk. Niet ieder kind heeft een uitgesproken voorkeur voor kleding. De één zal dus wel met moeders smaak meegaan, de ander niet. En het gaat hier dus om de kinderen die niet met moeders smaak mee gaan. Niet alles is opvoeding, een kind heeft ook een eigen persoonlijkheid. Je past je opvoeding aan aan je kind, niet je kind aan je opvoeding.
Daar ben ik het niet mee eens, je normen en waarden (die zich ook uiten in je kleding) geef je aan ieder kind mee, ongeacht het karakter. Zo deed mijn moeder dat, zo doet mijn zus dat en zo zou ik het ook doen.Opvoeden is meer dan normen en waarden doorgeven. Ik geef wel degelijk mijn normen en waarden door aan mijn dochter, bepaalde kleding mag niet. Maar binnen die grenzen valt er nog genoeg te kiezen. Het ene kind heeft meer behoefte aan eigen keuzes maken binnen die grenzen dan het andere kind. En daar kijk je dus naar en reageer je op.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 23 december 2010 om 18:38
quote:fashionvictim schreef op 23 december 2010 @ 17:31:
[...]
Mee eens, over die uitstraling van je kind. Soms heb je weleens dat je ergens bent en dat er dan een ander kind in een shirtje loopt dat de jouwe ook heeft, en altijd valt mij dan op dat het echt heel lang duurt voordat ik me realiseer dat er een kind in de kleren van mijn zoon rondloopt. Gewoon, omdat het op een ander kind er zooooo anders uitziet.Dit is zoooo herkenbaar! Ik heb 2 jongens, dus kleinste zoon krijgt alles door van z'n broer. Maar wat bij m'n oudste echt heel leuk stond (ook Jottum trouwens ), staat bij de kleinste echt verschrikkelijk. Ik weet niet wat het is, shirt of trui is nog steeds leuk, maar het is het gewoon niet voor hem.
[...]
Mee eens, over die uitstraling van je kind. Soms heb je weleens dat je ergens bent en dat er dan een ander kind in een shirtje loopt dat de jouwe ook heeft, en altijd valt mij dan op dat het echt heel lang duurt voordat ik me realiseer dat er een kind in de kleren van mijn zoon rondloopt. Gewoon, omdat het op een ander kind er zooooo anders uitziet.Dit is zoooo herkenbaar! Ik heb 2 jongens, dus kleinste zoon krijgt alles door van z'n broer. Maar wat bij m'n oudste echt heel leuk stond (ook Jottum trouwens ), staat bij de kleinste echt verschrikkelijk. Ik weet niet wat het is, shirt of trui is nog steeds leuk, maar het is het gewoon niet voor hem.
donderdag 23 december 2010 om 18:39
quote:fashionvictim schreef op 23 december 2010 @ 18:38:
[...]
Nou, ik hou niet zo van de opmerking "dat zegt meer over jou dan over..." maar in dit geval gooi ik hem er toch in. Als een volwassene een meisje van 8 !!! als een snolletje betitelt, dan zegt dat meer over die volwassene dan over dat "snolletje".Ach wel nee, niet zo overgevoelig doen .
[...]
Nou, ik hou niet zo van de opmerking "dat zegt meer over jou dan over..." maar in dit geval gooi ik hem er toch in. Als een volwassene een meisje van 8 !!! als een snolletje betitelt, dan zegt dat meer over die volwassene dan over dat "snolletje".Ach wel nee, niet zo overgevoelig doen .
donderdag 23 december 2010 om 18:39
Poez heeft gelijk, een kind is geen onbeschreven blad dat je geheel naar eigen inzicht kan kneden. Ze nemen gewoon hun eigen persoonlijkheid en karakter mee. Daar kun je wel het een en ander aan veranderen, maar nooit helemaal.
Dus ik weiger mijn zoon die van roze houdt nu alle meisjesshirts. Maar als hij ouder is, koopt hij het gewoon zelf als hij het dan nog wil. Misschien blijkt hij wel homoseksueel, of travestiet. Nou het zij zo.
Dus ik weiger mijn zoon die van roze houdt nu alle meisjesshirts. Maar als hij ouder is, koopt hij het gewoon zelf als hij het dan nog wil. Misschien blijkt hij wel homoseksueel, of travestiet. Nou het zij zo.
donderdag 23 december 2010 om 18:40
quote:Poezewoes schreef op 23 december 2010 @ 18:38:
[...]
Opvoeden is meer dan normen en waarden doorgeven. Ik geef wel degelijk mijn normen en waarden door aan mijn dochter, bepaalde kleding mag niet. Maar binnen die grenzen valt er nog genoeg te kiezen. Het ene kind heeft meer behoefte aan eigen keuzes maken binnen die grenzen dan het andere kind. En daar kijk je dus naar en reageer je op.Dat klinkt logisch al denk ik dat TO grover geschut nodig heeft met haar dochtertje.
[...]
Opvoeden is meer dan normen en waarden doorgeven. Ik geef wel degelijk mijn normen en waarden door aan mijn dochter, bepaalde kleding mag niet. Maar binnen die grenzen valt er nog genoeg te kiezen. Het ene kind heeft meer behoefte aan eigen keuzes maken binnen die grenzen dan het andere kind. En daar kijk je dus naar en reageer je op.Dat klinkt logisch al denk ik dat TO grover geschut nodig heeft met haar dochtertje.
donderdag 23 december 2010 om 18:41
quote:iris1969 schreef op 23 december 2010 @ 18:35:
[...]
Zoals TO het doet volgens mij en toch kreeg ze veel weerstand (niet van jou en wederom niet op de namen gelet ). Ik vind haar weerstand dan ook doodnormaal, al zou ik zelf nog standvaster zijn.
Tsja, dat weet je niet. Je groeit met je kind mee. Ik doe dingen heel anders dan ik dacht het te zullen doen toen ik nog geen kind had.
Overigens vind ik niet dat TO het zo doet. Ze keurt ook bepaalde doodnormale kinderkleding af omdat zij het niet mooi vindt. Wat is er mis met Hello Kitty? Of bepaalde kleuren? Ik zou er niet in lopen, maar als een 8/jarige dat nu mooi vindt?
[...]
Zoals TO het doet volgens mij en toch kreeg ze veel weerstand (niet van jou en wederom niet op de namen gelet ). Ik vind haar weerstand dan ook doodnormaal, al zou ik zelf nog standvaster zijn.
Tsja, dat weet je niet. Je groeit met je kind mee. Ik doe dingen heel anders dan ik dacht het te zullen doen toen ik nog geen kind had.
Overigens vind ik niet dat TO het zo doet. Ze keurt ook bepaalde doodnormale kinderkleding af omdat zij het niet mooi vindt. Wat is er mis met Hello Kitty? Of bepaalde kleuren? Ik zou er niet in lopen, maar als een 8/jarige dat nu mooi vindt?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 23 december 2010 om 18:43
quote:xxxlondon schreef op 23 december 2010 @ 18:32:
Mijn jongens zijn er eigenlijk nooit bij als ik kleding voor ze koop. Ik geloof dat ik mijn kinderen niet ongelukkiger kan maken dan ze een middag mee te nemen kleren passen in een kerstdrukke stad.
Ik weet wel wat ze leuk vinden en wat ik leuk vind...en dat koop ik dan. Nooit problemen gehad. Wel dat iets terug moest omdat het te groot/klein was of niet lekker zat....maar nooit dat ze iets lelijk vonden.Ik heb 2 jongens en ga eigenlijk nooit met ze winkelen. Ze zijn 4 en 6 en trekken gewoon braaf aan wat ik klaar leg. Maar ik weet wat ze leuk vinden, dat maakt het misschien ook makkelijk. Al vindt m'n jongste zoon sommige dingen die hij van z'n grote broer krijgt niet leuk, maar dan snap ik ook wel waarom.
Mijn jongens zijn er eigenlijk nooit bij als ik kleding voor ze koop. Ik geloof dat ik mijn kinderen niet ongelukkiger kan maken dan ze een middag mee te nemen kleren passen in een kerstdrukke stad.
Ik weet wel wat ze leuk vinden en wat ik leuk vind...en dat koop ik dan. Nooit problemen gehad. Wel dat iets terug moest omdat het te groot/klein was of niet lekker zat....maar nooit dat ze iets lelijk vonden.Ik heb 2 jongens en ga eigenlijk nooit met ze winkelen. Ze zijn 4 en 6 en trekken gewoon braaf aan wat ik klaar leg. Maar ik weet wat ze leuk vinden, dat maakt het misschien ook makkelijk. Al vindt m'n jongste zoon sommige dingen die hij van z'n grote broer krijgt niet leuk, maar dan snap ik ook wel waarom.
donderdag 23 december 2010 om 18:45
quote:Liselotte4 schreef op 23 december 2010 @ 18:18:
Vroeguh.. toen ik klein was, was ik helemaal niet zo met mode bezig. Ik kan me alleen herinneren dat ik als meisje geen rokje wou want daar kon je niet goed in buitenspelen. Mijn modebesef kwam pas toen ik naar de middelbareschool ging.
Hadden jullie dat vroeger ook, of waren jullie op de basisschool ook al bezig met kleding?
Vroeger toen ik op de basisschool zat, was een schooluniform verplicht, echt ideaal. Buiten schooltijd moest kleding vooral gemakkelijk zitten en vies mogen worden...
Op mijn middelbareschool (in Australie) deedt men gelukkig niet moeilijk, wat betreft kleding. Iedereen kon aantrekken wat hij/zij wilde, je werd er echt niet op afgerekend als je geen merkkleren aan had.
Vroeguh.. toen ik klein was, was ik helemaal niet zo met mode bezig. Ik kan me alleen herinneren dat ik als meisje geen rokje wou want daar kon je niet goed in buitenspelen. Mijn modebesef kwam pas toen ik naar de middelbareschool ging.
Hadden jullie dat vroeger ook, of waren jullie op de basisschool ook al bezig met kleding?
Vroeger toen ik op de basisschool zat, was een schooluniform verplicht, echt ideaal. Buiten schooltijd moest kleding vooral gemakkelijk zitten en vies mogen worden...
Op mijn middelbareschool (in Australie) deedt men gelukkig niet moeilijk, wat betreft kleding. Iedereen kon aantrekken wat hij/zij wilde, je werd er echt niet op afgerekend als je geen merkkleren aan had.
donderdag 23 december 2010 om 18:45
Ik werk er ook hard aan dat ons gezin een bepaald iets uitstraalt. Dat we gelukkig zijn. Dat we leuke mensen zijn met geweldige kinderen.
En tuurlijk houdt mijn dochter van ordinaire glittermeuk. Dat krijgt ze ook. Voor thuis. Want dat zijn geen buitenkleren. Jommetje houdt van alles waar zijn grote zus van houdt, dus ook van roze en glitters. Bij de laatste schoenenjacht zijn we dus maar gaan vragen aan de verkoopster waar de roze jongensschoenen stonden. 'Sorry, die zijn nèt uitverkocht!'. Goed compromis gevonden: stoere jongensschoenen met een beetje glitter op de hiel. Hij is er dolblij mee.
Dochter heeft lastige voeten en is dus al lang blij als ze uberhaupt een keuze heeft in schoenen die passen. Heeft zich erbij neergelegd dat 'MegaMindy' schoenen niet eens gepast gaan worden, omdat ik die niet mooi vind.
Het zal mij worst wezen wat mensen van onze kledingkeus denken. Ik weet prima wat mij mooi staat en wat goed staat bij mijn kinderen. En Lief draagt wat ie zelf wil, en vaak is dat comfortabel en derhalve niet hip, maar hij straalt wel uit wat ik 'graag wil dat mijn gezin uitstraalt': dat ie gelukkig is met zijn gezin.
Ik ben zo blij dat ik me niet druk hoef te maken over welk merk kleding bij ons als gezin zou moeten passen. Dan heb ik namelijk meer tijd voor gewoon gelukkig zijn. En voor leuke kleren voor mezelf zoeken
En tuurlijk houdt mijn dochter van ordinaire glittermeuk. Dat krijgt ze ook. Voor thuis. Want dat zijn geen buitenkleren. Jommetje houdt van alles waar zijn grote zus van houdt, dus ook van roze en glitters. Bij de laatste schoenenjacht zijn we dus maar gaan vragen aan de verkoopster waar de roze jongensschoenen stonden. 'Sorry, die zijn nèt uitverkocht!'. Goed compromis gevonden: stoere jongensschoenen met een beetje glitter op de hiel. Hij is er dolblij mee.
Dochter heeft lastige voeten en is dus al lang blij als ze uberhaupt een keuze heeft in schoenen die passen. Heeft zich erbij neergelegd dat 'MegaMindy' schoenen niet eens gepast gaan worden, omdat ik die niet mooi vind.
Het zal mij worst wezen wat mensen van onze kledingkeus denken. Ik weet prima wat mij mooi staat en wat goed staat bij mijn kinderen. En Lief draagt wat ie zelf wil, en vaak is dat comfortabel en derhalve niet hip, maar hij straalt wel uit wat ik 'graag wil dat mijn gezin uitstraalt': dat ie gelukkig is met zijn gezin.
Ik ben zo blij dat ik me niet druk hoef te maken over welk merk kleding bij ons als gezin zou moeten passen. Dan heb ik namelijk meer tijd voor gewoon gelukkig zijn. En voor leuke kleren voor mezelf zoeken
donderdag 23 december 2010 om 18:46
quote:flint schreef op 23 december 2010 @ 18:43:
[...]
Ik heb 2 jongens en ga eigenlijk nooit met ze winkelen. Ze zijn 4 en 6 en trekken gewoon braaf aan wat ik klaar leg. Maar ik weet wat ze leuk vinden, dat maakt het misschien ook makkelijk. Al vindt m'n jongste zoon sommige dingen die hij van z'n grote broer krijgt niet leuk, maar dan snap ik ook wel waarom.Ja, bij mij dus net zo. Mijn oudste is wat steviger dus ik koop wel nieuwe smallere broeken voor mijn jongste. Truien, overhempjes, t-shirts enzo gaan moeiteloos naar de jongste. Soms komt er nog iets boven water en dan roep hij : "hé mam, heb ik een nieuwe trui"...en die heb ik dan achterin de kast van zijn broer gevonden.
[...]
Ik heb 2 jongens en ga eigenlijk nooit met ze winkelen. Ze zijn 4 en 6 en trekken gewoon braaf aan wat ik klaar leg. Maar ik weet wat ze leuk vinden, dat maakt het misschien ook makkelijk. Al vindt m'n jongste zoon sommige dingen die hij van z'n grote broer krijgt niet leuk, maar dan snap ik ook wel waarom.Ja, bij mij dus net zo. Mijn oudste is wat steviger dus ik koop wel nieuwe smallere broeken voor mijn jongste. Truien, overhempjes, t-shirts enzo gaan moeiteloos naar de jongste. Soms komt er nog iets boven water en dan roep hij : "hé mam, heb ik een nieuwe trui"...en die heb ik dan achterin de kast van zijn broer gevonden.
donderdag 23 december 2010 om 18:46
quote:Poezewoes schreef op 23 december 2010 @ 18:41:
[...]
Tsja, dat weet je niet. Je groeit met je kind mee. Ik doe dingen heel anders dan ik dacht het te zullen doen toen ik nog geen kind had.
Overigens vind ik niet dat TO het zo doet. Ze keurt ook bepaalde doodnormale kinderkleding af omdat zij het niet mooi vindt. Wat is er mis met Hello Kitty? Of bepaalde kleuren? Ik zou er niet in lopen, maar als een 8/jarige dat nu mooi vindt?
Zo te lezen is ze nogal van de donkerblauwe kakkleding en dan is het wel even slikken als Barbie naast je loopt.
Ik zou dat zeer zeker niet toestaan en dat is ook niet nodig, want mijn nichtje wil nu ook harembroeken en Uggs en ondanks die moddemissers () ziet ze er nog steeds fantastisch uit. Zij blij, haar moeder blij.
[...]
Tsja, dat weet je niet. Je groeit met je kind mee. Ik doe dingen heel anders dan ik dacht het te zullen doen toen ik nog geen kind had.
Overigens vind ik niet dat TO het zo doet. Ze keurt ook bepaalde doodnormale kinderkleding af omdat zij het niet mooi vindt. Wat is er mis met Hello Kitty? Of bepaalde kleuren? Ik zou er niet in lopen, maar als een 8/jarige dat nu mooi vindt?
Zo te lezen is ze nogal van de donkerblauwe kakkleding en dan is het wel even slikken als Barbie naast je loopt.
Ik zou dat zeer zeker niet toestaan en dat is ook niet nodig, want mijn nichtje wil nu ook harembroeken en Uggs en ondanks die moddemissers () ziet ze er nog steeds fantastisch uit. Zij blij, haar moeder blij.
