Kinderen
alle pijlers
Ervaring met keizersnede?
dinsdag 24 juni 2008 om 17:09
Ik ben pas geleden bevallen met een spoed ks. Omdat ik ook nog naar een ander ziekenhuis ben verplaatsd, heb ik niet veel informatie ontvangen over het herstel, en over wat je nu wel en niet mag. Op het internet is ook niet veel te vinden, behalve dat je eerste weken haast niets mag doen.
Na hoe lange tijd zijn jullie weer gaan sporten?
was je baarmoeder weer geslonken? (en ook je buik)
Hoe verliep een volgende bevalling?
Na hoe lange tijd zijn jullie weer gaan sporten?
was je baarmoeder weer geslonken? (en ook je buik)
Hoe verliep een volgende bevalling?
zaterdag 28 juni 2008 om 23:09
Gizz, zoals het bij jou ging klinkt het bijna romantisch! Ik denk ook dat het heel veel uitmaakt hoe het ziekenhuis ermee omgaat. Hier heb ik het niet als goed ervaren, ze hebben me in het ziekenhuis echt laten aanmodderen met de borstvoeding. Omdat ze mijn dochter ook nog gelijk flesjes hebben gegeven heeft dochter nooit goed uit mijn borst gedronken. En verder was het ook allemaal nogal onpersoonlijk. Erg jammer!
Bibi, ik merk ook dat, hoewel de keizersnede een opluchting was en ik 100% achter die beslissing sta, ik het er emotioneel ook best moeilijk mee heb (gehad). Maar dan niet zozeer met de keizersnede zelf, maar meer met heel de aanloop er naartoe en daarna toen mijn dochter werd afgevoerd naar de high care. Ik hoop dat ik nog een keer een natuurlijke bevalling mee mag maken die wel goed gaat. Mocht het nog een keizersnede worden, dan weet ik nu in ieder geval hoe ik een aantal dingen wel en niet wil.
Bibi, ik merk ook dat, hoewel de keizersnede een opluchting was en ik 100% achter die beslissing sta, ik het er emotioneel ook best moeilijk mee heb (gehad). Maar dan niet zozeer met de keizersnede zelf, maar meer met heel de aanloop er naartoe en daarna toen mijn dochter werd afgevoerd naar de high care. Ik hoop dat ik nog een keer een natuurlijke bevalling mee mag maken die wel goed gaat. Mocht het nog een keizersnede worden, dan weet ik nu in ieder geval hoe ik een aantal dingen wel en niet wil.
zondag 29 juni 2008 om 18:07
Hi meis
Ik ben precies een week geleden ook dmv keizersnede bevallen na 13 uur ellende vooraf. Ik ga dit topic dus even goed in de gaten houden!
Mijn herstel kwam goed op gang: na 2 dagen liep ik alweer rond in het ziekenhuis en op dag 4 mocht ik naar huis. Helaas heb ik toen extreme obstipatie gekregen en daar zoveel pijn van gehad dat ik 3 dagen echt helemaal van de wereld ben geweest. Pas sinds gisteren kan ik weer naar de wc en knap ik zienderogen op.
Ik ben precies een week geleden ook dmv keizersnede bevallen na 13 uur ellende vooraf. Ik ga dit topic dus even goed in de gaten houden!
Mijn herstel kwam goed op gang: na 2 dagen liep ik alweer rond in het ziekenhuis en op dag 4 mocht ik naar huis. Helaas heb ik toen extreme obstipatie gekregen en daar zoveel pijn van gehad dat ik 3 dagen echt helemaal van de wereld ben geweest. Pas sinds gisteren kan ik weer naar de wc en knap ik zienderogen op.
zondag 29 juni 2008 om 18:35
Ik heb net even alles gelezen en ik herken zoveel! Ik heb het er ook moeilijk mee gehad dat het zo gegaan is... maar besef me wel dat het echt niet ging lukken. Ik ben ingeleid, met een ruggeprik die niet goed werkte. De ontsluiting bleef steken op 9 centimeter, persweeen kwamen niet, en na een uur op eigen kracht persen was de kleine eerder uit mijn bekken gekropen dan verder erin, ze lag zelfs nog niet ingedaald. Een tang of vacuum kon ook niet worden gebruikt. Gelukkig hoefde ik voor de ks niet volledig onder narcose maar konden ze de spinale ruggeprik inspuiten bij de epidurale (er is hier blijkbaar een verschil tussen??)
een keizersnede zou ik zo weer doen, maar een inleiding nooit meer! Het was mij duidelijk dat mijn lijf en de kleine er gewoon nog niet klaar voor waren, ze lag met 42 weken nog niet eens goed ingedaald.
De borstvoeding is bij mij ook niet goed gegaan. Dat kwam deels doordat het langzaam op gang kwam en deels doordat ik door mijn darmproblemen een paar dagen echt heel ziek ben geweest en dus zelf echt niet kon voeden. Ik kolf nu nog 2x per dag een flesje af en geef verder kunstvoeding. Ik twijfel erg of ik de bv nu wel of niet verder op gang moet gaan brengen... wat zijn jullie ervaringen met bv na een ks?
een keizersnede zou ik zo weer doen, maar een inleiding nooit meer! Het was mij duidelijk dat mijn lijf en de kleine er gewoon nog niet klaar voor waren, ze lag met 42 weken nog niet eens goed ingedaald.
De borstvoeding is bij mij ook niet goed gegaan. Dat kwam deels doordat het langzaam op gang kwam en deels doordat ik door mijn darmproblemen een paar dagen echt heel ziek ben geweest en dus zelf echt niet kon voeden. Ik kolf nu nog 2x per dag een flesje af en geef verder kunstvoeding. Ik twijfel erg of ik de bv nu wel of niet verder op gang moet gaan brengen... wat zijn jullie ervaringen met bv na een ks?
zondag 29 juni 2008 om 19:41
hier geen last van schuldgevoelens, de eerste keer was ik zelfs opgleucht dat de gyn zei dat het een KS werd. Ik was uitgeput na drie dagen weeen.
Borstvoeding ging de eerste keer niet goed, maar dat lag aan de baby. Heb bijna 1,5 maand live gevoed, met veel kloven en pijn, en daarna nog bijna 8 maanden fulltime gekolfd.
Bij de tweede ging (gaat, nu bijna vier maanden onderweg) de borstvoeding echt súper. Meisje dronk direct de eerste keer al melk, want ze spuugde snachts al melk uit (vanwege de misselijkheid door de KS).
Dus Elska; mijn tip: "gewoon" proberen! Als je baby zes weken is wordt de zuigreflex weer gestimuleerd, het zou zomaar kunnen dat het dan wel ineens goed gaat. Maar daarvoor, en al je andere vragen naar ervaringen en tips, verwijs ik je graag naar het borstvoedingsvragen-topic. Daar zitten erg veel meiden met veel verstand ervan!
Borstvoeding ging de eerste keer niet goed, maar dat lag aan de baby. Heb bijna 1,5 maand live gevoed, met veel kloven en pijn, en daarna nog bijna 8 maanden fulltime gekolfd.
Bij de tweede ging (gaat, nu bijna vier maanden onderweg) de borstvoeding echt súper. Meisje dronk direct de eerste keer al melk, want ze spuugde snachts al melk uit (vanwege de misselijkheid door de KS).
Dus Elska; mijn tip: "gewoon" proberen! Als je baby zes weken is wordt de zuigreflex weer gestimuleerd, het zou zomaar kunnen dat het dan wel ineens goed gaat. Maar daarvoor, en al je andere vragen naar ervaringen en tips, verwijs ik je graag naar het borstvoedingsvragen-topic. Daar zitten erg veel meiden met veel verstand ervan!
zondag 29 juni 2008 om 20:41
Elska, ik zou het ook proberen weer op gang te krijgen, bel een lactatiekundige, dat heeft bij mij binnen 2 dagen de voeding zo goed op gang gebracht dat ik mijn dochter 6 maanden volledig heb kunnen voeden. Bij mijn volgende ga ik zeker niet 3 weken aanklooien met half bv/half fv, maar gelijk weer een lactatiekundige bellen als de bv weer niet op gang komt.
Nog gefeliciteerd trouwens met je dochter! Ik had je topic een beetje gevolgd en benieuwd hoe je bevalling uiteindelijk was gegaan.
Bibi wat naar dat je een rotervaring hebt met je ks, ik denk ook dat het echt aan het zh ligt, want ik kreeg ook alles te zien en een paar polaroids in mijn handen tijdens het hechten. Ik kon wel bv geven, ik legde mijn dochter in de rugbyhouding.
Nog gefeliciteerd trouwens met je dochter! Ik had je topic een beetje gevolgd en benieuwd hoe je bevalling uiteindelijk was gegaan.
Bibi wat naar dat je een rotervaring hebt met je ks, ik denk ook dat het echt aan het zh ligt, want ik kreeg ook alles te zien en een paar polaroids in mijn handen tijdens het hechten. Ik kon wel bv geven, ik legde mijn dochter in de rugbyhouding.
maandag 30 juni 2008 om 10:29
Wow ik ben heel blij met wat ik hier lees, dat het dus wel anders kan! Als ik de volgende keer weer een ks zou krijgen, zou ik ook vragen om een spiegel en of ik de navelstreng etc. mag zien en dat ik mijn kind graag zonder kleertjes wil vasthouden. De tranen sprongen me bijna in de ogen toen ik dat las van Gizz! Ik heb trouwens achteraf wel een paar foto's van de operatie gekregen, maar niet hoe ze er uit is gekomen. Maar ik ben heel blij dat ik die foto's tenminste heb. En het was bij mij een spoedkeizersnee midden in de nacht, daarom was er misschien wat minder aandacht voor dingen als een spiegel.
Bedankt voor de herkenning en de verhalen dus. Elska, bij mij kwam de bv ook moeilijk op gang. Ik wist niet dat dit een gevolg was van de ks en maakte me veel zorgen. Maar na een week ging het goed en kreeg ik stuwing. Dus het begin is moeizamer maar ook na een ks kan de bv prima op gang komen!! Ik zou, als je het wilt doorzetten, een lactatiedeskundige vragen, want niets is zo frustrerend als blijven aanmodderen met borstvoeding...
Bedankt voor de herkenning en de verhalen dus. Elska, bij mij kwam de bv ook moeilijk op gang. Ik wist niet dat dit een gevolg was van de ks en maakte me veel zorgen. Maar na een week ging het goed en kreeg ik stuwing. Dus het begin is moeizamer maar ook na een ks kan de bv prima op gang komen!! Ik zou, als je het wilt doorzetten, een lactatiedeskundige vragen, want niets is zo frustrerend als blijven aanmodderen met borstvoeding...
maandag 30 juni 2008 om 11:39
hi
hier ervaring met een tweede bevalling na een ks. Het hangt inderdaad van het ziekenhuis af hoe ze hier tegenover staan, en dan ook nog de gynocoloog, hoe die erover denkt. Dat wil namelijk ook nog wel eens anders zijn, is mijn ervaring.
Mijn eerste bevalling is na 24 uur weeen een ks geworden, doordat mijn zoontje niet indaalde en ik geen persweeen kreeg.
Bij mijn dochter werd ik goed in de gaten gehouden. Er werd al gezegd dat als mijn dochter groter zou worden dan mijn zoon, ik er rekening mee moest houden dat het weer een ks zou worden. Bij controles bleek ze steeds kleiner te zijn, dus zagen ze geen problemen voor een normale bevalling.
Bij week 38 werd er gekeken of er al iets gaande was voor een eventuele inleiding. Toen bleek dat mijn dochter nog steeds niet was ingedaald, kreeg ik het al wat benauwd. Ondanks dat dat nog tijdens de bevalling zou kunnen had ik er al geen goed gevoel over. Ik heb toen al met mijn gynocoloog de afspraak gemaakt dat als ik zou worden ingeleid (juist inleiden ivm controle op de bevalling), ze me niet telang zouden laten aanmodderen en als ik voor het middaguur geen volledige ontsluiting zou hebben er een ks gedaan zou worden.
Maar ze bleek groter te zijn dan verwacht en mijn bloeddruk ging teveel schommelen van laag naar heel hoog. Ik ben uiteindelijk besproken in de gynocologen vergadering omdat ze niet zo goed wisten wat ze met me aanmoesten.
Uiteindelijk mocht ik zeggen wat ik liever had en heb ik aangegeven dat ik het benauwd kreeg van alles en bang was dat het hetzelfde zou gaan als bij mijn zoontje. Ik heb dus besloten dat ik een ks wilde. Toen ik dat uitgesproken had gaf de gyn me 100 % gelijk en was dat ook zijn idee erover. Maar hij wilde mij het zelf horen zeggen omdat hij me tot niets wilde dwingen.
Mijn ervaring is dus dat ze mij zeker mee lieten beslissen en dat er niet alleen voor me werd besloten.
hier ervaring met een tweede bevalling na een ks. Het hangt inderdaad van het ziekenhuis af hoe ze hier tegenover staan, en dan ook nog de gynocoloog, hoe die erover denkt. Dat wil namelijk ook nog wel eens anders zijn, is mijn ervaring.
Mijn eerste bevalling is na 24 uur weeen een ks geworden, doordat mijn zoontje niet indaalde en ik geen persweeen kreeg.
Bij mijn dochter werd ik goed in de gaten gehouden. Er werd al gezegd dat als mijn dochter groter zou worden dan mijn zoon, ik er rekening mee moest houden dat het weer een ks zou worden. Bij controles bleek ze steeds kleiner te zijn, dus zagen ze geen problemen voor een normale bevalling.
Bij week 38 werd er gekeken of er al iets gaande was voor een eventuele inleiding. Toen bleek dat mijn dochter nog steeds niet was ingedaald, kreeg ik het al wat benauwd. Ondanks dat dat nog tijdens de bevalling zou kunnen had ik er al geen goed gevoel over. Ik heb toen al met mijn gynocoloog de afspraak gemaakt dat als ik zou worden ingeleid (juist inleiden ivm controle op de bevalling), ze me niet telang zouden laten aanmodderen en als ik voor het middaguur geen volledige ontsluiting zou hebben er een ks gedaan zou worden.
Maar ze bleek groter te zijn dan verwacht en mijn bloeddruk ging teveel schommelen van laag naar heel hoog. Ik ben uiteindelijk besproken in de gynocologen vergadering omdat ze niet zo goed wisten wat ze met me aanmoesten.
Uiteindelijk mocht ik zeggen wat ik liever had en heb ik aangegeven dat ik het benauwd kreeg van alles en bang was dat het hetzelfde zou gaan als bij mijn zoontje. Ik heb dus besloten dat ik een ks wilde. Toen ik dat uitgesproken had gaf de gyn me 100 % gelijk en was dat ook zijn idee erover. Maar hij wilde mij het zelf horen zeggen omdat hij me tot niets wilde dwingen.
Mijn ervaring is dus dat ze mij zeker mee lieten beslissen en dat er niet alleen voor me werd besloten.
maandag 30 juni 2008 om 13:03
Hoi!
even een paar tips voor als je een keizersnee krijgt:
Achteraf zijn foto's heel erg fijn om te bekijken, het gaat zo snel en je bent er gewoon niet helemaal bij als er zoveel met je gebeurt. Waarschijnlijk is er wel een assistent die voor je fotografeert, maar denk eraan (schrijf het op?) voor het geval dadt niet zo is...echt: foto's zijn belangrijk
Als je op de verloskamer/kraamafdeling aankomt is het zo heerlijk als je je baby bloot op jouw huid kunt voelen. Dit wordt niet overal gedaan, maar vond ik onmisbaar. Ik las het in dit topic ook van anderen. Als je weet dat je een ks krijgt, bespreek dit dan of schrijf het desnoods op een briefje. Je doet het nooit weer over en die momenten zijn onbetaalbaar!
even een paar tips voor als je een keizersnee krijgt:
Achteraf zijn foto's heel erg fijn om te bekijken, het gaat zo snel en je bent er gewoon niet helemaal bij als er zoveel met je gebeurt. Waarschijnlijk is er wel een assistent die voor je fotografeert, maar denk eraan (schrijf het op?) voor het geval dadt niet zo is...echt: foto's zijn belangrijk
Als je op de verloskamer/kraamafdeling aankomt is het zo heerlijk als je je baby bloot op jouw huid kunt voelen. Dit wordt niet overal gedaan, maar vond ik onmisbaar. Ik las het in dit topic ook van anderen. Als je weet dat je een ks krijgt, bespreek dit dan of schrijf het desnoods op een briefje. Je doet het nooit weer over en die momenten zijn onbetaalbaar!
maandag 30 juni 2008 om 16:56
Ik heb gelukkig ook foto's. Eentje van dat hara hoofdje net uit mn buik wordt getrokken, en de andere fotoos dat ze wordt beademt etc. Vooral die laatste fotoos vond ik fijn om te zien, dat is nl toch een lange periode geweest dat noch ik of papa bij haar was, en haar eerste momenten waren. We hadden ok ene video camera bij ons, omdat ik garag wilde dat mn vriend haar eerste badje zou filmen. Ik ging ervan uit dat ik dat in ieder geval niet zou kunnen zien in het zoekenhuis. Maar mn vriend was er ook niet bij (hij wilde bij mij blijven en ging niet mee met onze dochter toen ze naar het IC mocht). Ik herinner me dat iemand vroeg of ze in badje mocht en ik zei ja. Ook vroegen ze of ze een flesje mocht, die vragen gingen een beetje langs me heen, maar ik ging sowieso flesvoeding doen, dus dat was geen probleem.
Een spiegel lijkt mij echt eng!!!!! daT WILDE ik ook niet bij een eventuele vaginale bevalling, dus toch zeker niet bij een KS hoor, brrrr!
Ik ben afgelopen vrijdag bij de gyna geweest voor de controle (na 8 weken). Alles was goed, en mag weer gaan sporten (rustig aan beginnen). Spiraaltje mag na 3 mnd. Over een ks op verzoek was ze erg duidelijk: nee. Volgens mij heb ik dit al gezegd, maar goed, te lang inleiden en tang doen ze niet, en pomp alleen als het hoofdje er al goed door is. Verder zei ze dat ik bij een vgl zwschap 50% kans heb om weer zwschapsvergiftging te krijgen, en dan miscshien wel eerder.
Kikkie> erg fijn, ik hoop dat mocht ik ooit weer zwanger zijn ik ook zo'n fijne gyna tref. En zo niet dat zoek ik mn heil toch in Belgie....
En alle mama's die uren en uren weeen en narigheid hebben gehad, hebben julie geen ruggeprik gekregen????????? Omdat het zo lang duurde en omdat ik weeenversterkers kreeg, vroeg ik ene ruggeprik en die heb ik binnen een half uur gekregen! Anders had ik denk ik al heel snel om een ks gesmeekt!!!! Nu hield ik t nog 4 uur langer vol tot hun beslissing tot ks
Een spiegel lijkt mij echt eng!!!!! daT WILDE ik ook niet bij een eventuele vaginale bevalling, dus toch zeker niet bij een KS hoor, brrrr!
Ik ben afgelopen vrijdag bij de gyna geweest voor de controle (na 8 weken). Alles was goed, en mag weer gaan sporten (rustig aan beginnen). Spiraaltje mag na 3 mnd. Over een ks op verzoek was ze erg duidelijk: nee. Volgens mij heb ik dit al gezegd, maar goed, te lang inleiden en tang doen ze niet, en pomp alleen als het hoofdje er al goed door is. Verder zei ze dat ik bij een vgl zwschap 50% kans heb om weer zwschapsvergiftging te krijgen, en dan miscshien wel eerder.
Kikkie> erg fijn, ik hoop dat mocht ik ooit weer zwanger zijn ik ook zo'n fijne gyna tref. En zo niet dat zoek ik mn heil toch in Belgie....
En alle mama's die uren en uren weeen en narigheid hebben gehad, hebben julie geen ruggeprik gekregen????????? Omdat het zo lang duurde en omdat ik weeenversterkers kreeg, vroeg ik ene ruggeprik en die heb ik binnen een half uur gekregen! Anders had ik denk ik al heel snel om een ks gesmeekt!!!! Nu hield ik t nog 4 uur langer vol tot hun beslissing tot ks
maandag 30 juni 2008 om 20:41
Kikkie, fijn dat je uiteindelijk zelf de beslissing hebt mogen maken!
Elska, inderdaad niet aan blijven modderen met borstvoeding, maar de lactatiekundige bellen!
Vriend heeft gefilmd vanaf het moment dat dochter op de high care aankwam. Inderdaad onbetaalbaar. Nu kan ik tenminste zien wat er allemaal gebeurde toen ik nog op de OK lag. Filmen mocht niet op de OK, een assistent heeft wel foto's gemaakt, helaas een beetje onduidelijk. En ik heb heel het verhaal ook nog een aantal keer met vriend doorgenomen, wat wanneer gebeurde enzo. In mijn hoofd is het nog steeds een beetje wazig allemaal.
Elska, inderdaad niet aan blijven modderen met borstvoeding, maar de lactatiekundige bellen!
Vriend heeft gefilmd vanaf het moment dat dochter op de high care aankwam. Inderdaad onbetaalbaar. Nu kan ik tenminste zien wat er allemaal gebeurde toen ik nog op de OK lag. Filmen mocht niet op de OK, een assistent heeft wel foto's gemaakt, helaas een beetje onduidelijk. En ik heb heel het verhaal ook nog een aantal keer met vriend doorgenomen, wat wanneer gebeurde enzo. In mijn hoofd is het nog steeds een beetje wazig allemaal.
dinsdag 30 september 2008 om 19:36
Even dit topic omhoog halen.
Ik weet nu voor ongeveer 90% zeker dat ik een keizersnee krijg (over 3,5 week weet ik het helemaal zeker).
Ik heb hier voor 3 vaginale bevallingen gehad en hier dus geen ervaring mee.
Ik zit nu toch vooral met de volgende vraag:
Ik mag 6 weken niet tillen, behalve dan mijn 'newborn' is mij verteld. Ik heb echter ook nog een babydochter die tegen die tijd 14,5 maand is. Die moet ik dus echt wel eens tillen. De eerste 2,5- 3 weken is papa thuis, maar daarna dan? Ik heb geen mantelzorg in de buurt.
Mijn oudste 2 kids (dan bijna 6 en bijna 4) kunnen zelf in de auto klimmen, zelf trap lopen etc. dat is geen probleem. Maar jongste (nu 9 kilo) tillen, daar ontkom ik niet aan. Hoe serieus moet ik die 6 weken nemen? Natuurlijk zal ik het tillen zoveel mogelijk beperken, maar ik kan haar moeilijk in haar bedje laten liggen de hele dag. Dus, hoe doen andere mama's met een dreumes of peuter dit?
En vanaf wanneer mag je weer autorijden en stofzuigen?
Ik weet nu voor ongeveer 90% zeker dat ik een keizersnee krijg (over 3,5 week weet ik het helemaal zeker).
Ik heb hier voor 3 vaginale bevallingen gehad en hier dus geen ervaring mee.
Ik zit nu toch vooral met de volgende vraag:
Ik mag 6 weken niet tillen, behalve dan mijn 'newborn' is mij verteld. Ik heb echter ook nog een babydochter die tegen die tijd 14,5 maand is. Die moet ik dus echt wel eens tillen. De eerste 2,5- 3 weken is papa thuis, maar daarna dan? Ik heb geen mantelzorg in de buurt.
Mijn oudste 2 kids (dan bijna 6 en bijna 4) kunnen zelf in de auto klimmen, zelf trap lopen etc. dat is geen probleem. Maar jongste (nu 9 kilo) tillen, daar ontkom ik niet aan. Hoe serieus moet ik die 6 weken nemen? Natuurlijk zal ik het tillen zoveel mogelijk beperken, maar ik kan haar moeilijk in haar bedje laten liggen de hele dag. Dus, hoe doen andere mama's met een dreumes of peuter dit?
En vanaf wanneer mag je weer autorijden en stofzuigen?
Whatever, I do what I want
dinsdag 30 september 2008 om 20:15
Mijn dochter was net 16 maanden (en 12 kilo) toen mijn zoon met een ks geboren werd. Ik heb haar de eerste 2 weken niet getild maar daarna wel. Het kon gewoon niet anders. Ik heb het overleefd dus het zal jou ook wel lukken.
Ik denk ook dat ze die 6 weken een beetje "overdrijven" zodat mensen toch zo lang mogelijk niet tillen.
Officieel mag je twee weken niet autorijden en dat is omdat de verzekering niet uitkeert als je een ongeluk veroorzaakt. Medisch gezien weet ik het niet maar mij werd verteld dat je daar zo lang mogelijk mee moet wachten omdat je in het verkeer alert en snel moet kunnen reageren en dat is soms moeilijk met een pijnlijke buikwond.
Ik denk ook dat ze die 6 weken een beetje "overdrijven" zodat mensen toch zo lang mogelijk niet tillen.
Officieel mag je twee weken niet autorijden en dat is omdat de verzekering niet uitkeert als je een ongeluk veroorzaakt. Medisch gezien weet ik het niet maar mij werd verteld dat je daar zo lang mogelijk mee moet wachten omdat je in het verkeer alert en snel moet kunnen reageren en dat is soms moeilijk met een pijnlijke buikwond.
Poep, wie heeft jou gescheten?
woensdag 1 oktober 2008 om 07:48
Hier ook weer een keizersnee. Ging net zo makkelijk als de vorige keer, dag erop weer uit bed en lopen. Die zes weken niet tillen... Leuk gezegd, maar natuurlijk niet haalbaar als je een peuter rond hebt lopen. Ik til de oudste dus wel, al heb ik daarna wel steken in de wond en bloed ik daarna meer. Maar het is niet anders.
woensdag 1 oktober 2008 om 18:03
Ik heb ook een sectio gehad, nu 9 maanden geleden.
Ik vond de pijn de eerste dagen wel heavy, zeker toen de morfine stopte. Maar daarna was het snel minder.
Nu heb ik wel een mooi litteken, maar eerlijk gezegd zou ik wel blij zijn als de andere restverschijnselen iets minder waren.
Ik moet niet ergens tegenaan lopen of me op die plek stoten. Het dragen de van maxi-cosi die dan steeds tegen het litteken aankomt en de voeten van mijn zeer actieve kleintje dat trappelt, zijn pijnlijk. De huid er om heen is nog deels gevoelloos maar tegelijk gevoelig. Net als bevroren vingers: als je die stoot, voel je in eerste instantie niets, maar daarna doet het ineens redelijk pijn. Ook lage broeken, waar de rand net op het litteken zit, zijn lastig. Wat mij betreft had het wel iets hoger gemogen! Het ene uiteinde is duidelijk gevoeliger dan het andere uiteinde.
Ik moet afwachten of dit alles nog meer bijtrekt. Ze zeggen dat de eindtoestand pas na 1 jaar bekend is, dezelfde periode ook, dat je niet opnieuw zwanger mag worden.
Ik klaag niet, de sectio was noodzakelijk en alles is goed verlopen, maar het is wel degelijk een flinke jaap waar nu eenmaal bepaalde restverschijnselen bijhoren.
Ik vond de pijn de eerste dagen wel heavy, zeker toen de morfine stopte. Maar daarna was het snel minder.
Nu heb ik wel een mooi litteken, maar eerlijk gezegd zou ik wel blij zijn als de andere restverschijnselen iets minder waren.
Ik moet niet ergens tegenaan lopen of me op die plek stoten. Het dragen de van maxi-cosi die dan steeds tegen het litteken aankomt en de voeten van mijn zeer actieve kleintje dat trappelt, zijn pijnlijk. De huid er om heen is nog deels gevoelloos maar tegelijk gevoelig. Net als bevroren vingers: als je die stoot, voel je in eerste instantie niets, maar daarna doet het ineens redelijk pijn. Ook lage broeken, waar de rand net op het litteken zit, zijn lastig. Wat mij betreft had het wel iets hoger gemogen! Het ene uiteinde is duidelijk gevoeliger dan het andere uiteinde.
Ik moet afwachten of dit alles nog meer bijtrekt. Ze zeggen dat de eindtoestand pas na 1 jaar bekend is, dezelfde periode ook, dat je niet opnieuw zwanger mag worden.
Ik klaag niet, de sectio was noodzakelijk en alles is goed verlopen, maar het is wel degelijk een flinke jaap waar nu eenmaal bepaalde restverschijnselen bijhoren.
