Ervaringen IMH?

Is er iemand die ervaring heeft met IMH? (IMH staat voor Infant Mental Health: gespecialiseerde zorg voor het zeer jonge of nog ongeboren kind (-9 maanden tot 5 jaar oud) en de ouders. Hoe jonger een kind is, hoe afhankelijker het is van de relatie met ouders. Binnen de IMH staat deze relatie centraal. Er wordt bijgedragen aan het opbouwen van een veilige band tussen ouders en kind binnen de context waarin het kind opgroeit. Dit is de basis voor een gezonde ontwikkeling, zowel lichamelijk als emotioneel. Soms gaat het opbouwen van deze band niet vanzelf of verloopt de ontwikkeling van het kind anders dan verwacht. Zowel kind-, ouder- als omgevingsfactoren kunnen hierop van invloed zijn. In dergelijke gevallen kan de inzet van een IMH-team zinvol zijn.)

Mijn bijna peuter is prematuur geboren en loopt op wat vlakken lichtjes achter. Heeft hiervoor fysiotherapie. Heeft af en toe hevige driftbuien (hoort er ook wel bij), maar hij is "anders". Hoogsensitief is mijn vermoeden, maar goed dat is gissen. Voor ons is hij natuurlijk de mooiste, leukste en speciaalste maar we merken dat we soms twijfelen of we voldoende aansluiten bij wat hij nodig heeft. Vandaar dat we IMH overwegen. Hoor graag naar andere ervaringen.

.

Ha seroni
Dank voor je bericht SI ken ik inderdaad ook vanuit de zorg voor mensen met dementie. Hoe faat het nu met je zoontje? Houden anderen (kdv,school) ook rekening met de benadering?

Als ik lees over hoogsensitief dan denk ik het gaat over mijn zoontje. Het is ook zo lastig als ze nog niet kunnen vertellen wat er is. Qua spraakontwikkeling is het nog minimaal, hij ontwikkeld zich op anderen gebieden wel heel goed. Fijne motoriek, zelfstandig spelen.
Ach en die allergieen hier op t forum maak ik me geen zorgen over. :p

seroni schreef: ↑

22-01-2020 16:07

School blijft lastig. De juf van groep 1 dacht dat hij altijd moe was en weet dat aan de BSO. De observatie van de ergotherapeute vond ze onzin. Hij moest gewoon eerder naar bed.
Groep 2 ging prima. De juf dacht erg mee. Nu zit hij in groep 3 en is het weer lastig. School denkt eerder aan ASS problematiek. Maar mijn KA zegt steeds dat het gewoon de SI is.
Hij is erg beweeglijk, en snel afgeleid. Thuis gaat het prima. Momenteel hebben wij geen ergotherapie meer, maar ik overweeg het wel weer.

Vervelend zeg als de juf daar niet in mee kan/wil denken. School is wel snel met diagnoses, hoor ik vaker. Kinderarts lijken mij er meer zicht op hebben.

Enerzijds wil ik het graag proberen, anderzijds vind il het ook een hele stap dat hij dan al in beeld is bij een psycholoog. Hij is erg snel afgeleid en kan zich niet focussen op wat hij aan het doen is. Kijk dan rond en observeerd. Is heel rustig en teruggetrokken, ook als we ergens al eenbpaar uur zijn. We proberen hem dan wel mee te nemen om dingen te ervaren, maar vanuit zichzelf doet hij dit niet. Kleine veranderingen geven hem stress en je moet hem heel voorzichtig/rustig benaderen anders lijkt hij zich onveilig te voelen. Ook bij ons als zijn mama's, als we hem ophalen bij het kdv of als 1 van ons thuis komt. Hij moet dan wennen aan de nieuwe situatie. Ik vind die ergo ook een goede hoor. Neem het mee.