Kinderen
alle pijlers
Februari 2009
maandag 18 augustus 2008 om 11:08
quote:michigan schreef op 18 augustus 2008 @ 09:42:
Hallo meiden,
sorry dat ik even kom inbreken op jullie topic, maar ik hoop dat jullie mij als 'ervaringsdeskundigen' wellicht kunnen geruststellen
Ik ben zelf ook in februari uitgerekend, ik schrijf hier niet mee omdat ik al op een ander topic mee schrijf, maar af en toe kom ik wel even gluren hoe het hier met iedereen gaat. Ik ben nu zelf ruim 13 weken zwanger en 1,5e week geleden een prima echo gehad.
Maar nu heb ik sinds een paar dagen pijn (zowel kramp als steken) recht onder in mijn buik. Dus niet die pijn aan de zijkant (daar hoor ik vaker mensen over) maar echt recht onder in, in de buurt van mijn schaambot/baarmoeder zeg maar. Is hier iemand die deze klacht herkent? Ik verlies overigens geen bloed ofzo dus ik maak me ook niet heel ongerust, maar ik voel de pijn tamelijk constant en het begint me toch aardig dwars te zitten....
Ik ben benieuwd! Alvast heel erg bedankt voor jullie reactie!
Groetjes, Michigan
Ik herken dit heel erg.
Heb al erge buikpijn vanaf dag 1 eigenlijk.
Heb dit ook bij de gynaecoloog gevraagd maar die zei dat het niks ernstigs was.
Ik groei ook enorm vooral in het begin en daar kan ook de pijn vandaan komen.
Als je het niet vertrouwd gewoon even de vk of gyn bellen.
Hallo meiden,
sorry dat ik even kom inbreken op jullie topic, maar ik hoop dat jullie mij als 'ervaringsdeskundigen' wellicht kunnen geruststellen
Ik ben zelf ook in februari uitgerekend, ik schrijf hier niet mee omdat ik al op een ander topic mee schrijf, maar af en toe kom ik wel even gluren hoe het hier met iedereen gaat. Ik ben nu zelf ruim 13 weken zwanger en 1,5e week geleden een prima echo gehad.
Maar nu heb ik sinds een paar dagen pijn (zowel kramp als steken) recht onder in mijn buik. Dus niet die pijn aan de zijkant (daar hoor ik vaker mensen over) maar echt recht onder in, in de buurt van mijn schaambot/baarmoeder zeg maar. Is hier iemand die deze klacht herkent? Ik verlies overigens geen bloed ofzo dus ik maak me ook niet heel ongerust, maar ik voel de pijn tamelijk constant en het begint me toch aardig dwars te zitten....
Ik ben benieuwd! Alvast heel erg bedankt voor jullie reactie!
Groetjes, Michigan
Ik herken dit heel erg.
Heb al erge buikpijn vanaf dag 1 eigenlijk.
Heb dit ook bij de gynaecoloog gevraagd maar die zei dat het niks ernstigs was.
Ik groei ook enorm vooral in het begin en daar kan ook de pijn vandaan komen.
Als je het niet vertrouwd gewoon even de vk of gyn bellen.
maandag 18 augustus 2008 om 11:09
Biaha, succes met schilderen.
Moeilijk hoor dat er zoveel mensen tegenwoordig moeilijk kinderen kunnen krijgen. 1 op de 6 stellen kampen met vruchtbaarheidsproblemen. Dat is echt veel! Gelukkig is de medische techniek ver, hoewel er helaas altijd mensen blijven die nooit kinderen krijgen. Bluester, ben je al 40 jaar? Ja, dan kan ik me voorstellen dat een tweeling ook fijn zou zijn geweest!
Trouwens het gevoel van als ik maar zwanger wordt ook al zijn het er twee of drie, had ik zelf ook heel sterk. Hoe meer zielen hoe meer vreugde. En dan ben je in 1 keer klaar. dat soort gevoelens. Maar voor mij is dit achteraf toch prettiger, ik ben nu 28 dus heb ook voor de toekomst alle goede hoop.
Weet alleen nog niet of ik na de bevalling aan anticonceptie moet gaan doen. Als ik van nature zwanger wordt zou het prachtig zijn. Van de andere kant wat als dat binnen 2 maanden is? Moet je daar serieus rekening mee houden terwijl je eerst niet zwanger kon raken?
Moeilijk hoor dat er zoveel mensen tegenwoordig moeilijk kinderen kunnen krijgen. 1 op de 6 stellen kampen met vruchtbaarheidsproblemen. Dat is echt veel! Gelukkig is de medische techniek ver, hoewel er helaas altijd mensen blijven die nooit kinderen krijgen. Bluester, ben je al 40 jaar? Ja, dan kan ik me voorstellen dat een tweeling ook fijn zou zijn geweest!
Trouwens het gevoel van als ik maar zwanger wordt ook al zijn het er twee of drie, had ik zelf ook heel sterk. Hoe meer zielen hoe meer vreugde. En dan ben je in 1 keer klaar. dat soort gevoelens. Maar voor mij is dit achteraf toch prettiger, ik ben nu 28 dus heb ook voor de toekomst alle goede hoop.
Weet alleen nog niet of ik na de bevalling aan anticonceptie moet gaan doen. Als ik van nature zwanger wordt zou het prachtig zijn. Van de andere kant wat als dat binnen 2 maanden is? Moet je daar serieus rekening mee houden terwijl je eerst niet zwanger kon raken?
maandag 18 augustus 2008 om 11:24
@floortje, dus als ik het goed begrijp vanuit jouw verhaal, is dat je vanjezelf niet ongesteld kunt worden. maar werd je dan voor de pil wel "gewoon" ongesteld? is er dan ook onderzocht hoe het dan kan, dat je na het stoppen met de pil niet meer ongesteld kon worden?
Als je niet wil antwoorden ook prima hoor, maar ik vind het zo'n apart verhaal. Een tante van me kan nl ook niet ongesteld worden is als het ware "steriel" maar dit dan al vanaf haar jeugd. Is in haar hele leven maar 2 keer ongesteld geweest en is vervroegd in de overgang gekomen, Heeft nu wel 2 hele lieve meisjes geadopteerd.
@michigan, ik herken het ok wel die pijn die je onschrijft. kan geen kwaad en betekent vaak dat je te druk bent geweest en ff pas op de plaats moet maken. (tenminste dat is bij mij meestal het geval) en nog gefeliciteerd met je zwangerschap!
@Biaha is wel een goed excuus om de gang een totaal ander kleurtje te geven natuurlijk (kotsproof! hahahaha) succes.
hier alles z'n gangetje, Lief is vanochtend weer naar z'n werk gegaan en meisje heeft voor de verandering uitgeslapen tot 8.30! Was gisteren dan ook een lange dag geweest. MEt de buuf en haar kids naar de kinderboerderij in het stadspark geweest, daarna nog met z'n allen chinees hier gegeten. We gingen pas om 19.15 eten, terwijl ze dan nogmaal gesproken allang in bad zit. Nu lag ze pas om 21.00 op bed en ook nog buiten omgeravot met de buurkindjes.
Ze zit volgens mij niet helemaal lekker in d'r vel, wil niet eten (behalve op harde dingen) wel drinken. Ze zit nu pipi langkous te kijken met een knabbelwortel. beetje hangerig.
morgen weer naar de vk, ben benieuwd of we ukkie weer kunnen horen, zal toch wel moeten? ben 16 weken zwanger (alweer bijna op de helft!!)
Als je niet wil antwoorden ook prima hoor, maar ik vind het zo'n apart verhaal. Een tante van me kan nl ook niet ongesteld worden is als het ware "steriel" maar dit dan al vanaf haar jeugd. Is in haar hele leven maar 2 keer ongesteld geweest en is vervroegd in de overgang gekomen, Heeft nu wel 2 hele lieve meisjes geadopteerd.
@michigan, ik herken het ok wel die pijn die je onschrijft. kan geen kwaad en betekent vaak dat je te druk bent geweest en ff pas op de plaats moet maken. (tenminste dat is bij mij meestal het geval) en nog gefeliciteerd met je zwangerschap!
@Biaha is wel een goed excuus om de gang een totaal ander kleurtje te geven natuurlijk (kotsproof! hahahaha) succes.
hier alles z'n gangetje, Lief is vanochtend weer naar z'n werk gegaan en meisje heeft voor de verandering uitgeslapen tot 8.30! Was gisteren dan ook een lange dag geweest. MEt de buuf en haar kids naar de kinderboerderij in het stadspark geweest, daarna nog met z'n allen chinees hier gegeten. We gingen pas om 19.15 eten, terwijl ze dan nogmaal gesproken allang in bad zit. Nu lag ze pas om 21.00 op bed en ook nog buiten omgeravot met de buurkindjes.
Ze zit volgens mij niet helemaal lekker in d'r vel, wil niet eten (behalve op harde dingen) wel drinken. Ze zit nu pipi langkous te kijken met een knabbelwortel. beetje hangerig.
morgen weer naar de vk, ben benieuwd of we ukkie weer kunnen horen, zal toch wel moeten? ben 16 weken zwanger (alweer bijna op de helft!!)
maandag 18 augustus 2008 om 11:40
Meiden,
hartelijk dank voor jullie reacties! Zo zie je maar weer dat het bij iedereen toch weer anders voelt.... fijn om wat herkenning te lezen! Ik heb vanmorgen (na de eerste twee reacties van dames die er geen last van hadden) toch de verloskundige maar even gebeld en zij kon me goed geruststellen. Gaf een verklaring voor het feit dat dit gebeurt rond de 12/13 weken en vooral als je nog niet veel buik hebt - die kleine zit lekker van binnen heel hard op mijn schaambot te drukken. Toch een opluchting! Het moet met een klein weekje wel over zijn, daar ga ik dan maar op vertrouwen.
Ben normaal helemaal niet zo'n piekeraar, maar nu.... het zullen de hormonen wel zijn
Nogmaals heel erg bedankt!!
hartelijk dank voor jullie reacties! Zo zie je maar weer dat het bij iedereen toch weer anders voelt.... fijn om wat herkenning te lezen! Ik heb vanmorgen (na de eerste twee reacties van dames die er geen last van hadden) toch de verloskundige maar even gebeld en zij kon me goed geruststellen. Gaf een verklaring voor het feit dat dit gebeurt rond de 12/13 weken en vooral als je nog niet veel buik hebt - die kleine zit lekker van binnen heel hard op mijn schaambot te drukken. Toch een opluchting! Het moet met een klein weekje wel over zijn, daar ga ik dan maar op vertrouwen.
Ben normaal helemaal niet zo'n piekeraar, maar nu.... het zullen de hormonen wel zijn
Nogmaals heel erg bedankt!!
maandag 18 augustus 2008 om 13:19
Ringel, ik vind het niet erg om over te praten. Het is iets wat niet zo algemeen bekend is.
Toen ik 12 was werd ik voor het eerst ongesteld. Ik had vanaf toen een heel erg onregelmatige, heftige menstruatie. Dan ga je naar de huisarts en die schrijft de pil voor. Klaar. Achteraf bezien is het voor het moment wel handig maar doordat de pil het over nam deed mijn lichaam helemaal niets meer. Dat 12 jaar lang.
De aandoening waarbij je niet of nauwelijks ongesteld wordt heet PCO. Het is een verzamelnaam voor verschillende problemen met allemaal hetzelfde resultaat: het uitblijven van de menstruatie. Het vermoeden bestaat dat ik dat heb. Maar om het zeker te weten moet je een jaar lang zonder medicijnen kijken hoe vaak je ongesteld wordt (max 2 keer = PCO). Omdat ik supergraag kinderen wilde ben ik vrijwel direct in de mmm gestapt. Maar mijn zus heeft ook PCO en daarnaast een aantal verklevingen en cystes gehad. Na de geboorte van haar tweeling is ze pas na 6 jaar weer een keer ongesteld geworden!
Ze weten dus niet wat ik mankeer. Ze proberen de hele tijd maar wat en als ik zwanger word is het gelukt. maar een diagnose wordt er niet gesteld. Vreemd he?
Mijn moeder was ook al vanaf haar 15e onder controle van een gynaecoloog. Ik heb het vermoeden dat het toch iets erfelijks is.
Een ander probleem wat mijn moeder en zus ook hebben gehad is tijdens de zwangerschap vanaf de 4e maand een extreem hoge bloeddruk met bedrust tot gevolg. Als ik daaraan denk breekt het zweet me uit. Maar van de andere kant, de laatste keer was mijn bloeddruk 100/70. Ik zie nog steeds zwart voor mijn ogen als ik snel op sta. Voor mijn gevoel is mijn bloeddruk nog steeds aan de lage kant en gaat het goed maar ja, je weet niet wat je te wachten staat.
Ach ja, zij zijn allebei veel dikker dan ik en niet alles hoeft zo te gaan als bij hen maar ik ben toch wel erg voorzichtig. Als ik mij niet lekker voel doe ik gewoon rustig aan.
Toen ik 12 was werd ik voor het eerst ongesteld. Ik had vanaf toen een heel erg onregelmatige, heftige menstruatie. Dan ga je naar de huisarts en die schrijft de pil voor. Klaar. Achteraf bezien is het voor het moment wel handig maar doordat de pil het over nam deed mijn lichaam helemaal niets meer. Dat 12 jaar lang.
De aandoening waarbij je niet of nauwelijks ongesteld wordt heet PCO. Het is een verzamelnaam voor verschillende problemen met allemaal hetzelfde resultaat: het uitblijven van de menstruatie. Het vermoeden bestaat dat ik dat heb. Maar om het zeker te weten moet je een jaar lang zonder medicijnen kijken hoe vaak je ongesteld wordt (max 2 keer = PCO). Omdat ik supergraag kinderen wilde ben ik vrijwel direct in de mmm gestapt. Maar mijn zus heeft ook PCO en daarnaast een aantal verklevingen en cystes gehad. Na de geboorte van haar tweeling is ze pas na 6 jaar weer een keer ongesteld geworden!
Ze weten dus niet wat ik mankeer. Ze proberen de hele tijd maar wat en als ik zwanger word is het gelukt. maar een diagnose wordt er niet gesteld. Vreemd he?
Mijn moeder was ook al vanaf haar 15e onder controle van een gynaecoloog. Ik heb het vermoeden dat het toch iets erfelijks is.
Een ander probleem wat mijn moeder en zus ook hebben gehad is tijdens de zwangerschap vanaf de 4e maand een extreem hoge bloeddruk met bedrust tot gevolg. Als ik daaraan denk breekt het zweet me uit. Maar van de andere kant, de laatste keer was mijn bloeddruk 100/70. Ik zie nog steeds zwart voor mijn ogen als ik snel op sta. Voor mijn gevoel is mijn bloeddruk nog steeds aan de lage kant en gaat het goed maar ja, je weet niet wat je te wachten staat.
Ach ja, zij zijn allebei veel dikker dan ik en niet alles hoeft zo te gaan als bij hen maar ik ben toch wel erg voorzichtig. Als ik mij niet lekker voel doe ik gewoon rustig aan.
maandag 18 augustus 2008 om 13:42
@floor, valt endiometrose daar dan ook onder? Heb idd wel gehoord van PCO en heb ook wel begrepen dat daar veel verschillende symptomen onder vallen. Wat een ellende he. Maar fijn dat je antwoord wilde geven.
Mijn moeder heeft na de geboorte van mijn jongste broertje haar baarmoeder laten verwijderen, ook omdat ze zoveel last had van haar ongesteldheid en grote klonters verloor (he lekker smakelijk praatje) en dit bleek nodig omdat haar baarmoeder aan haar darmen verkleefd zat, valt dat dan ook onder PCO?
sorry voor al deze vragen hoor, maar het spookt me een beetje door m'n kop rond, omdat bijna al mijn tante's van moeders kant toch wel problemen hebben (gehad) met hun vrouwelijke voortplantingsorganen (netjes gezegd he!) dus dat de kans ook bij mij kan zijn dat ik er evt later last van kan krijgen (als ik het al dan niet in min of meerdere mate zou kunnen hebben)
ook veel miskramen, problemen bij de zwangerschappen end. Ik mag eigenlijk in m'n handjes knijpen dat ook deze zwangerschap zo gladjes verloopt (nog wel!)
zo en nu ga ik huishoudelijk doen, de vakantie zit er op en ik moet mezelf maar weer eens nuttig maken geloof ik!
Mijn moeder heeft na de geboorte van mijn jongste broertje haar baarmoeder laten verwijderen, ook omdat ze zoveel last had van haar ongesteldheid en grote klonters verloor (he lekker smakelijk praatje) en dit bleek nodig omdat haar baarmoeder aan haar darmen verkleefd zat, valt dat dan ook onder PCO?
sorry voor al deze vragen hoor, maar het spookt me een beetje door m'n kop rond, omdat bijna al mijn tante's van moeders kant toch wel problemen hebben (gehad) met hun vrouwelijke voortplantingsorganen (netjes gezegd he!) dus dat de kans ook bij mij kan zijn dat ik er evt later last van kan krijgen (als ik het al dan niet in min of meerdere mate zou kunnen hebben)
ook veel miskramen, problemen bij de zwangerschappen end. Ik mag eigenlijk in m'n handjes knijpen dat ook deze zwangerschap zo gladjes verloopt (nog wel!)
zo en nu ga ik huishoudelijk doen, de vakantie zit er op en ik moet mezelf maar weer eens nuttig maken geloof ik!
maandag 18 augustus 2008 om 15:15
Tjeempig jullie hebben het nu wel opeens over heel veel dingen die heel dicht bij mij komen!
Zal het ff verduidelijken. Ik heb ook een vorm van PCO dwz dat mijn hersenen niet goed met mijn eierstokken communiceren en ik dus geen of bijna nooit een eiersprong heb. Ook steeds niet ongesteld en wel zwanger willen worden, da's dus lastig.
Ben ook bij de gyn beland en dit alles is "opgelost" met medicijnen. Met gevolg een tweeling zwangerschap. En dat die niet over rozen gaan weet ik maar al te goed want met 26 weken ben ik een van mijn zoontjes verloren. Die heb ik wel tot 38, 3 weken bij me gedragen. Heel moeilijk en emotioneel kan ik zeggen. Gelukkig een kerngezonde zoon gekregen!
Even aan de anticonceptie gegaan maar daar kreeg ik opeens last van bijwerkingen (mega last van mijn borsten). Dus gestopt en weer heel onregelmatig ongesteld (om de 3/4 mnd). Dus totaal geen anticonceptie meer onder het mom, vanzelf lukt het toch niet. En zie hier!!!! Verrassing!!!
Dus ja Floortje het kan zeker, een vriendin was ook iemand die niet zwanger kon raken maar na de 2e (via MM) na 4 mnd zwanger, zomaar.
Zal het ff verduidelijken. Ik heb ook een vorm van PCO dwz dat mijn hersenen niet goed met mijn eierstokken communiceren en ik dus geen of bijna nooit een eiersprong heb. Ook steeds niet ongesteld en wel zwanger willen worden, da's dus lastig.
Ben ook bij de gyn beland en dit alles is "opgelost" met medicijnen. Met gevolg een tweeling zwangerschap. En dat die niet over rozen gaan weet ik maar al te goed want met 26 weken ben ik een van mijn zoontjes verloren. Die heb ik wel tot 38, 3 weken bij me gedragen. Heel moeilijk en emotioneel kan ik zeggen. Gelukkig een kerngezonde zoon gekregen!
Even aan de anticonceptie gegaan maar daar kreeg ik opeens last van bijwerkingen (mega last van mijn borsten). Dus gestopt en weer heel onregelmatig ongesteld (om de 3/4 mnd). Dus totaal geen anticonceptie meer onder het mom, vanzelf lukt het toch niet. En zie hier!!!! Verrassing!!!
Dus ja Floortje het kan zeker, een vriendin was ook iemand die niet zwanger kon raken maar na de 2e (via MM) na 4 mnd zwanger, zomaar.
maandag 18 augustus 2008 om 15:18
Oja wat betreft iemand "sparen".
Mijn advies niet doen, laat de ander kiezen hoeveel contact ze erover wil hebben maar laat iig die keuze!!!
Heb het bij mijn zus gezien, heeft er 7 jr over gedaan om zwanger te worden (ook oa ICSI) nu geheel onverwacht natuurlijk zwanger. Super!
Maar zij koos erzelf voor om naar kraamvisites te gaan of juist niet.
Het niet vertellen of verbergen is meer kwetsend.
Mijn advies niet doen, laat de ander kiezen hoeveel contact ze erover wil hebben maar laat iig die keuze!!!
Heb het bij mijn zus gezien, heeft er 7 jr over gedaan om zwanger te worden (ook oa ICSI) nu geheel onverwacht natuurlijk zwanger. Super!
Maar zij koos erzelf voor om naar kraamvisites te gaan of juist niet.
Het niet vertellen of verbergen is meer kwetsend.
maandag 18 augustus 2008 om 16:23
Oh Barrel. Wat een verhaal zeg.
Misschien een intieme vraag; maar vond je het niet 'gek' om je overleden kindje nog zo lang bij je te dragen? Ik snap dat het niet anders kon, maar toch. Hoef je niet op te antwoorden hoor als je dat niet wilt.
Floortje, zo zie je maar dat het dus ineens wel zomaar raak kan zijn. Lijkt me idd een lastige beslissing of je dan nog aan de anticonceptie gaat. Maar aan de andere kant wil je nog een kindje dus is het dan zo erg dat je snel weer zwanger zou kunnen zijn?
Er is dus ook nooit een link gemaakt met jou, je zus en je moeder? Toch typisch dat jullie er alledrie problemen van ondervinden. Dan zou je idd denken dat het iets erfelijks is.
Ook een raar idee. Onvruchtbaar, maar niemand weet waarom. Lijkt me best moeilijk om niet te weten wat er mis is.
Misschien een intieme vraag; maar vond je het niet 'gek' om je overleden kindje nog zo lang bij je te dragen? Ik snap dat het niet anders kon, maar toch. Hoef je niet op te antwoorden hoor als je dat niet wilt.
Floortje, zo zie je maar dat het dus ineens wel zomaar raak kan zijn. Lijkt me idd een lastige beslissing of je dan nog aan de anticonceptie gaat. Maar aan de andere kant wil je nog een kindje dus is het dan zo erg dat je snel weer zwanger zou kunnen zijn?
Er is dus ook nooit een link gemaakt met jou, je zus en je moeder? Toch typisch dat jullie er alledrie problemen van ondervinden. Dan zou je idd denken dat het iets erfelijks is.
Ook een raar idee. Onvruchtbaar, maar niemand weet waarom. Lijkt me best moeilijk om niet te weten wat er mis is.
maandag 18 augustus 2008 om 16:24
Ik weet het niet, volgens mij valt endometriose niet onder PCO. Maar veel mensen met PCO hebben wel endometriose dus het ligt dicht bij elkaar.
Ik heb al mijn info van www.freya.nl
Barrel, sterkte! Blijkbaar kent iedereen wel iemand die iets had.
Slik, dan toch maar condooms gebruiken na de zwangerschap vrees ik. Voor mij nooit meer de pil. Toch hoop ik stiekem dat ik vanzelf zwanger word, de volgende keer.
Manlief is terug van Lowlands, met rompertje van Lowlands, aah, lief! Helaas was het kleinste maat 80 maar ach het idee is fantastisch.
Ik heb al mijn info van www.freya.nl
Barrel, sterkte! Blijkbaar kent iedereen wel iemand die iets had.
Slik, dan toch maar condooms gebruiken na de zwangerschap vrees ik. Voor mij nooit meer de pil. Toch hoop ik stiekem dat ik vanzelf zwanger word, de volgende keer.
Manlief is terug van Lowlands, met rompertje van Lowlands, aah, lief! Helaas was het kleinste maat 80 maar ach het idee is fantastisch.
maandag 18 augustus 2008 om 16:36
Pfff zo zie ik weer dat zwanger worden niet zo vanzelf sprekend is.
Knap dat jullie het allemaal zo vol hebben kunnen houden.
Barrel wat lijkt me dat naar om een van je kindje's te moeten verliezen.
Ik ben zelf gestopt in april met de pil heb 1 lichte bloeding gehad en daarna al zwanger.
Toen wij besloten om met de pil te gaan stoppen waren we er vanuit gegaan dat het zeker een half jaar tot een jaar zou gaan duren.
En hadden zeker niet verwacht om naar ander halve maand al zwanger te zijn.
Knap dat jullie het allemaal zo vol hebben kunnen houden.
Barrel wat lijkt me dat naar om een van je kindje's te moeten verliezen.
Ik ben zelf gestopt in april met de pil heb 1 lichte bloeding gehad en daarna al zwanger.
Toen wij besloten om met de pil te gaan stoppen waren we er vanuit gegaan dat het zeker een half jaar tot een jaar zou gaan duren.
En hadden zeker niet verwacht om naar ander halve maand al zwanger te zijn.
maandag 18 augustus 2008 om 17:32
Barrel, kan me voorstellen dat je wat emo wordt omdat de verhalen hee dichtbij je komen en het behoorlijk heftig is wat je hebt meegemaakt. Na zoveel weken nog je kindje verliezen...zo zou het niet mogen gaan
Het is zo'n wondertje dat we nu met z'n allen zwanger zijn en er hier over mogen schrijven. Soms realiseer je dat weer wat meer
Het is zo'n wondertje dat we nu met z'n allen zwanger zijn en er hier over mogen schrijven. Soms realiseer je dat weer wat meer
maandag 18 augustus 2008 om 20:54
gossie toch eigenlijk al wel heel bijzonder, dat we eigenlijk nog maar zo kort met elkaar schrijven, maar toch al zulke onderwerpen met elkaar kunnen (endurven) bespreken. Fijn!
was ff kieken bij m' n andere vaste "stek" want daar staat 1 op springen van de 2e. is zo spannend (sta er gelukkig niet al erg bij stil dat ik straks ook weer moet) maar nog geen nieus, ga nog ff met Lief bank hangen en CSI kijken.
was ff kieken bij m' n andere vaste "stek" want daar staat 1 op springen van de 2e. is zo spannend (sta er gelukkig niet al erg bij stil dat ik straks ook weer moet) maar nog geen nieus, ga nog ff met Lief bank hangen en CSI kijken.
dinsdag 19 augustus 2008 om 10:29
zooooo weer bij de vk geweest en alles is dikke prima. Heb toch nog maar ff gevraagd naar die steken onderin. Maar het heeft vnl te maken met de banden die oprekken enzo. Omdat het voor mij de 2e is gaat het sowieso wat sneller en omdat het al eens eerder opgerekt is geweest is het allemaal wat slapper dan voorheen. Ze adviseerde me om, wanneer ik er erg veel last vanging krijgen, een breed elastiek te kopen bij een fournituren winkel met klittenband en die dan om te doen als een soort van extra band zeg maar. En ze beveelde voor de zwangerschaps gym een cesaercursus aan die extra aandacht besteed aan je houding tijdens de zwangerschap.
fijne dag verder!
fijne dag verder!
dinsdag 19 augustus 2008 om 10:45
O Barrel, wat erg. Het lijkt me verschrikkelijk om mee te moeten maken. Kun je wel onbezorgd van deze zwangerschap genieten?
Ringel, ik zou persoonlijk niet bij de fourniturenwinkel gaan shoppen, maar gewoon bij de Prenatal. Daar hebben ze ook van die banden en die zijn gemaakt voor het vrouwelijk lichaam. Tenzij je natuurlijk coupeuse eerste klas bent, dan heb ik niks gezegd . Ik heb zelf van Noppies een buikband, http://www.noppies.com/co...ng=en&cat=Body%20Fashion, Die is minder stevig dan zo'n band die jij beschrijft, met als voordeel dat je eigen spieren ook nog mee moeten werken en niet helemaal op de uitruststand gaan staan. Want die buik moet natuurlijk wel weer plat zometeen.
Floortje, als jouw kind ook maar een beetje op die van mij gaat lijken kan ie met 6 maanden maat 80 met gemak aan
Ringel, ik zou persoonlijk niet bij de fourniturenwinkel gaan shoppen, maar gewoon bij de Prenatal. Daar hebben ze ook van die banden en die zijn gemaakt voor het vrouwelijk lichaam. Tenzij je natuurlijk coupeuse eerste klas bent, dan heb ik niks gezegd . Ik heb zelf van Noppies een buikband, http://www.noppies.com/co...ng=en&cat=Body%20Fashion, Die is minder stevig dan zo'n band die jij beschrijft, met als voordeel dat je eigen spieren ook nog mee moeten werken en niet helemaal op de uitruststand gaan staan. Want die buik moet natuurlijk wel weer plat zometeen.
Floortje, als jouw kind ook maar een beetje op die van mij gaat lijken kan ie met 6 maanden maat 80 met gemak aan
dinsdag 19 augustus 2008 om 10:57
Jeetje Barrel, ik krijg helemaal kippenvel van je verhaal over het verlies van een van de tweeling. Mocht je je tweede zoontje daarna nog begraven? Of richten al die weken in de buik zoveel schade aan dat er "niets"meer over is.
Zit ineens met zoveel vragen daarover. Lijkt allemaal onmogelijk maar toch kan het gebeuren.
Biaha, dat is juist het gekke wanneer je in de mmm komt. Er wordt helemaal niet naar het probleem gekeken. Misschien is het erfelijk en ga ik het nu aan mijn dochter doorgeven. Er wordt alleen maar gekeken wat gebeurt er als..... Wel hebben we een zaadtest gehad (die was goed) en een echoscopie van de eileiders (die was ook goed). En verder wordt niet gekeken. Ik had gelezen dat je van de medicijnen een te zure pH kon krijgen in de baarmoedermond waardoor het zaad niet in de baarmoeder aan kan komen. Omdat te testen bestaat de samenlevingstest. Daar heb ik drie maal om gevraagd maar het antwoord van mijn gyn. bleef: die test doen we in dit ziekenhuis niet. Ik had heel sterk het gevoel dat daar het probleem zat maar na 6 maal proberen omzeil je sowieso de (zure) baarmoedermond d.m.v inseminatie. Dus dat ook nog afgewacht (ben je ondertussen wel bijna een jaar verder). En na 1 maal insemineren was het raak! Alleen nu weet ik nog niet of ik gelijk had. Zo flauw. Zegt de gyn. je bent nu toch zwanger, m.a.w waar zeur je over. Terwijl het na mijn eerste keer vragen misschien direct eruit was gekomen en we direct IUI hadden kunnen doen en al die wachtellende had dan niet gehoeven.
Als ik terug denk wordt ik gewoon weer kwaad. Je voelt je niet serieus genomen en echt een nummer. In 5 minuten sta je weer buiten met nog meer vragen dan toen je naar binnen ging. Ze zal nooit eens vragen van hoe gaat het, niks.
Het allerergste aan die periode vond ik dat je niet weet hoelang het nog gaat duren. heb altijd gezegd: "als ik op een briefje kreeg dat ik binnen 2 jaar in verwachting zou zijn, was ik tevreden. Maar het feit dat je misschien nooit kinderen krijgt maakt het zo slopend."Je kan je leven niet meer vooruit plannen en daarnaast voel je je iedere maand hondsberoerd. Bah.
Het is een wonder dat het zo snel gelukt is. Ik heb het idee dat ik misschien nog wel gezonder ben dan ik dacht.
Zit ineens met zoveel vragen daarover. Lijkt allemaal onmogelijk maar toch kan het gebeuren.
Biaha, dat is juist het gekke wanneer je in de mmm komt. Er wordt helemaal niet naar het probleem gekeken. Misschien is het erfelijk en ga ik het nu aan mijn dochter doorgeven. Er wordt alleen maar gekeken wat gebeurt er als..... Wel hebben we een zaadtest gehad (die was goed) en een echoscopie van de eileiders (die was ook goed). En verder wordt niet gekeken. Ik had gelezen dat je van de medicijnen een te zure pH kon krijgen in de baarmoedermond waardoor het zaad niet in de baarmoeder aan kan komen. Omdat te testen bestaat de samenlevingstest. Daar heb ik drie maal om gevraagd maar het antwoord van mijn gyn. bleef: die test doen we in dit ziekenhuis niet. Ik had heel sterk het gevoel dat daar het probleem zat maar na 6 maal proberen omzeil je sowieso de (zure) baarmoedermond d.m.v inseminatie. Dus dat ook nog afgewacht (ben je ondertussen wel bijna een jaar verder). En na 1 maal insemineren was het raak! Alleen nu weet ik nog niet of ik gelijk had. Zo flauw. Zegt de gyn. je bent nu toch zwanger, m.a.w waar zeur je over. Terwijl het na mijn eerste keer vragen misschien direct eruit was gekomen en we direct IUI hadden kunnen doen en al die wachtellende had dan niet gehoeven.
Als ik terug denk wordt ik gewoon weer kwaad. Je voelt je niet serieus genomen en echt een nummer. In 5 minuten sta je weer buiten met nog meer vragen dan toen je naar binnen ging. Ze zal nooit eens vragen van hoe gaat het, niks.
Het allerergste aan die periode vond ik dat je niet weet hoelang het nog gaat duren. heb altijd gezegd: "als ik op een briefje kreeg dat ik binnen 2 jaar in verwachting zou zijn, was ik tevreden. Maar het feit dat je misschien nooit kinderen krijgt maakt het zo slopend."Je kan je leven niet meer vooruit plannen en daarnaast voel je je iedere maand hondsberoerd. Bah.
Het is een wonder dat het zo snel gelukt is. Ik heb het idee dat ik misschien nog wel gezonder ben dan ik dacht.
dinsdag 19 augustus 2008 om 12:08
Heel vreemd vind ik dat Floortje. Ik zou ook nog steeds willen weten hoe het dan komt. Kan me voorstellen dat je je niet serieus genomen voelt als ze zeggen; "maar nu ben je toch zwanger" Alsof het dan niet meer uit maakt wat er mis is.
Stel dat het iets erfelijks is. Hoe vaak moet het dan doorgegeven worden voor het onderzocht wordt?
Ik vind het ook heel fijn dat jullie dit zo willen delen. Vind het heel bijzonder om die verhalen te lezen. En zo wordt je weer met je neus op de feiten gedrukt. Ik was ook 2 keer erg snel zwanger en natuurlijk wist ik al dat het allemaal niet vanzelfsprekend is, maar met deze verhalen besef je je dat des te meer!
Ringelding, fijn dat alles weer goed was bij de vk!
Ik ben ineens weer misselijk! Het was een paar weken weg, maar na het kotsincident in de gang ben ik nog een paar keer flink misselijk geweest. Zonder overgeven, dat dan weer wel.
Vanochtend voelde ik het bij de bushalte ook ineens opkomen. Na 10 minuten wachten op de bus ben ik weggelopen toen hij eraan kwam! Die andere mensen zullen wel gedacht hebben! Maar ik zag het echt niet zitten om erin te gaan zitten. Dus ben ik toch maar met de fiets naar mijn werk gegaan.
Verder is de vermoeidheid gelukkig niet terug. *even afkloppen*
en voel ik me verder wel goed. Op de ineens onvoorspelbare misselijkheid na.
Stel dat het iets erfelijks is. Hoe vaak moet het dan doorgegeven worden voor het onderzocht wordt?
Ik vind het ook heel fijn dat jullie dit zo willen delen. Vind het heel bijzonder om die verhalen te lezen. En zo wordt je weer met je neus op de feiten gedrukt. Ik was ook 2 keer erg snel zwanger en natuurlijk wist ik al dat het allemaal niet vanzelfsprekend is, maar met deze verhalen besef je je dat des te meer!
Ringelding, fijn dat alles weer goed was bij de vk!
Ik ben ineens weer misselijk! Het was een paar weken weg, maar na het kotsincident in de gang ben ik nog een paar keer flink misselijk geweest. Zonder overgeven, dat dan weer wel.
Vanochtend voelde ik het bij de bushalte ook ineens opkomen. Na 10 minuten wachten op de bus ben ik weggelopen toen hij eraan kwam! Die andere mensen zullen wel gedacht hebben! Maar ik zag het echt niet zitten om erin te gaan zitten. Dus ben ik toch maar met de fiets naar mijn werk gegaan.
Verder is de vermoeidheid gelukkig niet terug. *even afkloppen*
en voel ik me verder wel goed. Op de ineens onvoorspelbare misselijkheid na.
dinsdag 19 augustus 2008 om 15:26
Je wordt idd weer even met je neus op de feiten gedrukt dat het niet voor iedereen zo "simpel" is om een kindje van jezelf te mogen verwachten.
@Barrel wil je ook nog eendikke knuf geven. Lijkt mevreselijk om te weten dat je een niet meer levend kindje bij je draagt.
eigenlijk is de natuur dan maar iets geks.
ik ga zo ff bellen met een zwangerschapsbegeleidings mevrouw (leuk galgje woord!) van cesar om me aan te melden. lijkt me wel erg nuttig en zin vol.
@Barrel wil je ook nog eendikke knuf geven. Lijkt mevreselijk om te weten dat je een niet meer levend kindje bij je draagt.
eigenlijk is de natuur dan maar iets geks.
ik ga zo ff bellen met een zwangerschapsbegeleidings mevrouw (leuk galgje woord!) van cesar om me aan te melden. lijkt me wel erg nuttig en zin vol.
dinsdag 19 augustus 2008 om 19:29
Heel snel diagonaal gelezen. Helaas heb ik veel te weinig tijd om jullie allemaal de aandacht te geven die jullie verdienen.
Maar kippenvel verhalen zijn het wel! Ik weet ook hoe het is om heel lang te doen over zwanger worden (in totaal heeft het 8 jaar geduurd tot mijn wens in vervulling ging, met 3 miskramen). En nu weet ik ook hoe het is om heel snel, eigenlijk een beetje ongepland, zwanger te worden. En dat is een heel raar verschil. Maar de verhalen zoals ik ze nu even snel lees, brrrr.
Ringel, mijn oog valt op je cesar mevrouw: doen! Heb ik vorig jaar gedaan, heel nuttig tijdens je zwangerschap.
Ibbel, moeheid hoort er inderdaad wel bij hoor. Mij kun je ook om 20 uur wegdragen. Gisteren kon ik de ene voet niet voor de andere krijgen. Maar als je er echt problemen mee blijft houden, misschien extra vitaminen of zo?
En misselijkheid (dat zijn de enige 3 berichtjes die nu op mijn scherm passen, sorry!): ook hier inderdaad weer terug. Ik merk dat dat samenhangt met dat ik teveel doe. Moeheid en misselijkheid gaan altijd samen. Misschien een tip?
En nu nog even wat internetten en dan alweer slapen
Maar kippenvel verhalen zijn het wel! Ik weet ook hoe het is om heel lang te doen over zwanger worden (in totaal heeft het 8 jaar geduurd tot mijn wens in vervulling ging, met 3 miskramen). En nu weet ik ook hoe het is om heel snel, eigenlijk een beetje ongepland, zwanger te worden. En dat is een heel raar verschil. Maar de verhalen zoals ik ze nu even snel lees, brrrr.
Ringel, mijn oog valt op je cesar mevrouw: doen! Heb ik vorig jaar gedaan, heel nuttig tijdens je zwangerschap.
Ibbel, moeheid hoort er inderdaad wel bij hoor. Mij kun je ook om 20 uur wegdragen. Gisteren kon ik de ene voet niet voor de andere krijgen. Maar als je er echt problemen mee blijft houden, misschien extra vitaminen of zo?
En misselijkheid (dat zijn de enige 3 berichtjes die nu op mijn scherm passen, sorry!): ook hier inderdaad weer terug. Ik merk dat dat samenhangt met dat ik teveel doe. Moeheid en misselijkheid gaan altijd samen. Misschien een tip?
En nu nog even wat internetten en dan alweer slapen
dinsdag 19 augustus 2008 om 19:58
Pfff, wat een verhalen zeg! Geloof dat ik toch maar heel erg gelukkig ben dat het bij ons zo snel is gegaan! Ik ben met de BV gestopt omdat ik maar niet ongesteld werd. 1,5 maand daarna was ik al zwanger! Wij hebben het de eerste 6 maanden veilig gedaan en daarna niet meer. Dus voor m'n gevoel duurde het wel heel lang ( 6 maanden )
Mij hoor je niet meer zeuren!
Wat ik wel lastig vind, m'n buurvrouwtje is 2 jaar geleden tegelijk met mij gestopt met de pil. Ze is nog steeds niet zwanger ( en ik dus alweer van de 2de) bezig met iui en hormonen, allemaal heel vervelend voor haar, maar wat ik dus niet snap, ze roken allebei nog als een ketter...
Ik heb het idee dat als het zwanger worden niet lukt je alles doet om zo gezond mogelijk te leven, om het te laten slagen. Of zie ik dat verkeerd?
Ik ben ook wel anti-rook hoor, kan er dan ook niet zo goed tegen als mensen vertellen dat het lang duurd voordat ze zwanger zijn als ze roken. Of pas stoppen 'zodra ze weten dat ze zwanger zijn' Dan is het toch al te laat?
Ach ja, waar een mens zich niet druk over kan maken!
Nog even over de BV, ik had mega stuwing in de kraamweek en was heel blij dat ik een kolf had, zoon kon gewoon niet aanhappen aan die meloenen! Even wat afkolven en dan lukte het wel.
Hoe deden jullie dat dan?
Ga m'n bedje opzoeken!
Mij hoor je niet meer zeuren!
Wat ik wel lastig vind, m'n buurvrouwtje is 2 jaar geleden tegelijk met mij gestopt met de pil. Ze is nog steeds niet zwanger ( en ik dus alweer van de 2de) bezig met iui en hormonen, allemaal heel vervelend voor haar, maar wat ik dus niet snap, ze roken allebei nog als een ketter...
Ik heb het idee dat als het zwanger worden niet lukt je alles doet om zo gezond mogelijk te leven, om het te laten slagen. Of zie ik dat verkeerd?
Ik ben ook wel anti-rook hoor, kan er dan ook niet zo goed tegen als mensen vertellen dat het lang duurd voordat ze zwanger zijn als ze roken. Of pas stoppen 'zodra ze weten dat ze zwanger zijn' Dan is het toch al te laat?
Ach ja, waar een mens zich niet druk over kan maken!
Nog even over de BV, ik had mega stuwing in de kraamweek en was heel blij dat ik een kolf had, zoon kon gewoon niet aanhappen aan die meloenen! Even wat afkolven en dan lukte het wel.
Hoe deden jullie dat dan?
Ga m'n bedje opzoeken!
dinsdag 19 augustus 2008 om 21:29
Hallo meiden,
Wat hebben jullie allemaal veel meegmaakt zeg! Ik realiseer me heel goed dat het natuurlijk niet altijd zo vanzelfsprekend is om zwanger te worden. Ik denk dat iedereen inmiddels wel iemand kent waarbij het mis is gegaan of onder behandeling van een gyn is. Ik heb gewoon heel erg geluk gehad!
Ringel en Ibbeltje: fijn dat het bij jullie allemaal goed zit!
Biaha: is de gang inmiddels al gedaan? wat een verhaal zeg, ik hoop dat je er nu een beetje overheen bent.
Floortje: Ik heb zelf ook een hele lage bloeddruk, laatste keer 100-60 en moet ook echt even rechtopzitten voordat ik opsta anders stijgt het gelijk naar m'n hoofd. Bij m'n eerste zwangerschap werd het wel eerst wat beter maar daarna toch weer heel erg laag. Misschien hangt je vermoeidheid hier ook wel mee samen, bij mij in ieder geval wel.
Hoe staat het trouwens met jullie zwangerschaps dementie, bij mij echt een drama, ik vergeet alles, sta ik in de supermarkt en neem ik de helft niet mee, of ga ik naar de stad om m'n nieuwe bril te halen kan ik er toch niet meer opkomen wat ik nu op moest halen. Op m'n werk ben ik ook de scherpste niet meer, hoe doen jullie dit?
Engel
Wat hebben jullie allemaal veel meegmaakt zeg! Ik realiseer me heel goed dat het natuurlijk niet altijd zo vanzelfsprekend is om zwanger te worden. Ik denk dat iedereen inmiddels wel iemand kent waarbij het mis is gegaan of onder behandeling van een gyn is. Ik heb gewoon heel erg geluk gehad!
Ringel en Ibbeltje: fijn dat het bij jullie allemaal goed zit!
Biaha: is de gang inmiddels al gedaan? wat een verhaal zeg, ik hoop dat je er nu een beetje overheen bent.
Floortje: Ik heb zelf ook een hele lage bloeddruk, laatste keer 100-60 en moet ook echt even rechtopzitten voordat ik opsta anders stijgt het gelijk naar m'n hoofd. Bij m'n eerste zwangerschap werd het wel eerst wat beter maar daarna toch weer heel erg laag. Misschien hangt je vermoeidheid hier ook wel mee samen, bij mij in ieder geval wel.
Hoe staat het trouwens met jullie zwangerschaps dementie, bij mij echt een drama, ik vergeet alles, sta ik in de supermarkt en neem ik de helft niet mee, of ga ik naar de stad om m'n nieuwe bril te halen kan ik er toch niet meer opkomen wat ik nu op moest halen. Op m'n werk ben ik ook de scherpste niet meer, hoe doen jullie dit?
Engel
