Kinderen
alle pijlers
Gefrustreerde peuter, observatie KDV
woensdag 4 oktober 2017 12:40
Gisteren vroeg een leidster op het KDV of ze een ortho pedagoog een keer mee mogen laten kijken naar het gedrag van onze peuter. Ik merk dat ik dit emotioneel toch moeilijk vind, omdat ik bang ben dat ze mijn meisje als afwijkend beschouwen. Verstandelijk gezien ben ik helemaal voor, omdat we haar dan misschien beter kunnen ondersteunen. Lastig!
Mijn meisje wordt over een paar maanden drie en is vrolijk en extravert. Ze vindt het heerlijk om naar 'de kindjes' te gaan. Ze praat in langere zinnen, kent kleuren, vormen en tegenstellingen, motorisch is ze dan weer langzaam. Oa door haar slechtere ogen ging ze laat lopen en is nu pas echt stabiel op haar voeten. Met klimmen, van de glijbaan gaan etc was ze ook langzaam. Vooral de oudere jongetjes in de groep vindt ze erg leuk en ze zoekt veel contact met andere kinderen.
Het punt van aandacht is dat ze heel gefrustreerd kan raken. Ze denkt dat ze iets niet kan en gaat hard huilen. Op het KDV vooral bij kleding aan/uit doen. Toch kán ze het wel, ze wil alleen eigenlijk niet oefenen als ze denkt dat ze het niet kan. Dit gaat nu beter omdat we het haar thuis ook consequent laten doen. Op het KDV en thuis merken we ook dat ze in een soort mini paniek raakt als er (voor haar gevoel) teveel van haar verwacht wordt. Ze reageert ook heel sterk als ze al dénkt dat een kindje iets af wil pakken of haar bouwwerk stuk wil maken. Ze is heel gestructureerd en wil dingen graag exact zo hebben staan als dat ze in haar hoofd heeft. Ook bijvoorbeeld in bed, haar knuffels op dezelfde plek, lekker stevig instoppen etc.
Ik zie een theatrale dame, heel blij, of heel dramatisch, maar op het KDV benoemen ze deze dingen als zorgwekkend. Wat say you? Natuurlijk zou ik het fijn vinden om handvaten te krijgen om haar te helpen met haar frustratie. Haar vader is een vrij zorgelijk type en ik wil haar graag leren dat je mag proberen en fouten mag maken. Tegelijkertijd denk ik: dit is toch vrij normaal gedrag voor haar leeftijd?
Mijn meisje wordt over een paar maanden drie en is vrolijk en extravert. Ze vindt het heerlijk om naar 'de kindjes' te gaan. Ze praat in langere zinnen, kent kleuren, vormen en tegenstellingen, motorisch is ze dan weer langzaam. Oa door haar slechtere ogen ging ze laat lopen en is nu pas echt stabiel op haar voeten. Met klimmen, van de glijbaan gaan etc was ze ook langzaam. Vooral de oudere jongetjes in de groep vindt ze erg leuk en ze zoekt veel contact met andere kinderen.
Het punt van aandacht is dat ze heel gefrustreerd kan raken. Ze denkt dat ze iets niet kan en gaat hard huilen. Op het KDV vooral bij kleding aan/uit doen. Toch kán ze het wel, ze wil alleen eigenlijk niet oefenen als ze denkt dat ze het niet kan. Dit gaat nu beter omdat we het haar thuis ook consequent laten doen. Op het KDV en thuis merken we ook dat ze in een soort mini paniek raakt als er (voor haar gevoel) teveel van haar verwacht wordt. Ze reageert ook heel sterk als ze al dénkt dat een kindje iets af wil pakken of haar bouwwerk stuk wil maken. Ze is heel gestructureerd en wil dingen graag exact zo hebben staan als dat ze in haar hoofd heeft. Ook bijvoorbeeld in bed, haar knuffels op dezelfde plek, lekker stevig instoppen etc.
Ik zie een theatrale dame, heel blij, of heel dramatisch, maar op het KDV benoemen ze deze dingen als zorgwekkend. Wat say you? Natuurlijk zou ik het fijn vinden om handvaten te krijgen om haar te helpen met haar frustratie. Haar vader is een vrij zorgelijk type en ik wil haar graag leren dat je mag proberen en fouten mag maken. Tegelijkertijd denk ik: dit is toch vrij normaal gedrag voor haar leeftijd?
woensdag 4 oktober 2017 12:45
Het lijkt mij dat een orthopedagoog precies de persoon is die antwoord kan geven op de vraag of dit normaal gedrag is voor haar leeftijd. Daarnaast schrijf je dat je graag handvaten wil krijgen om haar te helpen met haar frustratie, ook hier kan een orthopedagoog bij helpen. Lijkt me een goede keuze om een orhopedagoog een keer mee te laten kijken.
woensdag 4 oktober 2017 12:53
Dankjewel, dat denk ik ook hoor. Ik zou dit exact zo schrijven als iemand anders hiermee zat. Nu het mijn eigen kind is vind ik het ineens moeilijk, raar hoor. Speelt ook mee dat onze jongste geboren is met medische issues. Dus je denk toch even, niet nóg meer aan ons hoofd.Promethium schreef: ↑04-10-2017 12:45Het lijkt mij dat een orthopedagoog precies de persoon is die antwoord kan geven op de vraag of dit normaal gedrag is voor haar leeftijd. Daarnaast schrijf je dat je graag handvaten wil krijgen om haar te helpen met haar frustratie, ook hier kan een orthopedagoog bij helpen. Lijkt me een goede keuze om een orhopedagoog een keer mee te laten kijken.
woensdag 4 oktober 2017 12:54
Even voorop gesteld: ik ben geen deskundige...
Deels herken ik het van mijn ongeveer net zo oude dochter: alles zelf willen doen en dan gefrustreerd raken als 't niet lukt.
Dat lijkt mij normaal peutergedrag.
Maar het andere deel, dat 'faalangstige'niet willen proberen omdat het misschien niet lukt, dat is wellicht iets om aan te pakken en een orthopedagoog kan je vast handvatten geven hoe je dat kan aanpakken.
Deels herken ik het van mijn ongeveer net zo oude dochter: alles zelf willen doen en dan gefrustreerd raken als 't niet lukt.
Dat lijkt mij normaal peutergedrag.
Maar het andere deel, dat 'faalangstige'niet willen proberen omdat het misschien niet lukt, dat is wellicht iets om aan te pakken en een orthopedagoog kan je vast handvatten geven hoe je dat kan aanpakken.
het is wat het is
woensdag 4 oktober 2017 13:00
laat de orthopedagoog eens mee kijken. niet om een labeltje te plakken. maar om tips en handvatten te geven.
het klinkt niet als heel afwijkend gedrag, en past binnen normaal peutergemiep. zo te lezen doen jullie het goed, maar loop je toch af en toe tegen een paar zaken op.
het klinkt niet als heel afwijkend gedrag, en past binnen normaal peutergemiep. zo te lezen doen jullie het goed, maar loop je toch af en toe tegen een paar zaken op.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
woensdag 4 oktober 2017 13:08
@koffiekop: eigenlijk geen idee! Ik ben wel van type, even doorzetten en successen vieren. Misschien is ze alleen wel overvraagd, omdat ze dingen eerst echt niet goed zag en daardoor onzeker is geworden. Ook dacht het KDV door een administratieve fout dat ze al bijna 4 was (geboortemaand stond verkeerd). Misschien hebben ze dus teveel gepushed op dingen die ze pas 'moet' als ze naar school gaat.
woensdag 4 oktober 2017 13:13
Oh, dat laatste zou wel vervelend zijn zeg... ook raar dat ze dan misschien meer kijken naar een kalenderleeftijd dan naar het kind zelf, wat zij kan en aangeeft. Ik zou even lekker een tandje terug doen met alles en de resultaatgerichtheid uit alles halen.PlayingTheAngel schreef: ↑04-10-2017 13:08@koffiekop: eigenlijk geen idee! Ik ben wel van type, even doorzetten en successen vieren. Misschien is ze alleen wel overvraagd, omdat ze dingen eerst echt niet goed zag en daardoor onzeker is geworden. Ook dacht het KDV door een administratieve fout dat ze al bijna 4 was (geboortemaand stond verkeerd). Misschien hebben ze dus teveel gepushed op dingen die ze pas 'moet' als ze naar school gaat.
woensdag 4 oktober 2017 13:16
Volgens de fysio (die hier toen was voor jongere zusje) had dat er wel mee te maken. Baby's met slechte ogen vinden kruipen en gaan staan eng(er). Volgens haar was het daarom logisch dat ze was gaan billenschuiven en minder snel gaan lopen. Dochter durfde ook nooit van een glijbaan en dacht dat strepen op straat drempels waren. Zusje van 1 gaat nu al makkelijker op een echte drempel dan zij toen ze net 2 was..
Ze heeft nu een bril, maar heeft nog wel een scheef staand oog.
woensdag 4 oktober 2017 13:19
Kijk dit scheelt mij typen.Koffiekop schreef: ↑04-10-2017 13:02Heel herkenbaar van elke peuter/kleuter! Zeker als ze sommige dingen gewoon niet goed kunnen, zoals door bijv een motorische achterstand, dan spat de frustratie er vanaf.
Ik denk soms dat er zoveel verwacht wordt van die kleintjes! Nou en, dat ze niet zelf haar kleren aan en uit kan trekken, dan help je haar toch. Blijkbaar is ze er nog niet aan toe. Zoals andere kindjes weer aan andere dingen niet toe zijn. Komt vanzelf, met 18 trekt ze heus haar eigen kleren aan en uit. Een kinderdagverblijf en scholen zijn nogal van de standaarden en trekken dus snel aan de bel. Prima hoor, je kan er maar beter vroeg bij zijn áls er wat is, maar soms heeft een kind ook gewoon wat meer tijd nodig.
Ik zou als ik jou was wel benieuwd zijn welke tips je als ouder krijgt van die orthopedagoog om de frustratie te begeleiden. Ik zou zelf helemaal niet mijn kind uitdagen en niet teveel pushen om het zelf te doen. Ja, 1 of 2 x maar als het niet lukt dan proberen we het over een maandje wel weer. Mijn gevoel zegt dat je een kind anders overvraagt en je faalangst en gevoelens van mislukken in de hand helpt. Maar wie ben ik, misschien heb ik dat wel helemaal mis en hou ik een kind weer te klein dan. Daarom ben ik benieuwd wat zo'n professional zou zeggen. Of richten die zich helemaal op het kind en niet op de omgang van de omgeving met het onderwerp?
Overigens heel logisch dat het je ook raakt als ouder zijnde hoor.
woensdag 4 oktober 2017 13:23
Als jij tips wil hoe om te gaan met het gedrag van je peuter, dan zou ik zelf een orthopedagoog inschakelen om eens bij je thuis te komen bijvoorbeeld. Ik zou het dan niet via het kdv laten lopen.
Geeft het kdv aan dat zij handvatten willen omdat ze niet weten hoe ze je dochter beter kunnen begeleiden? Of zit er meer achter?
Geeft het kdv aan dat zij handvatten willen omdat ze niet weten hoe ze je dochter beter kunnen begeleiden? Of zit er meer achter?
woensdag 4 oktober 2017 13:46
Ik vind het niet echt heel zorgwekkend klinken, maar de orthopedagoog zal er vast meer over kunnen zeggen. Lijkt mij normaal peutergedrag en ik herken ook veel van mijn eigen peuterzoon (over een paar weken kleuter). Behalve dan dat hij laat was met praten en motorisch dan weer sterk is.
Snel gefrustreerd, als iets niet de eerste keer lukt, dan laat maar helemaal zitten, duldt geen kinderen om zich heen als hij ergens mee bezig is, reageert dan heel fel naar anderen kinderen en is ook gericht op structuur en de dingen zoals hij wil dat ze gaan. Een gevoelig jongetje ook. Gericht op details. Maak ik me daar zorgen om? Soms, meestal niet. Hebben hulp gehad van een audiologisch centrum (ivm verlate taalaanvang) en er is logopedie geweest. Hij is ook een keer geobserveerd door een orthopedagoog en daar werd het spelgedrag normaal gevonden, hij was toen wel een stuk jonger nog (2 j en 3 maanden). Deze maand start hij op de basisschool, daar is hij echt aan toe. Verder horen we wel van de leerkracht of zij denkt dat er verdere observatie nodig is.
Sterkte voor je dochter, het kan best lastig zijn voor jullie als psz/kdv/leerkrachten het gedrag van je kind "opmerkelijk" vinden. Ik ben ook benieuwd hoe het bij ons strakjes gaat. Hoe is ze sociaal? Ik vind mijn zoon niet heel sociaal. Nu weet ik dat peuters van nature niet per se niet in een heel sociaalgerichte leeftijd zitten en samenspelen pas later komt, maar toch... ook psz vindt hem op zichzelf gericht (of op de leidsters)
Snel gefrustreerd, als iets niet de eerste keer lukt, dan laat maar helemaal zitten, duldt geen kinderen om zich heen als hij ergens mee bezig is, reageert dan heel fel naar anderen kinderen en is ook gericht op structuur en de dingen zoals hij wil dat ze gaan. Een gevoelig jongetje ook. Gericht op details. Maak ik me daar zorgen om? Soms, meestal niet. Hebben hulp gehad van een audiologisch centrum (ivm verlate taalaanvang) en er is logopedie geweest. Hij is ook een keer geobserveerd door een orthopedagoog en daar werd het spelgedrag normaal gevonden, hij was toen wel een stuk jonger nog (2 j en 3 maanden). Deze maand start hij op de basisschool, daar is hij echt aan toe. Verder horen we wel van de leerkracht of zij denkt dat er verdere observatie nodig is.
Sterkte voor je dochter, het kan best lastig zijn voor jullie als psz/kdv/leerkrachten het gedrag van je kind "opmerkelijk" vinden. Ik ben ook benieuwd hoe het bij ons strakjes gaat. Hoe is ze sociaal? Ik vind mijn zoon niet heel sociaal. Nu weet ik dat peuters van nature niet per se niet in een heel sociaalgerichte leeftijd zitten en samenspelen pas later komt, maar toch... ook psz vindt hem op zichzelf gericht (of op de leidsters)
woensdag 4 oktober 2017 14:08
@sallyspectra: dat wil ik nog even goed navragen. Thuis is dit gedrag niet storend, al heeft ze weleens piepdagen (om alles huilen). Ik heb soms t gevoel dat ze het liefst allemaal peuters willen met hetzelfde gelijkmatige temperament, maar dat kan natuurlijk niet.
@Simitçi: ze heeft +3 aan beide kanten en een aardige cilinder afwijking. 1 oogje kijkt naar binnen en we plakken af. Het plan is om rond haar 4e de oogspier in te laten korten.
@NYC: Fijn die herkenning! Mijn dochter zoekt wel veel contact, ook als we buiten zijn. Tegelijk kan ze nog niet goed samen spelen. Die tegenstelling merk je ook goed met zusje van 1. Ze wil dingen samen doen, maar tegelijkertijd maak zusje natuurlijk alles stuk.. dus drama.
@Simitçi: ze heeft +3 aan beide kanten en een aardige cilinder afwijking. 1 oogje kijkt naar binnen en we plakken af. Het plan is om rond haar 4e de oogspier in te laten korten.
@NYC: Fijn die herkenning! Mijn dochter zoekt wel veel contact, ook als we buiten zijn. Tegelijk kan ze nog niet goed samen spelen. Die tegenstelling merk je ook goed met zusje van 1. Ze wil dingen samen doen, maar tegelijkertijd maak zusje natuurlijk alles stuk.. dus drama.
woensdag 4 oktober 2017 15:45
Waarom noemen ze dit op het kdv zorgwekkend? Het klinkt mij als heel normaal peutergedrag in de oren. Gewoon een pittige dame.
Onze dochter was en is net zo. Niet altijd makkelijk om mee om te gaan, dat niet. Als iets niet lukt of gaat zoals zij bedacht had, is ze enorm gefrustreerd en dan gooit ze er mee, begint ze te krijsen of te huilen. Dat houdt na een tijdje weer op en daarna probeert ze het soms nog wel een keer. Of niet.
Met de insteek "zorgwekkend" zou ik er niet via het kdv een orthopedagoog bij inschakelen.
Aanvulling: Trouwens, heel veel kinderen onder de 4 jaar kunnen nog niet zelf hun kleding aan en uit doen. Daar zou ik geen probleem van maken. Een jas aan en uit doen is handig als ze straks naar de basisschool gaan. Broeken met elastiek die je omlaag en omhoog kunt trekken, schoenen met klittenband of een rits, klaar.
Onze dochter was en is net zo. Niet altijd makkelijk om mee om te gaan, dat niet. Als iets niet lukt of gaat zoals zij bedacht had, is ze enorm gefrustreerd en dan gooit ze er mee, begint ze te krijsen of te huilen. Dat houdt na een tijdje weer op en daarna probeert ze het soms nog wel een keer. Of niet.
Met de insteek "zorgwekkend" zou ik er niet via het kdv een orthopedagoog bij inschakelen.
Aanvulling: Trouwens, heel veel kinderen onder de 4 jaar kunnen nog niet zelf hun kleding aan en uit doen. Daar zou ik geen probleem van maken. Een jas aan en uit doen is handig als ze straks naar de basisschool gaan. Broeken met elastiek die je omlaag en omhoog kunt trekken, schoenen met klittenband of een rits, klaar.
woensdag 4 oktober 2017 15:58
Ik zou eerst vragen wat ze op het kdv precies zorgwekkend vinden. Op zich zien de leidsters op een kdv natuurlijk wel ontzettend veel kinderen en kunnen ze daardoor vaak (maar niet altijd) afwijkingen constateren, rekening houdend met gemiddelden.
Mijn dochter is ook geen gemiddeld kind, en eigenlijk spelen de zaken, die de leidsters op 3-jarige leeftijd al opmerkten, nu 6 jaar later nog steeds in zekere mate. Het was nooit ernstig genoeg om er hulp bij te vragen, maar nu, achteraf gezien, had ik het denk wel fijn gevonden als er een keer door een professional geobserveerd was. Al is het maar omdat het heel lastig is om met een objectieve blik naar je kind te kijken. Mijn dochter liet geen raar gedrag zien, maar het was net iets afwijkend van de meeste andere kinderen van haar leeftijd.
Ik zou het dus denk ik wel doen, al zou ik vooraf wel willen weten, wat de gang van zaken is (even goed navragen). Er worden geen labels geplakt en uiteindelijk kun je als ouder zelf beslissen of je wat doet met de uitkomst en mogelijke tips.
Mijn dochter is ook geen gemiddeld kind, en eigenlijk spelen de zaken, die de leidsters op 3-jarige leeftijd al opmerkten, nu 6 jaar later nog steeds in zekere mate. Het was nooit ernstig genoeg om er hulp bij te vragen, maar nu, achteraf gezien, had ik het denk wel fijn gevonden als er een keer door een professional geobserveerd was. Al is het maar omdat het heel lastig is om met een objectieve blik naar je kind te kijken. Mijn dochter liet geen raar gedrag zien, maar het was net iets afwijkend van de meeste andere kinderen van haar leeftijd.
Ik zou het dus denk ik wel doen, al zou ik vooraf wel willen weten, wat de gang van zaken is (even goed navragen). Er worden geen labels geplakt en uiteindelijk kun je als ouder zelf beslissen of je wat doet met de uitkomst en mogelijke tips.
woensdag 4 oktober 2017 16:54
Vind je het zelf zorgwekkend? Orthopedagoog laten meekijken kan altijd nog, maar kan ook nu.
Mijn ervaring is dat er altijd kinderen zijn op het KDV die afwijken van 'de norm' en daardoor meer vragen van pedagogisch medewerkers of meer/minder opvallen. Dat hoeft niet te betekenen dat er dusdanig iets aan de hand is dat een orthopedagoog mee moet kijken of dat er iets met je kind aan de hand is. Het kan wel, maar het hoeft niet.
Ik denk dat er eigenlijk geen goed of fout is hierin. Doe gewoon wat je zelf het prettigst vindt.
Mijn ervaring is dat er altijd kinderen zijn op het KDV die afwijken van 'de norm' en daardoor meer vragen van pedagogisch medewerkers of meer/minder opvallen. Dat hoeft niet te betekenen dat er dusdanig iets aan de hand is dat een orthopedagoog mee moet kijken of dat er iets met je kind aan de hand is. Het kan wel, maar het hoeft niet.
Ik denk dat er eigenlijk geen goed of fout is hierin. Doe gewoon wat je zelf het prettigst vindt.
woensdag 4 oktober 2017 17:10
Mee laten kijken zou ik doen. Het is niet alleen voor jou, want jij weet hoe je met je kind om moet gaan. Maar als de leidsters de hele dag een kind overvragen en ze daardoor een gefrustreerd kind hebben, kan een orthopedagoog hun daarop wijzen en ook hun handvatten geven om ermee om te gaan. Is er echt iets zorgwekkends aan de hand dan zal de orthopedagoog jou daarop wijzen om eventueel verder mee te gaan. En daarin is je keuze vrij natuurlijk.
woensdag 4 oktober 2017 17:14
Voelen de pedagogisch medewerkers zich handelingsverlegen? Dan zouden argumenten van rups wel op kunnen gaan. Ik las in de OP meer dat ze zich zorgen maken over haar gedrag in de zin dat ze het 'niet normaal' vinden. Eigenlijk is me niet duidelijk waarom ze de observatie zouden willen. Is het voor jou als ouder wel duidelijk TO?
woensdag 4 oktober 2017 17:23
TO, het lijkt me, wat kea ook al zegt, belangrijk om de hulpvraag boven tafel te krijgen. Wat wil het kdv precies? Als men een pedagoog wil inschakelen omdat kdv het gedrag zorgwekkend vindt, terwijl jullie dat niet vinden, dan zou ik daar niet zomaar in meegaan. Gaat het ze om tips&tricks over hoe beter om te gaan met bepaald gedrag, dan vind ik het een heel ander verhaal.
Maar kijk vooral zelf hoe je hierin staat. En nee, jij kunt misschien niet altijd even objectief naar je dochter kijken maar jij (en je partner natuurlijk) kent haar wel het allerbeste.
Ik heb zelf op het kdv gemerkt dat leidsters gedrag van mijn dochter lang niet altijd goed kunnen plaatsen of duiden. Dat het mensen heel veel tijd kost om haar te leren kennen bijvoorbeeld. En dat er soms gewoon geen klik is tussen kind en leidster (van 1 leidster krijg ik bijv relatief vaak te horen wat er allemaal misging, terwijl dat bij anderen allemaal geen enkel probleem lijkt te zijn).
Maar kijk vooral zelf hoe je hierin staat. En nee, jij kunt misschien niet altijd even objectief naar je dochter kijken maar jij (en je partner natuurlijk) kent haar wel het allerbeste.
Ik heb zelf op het kdv gemerkt dat leidsters gedrag van mijn dochter lang niet altijd goed kunnen plaatsen of duiden. Dat het mensen heel veel tijd kost om haar te leren kennen bijvoorbeeld. En dat er soms gewoon geen klik is tussen kind en leidster (van 1 leidster krijg ik bijv relatief vaak te horen wat er allemaal misging, terwijl dat bij anderen allemaal geen enkel probleem lijkt te zijn).
woensdag 4 oktober 2017 17:44
Maar het lastige is natuurlijk dat je nooit precies weet hoe je kind zich op het kdv gedraagt, dus dat er thuis geen problemen zijn hoeft niets te zeggen natuurlijk. Ik vraag me af of ik daar met mijn dochter weleens de fout mee ben in gegaan, omdat haar gedrag thuis niet heel afwijkend was. Maar later (toen was ze al wat ouder) ging ze sommig gedrag van elders ook meer thuis vertonen en toen kon ik de rapportages van de leidsters van vroeger ook wat beter plaatsen.SallySpectra schreef: ↑04-10-2017 17:23TO, het lijkt me, wat kea ook al zegt, belangrijk om de hulpvraag boven tafel te krijgen. Wat wil het kdv precies? Als men een pedagoog wil inschakelen omdat kdv het gedrag zorgwekkend vindt, terwijl jullie dat niet vinden, dan zou ik daar niet zomaar in meegaan. Gaat het ze om tips&tricks over hoe beter om te gaan met bepaald gedrag, dan vind ik het een heel ander verhaal.
Maar kijk vooral zelf hoe je hierin staat. En nee, jij kunt misschien niet altijd even objectief naar je dochter kijken maar jij (en je partner natuurlijk) kent haar wel het allerbeste.
Ik heb zelf op het kdv gemerkt dat leidsters gedrag van mijn dochter lang niet altijd goed kunnen plaatsen of duiden. Dat het mensen heel veel tijd kost om haar te leren kennen bijvoorbeeld. En dat er soms gewoon geen klik is tussen kind en leidster (van 1 leidster krijg ik bijv relatief vaak te horen wat er allemaal misging, terwijl dat bij anderen allemaal geen enkel probleem lijkt te zijn).
Mijn andere kinderen gedroegen zich ook anders dan andere kinderen, maar daar ben ik nooit op aangesproken, terwijl het in mijn ogen (als leek) veel afwijkender was, wat zij lieten zien.
Ik zou dus zeker een gesprek met het kdv aanvragen en dan ook vragen wat precies hun zorgen zijn. Dat schept natuurlijk voor jou ook wat duidelijkheid. En er is natuurlijk ook een grote kans dat de orthopedagoog niets afwijkends kan vinden en jij gerustgesteld bent. Dat is misschien ook wat waard.
woensdag 4 oktober 2017 18:23
De hulpvraag is mij idd niet duidelijk, het praten gebeurt tot nu toe alleen kort bij brengen en ophalen in alle drukte. Ik vraag maandag meteen even of 1 vd leidsters 10 min met me wil gaan zitten. Voor mij voelt het idd heel anders als ze gewoon handvaten zoeken om haar te helpen (graag! Ook handig voor ons!) Dan als ze het gedrag als abnormaal beschouwen. Ik ben namelijk een groot voorstander van eigenheid.
Bovendien zie ik in dochter echt n combi van mij (extravert, temperamentvol) en haar vader (pietje precies, anxious).
Bovendien zie ik in dochter echt n combi van mij (extravert, temperamentvol) en haar vader (pietje precies, anxious).
