Kinderen
alle pijlers
Geschopt worden door je eigen kind...
maandag 3 november 2008 om 14:24
maandag 3 november 2008 om 14:39
ik dacht ook aan iets heel anders! haha
ik mis het niet
die eerste schopjes wat aanvoelt als gekriebel dat was leuk ja, vanaf daar ging het al snel zeer doen. ik mis soms het idee van nooit meer een kindje krijgen, terwijl de zwangerschap en bevalling wat mij betreft best overgeslagen had mogen worden (het resultaat niet, daar ben ik heel blij mee, en daar zou ik er gevoelsmatig best meer van willen hebben)
ik mis het niet
die eerste schopjes wat aanvoelt als gekriebel dat was leuk ja, vanaf daar ging het al snel zeer doen. ik mis soms het idee van nooit meer een kindje krijgen, terwijl de zwangerschap en bevalling wat mij betreft best overgeslagen had mogen worden (het resultaat niet, daar ben ik heel blij mee, en daar zou ik er gevoelsmatig best meer van willen hebben)
maandag 3 november 2008 om 14:57
Ik zit nu nog in de eerste fase, voel eigenlijk sinds gister pas echt leven.
Maar mijn eerste was (en is) een ontzettende draaitol en daar heb ik echt de hele tijd plezier van gehad. Als ik maar even tegen m'n buik tikte, kreeg ik al antwoord. Gelukkig geen heel harde trappen en ook niet tegen heel vervelende plaatsen, dus vandaar dat het voor mij alleen maar leuk was.
Ik hoop dat nummer 2 ook zo'n draaikontje is. Ik vond het heerlijk geruststellend iedere keer.
Maar mijn eerste was (en is) een ontzettende draaitol en daar heb ik echt de hele tijd plezier van gehad. Als ik maar even tegen m'n buik tikte, kreeg ik al antwoord. Gelukkig geen heel harde trappen en ook niet tegen heel vervelende plaatsen, dus vandaar dat het voor mij alleen maar leuk was.
Ik hoop dat nummer 2 ook zo'n draaikontje is. Ik vond het heerlijk geruststellend iedere keer.
maandag 3 november 2008 om 15:14
maandag 3 november 2008 om 15:18
maandag 3 november 2008 om 15:21
maandag 3 november 2008 om 15:44
Riz:
Ik heb nu 2 kinderen, allebei behoorlijke wildebrassen in mijn buik. Heb bij mijn oudste echt blauwe plekken gehad die aan de buitenkant te zien waren. Mijn jongste schopte minder hard maar wel veel vaker, was de hele dag bezig. Ik mis het gevoel nog weleens. Als ik mijn jongste in de draagdoek heb, voelt het bijna weer als toen, heerlijk! weet je wat ook zo leuk is, dat je het hikken in je buik straks live gaat zien!!! Succes met je zwangerschap!
Ik heb nu 2 kinderen, allebei behoorlijke wildebrassen in mijn buik. Heb bij mijn oudste echt blauwe plekken gehad die aan de buitenkant te zien waren. Mijn jongste schopte minder hard maar wel veel vaker, was de hele dag bezig. Ik mis het gevoel nog weleens. Als ik mijn jongste in de draagdoek heb, voelt het bijna weer als toen, heerlijk! weet je wat ook zo leuk is, dat je het hikken in je buik straks live gaat zien!!! Succes met je zwangerschap!
maandag 3 november 2008 om 15:50
Ja heerlijk, dat gevoel. Wat ik ook zo leuk vind: als hij helemaal in een hoekje van mijn buik kruipt, zodat ik een puntbuik krijg en dan lekker gaat zitten duwen tegen mijn hand. Mijn oudste deed dat ook en dat is nu nog steeds zo'n kroelkip die af en toe het liefst weer in me terug lijkt te willen kruipen.
..
maandag 3 november 2008 om 16:08
Erg leuk dat getrappel. Ik zeg vaak tegen m'n kids (nu 2 en 4 jr. en nr. 3 is on the way); ik zou je graag weer in m'n buik willen stoppen nu ik weet wie je bent. Wat dat betreft is het de verkeerde volgorde. Maar al rol ik ze op tot foetushouding; het past niet meer... haha.
Maar, het mooie is dat nr. 3 zich laat voelen, dus het is weer genieten geblazen (totdat er vakkundig in de blaas getrapt wordt, das minder).
Maar, het mooie is dat nr. 3 zich laat voelen, dus het is weer genieten geblazen (totdat er vakkundig in de blaas getrapt wordt, das minder).
dinsdag 4 november 2008 om 11:08
dinsdag 4 november 2008 om 12:37
quote:berntsje2 schreef op 03 november 2008 @ 16:08:
ik zou je graag weer in m'n buik willen stoppen nu ik weet wie je bent.
Dit heb ik ook heel erg. Een eventuele 2e zwangerschap zal ook weer heel bijzonder zijn, maar nog meer bijzonder wordt het als je weet wie er in je buik zat. Hoe graag zou ik soms nog even mijn dochter terug in mijn buik willen hebben. Ook al is mijn dochter pas 10 maanden, passen gaat het echt niet meer (ze paste al bijna niet toen ze geboren werd ).
Ik vond het ook eng toen ze begon te bewegen. Mijn nichtje heeft hetzelfde meegemaakt als Riz () en ik ben vaak zo bang geweest. Maar ik probeerde er ook juist van te genieten, want als het inderdaad mis zou gaan, wilde ik in ieder geval dat ik wel van alles dat ik wel mocht meemaken, had genoten.
Mijn dochtertje was heel beweeglijk in mijn buik en nu nog steeds. Schoppen heeft ze de hele zwangerschap gedaan en deed het toen ze net geboren was en nu doet ze het nog steeds, op het aankleedkussen gaat ze echt tekeer met haar beentjes. En ze is sowieso heel druk, echt heerlijk. Ik had trouwens geluk, mijn dochter lag met haar benen naar boven, maar wel voorin mijn buik. De schoppen voelde ik dus tegen mijn handen (en tegen mijn bureau op mijn werk ) en niet tegen mijn ribben. Blaastrappen heb ik tot ongeveer 28 weken last van gehad en toen ging ze met haar hoofd beneden liggen. Maar ik vond het allemaal heerlijk, als ik mijn kindje maar kon voelen.
Ook ik voel soms nog 'beweging' in mijn buik, echt een heerlijk gevoel, doet me weer terugdenken aan toen ik zwanger was. En ik hoop heel erg nog een keer zwanger te zijn.
ik zou je graag weer in m'n buik willen stoppen nu ik weet wie je bent.
Dit heb ik ook heel erg. Een eventuele 2e zwangerschap zal ook weer heel bijzonder zijn, maar nog meer bijzonder wordt het als je weet wie er in je buik zat. Hoe graag zou ik soms nog even mijn dochter terug in mijn buik willen hebben. Ook al is mijn dochter pas 10 maanden, passen gaat het echt niet meer (ze paste al bijna niet toen ze geboren werd ).
Ik vond het ook eng toen ze begon te bewegen. Mijn nichtje heeft hetzelfde meegemaakt als Riz () en ik ben vaak zo bang geweest. Maar ik probeerde er ook juist van te genieten, want als het inderdaad mis zou gaan, wilde ik in ieder geval dat ik wel van alles dat ik wel mocht meemaken, had genoten.
Mijn dochtertje was heel beweeglijk in mijn buik en nu nog steeds. Schoppen heeft ze de hele zwangerschap gedaan en deed het toen ze net geboren was en nu doet ze het nog steeds, op het aankleedkussen gaat ze echt tekeer met haar beentjes. En ze is sowieso heel druk, echt heerlijk. Ik had trouwens geluk, mijn dochter lag met haar benen naar boven, maar wel voorin mijn buik. De schoppen voelde ik dus tegen mijn handen (en tegen mijn bureau op mijn werk ) en niet tegen mijn ribben. Blaastrappen heb ik tot ongeveer 28 weken last van gehad en toen ging ze met haar hoofd beneden liggen. Maar ik vond het allemaal heerlijk, als ik mijn kindje maar kon voelen.
Ook ik voel soms nog 'beweging' in mijn buik, echt een heerlijk gevoel, doet me weer terugdenken aan toen ik zwanger was. En ik hoop heel erg nog een keer zwanger te zijn.
