
graag nog een kind maar partner wil niet meer
woensdag 16 september 2009 om 22:16
Hallo,
Sinds iets meer dan een jaar heb ik een hele lieve vriend.
Hij heeft uit een vorige relatie kinderen en ik ook.We hebben het heel fijn samen en ook met de kinderen onderling gaat het goed. We zien elkaar elke dag en er zijn samenwoon plannen.
Tijdens mijn toemalige vriend heb ik altijd de wens gehad om nog een kindje te krijgen, helaas is dat er niet van gekomen. Met mijn huidige vriend heb ik mijn kinderwens besproken en hij geeft aan dat dat voor hem geen optie is. Samen hebben we er toch al genoeg, meent hij. Daarbij geeft hij aan dat hij zich zelf te oud vindt om nog een kind te krijgen.Hij is begin 40 en ik ben begin 30.
Ik respectreer zijn standpunt maar ben nu wel op een punt gekomen dat ik me afvraag of ik verder ga met deze relatie, en dus zal moeten accepteren dat ik nooit meer zwanger zal worden. Of dat ik de relatie verbreek, met de kans da ik nog iemand tegen mag komen die kan delen in mijn kinderwens.
Zelf had ik niet kunnen denken dat deze kinderwens zo sterk is dat ik er zelfs over denk om deze relatie op te geven.
Wie herkent dit? Is het mogelijk dit gevoel te negeren?De kans dat ik iemand tegenkom van wie ik ga houden en met wie ik samen een kind wil is natuurlijk erg klein
Verder denk ik ook dat mijn kinderwens zo sterk is omdat ik samen met mijn vriend nog graag een kind van ons samen zou willen.... tja..
Sinds iets meer dan een jaar heb ik een hele lieve vriend.
Hij heeft uit een vorige relatie kinderen en ik ook.We hebben het heel fijn samen en ook met de kinderen onderling gaat het goed. We zien elkaar elke dag en er zijn samenwoon plannen.
Tijdens mijn toemalige vriend heb ik altijd de wens gehad om nog een kindje te krijgen, helaas is dat er niet van gekomen. Met mijn huidige vriend heb ik mijn kinderwens besproken en hij geeft aan dat dat voor hem geen optie is. Samen hebben we er toch al genoeg, meent hij. Daarbij geeft hij aan dat hij zich zelf te oud vindt om nog een kind te krijgen.Hij is begin 40 en ik ben begin 30.
Ik respectreer zijn standpunt maar ben nu wel op een punt gekomen dat ik me afvraag of ik verder ga met deze relatie, en dus zal moeten accepteren dat ik nooit meer zwanger zal worden. Of dat ik de relatie verbreek, met de kans da ik nog iemand tegen mag komen die kan delen in mijn kinderwens.
Zelf had ik niet kunnen denken dat deze kinderwens zo sterk is dat ik er zelfs over denk om deze relatie op te geven.
Wie herkent dit? Is het mogelijk dit gevoel te negeren?De kans dat ik iemand tegenkom van wie ik ga houden en met wie ik samen een kind wil is natuurlijk erg klein
Verder denk ik ook dat mijn kinderwens zo sterk is omdat ik samen met mijn vriend nog graag een kind van ons samen zou willen.... tja..
woensdag 16 september 2009 om 22:26
Tja, je hebt kinderen en een fijne relatie. Ik zou tevreden zijn met wat ik zou hebben.
Je bent ook op een leeftijd dat je er niet zomaar vanuit moet gaan dat je nog wel een nieuwe relatie zult vinden die zo geweldig is (ook in verband met je kinderen, geeft toch vaak wat extra strubbelingen waar niet iedereen even goed mee om kan gaan) dat je er nog een kind mee wilt.
Ik zou mezelf eens heel goed achter mijn oren krabben. Ook vanwege de kinderen die je al hebt. Bedenk dat je ze in geval van een relatie breuk (die niet nodig is) toch (weer) in een behoorlijke heftige situatie zult zetten.
Je bent ook op een leeftijd dat je er niet zomaar vanuit moet gaan dat je nog wel een nieuwe relatie zult vinden die zo geweldig is (ook in verband met je kinderen, geeft toch vaak wat extra strubbelingen waar niet iedereen even goed mee om kan gaan) dat je er nog een kind mee wilt.
Ik zou mezelf eens heel goed achter mijn oren krabben. Ook vanwege de kinderen die je al hebt. Bedenk dat je ze in geval van een relatie breuk (die niet nodig is) toch (weer) in een behoorlijke heftige situatie zult zetten.
Ja, dat vind ik echt.

woensdag 16 september 2009 om 22:32
Ik herken het wel, mijn vriend en ik hebben samen 1 kind en ik zou graag nog een kind willen, maar mijn vriend niet meer. Hij vindt het leven dat we leiden, prima. Nog een kind erbij zou voor hem teveel zijn. Ik kan die deur nog niet dichtdoen voor mezelf.
We komen er eigenlijk niet uit, uiteindelijk zal 1 van ons aan het kortste eind trekken...
We komen er eigenlijk niet uit, uiteindelijk zal 1 van ons aan het kortste eind trekken...

woensdag 16 september 2009 om 22:36
woensdag 16 september 2009 om 23:33
Als je een hele goede, bijzondere en fijne relatie hebt, kijk dan naar alles wat je WEL hebt en geniet ervan!
Is de relatie toch al niet zo super en twijfel je sowieso, dan is het een ander verhaal. Maar als ik jouw verhaal lees is het eerste wat ik denk: geniet van al het moois wat je hebt en wees tevreden!
Is de relatie toch al niet zo super en twijfel je sowieso, dan is het een ander verhaal. Maar als ik jouw verhaal lees is het eerste wat ik denk: geniet van al het moois wat je hebt en wees tevreden!
woensdag 16 september 2009 om 23:35
Het is heel goed mogelijk dat gevoel te negeren.
En nee, dat betekent helemaal niet dat je de rest van je leven met onvervulde verlangens rond hoeft te lopen. Niet alles wat je wil kun je ook krijgen, en als je het wel krijgt, is het niet altijd zo geweldig als je dacht. Wees blij met wat je hebt.
En nee, dat betekent helemaal niet dat je de rest van je leven met onvervulde verlangens rond hoeft te lopen. Niet alles wat je wil kun je ook krijgen, en als je het wel krijgt, is het niet altijd zo geweldig als je dacht. Wees blij met wat je hebt.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....

woensdag 16 september 2009 om 23:50


woensdag 16 september 2009 om 23:51
donderdag 17 september 2009 om 08:22
quote:martinevanders schreef op 16 september 2009 @ 23:14:
Onze jongste is nu bijna 2, de oudste vier. Ik zou het allemaal nog heel graag nog een keer meemaken, heerlijk. Het zwanger zijn, zo'n klein pukkie erbij, alle eerste keren. Maar hubbie wil absoluut niet meer en er zijn ook 100 verstandige reden om niet voor een derde te gaan. Verder ben ik erg gelukkig met hem en onze twee kinderen en eigenlijk de rest van mijn leven. Dus ja ik kies ervoor om dat gevoel te negeren, m'n gevoel moet maar naar mn verstand gaan luisteren. Misschien is het bij jou wat anders omdat je niet samen met hem een kindje hebt, maar verder heb je een heleboel nu wel wat je anders weer zou opgeven voor wat?
Dat gevoel gaat niet helemaal weg misschien (ik denk bij mij pas als ik in de overgang ben ofzo ), maar ik denk wel dat ik ermee kan leven omdat ik verder heel veel moois heb. Ik denk dat dat de vraag is, kun je ermee leven wat het gevolg is als je voor hem en je leven nu met jullie kinderen zoals het is kiest?Mijn verhaal!!!
Onze jongste is nu bijna 2, de oudste vier. Ik zou het allemaal nog heel graag nog een keer meemaken, heerlijk. Het zwanger zijn, zo'n klein pukkie erbij, alle eerste keren. Maar hubbie wil absoluut niet meer en er zijn ook 100 verstandige reden om niet voor een derde te gaan. Verder ben ik erg gelukkig met hem en onze twee kinderen en eigenlijk de rest van mijn leven. Dus ja ik kies ervoor om dat gevoel te negeren, m'n gevoel moet maar naar mn verstand gaan luisteren. Misschien is het bij jou wat anders omdat je niet samen met hem een kindje hebt, maar verder heb je een heleboel nu wel wat je anders weer zou opgeven voor wat?
Dat gevoel gaat niet helemaal weg misschien (ik denk bij mij pas als ik in de overgang ben ofzo ), maar ik denk wel dat ik ermee kan leven omdat ik verder heel veel moois heb. Ik denk dat dat de vraag is, kun je ermee leven wat het gevolg is als je voor hem en je leven nu met jullie kinderen zoals het is kiest?Mijn verhaal!!!
donderdag 17 september 2009 om 08:30
Ik denk ook dat het goed is om te kijken naar wat je hebt. Jullie hebben het fijn samen en het gaat ook goed met de kinderen. Ik neem aan dat iedereen gelukkig is binnen dit gezin. Dan zou je alles opbreken (kinderen die gewend zijn aan jou en aan hem) om met een andere man (waar jouw kinderen weer aan moeten wennen) een baby te krijgen. Ik denk dat je op het moment niet overziet wat voor ellende je dan allemaal over iedereen waar je om geeft stort omdat je perse je zwangerschap wil vervullen.
Ik vind het nogal wat!
Ik vind het nogal wat!
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 17 september 2009 om 08:37
Ik kan het alleen maar helemaal eens zijn met wat al gezegd is: kijk naar wat je nu hebt samen. En denk inderdaad vooral aan je kind(eren). Zijn zij ook gelukkig nu? Waarom zou je dat verstoren?
Alhoewel ik ook best wel kan begrijpen dat je met je nieuwe liefde samen ook graag een kindje wil. Zet alle voors en tegens naast elkaar en trek dan de conclusie.
Alhoewel ik ook best wel kan begrijpen dat je met je nieuwe liefde samen ook graag een kindje wil. Zet alle voors en tegens naast elkaar en trek dan de conclusie.
donderdag 17 september 2009 om 11:19
quote:Maleficent schreef op 17 september 2009 @ 08:30:
Ik denk ook dat het goed is om te kijken naar wat je hebt. Jullie hebben het fijn samen en het gaat ook goed met de kinderen. Ik neem aan dat iedereen gelukkig is binnen dit gezin. Dan zou je alles opbreken (kinderen die gewend zijn aan jou en aan hem) om met een andere man (waar jouw kinderen weer aan moeten wennen) een baby te krijgen. Ik denk dat je op het moment niet overziet wat voor ellende je dan allemaal over iedereen waar je om geeft stort omdat je perse je zwangerschap wil vervullen.
Ik vind het nogal wat!Ik had het niet beter kunnen zeggen. Helemaal eens.
Ik denk ook dat het goed is om te kijken naar wat je hebt. Jullie hebben het fijn samen en het gaat ook goed met de kinderen. Ik neem aan dat iedereen gelukkig is binnen dit gezin. Dan zou je alles opbreken (kinderen die gewend zijn aan jou en aan hem) om met een andere man (waar jouw kinderen weer aan moeten wennen) een baby te krijgen. Ik denk dat je op het moment niet overziet wat voor ellende je dan allemaal over iedereen waar je om geeft stort omdat je perse je zwangerschap wil vervullen.
Ik vind het nogal wat!Ik had het niet beter kunnen zeggen. Helemaal eens.
zondag 20 september 2009 om 04:04
ik heb zelf geen relatie, maar ik weet wel dat ik geen serieuze relatie overweeg met een vrouw zonder kinderwens. Natuurlijk wil het niet zeggen als ik een vrouw tref met wel een serieuze kinderwens dat dit ook betekend dat het lukt om samen kinderen te krijgen, maar een vrouw die dit op voorhand afwijst die zal bij mij al gelijk minpunten gescoord hebben.
Naar mijn idee is een kinderwens of de wens om nog een kind erbij te willen een serieuze wens die je niet zomaar opgeeft. Ik denk dus ook dat een kinderwens die zo aanwezig is een haarscheur in de relatie brengt. Nu hoeeft een haarscheur niet alles te betekenen maar het zal wel een zwakke plek blijven
Naar mijn idee is een kinderwens of de wens om nog een kind erbij te willen een serieuze wens die je niet zomaar opgeeft. Ik denk dus ook dat een kinderwens die zo aanwezig is een haarscheur in de relatie brengt. Nu hoeeft een haarscheur niet alles te betekenen maar het zal wel een zwakke plek blijven