Kinderen
alle pijlers
Hoe en wanneer begint het echte opvoeden?
zaterdag 4 juli 2009 om 12:39
Mijn zoon is nu bijna 16 maanden. Zo langzamerhand wordt hij steeds mobieler en kan daardoor ook aan steeds meer dingen zitten die gevaarlijk of breekbaar zijn. Nu vraag ik mij af hoe ik daar het beste mee om kan gaan.
Tot nu toe heb ik er steeds voor gezorgd dat er niets gevaarlijks of kostbaars staat op de plekken waar hij bij kan. Dus bijvoorbeeld lege vensterbanken en salontafel. Maar ik vraag mij af of dit wel de manier is. Hij zal toch ook moeten leren dat hij aan sommige dingen gewoon niet mág komen, ook al kan hij erbij. Ik heb alleen niet zoveel zin om de hele dat nee te lopen roepen en hen overal bij weg te houden.
Hoe gaan jullie hiermee om?
Tot nu toe heb ik er steeds voor gezorgd dat er niets gevaarlijks of kostbaars staat op de plekken waar hij bij kan. Dus bijvoorbeeld lege vensterbanken en salontafel. Maar ik vraag mij af of dit wel de manier is. Hij zal toch ook moeten leren dat hij aan sommige dingen gewoon niet mág komen, ook al kan hij erbij. Ik heb alleen niet zoveel zin om de hele dat nee te lopen roepen en hen overal bij weg te houden.
Hoe gaan jullie hiermee om?
The time is now
zaterdag 4 juli 2009 om 12:49
quote:Banba schreef op 04 juli 2009 @ 12:39:
Mijn zoon is nu bijna 16 maanden. Zo langzamerhand wordt hij steeds mobieler en kan daardoor ook aan steeds meer dingen zitten die gevaarlijk of breekbaar zijn. Nu vraag ik mij af hoe ik daar het beste mee om kan gaan.
Tot nu toe heb ik er steeds voor gezorgd dat er niets gevaarlijks of kostbaars staat op de plekken waar hij bij kan. Dus bijvoorbeeld lege vensterbanken en salontafel. Maar ik vraag mij af of dit wel de manier is. Hij zal toch ook moeten leren dat hij aan sommige dingen gewoon niet mág komen, ook al kan hij erbij. Ik heb alleen niet zoveel zin om de hele dat nee te lopen roepen en hen overal bij weg te houden.
Hoe gaan jullie hiermee om?
Wen er maar vast aan!
Een andere manier dan de hele dag nee zeggen is er niet. Kinderen hebben ontzettend veel herhalingen nodig voordat ze iets doorhebben.
Mijn zoon is nu bijna 16 maanden. Zo langzamerhand wordt hij steeds mobieler en kan daardoor ook aan steeds meer dingen zitten die gevaarlijk of breekbaar zijn. Nu vraag ik mij af hoe ik daar het beste mee om kan gaan.
Tot nu toe heb ik er steeds voor gezorgd dat er niets gevaarlijks of kostbaars staat op de plekken waar hij bij kan. Dus bijvoorbeeld lege vensterbanken en salontafel. Maar ik vraag mij af of dit wel de manier is. Hij zal toch ook moeten leren dat hij aan sommige dingen gewoon niet mág komen, ook al kan hij erbij. Ik heb alleen niet zoveel zin om de hele dat nee te lopen roepen en hen overal bij weg te houden.
Hoe gaan jullie hiermee om?
Wen er maar vast aan!
Een andere manier dan de hele dag nee zeggen is er niet. Kinderen hebben ontzettend veel herhalingen nodig voordat ze iets doorhebben.
zaterdag 4 juli 2009 om 12:50
quote:MissMara schreef op 04 juli 2009 @ 12:49:
[...]
Wen er maar vast aan!
Een andere manier dan de hele dag nee zeggen is er niet. Kinderen hebben ontzettend veel herhalingen nodig voordat ze iets doorhebben.Ik begrijp dat ze veel herhaling nodig hebben, maar vraag me dan af of, op deze leeftijd, voorkomen niet beter is dan genezen?
[...]
Wen er maar vast aan!
Een andere manier dan de hele dag nee zeggen is er niet. Kinderen hebben ontzettend veel herhalingen nodig voordat ze iets doorhebben.Ik begrijp dat ze veel herhaling nodig hebben, maar vraag me dan af of, op deze leeftijd, voorkomen niet beter is dan genezen?
The time is now
zaterdag 4 juli 2009 om 12:52
De vraag is niet "wanneer begint het echte opvoeden" maar
"wanneer houd het in godesnaam op!!!!!!!'
Geniet van je weghobbelende kind, voor je het weet moet je bij de conrector komen omdat zoonlief een grote bek heeft tegen z'n leraar wiskunde ( die overigens veuuuuuul te jong is om serieus te nemen, echt, hij is net 23 ofzo lol)
"wanneer houd het in godesnaam op!!!!!!!'
Geniet van je weghobbelende kind, voor je het weet moet je bij de conrector komen omdat zoonlief een grote bek heeft tegen z'n leraar wiskunde ( die overigens veuuuuuul te jong is om serieus te nemen, echt, hij is net 23 ofzo lol)
zaterdag 4 juli 2009 om 12:54
Ik haalde ook (bijna) alles weg waar ze niet aan mochten komen. Kan je de weg van de minste weerstand noemen, maar zo maak je het jezelf wel wat makkelijker. Er blijven altijd dingen over die niet weg te halen zijn en met die dingen kan je langzaam aan leren dat hij niet overal aan mag komen. Als hij dat eenmaal snapt, dan kan je steeds meer dingen terug zetten.
Het gaat er volgens mij om dat hij leert te luisteren en dat doe ik liever bij 1 ding dan bij 10 dingen tegelijk. Bij m'n oudste van 5 heb ik het ook zo gedaan en als ze zo'n 2 jaar zijn (oid, weet het niet precies meer) gaat het luisteren en leren veel makkelijker.
Het gaat er volgens mij om dat hij leert te luisteren en dat doe ik liever bij 1 ding dan bij 10 dingen tegelijk. Bij m'n oudste van 5 heb ik het ook zo gedaan en als ze zo'n 2 jaar zijn (oid, weet het niet precies meer) gaat het luisteren en leren veel makkelijker.
zaterdag 4 juli 2009 om 12:55
quote:Banba schreef op 04 juli 2009 @ 12:50:
[...]
Ik begrijp dat ze veel herhaling nodig hebben, maar vraag me dan af of, op deze leeftijd, voorkomen niet beter is dan genezen?
Je kunt niet alles voorkomen, maar ik zou wel zorgen dat de echt belangrijke/dure/onvervangbare dingen uit de weg staan.
Als je nooit de gelegenheid krijgt om iets fout te doen, leer je ook niet dat t niet mag.
En verder is het echt tig keer nee zeggen, en hem aan de andere kant van de kamer zetten als hij ergens komt waar niet mag.
[...]
Ik begrijp dat ze veel herhaling nodig hebben, maar vraag me dan af of, op deze leeftijd, voorkomen niet beter is dan genezen?
Je kunt niet alles voorkomen, maar ik zou wel zorgen dat de echt belangrijke/dure/onvervangbare dingen uit de weg staan.
Als je nooit de gelegenheid krijgt om iets fout te doen, leer je ook niet dat t niet mag.
En verder is het echt tig keer nee zeggen, en hem aan de andere kant van de kamer zetten als hij ergens komt waar niet mag.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 4 juli 2009 om 12:57
quote:dangeensuus schreef op 04 juli 2009 @ 12:54:
Jij kunt wel alle plantjes en fotootjes enzo weghalen, maar oma doet dat vast niet!!!
Dat is dus ook mijn dilemma, ik wil wel dat hij leert luisteren als het nodig is. Dus dat hij begrijpt dat hij bij anderen of bijvoorbeeld in de winkel niet overal aan mag zitten.
Ik vind de tip van Kabouter wel een goede, maar eens beginnen met een paar dingen waar hij niet aan mag komen en dat later, als hij het beter begrijpt, uitbreiden.
Jij kunt wel alle plantjes en fotootjes enzo weghalen, maar oma doet dat vast niet!!!
Dat is dus ook mijn dilemma, ik wil wel dat hij leert luisteren als het nodig is. Dus dat hij begrijpt dat hij bij anderen of bijvoorbeeld in de winkel niet overal aan mag zitten.
Ik vind de tip van Kabouter wel een goede, maar eens beginnen met een paar dingen waar hij niet aan mag komen en dat later, als hij het beter begrijpt, uitbreiden.
The time is now
zaterdag 4 juli 2009 om 12:57
eens met dangeensuus, bij anderen mag hij het ook niet. Ik had ooit een kind over de vloer dat thuis blijkbaar alles mocht, omdat alles wat gevaarlijk en kostbaar was, weggehaald was(ouders hadden geen zin om de hele dag te corrigeren), maar bij mij thuis kwam hij wel overal aan. Ik heb dat bij mijn kinderen nooit gedaan. Ik was best intensief bezig met de hele dag corrigeren enzo, inderdaad vermoeiend,maar bij anderen hebben ze nooit zomaar aan spullen gezeten.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
zaterdag 4 juli 2009 om 13:00
Oh ja, bij mijn jongste was de kerstboom een mooie uitdaging. Toen was hij ook zo'n 16 maanden. Ik wou toch wel graag een grote boom, op de grond. Op die manier heeft hij best goed geleerd dat als ik zeg dat iets niet mag, het ook niet mag. Als hij na 2x waarschuwen aan de ballen bleef komen, zette ik hem (met voorwaarschuwing) even in de kinderstoel. Ben er 3 dagen ofzo mee bezig geweest en toen was het kwartje al gevallen.
Consequent zijn, duidelijk waarschuwen, zonder erg boos te worden. Als hij nu ergens aankomt wat niet mag, stopt hij echt na 2x waarschuwen.
Ik bedenk me wel dat bij mijn oudste de kwartjes wat later vielen. Je kan dus wel een lange adem nodig hebben!
Consequent zijn, duidelijk waarschuwen, zonder erg boos te worden. Als hij nu ergens aankomt wat niet mag, stopt hij echt na 2x waarschuwen.
Ik bedenk me wel dat bij mijn oudste de kwartjes wat later vielen. Je kan dus wel een lange adem nodig hebben!
zaterdag 4 juli 2009 om 13:14
zaterdag 4 juli 2009 om 13:15
gevaarlijke dingen als schoonmaakmiddelen en echt onvervangbaar spul zet je natuurlijk weg, maar een fotootje , plantje of porseleinen herderinnetje kun je gerust laten staan.
het is even wat werk, bij mij werkte afleiden het best. Zodra er aanstalten werd gemaakt om ergens aan te zitten was het : nee niet doen, en gelijk er achteraan een eigen speeltje geven waar hij wel mee mocht spelen
het is even wat werk, bij mij werkte afleiden het best. Zodra er aanstalten werd gemaakt om ergens aan te zitten was het : nee niet doen, en gelijk er achteraan een eigen speeltje geven waar hij wel mee mocht spelen
zaterdag 4 juli 2009 om 13:16
ow en in het begin is er weleens wat gesneuveld hoor maar goed dingen die ECHT niet kapot mogen, kun je weghalen. Ik zou andere dingen laten staan hoor want je kunt natuurlijk niet verwachten dat als je op visite gaat, ook alles wordt weg gehaald. Je maakt het jezelf op langere termijn denk ik wat makkelijker....
zaterdag 4 juli 2009 om 14:49
Tja, ik dacht ooit: "Ik ga m'n huis niet aanpassen aan de baby, híj past zich maar aan!" Uiteindelijk heb ik dus -na o.a. een gesneuvelde stereo- eieren voor m'n geld gekozen en het huis toch kindproof gemaakt destijds. Dat gaf heel erg veel meer rust, en nu hij bijna vijf is luistert hij toch echt wel (vaak). Hij had die spullen in huis dus niet echt nodig om te oefenen.
Overigens is dit wel heel erg kindafhankelijk. Mijn moeder hoefde niks voor mij weg te zetten, ik kwam sowieso nergens aan.
Overigens is dit wel heel erg kindafhankelijk. Mijn moeder hoefde niks voor mij weg te zetten, ik kwam sowieso nergens aan.
zaterdag 4 juli 2009 om 14:55
quote:Banba schreef op 04 juli 2009 @ 12:39:
Ik heb alleen niet zoveel zin om de hele dat nee te lopen roepen en hen overal bij weg te houden.
Hoe gaan jullie hiermee om?
geen zin? GEEN ZIN?!?! DAN MAAK JE MAAR ZIN!!
Oh, sorry, dat is een ander zinnetje dat je nog mag leren, en véél kan gaan toepassen
Ja, hoe gaan wij hiermee om: enerzijds gewoon voorkomen dat er iets mis kan gaan, dus breekbare zaken buiten bereik, etc. Anderzijds, nee zeggen, meer nee zeggen, nog meer nee zeggen, en als afronding nog wat nee zeggen.
Sterkte
Ik heb alleen niet zoveel zin om de hele dat nee te lopen roepen en hen overal bij weg te houden.
Hoe gaan jullie hiermee om?
geen zin? GEEN ZIN?!?! DAN MAAK JE MAAR ZIN!!
Oh, sorry, dat is een ander zinnetje dat je nog mag leren, en véél kan gaan toepassen
Ja, hoe gaan wij hiermee om: enerzijds gewoon voorkomen dat er iets mis kan gaan, dus breekbare zaken buiten bereik, etc. Anderzijds, nee zeggen, meer nee zeggen, nog meer nee zeggen, en als afronding nog wat nee zeggen.
Sterkte
zaterdag 4 juli 2009 om 15:11
Ik kies er toch maar voor om sommige dingen buiten bereik te zetten, aangezien zoonlief het laatst voor elkaar heeft gekregen om in 0,4 seconden 7 cd's in de 3-cdwisselaar te proppen zónder het ding open te doen......
Je hoeft niet als een politieagent door het huis te lopen, naast nee zeggen kun je ook nog afleiden, een alternatief bieden, iets positiefs zeggen (in plaats van 'nee, niet aankomen' 'zet die maar terug en pak de bal maar)
Maar met 16 maanden begint het opvoeden dus inderdaad. En ik geef mezelf ook weleens een 'makkelijke dag' dan zet ik gewoon álles buiten bereik, maar dat is meer als ik gewoon zelf een goed boek wil lezen écht geen zin heb om de hele dag op te letten.
Bij 16 maanden deed ik overigens 1 of hóógstens 2x waarschuwen en daarna in de box (die toen niet meer als speelplek werd gebruikt eigenlijk). Werkt eigenlijk ook wel goed.
Je hoeft niet als een politieagent door het huis te lopen, naast nee zeggen kun je ook nog afleiden, een alternatief bieden, iets positiefs zeggen (in plaats van 'nee, niet aankomen' 'zet die maar terug en pak de bal maar)
Maar met 16 maanden begint het opvoeden dus inderdaad. En ik geef mezelf ook weleens een 'makkelijke dag' dan zet ik gewoon álles buiten bereik, maar dat is meer als ik gewoon zelf een goed boek wil lezen écht geen zin heb om de hele dag op te letten.
Bij 16 maanden deed ik overigens 1 of hóógstens 2x waarschuwen en daarna in de box (die toen niet meer als speelplek werd gebruikt eigenlijk). Werkt eigenlijk ook wel goed.
zaterdag 4 juli 2009 om 15:20
Het kan ook allemaal best meevallen, hoor. Mijn dochtertje is nu twee en weet deksels goed waar ze wel en niet aan mag komen. Tot mijn stomme verbazing is ze onder de indruk van één of twee keer 'nee', met een vinger in de lucht erbij; ze doet het dan ook niet meer. Overigens zoekt ze wel alternatieven soms, zoals bij de kerstboom. "Niet met je handjes aan de kerstballen komen!" Prompt staat mevrouw, met d'r handjes op d'r rug, met haar neusje tegen die zo prachtig glimmende, onweerstaanbare ballen aan...
zaterdag 4 juli 2009 om 15:30
Hier ook de gevaarlijke/ onvervangbare spullen buiten bereik gezet maar aan al de rest kan ze aan. Mijn dochtertje is nog maar een jaar maar ben al een tijdje mee bezig om haar te leren niet aan sommige spullen te zitten. Nee zeggen en na twee nee's zet ik haar op een ander plaatsje. Ze begint het al vrij goed door te hebben. Ze kijkt nu naar hoe ik reageer als ze iets wil nemen en als ik nee zeg dan kruipt ze snel weg omdat ze weet dat ik achter haar aan kom. Is voor haar een spelletje
zaterdag 4 juli 2009 om 18:18
Voor onze 13 maanden oude dochter hebben we het huis wel kindvriendelijk gemaakt, want anders hoort ze de hele dag nee en dat is voor niemand leuk. Maar sommige dingen zijn gewoon niet aan te passen en daarvan moet ze leren dat ze ze niet mag. Consequent zijn is dan heel belangrijk. Wat wij dan doen: direct duidelijk "nee" zeggen (zonder daarbij te lachen) en haar dan verwijderen van de plaats delict, eventueel direct afleiden met iets anders. We doen dat nu al een maand of drie. Het werkt heel goed, want nu schudt ze zelf al haar hoofdje als ze ergens naartoe loopt waarvan ze weet dat ze het niet mag (het dan ook niet doen is de volgende stap, waar ze nu aan toe begint te komen). Ook als mijn man of ik "nee" tegen haar zeggen, schudt ze zelf met haar hoofdje. Überschattig natuurlijk maar wel moeilijk om je gezicht dan in de plooi te houden.
zaterdag 4 juli 2009 om 19:44
Heb niet alle antwoorden gelezen, maar ik denk dat de meeste ongeveer hetzelfde zullen zeggen?
Bij ons ook de echte gevaarlijke dingen weggehaald, en de rest (telefoons, dvd-speler, planten etc) laten staan, en duidelijk nee zeggen. Er naar toe lopen, hem aankijken, nee zeggen, en hem ergens anders neerzetten. Dus niet op afstand nee gaan roepen. Bij ons ging alles in fases, een week of 2 constant naar de dvd speler lopen en overal op drukken, wij consequent nee zeggen en weghalen. Na een tijdje had ie de boodschap wel begrepen, en ontdekte hij het volgende item waar ie niet aan mocht komen. Inmiddels alle spullen wel gehad (hij is nu net 2) en hij weet heeel goed wat wel en niet mag, en dat gaat prima. Zou ook niet teveel dingen tegelijk verbieden, dan roep je idd constant nee, maar als je eenmaal iets vebied, dat wel altijd blijven doen. Op een gegeven moment snappen ze de boodschap wel.
Bij ons ook de echte gevaarlijke dingen weggehaald, en de rest (telefoons, dvd-speler, planten etc) laten staan, en duidelijk nee zeggen. Er naar toe lopen, hem aankijken, nee zeggen, en hem ergens anders neerzetten. Dus niet op afstand nee gaan roepen. Bij ons ging alles in fases, een week of 2 constant naar de dvd speler lopen en overal op drukken, wij consequent nee zeggen en weghalen. Na een tijdje had ie de boodschap wel begrepen, en ontdekte hij het volgende item waar ie niet aan mocht komen. Inmiddels alle spullen wel gehad (hij is nu net 2) en hij weet heeel goed wat wel en niet mag, en dat gaat prima. Zou ook niet teveel dingen tegelijk verbieden, dan roep je idd constant nee, maar als je eenmaal iets vebied, dat wel altijd blijven doen. Op een gegeven moment snappen ze de boodschap wel.
zaterdag 4 juli 2009 om 19:46
Mijn zoon is nu bijna 18 maanden en ik heb eigenlijk de indruk dat hij het grootste gedeelte van de tijd niet begrijpt dat hij iets doet wat niet mag.
Verder heb ik het idee dat nee-schudden meer indruk maakt dan nee-zeggen.
Dit vind ik echt een onwijs moeilijke leeftijd, want ik wil inderdaad beginnen met opvoeden (en roep al een keer of 50 nee per dag), maar ik heb de indruk dat het nog helemaal geen zin heeft.
Maar soms is hij iets aan het doen wat niet mag en dan kijkt hij mij aan met zó'n ondeugend gezicht...Dit lijkt me echt een overgangsfase.
Welke moeder herkent dit? En als er tips zijn?
Ik lees in ieder geval dat jullie erg van het wegzetten zijn. Wat doen jullie met gooien? Hij gooit namelijk met alles. En nog best hard en best vaak raak. (Ik denk afpakken? En wanneer geef je het dan weer terug?)
Ik voel me een beetje een otje...
Verder heb ik het idee dat nee-schudden meer indruk maakt dan nee-zeggen.
Dit vind ik echt een onwijs moeilijke leeftijd, want ik wil inderdaad beginnen met opvoeden (en roep al een keer of 50 nee per dag), maar ik heb de indruk dat het nog helemaal geen zin heeft.
Maar soms is hij iets aan het doen wat niet mag en dan kijkt hij mij aan met zó'n ondeugend gezicht...Dit lijkt me echt een overgangsfase.
Welke moeder herkent dit? En als er tips zijn?
Ik lees in ieder geval dat jullie erg van het wegzetten zijn. Wat doen jullie met gooien? Hij gooit namelijk met alles. En nog best hard en best vaak raak. (Ik denk afpakken? En wanneer geef je het dan weer terug?)
Ik voel me een beetje een otje...
zaterdag 4 juli 2009 om 19:47
Ohja, het is nu misschien een beetje dat je het gevoel krijgt dat je de hele tijd nee roept, maar dat is neem ik aan maar even, het loont echt wel als ze op een gegeven moment het echt wel weten en ernaar handelen. Die van mij mag niet zelf de klei pakken hoewel ie er wel bij kan. Had ie na 3x nee zeggen en uitleggen door, en komt me nu heel lief halen " Mama klei pakken, mag niet zelluf pakken, mama doen! samen klei spelen?"
Even doorzetten, maar je hebt er zoooveel aan! Dan kan je je kind ook makkelijk mee naar anderen nemen, wetende dat ze niet overal aan zitten met hun tengels
Even doorzetten, maar je hebt er zoooveel aan! Dan kan je je kind ook makkelijk mee naar anderen nemen, wetende dat ze niet overal aan zitten met hun tengels
zaterdag 4 juli 2009 om 19:52
Piximama, gooien kan die van mij ook. En dan pak ik het gelijk af! na 1x. gooien mag nou eenmaal niet. Dus als ik hem al in de aanslag zie om iets te gooien, zeg ik meteen voordat ie gooit: Gooien mag niet, dan pakt mama het meteen af! En ook doen dus. Heeft ook even geduurd, maar werkt prima. Zat ook een lange uitprobeer-fase tussen hoor, dus niet gooien, maar hard neerzetten (slaan ermee mag nl ook niet, pak ik ook af, na 2x waarschuwen) Maar dan dus heel hard neerzetten, en kijken wat ik doe. Met gooien en slaan van speelgoed werkt hier het afpakken heel goed (en dan neerzetten dat ie het wel ziet, maar er niet bij kan) Nu zit ie alleen in een fase dat ie slaat met zijn armpjes en handjes, dan valt er niet echt iets af te pakken, hahaha.
Het geinige is dat ie soms iets gooit, en het dan (als ik niet snel genoeg was om het af te pakken) naar me toe komt brengen, hahaha.
Wat ik zelf het meest vond werken is elke keer als ik hem nee verkoop, er echt ff (volgens die ene nanny van tv) op ooghoogte bij hem kniel, zijn bovenarmpjes pak, en hem uitleg dat het niet mag. En daarna ergens anders neerzetten of voorstellen om met de blokken ofzo te gaan spelen. En na 2 waarschuwingen straf. (nu 2 min zitten op een kussentje in de hoek, toen ie jonger was iets korter)
Het geinige is dat ie soms iets gooit, en het dan (als ik niet snel genoeg was om het af te pakken) naar me toe komt brengen, hahaha.
Wat ik zelf het meest vond werken is elke keer als ik hem nee verkoop, er echt ff (volgens die ene nanny van tv) op ooghoogte bij hem kniel, zijn bovenarmpjes pak, en hem uitleg dat het niet mag. En daarna ergens anders neerzetten of voorstellen om met de blokken ofzo te gaan spelen. En na 2 waarschuwingen straf. (nu 2 min zitten op een kussentje in de hoek, toen ie jonger was iets korter)
zaterdag 4 juli 2009 om 20:00
zaterdag 4 juli 2009 om 20:32
Onze zoon is bijna 18 maanden en we zijn hier al een tijd bezig om te heel consequent te vertellen wat hij niet mag. Of eigenlijk zijn we meer begonnen met hem ergens anders neer te zetten als hij ergens aan zat waar hij niet aan mocht zitten en dan wel steeds erbij gezegd dat het niet mocht wat hij deed.
Gevaarlijke dingen hebben wij sowieso weggezet en van die slotjes op kastjes met spullen die link zijn. Maar vazen enz wel in de vensterbank laten staan. Nou moet ik wel zeggen dat hij daar alleen bij kan als hij op de bank klimt en op de bank staan en dat is dus een van de dingen die hij gewoon niet mag.
Heb wel het idee dat hij het steeds iets beter begint te begrijpen dat hij bepaalde dingen gewoon domweg niet mag. In het begin moest ik hem tot in de treuren bij dingen weghalen, maar nu is het eigenlijk na 1 of 2x nee zeggen klaar. Ook wanneer we bij anderen zijn. In het begin wilde hij bijvoorbeeld constant glazen enzovoort van de tafel af pakken en andere dingen die daarop stonden en als ik nu een keer heb gezegd dat hij dat niet mag, dan is het ook klaar.
Op het moment is het niet zozeer dat hij aan dingen zit, maar dat hij dingen uithaalt die niet mogen zoals op de bank lopen en op de salontafel zitten. Dus dat ondeugende herken ik wel Pixymama. Af en toe merk ik ook dat hij het gewoon heel erg leuk vindt om iets nog een keer te doen als ik 'nee' zeg. Dus dat 'nee' de actie extra interessant maakt zeg maar. Dan kijkt hij me echt zo aan van 'nou mam, wat ga je nu doen als ik het nog een keer doe' en dat vind ik nu eigenlijk best wel weer heel moeilijk. Dat je het gevoel hebt dat je verschrikkellijk uitgeprobeerd wordt.
Gevaarlijke dingen hebben wij sowieso weggezet en van die slotjes op kastjes met spullen die link zijn. Maar vazen enz wel in de vensterbank laten staan. Nou moet ik wel zeggen dat hij daar alleen bij kan als hij op de bank klimt en op de bank staan en dat is dus een van de dingen die hij gewoon niet mag.
Heb wel het idee dat hij het steeds iets beter begint te begrijpen dat hij bepaalde dingen gewoon domweg niet mag. In het begin moest ik hem tot in de treuren bij dingen weghalen, maar nu is het eigenlijk na 1 of 2x nee zeggen klaar. Ook wanneer we bij anderen zijn. In het begin wilde hij bijvoorbeeld constant glazen enzovoort van de tafel af pakken en andere dingen die daarop stonden en als ik nu een keer heb gezegd dat hij dat niet mag, dan is het ook klaar.
Op het moment is het niet zozeer dat hij aan dingen zit, maar dat hij dingen uithaalt die niet mogen zoals op de bank lopen en op de salontafel zitten. Dus dat ondeugende herken ik wel Pixymama. Af en toe merk ik ook dat hij het gewoon heel erg leuk vindt om iets nog een keer te doen als ik 'nee' zeg. Dus dat 'nee' de actie extra interessant maakt zeg maar. Dan kijkt hij me echt zo aan van 'nou mam, wat ga je nu doen als ik het nog een keer doe' en dat vind ik nu eigenlijk best wel weer heel moeilijk. Dat je het gevoel hebt dat je verschrikkellijk uitgeprobeerd wordt.
