Kinderen
alle pijlers
Hoeveel kinderen wil je/heb je gewild?
zondag 27 september 2020 16:55
Nu ik drie kleine kinderen heb is het plaatje voor mijn gevoel compleet. Een vriendin van mij heeft drie keizersnedes gehad, een vierde is haar niet aan te raden. De keuze is dus voor haar gemaakt.
Een andere vriendin is psychisch erg onstabiel en zou 1 kind niet goed aankunnen. En financieel is meerdere kinderen natuurlijk ook niet mogelijk..
Vroeger hoopte ik altijd op een gezin van 5 kinderen. Nu heb ik het al met 3 druk zat
Maar het lijkt me nog steeds leuk, als ik een moeder zie met 5 kinderen (nu zie je dat niet zo veel) Maar voor ons persoonlijk is 3 genoeg. Kan dan weleens denken: hoe doet zij dat met 5 kinderen en vind ik het jammer dat het voor mij teveel zou zijn.
Hoe zien jullie dat? Hebben jullie graag een groter gezin gewild/leuk geleken?
Een andere vriendin is psychisch erg onstabiel en zou 1 kind niet goed aankunnen. En financieel is meerdere kinderen natuurlijk ook niet mogelijk..
Vroeger hoopte ik altijd op een gezin van 5 kinderen. Nu heb ik het al met 3 druk zat
Maar het lijkt me nog steeds leuk, als ik een moeder zie met 5 kinderen (nu zie je dat niet zo veel) Maar voor ons persoonlijk is 3 genoeg. Kan dan weleens denken: hoe doet zij dat met 5 kinderen en vind ik het jammer dat het voor mij teveel zou zijn.Hoe zien jullie dat? Hebben jullie graag een groter gezin gewild/leuk geleken?
zondag 27 september 2020 17:17
), en als het nog niet 'compleet' voelt dan 4. Mijn vriend wil er 2 á 3. Dus ik hoop maar dat het er 3 gaan worden, haha. Ik snap hem ook wel, want met 4 kinderen passen we niet in een normale auto.
zondag 27 september 2020 17:17
Dat denk ik ook. Omstandigheden kunnen erg bepalend zijn voor je wensen. Mogelijkheden, maar ook beperkingen. Ik lees in de libelle een column van iemand die heeft een zoontje met autisme. En hoe graag ze ook een tweede er bij had gewild, ze weet dat dat met dit kind niet haalbaar is. Alles gaat naar hem toe. Dus zijn ze verstandig en doen ze het niet. Best dapper van haar vind ik.jasmijn91 schreef: ↑27-09-2020 17:11Leuk die reacties!
Wel verdrietig om te lezen dat sommigen er 0 hebben maar er wel graag een kind hadden gewild.
Sowieso denk ik dat je, je niet kan vasthouden aan een bepaald beeld. Zoveel factoren die op invloed zijn op de keuze van geen, wel of meer kinderen, (als je de keuze hebt)
Sneu is wel als iemand naar kinderen verlangt maar ze gewoon niet krijgt.
Vraag je aan de mensen ie meer dan twee kinderen willen: vinden jullie niet dat er niet al veel te veel mensen op de wereld zijn, en dat de volgende generatie daarvoor de prijs betaalt en dat die prijs bij iedere volgende generatie groter wordt?
iones wijzigde dit bericht op 27-09-2020 17:18
13.08% gewijzigd
zondag 27 september 2020 17:21
Ik moest even opzoeken wat een regenboogkindje is. Ik had de term nooit gehoord, maar wat mooi.Zonneoog schreef: ↑27-09-2020 17:01Ik heb twee kinderen van mijzelf. 1 overleden kindje en nu een regenboog kindje van 1 maand oud. Mijn man heeft ook nog twee kinderen en dat zijn mijn toegift zonen. En het is voor mij genoeg. Ik heb in mijn hele leven nooit gedacht dat ik kindjes zou mogen krijgen, en nu heb ik er dan 4 en dat is meer dan ik ooit heb durven dromenons gezin is compleet zo.
Ik had nooit een hele duidelijke kinderwens. Ik kon mij een leven zonder kinderen heel goed voorstellen, maar als ik het dan met kinderen voor me zag dan waren er altijd drie kinderen.
De teller staat nu op twee en mijn hoofd draait af en toe overuren over die mogelijke derde. Alle voors en tegens komen langs. Mijn man staat er zeker voor open, maar we zijn nog niet op het ‘nu gaan we het proberen’ punt.
zondag 27 september 2020 17:23
Dat lijkt me ook moeilijk. En heel dapper van haar. Ze kijkt naar wat het beste is voor haar gezin, dat het niet haalbaar is etc. Moet toch een beetje pijn doen.iones schreef: ↑27-09-2020 17:17Dat denk ik ook. Omstandigheden kunnen erg bepalend zijn voor je wensen. Mogelijkheden, maar ook beperkingen. Ik lees in de libelle een column van iemand die heeft een zoontje met autisme. En hoe graag ze ook een tweede er bij had gewild, ze weet dat dat met dit kind niet haalbaar is. Alles gaat naar hem toe. Dus zijn ze verstandig en doen ze het niet. Best dapper van haar vind ik.
Sneu is wel als iemand naar kinderen verlangt maar ze gewoon niet krijgt.
Als je erg naar kinderen verlangt en het is je niet gegund, dan is dit topic een luxeprobleem..
zondag 27 september 2020 17:24
Bwah, zo verdrietig is het hier niet, hoor.jasmijn91 schreef: ↑27-09-2020 17:11Leuk die reacties!
Wel verdrietig om te lezen dat sommigen er 0 hebben maar er wel graag een kind hadden gewild.
Sowieso denk ik dat je, je niet kan vasthouden aan een bepaald beeld. Zoveel factoren die op invloed zijn op de keuze van geen, wel of meer kinderen, (als je de keuze hebt)
Ik heb op een bepaald moment gewoon de realistische keuze gemaakt dat een kind versus onze levensstijl en versus mijn handicap en ziekte geen strak plan is. Al helemaal niet als ik de hele winkel aan problemen ook nog eens kan doorgeven.
Beiden lang over nagedacht - ik nog iets langer dan man - maar geen traan om gelaten.
Het is ook niet dat we zo extreem gebeten waren op kinderen.
Als ik gezond was geweest waren die kinderen gewoon een "logische bijkomstigheid" geweest.
Maar ik weet nog altijd niet of het matchte met onze levensstijl en of ik geen hyper-overbezorgde moeder was geworden.
(Ik freak nu al met mijn katten
.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 27 september 2020 17:27
zondag 27 september 2020 17:27
Kan me voorstellen dat je dat een beetje ergerde, dat ik zei dat het vast verdrietig zou zijn. Komt denk ik omdat ik zelf altijd gek op kinderen geweest ben en moeder had willen worden.Wissewis schreef: ↑27-09-2020 17:24Bwah, zo verdrietig is het hier niet, hoor.
Ik heb op een bepaald moment gewoon de realistische keuze gemaakt dat een kind versus onze levensstijl en versus mijn handicap en ziekte geen strak plan is. Al helemaal niet als ik de hele winkel aan problemen ook nog eens kan doorgeven.
Beiden lang over nagedacht - ik nog iets langer dan man - maar geen traan om gelaten.
Het is ook niet dat we zo extreem gebeten waren op kinderen.
Als ik gezond was geweest waren die kinderen gewoon een "logische bijkomstigheid" geweest.
Maar ik weet nog altijd niet of het matchte met onze levensstijl en of ik geen hyper-overbezorgde moeder was geworden.
(Ik freak nu al met mijn katten
zondag 27 september 2020 17:38
Nooit kinderen gewild, en dat is ook niet gebeurd. Ik zag mezelf gewoon niet zwanger worden, en opvoeden leek me helemaal niks. Nu heb ik veel neefjes en nichtjes en kinderen van vrienden in mijn omgeving, dus ik heb wel de lusten, maar niet de lasten 
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
zondag 27 september 2020 17:41
Twee en bij 2 jongens evt. nog een 3e (laatste kans op een meisje ![😊]()
). We kregen een jongen en meisje, dus bleef het bij twee. Vind het eigenlijk ook perfect, veel is op 4 personen ingesteld. En elk kind heeft altijd een ouder, als ik iets met de 1 doe, kan de ander zich over de andere ontfermen. En genoeg tijd en aandacht voor beide kinderen. Oudste heeft ASS en jongste ADD, dus druk genoeg zo. En ook een reden om niet meer voor een derde te gaan.
). We kregen een jongen en meisje, dus bleef het bij twee. Vind het eigenlijk ook perfect, veel is op 4 personen ingesteld. En elk kind heeft altijd een ouder, als ik iets met de 1 doe, kan de ander zich over de andere ontfermen. En genoeg tijd en aandacht voor beide kinderen. Oudste heeft ASS en jongste ADD, dus druk genoeg zo. En ook een reden om niet meer voor een derde te gaan.
zondag 27 september 2020 17:43
Ooit wilde ik er 3 ( kom zelf uit een gezin van 3), man wilde 2.
Nu hebben we er 2 ( mooie, lieve, gezonde dochters) en daar blijft het bij. De balans hebben we nu gevonden met 2 jonge kinderen en ik hou nu jongste de 1 is gepasseerd, zowaar weer tijd over voor mijzelf.
Dat laatste heb ik best onderschat, de mate van tijd voor mezelf die ik kennelijk nodig heb. Vandaar dat het hierbij blijft. Nog geen definitieve maatregelen genomen, maar dat zal over een jaar of 3-4 wel gebeuren.
Man stond wel open voor een derde na de laatste bevalling,, maar zelf is mijn voorkeur dus naar twee gewijzigd
Nu hebben we er 2 ( mooie, lieve, gezonde dochters) en daar blijft het bij. De balans hebben we nu gevonden met 2 jonge kinderen en ik hou nu jongste de 1 is gepasseerd, zowaar weer tijd over voor mijzelf.
Dat laatste heb ik best onderschat, de mate van tijd voor mezelf die ik kennelijk nodig heb. Vandaar dat het hierbij blijft. Nog geen definitieve maatregelen genomen, maar dat zal over een jaar of 3-4 wel gebeuren.
Man stond wel open voor een derde na de laatste bevalling,, maar zelf is mijn voorkeur dus naar twee gewijzigd
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 27-09-2020 17:48
14.20% gewijzigd
zondag 27 september 2020 17:43
Ach, Jasmijn, hier hadden we het in dat andere topic over. Dus van mij weet je het eigenlijk al.
Ik heb één kind en dat past bij mij. Ik ben prikkelgevoelig en vind het lastig om mijn aandacht over meerdere dingen tegelijk te verdelen. Met één kind gaat het prima, maar meer zou ik denk ik niet trekken. Ik was wat dat betreft liever anders geweest, maar het is wat het is, en één kind hebben is daarom een heel bewuste, en voor ons goede keuze.
Ik heb één kind en dat past bij mij. Ik ben prikkelgevoelig en vind het lastig om mijn aandacht over meerdere dingen tegelijk te verdelen. Met één kind gaat het prima, maar meer zou ik denk ik niet trekken. Ik was wat dat betreft liever anders geweest, maar het is wat het is, en één kind hebben is daarom een heel bewuste, en voor ons goede keuze.
zondag 27 september 2020 17:46
Ik had daar vooraf helemaal geen ideeën over. Toen mijn twee zoons er eenmaal waren (geen tweeling), had ik wel graag een derde gewild. Mijn man wilde echt niet. En nu is het goed zo. Als ik gezinnen met drie zoons zie (om een of andere reden denk ik dat onze niet bestaande derde een jongen is), denk ik er heus nog wel eens aan. Maar niet met verdriet. Ik heb twee fijne zoontjes en dat is meer dan goed.
zondag 27 september 2020 17:48
Later als ik groot was wilde ik er vier. Vervolgens lukte één niet eens en uiteindelijk twee gekregen met ivf. We grapten weleens dat we de eerste twee nooit gekregen hadden. Daarna diende zich plotseling en spontaan nummer drie aan. Dat was genoeg, ook al had ik nog ruimte in mijn hart en hadden we nog ruimte in ons huis.
zondag 27 september 2020 17:50
Toen ik klein was wilde ik trouwen (in een Sissi-jurk) en 2 kinderen (jongetje, meisje). In mijn tienerjaren wilde ik later misschien wel adopteren. Toen mensen vragen begonnen te stellen wanneer ik kinderen wilde, werd het "misschien ooit". De eierstokken gingen maar niet rammelen, dus uiteindelijk geen kinderen gekregen. Erg blij mee.
hier ook zo.
