Kinderen
alle pijlers
Hoge bloeddruk NA bevalling
zaterdag 18 juli 2009 om 14:33
Hoi,
Ik ben op 10 juli bevallen van een geweldig mooi mannetje, na een korte bevalling die is ingeleid vanwege langdurig gebroken vliezen. Tegen het einde van de zwangerschap werd mijn bloeddruk wel hoger (onderdruk van 95 ongeveer) maar bleef nog binnen de perken. Ik slikte al voor de zwangerschap bloeddruk verlagende middelen, omdat ik altijd al last had van een hoge bloeddruk. Gelukkig hielden deze medicijnen mijn bloeddruk over het algemeen goed laag.
Maar na mijn bevalling begon ik veel hoofdpijn te krijgen, en werd daar redelijk a-relaxed van. Ik ben mijn moeder op jonge leeftijd verloren aan een hersenbloeding en onlangs mijn vader, dus hoofdpijn is iets waar ik sowieso heel onrustig van word. Ik ben daarom mijn bloeddruk weer gaan monitoren en die bleek dus echt heel hoog te zijn (onderdruk van 100 tot 115) De huisarts schreef bedrust voor en wilde het nog even aanzien. Gister ineens een onderdruk van 125, dus uiteindelijk toch naar de Eerste Hulp. Buiten het feit dat je er niet op zit te wachten om in je kraambed 5 uur op de EH door te brengen aan draden, snoeren, bloed prikken en oogtesten, werd ik er heel angstig van. Want hoe erg is zo'n onderdruk nu? Is het tijdelijk, heeft het met de zwangerschap/bevalling te maken? Wat kan ik er zelf aan doen? Is het een vicueuze cirkel aan het worden omdat ik er zoveel nare associaties heb ivm vader en moeder? Wie heeft hier ervaring mee en wil die met mij delen?
Ik heb nu nieuwe medicatie gekregen en volgens mij slaan die wel aan. Ik mat vanmorgen een onderdruk van 104 en later op de ochtend een onderdruk van 99. Daarna niet meer opgemeten.
Ik ben erg benieuwd wie er ervaring heeft met een hoge bloeddruk NA de zwangerschap. Want op google vind je voornamelijk verhalen van vrouwen die een hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap hadden die juist afnam na de bevalling.
Groetjes, Duft
Ik ben op 10 juli bevallen van een geweldig mooi mannetje, na een korte bevalling die is ingeleid vanwege langdurig gebroken vliezen. Tegen het einde van de zwangerschap werd mijn bloeddruk wel hoger (onderdruk van 95 ongeveer) maar bleef nog binnen de perken. Ik slikte al voor de zwangerschap bloeddruk verlagende middelen, omdat ik altijd al last had van een hoge bloeddruk. Gelukkig hielden deze medicijnen mijn bloeddruk over het algemeen goed laag.
Maar na mijn bevalling begon ik veel hoofdpijn te krijgen, en werd daar redelijk a-relaxed van. Ik ben mijn moeder op jonge leeftijd verloren aan een hersenbloeding en onlangs mijn vader, dus hoofdpijn is iets waar ik sowieso heel onrustig van word. Ik ben daarom mijn bloeddruk weer gaan monitoren en die bleek dus echt heel hoog te zijn (onderdruk van 100 tot 115) De huisarts schreef bedrust voor en wilde het nog even aanzien. Gister ineens een onderdruk van 125, dus uiteindelijk toch naar de Eerste Hulp. Buiten het feit dat je er niet op zit te wachten om in je kraambed 5 uur op de EH door te brengen aan draden, snoeren, bloed prikken en oogtesten, werd ik er heel angstig van. Want hoe erg is zo'n onderdruk nu? Is het tijdelijk, heeft het met de zwangerschap/bevalling te maken? Wat kan ik er zelf aan doen? Is het een vicueuze cirkel aan het worden omdat ik er zoveel nare associaties heb ivm vader en moeder? Wie heeft hier ervaring mee en wil die met mij delen?
Ik heb nu nieuwe medicatie gekregen en volgens mij slaan die wel aan. Ik mat vanmorgen een onderdruk van 104 en later op de ochtend een onderdruk van 99. Daarna niet meer opgemeten.
Ik ben erg benieuwd wie er ervaring heeft met een hoge bloeddruk NA de zwangerschap. Want op google vind je voornamelijk verhalen van vrouwen die een hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap hadden die juist afnam na de bevalling.
Groetjes, Duft
zaterdag 18 juli 2009 om 15:01
Ik heb er zelf geen ervaring mee, de ervaring die ik wel heb, is dat vaak op een dag de bloeddruk meten soms ook een heel ongunstig effect kán hebben. (hoeft dus niet)
Is de meter die je hebt geijkt? misschien een overbodige vraag,(En ik denk, als ik je verhaal zo lees dat het allemaal wel goed zit) maar ik maak het in mijn werk heel regelmatig mee dat mensen me in paniek opbellen dat de bloeddruk énorm hoog is en als ik hem dan nameet, hij keurig is!
sterke ermee! Het lijkt me heel erg vervelend, helemaal als je pas bevallen bent! Dan heb je wel wat beters te doen dan in het ziekenhuis te liggen!
Is de meter die je hebt geijkt? misschien een overbodige vraag,(En ik denk, als ik je verhaal zo lees dat het allemaal wel goed zit) maar ik maak het in mijn werk heel regelmatig mee dat mensen me in paniek opbellen dat de bloeddruk énorm hoog is en als ik hem dan nameet, hij keurig is!
sterke ermee! Het lijkt me heel erg vervelend, helemaal als je pas bevallen bent! Dan heb je wel wat beters te doen dan in het ziekenhuis te liggen!
zaterdag 18 juli 2009 om 15:15
hoi,
ik heb er wel ervaring mee. Ik ontwikkelde tijdens de zwangerschap een hoge bloeddruk en aan het eind met medicatie was deze weer te laag. Na de bevalling van mijn dochter 1.5 jaar geleden, is hij weer hoog gebleven. Ik heb nu nog medicatie, maar het gaat steeds beter. Ik mag steeds meer afbouwen maar ik denk dat het nog wel even duurt voordat ik er vanaf ben. Daarnaast word ik nu extra in de gaten gehouden met de pil, omdat deze eigenlijk ook niet goed is met een hoge bloeddruk, ik moet elke drie maanden naar de dokter.
Ik herken wel wat je schrijft over je zorgen. Mijn vader (niet biologisch) heeft recent een gescheurde aorta gehad, gelukkig wel overleefd. Het is erfelijk en mijn zussen zijn hier ook mee bezig om te laten testen. Voor mij is dit niet het geval, maar het zet me wel aan het denken met mijn hoge bloeddruk. Vandaar dat ik mijn trouwe bezoeken aan de huisarts weer wat heb aangescherpt. (ik werd een beetje laks, pillen vergeten etc)
ik heb er wel ervaring mee. Ik ontwikkelde tijdens de zwangerschap een hoge bloeddruk en aan het eind met medicatie was deze weer te laag. Na de bevalling van mijn dochter 1.5 jaar geleden, is hij weer hoog gebleven. Ik heb nu nog medicatie, maar het gaat steeds beter. Ik mag steeds meer afbouwen maar ik denk dat het nog wel even duurt voordat ik er vanaf ben. Daarnaast word ik nu extra in de gaten gehouden met de pil, omdat deze eigenlijk ook niet goed is met een hoge bloeddruk, ik moet elke drie maanden naar de dokter.
Ik herken wel wat je schrijft over je zorgen. Mijn vader (niet biologisch) heeft recent een gescheurde aorta gehad, gelukkig wel overleefd. Het is erfelijk en mijn zussen zijn hier ook mee bezig om te laten testen. Voor mij is dit niet het geval, maar het zet me wel aan het denken met mijn hoge bloeddruk. Vandaar dat ik mijn trouwe bezoeken aan de huisarts weer wat heb aangescherpt. (ik werd een beetje laks, pillen vergeten etc)
zaterdag 18 juli 2009 om 17:00
Dankjulliewel voor jullie reacties!
@Janneman, ik heb eerst mijn bloeddruk thuis gemeten, toen bij de huisarts en ook nog in het ziekenhuis, alle metingen waren ongeveer gelijk.
@Qwertu, ik hoorde inderdaad dat er nog steeds een kans bestaat om het HELLP syndroom te ontwikkelen. Maar het gekke is, dat ik eigenlijk nauwelijks klachten heb, behalve de hele dag een zeurderige hoofdpijn, maar niet het type hoofdpijn die je weerhoudt om ook maar iets te ondernemen, dat is het gekke. Je zou verwachten dat je met een onderdruk van 120 volledig van de kaart bent, maar dat is dus niet echt zo, al heb ik me natuurlijk wel eens beter gevoeld dsn nu
@Janneman, ik heb eerst mijn bloeddruk thuis gemeten, toen bij de huisarts en ook nog in het ziekenhuis, alle metingen waren ongeveer gelijk.
@Qwertu, ik hoorde inderdaad dat er nog steeds een kans bestaat om het HELLP syndroom te ontwikkelen. Maar het gekke is, dat ik eigenlijk nauwelijks klachten heb, behalve de hele dag een zeurderige hoofdpijn, maar niet het type hoofdpijn die je weerhoudt om ook maar iets te ondernemen, dat is het gekke. Je zou verwachten dat je met een onderdruk van 120 volledig van de kaart bent, maar dat is dus niet echt zo, al heb ik me natuurlijk wel eens beter gevoeld dsn nu
zaterdag 18 juli 2009 om 19:32
Jee Dufty, kom je topic toevallig tegen. Schrikken zeg.
Goed dat je alert bent en dat er nu naar gekeken wordt, maar kan me voorstellen dat de schrik er goed in zit, helemaal met het verhaal van je moeder in je achterhoofd natuurlijk.
Bij mij steeg de bloeddruk na de eerste bevalling ook pas echt tot abnormale waardes, maar dat gebeurde binnen het uur na de bevalling. (zat de laatste weken wel tegen zw.schapsvergiftiging aan maar 't zette toen gelukkig niet door). Gelukkig zakte het na een paar uur wel weer tot normale waardes en daarna nooit meer een te hoge bloeddruk gehad. Maar ik herinner me nog erg goed hoe beroerd ik me toen voelde door die hoge bloeddruk, een heel naar gevoel vond ik het.
Verder alles goed met je babyboy en de rest van de familie? Kom je nog wel aan genieten toe tussen de zh-bezoekjes door?
Goed dat je alert bent en dat er nu naar gekeken wordt, maar kan me voorstellen dat de schrik er goed in zit, helemaal met het verhaal van je moeder in je achterhoofd natuurlijk.
Bij mij steeg de bloeddruk na de eerste bevalling ook pas echt tot abnormale waardes, maar dat gebeurde binnen het uur na de bevalling. (zat de laatste weken wel tegen zw.schapsvergiftiging aan maar 't zette toen gelukkig niet door). Gelukkig zakte het na een paar uur wel weer tot normale waardes en daarna nooit meer een te hoge bloeddruk gehad. Maar ik herinner me nog erg goed hoe beroerd ik me toen voelde door die hoge bloeddruk, een heel naar gevoel vond ik het.
Verder alles goed met je babyboy en de rest van de familie? Kom je nog wel aan genieten toe tussen de zh-bezoekjes door?
zaterdag 18 juli 2009 om 19:36
zaterdag 18 juli 2009 om 21:52
Ja, ik had dat ook inderdaad en hierdoor moest ik een aantal dagen in het ziekenhuis blijven na de bevalling, terwijl ik anders dezelfde dag naar huis had gekund - inderdaad omdat je ook na de bevalling nog zw-vergiftiging kunt krijgen. En daarna moest ik een periode elke week naar de HA op controle. Toen was het ineens weer omlaag, maar een jaar later (nu een paar maanden geleden) was het weer mis en kreeg ik verdere onderzoeken.
Het gaat nu op en neer eigenlijk, ben niet aan de medicijnen, maar ik blijf regelmatig uitschieters houden. Heb inmiddels thuis een monitor om het zelf af en toe te meten. Stress ik een belangrijke oorzaak voor mijn bloeddruk, plus dat een aantal familieleden ook hoge bloeddruk hebben.
Oh, gefeliciteerd met je zoon natuurlijk!
Het gaat nu op en neer eigenlijk, ben niet aan de medicijnen, maar ik blijf regelmatig uitschieters houden. Heb inmiddels thuis een monitor om het zelf af en toe te meten. Stress ik een belangrijke oorzaak voor mijn bloeddruk, plus dat een aantal familieleden ook hoge bloeddruk hebben.
Oh, gefeliciteerd met je zoon natuurlijk!
zondag 19 juli 2009 om 19:57
Hoi Dufty,
Allereerst gefeliciteerd met je zoon!
Ik ben zelf 11 weken geleden bevallen van mijn dochter en ik had ook al enige jaren last van verhoogde bloeddruk, niet zo hoog dat ik medicijnen slikte trouwens.
Tijdens de zwangerschap was mijn bloeddruk ineens helemaal goed, 120/80, wat ik nooit had, dus ik blij.Tijdens de laatste weken steeg hij ineens, maar niet zodanig gelukkig dat het gevaarlijk werd.
NA de bevalling echter steeg ie ineens naar 170/125 en ik schoot hiervan echt in de stress.
Zelf denk ik dat het te maken heeft met het feit dat ik me enorm zorgen maakte om mijn dochtertje, we lagen nl al 2 dagen in het ZKH omdat zij verhoogde bloedwaarden had en koorts en miss opgenomen moest worden, die angst, onzekerheid en het feit dat ik nogal een stresskip kan zijn heeft denk ik mijn bloeddruk doen stijgen.
Ook ben ik op jonge leeftijd mijn moeder verloren aan een hersenbloeding net als jij en dit maakt het er idd niet makkelijker op! De angst dat je hetzelfde lot wacht herken ik ook!
Makkelijk om te zeggen dat je je er niet te druk om moet maken ( alsof je dat zelf niet weet) want dat doe je (onbewust) toch.
Ik denk dus idd dat het wel degelijk te maken kan hebben met het overlijden van je ouders. In die zin is het dus idd een vicueuze cirkel aan het worden.
Gelukkig lijken je nieuwe medicijnen aan te slaan, en hopelijk blijft dit zo.
veel liefs
Allereerst gefeliciteerd met je zoon!
Ik ben zelf 11 weken geleden bevallen van mijn dochter en ik had ook al enige jaren last van verhoogde bloeddruk, niet zo hoog dat ik medicijnen slikte trouwens.
Tijdens de zwangerschap was mijn bloeddruk ineens helemaal goed, 120/80, wat ik nooit had, dus ik blij.Tijdens de laatste weken steeg hij ineens, maar niet zodanig gelukkig dat het gevaarlijk werd.
NA de bevalling echter steeg ie ineens naar 170/125 en ik schoot hiervan echt in de stress.
Zelf denk ik dat het te maken heeft met het feit dat ik me enorm zorgen maakte om mijn dochtertje, we lagen nl al 2 dagen in het ZKH omdat zij verhoogde bloedwaarden had en koorts en miss opgenomen moest worden, die angst, onzekerheid en het feit dat ik nogal een stresskip kan zijn heeft denk ik mijn bloeddruk doen stijgen.
Ook ben ik op jonge leeftijd mijn moeder verloren aan een hersenbloeding net als jij en dit maakt het er idd niet makkelijker op! De angst dat je hetzelfde lot wacht herken ik ook!
Makkelijk om te zeggen dat je je er niet te druk om moet maken ( alsof je dat zelf niet weet) want dat doe je (onbewust) toch.
Ik denk dus idd dat het wel degelijk te maken kan hebben met het overlijden van je ouders. In die zin is het dus idd een vicueuze cirkel aan het worden.
Gelukkig lijken je nieuwe medicijnen aan te slaan, en hopelijk blijft dit zo.
veel liefs
