Kinderen
alle pijlers
Hoofdbonken
donderdag 12 juni 2008 om 17:06
Mijn zoontje van anderhalf is sinds een half jaar flink aan het hoofdbonken. In principe niet zo erg (en op internet wordt gezegd dat het niet erg is), maar het begint nu wel een beetje de spuigaten uit te lopen. We hebben strandlakens opgerold en ze twee-hoog neergelegd, zowel aan het hoofdeind als aan het voeteneind, zodat íe wel kan bonken maar hij zich niet bezeert. Nu gaat hij op zijn knietjes zitten zodat íe er boven kan bonken. Hij doet dit echter zo hard dat we het beneden boven het geluid van de tv uit horen komen. Het geeft ons echt een heel vervelend gevoel, omdat we ons niet kunnen voorstellen dat dat 'oke' is voor zijn hoofd/hersenen.
Vannacht hebben we hem in het campingbedje laten slapen, omdat er dan weinig te bonken valt. Maar toen ik hem vanmorgen uit zijn bedje haalde, had íe een hele schaafplek op zijn voorhoofd van het schuren tegen het gaas....
Heeft iemand nog tips? Weet iemand of er ergens iets te koop is wat je goed kunt bevestigen en waarmee je het hoofd- en voeteneind kunt afschermen? Andere ideeën?
Vannacht hebben we hem in het campingbedje laten slapen, omdat er dan weinig te bonken valt. Maar toen ik hem vanmorgen uit zijn bedje haalde, had íe een hele schaafplek op zijn voorhoofd van het schuren tegen het gaas....
Heeft iemand nog tips? Weet iemand of er ergens iets te koop is wat je goed kunt bevestigen en waarmee je het hoofd- en voeteneind kunt afschermen? Andere ideeën?
donderdag 12 juni 2008 om 17:25
Bedankt voor de link; heb 'm gelijk helemaal doorgelezen. Toevallig hoor, dat lange verhaal van die dokter die ertussen stond, heb ik vanmiddag al uitgeprint vanaf een site!
Ik dacht er al over na om hem misschien in een groter bedje te leggen, dat dat 'm misschien wat rust/gevoel van vrijheid geeft, of eventueel wat spijlen eruit te halen (dat wordt zagen). Hebben alleen nog geen juniorbed in huis; shoppen van het weekend!
Ik dacht er al over na om hem misschien in een groter bedje te leggen, dat dat 'm misschien wat rust/gevoel van vrijheid geeft, of eventueel wat spijlen eruit te halen (dat wordt zagen). Hebben alleen nog geen juniorbed in huis; shoppen van het weekend!
donderdag 12 juni 2008 om 17:26
Het is denk ik toch wel belangrijk om te kijken waarom hij dit doet.
- Is het vragen om aandacht?
- Is het onvermogen om met gevoelens om te gaan? (vb. honger, drift, etc.)
- Iets anders?
Echt helemaal normaal is het niet en gezond sowieso niet, zeker niet als er dus echt geen rem op zit omdat hij nu hierdoor al een schaafplek heeft. Ik zou ipv op internet neuzen gewoon eens langs de HA gaan.
Er zijn namelijk wel wat stoornissen die hoofdbonken als kenmerk kunnen hebben en het is zonde als je in dat geval zo'n teken aan de wand negeert en sust met kussentjes.
Niet panieken maar wel even professionele aandacht aan geven.
- Is het vragen om aandacht?
- Is het onvermogen om met gevoelens om te gaan? (vb. honger, drift, etc.)
- Iets anders?
Echt helemaal normaal is het niet en gezond sowieso niet, zeker niet als er dus echt geen rem op zit omdat hij nu hierdoor al een schaafplek heeft. Ik zou ipv op internet neuzen gewoon eens langs de HA gaan.
Er zijn namelijk wel wat stoornissen die hoofdbonken als kenmerk kunnen hebben en het is zonde als je in dat geval zo'n teken aan de wand negeert en sust met kussentjes.
Niet panieken maar wel even professionele aandacht aan geven.
donderdag 12 juni 2008 om 17:55
TO, wat vervelend! Mijn zoon heeft ook maandenlang met zijn hoofd gebonkt. Ineens was het over totdat we gingen verhuizen, toen heeft hij het weer een paar weken gedaan. Mijn zoon deed het vaak uit onmacht en frustratie, niet alleen in bed. Hij heeft heel lang met een enorme blauwe bult midden op zijn voorhoofd gelopen. Het beste werkte negeren of afleiden, en dat heb ik vaak gedaan. Maar negeren terwijl er mensen bij zijn die vinden dat je er direct wat aan moet doen en mijn reactie in twijfel trekken, lastig hoor. Ik heb het toen wel met een arts besproken en dat heeft mij toen wel opgelucht. Veel sterkte ermee!
donderdag 12 juni 2008 om 22:00
mijn zoontje doet het vanaf hij 10 maanden is, in extreme mate. Hij is nu 2,5 jaar. Eerder tot bloedens aan toen en sinds een poos heeft ie standaard een ei op zijn hoof en een kale plek. Omdat hij als 1 jarige vrij moeilijk gedrag liet zien, ben ik bij de huisarts geweest, die gelijk aan iets in het autistisch spectrum dacht. Maar wij vonden dat wel een hele snelle conclusie en hebben afgesproken hem eerst de kans te geven zich verder te ontwikkelen. Sinds een half jaar is hij begonnen met praten en gaat het stukken beter met hem. Bovendien lijken zijn hersens weinig schade te ondervinden, hij kent alle kleuren al en telt ed. Daar maak ik me dus geen zorgen om, het schijnt ook heel vaak voor te komen, met name bij jongens tot een jaar of 5. Af en toe word je wel gek van dat geknal door het huis inderdaad, het gaat vrij hard. Maar ze hebben het blijkbaar nodig om zich te ontspannen. Mijn zoontje doet het alleen in zijn slaap, dus niet overdag of om in slaap te komen. Tijdens ontwikkelingssprongen wordt het erger. Dan hoor je het een aantal keren per nacht. Ik ben altijd uit gegaan van de info die ik heb verkregen en waarin staat dat het niet schadelijk is en redelijk normaal ( in die zin dat het vaker voorkomt en vaak vanzelf overgaat) Natuurlijk heb ik dat autistische in mijn achterhoofd, maar dat komt meer door ander gedrag dan door dat bonken. Ik vind dan ook de reactie van Spinster wel gelijk wat heftig, maar misschien is ze deskundige op dit gebied. Dan zou ik het graag willen weten, misschien heb ik er dan ook weer wat aan.
vrijdag 13 juni 2008 om 08:55
Hoi mama_re,
het andere topic was van mij, ik weet helaas dus waar je het over hebt. Wij hebben grijze, ronde isolatieschuim (dat je gebruikt om buizen) gekocht bij een bouwmarkt en dat om de randen van het bed vastgemaakt met tape (tie-ribs kan ook).
Over het hoofd- en voeteneind hebben we dekens tussen het matras en de bodem gestopt.
Heel veel succes, wij zitten ook nog steeds met het probleem, maar hij houdt de hele straat tenminste niet meer wakker. Hij heeft nu nét een leeftijd (2) dat hij het ons vóór het slapen gaan ook gewoon vertelt, als hij gaat bonken die avond. Het blijft een raar iets, he!
het andere topic was van mij, ik weet helaas dus waar je het over hebt. Wij hebben grijze, ronde isolatieschuim (dat je gebruikt om buizen) gekocht bij een bouwmarkt en dat om de randen van het bed vastgemaakt met tape (tie-ribs kan ook).
Over het hoofd- en voeteneind hebben we dekens tussen het matras en de bodem gestopt.
Heel veel succes, wij zitten ook nog steeds met het probleem, maar hij houdt de hele straat tenminste niet meer wakker. Hij heeft nu nét een leeftijd (2) dat hij het ons vóór het slapen gaan ook gewoon vertelt, als hij gaat bonken die avond. Het blijft een raar iets, he!
vrijdag 13 juni 2008 om 09:41
Volgens mijn schoonmoeder heeft mijn man ook heel erg gebonkt. Zijn ledikant is vaak door de hele kamer gegaan. Mijn schoonouders hebben ook alles gedaan om het gebonk tegen te gaan. Handdoeken lans de randen, kussens maar alles werd er weer net zo snel afgehaald want het gebonk moest gepaard gaan met veel lawaai.
Mijn eigen kinderen hebben het gelukkig niet gehad dus dan lijkt het mij ook niet genetisch bepaald ofzo. Of alleen maar jongetjes hebben er last van want ik heb twee dochters.
Wat betreft zijn hersentjes. Mijn man is zeer intelligent dus dat gebonk heeft zijn hersenen niet aan getast.
Ik kan me wel heel erg voorstellen dat de angst erin zit. Het si toch je kind he
veel sterkte
Mijn eigen kinderen hebben het gelukkig niet gehad dus dan lijkt het mij ook niet genetisch bepaald ofzo. Of alleen maar jongetjes hebben er last van want ik heb twee dochters.
Wat betreft zijn hersentjes. Mijn man is zeer intelligent dus dat gebonk heeft zijn hersenen niet aan getast.
Ik kan me wel heel erg voorstellen dat de angst erin zit. Het si toch je kind he
veel sterkte
vrijdag 13 juni 2008 om 11:00
Hoi Dames,
Ik heb tot mijn 12de (!!!) gebonkt. Geen hersenletsel aan over gehouden. VWO gedaan en daarna een universitaire studie. Ben ook geen autist. Ik vond het gewoon ontspannend om te doen voor het slapen gaan. Volgens mij ben ik ermee gestopt omdat ik op schoolreisje moest.
Het enige dat ik ermee wil zeggen is dat je niet gelijk in paniek hoeft te zijn of te denken aan afwijkingen. Als je kind verder geen afwijkend gedrag vertoont zou ik mij er niet zo'n zorgen over maken.
Groeten,
Max
Ik heb tot mijn 12de (!!!) gebonkt. Geen hersenletsel aan over gehouden. VWO gedaan en daarna een universitaire studie. Ben ook geen autist. Ik vond het gewoon ontspannend om te doen voor het slapen gaan. Volgens mij ben ik ermee gestopt omdat ik op schoolreisje moest.
Het enige dat ik ermee wil zeggen is dat je niet gelijk in paniek hoeft te zijn of te denken aan afwijkingen. Als je kind verder geen afwijkend gedrag vertoont zou ik mij er niet zo'n zorgen over maken.
Groeten,
Max
maandag 16 juni 2008 om 13:51
Spinster: Nou, we negeren de tekenen niet hoor! Maar omdat heel veel kindjes het schijnen te doen, ren ik niet direct naar de huisarts. Alleen nu hij zichzelf echt pijn gaat doen, moeten we wel stappen ondernemen.
We moesten afgelopen vrijdag toevallig toch al naar de kinderarts, en die gaat nu overleggen met fysio-, ergotherapeute en psycholoog. Moet donderdag ff bellen wat dat overleg heeft opgeleverd.
Hij doet het ook in zijn slaap, dus heb niet het idee dat het echt 'vragen om aandacht' is...misschien te veel indrukken van overdag? Zijn al bezig met rustiger afbouwen van de dag. Hebben van het weekend ook rustig aan gedaan met hem, maar vooral afgelopen nacht was het weer spoken. Hebben nu 2 lagen dik kussen neergezet, want hij gaat bijna door de eerste heen (nou, ja; hij bonkt zo hard dat het bedje kraakt, wat heel stevig is en goed in elkaar zit en daar komt nu speling op...).
Joska: Pff, da's al een tijd lang... Heb ook gedacht aan iets autistisch oid (late brabbelaar/prater) maar volgens zijn logopediste (hij is 9 weken te vroeg geboren, en dan ga je al snel een heel medisch circuit door) is dat niet het geval, omdat hij wel contact maakt en niet echt in zijn eigen wereldje schijnt te zitten.
Voelde me eigenlijk ook wel een beetje 'aangevallen', terwijl ik juist zo serieus en voorzichtig met hem ben...maar ze zal het wel goed bedoelen, denk ik dan...
Jacinta: Ja, zeker bizar! Als je er blauwe plekken van krijgt, zou je toch denken dat het zeer doet en dat ze er dan wel van stoppen...Ook wel weer beetje schattig als íe het komt vertellen. Maar weet je nu ook waar het aan ligt bij hem?
Parel: stomme vraag misschien, maar wat doet een osteopaat precies?
Max: dat zal ook wel niet, maar alleen het geluid geeft al de rillingen over je rug. Het gaat echt door merg en been... en het is toch maar een klein koppie, he? Kijk, beetje zacht tikken/aanraken van het bed, prima, maar het lijkt wel of íe er persie doorheen wil...straks heeft íe een gat in z'n hoofd ofzo?
En daarnaast (nu even ego) voel ik me niet op mijn gemak als we buiten zijn, en iemand ziet zijn blauwe plekken/korst/pleister en trekt vervolgens zijn wenkbrauw op, alsof ik hem iedere dag het hele huis door mep (hij heeft nog nooit een tik gehad!)...
We moesten afgelopen vrijdag toevallig toch al naar de kinderarts, en die gaat nu overleggen met fysio-, ergotherapeute en psycholoog. Moet donderdag ff bellen wat dat overleg heeft opgeleverd.
Hij doet het ook in zijn slaap, dus heb niet het idee dat het echt 'vragen om aandacht' is...misschien te veel indrukken van overdag? Zijn al bezig met rustiger afbouwen van de dag. Hebben van het weekend ook rustig aan gedaan met hem, maar vooral afgelopen nacht was het weer spoken. Hebben nu 2 lagen dik kussen neergezet, want hij gaat bijna door de eerste heen (nou, ja; hij bonkt zo hard dat het bedje kraakt, wat heel stevig is en goed in elkaar zit en daar komt nu speling op...).
Joska: Pff, da's al een tijd lang... Heb ook gedacht aan iets autistisch oid (late brabbelaar/prater) maar volgens zijn logopediste (hij is 9 weken te vroeg geboren, en dan ga je al snel een heel medisch circuit door) is dat niet het geval, omdat hij wel contact maakt en niet echt in zijn eigen wereldje schijnt te zitten.
Voelde me eigenlijk ook wel een beetje 'aangevallen', terwijl ik juist zo serieus en voorzichtig met hem ben...maar ze zal het wel goed bedoelen, denk ik dan...
Jacinta: Ja, zeker bizar! Als je er blauwe plekken van krijgt, zou je toch denken dat het zeer doet en dat ze er dan wel van stoppen...Ook wel weer beetje schattig als íe het komt vertellen. Maar weet je nu ook waar het aan ligt bij hem?
Parel: stomme vraag misschien, maar wat doet een osteopaat precies?
Max: dat zal ook wel niet, maar alleen het geluid geeft al de rillingen over je rug. Het gaat echt door merg en been... en het is toch maar een klein koppie, he? Kijk, beetje zacht tikken/aanraken van het bed, prima, maar het lijkt wel of íe er persie doorheen wil...straks heeft íe een gat in z'n hoofd ofzo?
En daarnaast (nu even ego) voel ik me niet op mijn gemak als we buiten zijn, en iemand ziet zijn blauwe plekken/korst/pleister en trekt vervolgens zijn wenkbrauw op, alsof ik hem iedere dag het hele huis door mep (hij heeft nog nooit een tik gehad!)...
maandag 23 juni 2008 om 19:42
mijn dochter van 2 jaar heeft bijna een heel jaar gebonk,ik had al
door dat ze niet lekker in haar vel zat. de hele dag was ze driftig
en niets wilde haar lukken haar ontwikkeling stond helemaal stil.
dankzij een iriscopist kwam ik er achter dat ze een tekort had
aan calcium-fosfor,nadat ze hier pillen voorkreeg is ze beter
geworden. ik ben blij dat ik er achter ben gekomen want hoe
was het anders met haar ontwikkeling afgelopen.
dus als je denkt er klopt iets niet met mijn kind verder zoeken.
bonken is niet altijd frustratie.
groetjes buf.
door dat ze niet lekker in haar vel zat. de hele dag was ze driftig
en niets wilde haar lukken haar ontwikkeling stond helemaal stil.
dankzij een iriscopist kwam ik er achter dat ze een tekort had
aan calcium-fosfor,nadat ze hier pillen voorkreeg is ze beter
geworden. ik ben blij dat ik er achter ben gekomen want hoe
was het anders met haar ontwikkeling afgelopen.
dus als je denkt er klopt iets niet met mijn kind verder zoeken.
bonken is niet altijd frustratie.
groetjes buf.
zondag 4 januari 2009 om 14:48
quote:Max Branning schreef op 13 juni 2008 @ 11:00:
Hoi Dames,
Ik heb tot mijn 12de (!!!) gebonkt. Geen hersenletsel aan over gehouden. VWO gedaan en daarna een universitaire studie. Ben ook geen autist. Ik vond het gewoon ontspannend om te doen voor het slapen gaan. Volgens mij ben ik ermee gestopt omdat ik op schoolreisje moest.
Het enige dat ik ermee wil zeggen is dat je niet gelijk in paniek hoeft te zijn of te denken aan afwijkingen. Als je kind verder geen afwijkend gedrag vertoont zou ik mij er niet zo'n zorgen over maken.
Groeten,
Max
Hee,
Ik ben 16 en bonk nog steeds! Ik hoef het niet te doen, als ik ergens anders slaap of zo, dan bonk ik niet. Maar thuis, met muziek aan of zonder, bonk ik wel vaak voordat ik ga slapen. Ik weet niet waarom ik het doe. En ik zit ook op 't VWO en 't gaat verder goed met me, ben ook geen autist of dergelijke. Heb verder ook geen problemen thuis, dus aan de opvoeding ligt het ook niet;). Dus ik ben het eens met Max: als er verder niets aan de hand is maak je dan geen onnodige zorgen.
Oh, btw: ik ben een meisje, dus het komt niet alleen bij jongens voor hoor!;)
Groetjes, AF
Hoi Dames,
Ik heb tot mijn 12de (!!!) gebonkt. Geen hersenletsel aan over gehouden. VWO gedaan en daarna een universitaire studie. Ben ook geen autist. Ik vond het gewoon ontspannend om te doen voor het slapen gaan. Volgens mij ben ik ermee gestopt omdat ik op schoolreisje moest.
Het enige dat ik ermee wil zeggen is dat je niet gelijk in paniek hoeft te zijn of te denken aan afwijkingen. Als je kind verder geen afwijkend gedrag vertoont zou ik mij er niet zo'n zorgen over maken.
Groeten,
Max
Hee,
Ik ben 16 en bonk nog steeds! Ik hoef het niet te doen, als ik ergens anders slaap of zo, dan bonk ik niet. Maar thuis, met muziek aan of zonder, bonk ik wel vaak voordat ik ga slapen. Ik weet niet waarom ik het doe. En ik zit ook op 't VWO en 't gaat verder goed met me, ben ook geen autist of dergelijke. Heb verder ook geen problemen thuis, dus aan de opvoeding ligt het ook niet;). Dus ik ben het eens met Max: als er verder niets aan de hand is maak je dan geen onnodige zorgen.
Oh, btw: ik ben een meisje, dus het komt niet alleen bij jongens voor hoor!;)
Groetjes, AF
maandag 5 januari 2009 om 11:01
ik ben nu inmiddels 33 en bonk niet meer (haha), maar heb dit tot mijn 14de gedaan. Toen ik klein was heeft mijn moeder schuim bevestigd aan mijn bed, maar dat vond ik niet zo fijn bonken dus toen ben ik het in mijn kussen gaan doen. Ik vond het heerlijk ontspannen en kon zo mijn energie kwijt. Als ik eraan terug denk, heb ik zelfs nu weer zin om even te bonken zo heerlijk heb ik het altijd gevonden.
Met mij is ook niets aan de hand hoor qua vervelende jeugd of autisme.
Met mij is ook niets aan de hand hoor qua vervelende jeugd of autisme.
maandag 5 januari 2009 om 11:35
Ja, die van mij doet het ook nog steeds, maar wel al minder. (Hij is nu 2jr en 3 mnd)
We liepen al met wat anders bij een kinderarts, en die maakte er niets van toen ik het vertelde. Zoon slaapt al vanaf dat hij een maand of 9 is in een campingbed, die midden in de kamer staat, zodat ie lekker kan bonken.
Wat ik al eerder las is dat het hier ook minder is geworden nadat ie is gaan praten.
Succes!!!
xxx
We liepen al met wat anders bij een kinderarts, en die maakte er niets van toen ik het vertelde. Zoon slaapt al vanaf dat hij een maand of 9 is in een campingbed, die midden in de kamer staat, zodat ie lekker kan bonken.
Wat ik al eerder las is dat het hier ook minder is geworden nadat ie is gaan praten.
Succes!!!
xxx
