Kinderen
alle pijlers
Iets zeggen van gedrag volwassene tegen kind?
donderdag 9 januari 2020 om 20:37
Naar aanleiding van een ander topic en een paar situaties die ik toevallig de afgelopen weken heb meegemaakt, vraag ik me het volgende af:
Stel, je bent ergens in een openbare gelegenheid en een volwassene (de ouder of begeleider, in elk geval iemand die erbij hoort) gaat flink tekeer tegen een kind, wat doe je dan?
In het andere topic ging het over een leraar die zich erg fel uitte tegen een leerling. Ik had zelf bijvoorbeeld van de week een moeder in de supermarkt die flink tekeer ging tegen een kind van een jaar of twee en laatst in de wachtkamer bij de huisarts een moeder die een kind van twee een draai om de oren gaf en ruw in de hoek zette.
Ik houd eigenlijk altijd mijn mond omdat ik echt geen idee heb hoe ik zou moeten reageren. Zelf zal ik ook niet altijd de meest geduldige moeder zijn voor mijn dochter maar ik zou bijvoorbeeld niet snel gaan schreeuwen in het openbaar. Ik krijg er een heel naar gevoel bij als ik zoiets zie gebeuren maar wil ook niet de irritante bemoeial/betweter zijn.
Hoe gaan jullie om met zulke situaties? Zeg je wel iets of niet en wat dan? Heb je voorbeelden van hoe zoiets uit heeft gepakt als je er wel iets van hebt gezegd?
Stel, je bent ergens in een openbare gelegenheid en een volwassene (de ouder of begeleider, in elk geval iemand die erbij hoort) gaat flink tekeer tegen een kind, wat doe je dan?
In het andere topic ging het over een leraar die zich erg fel uitte tegen een leerling. Ik had zelf bijvoorbeeld van de week een moeder in de supermarkt die flink tekeer ging tegen een kind van een jaar of twee en laatst in de wachtkamer bij de huisarts een moeder die een kind van twee een draai om de oren gaf en ruw in de hoek zette.
Ik houd eigenlijk altijd mijn mond omdat ik echt geen idee heb hoe ik zou moeten reageren. Zelf zal ik ook niet altijd de meest geduldige moeder zijn voor mijn dochter maar ik zou bijvoorbeeld niet snel gaan schreeuwen in het openbaar. Ik krijg er een heel naar gevoel bij als ik zoiets zie gebeuren maar wil ook niet de irritante bemoeial/betweter zijn.
Hoe gaan jullie om met zulke situaties? Zeg je wel iets of niet en wat dan? Heb je voorbeelden van hoe zoiets uit heeft gepakt als je er wel iets van hebt gezegd?
donderdag 9 januari 2020 om 22:36
In Amsterdam heb je buurten in noord waar de hele tijd tegen kinderen wordt geschreeuwd door veelal tienermoeders, vreselijk om te zien.
Chaniqua, lopen of ik geef je klappen, wat zeg jij?? Zei je nee, ik ga je klappen he!!
Pfff nou probeer die maar eens bij de arm te pakken en diep in de ogen te kijken.
Chaniqua, lopen of ik geef je klappen, wat zeg jij?? Zei je nee, ik ga je klappen he!!
Pfff nou probeer die maar eens bij de arm te pakken en diep in de ogen te kijken.
donderdag 9 januari 2020 om 22:48
Ja reageren absoluut. Een beroemde quote zegt vrij vertaald dat kwaad de kans krijgt door de mensen die wegkijken.
Meteen veroordelen hoeft natuurlijk niet, want je kent de situatie niet. In sommige gevallen reageer ik ook weleens heftig, maar alleen als kinderen iets gevaarlijks doen (schrik) of bewust gemeen zijn. Mijn oudste was in de supermarkt gaan dwalen, terwijl ze bij het computerscherm zou blijven en weigerde door te lopen naar de kassa. Ik liep alvast door (in de hoop dat ze zelf zou komen) en ze was ineens foetsie (3 jr). Ik was doodsbang, dacht in fractie van seconde dat iemand haar meegenomen had. Toen ik haar vond pakte ik haar stevig vast en was ik goed boos.
Andere keer bij KDV van jongste. Dat is 'haar' plek, dus mag zij op de bel drukken. We komen aan en ze vraagt het nog eens aan mij, 'ik mag drukken hé mamma!'. Oudste rent vooruit en drukt snel op de bel, jongste helemaal in tranen. Toen gaf ik haar met 1 vinger een tik op haar hoofd was heel boos. Niet subtiel, maar ze was zó gemeen!
Meteen veroordelen hoeft natuurlijk niet, want je kent de situatie niet. In sommige gevallen reageer ik ook weleens heftig, maar alleen als kinderen iets gevaarlijks doen (schrik) of bewust gemeen zijn. Mijn oudste was in de supermarkt gaan dwalen, terwijl ze bij het computerscherm zou blijven en weigerde door te lopen naar de kassa. Ik liep alvast door (in de hoop dat ze zelf zou komen) en ze was ineens foetsie (3 jr). Ik was doodsbang, dacht in fractie van seconde dat iemand haar meegenomen had. Toen ik haar vond pakte ik haar stevig vast en was ik goed boos.
Andere keer bij KDV van jongste. Dat is 'haar' plek, dus mag zij op de bel drukken. We komen aan en ze vraagt het nog eens aan mij, 'ik mag drukken hé mamma!'. Oudste rent vooruit en drukt snel op de bel, jongste helemaal in tranen. Toen gaf ik haar met 1 vinger een tik op haar hoofd was heel boos. Niet subtiel, maar ze was zó gemeen!
donderdag 9 januari 2020 om 22:52
Ik ken 2 mensen (apart van elkaar) die hun kind weleens een tik hebben gegeven en dat was allebei de keren om hun ándere kind te beschermen.PlayingTheAngel schreef: ↑09-01-2020 22:48Ja reageren absoluut. Een beroemde quote zegt vrij vertaald dat kwaad de kans krijgt door de mensen die wegkijken.
Meteen veroordelen hoeft natuurlijk niet, want je kent de situatie niet. In sommige gevallen reageer ik ook weleens heftig, maar alleen als kinderen iets gevaarlijks doen (schrik) of bewust gemeen zijn. Mijn oudste was in de supermarkt gaan dwalen, terwijl ze bij het computerscherm zou blijven en weigerde door te lopen naar de kassa. Ik liep alvast door (in de hoop dat ze zelf zou komen) en ze was ineens foetsie (3 jr). Ik was doodsbang, dacht in fractie van seconde dat iemand haar meegenomen had. Toen ik haar vond pakte ik haar stevig vast en was ik goed boos.
Andere keer bij KDV van jongste. Dat is 'haar' plek, dus mag zij op de bel drukken. We komen aan en ze vraagt het nog eens aan mij, 'ik mag drukken hé mamma!'. Oudste rent vooruit en drukt snel op de bel, jongste helemaal in tranen. Toen gaf ik haar met 1 vinger een tik op haar hoofd was heel boos. Niet subtiel, maar ze was zó gemeen!
donderdag 9 januari 2020 om 22:57
Nee echt niet. Ik kijk wel uit. Dan maar een lafbek en een wegkijker, maar ik ga geen risico nemen op represailles omwille van andermans kind.
donderdag 9 januari 2020 om 23:03
Met 1 of met 10 vingers, dat doé je toch gewoon niet?!PlayingTheAngel schreef: ↑09-01-2020 22:48Ja reageren absoluut. Een beroemde quote zegt vrij vertaald dat kwaad de kans krijgt door de mensen die wegkijken.
Meteen veroordelen hoeft natuurlijk niet, want je kent de situatie niet. In sommige gevallen reageer ik ook weleens heftig, maar alleen als kinderen iets gevaarlijks doen (schrik) of bewust gemeen zijn. Mijn oudste was in de supermarkt gaan dwalen, terwijl ze bij het computerscherm zou blijven en weigerde door te lopen naar de kassa. Ik liep alvast door (in de hoop dat ze zelf zou komen) en ze was ineens foetsie (3 jr). Ik was doodsbang, dacht in fractie van seconde dat iemand haar meegenomen had. Toen ik haar vond pakte ik haar stevig vast en was ik goed boos.
Andere keer bij KDV van jongste. Dat is 'haar' plek, dus mag zij op de bel drukken. We komen aan en ze vraagt het nog eens aan mij, 'ik mag drukken hé mamma!'. Oudste rent vooruit en drukt snel op de bel, jongste helemaal in tranen. Toen gaf ik haar met 1 vinger een tik op haar hoofd was heel boos. Niet subtiel, maar ze was zó gemeen!
•
donderdag 9 januari 2020 om 23:04
Ik zie het al voor me en kan dan wel begrijpen dat je denkt ik hou me maar stil. Nu woon ik ook niet in Amsterdam en hier in Twente is het natuurlijk wel anders denk ik.MissMaran schreef: ↑09-01-2020 22:36In Amsterdam heb je buurten in noord waar de hele tijd tegen kinderen wordt geschreeuwd door veelal tienermoeders, vreselijk om te zien.
Chaniqua, lopen of ik geef je klappen, wat zeg jij?? Zei je nee, ik ga je klappen he!!
Pfff nou probeer die maar eens bij de arm te pakken en diep in de ogen te kijken.
Blijf in jezelf geloven !
donderdag 9 januari 2020 om 23:47
@Frizz, ik doe dat normaal niet, ook niet met 1 vinger. Instinctief wilde ik haar inprenten dat ik dit écht niet leuk van haar vond. Vinger tegen voorhoofd, hoe haal je het in je hoofd?! Absoluut niet pijnlijk voor haar. Nu ik erover nadenk deden mijn ouders dat ook weleens bii mij. Nog een reden om het niet nog eens te doen.
Ben overigens ook de eerste die erkent dat het niet ok is als ik ergens te boos op reageerde dan bied ik mijn excuses aan mijn kinderen en praten we erover. Dat is volgens mij een groot goed.
Ben overigens ook de eerste die erkent dat het niet ok is als ik ergens te boos op reageerde dan bied ik mijn excuses aan mijn kinderen en praten we erover. Dat is volgens mij een groot goed.
donderdag 9 januari 2020 om 23:49
Oh wat wordt ik verdrietig van de laffe reactie op met name pagina 1!
Ik reageer al-tijd. Dat is je plicht in mijn ogen, anders laat jr dat kind alleen staan. Een kind is weerloos.
Ik heb zelf niet zo’n moeite met beoordelen wat mishandeling is of grijs gebied (dan laat ik ook merken wat ik ervan vindt).
En als het een type is waarvan ik oprecht bang ben een hele agressieve te krijgen dan zou ik uit het zicht om de hoek de politie bellen. Nog nooit gedaan overigens, de meeste mensen reageren alleen op hun kinderen agressief en deinzen terug als een buitenstaander wat zegt. De ouders hebben hulp nodig En dat zoeken ze niet als iedereen zwijgt.
Ik reageer al-tijd. Dat is je plicht in mijn ogen, anders laat jr dat kind alleen staan. Een kind is weerloos.
Ik heb zelf niet zo’n moeite met beoordelen wat mishandeling is of grijs gebied (dan laat ik ook merken wat ik ervan vindt).
En als het een type is waarvan ik oprecht bang ben een hele agressieve te krijgen dan zou ik uit het zicht om de hoek de politie bellen. Nog nooit gedaan overigens, de meeste mensen reageren alleen op hun kinderen agressief en deinzen terug als een buitenstaander wat zegt. De ouders hebben hulp nodig En dat zoeken ze niet als iedereen zwijgt.
vrijdag 10 januari 2020 om 00:04
Jufjoke schreef: ↑09-01-2020 22:32Ik heb in een dergelijke situatie wel eens er iets van gezegd en dat wérd me toch een ordinaire scheldpartij! Van de betreffende moeder uit dan, ik scheld niet. Ik dacht echt dat ze me te lijf zou gaan. Dit alles heeft haar arme kind ook allemaal gezien en gehoord. Heel zielig.
Niemand is er dus iets mee opgeschoten dat ik er iets van zei.
Toch doe ik dat waarschijnlijk een volgende keer weer.
Jawel! Dat kind is er iets mee opgeschoten!
Jij hebt dat kind laten zien dat haar moeder niet de enige werkelijkheid is maar dat er nog een andere norm is. Dat wat zij voelt niet gek is. Dat zij niet persee een rotkind is maar “hey, zou mijn moeder een beetje raar zijn, die mevrouw doet van wel?”
Jij hebt dat kind laten weten dat ze niet alleen is maar dat anderen, jij, het ziet.
Je hebt die moeder weer eventjes met haar voeten op aarde gezet van hey dame, ik zie het, dit is niet oke. Die moeder reageerde agressief omdat ze zich betrapt voelde.
Er is een kleine kans dat ze thuis misschien even gedacht heeft van Fuck, dat was niet fraai, ik weet het niet meer, ik kan het niet aan. En dat ze dat volgende x zegt tegen school/consultatiebureau/huisarts. En dat ze dan hulp krijgt.
Het heeft al-tijd zin om de grens tussen goed en fout aan te geven, in elk geval voor het kind.
vrijdag 10 januari 2020 om 00:39
En dit, corrigerend tikje mag best.PlayingTheAngel schreef: ↑09-01-2020 22:48Ja reageren absoluut. Een beroemde quote zegt vrij vertaald dat kwaad de kans krijgt door de mensen die wegkijken.
Meteen veroordelen hoeft natuurlijk niet, want je kent de situatie niet. In sommige gevallen reageer ik ook weleens heftig, maar alleen als kinderen iets gevaarlijks doen (schrik) of bewust gemeen zijn. Mijn oudste was in de supermarkt gaan dwalen, terwijl ze bij het computerscherm zou blijven en weigerde door te lopen naar de kassa. Ik liep alvast door (in de hoop dat ze zelf zou komen) en ze was ineens foetsie (3 jr). Ik was doodsbang, dacht in fractie van seconde dat iemand haar meegenomen had. Toen ik haar vond pakte ik haar stevig vast en was ik goed boos.
Andere keer bij KDV van jongste. Dat is 'haar' plek, dus mag zij op de bel drukken. We komen aan en ze vraagt het nog eens aan mij, 'ik mag drukken hé mamma!'. Oudste rent vooruit en drukt snel op de bel, jongste helemaal in tranen. Toen gaf ik haar met 1 vinger een tik op haar hoofd was heel boos. Niet subtiel, maar ze was zó gemeen!
Tegenwoordig wordt alles onder mishandeling gezien en dat is ook best overdreven.
Zelf zou ik wel wat van zeggen als het tegen mishandeling op gaat. Slaan, schoppen, pijn doen door eigen frustratie.
Dát gaat gewoon te ver.
Andere keerzijde:
Jongentje dat de moeder blijft schoppen. Moeder zegt hier rustig wat van en eindigt met ' we hebben het er thuis nog wel over'. Pure angst om iets te zeggen in het openbaar en ze had tranen in haar ogen staan. En hij ging maar door.
Ik had het zo met haar te doen. Het liefst was ik er naar toe gelopen en gevraagd aan het jongentje waarom hij dit deed.
Hopen dat hij zou stoppen...
vrijdag 10 januari 2020 om 01:05
Eens.
Ik heb er ook al iets van gezegd voordat ik er bewust over nadenk.
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
I'm on energy saving mode
vrijdag 10 januari 2020 om 07:46
Dubbel jus, wat een mooie reactie. Van jouw twee posts kreeg ik tranen in m’n ogen. Zo raak verwoord.
Ik ben zelf net als de meeste hier, ik reageer niet omdat ik mij eigenlijk machteloos voel, en moeite heb om ‘een punt te maken’.
Veel mensen hebben toch geleerd hun mond te houden en niet voor hun mening uit te komen. Het vergt lef om dat wel te doen, vooral in situaties met wildvreemden.
Door jouw reactie voel ik mij geïnspireerd daar misschien eens verandering in aan te brengen.
vrijdag 10 januari 2020 om 07:48
De wet is anders heel duidelijk over de corrigerende tik: kindermishandeling.CherryBlossom- schreef: ↑10-01-2020 00:39En dit, corrigerend tikje mag best.
Tegenwoordig wordt alles onder mishandeling gezien en dat is ook best overdreven.
Zelf zou ik wel wat van zeggen als het tegen mishandeling op gaat. Slaan, schoppen, pijn doen door eigen frustratie.
Dát gaat gewoon te ver.
Andere keerzijde:
Jongentje dat de moeder blijft schoppen. Moeder zegt hier rustig wat van en eindigt met ' we hebben het er thuis nog wel over'. Pure angst om iets te zeggen in het openbaar en ze had tranen in haar ogen staan. En hij ging maar door.
Ik had het zo met haar te doen. Het liefst was ik er naar toe gelopen en gevraagd aan het jongentje waarom hij dit deed.
Hopen dat hij zou stoppen...
•
vrijdag 10 januari 2020 om 07:54
Dat is triest. Daar krijg je onopgevoede blagen van, want ze weten precies dat moeders ze niet durft te corrigeren in het openbaar omdat hysterici dan gelijk kindermishandeling roepen.CherryBlossom- schreef: ↑10-01-2020 00:39En dit, corrigerend tikje mag best.
Tegenwoordig wordtyy alles onder mishandeling gezien en dat is ook best overdreven.
Zelf zou ik wel wat van zeggen als het tegen mishandeling op gaat. Slaan, schoppen, pijn doen door eigen frustratie.
Dát gaat gewoon te ver.
Andere keerzijde:
Jongentje dat de moeder blijft schoppen. Moeder zegt hier rustig wat van en eindigt met ' we hebben het er thuis nog wel over'. Pure angst om iets te zeggen in het openbaar en ze had tranen in haar ogen staan. En hij ging maar door.
Ik had het zo met haar te doen. Het liefst was ik er naar toe gelopen en gevraagd aan het jongentje waarom hij dit deed.
Hopen dat hij zou stoppen...
vrijdag 10 januari 2020 om 08:03
Slaan is een teken van onmacht , je kunt prima kinderen opvoeden zonder “corrigerende” tikken. Opvoeden is iets anders dan slaan .
Mijn moeder zei altijd je slaat er niks uit maar juist er in . Heb nog nooit een tik gehad en ben keurig opgevoed .
On topic ja ik denk dat ik iets zou zeggen in elk geval zouden mijn blikken richting moeder boekdelen spreken .
Mijn moeder zei altijd je slaat er niks uit maar juist er in . Heb nog nooit een tik gehad en ben keurig opgevoed .
On topic ja ik denk dat ik iets zou zeggen in elk geval zouden mijn blikken richting moeder boekdelen spreken .
vrijdag 10 januari 2020 om 08:16
Dat zijn gewoon de realiteiten van het leven. Waarom zou je die willen uitleggen? Het kind heeft heus wel door dat moeder of leraar zijn geduld verloor. Later wordt hij beter in het raden van het motief: het kind liep te treiteren of de tampon van de volwassene zat verkeerd, of beide.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 10 januari 2020 om 08:19
Zijn tegenwoordig jonge zzp-ers, die krijgen jong kinderen. En die kinderen heten Mirella of Tiffany want dat is retro ironisch. Wanneer ben je voor het laatst geweest?MissMaran schreef: ↑09-01-2020 22:36In Amsterdam heb je buurten in noord waar de hele tijd tegen kinderen wordt geschreeuwd door veelal tienermoeders, vreselijk om te zien.
Chaniqua, lopen of ik geef je klappen, wat zeg jij?? Zei je nee, ik ga je klappen he!!
Pfff nou probeer die maar eens bij de arm te pakken en diep in de ogen te kijken.
vrijdag 10 januari 2020 om 08:28
Als in een winkel een moeder heel hard schreeuwt tegen een kind dan kijk ik wat verstoord op maar dat is dan vanwege het volume. Ik vind dat ze hun privéleven heus wel wat geluidsarmer kunnen beleven.
Soms zie je dat ouders machteloos een kind proberen te corrigeren; ik ga er dan vanuit dat het een opvoedingssituatie is (een kind moet nu eenmaal eerst in de fout gaan wil je hem kunnen corrigeren). Ik zie niet in waarom je je daarmee zou moeten bemoeien.
Soms zie je dat ouders machteloos een kind proberen te corrigeren; ik ga er dan vanuit dat het een opvoedingssituatie is (een kind moet nu eenmaal eerst in de fout gaan wil je hem kunnen corrigeren). Ik zie niet in waarom je je daarmee zou moeten bemoeien.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 10 januari 2020 om 09:12
Wekelijks, het is echt abnormaal.Het-groepje schreef: ↑10-01-2020 08:19Zijn tegenwoordig jonge zzp-ers, die krijgen jong kinderen. En die kinderen heten Mirella of Tiffany want dat is retro ironisch. Wanneer ben je voor het laatst geweest?
vrijdag 10 januari 2020 om 09:14
Mooi praten vanaf de zijlijn, ga maar een middagje op het buikslotermeerplein in Amsterdam noord staan en al die moeders aanspreken. Ik denk dat je je mond houdt en doorloopt, je kunt daar wel bezig blijven.
vrijdag 10 januari 2020 om 09:37
Nogmaals: waar heb je het over? Ik woon daar en kom daar meerdere keren per week. Zoals wij hier zeggen: je lult.
En ja, ik spreek rustig mensen aan die hun kind slaan. Maar kan me de laatste keer niet heugen op straat, wel laatst een docente maar dat verhaal staat in een ander topic.
