Kinderen
alle pijlers
Iets zeggen van gedrag volwassene tegen kind?
donderdag 9 januari 2020 om 20:37
Naar aanleiding van een ander topic en een paar situaties die ik toevallig de afgelopen weken heb meegemaakt, vraag ik me het volgende af:
Stel, je bent ergens in een openbare gelegenheid en een volwassene (de ouder of begeleider, in elk geval iemand die erbij hoort) gaat flink tekeer tegen een kind, wat doe je dan?
In het andere topic ging het over een leraar die zich erg fel uitte tegen een leerling. Ik had zelf bijvoorbeeld van de week een moeder in de supermarkt die flink tekeer ging tegen een kind van een jaar of twee en laatst in de wachtkamer bij de huisarts een moeder die een kind van twee een draai om de oren gaf en ruw in de hoek zette.
Ik houd eigenlijk altijd mijn mond omdat ik echt geen idee heb hoe ik zou moeten reageren. Zelf zal ik ook niet altijd de meest geduldige moeder zijn voor mijn dochter maar ik zou bijvoorbeeld niet snel gaan schreeuwen in het openbaar. Ik krijg er een heel naar gevoel bij als ik zoiets zie gebeuren maar wil ook niet de irritante bemoeial/betweter zijn.
Hoe gaan jullie om met zulke situaties? Zeg je wel iets of niet en wat dan? Heb je voorbeelden van hoe zoiets uit heeft gepakt als je er wel iets van hebt gezegd?
Stel, je bent ergens in een openbare gelegenheid en een volwassene (de ouder of begeleider, in elk geval iemand die erbij hoort) gaat flink tekeer tegen een kind, wat doe je dan?
In het andere topic ging het over een leraar die zich erg fel uitte tegen een leerling. Ik had zelf bijvoorbeeld van de week een moeder in de supermarkt die flink tekeer ging tegen een kind van een jaar of twee en laatst in de wachtkamer bij de huisarts een moeder die een kind van twee een draai om de oren gaf en ruw in de hoek zette.
Ik houd eigenlijk altijd mijn mond omdat ik echt geen idee heb hoe ik zou moeten reageren. Zelf zal ik ook niet altijd de meest geduldige moeder zijn voor mijn dochter maar ik zou bijvoorbeeld niet snel gaan schreeuwen in het openbaar. Ik krijg er een heel naar gevoel bij als ik zoiets zie gebeuren maar wil ook niet de irritante bemoeial/betweter zijn.
Hoe gaan jullie om met zulke situaties? Zeg je wel iets of niet en wat dan? Heb je voorbeelden van hoe zoiets uit heeft gepakt als je er wel iets van hebt gezegd?
donderdag 9 januari 2020 om 20:50
Ja precies. Bij iemand die je goed kent, kun je er gewoon een rustig gesprek over hebben als je merkt dat iemand vaak wat heftig reageert. Maar bij een onbekende weet je gewoon de achtergrond van de situatie niet. Ik heb dan medelijden met het kind maar eigenlijk net zo goed met de moeder/vader/wie dan ook, want als je er niet flink doorheen zit, zou je niet op zo’n manier reageren lijkt me.
donderdag 9 januari 2020 om 20:53
Ik wil hier toch op reageren. Wij hebben een autistische zoon die, als zijn hoofd overstroomt, compleet flipt. Begint dan te schelden, schreeuwen, slaan, schoppen. En de vreselijkste dingen tegen je te roepen. Gewoon om je boos te maken. Hij voelt zich niet fijn, dus jij mag je ook niet fijn voelen. Meestal zijn we die situaties voor, maar soms lukt dat niet. Het enige wat dan helpt is hem vasthouden, terwijl hij heel sterk is. Hij wil weglopen, maar kent de weg niet, verdwaalt etc. Dan sta je daar te worstelen met je kind. Aan de buitenkant ziet niemand iets aan hem. Dus hebben we al meerdere keren hele fijne commentaren gehad van onwetende mensen.
Dan denk ik; Wil je het ook uitproberen? Wil jij ook voor mijn zoon zorgen? Je weet niet altijd hoe de situatie in elkaar steekt. Het is al zwaar zat.
Een paar uur later, als zijn hoofd weer rustig is, knuffelt hij weer.
Die momenten maken het allemaal waard. Maar mensen moeten niet zo gauw oordelen zonder kennis van zaken.
Onze zoon wordt btw absoluut niet mishandeld, maar het ziet er soms raar uit voor buitenstaanders.
Dan denk ik; Wil je het ook uitproberen? Wil jij ook voor mijn zoon zorgen? Je weet niet altijd hoe de situatie in elkaar steekt. Het is al zwaar zat.
Een paar uur later, als zijn hoofd weer rustig is, knuffelt hij weer.
Die momenten maken het allemaal waard. Maar mensen moeten niet zo gauw oordelen zonder kennis van zaken.
Onze zoon wordt btw absoluut niet mishandeld, maar het ziet er soms raar uit voor buitenstaanders.
hvm wijzigde dit bericht op 09-01-2020 20:56
14.48% gewijzigd
donderdag 9 januari 2020 om 20:56
Mijn mond maakt al geluid voordat mijn hersenen in werking treden... Ik maak het gelukkig niet vaak mee dat mensen zo tekeer gaan tegen kinderen/zwakkeren/dieren.
Bij kinderen komt er iets uit als ‘Nou moet dat zo?/Doe even rustig’ of ik ga er nadrukkelijk aanwezig naast staan. Maar vaak zie ik wel dat iemand een kookpunt nadert en probeer ik een ontploffing af te wenden (laatste keer: moeder met een heel ziek kind en een veel jonger kind dat ‘lastig’ werd van het lange wachten bij de HAP. Dan trek ik de aandacht van zo’n kleintje en ga een boekje voorlezen.)
Bij kinderen komt er iets uit als ‘Nou moet dat zo?/Doe even rustig’ of ik ga er nadrukkelijk aanwezig naast staan. Maar vaak zie ik wel dat iemand een kookpunt nadert en probeer ik een ontploffing af te wenden (laatste keer: moeder met een heel ziek kind en een veel jonger kind dat ‘lastig’ werd van het lange wachten bij de HAP. Dan trek ik de aandacht van zo’n kleintje en ga een boekje voorlezen.)
donderdag 9 januari 2020 om 21:01
Ligt aan de situatie. Bij een ouder die duidelijk aan eind van Latijn is zal ik eerder reageren met "zie dat het niet gaat zoals jullie zouden willen, kan ik misschien helpen?". Maar bij Tokkie volk eerder "als je wil dat je kind zich goed gedraagt, zul je moeten zorgen dat hij zich goed over zichzelf voelt. Denk je dat dat zo gaat lukken". Maar altijd blijft het inschatten of een ouder hiervoor openstaat. Maar los daarvan: elk kind verdient het dat een andere volwassene voor hem opkomt. Ook al blijft het resultaat hetzelfde, een kind zal het wel prettig vinden om te weten dat het gezien werd én dat iemand moeite voor hem deed.
donderdag 9 januari 2020 om 21:02
Wat naar dat je dan reacties krijgt. Ik bedoel absoluut niet een situatie waarin het kind woest wordt, die van mij kan ook echt vreselijk hard gaan krijsen en op de grond liggen en slaan en bijten enzovoorts, maar daar kun je als ouder echt niet altijd wat aan doen. Als ik dat zou zien, zou ik eerder een schouderklopje geven en zeggen, houd vol.. ofzoiets tegen de ouder. Of gewoon negeren.hvm schreef: ↑09-01-2020 20:53Ik wil hier toch op reageren. Wij hebben een autistische zoon die, als zijn hoofd overstroomt, compleet flipt. Begint dan te schelden, schreeuwen, slaan, schoppen. En de vreselijkste dingen tegen je te roepen. Gewoon om je boos te maken. Hij voelt zich niet fijn, dus jij mag je ook niet fijn voelen. Meestal zijn we die situaties voor, maar soms lukt dat niet. Het enige wat dan helpt is hem vasthouden, terwijl hij heel sterk is. Hij wil weglopen, maar kent de weg niet, verdwaalt etc. Dan sta je daar te worstelen met je kind. Aan de buitenkant ziet niemand iets aan hem. Dus hebben we al meerdere keren hele fijne commentaren gehad van onwetende mensen.
Dan denk ik; Wil je het ook uitproberen? Wil jij ook voor mijn zoon zorgen? Je weet niet altijd hoe de situatie in elkaar steekt. Het is al zwaar zat.
Een paar uur later, als zijn hoofd weer rustig is, knuffelt hij weer.
Die momenten maken het allemaal waard. Maar mensen moeten niet zo gauw oordelen zonder kennis van zaken.
Onze zoon wordt btw absoluut niet mishandeld, maar het ziet er soms raar uit voor buitenstaanders.
Maar als een kind zich misdraagt of flipt, om wat voor reden dan ook en de ouder begint keihard te schreeuwen of geeft dus echt een draai om de oren, dat vind ik een hele andere situatie. Als ik een kind zou zien flippen en de ouder probeert hem te kalmeren door hem vast te houden, zou ik daar echt nooit tussen gaan zitten. Als de ouder zou gaan zitten vloeken en tieren op het kind, is t pas een vreemde situatie vind ik.
donderdag 9 januari 2020 om 21:02
Ik zag een keer een moeder haar zoon aan zijn oor door de supermarkt trekken. Hij onderging het gelaten maar het moet flink pijn gedaan hebben. Vond het echt rot om te zien en heb me later nog afgevraagd of ik er iets van had moeten zeggen.
De cursus omgaan met teleurstellingen gaat vanavond wederom niet door.
donderdag 9 januari 2020 om 21:04
Ik zie een okkernootje voor me.
donderdag 9 januari 2020 om 21:04
Supermarkt paar maanden terug.
Een moeder had flink wat spullen op de band staan, ik was de klant na haar en dochtertje was aan het dwalen en reageerde niet op roepen van moeders.
Moeder was dus niet bij de spullen op de band maar in het, zijgangpad ervoor, zoekend en roepend naar kind.
Toen het meisje van een jaar of 4 kwam aangehuppeld sloeg moeder zó hard in haar gezichtje dat kinds brilletje een paar meter verder op de grond kletterde!
Ik was woest. Ik moest ze voor laten gaan vanwege de spullen op de band en beet moeder toe : "boos zijn mag, maar je kind sla je niet!"
Eerst ontkende ze dat ze had geslagen, wilde ze me negeren. Ik pakte haar arm beet en dwong haar tot oogcontact, zei dat ik het had gezien en dat waarschijnlijk alles op de beveiligingscamera stond, 'Ja maar het is mijn kind'." Het kan je kind wel zijn maar die sla je niet, het mag niet en al helemaal niet waar ik bij ben".
De kassieres bedankten me dat ik er wat van had gezegd (terwijl ze nog stond in te pakken) . Echt ik stond te stomen van woede.
Moeder was afgetaaid, niet meer gezien daarna.
Een moeder had flink wat spullen op de band staan, ik was de klant na haar en dochtertje was aan het dwalen en reageerde niet op roepen van moeders.
Moeder was dus niet bij de spullen op de band maar in het, zijgangpad ervoor, zoekend en roepend naar kind.
Toen het meisje van een jaar of 4 kwam aangehuppeld sloeg moeder zó hard in haar gezichtje dat kinds brilletje een paar meter verder op de grond kletterde!
Ik was woest. Ik moest ze voor laten gaan vanwege de spullen op de band en beet moeder toe : "boos zijn mag, maar je kind sla je niet!"
Eerst ontkende ze dat ze had geslagen, wilde ze me negeren. Ik pakte haar arm beet en dwong haar tot oogcontact, zei dat ik het had gezien en dat waarschijnlijk alles op de beveiligingscamera stond, 'Ja maar het is mijn kind'." Het kan je kind wel zijn maar die sla je niet, het mag niet en al helemaal niet waar ik bij ben".
De kassieres bedankten me dat ik er wat van had gezegd (terwijl ze nog stond in te pakken) . Echt ik stond te stomen van woede.
Moeder was afgetaaid, niet meer gezien daarna.
donderdag 9 januari 2020 om 21:04
Precies dat.. t is gewoon echt naar om te zien.._CarmiggelT_ schreef: ↑09-01-2020 21:02Ik zag een keer een moeder haar zoon aan zijn oor door de supermarkt trekken. Hij onderging het gelaten maar het moet flink pijn gedaan hebben. Vond het echt rot om te zien en heb me later nog afgevraagd of ik er iets van had moeten zeggen.
donderdag 9 januari 2020 om 21:05
Ja dat denk ik dan dus ook..Herfstblaadje19 schreef: ↑09-01-2020 21:03Nog nooit meegemaakt, maar bij dat soort situaties denk ik altijd: hoe moet dat er achter de voordeur wel niet aan toegaan, als het zelfs in het openbaar al zo gaat..
donderdag 9 januari 2020 om 21:06
Bah wat heftig! Wel echt goed dat je er iets van gezegd hebt, zeker als de situatie zo duidelijk fout ging. Echt naar om zoiets mee te maken.hanke321 schreef: ↑09-01-2020 21:04Supermarkt paar maanden terug.
Een moeder had flink wat spullen op de band staan, ik was de klant na haar en dochtertje was aan het dwalen en reageerde niet op roepen van moeders.
Moeder was dus niet bij de spullen op de band maar in het, zijgangpad ervoor, zoekend en roepend naar kind.
Toen het meisje van een jaar of 4 kwam aangehuppeld sloeg moeder zó hard in haar gezichtje dat kinds brilletje een paar meter verder op de grond kletterde!
Ik was woest. Ik moest ze voor laten gaan vanwege de spullen op de band en beet moeder toe : "boos zijn mag, maar je kind sla je niet!"
Eerst ontkende ze dat ze had geslagen, wilde ze me negeren. Ik pakte haar arm beet en dwong haar tot oogcontact, zei dat ik het had gezien en dat waarschijnlijk alles op de beveiligingscamera stond, 'Ja maar het is mijn kind'." Het kan je kind wel zijn maar die sla je niet, het mag niet en al helemaal niet waar ik bij ben".
De kassieres bedankten me dat ik er wat van had gezegd (terwijl ze nog stond in te pakken) . Echt ik stond te stomen van woede.
Moeder was afgetaaid, niet meer gezien daarna.
donderdag 9 januari 2020 om 21:07
Ik zag laatst een moeder in de supermarkt wel 20 keer vriendelijk tegen haar kleuter zeggen "niet weglopen, kom eens terug", maar hij luisterde voor geen meter._CarmiggelT_ schreef: ↑09-01-2020 21:02Ik zag een keer een moeder haar zoon aan zijn oor door de supermarkt trekken. Hij onderging het gelaten maar het moet flink pijn gedaan hebben. Vond het echt rot om te zien en heb me later nog afgevraagd of ik er iets van had moeten zeggen.
Als ik iemand een kind aan zijn oor zag trekken, zou ik denken dat het er zo eentje was, eigenlijk.
(Uiteindelijk werd de vervelende kleuter al gillend en tegenstribbelend in een buggy geduwd, waar iemand die de voorgeschiedenis niet gezien had misschien ook wel iets van zou vinden.)
donderdag 9 januari 2020 om 21:07
Topper! Denk dat maar heel weinig mensen dit zouden durven. En het meisje zal dit altijd onthouden, dat er iemand voor haar opkwam!hanke321 schreef: ↑09-01-2020 21:04Supermarkt paar maanden terug.
Een moeder had flink wat spullen op de band staan, ik was de klant na haar en dochtertje was aan het dwalen en reageerde niet op roepen van moeders.
Moeder was dus niet bij de spullen op de band maar in het, zijgangpad ervoor, zoekend en roepend naar kind.
Toen het meisje van een jaar of 4 kwam aangehuppeld sloeg moeder zó hard in haar gezichtje dat kinds brilletje een paar meter verder op de grond kletterde!
Ik was woest. Ik moest ze voor laten gaan vanwege de spullen op de band en beet moeder toe : "boos zijn mag, maar je kind sla je niet!"
Eerst ontkende ze dat ze had geslagen, wilde ze me negeren. Ik pakte haar arm beet en dwong haar tot oogcontact, zei dat ik het had gezien en dat waarschijnlijk alles op de beveiligingscamera stond, 'Ja maar het is mijn kind'." Het kan je kind wel zijn maar die sla je niet, het mag niet en al helemaal niet waar ik bij ben".
De kassieres bedankten me dat ik er wat van had gezegd (terwijl ze nog stond in te pakken) . Echt ik stond te stomen van woede.
Moeder was afgetaaid, niet meer gezien daarna.
donderdag 9 januari 2020 om 21:08
Ik moet er nog even bij vermelden dat onze zoon groot voor zijn leeftijd (9) is. En sterk, heel sterk! Dus dan ben je echt met hem aan het worstelen om hem op een veilige plek te krijgen. Ja dat ziet er dan raar uit. Niet aan zijn oren uiteraard. Maar wel stevig bij de arm nemen, die hij dan weer los probeert te rukken etc.
Ik zeg dan de laatste tijd maar dat hij rustig moet worden en dat ik anders de dokter ga bellen. Gewoon om te voorkomen dat je weer commentaar krijgt.
Ik zeg dan de laatste tijd maar dat hij rustig moet worden en dat ik anders de dokter ga bellen. Gewoon om te voorkomen dat je weer commentaar krijgt.
donderdag 9 januari 2020 om 21:10
Als een ouder een kind ‘meesleept’ (draagt of in een buggy stopt als is dat tegen kinds zin) vind ik dat niet raar. Aan een ouder een kind aan een oor door de winkel trekt wel, want dan is het echt geweld. Elke ouder is weleens klaar met het gedram van een peuter of kleuter maar dan zet je dat kind toch in de buggy of til je het op en negeer je het gekrijs i.p.v. het pijn te doen?Quincy2 schreef: ↑09-01-2020 21:07Ik zag laatst een moeder in de supermarkt wel 20 keer vriendelijk tegen haar kleuter zeggen "niet weglopen, kom eens terug", maar hij luisterde voor geen meter.
Als ik iemand een kind aan zijn oor zag trekken, zou ik denken dat het er zo eentje was, eigenlijk.
(Uiteindelijk werd de vervelende kleuter al gillend en tegenstribbelend in een buggy geduwd, waar iemand die de voorgeschiedenis niet gezien had misschien ook wel iets van zou vinden.)
donderdag 9 januari 2020 om 21:12
Ik heb een keer op straat een moeder meerdere keren k*****kind tegen haar kind horen roepen. Maar dan de niet gecensureerde versie. Echt afschuwelijk om te horen en mijn hart brak voor dat kind, maar ook voor die moeder want die was echt de wanhoop nabij en stond ook bijna te huilen van frustratie en ellende. Ik baal er nog steeds van dat ik er niks van heb gezegd toen.
donderdag 9 januari 2020 om 21:13
Namens dit kind en de mensen die zich op dat moment afvroegen wat ze moesten doen: dank je wel. Jij hebt het goed gedaan, hoe rot de situatie ook was. Deed iedereen dat maar zoals jij....hanke321 schreef: ↑09-01-2020 21:04Supermarkt paar maanden terug.
Een moeder had flink wat spullen op de band staan, ik was de klant na haar en dochtertje was aan het dwalen en reageerde niet op roepen van moeders.
Moeder was dus niet bij de spullen op de band maar in het, zijgangpad ervoor, zoekend en roepend naar kind.
Toen het meisje van een jaar of 4 kwam aangehuppeld sloeg moeder zó hard in haar gezichtje dat kinds brilletje een paar meter verder op de grond kletterde!
Ik was woest. Ik moest ze voor laten gaan vanwege de spullen op de band en beet moeder toe : "boos zijn mag, maar je kind sla je niet!"
Eerst ontkende ze dat ze had geslagen, wilde ze me negeren. Ik pakte haar arm beet en dwong haar tot oogcontact, zei dat ik het had gezien en dat waarschijnlijk alles op de beveiligingscamera stond, 'Ja maar het is mijn kind'." Het kan je kind wel zijn maar die sla je niet, het mag niet en al helemaal niet waar ik bij ben".
De kassieres bedankten me dat ik er wat van had gezegd (terwijl ze nog stond in te pakken) . Echt ik stond te stomen van woede.
Moeder was afgetaaid, niet meer gezien daarna.
donderdag 9 januari 2020 om 21:15
Ik ben zelf een keer aangesproken door de werkster van de overburen. Loedertje hier had iets gedaan wat echt niet ok was en ik was woest. Dus terwijl we naar de auto liepen was ik haar aan het uitfoeteren. Ik heb de werkster maar genegeerd. Dochterlief wees me er uiteraard op dat ik stom was, want dat vond die mevrouw toch ook. Op het moment zelf vond ik de werkster een stomme trut die d'r kop moest houden. Maar het is me nog lang bijgebleven dat ik blijkbaar toch niet zo ok bezig was.
Zelf ooit een keer heel boos geworden op de man van een vriendin die het nodig vond zijn kind te slaan omdat het jochie niet wilde eten. En daarna weggegaan en tegen mijn vriendin gezegd dat ze een klootzak van een vader voor haar kinderen had. Ik vond dat toen echt zo erg. Dat jochie was 2 ofzo.
Zelf ooit een keer heel boos geworden op de man van een vriendin die het nodig vond zijn kind te slaan omdat het jochie niet wilde eten. En daarna weggegaan en tegen mijn vriendin gezegd dat ze een klootzak van een vader voor haar kinderen had. Ik vond dat toen echt zo erg. Dat jochie was 2 ofzo.
