Kinderen
alle pijlers
Ik ben moeder!
zaterdag 17 februari 2018 22:12
Een erg hectische bevalling (prematuur, spoedkeizersnede) maar ik wil het met de wereld delen: ik ben moeder geworden!
Onwerkelijk, nog flink aan de pijnstillend, maar ons kindje is buiten levensgevaar. Zo klein, zo mooi, zo sterk, en zo zacht, onze perfecte lieve meid die nu al zo’n karakter heeft laten zien in haar nog niet 1 dag oude leven.
Na de gehele dag te zijn geleefd, amper slaap de afgelopen 2 nachten, na visite van naaste familie die ook danig schrokken dat ze er nu al is, lig ik in het ziekenhuisbed, man naast me op een slaapsofa, beide compleet óp! En wilden we beiden maar 1 ding: hoofd leeg maken met nieuwssites lezen (hij) en Viva forum lezen (ik). Maar ik man helemaal niet lezen joh, ik wil het van de daken schreeuwen!
Ik ben moeder van het mooiste meisje ter wereld, jaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!
Onwerkelijk, nog flink aan de pijnstillend, maar ons kindje is buiten levensgevaar. Zo klein, zo mooi, zo sterk, en zo zacht, onze perfecte lieve meid die nu al zo’n karakter heeft laten zien in haar nog niet 1 dag oude leven.
Na de gehele dag te zijn geleefd, amper slaap de afgelopen 2 nachten, na visite van naaste familie die ook danig schrokken dat ze er nu al is, lig ik in het ziekenhuisbed, man naast me op een slaapsofa, beide compleet óp! En wilden we beiden maar 1 ding: hoofd leeg maken met nieuwssites lezen (hij) en Viva forum lezen (ik). Maar ik man helemaal niet lezen joh, ik wil het van de daken schreeuwen!
Ik ben moeder van het mooiste meisje ter wereld, jaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!
maandag 19 februari 2018 09:20
Ik zeg ook niet dat ze voor de rest van de periode dat ze kolft/bv geeft er 6 uur tussen moet houden, maar dat ik me kan voorstellen dat ze nu, in haar kraamweek, ook haar slaap hard nodig heeft en dat dat ook gewoon kan en mag. Dat je dan volgende week ook nog wel productie kunt opbouwen. Of dat je misschien wel geluk hebt, zoals ik, en dat je productie prima op gang komt met langere stretches ‘s nachts.Kashri schreef: ↑19-02-2018 08:39Maar als je geen overvloedige productie hebt kan 6 uur niet kolven best vervelend zijn voor je productie. Vooral aangezien TO (ga ik even vanuit) voorlopig niet live zal kunnen voeden. En natuurlijk kan een x overslaan geen kwaad, maar bij sommige vrouwen kan elke nacht overslaan wel kwaad.
Ik neem aan dat je dochter met de sonde gevoed wordt, TO? En dat ze eerst jouw melk geven als je productie op gang komt en aanvullen met kunstvoeding wat jij te weinig hebt? Zodra ze zelf mag drinken, weet niet wanneer dat zal zijn, maar mocht je dan nog steeds moeten bijvoeden, vraag dan of ze sterk genoeg is voor voedingen via een spuitje. Dat is vooral ook heel belangrijk voor haar om goed aan de borst te leren drinken. Zo’n spuitje zit een flexibel slangetje aan wat je met je vinger in haar mondje brengt om haar zuigreflex te activeren en dan kan ze zelf de voeding uit het spuitje zuigen. Dat kost voor haar meer kracht, en de stroom is maar erg klein, dus dat lijkt voor een kleintje meer op de borst dan een fles. Je hebt zelfs slangetjes die je met de tepel naar binnen kan brengen, zodat ze hem leeg drinkt terwijl ze aan de borst drinkt.
Ik liet mijn man dat met dat spuitje doen trouwens. Eerst ging zoon aan de borst, dan ging man zoon bijvoeden en ik kolven.
Is voor jou nog een beetje in de toekomst natuurlijk, maar wilde het toch vast zeggen omdat ik merkte dat veel mensen die moesten bijvoeden in mijn omgeving niet wisten dat dat ook zo kan en dat je daarmee je kindje dus helpt de borsttechniek goed aan te leren. Maar wie weet heb je dat helemaal niet nodig.
maandag 19 februari 2018 09:27
Er komt deze week een gesprek met lactatiekundige, dus ik ben nog een newbie daarin. Had gedacht dat ik nog wel tijd had me daarin te verdiepen 
Vannacht niet veel geslapen, maar vanochtend al ontbeten en gaan zo naar ons meisje toe, helpen met de verzorging. Wat neerkomt op onze handen op haar leggen.
Vannacht en vanochtend alweer flinke huilbuien gehad. Vandaag komt ook een psycholoog.
Ik heb erg veel pijn en ze doen moeilijk over het geven van extra pijnstilljng (buiten de paracetamol en naproxen)
Ze zeggen dat ik zelf moet aangeven maar als ik aangeef dat ik meer pijnstilling wil is dat ineens moeilijk want morfine, en dat liever niet en of ik dan een vezeloplossing wil of wellicht een klisma. Iemand ervaring mee ? Ik ben helemaal niet opgewassen tegen het beargumenteren ik wil verdomme gewoon een goeie pijnstiller.
Vannacht niet veel geslapen, maar vanochtend al ontbeten en gaan zo naar ons meisje toe, helpen met de verzorging. Wat neerkomt op onze handen op haar leggen.
Vannacht en vanochtend alweer flinke huilbuien gehad. Vandaag komt ook een psycholoog.
Ik heb erg veel pijn en ze doen moeilijk over het geven van extra pijnstilljng (buiten de paracetamol en naproxen)
Ze zeggen dat ik zelf moet aangeven maar als ik aangeef dat ik meer pijnstilling wil is dat ineens moeilijk want morfine, en dat liever niet en of ik dan een vezeloplossing wil of wellicht een klisma. Iemand ervaring mee ? Ik ben helemaal niet opgewassen tegen het beargumenteren ik wil verdomme gewoon een goeie pijnstiller.
maandag 19 februari 2018 09:40
En dit idd!lux. schreef: ↑19-02-2018 09:20Ik zeg ook niet dat ze voor de rest van de periode dat ze kolft/bv geeft er 6 uur tussen moet houden, maar dat ik me kan voorstellen dat ze nu, in haar kraamweek, ook haar slaap hard nodig heeft en dat dat ook gewoon kan en mag. Dat je dan volgende week ook nog wel productie kunt opbouwen. Of dat je misschien wel geluk hebt, zoals ik, en dat je productie prima op gang komt met langere stretches ‘s nachts.
Ik neem aan dat je dochter met de sonde gevoed wordt, TO? En dat ze eerst jouw melk geven als je productie op gang komt en aanvullen met kunstvoeding wat jij te weinig hebt? Zodra ze zelf mag drinken, weet niet wanneer dat zal zijn, maar mocht je dan nog steeds moeten bijvoeden, vraag dan of ze sterk genoeg is voor voedingen via een spuitje. Dat is vooral ook heel belangrijk voor haar om goed aan de borst te leren drinken. Zo’n spuitje zit een flexibel slangetje aan wat je met je vinger in haar mondje brengt om haar zuigreflex te activeren en dan kan ze zelf de voeding uit het spuitje zuigen. Dat kost voor haar meer kracht, en de stroom is maar erg klein, dus dat lijkt voor een kleintje meer op de borst dan een fles. Je hebt zelfs slangetjes die je met de tepel naar binnen kan brengen, zodat ze hem leeg drinkt terwijl ze aan de borst drinkt.
Ik liet mijn man dat met dat spuitje doen trouwens. Eerst ging zoon aan de borst, dan ging man zoon bijvoeden en ik kolven.
Is voor jou nog een beetje in de toekomst natuurlijk, maar wilde het toch vast zeggen omdat ik merkte dat veel mensen die moesten bijvoeden in mijn omgeving niet wisten dat dat ook zo kan en dat je daarmee je kindje dus helpt de borsttechniek goed aan te leren. Maar wie weet heb je dat helemaal niet nodig.
maandag 19 februari 2018 10:47
@hobbekster als jij echt veel pijn hebt zijn ze verplicht daar iets aan te doen. Kunnen ze je pijnmedicatie niet nog eens bekijken. Wat is de reden dat je alleen paracetamol mag? Ik zou nogmaals aangeven dat je veel pijn hebt en graag ziet dat daar iets aan gedaan word. Stertke!
Oja zakje vezels kan nooit verkeerd zijn. Word je ontlasting zachter/dunner van en goed voor de darmwerking.
Oja zakje vezels kan nooit verkeerd zijn. Word je ontlasting zachter/dunner van en goed voor de darmwerking.
maandag 19 februari 2018 10:53
Ervaring met keizersnede en harde ontlasting.Hobbelster schreef: ↑19-02-2018 09:27Er komt deze week een gesprek met lactatiekundige, dus ik ben nog een newbie daarin. Had gedacht dat ik nog wel tijd had me daarin te verdiepen
Vannacht niet veel geslapen, maar vanochtend al ontbeten en gaan zo naar ons meisje toe, helpen met de verzorging. Wat neerkomt op onze handen op haar leggen.
Vannacht en vanochtend alweer flinke huilbuien gehad. Vandaag komt ook een psycholoog.
Ik heb erg veel pijn en ze doen moeilijk over het geven van extra pijnstilljng (buiten de paracetamol en naproxen)
Ze zeggen dat ik zelf moet aangeven maar als ik aangeef dat ik meer pijnstilling wil is dat ineens moeilijk want morfine, en dat liever niet en of ik dan een vezeloplossing wil of wellicht een klisma. Iemand ervaring mee ? Ik ben helemaal niet opgewassen tegen het beargumenteren ik wil verdomme gewoon een goeie pijnstiller.
Vraag om movicolon en microlax. Eerste is een laxeerdrank, tweede een klisma.
Maar ik gaf geen bv dus weet niet of movicolon mag in die combinatie.
maandag 19 februari 2018 13:05
Hobbelster schreef: ↑19-02-2018 09:27Er komt deze week een gesprek met lactatiekundige, dus ik ben nog een newbie daarin. Had gedacht dat ik nog wel tijd had me daarin te verdiepen
Vannacht niet veel geslapen, maar vanochtend al ontbeten en gaan zo naar ons meisje toe, helpen met de verzorging. Wat neerkomt op onze handen op haar leggen.
Vannacht en vanochtend alweer flinke huilbuien gehad. Vandaag komt ook een psycholoog.
Ik heb erg veel pijn en ze doen moeilijk over het geven van extra pijnstilljng (buiten de paracetamol en naproxen)
Ze zeggen dat ik zelf moet aangeven maar als ik aangeef dat ik meer pijnstilling wil is dat ineens moeilijk want morfine, en dat liever niet en of ik dan een vezeloplossing wil of wellicht een klisma. Iemand ervaring mee ? Ik ben helemaal niet opgewassen tegen het beargumenteren ik wil verdomme gewoon een goeie pijnstiller.
Morfine kan je darmwerking stil leggen en dat willen ze liever niet omdat het na een ks van belang is dat dat zsm weer op gang komt. Ze hebben namelijk je darmen ook even wat opzij moeten schuiven om bij je kindje te kunnen.
Tip, niet aan de verpleging vragen maar aan je gyn, desnoods piepen ze hem maar even op.
Van morfine wordt je wel suffig (of erger, ik hallucineerde me wezenloos
) en misschien is dat niet zo fijn als je wellicht haar straks mag buidelen.Ik zou even met de gyn overleggen als je de kans hebt.
Nog een tip, film zoveel je kunt. Door de stress en het feit dat je geleefd wordt gaan er dingen aan je voorbij. Als je straks thuis bent met je kindje heb je misschien behoefte de puzzel compleet te maken voor jezelf, dan is beeldmateriaal fijn.
maandag 19 februari 2018 13:12
Hallo Hobbelster,
Gefeliciteerd met de geboorte van je dochter! Hoe gaat het nu met haar? Hoe ging het verzorgen? Hadden jullie de naam eigenlijk al toen je beviel?
Niet zo lang geleden beviel ik zelf onverwacht 6 weken te vroeg. Voor wat betreft het herstel na keizersnede kan ik je niet echt tips geven. Wel lijkt goede pijnstilling me erg belangrijk!
Een aantal dingen uit mijn eigen ervaring:
Op https://www.borstvoeding.com/problemen/ ... tocol.html vind je uitgebreide informatie over borstvoeding geven bij prematuuurtjes. Het is wel een hele lap tekst.
Heb je al productie met het kolven? Ik kolfde zelf elke 3 uur en sloeg de nacht niet over omdat dan juist je prolactine-gehalte hoog is, het hormoon dat belangrijk is voor het aanmaken van melk. Natuurlijk moet je er niet aan onderdoor gaan dus een keer een langere pauze kan waarschijnlijk ook wel.
Op de vierde dag kwam er bij mij genoeg om mijn kindje volledige moedermelk te geven, ze krijgen in het begin ook maar zo weinig. Bij mij hielp filmpjes kijken van mijn kindje het beste. Naast de couveuse kolven juist niet omdat de zaal zo onrustig was. En ik paste borstmassage toe tijdens het kolven en heb de indruk dat ook dat hielp.
Er zijn verschillende Facebook groepen over borstvoeding, waar je terecht kunt mocht je al eerder vragen hebben (voor de lactatiekundige komt). Bijvoorbeeld: vraag het een lactatiekundige of borstvoeding natuurlijk.
De website www.kleinekanjers.nl was al getipt, zag ik. Daar vind je veel info over vroeggeboorte. Wij gebruikten niet zo’n boek maar gewoon een schrift om alles te noteren. Maar net wat je fijn vindt.
Prematuren kleertjes en bijvoorbeeld slaapzakjes/geurdoekjes voor in de couveuse kun je vinden op www.neomaatje.nl. Prenatal heeft overigens ook maat 44.
Stichting Earlybirds maakt gratis fotoreportages van prematuuurtjes. Voor ons een ontzettend waardevol aandenken. En eigen foto’s lukken vaak minder goed (door de dunne huidjes oa, onze foto’s werden tenminste allemaal te rood). Je kunt je via deze link aanmelden: https://stichtingearlybirds.nl/aanmelden2/
Als jullie dochter wat aangesterkt is, en jijzelf wat hersteld, kun je kijken of je kunt dragen met een draagdoek. Dit is in feite buidelen, maar omdat je de doek gebruikt ben je zelf vrijer qua beweging en daardoor is het langer vol te houden. Een consult van een draagconsulent is dan wel aan te raden. Die leert je het knopen aan en weet waar op te letten bij een prematuur. Je vindt een draagconsulent via http://draagdoekconsulenten.nl/zoek-draagdoekconsulent/
Ik heb onze baby na thuiskomst heel veel gedragen en dat is voor ons beide goed geweest. Dit kan soms ook in het ziekenhuis al, mocht het je fijn lijken.
Mochten jullie nog geen aangifte van de geboorte hebben gedaan; als je te laat bent krijg je een boete
Soms kun je ook in het ziekenhuis aangifte doen, dat weten ze op de afdeling wel.
Verder heel goed dat je ondersteuning van een psycholoog krijgt. Ik had en heb veel moeite om bij mijn emoties te komen als het hierover gaat en dat heeft ervoor gezorgd dat ik de eerste periode thuis bijna in een depressie terecht kwam. Pas goed op jezelf!
Dit is wat ik zo even kan bedenken. Veel sterkte met de achtbaan! Hopelijk mag je binnenkort gaan buidelen!
Gefeliciteerd met de geboorte van je dochter! Hoe gaat het nu met haar? Hoe ging het verzorgen? Hadden jullie de naam eigenlijk al toen je beviel?
Niet zo lang geleden beviel ik zelf onverwacht 6 weken te vroeg. Voor wat betreft het herstel na keizersnede kan ik je niet echt tips geven. Wel lijkt goede pijnstilling me erg belangrijk!
Een aantal dingen uit mijn eigen ervaring:
Op https://www.borstvoeding.com/problemen/ ... tocol.html vind je uitgebreide informatie over borstvoeding geven bij prematuuurtjes. Het is wel een hele lap tekst.
Heb je al productie met het kolven? Ik kolfde zelf elke 3 uur en sloeg de nacht niet over omdat dan juist je prolactine-gehalte hoog is, het hormoon dat belangrijk is voor het aanmaken van melk. Natuurlijk moet je er niet aan onderdoor gaan dus een keer een langere pauze kan waarschijnlijk ook wel.
Op de vierde dag kwam er bij mij genoeg om mijn kindje volledige moedermelk te geven, ze krijgen in het begin ook maar zo weinig. Bij mij hielp filmpjes kijken van mijn kindje het beste. Naast de couveuse kolven juist niet omdat de zaal zo onrustig was. En ik paste borstmassage toe tijdens het kolven en heb de indruk dat ook dat hielp.
Er zijn verschillende Facebook groepen over borstvoeding, waar je terecht kunt mocht je al eerder vragen hebben (voor de lactatiekundige komt). Bijvoorbeeld: vraag het een lactatiekundige of borstvoeding natuurlijk.
De website www.kleinekanjers.nl was al getipt, zag ik. Daar vind je veel info over vroeggeboorte. Wij gebruikten niet zo’n boek maar gewoon een schrift om alles te noteren. Maar net wat je fijn vindt.
Prematuren kleertjes en bijvoorbeeld slaapzakjes/geurdoekjes voor in de couveuse kun je vinden op www.neomaatje.nl. Prenatal heeft overigens ook maat 44.
Stichting Earlybirds maakt gratis fotoreportages van prematuuurtjes. Voor ons een ontzettend waardevol aandenken. En eigen foto’s lukken vaak minder goed (door de dunne huidjes oa, onze foto’s werden tenminste allemaal te rood). Je kunt je via deze link aanmelden: https://stichtingearlybirds.nl/aanmelden2/
Als jullie dochter wat aangesterkt is, en jijzelf wat hersteld, kun je kijken of je kunt dragen met een draagdoek. Dit is in feite buidelen, maar omdat je de doek gebruikt ben je zelf vrijer qua beweging en daardoor is het langer vol te houden. Een consult van een draagconsulent is dan wel aan te raden. Die leert je het knopen aan en weet waar op te letten bij een prematuur. Je vindt een draagconsulent via http://draagdoekconsulenten.nl/zoek-draagdoekconsulent/
Ik heb onze baby na thuiskomst heel veel gedragen en dat is voor ons beide goed geweest. Dit kan soms ook in het ziekenhuis al, mocht het je fijn lijken.
Mochten jullie nog geen aangifte van de geboorte hebben gedaan; als je te laat bent krijg je een boete
Soms kun je ook in het ziekenhuis aangifte doen, dat weten ze op de afdeling wel.Verder heel goed dat je ondersteuning van een psycholoog krijgt. Ik had en heb veel moeite om bij mijn emoties te komen als het hierover gaat en dat heeft ervoor gezorgd dat ik de eerste periode thuis bijna in een depressie terecht kwam. Pas goed op jezelf!
Dit is wat ik zo even kan bedenken. Veel sterkte met de achtbaan! Hopelijk mag je binnenkort gaan buidelen!
maandag 19 februari 2018 15:07
Wat vreemd zeg. Ik kreeg gewoon morfine na mijn keizersnede als ik dat wilde. Maar ik heb maar 1 of 2x een extra spuit morfine gevraagd. Verder consequent 4x2 paracetamol per dag, zodat je spiegel op peil blijft.Hobbelster schreef: ↑19-02-2018 09:27Ik heb erg veel pijn en ze doen moeilijk over het geven van extra pijnstilljng (buiten de paracetamol en naproxen)
Ze zeggen dat ik zelf moet aangeven maar als ik aangeef dat ik meer pijnstilling wil is dat ineens moeilijk want morfine, en dat liever niet en of ik dan een vezeloplossing wil of wellicht een klisma. Iemand ervaring mee ? Ik ben helemaal niet opgewassen tegen het beargumenteren ik wil verdomme gewoon een goeie pijnstiller.
Magnesium tabletten helpen ook goed tegen te dikke ontlasting trouwens.
maandag 19 februari 2018 15:53
Nee ik gaf inderdaad geen borstvoeding. Heb geen idee of die combinatie wel of niet mag. Maar blijft raar dat ze om pijnstilling mag vragen, maar dan niks zou kunnen krijgen toch?
maandag 19 februari 2018 16:01
Absoluut! Als morfine niet veilig is, zijn er vast andere alternatieven.happyapple schreef: ↑19-02-2018 15:53Nee ik gaf inderdaad geen borstvoeding. Heb geen idee of die combinatie wel of niet mag. Maar blijft raar dat ze om pijnstilling mag vragen, maar dan niks zou kunnen krijgen toch?
maandag 19 februari 2018 21:01
Even verder dan opeetje lezen badmeester.badmeester schreef: ↑19-02-2018 15:48Ik heb zoooooooon hekel aan mensen die van de daken schreeuwen dat ze vader of moeder zijn geworden.
maandag 19 februari 2018 21:33
Voel je vooral niet verplicht hé, je wordt al zo geleefd deze dagen. Als het ontspannend voor je is vooral doen maar het 'moet' niet! (Hoewel ik natuurlijk wel graag lees hoe het verder gaat met jullieHobbelster schreef: ↑19-02-2018 20:58Oh wat veel geschreven aan tips en ook vragen, ik lees alles en antwoord binnenkort hoor!
)
maandag 19 februari 2018 23:28
Voel me zeker niet verplicht maar ook voor mijzelf is dit natuurlijk een vorm van verwerken / naslagwerkje voor later / zeer welkome input en tips en ervaringen uitwisselen. Daarnaast weet ik als inmiddels toch wel forumfossiel (dat mag ik zeggen hè na 15 jaar?) hoe fijn het is als TO regelmatig wat laat horen 
Hier dan de update.
Vandaag een Lactatie kundige gesproken en nuttige tips gehad. Daarna schoot de productie omhoog en die was al niet slecht de eerste 2 keren vandaag.
De kinderarts is ons komen uitleggen wat er allemaal is gebeurd vanaf bevalling tot nu en hoe nu verder de komende dagen. Dit schept voor ons wat structuur / helderheid en fijn dat iemand een keer duidelijk en helder alle feiten op een rijtje heeft gezet voor ons. Vwb prognoses niets losgelaten, toch put (vooral ik) hoop uit eea aan berichten, man had het moeilijker om het positieve eruit te filteren want er waren ook kanttekeningen. Normaal is dit andersom bij ons.
We hebben vandaag enkele kerengeassisteerd bij verzorging wat heel fijn voelde. Nuttig, iets kunnen betekenen.
Morgen nemen we als alles goed is onze intrek in het RmD-H. Waar ik van schrok is dat ik tm 8 dagen na de bevalling niet alleen gelaten mag worden in onze kamer daar. Ik als lone wolf en gewend aan tonnen me-time. Vind het al knap dat ik nu nog niet ben doorgedraaid. Plus ik had gedacht (gehoopt) dat iig man z’n vrijheid terug zou hebben in de zin van, even wat boodschappen doen / keer uit eten met een vriend etc. Hoewel hij zich super aanpast aan de situatie had ik hem graag even die lucht gegund (mijzelf ook uiteraard maar voor mij is met een vriendin thuis even lunchen al ontspanning, man is meer van het buitenshuis met vrienden dingen afspreken). Hopelijk lukt het om dat een keer te combineren dat we beiden even ‘eruit’ zijn. Maar het op elkaars lip zitten gaat supergoed. Heel liefdevol en harmonieus zijn we een heel goed team.
Familie en vrienden en kennissen leven allemaal mee, merk dat ik niet aan iedereen evenveel details kwijt wil.
Ik besef ook dat, hoewel onze situatie niet zo uniek is maar toch wel erg specifiek, ik door dit hele verhaal te delen hier, nogal herkenbaar ben geworden ineens. Mocht iemand me / ons herkennen dan zou ik het graag willen horen irl. Dat even terzijde.
De psycholoog die vandaag zou komen heeft pas woensdag tijd. Maar we gaan wel een gesprek aan dan.
Verder heb ik een coach met wie ik geregeld gesprekken voer en die zal me de komende tijd extra ondersteunen. En gelukkig heb ik een goede band met oa mijn (schoon-)ouders, broers en zussen en ook lieve vriendinnen die me graag aanhoren en steunen. Het verhaal vertellen heeft een helende werking en dat begin ik nu al te merken.
Tot zover deze update, ik ga proberen wat te slapen!
Oh en voor Pennelien; ja, de naam wisten we (gelukkig!) al vanaf de 3e maand van de zwangerschap
ook wisten we het geslacht al. Bedankt voor jouw tips en links naar websites!
Ook Lux bedankt voor die extra tips, de truc met het slangetje en vinger / tepel gaan we als het zover is zeker toepassen!
Ons meisje is nu vooral bezig met bijkomen van telkens weer een onderzoek, meting, infuus-verplaatsing, medicijn ophoging / verlaging, en het bijkomen van de verzorgingsmomenten, die voor haar heel inspannend zijn. Zodra ze dan ingebakerd en wel op haar zij wordt gelegd, slaapt ze en is er weinig activiteit vanuit haarzelf. Ze is een taaie, first things first net als mama, bewegen en dergelijke komt later wel. Haar voeding is al verhoogd van 6 (of was het nu 8?)x per dag 2 ml naar 5 ml per keer. Dit wordt komende dagen telkens opgehoogd. Fijn dat ze al meer dan 24 uur geen kunstvoeding meer heeft hoeven krijgen, mama’s melkfabriek doet t hartstikke goed
Hier dan de update.
Vandaag een Lactatie kundige gesproken en nuttige tips gehad. Daarna schoot de productie omhoog en die was al niet slecht de eerste 2 keren vandaag.
De kinderarts is ons komen uitleggen wat er allemaal is gebeurd vanaf bevalling tot nu en hoe nu verder de komende dagen. Dit schept voor ons wat structuur / helderheid en fijn dat iemand een keer duidelijk en helder alle feiten op een rijtje heeft gezet voor ons. Vwb prognoses niets losgelaten, toch put (vooral ik) hoop uit eea aan berichten, man had het moeilijker om het positieve eruit te filteren want er waren ook kanttekeningen. Normaal is dit andersom bij ons.
We hebben vandaag enkele kerengeassisteerd bij verzorging wat heel fijn voelde. Nuttig, iets kunnen betekenen.
Morgen nemen we als alles goed is onze intrek in het RmD-H. Waar ik van schrok is dat ik tm 8 dagen na de bevalling niet alleen gelaten mag worden in onze kamer daar. Ik als lone wolf en gewend aan tonnen me-time. Vind het al knap dat ik nu nog niet ben doorgedraaid. Plus ik had gedacht (gehoopt) dat iig man z’n vrijheid terug zou hebben in de zin van, even wat boodschappen doen / keer uit eten met een vriend etc. Hoewel hij zich super aanpast aan de situatie had ik hem graag even die lucht gegund (mijzelf ook uiteraard maar voor mij is met een vriendin thuis even lunchen al ontspanning, man is meer van het buitenshuis met vrienden dingen afspreken). Hopelijk lukt het om dat een keer te combineren dat we beiden even ‘eruit’ zijn. Maar het op elkaars lip zitten gaat supergoed. Heel liefdevol en harmonieus zijn we een heel goed team.
Familie en vrienden en kennissen leven allemaal mee, merk dat ik niet aan iedereen evenveel details kwijt wil.
Ik besef ook dat, hoewel onze situatie niet zo uniek is maar toch wel erg specifiek, ik door dit hele verhaal te delen hier, nogal herkenbaar ben geworden ineens. Mocht iemand me / ons herkennen dan zou ik het graag willen horen irl. Dat even terzijde.
De psycholoog die vandaag zou komen heeft pas woensdag tijd. Maar we gaan wel een gesprek aan dan.
Verder heb ik een coach met wie ik geregeld gesprekken voer en die zal me de komende tijd extra ondersteunen. En gelukkig heb ik een goede band met oa mijn (schoon-)ouders, broers en zussen en ook lieve vriendinnen die me graag aanhoren en steunen. Het verhaal vertellen heeft een helende werking en dat begin ik nu al te merken.
Tot zover deze update, ik ga proberen wat te slapen!
Oh en voor Pennelien; ja, de naam wisten we (gelukkig!) al vanaf de 3e maand van de zwangerschap
ook wisten we het geslacht al. Bedankt voor jouw tips en links naar websites! Ook Lux bedankt voor die extra tips, de truc met het slangetje en vinger / tepel gaan we als het zover is zeker toepassen!
Ons meisje is nu vooral bezig met bijkomen van telkens weer een onderzoek, meting, infuus-verplaatsing, medicijn ophoging / verlaging, en het bijkomen van de verzorgingsmomenten, die voor haar heel inspannend zijn. Zodra ze dan ingebakerd en wel op haar zij wordt gelegd, slaapt ze en is er weinig activiteit vanuit haarzelf. Ze is een taaie, first things first net als mama, bewegen en dergelijke komt later wel. Haar voeding is al verhoogd van 6 (of was het nu 8?)x per dag 2 ml naar 5 ml per keer. Dit wordt komende dagen telkens opgehoogd. Fijn dat ze al meer dan 24 uur geen kunstvoeding meer heeft hoeven krijgen, mama’s melkfabriek doet t hartstikke goed
dinsdag 20 februari 2018 08:19
Goedemorgen!
Jeetje, 8 dagen niet alleen?! Ook niet even tien minuutjes?? Ik hoop voor je dat de tijd voorbij vliegt!
Tijdens opnames van onze oudste maak ik regelmatig een wandelingetje. Even eruit is zó belangrijk. En we wisselen elkaar af. Ik heb hier op het forum ooit een lijstje gekregen van wat dingen die op loop-afstand te doen zijn vanaf het ziekenhuis waar wij meestal zitten. Erg nuttig!
En wat de me-time van je man betreft: als jij bezoek hebt, kan hij er natuurlijk best even uit.
Tot slot nog een tip voor als het ziekenhuisvoer je de neus uitkomt of voor als je in het RmD geen zin hebt om te koken: vraag bezoek of ze een quiche of maaltijdsalade voor je meenemen.
Jeetje, 8 dagen niet alleen?! Ook niet even tien minuutjes?? Ik hoop voor je dat de tijd voorbij vliegt!
Tijdens opnames van onze oudste maak ik regelmatig een wandelingetje. Even eruit is zó belangrijk. En we wisselen elkaar af. Ik heb hier op het forum ooit een lijstje gekregen van wat dingen die op loop-afstand te doen zijn vanaf het ziekenhuis waar wij meestal zitten. Erg nuttig!
En wat de me-time van je man betreft: als jij bezoek hebt, kan hij er natuurlijk best even uit.
Tot slot nog een tip voor als het ziekenhuisvoer je de neus uitkomt of voor als je in het RmD geen zin hebt om te koken: vraag bezoek of ze een quiche of maaltijdsalade voor je meenemen.
