Kinderen
alle pijlers
Ik mis haar eerste verjaardagsochtend...
zondag 17 november 2019 om 23:28
Ik moet wat van me afschrijven...
Ik heb vandaag mijn kids naar hun vader gebracht. Iets wat ik 2 a 3 keer per week doe nu hun vader en ik uit elkaar zijn sinds september.
Ik vind het niet leuk, maar ik breng ze 's avonds en krijg ze meestal 's ochtends weer terug. Dus ik hoef ze gelukkig niet al te lang te missen en zie ze heel veel, bijna elke dag.
Vandaag was het echter anders. Mijn lieve mooie dochter wordt morgen één jaar. Haar eerste verjaardag. Van 0 naar 1. Van baby naar dreumes. En ik ben er niet bij als ze wakker wordt... wat voelt dat eerlijk gezegd ronduit k*t.
Ik weet dat het maar een dag is, ik zie haar morgenmiddag weer en zij beseft het zich niet eens, maar toch voelt het verschrikkelijk.
Dit is een van de eerste keren dat ik een mijlpaal mis, een moment waar ik gewoon heel graag bij had willen zijn. Weten dat ik er waarschijnlijk nog meer ga missen in de toekomst doet best wel een beetje pijn. But that's just life I guess...
Dat moest ik dus even kwijt. Vanavond depri op de bank gehangen, lekker gejankt en morgen mn lieve kids weer in de armen sluiten.
Wordt dit ooit makkelijker?
Ik heb vandaag mijn kids naar hun vader gebracht. Iets wat ik 2 a 3 keer per week doe nu hun vader en ik uit elkaar zijn sinds september.
Ik vind het niet leuk, maar ik breng ze 's avonds en krijg ze meestal 's ochtends weer terug. Dus ik hoef ze gelukkig niet al te lang te missen en zie ze heel veel, bijna elke dag.
Vandaag was het echter anders. Mijn lieve mooie dochter wordt morgen één jaar. Haar eerste verjaardag. Van 0 naar 1. Van baby naar dreumes. En ik ben er niet bij als ze wakker wordt... wat voelt dat eerlijk gezegd ronduit k*t.
Ik weet dat het maar een dag is, ik zie haar morgenmiddag weer en zij beseft het zich niet eens, maar toch voelt het verschrikkelijk.
Dit is een van de eerste keren dat ik een mijlpaal mis, een moment waar ik gewoon heel graag bij had willen zijn. Weten dat ik er waarschijnlijk nog meer ga missen in de toekomst doet best wel een beetje pijn. But that's just life I guess...
Dat moest ik dus even kwijt. Vanavond depri op de bank gehangen, lekker gejankt en morgen mn lieve kids weer in de armen sluiten.
Wordt dit ooit makkelijker?
zondag 17 november 2019 om 23:47
zondag 17 november 2019 om 23:51
zondag 17 november 2019 om 23:56
Weet niet op wat voor voet je met je ex staat, maar is het misschien een optie om daar te logeren vannacht?
Zo kunnen jullie dan allebei bij deze mijlpaal zijn als ze wakker wordt, want idd, zo'n eerste verjaardag is heel speciaal. Dat vond ik ook met mijn kids.
Kan me zo goed voorstellen dat het vreselijk voor je is als je er niet bent als zij wakker wordt.
Dus mocht je nog on speaking terms zijn met je ex.... gauw bellen voor hij op bed ligt!!!
En anders wens ik je voor morgenochtend veel sterkte toe.
Zo kunnen jullie dan allebei bij deze mijlpaal zijn als ze wakker wordt, want idd, zo'n eerste verjaardag is heel speciaal. Dat vond ik ook met mijn kids.
Kan me zo goed voorstellen dat het vreselijk voor je is als je er niet bent als zij wakker wordt.
Dus mocht je nog on speaking terms zijn met je ex.... gauw bellen voor hij op bed ligt!!!
En anders wens ik je voor morgenochtend veel sterkte toe.
maandag 18 november 2019 om 06:37
Dat lijkt me dan weer heel verwarrend voor een 1-jarig kind van net-gescheiden ouders.
Gefeliciteerd TO.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 18 november 2019 om 07:44
Wat rot voor je! Een vriendin van mij heeft bij de scheiding (met co-ouderschap in goed overleg) bedongen dat de kinderen altijd hun verjaardag bij haar zouden zijn ongeacht hoe het viel in de regeling. Zij vond dat heel erg belangrijk en ex snapte dat gelukkig wel. Dat is jaren zo geweest totdat een van haar zoons het dit jaar wel prima vond om voor zijn 13e verjaardag gewoon bij papa te blijven. Dit was voor haar altijd heel fijn en nu hij puber is minder belangrijk dan toen hij stukke kleiner was.
Misschien kun je er eens over praten of er voor dit soort momenten wat te schuiven/regelen valt? Of is het voor hem net zo belangrijk als voor jou?
In ieder geval sterkte vanochtend en gefeliciteerd!
Misschien kun je er eens over praten of er voor dit soort momenten wat te schuiven/regelen valt? Of is het voor hem net zo belangrijk als voor jou?
In ieder geval sterkte vanochtend en gefeliciteerd!
maandag 18 november 2019 om 08:55
Huh?Chrissiefur schreef: ↑18-11-2019 07:44Wat rot voor je! Een vriendin van mij heeft bij de scheiding (met co-ouderschap in goed overleg) bedongen dat de kinderen altijd hun verjaardag bij haar zouden zijn ongeacht hoe het viel in de regeling. Zij vond dat heel erg belangrijk en ex snapte dat gelukkig wel. Dat is jaren zo geweest totdat een van haar zoons het dit jaar wel prima vond om voor zijn 13e verjaardag gewoon bij papa te blijven. Dit was voor haar altijd heel fijn en nu hij puber is minder belangrijk dan toen hij stukke kleiner was.
Misschien kun je er eens over praten of er voor dit soort momenten wat te schuiven/regelen valt? Of is het voor hem net zo belangrijk als voor jou?
In ieder geval sterkte vanochtend en gefeliciteerd!
Voor vader toch net zo belangrijk en waarom als puber ineens niet meer belangrijk voor de moeder?
maandag 18 november 2019 om 09:07
Dit is echt een rotgevoel ja 
Zo'n 1e verjaardag is toch wel heel speciaal.
Ik heb ook co ouderschap, maar dochter was toen "al" 4.
Ik vond de eerste jaren het moeilijkste, wij deden het ene jaar op de dag zelf bij de ene ouder en het andere jaar andersom.
Ze is inmiddels 14 en het voelt toch echt anders als ze wat groter zijn. Helemaal vrede mee nu als ze er niet is op haar verjaardag, want we weten dat we het dan bij mij ook gewoon gaan vieren.
Als ze zo klein zijn vind je gewoon dat je erbij moet zijn op de dag zelf. Dus ik snap dat wel.
Zo'n 1e verjaardag is toch wel heel speciaal.
Ik heb ook co ouderschap, maar dochter was toen "al" 4.
Ik vond de eerste jaren het moeilijkste, wij deden het ene jaar op de dag zelf bij de ene ouder en het andere jaar andersom.
Ze is inmiddels 14 en het voelt toch echt anders als ze wat groter zijn. Helemaal vrede mee nu als ze er niet is op haar verjaardag, want we weten dat we het dan bij mij ook gewoon gaan vieren.
Als ze zo klein zijn vind je gewoon dat je erbij moet zijn op de dag zelf. Dus ik snap dat wel.
maandag 18 november 2019 om 09:20
Zoals ik al schreef begreep haar ex wel dat het voor haar heel erg belangrijk was en hij gunde haar dat moment. Voor hem was het net wat minder bijzonder. De ene ouder kan toch ook meer waarde hechten aan een bepaald moment als de andere ouder? Ik heb persoonlijk niet zoveel met de geboorte dag van m'n kinderen, maar m'n man zorgt elk jaar dat hij dan vrij is als ze uit school komen, dat vindt hij heel leuk. Ik geef ze een kus en ga gewoon naar m'n werk en zie ze 's avonds wel. Als in dit geval de vader hier net zoveel waarde aan hecht als de moeder kunnen ze ook om het jaar afspreken. Zou voor TO erg lullig zijn als het volgend jaar dan ook weer precies op een dag van vader valt toch?
En wat betreft vriendin. Nu zoon ouder en zelfstandiger is en niet meer met slingers en verjaardagsliedjes uit bed komt is het voor vriendin nu ook wat minder erg als hij er niet is. Ook omdat zoon het zelf niet meer zo boeiend vindt dat hij jarig is.
Maar goed het was maar een gedachte spinsel, niet om een discussie uit te lokken voor wie wat belangrijker zou moeten zijn. Kan to mee doen wat ze wil.
maandag 18 november 2019 om 09:22
Kind is 1, die raakt daar niet in verwarring van. Net als dat kind niet weet of ook maar iets voelt morgenvroeg.
Dit is echt een ding van de ouders, zijn de enige die zulke problemen hebben en dingen voelen.
maandag 18 november 2019 om 09:22
Wat een raar iets.Chrissiefur schreef: ↑18-11-2019 07:44Wat rot voor je! Een vriendin van mij heeft bij de scheiding (met co-ouderschap in goed overleg) bedongen dat de kinderen altijd hun verjaardag bij haar zouden zijn ongeacht hoe het viel in de regeling. Zij vond dat heel erg belangrijk en ex snapte dat gelukkig wel. Dat is jaren zo geweest totdat een van haar zoons het dit jaar wel prima vond om voor zijn 13e verjaardag gewoon bij papa te blijven. Dit was voor haar altijd heel fijn en nu hij puber is minder belangrijk dan toen hij stukke kleiner was.
Misschien kun je er eens over praten of er voor dit soort momenten wat te schuiven/regelen valt? Of is het voor hem net zo belangrijk als voor jou?
In ieder geval sterkte vanochtend en gefeliciteerd!
maandag 18 november 2019 om 12:01
Dank je wel voor de felicitaties
Het is inderdaad moeilijk en ik weet dat dit de gevolgen zijn van mijn keuze. Heb vanochtend nog snel een traktatie naar het kdv gebracht maar in het belang van mn dochter heb ik haar op dat moment niet opgezocht. Dat lijkt me zo lastig, net gedag gezegd tegen papa en dan ineens heel even mama zien en die gaat weer weg. Dus nu tel ik af tot drie uur en maken we er vanmiddag een feestje van.
Zolang ze 's ochtends wel bij dr vader is heb ik er vrede mee. Als ze nou bij een oma geweest was ofzo... maar ze was bij één van dr ouders en hij heeft net zo veel recht als ik.
Nog 3 uurtjes, en dan hallo kleine dreumes
Het is inderdaad moeilijk en ik weet dat dit de gevolgen zijn van mijn keuze. Heb vanochtend nog snel een traktatie naar het kdv gebracht maar in het belang van mn dochter heb ik haar op dat moment niet opgezocht. Dat lijkt me zo lastig, net gedag gezegd tegen papa en dan ineens heel even mama zien en die gaat weer weg. Dus nu tel ik af tot drie uur en maken we er vanmiddag een feestje van.
Zolang ze 's ochtends wel bij dr vader is heb ik er vrede mee. Als ze nou bij een oma geweest was ofzo... maar ze was bij één van dr ouders en hij heeft net zo veel recht als ik.
Nog 3 uurtjes, en dan hallo kleine dreumes
maandag 18 november 2019 om 12:12
