Kinderen
alle pijlers
Ik wil zo graag een kindje.....
maandag 20 oktober 2008 om 12:04
maar het kan nu nog niet.
MIjn vriend en ik hebben sinds 2 jaar een eigen winkel en sindskort een nieuwe afdeling erbij. Mijn vriend wil eerst wachten tot dat allemaal tot de routine hoort, dan is het wat rustiger voor ons.
Ik weet verstandelijk dat dat ook beter is, maar mijn gevoel werkt niet mee. Ik wil zo graag een kindje. Krijg tranen in mijn ogen bij het zien van zwangere vrouwen en pas geboren kindjes.
Heb sinds een tijdje ook een heel leeg gevoel.
Ik zeg dat ook tegen mezelf en mijn vriend (dit zegt mijn gevoel tegen mijn verstand), wanneer is het wel de juiste tijd...er is altijd wel een reden te verzinnen dat het nog net niet goed uitkomt.
Het idee nog een jaar ofzo te moeten wachten om uberhaupt dan pas met de pil te stoppen, maakt me heel verdrietig. Dat betekend dat ik op z'n vroegst als alles meezit over 2 jaar mama ben.
Ik wil me niet zo verdrietig voelen........
MIjn vriend en ik hebben sinds 2 jaar een eigen winkel en sindskort een nieuwe afdeling erbij. Mijn vriend wil eerst wachten tot dat allemaal tot de routine hoort, dan is het wat rustiger voor ons.
Ik weet verstandelijk dat dat ook beter is, maar mijn gevoel werkt niet mee. Ik wil zo graag een kindje. Krijg tranen in mijn ogen bij het zien van zwangere vrouwen en pas geboren kindjes.
Heb sinds een tijdje ook een heel leeg gevoel.
Ik zeg dat ook tegen mezelf en mijn vriend (dit zegt mijn gevoel tegen mijn verstand), wanneer is het wel de juiste tijd...er is altijd wel een reden te verzinnen dat het nog net niet goed uitkomt.
Het idee nog een jaar ofzo te moeten wachten om uberhaupt dan pas met de pil te stoppen, maakt me heel verdrietig. Dat betekend dat ik op z'n vroegst als alles meezit over 2 jaar mama ben.
Ik wil me niet zo verdrietig voelen........
maandag 20 oktober 2008 om 12:12
Tja, das lastig.
Heb je erover nagedacht of het misschien eerder mogelijk is dan die tijd die jullie nu aanhouden?Je bent immers misschien niet meteen zwanger en je draagt gemiddeld ook nog 9 maanden een kindje.
Door nu al te bedenken of een van jullie minder zou kunnen gaan werken, vervanging tijdens je verlof en opvang daarna zou kunnen regelen en of je het dan financieel zou redden? Dat kan misschien wat ander licht op het geheel werpen. Zowel positief als negatief. Misschien merk je dan dat je helemaal geen vier maanden gemist kan worden in de zaak, maar wellicht is dat allemaal wel heel goed mogelijk....
Heb je erover nagedacht of het misschien eerder mogelijk is dan die tijd die jullie nu aanhouden?Je bent immers misschien niet meteen zwanger en je draagt gemiddeld ook nog 9 maanden een kindje.
Door nu al te bedenken of een van jullie minder zou kunnen gaan werken, vervanging tijdens je verlof en opvang daarna zou kunnen regelen en of je het dan financieel zou redden? Dat kan misschien wat ander licht op het geheel werpen. Zowel positief als negatief. Misschien merk je dan dat je helemaal geen vier maanden gemist kan worden in de zaak, maar wellicht is dat allemaal wel heel goed mogelijk....
maandag 20 oktober 2008 om 12:25
Ik zou er veel met je vriend over praten, hoe jullie het gaan invullen, zowel praktisch al financieel. Dan ben je er toch al mee bezig, dan wordt het misschien wat minder onzeker en onduidlijk ook voor je vriend.
En waarom wordt je niet blij van het zien van kindjes? Jouw tijd komt snel genoeg! Lekker dromen ervan!
En waarom wordt je niet blij van het zien van kindjes? Jouw tijd komt snel genoeg! Lekker dromen ervan!
maandag 20 oktober 2008 om 12:27
Vraag je eens af waarom je uberhaupt op stel en sprong een kind wil?
Zet je verstand even voorop...verdrietig omdat je pas over twee jaar een kind krijgt...even realistisch zijn zou ik zeggen.
Laat je niet zo meeslepen door je hormonen en verheug je op die zwangerschap over een jaar...
Hoe meer je je laat meeslepen, hoemoeilijker het gaat worden.
Je vriend heeft gelijk...eerst wat rustiger vaarwater....dan een kind..is voor alle partijen leuker.
Zet je verstand even voorop...verdrietig omdat je pas over twee jaar een kind krijgt...even realistisch zijn zou ik zeggen.
Laat je niet zo meeslepen door je hormonen en verheug je op die zwangerschap over een jaar...
Hoe meer je je laat meeslepen, hoemoeilijker het gaat worden.
Je vriend heeft gelijk...eerst wat rustiger vaarwater....dan een kind..is voor alle partijen leuker.
maandag 20 oktober 2008 om 12:52
ik weet als geen ander dat je gewoon moeilijk kan wachten op het moment dat de knop omgaat en je gewoon heel graag een kindje wilt....dat het dan ook niet snel genoeg kan gaan.
Het belangrijkste is gewoon dat zowel jij als je vriend graag een kindje willen. Dat moet het uitgangspunt zijn. Als jullie dat allebei zo voelen komt er overal wel een oplossing voor. voor je zwanger bent en het kindje eruit is ben je meestal ruim een jaar verder (en dan moet het nog vlot gaan met zwanger raken) dus met die 'routine' zit het dan ook wel goed, of niet, maar dat maakt dan verder niet meer uit.
Dus, de hoofdvraag is, willen jullie samen graag een kindje of niet?
Het belangrijkste is gewoon dat zowel jij als je vriend graag een kindje willen. Dat moet het uitgangspunt zijn. Als jullie dat allebei zo voelen komt er overal wel een oplossing voor. voor je zwanger bent en het kindje eruit is ben je meestal ruim een jaar verder (en dan moet het nog vlot gaan met zwanger raken) dus met die 'routine' zit het dan ook wel goed, of niet, maar dat maakt dan verder niet meer uit.
Dus, de hoofdvraag is, willen jullie samen graag een kindje of niet?
maandag 20 oktober 2008 om 13:08
Ik kan wel goed naar kindjes kijken hoor en ook naar zwangere vrouwen. Ik word alleen emotioneel, ik vind dat zo mooi!
Mijn vriend en ik willen heel graag alletwee een kindje en ook met elkaar! Zijn er ook echt klaar voor, alleen is de situatie nog niet ideaal.
En ik wil niet op stel en sprong een kindje, zeker niet. Ik wil dit al heel lang. We hebben ook bewust voor een eigen zaak gekozen toen, omdat we nog geen kindjes hebben. En ik dacht toen altijd na 2 jaar kan het wel. En dat is dus nu en in mijn omgeving zijn er zoveel vrouwen zwanger en we hebben ook een nichtje waar we helemaal gek van zijn. En zij van ons.
Ik ga het er straks eens goed met mijn vriend over hebben. We kunnen heel goed met elkaar praten.
Mijn vriend en ik willen heel graag alletwee een kindje en ook met elkaar! Zijn er ook echt klaar voor, alleen is de situatie nog niet ideaal.
En ik wil niet op stel en sprong een kindje, zeker niet. Ik wil dit al heel lang. We hebben ook bewust voor een eigen zaak gekozen toen, omdat we nog geen kindjes hebben. En ik dacht toen altijd na 2 jaar kan het wel. En dat is dus nu en in mijn omgeving zijn er zoveel vrouwen zwanger en we hebben ook een nichtje waar we helemaal gek van zijn. En zij van ons.
Ik ga het er straks eens goed met mijn vriend over hebben. We kunnen heel goed met elkaar praten.
maandag 20 oktober 2008 om 13:38
Helemaal eens met Royanne.
Het belangrijkste is wat jullie beider gevoel zegt, dus niet jullie verstand.
Mijn eigen ervaring is: je kan het allemaal nog zo mooi plannen (met je verstand) maar het krijgen van een kindje IS niet te plannen, althans, lang niet voor iedereen. Ook al wordt je snel zwanger dan nog kan er van alles gebeuren waardoor je, later dan gepland moeder, wordt. Natuurlijk is het goed om (met je verstand) te bekijken hoe je alles zult gaan regelen als er eenmaal een kindje is. Echter, ook ik denk (en heb ervaren) dat er altijd wel een oplossing voor een probleem komt. het belangrijkste is wat jullie zelf en samen graag willen. Daarnaast is het denk ik belangrijk om bij jezelf na te gaan of je in staat bent om nog zo lang te wachten. De ene persoon is de andere niet. De een kan rationeel een besluit nemen en daar ook echt volledig achter staan. De ander zal te veel last krijgen van onderliggende gevoelens. Zeker als het gaat om een kinderwens, wat vooral ingegeven wordt door je gevoel, is dit een belangrijke vraag. Want, als je vriend wel wil wachten maar jij niet dan zal jullie relatie danig op de proef gesteld worden. Het is de vraag hoe 'rustig' het dan nog is op het moment dat jullie wel besluiten 'er voor te gaan'....
Het belangrijkste is wat jullie beider gevoel zegt, dus niet jullie verstand.
Mijn eigen ervaring is: je kan het allemaal nog zo mooi plannen (met je verstand) maar het krijgen van een kindje IS niet te plannen, althans, lang niet voor iedereen. Ook al wordt je snel zwanger dan nog kan er van alles gebeuren waardoor je, later dan gepland moeder, wordt. Natuurlijk is het goed om (met je verstand) te bekijken hoe je alles zult gaan regelen als er eenmaal een kindje is. Echter, ook ik denk (en heb ervaren) dat er altijd wel een oplossing voor een probleem komt. het belangrijkste is wat jullie zelf en samen graag willen. Daarnaast is het denk ik belangrijk om bij jezelf na te gaan of je in staat bent om nog zo lang te wachten. De ene persoon is de andere niet. De een kan rationeel een besluit nemen en daar ook echt volledig achter staan. De ander zal te veel last krijgen van onderliggende gevoelens. Zeker als het gaat om een kinderwens, wat vooral ingegeven wordt door je gevoel, is dit een belangrijke vraag. Want, als je vriend wel wil wachten maar jij niet dan zal jullie relatie danig op de proef gesteld worden. Het is de vraag hoe 'rustig' het dan nog is op het moment dat jullie wel besluiten 'er voor te gaan'....
maandag 20 oktober 2008 om 16:49
Ik heb zelf ook zoiets van je kan dat niet plannen het komt wanneer het komt. Misschien als ik nu stop met de pil dat ik dan pas over een jaar (of nog langer) zwanger ben.
Maar goed het kan ook zijn dat ik meteen zwanger ben.
Nu hebben wij wel in onze omgeving een aantal kennissen gehad waarbij het wat zwaardere zwangerschappen waren. Of heel ziek in het begin of gedwongen bedrust lager in de zwangerschap. Misschien dat dat ook bij mijn vriend meespeelt. Want dan zouden we best een probleem hebben. Maar goed dat is ook om weer opgelost te worden.
Mijn vriend en ik komen hier hoe dan ook uit. Onze relatie zal niet op de proef worden gesteld (tenminste dat lijkt me heel sterk). We willen allebei heel graag een kindje, alleen ben ik een gevoels mens en mijn vriend niet.
Ik ga vanavond wat dingen met mijn vriend bespreken over het krijgen van een kindje. Waar staat hij, hoe ziet hij het voorzich, waarom hij precies wil wachten en wat ik ook belangrijk vind is wat hij vindt van mijn stellingen.
We hebben hier nog nooit een serieus gesprek over gevoerd. Natuurlijk wel over toekomst kinderen etc, maar meer van dat komt over een tijd wel.
Bedankt voor jullie reacties en ik laat nog weten hoe het gesprek is verlopen.
Maar goed het kan ook zijn dat ik meteen zwanger ben.
Nu hebben wij wel in onze omgeving een aantal kennissen gehad waarbij het wat zwaardere zwangerschappen waren. Of heel ziek in het begin of gedwongen bedrust lager in de zwangerschap. Misschien dat dat ook bij mijn vriend meespeelt. Want dan zouden we best een probleem hebben. Maar goed dat is ook om weer opgelost te worden.
Mijn vriend en ik komen hier hoe dan ook uit. Onze relatie zal niet op de proef worden gesteld (tenminste dat lijkt me heel sterk). We willen allebei heel graag een kindje, alleen ben ik een gevoels mens en mijn vriend niet.
Ik ga vanavond wat dingen met mijn vriend bespreken over het krijgen van een kindje. Waar staat hij, hoe ziet hij het voorzich, waarom hij precies wil wachten en wat ik ook belangrijk vind is wat hij vindt van mijn stellingen.
We hebben hier nog nooit een serieus gesprek over gevoerd. Natuurlijk wel over toekomst kinderen etc, maar meer van dat komt over een tijd wel.
Bedankt voor jullie reacties en ik laat nog weten hoe het gesprek is verlopen.
