Kinderen
alle pijlers
In huis nemen van nichtje
zondag 2 februari 2020 om 21:18
We denken er over om ons nichtje van 16 aan te bieden bij ons in huis te komen wonen. Natuurlijk alleen als ze dit zelf wil.
Ze woont nu in Duitsland met haar stiefvader en twee halfbroers. Haar stiefvader spreekt geen Duits en dus moet ze veel regelen waaronder financiën, papierwerk en ook is ze regelmatig snachts alleen thuis met de kinderen. Er zijn schulden en ze slaapt in de woonkamer achter een soort van gordijn. Ze heeft het zwaar. Haar moeder is al meer dan een jaar uit beeld. Af en toe komt ze langs maar het is onduidelijk waar zij is, wat er met haar aan de hand is en ze liegt veel, komt niet opdagen met veel teleurstelling tot gevolg. Haar vader is psychisch ziek en heeft geen gezag, maar ziet haar wel zo nu en dan.
Tegelijkertijd gaat het goed op school, heeft ze een vriendje en vriendinnen. Maar ze geeft geregeld signalen dat ze ook wel weg wil.
Wij hebben twee jongere kinderen, een kamer over, de financiële middelen en niet vergeten de rust en liefde. We gunnen haar en stabiele plek, mits ze dit zelf ook wil. Maar ik kan het ook niet helemaal overzien wat het betekent. Voor haar en voor ons. Heeft iemand hier ervaring mee? Dingen die we over het hoofd zien?
Ze woont nu in Duitsland met haar stiefvader en twee halfbroers. Haar stiefvader spreekt geen Duits en dus moet ze veel regelen waaronder financiën, papierwerk en ook is ze regelmatig snachts alleen thuis met de kinderen. Er zijn schulden en ze slaapt in de woonkamer achter een soort van gordijn. Ze heeft het zwaar. Haar moeder is al meer dan een jaar uit beeld. Af en toe komt ze langs maar het is onduidelijk waar zij is, wat er met haar aan de hand is en ze liegt veel, komt niet opdagen met veel teleurstelling tot gevolg. Haar vader is psychisch ziek en heeft geen gezag, maar ziet haar wel zo nu en dan.
Tegelijkertijd gaat het goed op school, heeft ze een vriendje en vriendinnen. Maar ze geeft geregeld signalen dat ze ook wel weg wil.
Wij hebben twee jongere kinderen, een kamer over, de financiële middelen en niet vergeten de rust en liefde. We gunnen haar en stabiele plek, mits ze dit zelf ook wil. Maar ik kan het ook niet helemaal overzien wat het betekent. Voor haar en voor ons. Heeft iemand hier ervaring mee? Dingen die we over het hoofd zien?
maandag 3 februari 2020 om 18:52
Maar zo'n 16-jarige die met drank en seks gaat experimenteren en haar puberteit bot gaat vieren onder jullie dak, dat is toch wel wat anders dan wanneer ze gewoon een keer een weekendje komt logeren.
maandag 3 februari 2020 om 18:53
Wat een grote woorden en diagnoses, ben vroeger ook mishandeld, veel meer mensen, je wordt een knokker en als je vastloopt zoek je hulp, je moet het vermogen om mee te moeten draaien niet onderschatten hoor. Ik stond met 18 op straat, was dolgelukkig geweest als mijn tante mij had opgevangen, maar helaas dat gebeurde niet en dus had ik een baan en een opleiding._horizon_ schreef: ↑03-02-2020 17:22Ik vind hulp inschakelen juist een heel goed advies. Natuurlijk is ze beschadigd. Ze neemt taken op die niet bij haar leeftijd passen (parentificatie), ze mist stabiliteit en het zou me niets verbazen als ze emotioneel verwaarloost is. Juist meisjes in die leeftijd hebben een groot aanpassingsvermogen. Maar als het niet nu is, dan komt ze zichzelf later wel tegen. Heel veel KOPP-kinderen ontwikkelen zelf psychische problemen.
TO, erg nobel dat je dit overweegt. Zou willen dat iemand dat destijds voor mij had gedaan. Wat is je eigen situatie? Je zegt dat geld geen probleem is; hoe zit het met tijd? Hoeveel werken jullie beiden?
Dit meisje krijgt misschien een hele mooie kans, die grijpt ze aan en weet wanneer zij eindelijk aan de beurt is om iets te bereiken.
maandag 3 februari 2020 om 18:58
Tja, dat kan allemaal, maar er moet toch iemand zijn voor dit meisje.redbulletje schreef: ↑03-02-2020 18:52Maar zo'n 16-jarige die met drank en seks gaat experimenteren en haar puberteit bot gaat vieren onder jullie dak, dat is toch wel wat anders dan wanneer ze gewoon een keer een weekendje komt logeren.
TO, ik heb vroeger een hele rits pleegzussen en -broers gehad omdat mijn ouders aan crisisopvang deden. Ik heb er natuurlijk wel eens 'last' van gehad (maar ja, dat hebben broers en zussen sowieso onderling van elkaar wel eens
) maar ik heb er zeker geen Last van gehad, of trauma's aan overgehouden. En dat was niet eens familie.Als jij en je man denken dat je dit aankunt, voorbereidt bent op eventuele problemen en ergens backup hebt (qua maatschappelijk weekachtige ondersteuning ofzo maar ook van de rest van familie of vrienden) denk ik dat dit een mooi plan is hoor.
Wel waardeloos dat je nu 'informatie krijgt voor een voorlichtingsavond'... Daar zit je natuurlijk niet echt op te wachten, je wilt NU actie ondernemen... Daar heb ik helaas even geen tips voor, behalve nog eens een andere afdeling bellen?
maandag 3 februari 2020 om 18:58
Ik voel je. Ik werd op mijn 17de midden in de nacht de straat op gegooid en moest het ook maar uitzoeken. Geen familie voor mij. Alles zelf gedaan, begonnen in een kraakwoning en mezelf opgewerkt tot een jonge vrouw om rekening mee te houden.MissMaran schreef: ↑03-02-2020 18:53Wat een grote woorden en diagnoses, ben vroeger ook mishandeld, veel meer mensen, je wordt een knokker en als je vastloopt zoek je hulp, je moet het vermogen om mee te moeten draaien niet onderschatten hoor. Ik stond met 18 op straat, was dolgelukkig geweest als mijn tante mij had opgevangen, maar helaas dat gebeurde niet en dus had ik een baan en een opleiding.
Dit meisje krijgt misschien een hele mooie kans, die grijpt ze aan en weet wanneer zij eindelijk aan de beurt is om iets te bereiken.
Ik weet niet wat er met me zou zijn gebeurd als ik liefdevol opgevangen zou zijn.
maandag 3 februari 2020 om 19:03
Pijnlijke start ook voor jouCateautje schreef: ↑03-02-2020 18:58Ik voel je. Ik werd op mijn 17de midden in de nacht de straat op gegooid en moest het ook maar uitzoeken. Geen familie voor mij. Alles zelf gedaan, begonnen in een kraakwoning en mezelf opgewerkt tot een jonge vrouw om rekening mee te houden.
Ik weet niet wat er met me zou zijn gebeurd als ik liefdevol opgevangen zou zijn.
mijn zusje mocht naar mijn tante maar ik werd gewoon achtergelaten in een verlaten huis, ben toen ook maar es opgestapt, later aan mijn tante gevraagd, waarom ik niet, eh tja jij was iets ouder. Goh thanks! Nou goed ben dr nog, maar toch...
maandag 3 februari 2020 om 19:09
Het heeft een vechter van mij gemaakt. Ik kreeg heel veel overlevingkracht en drang en in feite heeft het me gemaakt tot wie ik nu ben en alles bij elkaar kan ik mezelf heel goed in de spiegel aankijken, dus geen spijt.MissMaran schreef: ↑03-02-2020 19:03Pijnlijke start ook voor jou
Nou goed ben dr nog, maar toch...
maandag 3 februari 2020 om 19:14
Je zal wel moeten, ik voelde me vaak pas weer mens als er veel stress was want dat herkende ik, beetje emdr en ouder worden haalt dat vervelende laagje er af en wat er over blijft is fijn en kan ik het ook wel waarderen, je kunt pas genieten als je weet hoe het zonder genieten was.
maandag 3 februari 2020 om 19:19
Ik was 15 en pas toen ik zelf een kind had, en vragen kreeg dat tante die me zo miste en neef zus mij verweet waarom ik toch nooit voor oma had gezorgd (ja sorry ons telepathische lijntje was stuk en niemand stelde me ergens van op de hoogte)MissMaran schreef: ↑03-02-2020 19:03Pijnlijke start ook voor jou
Nou goed ben dr nog, maar toch...
drong door dat ik in die tijd van NIEMAND uit de familie iets heb gehoord. Jarenlang niet.
Ik ben wel andere hele lieve mensen tegengekomen en had niet te klagen, maar familie...
Niemand.
maandag 3 februari 2020 om 19:23
MissMaran schreef: ↑03-02-2020 19:14Je zal wel moeten, ik voelde me vaak pas weer mens als er veel stress was want dat herkende ik, beetje emdr en ouder worden haalt dat vervelende laagje er af en wat er over blijft is fijn en kan ik het ook wel waarderen, je kunt pas genieten als je weet hoe het zonder genieten was.
maandag 3 februari 2020 om 19:26
Vreselijk he.. Ik vertrouw een aantal mensen maar familie totaal niet, behalve mijn vader die ik later pas leerde kennen, heb dus ook met de rest gebroken, zo fijn wat een rust dat geeft. Het is verder heel jammer, vooral dat ik geen grote familie vol feestvreugde kan bieden aan mijn eigen kind maar ja daar kan ik helaas niks aan doen en ik ga niet schijnheilig zitten doen met vervelende mensen omdat we dezelfde bloedlijn hebben brrrHet-groepje schreef: ↑03-02-2020 19:19Ik was 15 en pas toen ik zelf een kind had, en vragen kreeg dat tante die me zo miste en neef zus mij verweet waarom ik toch nooit voor oma had gezorgd (ja sorry ons telepathische lijntje was stuk en niemand stelde me ergens van op de hoogte)
drong door dat ik in die tijd van NIEMAND uit de familie iets heb gehoord. Jarenlang niet.
Ik ben wel andere hele lieve mensen tegengekomen en had niet te klagen, maar familie...
Niemand.
Mochten mijn neefjes, nichtjes, achternichtjes hulp nodig hebben dan zijn ze gelijk welkom, ik weet nog hoe het was om op straat te staan zonder hulp.
maandag 3 februari 2020 om 19:30
Wat een leeftijd en wat een bezopen verwijt.Het-groepje schreef: ↑03-02-2020 19:19Ik was 15 en pas toen ik zelf een kind had, en vragen kreeg dat tante die me zo miste en neef zus mij verweet waarom ik toch nooit voor oma had gezorgd (ja sorry ons telepathische lijntje was stuk en niemand stelde me ergens van op de hoogte)
drong door dat ik in die tijd van NIEMAND uit de familie iets heb gehoord. Jarenlang niet.
Ik ben wel andere hele lieve mensen tegengekomen en had niet te klagen, maar familie...
Niemand.
Nou, één ding is voor jezelf, je hoeft in ieder geval nooit dankjewel tegen ze te zeggen. Al had het fijn geweest als je die liefdevolle opvang wel had gehad en het dan wel had willen zeggen.
maandag 3 februari 2020 om 20:46
Waarom grote woorden en diagnoses? Haar ouders hebben psychische problemen, dus ze is een KOPP kind. Ze heeft nu zorgtaken die bij een ouder horen te liggen en niet bij een kind (-> parentificatie). Haar vader en moeder kunnen niet voor haar zorgen, zit nu bij stiefvader waar ze geen top band mee heeft, klinkt allemaal niet heel stabiel.MissMaran schreef: ↑03-02-2020 18:53Wat een grote woorden en diagnoses, ben vroeger ook mishandeld, veel meer mensen, je wordt een knokker en als je vastloopt zoek je hulp, je moet het vermogen om mee te moeten draaien niet onderschatten hoor. Ik stond met 18 op straat, was dolgelukkig geweest als mijn tante mij had opgevangen, maar helaas dat gebeurde niet en dus had ik een baan en een opleiding.
Dit meisje krijgt misschien een hele mooie kans, die grijpt ze aan en weet wanneer zij eindelijk aan de beurt is om iets te bereiken.
Ik ben ook trots op de persoon die ik ben geworden ondanks mijn jeugd. Maar het was een stuk makkelijker geweest als ik toen professionele begeleiding had gehad. Hoeft allemaal niet zo heel zwaar te zijn hoor; vooral iemand die begrijpt wat je mee maakt en het in perspectief kan plaatsen. Ik heb bijvoorbeeld lang met woede richting mijn ouders rondgelopen. Heb me ook lang eenzaam gevoeld; ook al had ik veel mensen om me heen. Zo zinloos; al die negatieve energie. En onnodig.
maandag 3 februari 2020 om 21:15
Het zou helemaal niet uit moeten maken, of ze een koppkind, lastig kind, bipolaire kind is met parentificatie, hechtinggedoe of op instorten staat, dat zie je dan wel, tis een jong meisje dat hulp en liefde nodig heeft, je kunt later altijd nog problemen oplossen als je er tegenaan loopt maar vooraf gaan verzinnen wat ze allemaal heeft, kom op zeg._horizon_ schreef: ↑03-02-2020 20:46Waarom grote woorden en diagnoses? Haar ouders hebben psychische problemen, dus ze is een KOPP kind. Ze heeft nu zorgtaken die bij een ouder horen te liggen en niet bij een kind (-> parentificatie). Haar vader en moeder kunnen niet voor haar zorgen, zit nu bij stiefvader waar ze geen top band mee heeft, klinkt allemaal niet heel stabiel.
Ik ben ook trots op de persoon die ik ben geworden ondanks mijn jeugd. Maar het was een stuk makkelijker geweest als ik toen professionele begeleiding had gehad. Hoeft allemaal niet zo heel zwaar te zijn hoor; vooral iemand die begrijpt wat je mee maakt en het in perspectief kan plaatsen. Ik heb bijvoorbeeld lang met woede richting mijn ouders rondgelopen. Heb me ook lang eenzaam gevoeld; ook al had ik veel mensen om me heen. Zo zinloos; al die negatieve energie. En onnodig.
De een krijgt een trauma van de verkeerde kleur driewieler in de jeugd, de ander doorstaat de zwaarste stormen, de een stort in als ie in een rustige periode komt de ander pas na zijn 50ste, zo veel mensen zoveel situaties.
missmaran wijzigde dit bericht op 03-02-2020 21:23
8.26% gewijzigd
maandag 3 februari 2020 om 21:20
Als leek zou ik toch écht op voorhand een beetje willen weten waar ik me in smijt.MissMaran schreef: ↑03-02-2020 21:15Het zou helemaal niet uit moeten maken, of ze een koppkind, lastig kind, bipolaire kind is met parentificatie, hechtinggedoe of op instorten staat, dat zie je dan wel, tis een jong meisje dat hulp en liefde nodig heeft, je kunt later altijd nog problemen oplossen als je er tegenaan loopt maar vooraf gaan verzinnen wat ze allemaal heeft, kom op zeg.
Bepaalde zaken zou ik toch écht niet aan kunnen en zijn beter aan professionals over te laten.
Zeker als er ook nog jonge kinderen aanwezig zijn.
maandag 3 februari 2020 om 22:23
Ik heb als 18 jarige een half jaar bij mijn tante gewoond. Ik ben haar nog steeds erg dankbaar en heb veel warme herinneringen aan die tijd daar. Uiteindelijk ontstond er wat wrijving tussen ons, maar dat was vooral door miscommunicatie en om het verlies wat we beide nog niet helemaal goed verwerkt hadden. Maar dat was niks onoverkomelijks.
Ik zou vooral met haar praten en vragen wat zij er zelf van vind. En ook als ze eenmaal bij jullie woont veel met elkaar blijven praten. Het is sowieso een rot situatie. Maar haar in huis nemen kan echt wel een stukje veiligheid voor haar bieden, wat erg waardevol kan zijn. Dat is het voor mij iig wel geweest.
Ik zou vooral met haar praten en vragen wat zij er zelf van vind. En ook als ze eenmaal bij jullie woont veel met elkaar blijven praten. Het is sowieso een rot situatie. Maar haar in huis nemen kan echt wel een stukje veiligheid voor haar bieden, wat erg waardevol kan zijn. Dat is het voor mij iig wel geweest.
maandag 3 februari 2020 om 22:44
Wat klinkt dat mooi JenBarber.
En stel nou dat mijn nichtje het wil, maar haar moeder geeft geen toestemming (in het zeer sporadische app contact dat mijn nichtje heeft) of ze reageert gewoon niet, dan kan ik vrees ik niet zoveel?
Haar inschrijven in een Nederlandse gemeente lukt dan niet, zorgverzekering, school, etc. Dan zouden we een juridisch traject in moeten zonder onderbouwing, want geen Nederlandse jeugdzorg in beeld... Heeft iemand hier verstand van hoe zoiets dan loopt?
En stel nou dat mijn nichtje het wil, maar haar moeder geeft geen toestemming (in het zeer sporadische app contact dat mijn nichtje heeft) of ze reageert gewoon niet, dan kan ik vrees ik niet zoveel?
Haar inschrijven in een Nederlandse gemeente lukt dan niet, zorgverzekering, school, etc. Dan zouden we een juridisch traject in moeten zonder onderbouwing, want geen Nederlandse jeugdzorg in beeld... Heeft iemand hier verstand van hoe zoiets dan loopt?
maandag 3 februari 2020 om 22:49
Kan de vader geen toestemming geven of is hij uit de ouderlijke macht gezet vanwege zijn psychische aandoening?prima012 schreef: ↑03-02-2020 22:44Wat klinkt dat mooi JenBarber.
En stel nou dat mijn nichtje het wil, maar haar moeder geeft geen toestemming (in het zeer sporadische app contact dat mijn nichtje heeft) of ze reageert gewoon niet, dan kan ik vrees ik niet zoveel?
Haar inschrijven in een Nederlandse gemeente lukt dan niet, zorgverzekering, school, etc. Dan zouden we een juridisch traject in moeten zonder onderbouwing, want geen Nederlandse jeugdzorg in beeld... Heeft iemand hier verstand van hoe zoiets dan loopt?
maandag 3 februari 2020 om 22:53
Dit is heel in het algemeen het traject als je overweegt een 'vreemd' pleegkind in huis te halen. De cursus die je daarna moet doen duurt nog maanden. Dat past helemaal niet bij jullie situatie. Kennelijk hebben ze niet goed door wat er speelt en met welke vragen jullie nu zitten?
maandag 3 februari 2020 om 22:54
Inschrijven kan gewoon on line als ze een DigiD heeft.
Heeft pleegkind hier gewoon zelf gedaan.
Zorgverzekering loopt officieel via de ouders, maar er zijn bij de zorgverzekeraar speciale procedures voor afwijkende gevallen is er tegen ons verteld. Daarvoor zou je inlichtingen bij je verzekeraar kunnen inwinnen.
Hier was pleegkind nog verzekerd via moeder. Hij had geen contact met haar, maar we hebben het gewoon tot zijn 18e door laten lopen.
Zorgpas had hij niet, maar in de computer kon huisarts/ tandarts zijn gegevens opvragen.
Op zijn 18e gelijk eigen verzekering afgesloten.
Ook afgesloten : wa verzekering. Officieel kan dat niet voor je 18e, maar ook daar zijn uitzonderingsregels voor ( vandaar dat ik het weet van de zorgverzekeraar, is toen verteld)
School weet ik niet.
Pleegkind werkte al. Zonder startkwalificatie dus wel wat gedonder met leerplichtambtenaar gehad.
Maar ik ga ervan uit dat er bij school met de juiste toelichting ook veel te regelen is. Je zou een gesprek op de middelbare school kunnen aanvragen om meer informatie hierover te krijgen.
Heeft pleegkind hier gewoon zelf gedaan.
Zorgverzekering loopt officieel via de ouders, maar er zijn bij de zorgverzekeraar speciale procedures voor afwijkende gevallen is er tegen ons verteld. Daarvoor zou je inlichtingen bij je verzekeraar kunnen inwinnen.
Hier was pleegkind nog verzekerd via moeder. Hij had geen contact met haar, maar we hebben het gewoon tot zijn 18e door laten lopen.
Zorgpas had hij niet, maar in de computer kon huisarts/ tandarts zijn gegevens opvragen.
Op zijn 18e gelijk eigen verzekering afgesloten.
Ook afgesloten : wa verzekering. Officieel kan dat niet voor je 18e, maar ook daar zijn uitzonderingsregels voor ( vandaar dat ik het weet van de zorgverzekeraar, is toen verteld)
School weet ik niet.
Pleegkind werkte al. Zonder startkwalificatie dus wel wat gedonder met leerplichtambtenaar gehad.
Maar ik ga ervan uit dat er bij school met de juiste toelichting ook veel te regelen is. Je zou een gesprek op de middelbare school kunnen aanvragen om meer informatie hierover te krijgen.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 4 februari 2020 om 08:36
Vader heeft geen gezag, inderdaad vanwege psychische aandoening. Stiefvader heeft ook geen gezag, ze zijn niet getrouwd. Alleen moeder dus.
Ik verwacht niet dat ze een digid heeft omdat ze in Duitsland woont. Maakt ook gebruik van de Duitse zorg, maar hoe dat precies zit weet ik niet en ook niet of dit dan nog valt onder haar moeders zorgverzekering? Wel weet ik zeker dat ze de Nederlandse nationaliteit ook nog heeft.
Inderdaad goed om te weten dat de zorgverzekeraar ook iets kan betekenen. En school idem. Vanochtend maar even cjg bellen en/of gemeente.
Ik verwacht niet dat ze een digid heeft omdat ze in Duitsland woont. Maakt ook gebruik van de Duitse zorg, maar hoe dat precies zit weet ik niet en ook niet of dit dan nog valt onder haar moeders zorgverzekering? Wel weet ik zeker dat ze de Nederlandse nationaliteit ook nog heeft.
Inderdaad goed om te weten dat de zorgverzekeraar ook iets kan betekenen. En school idem. Vanochtend maar even cjg bellen en/of gemeente.
dinsdag 4 februari 2020 om 08:40
Omdat, als het niet werkt in het gezin van TO, de puber weer op straat staat en ze daarmee ook gelijk haar lieve tante op afstand verliest.YellowLemon schreef: ↑03-02-2020 23:51Waarom zijn zoveel mensen zo zwaar tegen een beetje hulp voor de zekerheid? Jullie doen net alsof je daar iets van krijgt. Het had in mijn jeugd een heleboel verschil gemaakt als mijn ouders daar wat actiever over nagedacht hadden.
