Kinderen
alle pijlers
is het raar?
dinsdag 24 december 2019 om 16:15
Lieve mensen, ik zit met het volgende. Ik en mijn partner hebben al 10 jaar relatie. geen eigen kinderen, daar is het niet van gekomen. mn partner heeft er wel 2. Eentje van 20 en een zoon van 18. Zoon van 18 woont bij moeders, dat hebben ze altijd al gedaan. Ik heb ze tijdens die 10 jaar opgevangen met normale verzorging, verder heb ik niet bijgedragen aan hun opvoeding. Zoon heeft nu een financiele issue met zijn moeder en wil dit op te lossen door hier te komen wonen. Ik ben daar op tegen en zit hier echt niet op te wachten om eerlijk te zijn. Mijn partner zeg "nou hij is zometeen 18 en mag bepalen waar hij gaat wonen". Maar houdt dit dan in dat ik mijn mond moet houden en maar toe moet laten wat er gaat gebeuren? Zoon en dochter komen hier regelmatig logeren voor week, 2 weken en dat is dan echt niet grappig. ik ben 48 en mijn partner bijna 50. ik zit echt niet te wachten op hele heisa om met nog iemand anders te gaan samen wonen. Mijn partner zegt dat ik negatief ben en ik vind dat ik ook grenzen heb. In het verleden heeft mijn partner diverse dingen doorgedramd en ik heb het toegelaten omwille van vrede, ik ben altijd conflict vermijdend. Heb ik een punt of vinden jullie dat ik niet moet tegenstribbelen?
dinsdag 24 december 2019 om 20:10
maar dit kind gaat toch helemaal niet terug naar zijn ouders?Francien2019 schreef: ↑24-12-2019 20:04Dat is toch volgens mij iets van de laatste 20 jaar ongeveer. De meeste mensen die ik ken van mijn leeftijd stond toch echt tussen de 18 en 25 jaar op eigen benen. Zonder ooit weer terug te gaan naar de ouders.
wij slapen nooit.
dinsdag 24 december 2019 om 20:14
20 jaar geleden was hier in de stad de wachtlijst voor een huurhuis 2 jaar en nu bijna 8 jaar. Dus het huis uitgaan op jonge leeftijd is een heel stuk lastiger geworden.Francien2019 schreef: ↑24-12-2019 20:04Dat is toch volgens mij iets van de laatste 20 jaar ongeveer. De meeste mensen die ik ken van mijn leeftijd stond toch echt tussen de 18 en 25 jaar op eigen benen. Zonder ooit weer terug te gaan naar de ouders.
En daarbij het kind is het huis niet uitgegaan. Hij gaat ipv bij zijn moeder bij zijn vader wonen.
dinsdag 24 december 2019 om 20:19
financiele kant in het kort. moeders wil dat zoon bijdraagt in de huur, dat vind hij niet fair omdat moeders de kinderbijslag nog krijgt van het eerste kwartaal en dat wil ze niet afdragen. zoon heeft al zijn bijbaan opgezegd, heeft vriendin en doet hier alsof het mama hotel is.
dinsdag 24 december 2019 om 20:24
Dan is het heel simpel; hij mag bij jullie komen wonen mits hij bijdraagt in zowel de financiële kant als de huishoudelijke kant.regina1971 schreef: ↑24-12-2019 20:19financiele kant in het kort. moeders wil dat zoon bijdraagt in de huur, dat vind hij niet fair omdat moeders de kinderbijslag nog krijgt van het eerste kwartaal en dat wil ze niet afdragen. zoon heeft al zijn bijbaan opgezegd, heeft vriendin en doet hier alsof het mama hotel is.
Kijken of hij dan nog zo graag wil.
dinsdag 24 december 2019 om 20:26
verder als ik zo reacties lees... ja, ik begrijp mijn man ook. dat je je eigen kind niet zomaar kan weigeren. ik heb gulden middenweg voorgesteld. door deweeks hier en weekend lekker bij mama. zo heb ik ook wat privacy en relatie tijd met mijn partner. al 3 keer gevraagd of hij dat met zijn zoon wil overleggen. mijn partner reageert we zien wel, even kijken wat zoon wil. onze relatie is erg wankel, als zijn zoon hier nog komt wonen wordt dit nog erger. ook heb ik gezegd dat ik dit alleen de komende 6 maanden zou accepteren. ding is dat het zijn zoon in reiskosten scheelt omdat hij bij ons in de buurt naar school gaat (zijn laatste jaar havo) en moeders woont 20 minuten met de trein andere kantop.
verder heb ik vanaf dag een toegezegd dat ik parttime voor zijn kinderen wil zorgen, en dat ik niet met ze wil samen wonen.
het is al een week zo dat ik niets meer hoor, ik vraag ernaar of er al wat bekend is en dat is het niet. de bedoeling zou zijn dat zoon in weekend van 4 jan over zou gaan omdat hij maandag naar school moet. ik kan ook niets doen. niemand overlegd iets met mij dus waarom zou ik aan mensen trekken? mijn partner opperde nog "nou wat vind je er van dat je verantwoordelijkheid krijgt over jouw stiefzoon' ik zei dat ik daar niet op zit te wachten...mijn vermoeden is hoe makkelijker en gezelliger hier zal zijn hoe langer die zoon hier blijft (ook zoals ze opgevoed zijn) ik vermoed dat zoon hier tot minstens zijn 27 wil blijven wonen. nu ben ik ook nog eens financieel afhankelijk van mijn partner, ik ben werkzoekend.
verder heb ik vanaf dag een toegezegd dat ik parttime voor zijn kinderen wil zorgen, en dat ik niet met ze wil samen wonen.
het is al een week zo dat ik niets meer hoor, ik vraag ernaar of er al wat bekend is en dat is het niet. de bedoeling zou zijn dat zoon in weekend van 4 jan over zou gaan omdat hij maandag naar school moet. ik kan ook niets doen. niemand overlegd iets met mij dus waarom zou ik aan mensen trekken? mijn partner opperde nog "nou wat vind je er van dat je verantwoordelijkheid krijgt over jouw stiefzoon' ik zei dat ik daar niet op zit te wachten...mijn vermoeden is hoe makkelijker en gezelliger hier zal zijn hoe langer die zoon hier blijft (ook zoals ze opgevoed zijn) ik vermoed dat zoon hier tot minstens zijn 27 wil blijven wonen. nu ben ik ook nog eens financieel afhankelijk van mijn partner, ik ben werkzoekend.
dinsdag 24 december 2019 om 20:29
ik ben er nog hoor... tussendoor nog een kerstdiner met mijn partner gehad... ik zit er heel erg hoog mee
(en nee, alle berichten staan mij aan, zowel voor als tegen. ik waardeer elke mening hoor.
anoniem_393908 wijzigde dit bericht op 24-12-2019 20:31
15.63% gewijzigd
dinsdag 24 december 2019 om 20:30
onderhoudsplicht ?? hoe dan??viva-amber schreef: ↑24-12-2019 18:40En de stiefmoeder heeft in een aantal gevallen ook onderhoudsplicht.
dinsdag 24 december 2019 om 20:32
Ook voor je stiefzoon is er een forum: https://www.villapinedo.nl/
dinsdag 24 december 2019 om 20:33
Als het kind grotendeels bij jullie woont en jullie zijn getrouwd of hebben een geregistreerd partnerschap dan ben jij net zo goed als de vader verplicht om (financieel) voor het kind te zorgen.
dinsdag 24 december 2019 om 20:33
Waarom heeft zoon bijbaan opgezegd?regina1971 schreef: ↑24-12-2019 20:19financiele kant in het kort. moeders wil dat zoon bijdraagt in de huur, dat vind hij niet fair omdat moeders de kinderbijslag nog krijgt van het eerste kwartaal en dat wil ze niet afdragen. zoon heeft al zijn bijbaan opgezegd, heeft vriendin en doet hier alsof het mama hotel is.
Zoon zal eerst het probleem met zijn moeder op moeten lossen. Er voor weglopen en vader faciliteert dat zal alle verhoudingen vertroebelen. Zoon houdt een onopgelost conflict met moeder en moeder zal (terecht) pissig zijn op vader dat hij daar aan bijdraagt. Als zoon vervolgens bij vader woont zal zich ook daar al snel een conflict aandienen, want ook daar zal het niet hotel papa zijn, plus dat het de relatie tussen jou en vader (en zoon) op scherp zet.
Ik denk dat jullie er goed aan doen het probleem eerst los te zien van of jij er nu wel of niet zin in hebt zoon in huis te nemen.
Vader kan wel aanbieden om samen met zoon en moeder naar een oplossing te wIllen zoeken en daar ook aan bij te willen dragen. Als zoon studeert of naar school gaat is vader nog alimentatieplichtig, rechtstreeks aan zoon te voldoen.
Als dan alsnog de beste oplossing lijkt dat zoon bij vader gaat wonen, zal vader met jou in gesprek moeten of en hoe dat te realiseren is.
dinsdag 24 december 2019 om 20:36
De (niet zo) recente ontwikkelingen mbt studiefinanciering, kamernood etc zijn je ontgaan?Francien2019 schreef: ↑24-12-2019 20:04Dat is toch volgens mij iets van de laatste 20 jaar ongeveer. De meeste mensen die ik ken van mijn leeftijd stond toch echt tussen de 18 en 25 jaar op eigen benen. Zonder ooit weer terug te gaan naar de ouders.
Bovendien, toen ik 20 jaar geleden ging studeren, woonde minstens de helft van de studenten nog bij de ouders, zeker het eerste jaar.
En de stiefzoon van TO zit kennelijk nog op de havo.
dinsdag 24 december 2019 om 20:37
Dus jij bent financieel afhankelijk van je partner, zijn zoon mag dat niet zijn?regina1971 schreef: ↑24-12-2019 20:26verder als ik zo reacties lees... ja, ik begrijp mijn man ook. dat je je eigen kind niet zomaar kan weigeren. ik heb gulden middenweg voorgesteld. door deweeks hier en weekend lekker bij mama. zo heb ik ook wat privacy en relatie tijd met mijn partner. al 3 keer gevraagd of hij dat met zijn zoon wil overleggen. mijn partner reageert we zien wel, even kijken wat zoon wil. onze relatie is erg wankel, als zijn zoon hier nog komt wonen wordt dit nog erger. ook heb ik gezegd dat ik dit alleen de komende 6 maanden zou accepteren. ding is dat het zijn zoon in reiskosten scheelt omdat hij bij ons in de buurt naar school gaat (zijn laatste jaar havo) en moeders woont 20 minuten met de trein andere kantop.
verder heb ik vanaf dag een toegezegd dat ik parttime voor zijn kinderen wil zorgen, en dat ik niet met ze wil samen wonen.
het is al een week zo dat ik niets meer hoor, ik vraag ernaar of er al wat bekend is en dat is het niet. de bedoeling zou zijn dat zoon in weekend van 4 jan over zou gaan omdat hij maandag naar school moet. ik kan ook niets doen. niemand overlegd iets met mij dus waarom zou ik aan mensen trekken? mijn partner opperde nog "nou wat vind je er van dat je verantwoordelijkheid krijgt over jouw stiefzoon' ik zei dat ik daar niet op zit te wachten...mijn vermoeden is hoe makkelijker en gezelliger hier zal zijn hoe langer die zoon hier blijft (ook zoals ze opgevoed zijn) ik vermoed dat zoon hier tot minstens zijn 27 wil blijven wonen. nu ben ik ook nog eens financieel afhankelijk van mijn partner, ik ben werkzoekend.
De zoon van je vriend kan een nieuwe baan zoeken en bijdragen, net zoals bij zijn moeder de bedoeling is. Er kunnen afspraken gemaakt worden. Het klinkt alsof je dát al niet ziet zitten.
Jullie relatie is wankel, en jij bent bang dat jullie relatie dit niet overleefd? Is dat het eigenlijke probleem? Dat het tussen jullie niet goed zit en dit misschien de druppel kan zijn?
Ik denk dat het in dat geval goed is om wat afstand te nemen, een baan te nemen (alles is goed, als je maar eigen inkomen hebt) en (tijdelijk) een eigen woning betrekt. Want zoals jullie (niet) communiceren denk ik inderdaad niet dat jullie relatie dit gaat redden. Maar je kunt hem niet vragen zijn zoon te laten vallen óm een wankele relatie. De gedachte alleen al.
anoniem_392035 wijzigde dit bericht op 24-12-2019 20:40
4.00% gewijzigd
dinsdag 24 december 2019 om 20:38
regina1971 schreef: ↑24-12-2019 20:26verder als ik zo reacties lees... ja, ik begrijp mijn man ook. dat je je eigen kind niet zomaar kan weigeren. ik heb gulden middenweg voorgesteld. door deweeks hier en weekend lekker bij mama. zo heb ik ook wat privacy en relatie tijd met mijn partner. al 3 keer gevraagd of hij dat met zijn zoon wil overleggen. mijn partner reageert we zien wel, even kijken wat zoon wil. onze relatie is erg wankel, als zijn zoon hier nog komt wonen wordt dit nog erger. ook heb ik gezegd dat ik dit alleen de komende 6 maanden zou accepteren. ding is dat het zijn zoon in reiskosten scheelt omdat hij bij ons in de buurt naar school gaat (zijn laatste jaar havo) en moeders woont 20 minuten met de trein andere kantop.
verder heb ik vanaf dag een toegezegd dat ik parttime voor zijn kinderen wil zorgen, en dat ik niet met ze wil samen wonen.
het is al een week zo dat ik niets meer hoor, ik vraag ernaar of er al wat bekend is en dat is het niet. de bedoeling zou zijn dat zoon in weekend van 4 jan over zou gaan omdat hij maandag naar school moet. ik kan ook niets doen. niemand overlegd iets met mij dus waarom zou ik aan mensen trekken? mijn partner opperde nog "nou wat vind je er van dat je verantwoordelijkheid krijgt over jouw stiefzoon' ik zei dat ik daar niet op zit te wachten...mijn vermoeden is hoe makkelijker en gezelliger hier zal zijn hoe langer die zoon hier blijft (ook zoals ze opgevoed zijn) ik vermoed dat zoon hier tot minstens zijn 27 wil blijven wonen. nu ben ik ook nog eens financieel afhankelijk van mijn partner, ik ben werkzoekend.
De verhaal lezende: je relatie wankelt dus al. Daar kan je zoon de schuld niet van geven. Hoe vader hier mee omgaat zou voor mijde definitieve doodsteek van de relatie zijn denk ik, maar leg de oorzaak van jullie uit elkaar gaan dan niet bij zoon.
Jouw man heeft volgens mij al een keuze gemaakt, en door niet verder met jou te overleggen of rekening te houden, ook een keuze over jullie relatie.
En dat jij financieel afhankelijk bent van je man, tsja....... dat is lastig maar mag geen reden zijn om dan maar bij je man te blijven.
dinsdag 24 december 2019 om 20:38
Woont die zoon al sinds jaar en dag 20 minuten treinen van zijn school? Of is hij van school veranderd?regina1971 schreef: ↑24-12-2019 20:26verder als ik zo reacties lees... ja, ik begrijp mijn man ook. dat je je eigen kind niet zomaar kan weigeren. ik heb gulden middenweg voorgesteld. door deweeks hier en weekend lekker bij mama. zo heb ik ook wat privacy en relatie tijd met mijn partner. al 3 keer gevraagd of hij dat met zijn zoon wil overleggen. mijn partner reageert we zien wel, even kijken wat zoon wil. onze relatie is erg wankel, als zijn zoon hier nog komt wonen wordt dit nog erger. ook heb ik gezegd dat ik dit alleen de komende 6 maanden zou accepteren. ding is dat het zijn zoon in reiskosten scheelt omdat hij bij ons in de buurt naar school gaat (zijn laatste jaar havo) en moeders woont 20 minuten met de trein andere kantop.
verder heb ik vanaf dag een toegezegd dat ik parttime voor zijn kinderen wil zorgen, en dat ik niet met ze wil samen wonen.
het is al een week zo dat ik niets meer hoor, ik vraag ernaar of er al wat bekend is en dat is het niet. de bedoeling zou zijn dat zoon in weekend van 4 jan over zou gaan omdat hij maandag naar school moet. ik kan ook niets doen. niemand overlegd iets met mij dus waarom zou ik aan mensen trekken? mijn partner opperde nog "nou wat vind je er van dat je verantwoordelijkheid krijgt over jouw stiefzoon' ik zei dat ik daar niet op zit te wachten...mijn vermoeden is hoe makkelijker en gezelliger hier zal zijn hoe langer die zoon hier blijft (ook zoals ze opgevoed zijn) ik vermoed dat zoon hier tot minstens zijn 27 wil blijven wonen. nu ben ik ook nog eens financieel afhankelijk van mijn partner, ik ben werkzoekend.
dinsdag 24 december 2019 om 20:42
Goede vraag!
En: wil zoon al langer bij vader wonen en is deze situatie de druppel? Of het feit dat hij nu 18 wordt de kans voor hem om die keuze eindelijk te maken?
dinsdag 24 december 2019 om 20:45
ik vraag niet aan mijn partner dat hij zijn zoon laat vallen. wat ik vraag is dat er ook rekening met mij gehouden wordt. financieel in een noten dop => omdat er nog eerste kwartaal kinderbijslag is, is er geen studiebeurs. het alimentatie geld van vader aan zoon is niet genoeg om huur van mamahotel te betalen en andere verplichte rekeningen zoals ziektekosten, telefoon, reiskosten.MevrKakel schreef: ↑24-12-2019 20:37Dus jij bent financieel afhankelijk van je partner, zijn zoon mag dat niet zijn?
De zoon van je vriend kan een nieuwe baan zoeken en bijdragen, net zoals bij zijn moeder de bedoeling is. Er kunnen afspraken gemaakt worden. Het klinkt alsof je dát al niet ziet zitten.
Jullie relatie is wankel, en jij bent bang dat jullie relatie dit niet overleefd? Is dat het eigenlijke probleem? Dat het tussen jullie niet goed zit en dit misschien de druppel kan zijn?
Ik denk dat het in dat geval goed is om wat afstand te nemen, een baan te nemen (alles is goed, als je maar eigen inkomen hebt) en (tijdelijk) een eigen woning betrekt. Want zoals jullie (niet) communiceren denk ik inderdaad niet dat jullie relatie dit gaat redden. Maar je kunt hem niet vragen zijn zoon te laten vallen óm een wankele relatie. De gedachte alleen al.
ik heb altijd klaar gestaan voor mijn partner zijn gezin. 10 jaar lang zo goed en zo kwaad als ik kon. moeders heeft mij altijd ontkent, er is nooit communicatie geweest. en weet ik veel hoe ik met kinderen van 10 en 8 moet omgaan? mijn partner heeft 10 jaar geleden gedaan "hier zijn mijn kinderen, je bent een vrouw dus je weet hoe het moet'
dinsdag 24 december 2019 om 20:46
hun relatie is wel vanaf het begin ontspoort, en het is meer strijd en vaak worden kinderen hiervoor gebruiktpatchouli_ schreef: ↑24-12-2019 20:44Overleggen vader en moeder eigenlijk wel met elkaar over wat goed is voor de kinderen of is dit het soort exen-relatie waarin vader dit voelt als een overwinning op moeder?
dinsdag 24 december 2019 om 20:47
hij is een jaar van school veranderd. als zoon ruzie had met zijn moeder dan opperde hij vaak dat hij hier komt wonen. het is nu opeens zo dat hij konkreet hier wil komen wonen.
dinsdag 24 december 2019 om 20:48
Je vergeet een stukje wat toch wel belangrijk is.MevrKakel schreef: ↑24-12-2019 20:37Dus jij bent financieel afhankelijk van je partner, zijn zoon mag dat niet zijn?
De zoon van je vriend kan een nieuwe baan zoeken en bijdragen, net zoals bij zijn moeder de bedoeling is. Er kunnen afspraken gemaakt worden. Het klinkt alsof je dát al niet ziet zitten.
Jullie relatie is wankel, en jij bent bang dat jullie relatie dit niet overleefd? Is dat het eigenlijke probleem? Dat het tussen jullie niet goed zit en dit misschien de druppel kan zijn?
Ik denk dat het in dat geval goed is om wat afstand te nemen, een baan te nemen (alles is goed, als je maar eigen inkomen hebt) en (tijdelijk) een eigen woning betrekt. Want zoals jullie (niet) communiceren denk ik inderdaad niet dat jullie relatie dit gaat redden. Maar je kunt hem niet vragen zijn zoon te laten vallen óm een wankele relatie. De gedachte alleen al.
financiele kant in het kort. moeders wil dat zoon bijdraagt in de huur, dat vind hij niet fair omdat moeders de kinderbijslag nog krijgt van het eerste kwartaal en dat wil ze niet afdragen. zoon heeft al zijn bijbaan opgezegd, heeft vriendin en doet hier alsof het mama hotel is.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
dinsdag 24 december 2019 om 20:49
Een lot uit de loterij dus. Dit speelt al 10 jaar. Waarom verwacht je dan dat er nu wel ineens rekening met je wordt gehouden?!regina1971 schreef: ↑24-12-2019 20:45ik vraag niet aan mijn partner dat hij zijn zoon laat vallen. wat ik vraag is dat er ook rekening met mij gehouden wordt. financieel in een noten dop => omdat er nog eerste kwartaal kinderbijslag is, is er geen studiebeurs. het alimentatie geld van vader aan zoon is niet genoeg om huur van mamahotel te betalen en andere verplichte rekeningen zoals ziektekosten, telefoon, reiskosten.
ik heb altijd klaar gestaan voor mijn partner zijn gezin. 10 jaar lang zo goed en zo kwaad als ik kon. moeders heeft mij altijd ontkent, er is nooit communicatie geweest. en weet ik veel hoe ik met kinderen van 10 en 8 moet omgaan? mijn partner heeft 10 jaar geleden gedaan "hier zijn mijn kinderen, je bent een vrouw dus je weet hoe het moet'
dinsdag 24 december 2019 om 20:50
En nu wordt het kind wederom in jullie strijd gebruikt.regina1971 schreef: ↑24-12-2019 20:46hun relatie is wel vanaf het begin ontspoort, en het is meer strijd en vaak worden kinderen hiervoor gebruikt
dinsdag 24 december 2019 om 20:50
Ja daar krijg ik ook jeuk van. Zo misplaatst. Die jongen is net 18. Hoe noem je eigenlijk het hotel waar jij woont, TO?
anoniem_369971 wijzigde dit bericht op 24-12-2019 20:51
10.53% gewijzigd
