Kinderen
alle pijlers
Jaloers op dreumesneefje
vrijdag 13 december 2019 14:35
Mijn zoon (6 jaar) heeft iets meer dan een jaar geleden een neefje gekregen. Hij is er vanaf het eerste moment dol op en inmiddels beginnen ze een beetje met elkaar te spelen, wat erg leuk is. We gaan soms wel eens langs als mijn ouders op hem passen, dit ging altijd goed, tot ongeveer een maand geleden.
Ik merk nu ook een andere kant: mijn neefje krijgt (logisch) veel aandacht; alles wat ie doet is leuk, schattig, grappig.... Eerste woordjes, eerste stapjes, alles wordt met luid gejuich en veel bombarie "gevierd". Ik merk dat mijn zoon hierdoor ook aandacht begint te trekken op een negatieve manier.
Als we zonder neefjes' aanwezigheid bij mijn ouders zijn is mijn zoon vrij rustig, leest een boekje of speelt wat. Als mijn neefje erbij is, is hij druk aanwezig, luistert opeens heel slecht en trekt zo de (negatieve) aandacht. Ik vind het lastig om hiermee om te gaan. Ik kan niet zoveel aan de situatie veranderen: een dreumes is nou eenmaal schattig en vraagt en krijgt veel aandacht.
(Nu moet ik wel zeggen dat mij ouders daar wel wat extreem in zijn, die laten alles direct uit hun handen vallen als hij iets leuks doet, dan word je gewoon middenin je zin onderbroken omdat ze geen seconde kunnen wachten met reageren. Maargoed, zij zijn nu eenmaal zo en dit topic gaat meer over mijn zoon dan over hen. )
Hoe kan ik hier beter mee omgaan zodat zoon ook op een positieve manier zijn aandacht krijgt en dus niet gaat misdragen om aandacht te krijgen? Ik zoek vooral tips op wat ik zelf kan doen, want van mijn ouders verwacht ik niet veel op dit gebied, die zitten helemaal met hun hoofd in de wolken voor de nieuwste aanwinst
Ik merk nu ook een andere kant: mijn neefje krijgt (logisch) veel aandacht; alles wat ie doet is leuk, schattig, grappig.... Eerste woordjes, eerste stapjes, alles wordt met luid gejuich en veel bombarie "gevierd". Ik merk dat mijn zoon hierdoor ook aandacht begint te trekken op een negatieve manier.
Als we zonder neefjes' aanwezigheid bij mijn ouders zijn is mijn zoon vrij rustig, leest een boekje of speelt wat. Als mijn neefje erbij is, is hij druk aanwezig, luistert opeens heel slecht en trekt zo de (negatieve) aandacht. Ik vind het lastig om hiermee om te gaan. Ik kan niet zoveel aan de situatie veranderen: een dreumes is nou eenmaal schattig en vraagt en krijgt veel aandacht.
(Nu moet ik wel zeggen dat mij ouders daar wel wat extreem in zijn, die laten alles direct uit hun handen vallen als hij iets leuks doet, dan word je gewoon middenin je zin onderbroken omdat ze geen seconde kunnen wachten met reageren. Maargoed, zij zijn nu eenmaal zo en dit topic gaat meer over mijn zoon dan over hen. )
Hoe kan ik hier beter mee omgaan zodat zoon ook op een positieve manier zijn aandacht krijgt en dus niet gaat misdragen om aandacht te krijgen? Ik zoek vooral tips op wat ik zelf kan doen, want van mijn ouders verwacht ik niet veel op dit gebied, die zitten helemaal met hun hoofd in de wolken voor de nieuwste aanwinst
vrijdag 13 december 2019 14:43
vrijdag 13 december 2019 14:44
Ik vermoed dat je ouders net zo in de wolken waren met jouw zoon, toen hij zo klein was 
Je zoon is 6, dan kun je dit soort dingen toch best met hem bespreken? Je neefje is nog klein en trekt de aandacht, net als toen jij zo klein was.
En verder zou ik misschien juist ook geregeld bij je ouders langsgaan als je neefje er niet is ipv als ze op hem passen, zodat je zoon ook af en toe alle aandacht krijgt.
Je zoon is 6, dan kun je dit soort dingen toch best met hem bespreken? Je neefje is nog klein en trekt de aandacht, net als toen jij zo klein was.
En verder zou ik misschien juist ook geregeld bij je ouders langsgaan als je neefje er niet is ipv als ze op hem passen, zodat je zoon ook af en toe alle aandacht krijgt.
vrijdag 13 december 2019 15:01
@Rosalind: ja klopt met mijn zoon waren ze precies zo.
Misschien moet ik inderdaad gewoon niet te vaak langsgaan als mijn neefje er ook is, of het bij kortere bezoekjes houden... Zo rond de feestdagen zijn er veel gelegenheden dat we met zijn allen bij elkaar zijn en dan merk ik het ook veel meer op.
Misschien moet ik inderdaad gewoon niet te vaak langsgaan als mijn neefje er ook is, of het bij kortere bezoekjes houden... Zo rond de feestdagen zijn er veel gelegenheden dat we met zijn allen bij elkaar zijn en dan merk ik het ook veel meer op.
vrijdag 13 december 2019 15:03
Dit..Snoesje666 schreef: ↑13-12-2019 14:46Doe je niets tegen, de jongste is de schattigste.
Het is gewoon zo.
vrijdag 13 december 2019 15:06
Snoesje666 schreef: ↑13-12-2019 14:46Doe je niets tegen, de jongste is de schattigste.
Het is gewoon zo.
Ja,dat is zo en hij hoeft van mij ook zeker niet de schattigste te zijn en alle aandacht, maar ik vraag me af of er manieren zijn om hem wat meer het gevoel te geven dat hij zich niet hoeft te misdragen om aandacht te krijgen. Ik probeer hem al regelmatig te complimeteren als iets wel goed gaat.
vrijdag 13 december 2019 15:07
Ik zou het juist niet uit de weg gaan. Hier leert hij van. En zoals iemand anders zei zou ik een poging doen om het bespreekbaar te maken met je zoon.mindervanmij schreef: ↑13-12-2019 15:01@Rosalind: ja klopt met mijn zoon waren ze precies zo.
Misschien moet ik inderdaad gewoon niet te vaak langsgaan als mijn neefje er ook is, of het bij kortere bezoekjes houden... Zo rond de feestdagen zijn er veel gelegenheden dat we met zijn allen bij elkaar zijn en dan merk ik het ook veel meer op.
vrijdag 13 december 2019 15:08
6 is al heel groot in vergelijking met een dreumes.
Maar 6 is eigenlijk ook nog best klein en net kleuter af.
Ga wat vaker langs als oma en opa niet op dreumes passen zodat hij ook exclusieve aandacht krijgt.
Als oma zegt oh wat knap dat dreumes dit of dat al kan en oh wat schattig van dreumes dan ga je daar in mee en vindt het ook schattig en knap.
Vervolgens mag jij dan best je eigen kind ook onder de aandacht brengen van oma en opa. 6 jarige heeft zo'n mooie tekening / knutselding gemaakt.
Hij speelt al zo leuk met vriendjes samen. Laat oma de foto van de zwemles je mooie Lego bouwwerk maar eens zien.
Dreumes is schattig maar daarom hoeft een 6 jarige nog niet genegeerd te worden.
Maar 6 is eigenlijk ook nog best klein en net kleuter af.
Ga wat vaker langs als oma en opa niet op dreumes passen zodat hij ook exclusieve aandacht krijgt.
Als oma zegt oh wat knap dat dreumes dit of dat al kan en oh wat schattig van dreumes dan ga je daar in mee en vindt het ook schattig en knap.
Vervolgens mag jij dan best je eigen kind ook onder de aandacht brengen van oma en opa. 6 jarige heeft zo'n mooie tekening / knutselding gemaakt.
Hij speelt al zo leuk met vriendjes samen. Laat oma de foto van de zwemles je mooie Lego bouwwerk maar eens zien.
Dreumes is schattig maar daarom hoeft een 6 jarige nog niet genegeerd te worden.
vrijdag 13 december 2019 15:09
Volgens mij problematiseer je dit veel teveel en is het gewoon normaal kindergedrag. Het beste wat je kunt doen is zijn negatieve gedrag negeren (tenzij het de spuigaten uitloopt) en positief gedrag op een normale manier bekrachtigen.mindervanmij schreef: ↑13-12-2019 15:06Ja,dat is zo en hij hoeft van mij ook zeker niet de schattigste te zijn en alle aandacht, maar ik vraag me af of er manieren zijn om hem wat meer het gevoel te geven dat hij zich niet hoeft te misdragen om aandacht te krijgen. Ik probeer hem al regelmatig te complimeteren als iets wel goed gaat.
N.b. zo vreemd is het toch niet dat je ouders zich zo gedragen? Ze hebben het immers bij je zoon ook gedaan. Maar het klinkt alsof je het ze enorm kwalijk neemt?!
vrijdag 13 december 2019 15:09
Soms heb ik het er wel moeilijk mee, ja. Niet zozeer voor mezelf, maar meer omdat ik het soms wel sneu vind voor hem en ik hem zo zijn best zie doen om ook aandacht te krijgen en dan alleen maar aandacht te krijgen op het moment dat hij iets "stouts" doet.
vrijdag 13 december 2019 15:13
Dit topic gaat niet over mij en mijn ouders en of ik hen wel of niet iets kwalijk neem. Ik wil gewoon weten hoe ik mijn zoon hierin kan begeleiden.Colorado1975 schreef: ↑13-12-2019 15:09Volgens mij problematiseer je dit veel teveel en is het gewoon normaal kindergedrag. Het beste wat je kunt doen is zijn negatieve gedrag negeren (tenzij het de spuigaten uitloopt) en positief gedrag op een normale manier bekrachtigen.
N.b. zo vreemd is het toch niet dat je ouders zich zo gedragen? Ze hebben het immers bij je zoon ook gedaan. Maar het klinkt alsof je het ze enorm kwalijk neemt?!
vrijdag 13 december 2019 15:13
Heb je het bij je ouders aangekaart? Tenslotte zijn DAT de volwassenen en niet een kind van 6 die wel iets voelt maar het nog niet helemaal snapt.mindervanmij schreef: ↑13-12-2019 15:09Soms heb ik het er wel moeilijk mee, ja. Niet zozeer voor mezelf, maar meer omdat ik het soms wel sneu vind voor hem en ik hem zo zijn best zie doen om ook aandacht te krijgen en dan alleen maar aandacht te krijgen op het moment dat hij iets "stouts" doet.
vrijdag 13 december 2019 15:16
Ik vind ook dat opa en oma een rol hebben in dit verhaal. Natuurlijk is de dreumes schattig maar je zoon is er ook nog.
Als dreumes er niet is hebben ze dan wel aandacht voor hem? Of moet hij zich dan zelf maar vermaken (lezen).
Als opa en oma maar weinig aandacht voor hem hebben dan begrijp ik je zoon heel goed en is het gewoon heel naar voor hem.
vrijdag 13 december 2019 15:16
Ja, dat is aangekaart. Maar ze zijn nu eenmaal zo en als ik het te vaak aankaart wordt er vanalles bijgehaald en daar heb ik geen zin in. Dus vandaar dat ik ook echt tips vraag hoe ik er zelf mee om kan gaan en eventueel mijn zoon hierin kan begeleiden.
vrijdag 13 december 2019 15:17
Wel bijzonder dat ik daar ook iets over zeg en je alleen op mijn laatste toevoeging reageertmindervanmij schreef: ↑13-12-2019 15:13Dit topic gaat niet over mij en mijn ouders en of ik hen wel of niet iets kwalijk neem. Ik wil gewoon weten hoe ik mijn zoon hierin kan begeleiden.
vrijdag 13 december 2019 15:17
watdachtjehiervan schreef: ↑13-12-2019 15:16Ik vind ook dat opa en oma een rol hebben in dit verhaal. Natuurlijk is de dreumes schattig maar je zoon is er ook nog.
Als dreumes er niet is hebben ze dan wel aandacht voor hem? Of moet hij zich dan zelf maar vermaken (lezen).
Als opa en oma maar weinig aandacht voor hem hebben dan begrijp ik je zoon heel goed en is het gewoon heel naar voor hem.
Ze vragen wel altijd even aan hem hoe het op school was en als hij vraagt om voorgelezen te worden dan doen ze dat ook bijvoorbeeld. Ze zijn wel lief op hun eigen manier, maar het zijn gewoon echt mensen die kinderen vooral erg leuk vinden als ze nog geen eigen mening hebben en kunnen tegenspreken
vrijdag 13 december 2019 15:20
O,.zo.mindervanmij schreef: ↑13-12-2019 15:17Ze vragen wel altijd even aan hem hoe het op school was en als hij vraagt om voorgelezen te worden dan doen ze dat ook bijvoorbeeld. Ze zijn wel lief op hun eigen manier, maar het zijn gewoon echt mensen die kinderen vooral erg leuk vinden als ze nog geen eigen mening hebben en kunnen tegenspreken
Dan zou ik minder langsgaan. Alleen naar neefje als opa en oma er niet zijn. En niet ter compensatie extra langs opa en oma als 'het' er toch niet inzit.
vrijdag 13 december 2019 15:21
mindervanmij schreef: ↑13-12-2019 15:09Soms heb ik het er wel moeilijk mee, ja. Niet zozeer voor mezelf, maar meer omdat ik het soms wel sneu vind voor hem en ik hem zo zijn best zie doen om ook aandacht te krijgen en dan alleen maar aandacht te krijgen op het moment dat hij iets "stouts" doet.
Hier gaat het fout en daar kun je je ouders echt wel op aanspreken. Dat dreumes schattiger is, is logisch en ook prima. Maar een kindje van zes is nog lang niet de volwassene die je ouders wel zijn.
Het zou voor een opa en oma een kleine moeite moeten zijn om positief te reageren op leren lezen, schrijven, zwemdiploma of nieuwe schoenen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
vrijdag 13 december 2019 15:23
Ja da's dus het stomme, ze zeggen dat ze wel helemaal gek met hem zijn, kopen vaak leuke dingetjes voor hem, zijn lievelingseten en drinken is standaard in huis voor als hij langskomt.... Ik weet dat ze gek met hem zijn, maar het voelt momenteel heel erg dubbel. Ik zit zelf ook niet echt lekker in mijn vel en wordt er constant mee geconfronteerd dat mijn zus alles heeft wat ik niet heb. Nja nu gaat het toch weer over mij, dat wil ik eigenlijk liever een beetje vermijden allemaal.
vrijdag 13 december 2019 15:26
Dat zijn materiële zaken. Daar 'koop' je een kind niet mee.mindervanmij schreef: ↑13-12-2019 15:23Ja da's dus het stomme, ze zeggen dat ze wel helemaal gek met hem zijn, kopen vaak leuke dingetjes voor hem, zijn lievelingseten en drinken is standaard in huis voor als hij langskomt.... Ik weet dat ze gek met hem zijn, maar het voelt momenteel heel erg dubbel. Ik zit zelf ook niet echt lekker in mijn vel en wordt er constant mee geconfronteerd dat mijn zus alles heeft wat ik niet heb. Nja nu gaat het toch weer over mij, dat wil ik eigenlijk liever een beetje vermijden allemaal.
Dat snappen ze hier ook nog steeds niet, dus ik herken het type wel een beetje. Aandacht, interesse in persoon...hier ook niet.
vrijdag 13 december 2019 15:28
Je kunt jezelf niet los zien van je verhaal over je zoon. Het staat natuurlijk in verband met elkaar. En zoon voelt ook hoe jij hierin staat. En jij reageert op zoon en je ouders door wat je voelt. Daar moet je dus bewust van zijn. En er iets mee doen.mindervanmij schreef: ↑13-12-2019 15:23Nja nu gaat het toch weer over mij, dat wil ik eigenlijk liever een beetje vermijden allemaal.
