Je eigen kind niet mooi vinden...

03-09-2008 17:57 98 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie wel
Alle reacties Link kopieren
quote:Titsandwits schreef op 03 september 2008 @ 18:49:



Ik vraag me af wat je verder voor je dochtertje voelt.

Volgens mij maakt onvoorwaardelijke moederliefde je kind vanzelf mooi.Wat een onzin om meteen haar gevoelens voor haar dochter in twijfel te trekken. Objectief kijken kan óók als je moeder bent.
Alle reacties Link kopieren
Appels, goed dat je het ter sprake brengt. Dat is heel openhartig vind ik.

Mijn dochter valt niet in de categorie mooi. Ze is geboren met een aantal afwijkingen, waaronder in haar gezicht.

Dat valt op, dat is niet anders.

Maar wat ik ook zie, is dat ze een heel blij en open kind is.

Met haar leuke uitstraling geeft ze anderen veel vreugde, ook onbekenden. Dat vind ik zo mooi, het steekt met kop en schouders boven het schoonheidsideaal uit. En dat geeft me een goed gevoel voor haar toekomst.

Appels, zie jij ook al zo'n mooie karaktertrek in haar?
Mee eens Compu.



Ik ben gezegend met hele mooie kinderen (vind ik nu eenmaal als moedermuts zijnde) maar die erg lelijk kunnen zijn als ze niet lekker in hun vel zitten. (echt heel lelijk kijken) Maar ze zijn zo bloedje mooi door hun ontzettend open, onbevangen uitstraling. DAT maakt ze mooi, ok, ook die sproetjes op de neusjes met hun blauwe oogjes en en en ...
Alle reacties Link kopieren
Bij veel posts zie ik dat er gelijk toch een verkapte veroordeling zit over het feit dat ze haar kind niet mooi vindt.



Dat hoeft geen taboe te zijn: Een ex-collega vertelde op haar werk gewoon heel eerlijk dat ze haar dochter in het begin net een aapje vond.

En er was niemand die daar aanstoot aan nam.

Het is allemaal goedgekomen, want inmiddels vindt ze haar dochter wél mooi.



Wat niet is kan nog komen, en als het niet het uiterlijk is, dan verandert misschien wel jouw gevoel erover.
Alle reacties Link kopieren
Appels, ik ben wel benieuwd wat je nu vindt na alle reacties hier!



Maarre, ik zou me er echt niet zo druk om maken. Zoals al gezegd: als je van haar houdt, is het toch prima?



Ik was zelf echt een lelijk kind (afgezet tegen wat (redelijk) algemeen als 'mooi' beschouwd wordt); ik had een gruwelijke overbeet, plastic brilleglazen (ik heb al 15 jaar lang zo rond de -11, dus ga maar na...), ik was veel te lang en veeeel te dun, onhandig, verlegen en had sluik melkboerenhondenhaar.



Na 3 beugels, contactlenzen, een goede kapper en de paar kilo's die er toch wel aankomen na de puberteit krijg ik nu juist vaak complimenten.

Het kan verkeren.



Ik geloof echter niet dat mijn ouders nu meer of minder of anders van me houden of zo... Ik heb het ze nooit gevraagd, maar het voelt niet anders.

Dus zolang je je dochter lief / grappig / slim of wat dan ook vindt en je van haar houdt, is er m.i. niets aan de hand.



Edit: O ja, heb laatst op het dochtertje van m'n beste vriendin gepast. Ze is nu 8 maanden oud met prachtige, grote blauwe ogen. Een zoet en lief kind dat constant naar je lacht.

Maar knap of mooi... Nee. Dat zegt mijn vriendin overigens ook: "'t Is dat ik haar moeder en zo dol op haar ben, maar ik kan het echt geen mooi kind vinden"...



Helemaal eens, maar ik ben dol op dat kleine meisje!
Ik heb 3 kinderen. En vind ze alledrie prachtig. Maar objectief gezien is mijn middelste meid wel het beste gelukt

Dat is zo'n reclame kleuter, heeft werkelijk alles mee. En dat maakt haar het leven een stuk aantrekkelijker, want ze komt overal mee weg. Een blik op dat snoetje en je bent verkocht. Die enorme grote donkere ogen doen je smelten. Nu is ze zich daar nog niet van bewust, maar wacht maar....



Mijn oudste is ziek en heeft gewoon een chemo hoofd, maar ondanks dat vind ik het een schitterende meid. Die heel veel mee heeft. En ik weet zeker als die eenmaal beter is, berg je dan maar. Die gaat alles tien keer inhalen.



Mijn zoontje van 2 was van het begin af aan al minder standaard mooi zeg maar. Beetje rossig, heel lichte huid en blauwe ogen!! ( beide dochters hebben bruine ogen en donkerblond/bruin haar)Net na de geboorte was dat even wennen, want ik was zwitzal baby's gewend. Maar het is nu vooral een enorm guitig en uitnodigend kereltje geworden. Geen beauty, maar eerder grappig om te zien. En ik ben helemaal verliefd op hem, en totaal blind voor zijn eventuele minpunten, want voor mij is ie de aller mooiste, maar vooral de aller liefste peuter van de héle wereld!!!
Alle reacties Link kopieren
Q, ik vind Qrummel wel prachtig! Vooral op die foto's die jullie hebben laten maken. Echt een mooi karakterkoppie!



Ik vond mijn dochter bij geboorte gelijk prachtig. Dat heb ik ook aan iedereen gsms't. Wel vond ik het raar dat ze van die dikke lippen had, hebben vriend en ik totaal niet. Achteraf bleek dat ze gewoon helemaal opgezwollen was en op dat moment echt niet zo prachtig . Maar die allereerste foto is me wel heel dierbaar.



Dochter was, eenmaal niet meer opgezwollen, wel echt objectief gezien heel mooi, dat vond iedereen en dat zie ik ook op foto's. Maar na een week of 4 kreeg ze baby acne en vielen haar haren uit. Toen was ze weer wat minder mooi om het maar zacht uit te drukken, en dat zag ik zelf ook wel. Maar ze was nog wel heel schattig en lief. Het gaat echt een beetje in fases, de ene keer heeft ze hele dikke wangen en dan schiet ze lengte weer in met een slanker gezicht. Nu lijkt ze heel veel op mijn vriend en sommige mensen zeggen dat bijna verontschuldigend, alsof ze mij daarmee zouden kwetsen. Dat vind ik zo'n onzin, ik ben toch niet voor niks bij mijn vriend? Ze krijgt nu ook de krullen van vriend, vind ik geweldig maar vriend vindt het maar niks die krullen.



Je hoeft je echt niet te schamen als je je dochter niet de allermooiste vindt, zolang je haar maar wel de allerliefste vindt!
Alle reacties Link kopieren
[quote][message=1911431,noline]laulau83 schreef op 03





Mijn dochter lijkt af en toe sprekend op mijn zwager, die is licht autistisch, beetje contact gestoord en nogal simpel.

Als dochter dan niet zo'n leuke dag heeft en ze trekt een gezicht waardoor ze heel erg op 'm lijkt krijg ik echt kriebels. Ik wil niet dat ze op hem lijkt.

Het gevoel vind ik heel moeilijk te omschrijven, want ik houd op die momenten echt niet minder van haar. Ik wil gewoon dat ze niet op hem lijkt.

Soms (op slechte, emotionele, kutdagen) ben ik bang dat ik een hekel aan haar krijg omdat ze zo op hem kan lijken, maar ik weet dat dat nooit zou gebeuren.

Het valt me trouwens op dat ik vind dat ze meer op hem lijkt als ze niet gezellig is en wanneer ze haar vrolijke zelf is zie ik eigenlijk niks van hem.

quote]



Oei, dit klinkt echt heel bekend. Mijn schoonfamilie vind ik echt lelijk. Mijn man is best goed gelukt, maar zijn vader en zusje zijn echt niet knap. Kleine spleetogen, dikke koppen zonder nek, scheve monden, dikke moedervlekken in hun gezicht..... Ik moet eerlijk toegeven dat ik erg bang was dat mijn zoontje op die kant van de familie zou lijken. Dat blijkt niet zo te zijn, hij lijkt heel erg op mij. Ik denk trouwens niet dat ik minder van hem gehouden zou hebben (hoop ik tenminste), als hij wel die trollenkoppen had geërfd. Ik ben nu weer zwanger en er niet zoveel meer mee bezig.

Maar ik kan me voorstellen dat je je wel schuldig voelt als je je eigen kind niet zo mooi vindt. Lijkt me heel lastig, maar vooral iets waar je denk ik zelf overheen moet groeien of zo.



Appel, krijg je ook wel eens commentaar van anderen op het uiterlijk van je dochter? Dat je het gevoel hebt dat je haar moet verdedigen, terwijl je het eigenlijk heel stiekem een beetje met ze eens bent? Want dat lijkt me wel een moeilijke situatie.......
..
Alle reacties Link kopieren
Het eerste wat ik dacht toen ik dit las was lelijk in de luier, mooi in de sluier. maar daar heb je geen fluit aan natuurlijk, en ik heb er ook geen ervaring mee. Sta er wel van te kijken dat zoveel mensen het herkennen, had ik niet verwacht. Vind het mooi dat er hier zo openhartig over gesproken kan worden!
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie wel
Alle reacties Link kopieren
Appels, ik herkende in het begin ook helemaal niks van mijzelf of mijn vriend in mijn dochter. Echt niks, terwijl je dat toch wel verwacht op de een of andere manier. Ze was inderdaad niet gelijk 'eigen'. Nu vind ik het juist mooi dat dochter helemaal zichzelf is, een heel eigen persoontje. Hoewel ze over het algemeen dus op vriend lijkt en ook wel wat dingetjes van mij heeft, heeft ze ook gewoon dingen van haarzelf. En dat vind ik nu juist geweldig!
Hoe lullig ook, maar onze maatschappij is erg op uiterlijk gericht, of je nu wilt of niet, onbewust doen we daar allemaal op onze eigen manier aan mee. Maar ik denk dat als je je kindje goed verzorgt, schoon houdt en een beetje gezellig aan kleed, je daarmee al een heel end komt. Zoveel mensen zoveel kinderen en zoveel verschillende uiterlijke kenmerken en voorkomens.

Heel gezond en heel normaal.

Ik leer mijn kinderen ook altijd niet op het uiterlijk af te gaan, maar verder te kijken dan hun neus lang is. En toch...

Toch merk ik wel eens dat ik mezelf er op betrap dat ik ook makkelijker koetel en contact leg met een leuk en knap kindje, dan met een smoezelig en minder aantrekkelijk kindje. En dat vind ik dan eigenlijk best erg van mezelf, dat dat zo werkt automatisch bedoel ik dan dus.....
Alle reacties Link kopieren
Appels, hoe reageren anderen op je dochter?
Tja.... Ik vind mijn dochter prachtig. Schoonzus die tegelijk met mij zwanger was zei een paar keer: ik ben zo bang dat ik een lelijk kind krijg, ik ben zo bang dat ik een lelijk kind krijg.Onvoorstelbaar vond ik dat en uiteindelijk heb ik ook gezegd: sommige mensen die bang zijn dat ze een lelijk kind krijgen, moeten zich gewoon niet voortplanten.

Weet eigenlijk niet wat ik hiermee wil zeggen, maar ik kon gewoon niet begrijpen dat ze daar bang voor was.



Het lijkt me heel moeilijk als je je eigen kind uiteindelijk idd niet zo mooi vindt, ik zou me daar ook schuldig over voelen, maar ik weet niet of dat ook nodig is...

Maar ja, je hoort idd veel vaker dat moederliefde blind maakt en ze hun eigen kind ALTIJD mooi vinden; ik weet dus niet of dat echt zo is.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb vier kinderen. De oudste twee hebben een andere biovader dan de jongste twee. De oudste twee hebben een tintje, donker haar, prachtige donkere kijkers. Nooit rare vlekjes of bultjes gehad. Symetrische koppies. Ze hebben in het verleden wel eens wat modellenwerk gedaan zelfs. De jongste twee zijn wit. Wat heet, dochter is spierwit zelfs. Allebei nagenoeg kaal geboren, overal vlekken en pukkeltjes. Ik schrok me rot in het begin. Want om ze nou mooi te noemen? Niet bepaald. En echt fotogeniek zijn ze ook niet in tegenstelling tot de oudste twee. Daarbij heeft de derde ook nog een schedelafwijking, dus een beetje apart hoofd heeft hij wel.



MAAR ze zijn me allevier even lief en dierbaar. Mooi op hun eigen manier. Ik voel me niet schuldig omdat ik ze niet de allermooiste van de wereld vind. Wat er inzit vind ik veel belangrijker.
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop trouwens nog steeds dat de oudste in zijn oren groeit. Echte flappers zijn het niet, maar een tikkie groot uitgevallen zijn ze wel... LOL
Alle reacties Link kopieren
Ik vond mijn zoon echt de allerallermooiste toen hij net geboren was. En natuurlijk was hij dat ook echt. Vond ik. Moest echt even wennen toen ik na een aantal maanden objectief keek en me besefte dat hij niet de allerallerallermooiste baby was. En nu ook. Hij is gewoon een leuk joch om te zien, maar niet opvallend knap of zo. Jochie heeft 6 kruinen dus haar kan ook alleen maar kort. Maar het is een boef en hij heeft een blik in zijn ogen die mensen doet lachen... Dat vind ik veel mooier!



Nu bij jongste dochter was ik daar iets meer op voorbereid. Ze is geboren met flinke bos haar en krullen en grote ogen. Dit maakt het meteen heel wat en ik krijg ontzettend veel reacties. Toch zie ik wel dat het puur de kenmerken zijn waar je nu reacties op krijgt. En het is geen baby voor modelwerk of iets dergelijks of zo. Maar ze is wel mijn mooie kind!



Ik vind het ook niet schokkend of zo dat mensen het zeggen, maar hangt ook af van de manier waarop. Ik vind het schokkender dat mensen hun kind (die echt overduidelijk niet moeders mooiste is zeg maar en niet de kwaliteiten heeft waar naar gevraagd wordt) opgeven voor talentenwedstrijden of zo. Maar goed, dat is weer heel iets anders...
quote:Appels schreef op 03 september 2008 @ 21:28:



Het derde punt is dat ik in haar gezicht niets zie dat op mijn man of op mij lijkt. De kenmerken die minder mooi zijn, komen zelfs in onze families helemaal niet voor. Het is best raar om een kind te baren dat compleet onbekende gelaatstrekken heeft. Daardoor heeft het wel wat langer dan gemiddeld (denk ik) geduurd voordat ik haar als 'eigen' beschouwde.

Appels, vind je dat ook nog als je baby- en kinderfoto's van je man en jezelf bekijkt? Wij herkenden in onze zoon ook heel weinig van onszelf, tót we het babyboek van man erbij pakten: als twee druppels water.
Ik herken ook niets van mezelf in mijn dochter, daarom is ze ook zo mooi.
Alle reacties Link kopieren
Probeer eens aan hele oude foto's te komen , misschien lijkt ze wel op je overovergrootmoeder of daar een broer van .

En zo niet ; altijd leuk , zulke foto's



Ik vind Appels héél dapper en vreselijk eerlijk , ik heb mezelf dat namelijk altijd afgevraagd of moeders dat ook echt zien en of ik zelf misschien wel een blinde vlek heb .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie wel
Alle reacties Link kopieren
Tja, wat is ' mooi' he?

Ik vind mijn zoontje (bijna 2) ook niet echt een beeldschoon jochie. Maar hij is gewoon zo ontzetttend leuk, lief (maar ook oh zo ondeugend)

Windt ook vrijwel iedereen om zn vingertjes met zn leuke, ondeugende koppie.



MIjn dochter van bijna 5 is wel een mooi meisje (al zeg ik het zelf, en ik niet alleen),MAAR..zij is een erg gesloten kind die niet zo heel makkelijk contact maakt met anderen (als baby al niet en nog niet) terwijl mijn zoon heel open en spontaan is.

Dat maakt dat mensen sneller geneigd zijn om naar mijn zoon te trekken .

Dus in mijn geval kijkt men kennelijk meer naar de uitstraling van mijn kinderen.



Ik herken het gevoel van TO dus wel een beetje, want ik heb het weleens hardop uitgesproken dat ik mijn zoon niet de allermooiste vond. Maar zijn hele persoonlijkheid ( voor zover hij die nu heeft dan) maakt dat hij eigenlijk een heel mooi mensje is.
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie wel
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een mooie dochter. Kan ik zeggen, want zeggen anderen ook. Het zijn met name haar ogen die heel erg grijpen, want die stralen en glimmen heel erg (grote open lach) en ze heeft hele lange wimpers. Dus mensen zeggen vaak, jeetje wat heeft dat kind een ogen zeg...om vervolgens mij en vriend aan te kijken en een beetje bedremmeld te vragen welke kant van de familie dat inzit. Haha, niet bij ons dus. Waar ze het vandaan heeft weet ik niet, want niemand in de familie heeft zulke ogen en wimpers.



Dochter is ook echt heel erg eigen vind ik. Vriend en ik kunnen (nou ja, konden) niet zeggen op wie ze leek toen ze net geboren was. Inmiddels krijg ik regelmatiger te horen dat ze toch wel wat op mij lijkt.



Wat ik van mijn dochter vind is dat ze een potentieel mooi meisje is. Maar ze kan ook echt lelijke dagen hebben en dan vind ik haar verre van mooi. Ik kan haar ook perioden te zwaar vinden. Dan heeft ze zo'n bolle kop en plofwangetjes en vind ik haar vaak niet zo mooi. Trekt tot nu toe altijd weer weg, maar krijg vaak reacties dat ze wel wat zwaar is.

En dat is ook wat ik zie: een meisje dat mooi is, maar in haar puberteit vreselijk moet uitkijken, want anders wordt ze echt te dik met haar gulzige buikje en aanleg voor spekjes. Niet te vergeten dat ik ook een moeder ben met aanleg voor overgewicht en aan haar beide zijden van de familie de vrouwen met aanleg voor overgewicht maakt het een risico.



Dus, of ze altijd zo blijft dat kan geen mens voorspellen. Wat dat betreft ben ik wel echt een gelover dat schoonheid natuurlijk best wel meetelt, maar dat uitstraling en hoe iemand in z'n velletje zit vele malen aantrekkelijker is at the end. Knallende ogen en een stralende glimlach zijn op de meest doodgewone of minder knappe gezichten nog altijd superaantrekkelijk!
Alle reacties Link kopieren
quote:nippo schreef op 03 september 2008 @ 19:56:

[...]





En dat vind ik dus onzin. En dat lijkt me precies het waanidee waardoor TO zich hier zo rot over voelt. Omdat ze haar dochter niet de allermooiste vindt, wordt hier meteen getwijfeld aan haar moederliefde. Bah, bah, bah.Zoo hee. Ik twijfel absoluut niet aan de moederliefde van TO voor haar kind, dat schrijf ik toch niet!! Ik vraag me, net als een aantal anderen, gewoon af hoe de verhouding tussen haar en haar dochtertje is.Ik lees nu pas dat ze vindt dat haar dochter een dijk van een uitstraling heeft enzo, dat kon ik eerder toch niet raden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven