Kinderen
alle pijlers
Je kind vergeten??
donderdag 24 juli 2008 om 11:29
artikel nu.nl
Dit soort berichten staan heel vaak in kranten. Het is niet iets nieuws. Ik snap het alleen nooit. Hoe kun je je kind nu vergeten? Misschien maakt mijn dochter wel heel veel herrie hoor, maar als we bij het kinderdagverblijf aankomen gilt ze blij en haal ik haar echt wel van de fietsstoel of uit autostoel en ik kan me gewoon niet voorstellen dat je gewoon doorrijdt naar werk en je auto daar parkeert met kind nog achterin..
Ik hoor wel eens van mensen dat ze deur al uit waren, straat al bijna uit en toen bedachten dat kind nog (alleen) thuis was. Ik begrijp het niet. Ik kan me er geen voorstelling van maken. Sleutels, telefoon, portemonnee, dat soort dingen vergeet ik, maar een kind?
Iemand die het wel snapt?
Dit soort berichten staan heel vaak in kranten. Het is niet iets nieuws. Ik snap het alleen nooit. Hoe kun je je kind nu vergeten? Misschien maakt mijn dochter wel heel veel herrie hoor, maar als we bij het kinderdagverblijf aankomen gilt ze blij en haal ik haar echt wel van de fietsstoel of uit autostoel en ik kan me gewoon niet voorstellen dat je gewoon doorrijdt naar werk en je auto daar parkeert met kind nog achterin..
Ik hoor wel eens van mensen dat ze deur al uit waren, straat al bijna uit en toen bedachten dat kind nog (alleen) thuis was. Ik begrijp het niet. Ik kan me er geen voorstelling van maken. Sleutels, telefoon, portemonnee, dat soort dingen vergeet ik, maar een kind?
Iemand die het wel snapt?
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
vrijdag 25 juli 2008 om 22:57
vrijdag 25 juli 2008 om 23:06
Ik ben meer dan eens mijn kind vergeten. Laatst nog, met een vriendin op pad, alles -het waren er drie, plus een hond- de auto in, blijkt er nog één achter het raam van mijn afgesloten huis te staan huilen. Die was ongemerkt naar de wc gegaan.
Okee, we waren niet vertrokken zonder hem, maar toch.
Muis een keer achtergelaten op het kdv omdat er twee kinderen druk waren rondom me, gesprekje met de leidsters, en hij muisstil ergens anders aan het spelen was.
Als ik stress heb dus. Vaak niet, maar soms wel.
Okee, we waren niet vertrokken zonder hem, maar toch.
Muis een keer achtergelaten op het kdv omdat er twee kinderen druk waren rondom me, gesprekje met de leidsters, en hij muisstil ergens anders aan het spelen was.
Als ik stress heb dus. Vaak niet, maar soms wel.
zaterdag 26 juli 2008 om 09:06
quote:fleurtje schreef op 25 juli 2008 @ 07:30:
Verder zie ik wel verschil tussen je kleuter vrij in de speeltuin laten spelen en je baby in de wagen buiten bij de wc achterlaten.
Zijn er hier ook ouders die a la familie McCann uiteten gaan terwijl kind in ander appartement liggen te slapen? Gewoon een serieuze vraag...
Ik maakte die opmerking over vrij laten spelen in de speeltuin, mijn zoontje is 2, geen kleuter. Vandaar dat die andere moeder me een 'ontspannen' moeder noemde.
Kind alleen laten liggen op vakantie doe ik niet. Ik heb ze weleens eventje met de babyfoon-bij-buurvrouw alleen gelaten. Laatst was de babyfoon van dochter uitgevallen (die van zoon deed het nog wel) en werd dochter wakker. Kind volkomen in paniek toen we thuiskwamen. Nu laten we ze dus ook niet meer mét babyfoon thuis, dochter heeft daar echt een tik van opgelopen.
Alleen in de auto laten doe ik weleens maar alleen als ik ze kan blijven zien. Dus zet ik mijn auto heel aso op de stoep voor de bakker of de pinautomaat en kies ik de pomp het dichtst bij de deur (als ik al met hun tank). Ik had het gevaar van je kind even alleen in de auto laten nooit bedacht tot ik hier op het forum kwam
Verder zie ik wel verschil tussen je kleuter vrij in de speeltuin laten spelen en je baby in de wagen buiten bij de wc achterlaten.
Zijn er hier ook ouders die a la familie McCann uiteten gaan terwijl kind in ander appartement liggen te slapen? Gewoon een serieuze vraag...
Ik maakte die opmerking over vrij laten spelen in de speeltuin, mijn zoontje is 2, geen kleuter. Vandaar dat die andere moeder me een 'ontspannen' moeder noemde.
Kind alleen laten liggen op vakantie doe ik niet. Ik heb ze weleens eventje met de babyfoon-bij-buurvrouw alleen gelaten. Laatst was de babyfoon van dochter uitgevallen (die van zoon deed het nog wel) en werd dochter wakker. Kind volkomen in paniek toen we thuiskwamen. Nu laten we ze dus ook niet meer mét babyfoon thuis, dochter heeft daar echt een tik van opgelopen.
Alleen in de auto laten doe ik weleens maar alleen als ik ze kan blijven zien. Dus zet ik mijn auto heel aso op de stoep voor de bakker of de pinautomaat en kies ik de pomp het dichtst bij de deur (als ik al met hun tank). Ik had het gevaar van je kind even alleen in de auto laten nooit bedacht tot ik hier op het forum kwam
zaterdag 26 juli 2008 om 09:59
quote:Dhelia schreef op 25 juli 2008 @ 22:57:
Ik las in een artikeltje n.a.v. die twee gevallen van vorig jaar dat de vrouw van het tweede geval, nadat het eerste geval zo uitgebreid in het nieuws was geweest, dacht: "Dat gebeurt mij nóóit. Zeker weten." En toch gebeurde het haar een week later...Tja, en daar heb ik maar één woord voor...
Ik las in een artikeltje n.a.v. die twee gevallen van vorig jaar dat de vrouw van het tweede geval, nadat het eerste geval zo uitgebreid in het nieuws was geweest, dacht: "Dat gebeurt mij nóóit. Zeker weten." En toch gebeurde het haar een week later...Tja, en daar heb ik maar één woord voor...
zaterdag 26 juli 2008 om 10:18
Hoi, ik zie nu dat er op mij strand verhaaltje is gereageerd.
Ik wilde het even toelichten...
Het ging hierbij om mijn toen 6 jarige dochter, en het was een NL strand met veel gezinnen, en mensen die in zo'n geul met zeewater aan het spelen waren met water&zand.
Het is verder normaal als mensen / kinderen soms even bij elkaar's bouwwerk komen kijken of kletsen, en wij zitten er met onze strand stoelen vlak naast
Toen die man onze dochter aansprak, ga je er van uit dat het een onschuldig praatje is ook al staan mijn antennes altijd scherp... Toen bleek dat hij haar '' mee wilde nemen om hun bouw werkje te laten zien '' verwachtte ik dat hij automatisch ons ging aanspreken, en dan hadden we natuurlijk meegelopen
Maar in die 1 of 2 sec dat het tot je doordringt dat hij geen oogcontact zoekt met een bijbehorende ouder, ga je er natuurlijk meteen achteraan.
En gelukkig ging bij mijn dochter in de tussentijd ook ons zoeken in haar gezichtsveld en riep ze ons.
Achteraf weet ik niet hoe het bedoeld is, maar ik wilde alleen maar zeggen dat ik dus ook met kinderwagen of kind een invalide toilet opzoek als ik zelf moet, en anders ga ik niet.... maar die ruime toiletten zijn altijd wel te vinden
Ik wilde het even toelichten...
Het ging hierbij om mijn toen 6 jarige dochter, en het was een NL strand met veel gezinnen, en mensen die in zo'n geul met zeewater aan het spelen waren met water&zand.
Het is verder normaal als mensen / kinderen soms even bij elkaar's bouwwerk komen kijken of kletsen, en wij zitten er met onze strand stoelen vlak naast
Toen die man onze dochter aansprak, ga je er van uit dat het een onschuldig praatje is ook al staan mijn antennes altijd scherp... Toen bleek dat hij haar '' mee wilde nemen om hun bouw werkje te laten zien '' verwachtte ik dat hij automatisch ons ging aanspreken, en dan hadden we natuurlijk meegelopen
Maar in die 1 of 2 sec dat het tot je doordringt dat hij geen oogcontact zoekt met een bijbehorende ouder, ga je er natuurlijk meteen achteraan.
En gelukkig ging bij mijn dochter in de tussentijd ook ons zoeken in haar gezichtsveld en riep ze ons.
Achteraf weet ik niet hoe het bedoeld is, maar ik wilde alleen maar zeggen dat ik dus ook met kinderwagen of kind een invalide toilet opzoek als ik zelf moet, en anders ga ik niet.... maar die ruime toiletten zijn altijd wel te vinden
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
zaterdag 26 juli 2008 om 11:32
Nee hoor, je laatste reactie van 09.59 vanochtend was op een opmerking van Dhelia die zei dat een andere vrouw dacht dat haar dit nooit zou overkomen. Ze had het niet over jou. Jouw reactie was dus overbodig en volgens mij is dat nu al een paar keer eerder gebeurt. Alleen al met jouw reacties kun je een bladzijde of twee vullen.
Poep, wie heeft jou gescheten?
zaterdag 26 juli 2008 om 11:33
zaterdag 26 juli 2008 om 11:38
quote:rider schreef op 25 juli 2008 @ 09:50:
[...]
Ik kan het me van mezelf ook moeilijk voorstellen, maar ik herinner me wel bij de eerste, toen ik gewoon nog moest wennen aan het feit dat er ineens een kind bij was, dat ik onderweg naar huis soms pas op het allerlaatste moment bedacht dat het vast leuk zou zijn hem van het kdv op te halen. Dus ja, stel dat je een nogal stil kind hebt, dan kan ik me er wel iets bij voorstellen. Die van ons gaf overigens geen enkele mogelijkheid om hem te vergeten als hij in de auto zat. Dat snap ik dus echt niet. Ik werk drie dagen en zo gauw ik vrij ben van mijn werk, denk ik: "Yes, gauw naar mijn kindje toe." Ik denk dan de hele weg naar het kdv (of naar huis, als vriendlief thuis is) alleen maar aan mijn kindje en vraag me af hoe het met hem is. Call me crazy, maar dat had ik de eerste dag en dat heb ik nu (hij is acht maanden) nog steeds.
[...]
Ik kan het me van mezelf ook moeilijk voorstellen, maar ik herinner me wel bij de eerste, toen ik gewoon nog moest wennen aan het feit dat er ineens een kind bij was, dat ik onderweg naar huis soms pas op het allerlaatste moment bedacht dat het vast leuk zou zijn hem van het kdv op te halen. Dus ja, stel dat je een nogal stil kind hebt, dan kan ik me er wel iets bij voorstellen. Die van ons gaf overigens geen enkele mogelijkheid om hem te vergeten als hij in de auto zat. Dat snap ik dus echt niet. Ik werk drie dagen en zo gauw ik vrij ben van mijn werk, denk ik: "Yes, gauw naar mijn kindje toe." Ik denk dan de hele weg naar het kdv (of naar huis, als vriendlief thuis is) alleen maar aan mijn kindje en vraag me af hoe het met hem is. Call me crazy, maar dat had ik de eerste dag en dat heb ik nu (hij is acht maanden) nog steeds.
zaterdag 26 juli 2008 om 11:55
Ik denk dat het juist gebeurt op momenten dat het net even anders loopt. Ik breng en haal mijn zoontje altijd van het kdv. Nu doet mijn man dat tijdelijk(in de schoolvakantie, ik ben juf) En ja, ik ben bang dat zoontje in slaapt valt, stil is, man uit automatisme richting snelweg rijdt en naar zn werk gaat. En bij uitstappen niet op achterbank kijkt en naar binnen gaat. Juist omdat het niet in 'zijn systeem' zit als ochtendritueel. Hoevaak rijd ik zelf niet ergens naar toe, en eenmaal aangekomen denk ik, huh, ik mis een heel deel uit mn geheugen hoe ik hier gekomen ben. Wel opletten, maar niet 'registreren' denk ik.
In ieder geval lijkt het me je worst nightmare....
In ieder geval lijkt het me je worst nightmare....
zaterdag 26 juli 2008 om 12:44
Ik weet nog dat wij, al waren we wat groter, altijd in de auto bleven zitten als mijn ouders boodschappen deden. Vonden we niet leuk namelijk en we waren te klein om alleen thuis te blijven. Dus boekjes mee en lekker lezen in de auto terwijl mijn ouders de boodschappen deden. Ik neem aan dat dat tegenwoordig ook niet meer mag?
zaterdag 26 juli 2008 om 12:49
Ik denk dat zoiets heel erg aan je kind ligt Eowynn.
Mijn broer en ik bleven ook altijd in de auto als mijn ouders naar de Makro gingen. ( blijkt later dat ze daar ook nog rustig in het restaurant koffie gingen doen de etters. )
Tutje van 6 zou ik in de auto kunnen laten, de autist van 7 duidlijk niet.
Mijn broer en ik bleven ook altijd in de auto als mijn ouders naar de Makro gingen. ( blijkt later dat ze daar ook nog rustig in het restaurant koffie gingen doen de etters. )
Tutje van 6 zou ik in de auto kunnen laten, de autist van 7 duidlijk niet.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zaterdag 26 juli 2008 om 13:02
quote:pipootje schreef op 26 juli 2008 @ 11:53:
ben het helemaal met fleur eens, ik weet zeker dat dit mij niet gebeurd, mijn kind vergeten!!! Weet je wat ik erg vind? dat mensen het nog een soort "normaal"vinden dat zoiets kan gebeuren omdat je het druk hebt?? ik kan er met mijn pet niet bij!!!!!!!!!!Daar verbaas ik mij ook over. Dat het blijkbaar irritanter is dat iemand een aantal keren aangeeft dat het haar nooit zal gebeuren dan dat het iemand daadwerkelijk wel gebeurt.
ben het helemaal met fleur eens, ik weet zeker dat dit mij niet gebeurd, mijn kind vergeten!!! Weet je wat ik erg vind? dat mensen het nog een soort "normaal"vinden dat zoiets kan gebeuren omdat je het druk hebt?? ik kan er met mijn pet niet bij!!!!!!!!!!Daar verbaas ik mij ook over. Dat het blijkbaar irritanter is dat iemand een aantal keren aangeeft dat het haar nooit zal gebeuren dan dat het iemand daadwerkelijk wel gebeurt.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 26 juli 2008 om 13:04
zaterdag 26 juli 2008 om 13:10
quote:shahla schreef op 26 juli 2008 @ 13:04:
. Dat je op de een of andere manier zó bezig bent met andere dingen dat je eigen kind totaal uit je systeem is? Vinden we dat echt zó normaal?
Ik niet. Pas hadden wij een bruiloft. We waren daggasten, de oudste 2 gingen mee, de jongste van net 2 hadden we naar een oppas gebracht. En steeds ging er een schokje door me heen "waar is terror?" om vervolgens opgelucht te bedenken dat ie bij de oppas was.
Ik kan me echt niet voorstellen dat ik mijn kind in de auto vergeet. ( enik wil het me niet voorstellen)
. Dat je op de een of andere manier zó bezig bent met andere dingen dat je eigen kind totaal uit je systeem is? Vinden we dat echt zó normaal?
Ik niet. Pas hadden wij een bruiloft. We waren daggasten, de oudste 2 gingen mee, de jongste van net 2 hadden we naar een oppas gebracht. En steeds ging er een schokje door me heen "waar is terror?" om vervolgens opgelucht te bedenken dat ie bij de oppas was.
Ik kan me echt niet voorstellen dat ik mijn kind in de auto vergeet. ( enik wil het me niet voorstellen)
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zaterdag 26 juli 2008 om 18:30
Boro, inderdaad, ik vind het andersom wel normaal. Zoals jouw voorbeeld of dat je droomt dat je ergens om zo laat je kind op moet halen en door allerlei toestanden lukt het niet.
Meave, waarom zou je dan 'al dat' begrip tonen of excuses bedenken voor mensen die hun eigen kind vergaten als je het ergens niet (heel) begrijpelijk en/of enigszins normaal vindt?
Meave, waarom zou je dan 'al dat' begrip tonen of excuses bedenken voor mensen die hun eigen kind vergaten als je het ergens niet (heel) begrijpelijk en/of enigszins normaal vindt?
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 26 juli 2008 om 20:29
Shalala, dat je iets niet normaal vindt, wil toch niet zeggen dat je niet probeert te 'achterhalen' wat de oorzaak ergens van is? Juist bij dingen die je niet normaal vindt, lijkt het me boeiend om te weten hoe zoiets veroorzaakt wordt.
Volgens mij is er hier nog helemaal niemand geweest die gezegd heeft dat ze het normaal vindt.
Volgens mij is er hier nog helemaal niemand geweest die gezegd heeft dat ze het normaal vindt.
zondag 27 juli 2008 om 11:08
quote:shahla schreef op 26 juli 2008 @ 13:04:
De discussie gaat nu een beetje wie wanneer zijn kind bewust even alleen laat. Het ging toch juist om het niet bewuste. Dat je op de een of andere manier zó bezig bent met andere dingen dat je eigen kind totaal uit je systeem is? Vinden we dat echt zó normaal?
Weet je? Dat onbewuste kan ik me misschien, heeeeel misschien, wel béter voorstellen dan dat bewuste... Ik bedoel eigenlijk, tja, hoe zal ik t kunnen omschrijven hier? Nou ja, ik bedoel dat ik laksheid en je eigen verantwoordelijkheid niet nemen vele, vele, vele malen erger vind dan iets 'onbewust'.
Als voorbeeld: weet jij hoeveel kinderen er in Nl verdrinken per jaar? Omdat de ouders niét opletten in zwembad 'want daar is de badmeester voor' (ja daahaag! is jouw kind!!) of door kind alleen te laten in bad bv. Ik bedoel niet die 5 minuten alleen in de auto als je tankt, maar dus dit soort dingen, waar ouders niet opletten waar dat wel zou moeten.
En dàt zal mij echt noooooit overkomen, dat kan ik met zekerheid stellen.
De discussie gaat nu een beetje wie wanneer zijn kind bewust even alleen laat. Het ging toch juist om het niet bewuste. Dat je op de een of andere manier zó bezig bent met andere dingen dat je eigen kind totaal uit je systeem is? Vinden we dat echt zó normaal?
Weet je? Dat onbewuste kan ik me misschien, heeeeel misschien, wel béter voorstellen dan dat bewuste... Ik bedoel eigenlijk, tja, hoe zal ik t kunnen omschrijven hier? Nou ja, ik bedoel dat ik laksheid en je eigen verantwoordelijkheid niet nemen vele, vele, vele malen erger vind dan iets 'onbewust'.
Als voorbeeld: weet jij hoeveel kinderen er in Nl verdrinken per jaar? Omdat de ouders niét opletten in zwembad 'want daar is de badmeester voor' (ja daahaag! is jouw kind!!) of door kind alleen te laten in bad bv. Ik bedoel niet die 5 minuten alleen in de auto als je tankt, maar dus dit soort dingen, waar ouders niet opletten waar dat wel zou moeten.
En dàt zal mij echt noooooit overkomen, dat kan ik met zekerheid stellen.
zondag 27 juli 2008 om 12:47
quote:Morrie schreef op 26 juli 2008 @ 20:29:
Shalala, dat je iets niet normaal vindt, wil toch niet zeggen dat je niet probeert te 'achterhalen' wat de oorzaak ergens van is? Juist bij dingen die je niet normaal vindt, lijkt het me boeiend om te weten hoe zoiets veroorzaakt wordt.
Volgens mij is er hier nog helemaal niemand geweest die gezegd heeft dat ze het normaal vindt.
Morretje, gedurende de discussie kun je berichten lezen waarin mensen aangeven dat er vast legio situaties zijn waarin het je kan 'overkomen', dat er mensen waren (in hun omgeving, of te lezen in de krant) die zeiden dat het hen nooit zou gebeuren en dan een week of wat later gebeurde het hén. Dat geeft mij de indruk dat men het ergens wél normaal vindt. Daarvoor hoef je niet eens dat woord specifiek aan te halen.
Het was vast stress, het kan iedereen overkomen etc.
Ik vind het vreemd dat er uit dergelijke berichten een soort vergoeilijking doorklinkt.
Dat is wat anders dan willen weten hoe het komt, wat de mogelijke oorzaak is.
Shalala, dat je iets niet normaal vindt, wil toch niet zeggen dat je niet probeert te 'achterhalen' wat de oorzaak ergens van is? Juist bij dingen die je niet normaal vindt, lijkt het me boeiend om te weten hoe zoiets veroorzaakt wordt.
Volgens mij is er hier nog helemaal niemand geweest die gezegd heeft dat ze het normaal vindt.
Morretje, gedurende de discussie kun je berichten lezen waarin mensen aangeven dat er vast legio situaties zijn waarin het je kan 'overkomen', dat er mensen waren (in hun omgeving, of te lezen in de krant) die zeiden dat het hen nooit zou gebeuren en dan een week of wat later gebeurde het hén. Dat geeft mij de indruk dat men het ergens wél normaal vindt. Daarvoor hoef je niet eens dat woord specifiek aan te halen.
Het was vast stress, het kan iedereen overkomen etc.
Ik vind het vreemd dat er uit dergelijke berichten een soort vergoeilijking doorklinkt.
Dat is wat anders dan willen weten hoe het komt, wat de mogelijke oorzaak is.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 27 juli 2008 om 12:52
quote:Anna_Julie schreef op 27 juli 2008 @ 11:08:
[...]
Weet je? Dat onbewuste kan ik me misschien, heeeeel misschien, wel béter voorstellen dan dat bewuste... Ik bedoel eigenlijk, tja, hoe zal ik t kunnen omschrijven hier? Nou ja, ik bedoel dat ik laksheid en je eigen verantwoordelijkheid niet nemen vele, vele, vele malen erger vind dan iets 'onbewust'.
Kun jij je dat nu beter voorstellen of niet? Misschien, heeel misschien is wat vaag, lijkt me.
In dit geval vind ik het onbewuste wél erger dan het bewuste. Ik zal uitleggen waarom. Als je bewust je kind even een paar minuten in de auto laat omdat je de volgetankte pomp moet betalen o.i.d., kun je er op rekenen dat de ouder weet dat het kind nog in de auto zit en zal daarna meteen teruggaan naar de auto. De kans is klein dat er wat gebeurt in die vijf minuten. In het 'onbewuste' geval kan er van alles gebeuren want de ouder is het kind compleet vergeten dus wie weet hoe lang het kind op zichzelf aangewezen is.
[...]
Weet je? Dat onbewuste kan ik me misschien, heeeeel misschien, wel béter voorstellen dan dat bewuste... Ik bedoel eigenlijk, tja, hoe zal ik t kunnen omschrijven hier? Nou ja, ik bedoel dat ik laksheid en je eigen verantwoordelijkheid niet nemen vele, vele, vele malen erger vind dan iets 'onbewust'.
Kun jij je dat nu beter voorstellen of niet? Misschien, heeel misschien is wat vaag, lijkt me.
In dit geval vind ik het onbewuste wél erger dan het bewuste. Ik zal uitleggen waarom. Als je bewust je kind even een paar minuten in de auto laat omdat je de volgetankte pomp moet betalen o.i.d., kun je er op rekenen dat de ouder weet dat het kind nog in de auto zit en zal daarna meteen teruggaan naar de auto. De kans is klein dat er wat gebeurt in die vijf minuten. In het 'onbewuste' geval kan er van alles gebeuren want de ouder is het kind compleet vergeten dus wie weet hoe lang het kind op zichzelf aangewezen is.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 27 juli 2008 om 15:53
Shala, sorry, we hadden het over het 'je kunnen voorstellen' dat iets gebeurt, en er dan 'begrip voor hebben'. Ik ben niet helemaal duidelijk, heb t verkeerd beschreven, dus probeer t nog eens dan...
Ik bedoel dus eigenlijk: Ik heb meer BEGRIP voor de ouders die dit drama overkomt door echt gewoon een momentje een verstandsverbijstering hebben en hun eigen kind vergeten.
Ook al kan jij het je niet voorstellen dat dit gebeurt en heb jij er geen begrip voor, ik begrijp deze mensen zeg maar meer, dan mensen die een baby van 2 maanden alleen in bad laten dobberen om even de was op te gaan hangen....
En nee, dan zeg ik niet meteen dat t normaal is (gelukkig niet...) maar, wel, dat ik dat begrijp.
"Dat het blijkbaar irritanter is dat iemand een aantal keren aangeeft dat het haar nooit zal gebeuren dan dat het iemand daadwerkelijk wel gebeurt." - dat is ook irritant. Na 1x weet je dat namelijk wel. En als iedereen dat hier nu gaat posten, na elke reactie, dan zijn alle postings hetzelfde, en bovendien, is ook nog eens niet wat TO vroeg, ze vroeg namelijk, in OP "Ik begrijp het niet. Ik kan me er geen voorstelling van maken. Sleutels, telefoon, portemonnee, dat soort dingen vergeet ik, maar een kind? Iemand die het wel snapt?".
En met snappen, zeg je neit dat t normaal is... IMHO...
Ik bedoel dus eigenlijk: Ik heb meer BEGRIP voor de ouders die dit drama overkomt door echt gewoon een momentje een verstandsverbijstering hebben en hun eigen kind vergeten.
Ook al kan jij het je niet voorstellen dat dit gebeurt en heb jij er geen begrip voor, ik begrijp deze mensen zeg maar meer, dan mensen die een baby van 2 maanden alleen in bad laten dobberen om even de was op te gaan hangen....
En nee, dan zeg ik niet meteen dat t normaal is (gelukkig niet...) maar, wel, dat ik dat begrijp.
"Dat het blijkbaar irritanter is dat iemand een aantal keren aangeeft dat het haar nooit zal gebeuren dan dat het iemand daadwerkelijk wel gebeurt." - dat is ook irritant. Na 1x weet je dat namelijk wel. En als iedereen dat hier nu gaat posten, na elke reactie, dan zijn alle postings hetzelfde, en bovendien, is ook nog eens niet wat TO vroeg, ze vroeg namelijk, in OP "Ik begrijp het niet. Ik kan me er geen voorstelling van maken. Sleutels, telefoon, portemonnee, dat soort dingen vergeet ik, maar een kind? Iemand die het wel snapt?".
En met snappen, zeg je neit dat t normaal is... IMHO...
