Kinderen
alle pijlers
Joeppie! We zijn bijna compleet.....
vrijdag 27 maart 2009 om 08:28
Hey,
Belle: vreselijk zo'n zeur mee op reis. Ik heb vaak best veel geduld, maar op gegeven moment zou ik het ook niet meer trekken geloof ik.
Eef: Dat voelt echt goed als je ergens hard voor gewerkt hebt en het gaat allemaal goed en kreegt veel complimernten. Gefeliciteerd!
Het bv-hormoon doet rare dingen. Ik vind het echt superknap dat jij het ook al 9 maanden volhoud. Petje af! En stoppen moet jezelf beslissen. Ook als je morgen stopt (of dochter) dat vind ik je echt een supermama.
Voor degenen die graag willen weten hoe mijn relatie verloopt. Ik zet even het een en ander op onze groep.
Belle: vreselijk zo'n zeur mee op reis. Ik heb vaak best veel geduld, maar op gegeven moment zou ik het ook niet meer trekken geloof ik.
Eef: Dat voelt echt goed als je ergens hard voor gewerkt hebt en het gaat allemaal goed en kreegt veel complimernten. Gefeliciteerd!
Het bv-hormoon doet rare dingen. Ik vind het echt superknap dat jij het ook al 9 maanden volhoud. Petje af! En stoppen moet jezelf beslissen. Ook als je morgen stopt (of dochter) dat vind ik je echt een supermama.
Voor degenen die graag willen weten hoe mijn relatie verloopt. Ik zet even het een en ander op onze groep.
anoniem_42772 wijzigde dit bericht op 27-03-2009 08:40
Reden: ivm herkenbaarheid
Reden: ivm herkenbaarheid
% gewijzigd
vrijdag 27 maart 2009 om 11:14
He MAnderly
Jee ik ben erg geschrokken van je verhaal op het andere topic. Jee meis ik moet de hele tijd aan je denken, wat vervelend allemaal.
Ik hoop dat je goed nadenkt over de dingen, dat je niet later spijt krijgt.
Misschien een idee om Lel eens te bellen, ze heeft ook zoiets meegemaakt he.
Is het misschien een idee om eerst tijdelijk bij je vader te gaan wonen. Neem een tijdsbestek en zeg dat je hem dan niet wilt zien of spreken, tuurlijk moet en mag hij Rosa zien, (tenminste mijn idee, zij moet er natuurlijk niet de dupe van worden en heeft een papa en een mama nodig)
Misschien dat het hem dan doordringt hoe ernstig je bent.
Is het geen idee om open kaart met hem te spelen en te zeggen wat je allemaal ook in het andere forum neer hebt gezet. Zeg hem de adviesen die je krijgt (kopietjes etc) Misschien moet je het voor die tijd wel kopieeren etc, maar dat hoeft hij niet te weten.
Jee wat een K situatie. Ik gun je zo dat je net zo gelukkig mag zijn als ik op dit moment met mijn mannetje ben.
Ik wil je heel veel wijsheid en kracht toewensen meis!!!
Ik moet nu werken, dus ik kan pas morgen weer lezen, maar ik hoop dat het niet gaat escaleren.....
Dikke knuf voor jou!!!
Sorry voor mijn grote afwezigheid, maar heb niet zoveel puf en zin. Komt hopelijk wel weer. Maar hier wilde ik wel even tijd voor vrijmaken.......
Ik lees wel mee met alles hoor. Een dikke knuf voor jullie allen.
XXXX
Jee ik ben erg geschrokken van je verhaal op het andere topic. Jee meis ik moet de hele tijd aan je denken, wat vervelend allemaal.
Ik hoop dat je goed nadenkt over de dingen, dat je niet later spijt krijgt.
Misschien een idee om Lel eens te bellen, ze heeft ook zoiets meegemaakt he.
Is het misschien een idee om eerst tijdelijk bij je vader te gaan wonen. Neem een tijdsbestek en zeg dat je hem dan niet wilt zien of spreken, tuurlijk moet en mag hij Rosa zien, (tenminste mijn idee, zij moet er natuurlijk niet de dupe van worden en heeft een papa en een mama nodig)
Misschien dat het hem dan doordringt hoe ernstig je bent.
Is het geen idee om open kaart met hem te spelen en te zeggen wat je allemaal ook in het andere forum neer hebt gezet. Zeg hem de adviesen die je krijgt (kopietjes etc) Misschien moet je het voor die tijd wel kopieeren etc, maar dat hoeft hij niet te weten.
Jee wat een K situatie. Ik gun je zo dat je net zo gelukkig mag zijn als ik op dit moment met mijn mannetje ben.
Ik wil je heel veel wijsheid en kracht toewensen meis!!!
Ik moet nu werken, dus ik kan pas morgen weer lezen, maar ik hoop dat het niet gaat escaleren.....
Dikke knuf voor jou!!!
Sorry voor mijn grote afwezigheid, maar heb niet zoveel puf en zin. Komt hopelijk wel weer. Maar hier wilde ik wel even tijd voor vrijmaken.......
Ik lees wel mee met alles hoor. Een dikke knuf voor jullie allen.
XXXX
vrijdag 27 maart 2009 om 16:02
Joan, dank je.
Het is niet mijn bedoeling de boel te laten escaleren. Als ik weg ga wil ik dat echt weloverwogen doen. En niet nu na 3 dagen. Maar of er moeten dingen heel drastisch veranderen of het gaat zo niet langer.
Vanmiddag was mijn man vroeg thuis(hij is nu weer even weg) en toen hebben we ook nog wel weer gepraat, maar ik krijg niet het gevoel dat hij ook echt luistert. Hij heeft niet echt door dat ik het meen geloof. Erg lastig dus.
Het is niet mijn bedoeling de boel te laten escaleren. Als ik weg ga wil ik dat echt weloverwogen doen. En niet nu na 3 dagen. Maar of er moeten dingen heel drastisch veranderen of het gaat zo niet langer.
Vanmiddag was mijn man vroeg thuis(hij is nu weer even weg) en toen hebben we ook nog wel weer gepraat, maar ik krijg niet het gevoel dat hij ook echt luistert. Hij heeft niet echt door dat ik het meen geloof. Erg lastig dus.
zaterdag 28 maart 2009 om 20:18
Oh nog even iets:
*TROTSE MAMA MODUS AAN*
We hebben die lexi-lijst ingeleverd bij het cb, die lijst waar Lab het ook over had. Wij dachten dat Zoon er niet heel goed uitkwam.... blijkt hij 3x zoveel woorden te gebruiken als leeftijdsgenoten!
*TROTSE MAMA MODUS UIT*
alleen jammer dat hij bij anderen en op de psz zijn mond stijf dichthoudt, haha... op de psz doen ze liedjes met de kinderen en die loopt hij thuis te zingen, maar daar meedoen ho maar... eigenwijs kind.
*TROTSE MAMA MODUS AAN*
We hebben die lexi-lijst ingeleverd bij het cb, die lijst waar Lab het ook over had. Wij dachten dat Zoon er niet heel goed uitkwam.... blijkt hij 3x zoveel woorden te gebruiken als leeftijdsgenoten!
*TROTSE MAMA MODUS UIT*
alleen jammer dat hij bij anderen en op de psz zijn mond stijf dichthoudt, haha... op de psz doen ze liedjes met de kinderen en die loopt hij thuis te zingen, maar daar meedoen ho maar... eigenwijs kind.
zondag 29 maart 2009 om 19:16
heey Manderley,
pff ik kan je verhaal ook niet uitgebreid terug lezen, ik wil je alleen even een hug geven.
Is het niet een idee om met iemand te gaan praten. Jullie hebben ooit wel ja tegen elkaar gezegd en en meiske samen voor wie haar leven drastisch zal veranderen als jullie uit elkaar gaan. Echt de moeite dus om te kijken of je er toch niet samen uit kunt komen.
Dat hij niet zo blij wordt van de tweede is balen, maar hij heeft uiteraard ook recht op zijn emoties. Wat WEL niet handig is is dat hij blijkbaar toegeeft zonder dat hij iets wil, en over je grenzen heen gaat. Dat lijkt mij het grootste probleem.
Maar misschien is daar met een communicatie deskundige wel uit te komen??
Zorg ondertussen voor wat rust in je hoofd, door idd even lekker weg te gaan of zo. Uit de situatie zijn helpt misschien wel.
Sterkte met je situatie en de keuzes die je moet maken, wel of niet blijven.
Liefs Joep
pff ik kan je verhaal ook niet uitgebreid terug lezen, ik wil je alleen even een hug geven.
Is het niet een idee om met iemand te gaan praten. Jullie hebben ooit wel ja tegen elkaar gezegd en en meiske samen voor wie haar leven drastisch zal veranderen als jullie uit elkaar gaan. Echt de moeite dus om te kijken of je er toch niet samen uit kunt komen.
Dat hij niet zo blij wordt van de tweede is balen, maar hij heeft uiteraard ook recht op zijn emoties. Wat WEL niet handig is is dat hij blijkbaar toegeeft zonder dat hij iets wil, en over je grenzen heen gaat. Dat lijkt mij het grootste probleem.
Maar misschien is daar met een communicatie deskundige wel uit te komen??
Zorg ondertussen voor wat rust in je hoofd, door idd even lekker weg te gaan of zo. Uit de situatie zijn helpt misschien wel.
Sterkte met je situatie en de keuzes die je moet maken, wel of niet blijven.
Liefs Joep
zondag 29 maart 2009 om 20:09
Hey Manderley,
Mmm dat klinkt inderdaad nogal beknellend. Het is wel een beetje man-eigen om zijn eigen grenzen beter te bewaken dan die van zijn partner (althans, dat zie ik overal in mijn omgeving en bij mezelf, dat de vrouwen van alles en nog wat opofferen voor het gezin, terwijl de man gewoon zijn eigen leven doorleidt... vaak hebben ze er zelf niet eens erg in. ), maar blijkbaar is het bij jullie zo erg dat jij er ongelukkig van wordt en jullie er niet uitkomen. Wat ontzettend naar en verdrietig voor jullie! Ik kan je werkelijk waar geen advies geven, alleen een luisterend oor.
grtz E.
Mmm dat klinkt inderdaad nogal beknellend. Het is wel een beetje man-eigen om zijn eigen grenzen beter te bewaken dan die van zijn partner (althans, dat zie ik overal in mijn omgeving en bij mezelf, dat de vrouwen van alles en nog wat opofferen voor het gezin, terwijl de man gewoon zijn eigen leven doorleidt... vaak hebben ze er zelf niet eens erg in. ), maar blijkbaar is het bij jullie zo erg dat jij er ongelukkig van wordt en jullie er niet uitkomen. Wat ontzettend naar en verdrietig voor jullie! Ik kan je werkelijk waar geen advies geven, alleen een luisterend oor.
grtz E.
dinsdag 31 maart 2009 om 10:21
Wisselend, gister was man onverwacht vrij. We zijn o.a. lekker in de tuin bezig geweest. en 's avonds was ik het eten aan het bereiden en bedacht me dat we de hele dag nog geen ruzie of ergernissen hadden gehad. En dacht zie je wel, we kunnen wel een dag samen zijn zonder ruzie, maar een uur later was er alweer onenigheid.
Ik vind het ontzettend moeilijk. Zaterdag heb ik nog weer met mijn vader en vriendin gepraat. Mijn vader hoopt dat het wel nog goed gaat komen. En ik aan de ene kant ook, maar als ik met man probeer te praten wuift het mijn gevoelens weg, dat ik het verkeerd zie. En dat ik dingen zeg die niet waar zijn, terwijl ik echt zeker weet dat het zo is. En daar baal ik dan wel van. Waarom neemt hij mij niet serieus?
Praten met een relatietherapeut, communicatiedeskundige wil hij niet. Hij vind het niet nodig want die zie het toch zoals zij willen en niet zoals het is zegt mijn man.
Ik vind het ontzettend moeilijk. Zaterdag heb ik nog weer met mijn vader en vriendin gepraat. Mijn vader hoopt dat het wel nog goed gaat komen. En ik aan de ene kant ook, maar als ik met man probeer te praten wuift het mijn gevoelens weg, dat ik het verkeerd zie. En dat ik dingen zeg die niet waar zijn, terwijl ik echt zeker weet dat het zo is. En daar baal ik dan wel van. Waarom neemt hij mij niet serieus?
Praten met een relatietherapeut, communicatiedeskundige wil hij niet. Hij vind het niet nodig want die zie het toch zoals zij willen en niet zoals het is zegt mijn man.
dinsdag 31 maart 2009 om 10:26
Een rustige dag is fijn, maar een vent die niets aan neemt of gelooft of serieus neemt wat jij zegt, dat is ongelijkwaardig. Híj vindt een therapeut of deskundige onzin, want hij vindt dat er geen probleem is.
Dan zit je aardig vast in een kringetje. Heeft hij wel door in welke mate jij het niet meer ziet zitten?
Dan zit je aardig vast in een kringetje. Heeft hij wel door in welke mate jij het niet meer ziet zitten?
dinsdag 31 maart 2009 om 12:49
Dan zou een communicatiedeskundige dus eigenlijk een heel goed idee zijn...
Wat is nu je afweging? Hoop je dat Man opeens het licht ziet, Pluis bij voorbaat al zijn favoriete kind maakt, naar jouw plannen en ideeën gaat vragen, jou serieus neemt, meer in het huishouden gaat doen en ga zo maar door? Tel je de goede momenten en hoop je dat die het overwicht zullen hebben op de slechte momenten?
Of trek je voor jezelf ergens een grens en zo ja, waar ligt die grens?
Niet dat ik het antwoord heb hoor, ik vraag het me gewoon af. Wanneer is genoeg ' genoeg, of wanneer is genoeg ' te veel' ?
Wat is nu je afweging? Hoop je dat Man opeens het licht ziet, Pluis bij voorbaat al zijn favoriete kind maakt, naar jouw plannen en ideeën gaat vragen, jou serieus neemt, meer in het huishouden gaat doen en ga zo maar door? Tel je de goede momenten en hoop je dat die het overwicht zullen hebben op de slechte momenten?
Of trek je voor jezelf ergens een grens en zo ja, waar ligt die grens?
Niet dat ik het antwoord heb hoor, ik vraag het me gewoon af. Wanneer is genoeg ' genoeg, of wanneer is genoeg ' te veel' ?
dinsdag 31 maart 2009 om 13:35
quote:Manderley schreef op 31 maart 2009 @ 13:11:
En als ik weg ga, doe ik dus niet mijn best om het mjn man naar de zin te maken en dat voelt zo tegendraads, dat ben ik dus niet gewend en hij ook niet. En ik ben bang voor wat er dan komen gaat.
Lees nog eens heel goed wat ik vet gemaakt heb! Je bent een slimme, verstandige, ontwikkelde en moderne vrouw.... die in een relatie zit waardoor zij dit als een speerpunt is gaan beschouwen...
Wat is je grootste angst van het mogelijk alleen te komen staan?
Inkomen? Ja, je zult moeten proberen een baan te vinden, maar als alleenstaande ouder krijg je ook een boel kortingen en teruggaven. Als andere alleenstaande moeders het redden, zal jij het ook redden. En je hebt ambitie genoeg, dat is ook een pré.
Zorg voor de kinderen? Ja, je moet het alleen zien te rooien. Maar dat doe je nu in feite toch ook? En ik heb soms het vermoeden dat je nu in een heel klein wereldje bent gezet door Man. Als je daaruit komt, zal het je misschien verbazen hoeveel mensen willen helpen. Maar vraag dan ook om hulp. Veel mensen willen alles in hun eentje opknappen en een supermens zijn. Maar supermensen zijn niet aardig of leuk. Mensen die hun zwaktes durven te tonen, die toegeven dat ze iets niet kunnen of weten, dat geeft werkelijk karakter weer.
Eenzaamheid? Dat is betrekkelijk. Nu heb je aanspraak, maar op welke voorwaarden? Ik denk dat 'alleen zijn' in vrijheid geen eenzaamheid is.
Angst voor het onbekende? Ja, natuurlijk. Maar nu is er ook angst in je relatie. En dan is het angst om hoe dingen zouden kunnen escaleren.
Je zorgen met een ander kunnen delen... Maar kan je dat nu, oprecht en eerlijk?
En als ik weg ga, doe ik dus niet mijn best om het mjn man naar de zin te maken en dat voelt zo tegendraads, dat ben ik dus niet gewend en hij ook niet. En ik ben bang voor wat er dan komen gaat.
Lees nog eens heel goed wat ik vet gemaakt heb! Je bent een slimme, verstandige, ontwikkelde en moderne vrouw.... die in een relatie zit waardoor zij dit als een speerpunt is gaan beschouwen...
Wat is je grootste angst van het mogelijk alleen te komen staan?
Inkomen? Ja, je zult moeten proberen een baan te vinden, maar als alleenstaande ouder krijg je ook een boel kortingen en teruggaven. Als andere alleenstaande moeders het redden, zal jij het ook redden. En je hebt ambitie genoeg, dat is ook een pré.
Zorg voor de kinderen? Ja, je moet het alleen zien te rooien. Maar dat doe je nu in feite toch ook? En ik heb soms het vermoeden dat je nu in een heel klein wereldje bent gezet door Man. Als je daaruit komt, zal het je misschien verbazen hoeveel mensen willen helpen. Maar vraag dan ook om hulp. Veel mensen willen alles in hun eentje opknappen en een supermens zijn. Maar supermensen zijn niet aardig of leuk. Mensen die hun zwaktes durven te tonen, die toegeven dat ze iets niet kunnen of weten, dat geeft werkelijk karakter weer.
Eenzaamheid? Dat is betrekkelijk. Nu heb je aanspraak, maar op welke voorwaarden? Ik denk dat 'alleen zijn' in vrijheid geen eenzaamheid is.
Angst voor het onbekende? Ja, natuurlijk. Maar nu is er ook angst in je relatie. En dan is het angst om hoe dingen zouden kunnen escaleren.
Je zorgen met een ander kunnen delen... Maar kan je dat nu, oprecht en eerlijk?
dinsdag 31 maart 2009 om 13:45
Hmm, ik bemerk nu dat ik wel heel erg klink als ' Run Forrest, run!'
Maar zo bedoel ik het niet. Mocht je ooit de afweging en de keuze maken, of het nu is om te blijven of om weg te gaan, denk ik dat het heel verstandig is om op een rijtje je te zetten wat er werkelijk speelt, wat er aan gedaan kan worden en wat je rechten zijn. Mijn advies zou dan ook zijn om eens met je huisarts te gaan praten, met een psycholoog eventueel en een advokaat.
Sterkte!
Maar zo bedoel ik het niet. Mocht je ooit de afweging en de keuze maken, of het nu is om te blijven of om weg te gaan, denk ik dat het heel verstandig is om op een rijtje je te zetten wat er werkelijk speelt, wat er aan gedaan kan worden en wat je rechten zijn. Mijn advies zou dan ook zijn om eens met je huisarts te gaan praten, met een psycholoog eventueel en een advokaat.
Sterkte!
dinsdag 31 maart 2009 om 14:13
Lab: je stuk je raakt me behoorlijk. Ik zit hier echt te huilen. Ik besef dat ik de enige ben die iets kan en iets móet doen. Ik ga vanavond nogmaals een poging doen om het gesprek aan te gaan. En anders schrijf ik het wel op, dan kan hij het lezen, misschien dat het dan tot hem doordringt. En beseft dat het wat mij betreft menens is.
dinsdag 31 maart 2009 om 16:04
Lab, dat is juist goed, dat ik moest huilen van je bericht. Het zette me weer even met beide benen op de grond.
Ik heb het een en ander opgeschreven. En ik merk dat ik me zelfs in de brief al aan het verdedigen ben. Ik denk dat man zo thuis komt, dus als het stil wordt van mijn kant weten jullie waarom.
Ik heb het een en ander opgeschreven. En ik merk dat ik me zelfs in de brief al aan het verdedigen ben. Ik denk dat man zo thuis komt, dus als het stil wordt van mijn kant weten jullie waarom.
dinsdag 31 maart 2009 om 16:12
Ach gossie, die verdediging zit er wel diep in he? Dat vind ik rot voor je (en doe het zelf ook heel vaak, een soort van excuus-truus).
Ik ben benieuwd hoe Man reageert en ik vraag me nu direct af: wat dan? Wanneer is een reactie goed voor jou, heb je het ook door als het maar een zoethoudertje zou zijn, bestaat er voor jou uberhaupt nog een oplossing?
Sterkte, heel veel sterkte! En als je dicht klapt, denk dan maar eens aan Pluis in je buik, dan stroomt het leeuwinnenbloed direct weer door je aderen! grr!
Ik ben benieuwd hoe Man reageert en ik vraag me nu direct af: wat dan? Wanneer is een reactie goed voor jou, heb je het ook door als het maar een zoethoudertje zou zijn, bestaat er voor jou uberhaupt nog een oplossing?
Sterkte, heel veel sterkte! En als je dicht klapt, denk dan maar eens aan Pluis in je buik, dan stroomt het leeuwinnenbloed direct weer door je aderen! grr!
dinsdag 31 maart 2009 om 17:34
Lieve Joeppie,
Ik ben al ruim twee weken bezig om een klein cadeautje voor jouw Kleine Meisje te fabriceren. Waarom ik dit vertel?
Nou, dan weet je het alvast... Manderley wacht nog steeds op een kaartje van mijn kant omdat Rosa geboren is.....
Hoe gaat het met je meisjes? Ik ben zo verliefd op die kleinste!
Ik ben al ruim twee weken bezig om een klein cadeautje voor jouw Kleine Meisje te fabriceren. Waarom ik dit vertel?
Nou, dan weet je het alvast... Manderley wacht nog steeds op een kaartje van mijn kant omdat Rosa geboren is.....
Hoe gaat het met je meisjes? Ik ben zo verliefd op die kleinste!
