* * Juli 2009 * *
zondag 26 oktober 2008 om 19:26
Voor zover ik heb kunnen zien is er nog geen 'juli 2009' topic.
Ik ben zwanger en uitgerekend rond 4 juli 2009. Ik heb een dochtertje (Laura) die geboren is in juni 2007. Als de zwangerschap goed blijft gaan, is er dus een leeftijdsverschil van 2 jaar. Ik ben superblij, maar vind het ook weer spannend, net als de vorige keer.
Wie is er ook volgend jaar juli uitgerekend en heeft zin om mee te schrijven?
Liefs, Jane
Ik ben zwanger en uitgerekend rond 4 juli 2009. Ik heb een dochtertje (Laura) die geboren is in juni 2007. Als de zwangerschap goed blijft gaan, is er dus een leeftijdsverschil van 2 jaar. Ik ben superblij, maar vind het ook weer spannend, net als de vorige keer.
Wie is er ook volgend jaar juli uitgerekend en heeft zin om mee te schrijven?
Liefs, Jane
What matters most is how you see yourself
donderdag 4 juni 2009 om 16:06
quote:Ring1981 schreef op 04 juni 2009 @ 14:53:
Ja dat zou best kunnen. Al staat er bij haar ook 5 juni in de tabel als laatste werkdatum. En dat is morgen.
Hoe dan ook, morgenmiddag zijn er weer een hoop bij met verlof. Lekker!!!Oh shit Ring das balen en stom van me, nóg een dagje. Nou ja dan kan ik morgenochtend weer aan je denken
Ja dat zou best kunnen. Al staat er bij haar ook 5 juni in de tabel als laatste werkdatum. En dat is morgen.
Hoe dan ook, morgenmiddag zijn er weer een hoop bij met verlof. Lekker!!!Oh shit Ring das balen en stom van me, nóg een dagje. Nou ja dan kan ik morgenochtend weer aan je denken
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
donderdag 4 juni 2009 om 16:15
Oh ja nog even over meerdere kindjes. Ik heb altijd geweten dat ik er twee wilde. Waarom? Geen idee eigenlijk, lijkt me wel genoeg
Ik was ook niet de jongste meer toen ik de eerste kreeg (35). Ook doordat ik van mijn 23 tot 33 met een jongen was (zelfs getrouwd) waar het toch niet lekker mee liep. Heb het toen ook na heel veel moeite en pijn uitgemaakt. Ben toen twee jaar op wereldreis geweest en kwam toen huidige vriend tegen. Met hem wist ik meteen: daar wil ik kinderen mee. Hij had dat gelukkig ook.
Toch was het voor ons erg wennen. Hij heeft ook heel veel gereisd en dan ben je natuurlijk een bepaalde vrijheid gewend. Tja en die ben je totaal kwijt op het moment dat er een kindje is. Daar moesten we beide erg aan wennen. Ook kenden we elkaar nog maar heel kort enzo.
Ik denk dat dat alles ook te maken heeft met mijn PPD. Dus ondanks dat ik de komst van Anniek super vind, was de start best erg lastig. Ik had niet verwacht dat ik zo snel weer voor een tweede zou beslissen. Tuurlijk heeft mijn leeftijd daar ook mee te maken, want ik ben nu eenmaal niet de jongste meer (met alle risico's van dien) en kon dus niet heel lang meer wachten. Toch was het een bewuste keuze (en was ik na een maand zwanger, wat ik ook niet echt verwacht had, maar wel super blij mee ben). Ik zou dus zeggen: als je nog de tijd hebt (qua leeftijd) kijk dan inderdaad eerst eens hoe een eerste bevalt. Het ligt nl ook heel erg aan wat voor kindje je krijgt. Anniek was een huilbaby wat het ook niet makkelijker maakt. Tevens is de eerste babytijd nu eenmaal best zwaar, daarna vind ik het alleen maar leuker worden (ben geloof ik geen baby moeder )
Maar kijk hoe het bevalt, hoe de nieuwe baby in jullie leven past, hoe je er dan tegenaan kijkt. Je hoort vaak dat een tweede in het ritme meegaat en dat geloof ik meteen. Een eerste is nu eenmaal een hele grote overgang. Geef dat dus even de tijd, doe het rustig aan. Er is geen haast, dus sluit niks uit, maar beslissen hoeft ook nog niet. Luister naar je gevoel tegen die tijd.
Ik was ook niet de jongste meer toen ik de eerste kreeg (35). Ook doordat ik van mijn 23 tot 33 met een jongen was (zelfs getrouwd) waar het toch niet lekker mee liep. Heb het toen ook na heel veel moeite en pijn uitgemaakt. Ben toen twee jaar op wereldreis geweest en kwam toen huidige vriend tegen. Met hem wist ik meteen: daar wil ik kinderen mee. Hij had dat gelukkig ook.
Toch was het voor ons erg wennen. Hij heeft ook heel veel gereisd en dan ben je natuurlijk een bepaalde vrijheid gewend. Tja en die ben je totaal kwijt op het moment dat er een kindje is. Daar moesten we beide erg aan wennen. Ook kenden we elkaar nog maar heel kort enzo.
Ik denk dat dat alles ook te maken heeft met mijn PPD. Dus ondanks dat ik de komst van Anniek super vind, was de start best erg lastig. Ik had niet verwacht dat ik zo snel weer voor een tweede zou beslissen. Tuurlijk heeft mijn leeftijd daar ook mee te maken, want ik ben nu eenmaal niet de jongste meer (met alle risico's van dien) en kon dus niet heel lang meer wachten. Toch was het een bewuste keuze (en was ik na een maand zwanger, wat ik ook niet echt verwacht had, maar wel super blij mee ben). Ik zou dus zeggen: als je nog de tijd hebt (qua leeftijd) kijk dan inderdaad eerst eens hoe een eerste bevalt. Het ligt nl ook heel erg aan wat voor kindje je krijgt. Anniek was een huilbaby wat het ook niet makkelijker maakt. Tevens is de eerste babytijd nu eenmaal best zwaar, daarna vind ik het alleen maar leuker worden (ben geloof ik geen baby moeder )
Maar kijk hoe het bevalt, hoe de nieuwe baby in jullie leven past, hoe je er dan tegenaan kijkt. Je hoort vaak dat een tweede in het ritme meegaat en dat geloof ik meteen. Een eerste is nu eenmaal een hele grote overgang. Geef dat dus even de tijd, doe het rustig aan. Er is geen haast, dus sluit niks uit, maar beslissen hoeft ook nog niet. Luister naar je gevoel tegen die tijd.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
donderdag 4 juni 2009 om 16:34
JAAAAAAAAAAAA,
mijn verlof is nu begonnen!!!!!
Om 15.00h ben ik lekker al naar huis gegaan en heb alles afgesloten.
Duszz. morgen eerste verlof dag, maar om 8.30 al een afspraak bij de fysio, dus nog even niet uitslapen.
Ik las bij iemand (amnesie!!) dat ze etiketten op de enveloppen gaat plakken. Dat is zo lui niet hoor!! Wij laten de adressen er gewoon op drukken. Het is gratis als je de enveloppen ook gefrankeerd laat versturen. Jammer dat er geen geboortezegel op zit, aan de andere kant ken ik niemand die de envelop een blikwaardig gunt en hem eventueel zou bewaren. Dus warom zou ik de moeite dan doen.
Wij moeten de proefdrukken nog aanvragen. Gisteren lag de site er uit, straks nog maar een keer proberen.
Eerst lekker met de beentjes omhoog!
mijn verlof is nu begonnen!!!!!
Om 15.00h ben ik lekker al naar huis gegaan en heb alles afgesloten.
Duszz. morgen eerste verlof dag, maar om 8.30 al een afspraak bij de fysio, dus nog even niet uitslapen.
Ik las bij iemand (amnesie!!) dat ze etiketten op de enveloppen gaat plakken. Dat is zo lui niet hoor!! Wij laten de adressen er gewoon op drukken. Het is gratis als je de enveloppen ook gefrankeerd laat versturen. Jammer dat er geen geboortezegel op zit, aan de andere kant ken ik niemand die de envelop een blikwaardig gunt en hem eventueel zou bewaren. Dus warom zou ik de moeite dan doen.
Wij moeten de proefdrukken nog aanvragen. Gisteren lag de site er uit, straks nog maar een keer proberen.
Eerst lekker met de beentjes omhoog!
donderdag 4 juni 2009 om 16:43
Sanloes, gefeliciteerd met je verlof!
Waar wij de kaartjes bestellen, doen ze volgens mij niet aan het adres erop drukken enzo. Dat lijkt me helemaal ideaal, hoef je waarschijnlijk ook geen kaartjes meer in enveloppen te steken na de geboorte?
Chica, ik wil je niet ontmoedigen, maar ik hoor juist heel vaak van mensen dat je een tweede juist niet zomaar er even bij doet. Dat het meer impact heeft dan vooraf gedacht....
Waar wij de kaartjes bestellen, doen ze volgens mij niet aan het adres erop drukken enzo. Dat lijkt me helemaal ideaal, hoef je waarschijnlijk ook geen kaartjes meer in enveloppen te steken na de geboorte?
Chica, ik wil je niet ontmoedigen, maar ik hoor juist heel vaak van mensen dat je een tweede juist niet zomaar er even bij doet. Dat het meer impact heeft dan vooraf gedacht....
donderdag 4 juni 2009 om 17:24
Ring: ik denk dat je van tevoren heel moeilijk kan zeggen hoeveel kinderen je wilt. Ik heb altijd gezegd dat ik jong moeder wilde worden en een groot gezin wilde. Nu, na 3 jaar, ben ik eindelijk zwanger van nummer 1. Dat grote gezin schiet dus nog niet echt op! Ook vond ik de zwangerschap in het begin niks aan. Gestress rond de echo, zorgen, veel ziek zijn, misselijk.... en dan moet je daarnaast ook nog gewoon werken! Bah! Toen dacht ik: eens maar nooit meer! Blogman zei toen ook al: 1 kind is wel genoeg! Nu gaat het de laatste weken eigenlijk heel goed met me. En nu (een paar weken later dus) denk ik al: goh, zwanger zijn is toch eigenlijk superleuk! ’t Is natuurlijk nog maar afwachten hoe de bevalling gaat, maar op dit moment droom ik stiekempjes al van nummer 2. Ze zeggen ook dat je op den duur de pijn van de bevalling en alle ongemakken enzo weer vergeet. Dus wie weet... Ik heb iig geen plan. Het moet natuurlijk ook maar lukken allemaal. Ik denk wel dat ik veel rustiger voor nummer 2 zal gaan (als ik daar überhaupt voor ga). De hoofdprijs heb ik dan al en de prijsjes die daarna komen zijn dan gewoon heel mooi meegenomen.
Sanloes: fijn joh, dat jij nu ook verlof hebt!
Sanloes: fijn joh, dat jij nu ook verlof hebt!
donderdag 4 juni 2009 om 17:27
quote:maria52 schreef op 04 juni 2009 @ 16:43:
Sanloes, gefeliciteerd met je verlof!
Waar wij de kaartjes bestellen, doen ze volgens mij niet aan het adres erop drukken enzo. Dat lijkt me helemaal ideaal, hoef je waarschijnlijk ook geen kaartjes meer in enveloppen te steken na de geboorte?
Chica, ik wil je niet ontmoedigen, maar ik hoor juist heel vaak van mensen dat je een tweede juist niet zomaar er even bij doet. Dat het meer impact heeft dan vooraf gedacht....Haha je ontmoedigd me ook niet hoor. Ik hoor nl die dingen ook, ik kan het me alleen niet voorstellen dat het net zon impact heeft als een eerste. Ik zelf bijvoorbeeld weet dat ik me zekerder zal voelen, niet zo onzeker over alles, iets beter weet waar ik mee bezig ben en wat ik moet doen en kan verwachten. Tevens zijn er dingen als nachten niet doorslapen, vroeg opstaan, nooit meer uitslapen, kind gaat voor alles, als het maar goed gaat met kind dan ook goed met jou, de eindeloze verantwoordelijkheid, de angst of je alles goed doet, of je een goede moeder bent enz enz. Allemaal dingen die ik al ken en dus niet nieuw zijn. Dat scheelt volgens mij toch een hoop. Of zit ik er dan helemaal naast?
Sanloes, gefeliciteerd met je verlof!
Waar wij de kaartjes bestellen, doen ze volgens mij niet aan het adres erop drukken enzo. Dat lijkt me helemaal ideaal, hoef je waarschijnlijk ook geen kaartjes meer in enveloppen te steken na de geboorte?
Chica, ik wil je niet ontmoedigen, maar ik hoor juist heel vaak van mensen dat je een tweede juist niet zomaar er even bij doet. Dat het meer impact heeft dan vooraf gedacht....Haha je ontmoedigd me ook niet hoor. Ik hoor nl die dingen ook, ik kan het me alleen niet voorstellen dat het net zon impact heeft als een eerste. Ik zelf bijvoorbeeld weet dat ik me zekerder zal voelen, niet zo onzeker over alles, iets beter weet waar ik mee bezig ben en wat ik moet doen en kan verwachten. Tevens zijn er dingen als nachten niet doorslapen, vroeg opstaan, nooit meer uitslapen, kind gaat voor alles, als het maar goed gaat met kind dan ook goed met jou, de eindeloze verantwoordelijkheid, de angst of je alles goed doet, of je een goede moeder bent enz enz. Allemaal dingen die ik al ken en dus niet nieuw zijn. Dat scheelt volgens mij toch een hoop. Of zit ik er dan helemaal naast?
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
donderdag 4 juni 2009 om 17:30
Maria52:
we kunnen alle kaartjes direct vanaf de drukkerlaten versturen en dan zouden we ze niet eens zien. Dus hebben we een tussen oplossing. Een gedeelte komt naar huis (reseve en voor de buren) de rest wordt rechtstreeks verstuurd.
Ik vind het ook raar dat het niets extra kost. het is zelfs zo dat het meer kost om de kaartjes (zonder voorgedrukte enveloppen) naar huis te laten sturen.
voor degenen die dit aantrekkelijk vinden: www.geboortepost.nl
je kunt hier ook heel veel zelf maken en aanpassen ook in de "plaatjes" die zij hebben. Wij hebben de kleuren en teksten allemaal aangepast en je krijgt ook nog een pdf. Wij wilden trouwens kleuren die zij niet standaard in hun eigen dossiers hadden. Dus kregen we de afbeelding in groot formaat toegestuurd en konden zo zelf via paint oid zelf alles bepalen.
we kunnen alle kaartjes direct vanaf de drukkerlaten versturen en dan zouden we ze niet eens zien. Dus hebben we een tussen oplossing. Een gedeelte komt naar huis (reseve en voor de buren) de rest wordt rechtstreeks verstuurd.
Ik vind het ook raar dat het niets extra kost. het is zelfs zo dat het meer kost om de kaartjes (zonder voorgedrukte enveloppen) naar huis te laten sturen.
voor degenen die dit aantrekkelijk vinden: www.geboortepost.nl
je kunt hier ook heel veel zelf maken en aanpassen ook in de "plaatjes" die zij hebben. Wij hebben de kleuren en teksten allemaal aangepast en je krijgt ook nog een pdf. Wij wilden trouwens kleuren die zij niet standaard in hun eigen dossiers hadden. Dus kregen we de afbeelding in groot formaat toegestuurd en konden zo zelf via paint oid zelf alles bepalen.
donderdag 4 juni 2009 om 17:36
quote:Chica34 schreef op 04 juni 2009 @ 14:34:
Onaantrekkelijk met zon dik lijf en dan ook niet altijd even vriendelijke en vrolijk naar vriend toe. Tja en dan denk ik onbewust: zou dan zal hij mij ook wel niet meer aantrekkelijk vinden en als hij dan iemand anders tegenkomt dan....enz enz enz. Grote onzin natuurlijk maar het voelt wel zo. Wat een gekkies zijn jullie! Zwangere vrouwen zijn juist hartstikke mooi! Echt! Ik vind echt alle buikfoto's op hyves prachtig!
Hier gebeurt juist het omgekeerde. Ik heb, eerlijk waar, in tijden niet zoveel sjans gehad als nu! Echt merkwaardig! Want welke man valt er nu op een zwangere vrouw? Zou je dan vruchtbaarheid uitstralen ofzo? Of maak je dan gewoon een gelukkige indruk? Heb al een paar keer van wildvreemde mannen opmerkingen gehoord als: wauw, je straalt, wat zie je er goed uit, wat ben je mooi, en laatst zelfs (waar blogman bij stond): pssssttt.... lekker ding! Ik kon er wel om lachen, maar Blogman niet. Die is ineens mega-jaloers. Toen we thuis kwamen zat hij er nog steeds mee.... de schat! Zegt ie: nou, potverdorie! Je bent wel de moeder van mijn kind, ja! Hoe durven ze? Hij was echt zwaar beledigd! Dus dames: lekker pronken en stralen... niet denken aan het feit dat je een nijlpaard/zeekoe/olifant of wat dan ook bent. Je bent juist supervrouwelijk op dit moment!
Onaantrekkelijk met zon dik lijf en dan ook niet altijd even vriendelijke en vrolijk naar vriend toe. Tja en dan denk ik onbewust: zou dan zal hij mij ook wel niet meer aantrekkelijk vinden en als hij dan iemand anders tegenkomt dan....enz enz enz. Grote onzin natuurlijk maar het voelt wel zo. Wat een gekkies zijn jullie! Zwangere vrouwen zijn juist hartstikke mooi! Echt! Ik vind echt alle buikfoto's op hyves prachtig!
Hier gebeurt juist het omgekeerde. Ik heb, eerlijk waar, in tijden niet zoveel sjans gehad als nu! Echt merkwaardig! Want welke man valt er nu op een zwangere vrouw? Zou je dan vruchtbaarheid uitstralen ofzo? Of maak je dan gewoon een gelukkige indruk? Heb al een paar keer van wildvreemde mannen opmerkingen gehoord als: wauw, je straalt, wat zie je er goed uit, wat ben je mooi, en laatst zelfs (waar blogman bij stond): pssssttt.... lekker ding! Ik kon er wel om lachen, maar Blogman niet. Die is ineens mega-jaloers. Toen we thuis kwamen zat hij er nog steeds mee.... de schat! Zegt ie: nou, potverdorie! Je bent wel de moeder van mijn kind, ja! Hoe durven ze? Hij was echt zwaar beledigd! Dus dames: lekker pronken en stralen... niet denken aan het feit dat je een nijlpaard/zeekoe/olifant of wat dan ook bent. Je bent juist supervrouwelijk op dit moment!
donderdag 4 juni 2009 om 18:12
Blog, dan heb jij meer mazzel dan ik... Ik kreeg laatst van een medewerker uit het archief van het ziekenhuis te horen dat ik zo'n dikke kop had gekregen. 'Echt zo'n pafferig zwanger hoofd.' Tsja.
Ik ben het trouwens niet met diegene eens. (Ik zou het trouwens ook zeggen als het wel zo was hoor, maar het is gewoon echt niet zo.) Mijn gezicht is nog exact hetzelfde. Mijn figuur verder ook, alleen is er nu wel een echte 'zwanger' buik te zien. Maar mijn uniformjas en bodywarmer kunnen nog wel gewoon dicht.
Vandaag bij de AH vroegen ze me of ik al bijna uitgerekend was. Ik: 'hoezo dan?' Medewerker: 'nou, gezien je hoeveelheid schoonmaakspullen!' Haha, die was dan wel weer leuk. Ze zei erachter aan dat het qua buik wel meeviel, maar dat schoonmaakartikelen bij een zwangere er vaak op wezen dat ze bijna was uitgerekend en nesteldrang ging vertonen.
Ik ben het trouwens niet met diegene eens. (Ik zou het trouwens ook zeggen als het wel zo was hoor, maar het is gewoon echt niet zo.) Mijn gezicht is nog exact hetzelfde. Mijn figuur verder ook, alleen is er nu wel een echte 'zwanger' buik te zien. Maar mijn uniformjas en bodywarmer kunnen nog wel gewoon dicht.
Vandaag bij de AH vroegen ze me of ik al bijna uitgerekend was. Ik: 'hoezo dan?' Medewerker: 'nou, gezien je hoeveelheid schoonmaakspullen!' Haha, die was dan wel weer leuk. Ze zei erachter aan dat het qua buik wel meeviel, maar dat schoonmaakartikelen bij een zwangere er vaak op wezen dat ze bijna was uitgerekend en nesteldrang ging vertonen.
donderdag 4 juni 2009 om 18:36
even mijn ervaringen? Nummer twee vond ik een eitje, echt waar! onze eerste heeft heel veel gehuild, dus we hadden ons op ongeveer hetzelfde ingesteld. maar vanaf de dag dat ie er was, vond ik het zoveel leuker dan met 1 kind. Hielp ook enorm dat nummer 1 direct gek was op zijn kleine broer en ontzettend lief voor hem was (en nog steeds is). Bovendien was nummer 2 een hele makkelijke baby die nooit huilde (echt waar) en zichzelf heel goed kon (en kan) vermaken.
Nummer 3 erbij ging ook eigenlijk zonder problemen, hoewel deze wel weer veel meer huilde dan nummer 2 (snappen jullie het nog?), de oudste jongens waren nu ook zo groot dat ze heel veel snappen en ze zijn allebei dol op hun kleine broertje en helpen hem met alles. niets leuker dan hem aan het lachen maken.
Ik maak me dus geen zorgen over nummer 4, de eerste weken zal het even wennen zijn aan elkaar (zoals altijd) en dan gaat het wel lopen. ik heb er wel zin in eigenlijk, vooral omdat ik dan zelf weer van alles kan.
Ring: grappig hoor, die opmerking in de AH! en grappig ook dat je dat dus echt zo hebt! ik heb dat totaal niet, helaas.. ;-( mijn huishouden takelt ook ernstig af. ik zie de zooi (want dames, wat dat betreft wordt het wel veeeel erger per kind..) en ik doe er niets aan. bijna niets dan toch. Gelukkig heb ik iemand die eens per twee weken de boel boven onder handen neemt..
alle andere meiden: geniet nog even van de zwangerschap (ondanks alle kwalen), want je weet nooit of het de laatste keer is en het blijft iets heel bijzonders hoor!
Nummer 3 erbij ging ook eigenlijk zonder problemen, hoewel deze wel weer veel meer huilde dan nummer 2 (snappen jullie het nog?), de oudste jongens waren nu ook zo groot dat ze heel veel snappen en ze zijn allebei dol op hun kleine broertje en helpen hem met alles. niets leuker dan hem aan het lachen maken.
Ik maak me dus geen zorgen over nummer 4, de eerste weken zal het even wennen zijn aan elkaar (zoals altijd) en dan gaat het wel lopen. ik heb er wel zin in eigenlijk, vooral omdat ik dan zelf weer van alles kan.
Ring: grappig hoor, die opmerking in de AH! en grappig ook dat je dat dus echt zo hebt! ik heb dat totaal niet, helaas.. ;-( mijn huishouden takelt ook ernstig af. ik zie de zooi (want dames, wat dat betreft wordt het wel veeeel erger per kind..) en ik doe er niets aan. bijna niets dan toch. Gelukkig heb ik iemand die eens per twee weken de boel boven onder handen neemt..
alle andere meiden: geniet nog even van de zwangerschap (ondanks alle kwalen), want je weet nooit of het de laatste keer is en het blijft iets heel bijzonders hoor!
donderdag 4 juni 2009 om 20:26
Prachtige buik op Hyves Chica! Enne...je hebt helemaal geen dik lijf! Juist een mooie buik met een slank lijf!
Ring, jij hebt wel een stelletje horken als collega's geloof ik of niet? Goed dat je je teamleider nog even hebt aan gesproken op het gedrag van je collega. Hoop dat ze op haar flikker krijgt!
Lachen trouwens die opmerkingen bij de Appie!
Blog en Jane, ben echt blij dat jullie na zo'n slopend begin zo'n stralend einde van je zwangerschap hebben!
MissBR, hier ook een aftakelend huishouden hoor! Ik hoop op nog een flinke dosis nesteldrang als dochter eenmaal verhuisd is en dus de verbouwing echt klaar, want dit is dweilen met de kraan open zeg maar...
Wat was er nog meer? Oja, hoeveel kindjes... ergens lijkt een groot gezin me heel gezellig maar ik denk dat het hier bij twee toch ook wel ophoudt! Ook al omdat ik ook 35 ben, en eigenlijk vind ik het wel mooi zo. De kamers gevuld, huis af (straks dan) en gewoon klaar. Heb vroegah (als kind) ook altijd gezegd dat ik twee kindjes wilde, een meisje en een jongen en als de echo klopt dan heb ik dat ook straks dus dan is het ook mooi geweest.
Nou, ik ga nog even gordijnen naaien... fijne avond!!
Ring, jij hebt wel een stelletje horken als collega's geloof ik of niet? Goed dat je je teamleider nog even hebt aan gesproken op het gedrag van je collega. Hoop dat ze op haar flikker krijgt!
Lachen trouwens die opmerkingen bij de Appie!
Blog en Jane, ben echt blij dat jullie na zo'n slopend begin zo'n stralend einde van je zwangerschap hebben!
MissBR, hier ook een aftakelend huishouden hoor! Ik hoop op nog een flinke dosis nesteldrang als dochter eenmaal verhuisd is en dus de verbouwing echt klaar, want dit is dweilen met de kraan open zeg maar...
Wat was er nog meer? Oja, hoeveel kindjes... ergens lijkt een groot gezin me heel gezellig maar ik denk dat het hier bij twee toch ook wel ophoudt! Ook al omdat ik ook 35 ben, en eigenlijk vind ik het wel mooi zo. De kamers gevuld, huis af (straks dan) en gewoon klaar. Heb vroegah (als kind) ook altijd gezegd dat ik twee kindjes wilde, een meisje en een jongen en als de echo klopt dan heb ik dat ook straks dus dan is het ook mooi geweest.
Nou, ik ga nog even gordijnen naaien... fijne avond!!
donderdag 4 juni 2009 om 20:36
Hello,
Wat het aantal kinderen betreft: Ik droom stiekem van een groot gezin. Waarom weet ik niet, want ik vind het hebben van een kind soms best zwaar en het idee dat er straks 2 zijn vind ik soms ook wel heel spannend. Maar als ik zie hoe gelukkig ik van mijn kind word en hoe gezellig ik het vind, dan kan ik me echt verheugen op een tafel vol met kinderen. Ik vind zwanger zijn met vlagen erg leuk, maar vaak gaat het ook aan me voorbij. Bij de 1e was ik het na 30 weken al helemaal zat, terwijl ik nu soms zelfs vergeet dat ik zwanger ben, ik ben echt nog niet aan de bevalling toe zeg maar. Maar dat komt vast wel als ik verlof heb en even echt de rust kan nemen om bij zaken stil te staan...
@SanLoes, lekker man, verlof! En @Ring, jij ook al bijna. Goed van je dat je toch nog je frustraties hebt aangegeven, het is nu niet bepaald netjes verlopen allemaal. Gaan ze nog iets van een afscheids-iets voor je organiseren? Ik denk nl. dat dat bij mij niet gaat gebeuren, volgens mij denken ze dat ik nog 4 weken door blijf werken ofzo.
@Chica, ik denk ook dat een 2e minder impact op je leven zal hebben dan een 1e. Bij mijn 1e kon ik soms echt helemaal in paniek raken bij het idee dat ik (voor mijn gevoel dan) helemaal geen tijd meer voor mezelf had. Ik leefde van voeding, naar slaapje, naar luier, etc. Toen wist ik nog niet dat een peuter nog 100.000 keer meer aandacht vraagt Dus ik denk dat een baby achteraf gezien wel meeviel qua drukte als ik het vergelijk met mijn diva van inmiddels 3.
@Ring, mijn hemel, het zal je gezegt worden, een pafferig hoofd, tsssk! Onaardig zeg.
Ik heb trouwens nog geen echte poetsdrang. Daar baalt het hele gezin van geloof ik, haha. Het is hier zo'n zooi momenteel, dat is gewoon niet leuk meer. Misschien morgen toch even stofzuigen als ik uit mijn werk kom, want als ik nu eens om me heen kijk is het eigenlijk wel genant.
Wat het aantal kinderen betreft: Ik droom stiekem van een groot gezin. Waarom weet ik niet, want ik vind het hebben van een kind soms best zwaar en het idee dat er straks 2 zijn vind ik soms ook wel heel spannend. Maar als ik zie hoe gelukkig ik van mijn kind word en hoe gezellig ik het vind, dan kan ik me echt verheugen op een tafel vol met kinderen. Ik vind zwanger zijn met vlagen erg leuk, maar vaak gaat het ook aan me voorbij. Bij de 1e was ik het na 30 weken al helemaal zat, terwijl ik nu soms zelfs vergeet dat ik zwanger ben, ik ben echt nog niet aan de bevalling toe zeg maar. Maar dat komt vast wel als ik verlof heb en even echt de rust kan nemen om bij zaken stil te staan...
@SanLoes, lekker man, verlof! En @Ring, jij ook al bijna. Goed van je dat je toch nog je frustraties hebt aangegeven, het is nu niet bepaald netjes verlopen allemaal. Gaan ze nog iets van een afscheids-iets voor je organiseren? Ik denk nl. dat dat bij mij niet gaat gebeuren, volgens mij denken ze dat ik nog 4 weken door blijf werken ofzo.
@Chica, ik denk ook dat een 2e minder impact op je leven zal hebben dan een 1e. Bij mijn 1e kon ik soms echt helemaal in paniek raken bij het idee dat ik (voor mijn gevoel dan) helemaal geen tijd meer voor mezelf had. Ik leefde van voeding, naar slaapje, naar luier, etc. Toen wist ik nog niet dat een peuter nog 100.000 keer meer aandacht vraagt Dus ik denk dat een baby achteraf gezien wel meeviel qua drukte als ik het vergelijk met mijn diva van inmiddels 3.
@Ring, mijn hemel, het zal je gezegt worden, een pafferig hoofd, tsssk! Onaardig zeg.
Ik heb trouwens nog geen echte poetsdrang. Daar baalt het hele gezin van geloof ik, haha. Het is hier zo'n zooi momenteel, dat is gewoon niet leuk meer. Misschien morgen toch even stofzuigen als ik uit mijn werk kom, want als ik nu eens om me heen kijk is het eigenlijk wel genant.
donderdag 4 juni 2009 om 21:50
Hello dames,
Er wordt hier zoveel geschreven, zeker nu het merendeel al verlof heeft. Ik krijg het op mijn werk steeds drukker en als ik s'avonds thuis kom en boodschappen moet doen en koken + 3 avonden weg ben van huis, kom ik zo ontzettend weinig toe aan bijschrijven.
Voor mij wordt het bijna helemaal cker maar 1 kindje, ik ben tenslotte al 40. Vroeger dacht ik ook altijd een groot gezin te "krijgen" ...maar tsja dan loopt je leven toch wel even anders. Mijn huidige relatie is pas begonnen toen ik al 36 jaar was en we hadden echt zoiets van we zien wel. Allebei geen kinderen uit vorige relaties en we gingen voor geluk samen en een eventueel kindje zou dan uiteindelijk een kersje op onze taart zijn. Dus ik ben gestopt met de pil toen ik bijna 39 was. (we wilden eerst met z'n 2en nog genieten)
Ik heb vanaf mijn 17e bijna 15 jaar een relatie gehad, maar ergens in het diepste van mijn ziel heb ik nooit kinderen met hem gewild. Uiteindelijk ben ik dus veels te lang in deze relatie blijven hangen en hij wilde uberhaupt nooit kinderen.
Toen heb ik met ik geloof 32 jaar een punt er achter gezet.
Ook toen had ik zoiets van tsja, als ik nog een gezin wil is het nu of nooit.
Dus bij mij is het nooit een kwestie geweest van carriere, maar had het op liefdesgebied nooit op de rails. En ook al mopper ik soms behoorlijk op hem, hij is wel de liefde van mijn leven en ik weet cker dat hij ook een leuke vader gaat worden.
Er wordt hier zoveel geschreven, zeker nu het merendeel al verlof heeft. Ik krijg het op mijn werk steeds drukker en als ik s'avonds thuis kom en boodschappen moet doen en koken + 3 avonden weg ben van huis, kom ik zo ontzettend weinig toe aan bijschrijven.
Voor mij wordt het bijna helemaal cker maar 1 kindje, ik ben tenslotte al 40. Vroeger dacht ik ook altijd een groot gezin te "krijgen" ...maar tsja dan loopt je leven toch wel even anders. Mijn huidige relatie is pas begonnen toen ik al 36 jaar was en we hadden echt zoiets van we zien wel. Allebei geen kinderen uit vorige relaties en we gingen voor geluk samen en een eventueel kindje zou dan uiteindelijk een kersje op onze taart zijn. Dus ik ben gestopt met de pil toen ik bijna 39 was. (we wilden eerst met z'n 2en nog genieten)
Ik heb vanaf mijn 17e bijna 15 jaar een relatie gehad, maar ergens in het diepste van mijn ziel heb ik nooit kinderen met hem gewild. Uiteindelijk ben ik dus veels te lang in deze relatie blijven hangen en hij wilde uberhaupt nooit kinderen.
Toen heb ik met ik geloof 32 jaar een punt er achter gezet.
Ook toen had ik zoiets van tsja, als ik nog een gezin wil is het nu of nooit.
Dus bij mij is het nooit een kwestie geweest van carriere, maar had het op liefdesgebied nooit op de rails. En ook al mopper ik soms behoorlijk op hem, hij is wel de liefde van mijn leven en ik weet cker dat hij ook een leuke vader gaat worden.
donderdag 4 juni 2009 om 22:31
Jeetje wat een verhalen alweer. Maar vanaf vandaag heb ik alle tijd om bij te lezen want: IK HEB VERLOF!!!! Heerlijk! Ben er zo ontzettend aan toe.
Watever: jeetje wat klinkt jouw week ontzettend druk, moet je niet ff een tandje lager?
Jojon: schrijf het maar op Hyves maar hoe is het verder? Weet je al meer? Ik denk aan je! Super dat je dochter zo'n knuffelkont is. Die van ons ook. Komt ze voor me staan en slaat ze haar armpjes stevig om m'n benen en dan kijkt ze me aan. Wij houden zelf ook erg van knuffelen, zou ze dat van ons overnemen?
Fijn dat je eruit gekomen bent thuis, dat geeft toch een beter gevoel dan zo'n hormonale uitbarsting toch...
Ring: ik vind dat je heel goed assertief gereageerd hebt. Petje af. En het is super dat je je zo goed door je zw.schap heen slaat samen met je partner, ondanks de spanningen en onzekerheid die het soms met zich meebrengt, dus van een pafferig hoofd wil ik niks weten! Wie zegt er nu zoiets?
Over gezinsgrootte: ik roep altijd van alles, A bijvoorbeeld, en dan wordt het toch B. Eerst wilde ik geen kinderen maar toen liep ik vriend ineens tegen het lijf, toen onze dochter er was wilde ik er niet nog een, maar toen ze jarig was geweest begon het gigantisch te kriebelen. De keuze om er weer voor te gaan was geen verstandelijke keuze maar ingegeven door emotie of een soort instinct, ik weet niet hoe ik het moet omschrijven. En nu denk ik weer: na deze niet nog één want ik vind het niet leuk om zwanger te zijn! En zodra ik dan weer 'plat' ben mis ik het getrappel enzo. Erg verwarrend af en toe maar mijn karakter is ook erg hak op de takkerig.
Ik reageer weer niet op iedereen, maar ik lees wel alles en denk aan jullie!
Watever: jeetje wat klinkt jouw week ontzettend druk, moet je niet ff een tandje lager?
Jojon: schrijf het maar op Hyves maar hoe is het verder? Weet je al meer? Ik denk aan je! Super dat je dochter zo'n knuffelkont is. Die van ons ook. Komt ze voor me staan en slaat ze haar armpjes stevig om m'n benen en dan kijkt ze me aan. Wij houden zelf ook erg van knuffelen, zou ze dat van ons overnemen?
Fijn dat je eruit gekomen bent thuis, dat geeft toch een beter gevoel dan zo'n hormonale uitbarsting toch...
Ring: ik vind dat je heel goed assertief gereageerd hebt. Petje af. En het is super dat je je zo goed door je zw.schap heen slaat samen met je partner, ondanks de spanningen en onzekerheid die het soms met zich meebrengt, dus van een pafferig hoofd wil ik niks weten! Wie zegt er nu zoiets?
Over gezinsgrootte: ik roep altijd van alles, A bijvoorbeeld, en dan wordt het toch B. Eerst wilde ik geen kinderen maar toen liep ik vriend ineens tegen het lijf, toen onze dochter er was wilde ik er niet nog een, maar toen ze jarig was geweest begon het gigantisch te kriebelen. De keuze om er weer voor te gaan was geen verstandelijke keuze maar ingegeven door emotie of een soort instinct, ik weet niet hoe ik het moet omschrijven. En nu denk ik weer: na deze niet nog één want ik vind het niet leuk om zwanger te zijn! En zodra ik dan weer 'plat' ben mis ik het getrappel enzo. Erg verwarrend af en toe maar mijn karakter is ook erg hak op de takkerig.
Ik reageer weer niet op iedereen, maar ik lees wel alles en denk aan jullie!
donderdag 4 juni 2009 om 22:54
Meiden met verlof: gefeliciteerd! Geniet maar lekker..
Heerlijk (?) gepoetst vandaag hier.. samen met poetsvrouw de hele bovenverdieping gedaan. Tjee, wat een stof na een verbouwing!! Dinsdag gaan we de benedenverdieping onder handen nemen en dan ben ik er helemaal klaar mee (poetsen dan).
Morgen komt mijn vader zeil leggen daar waar nog nodig, en dan is het echt af! Kamertje is vandaag schoongemaakt, morgen gaat moeders de kleertjes wassen....
Mijn voeten willen echt niet meer meedoen! Elke dag worden ze dikker en lopen gaat steeds meer pijn doen. Tips? Iemand?
Trusten!
Heerlijk (?) gepoetst vandaag hier.. samen met poetsvrouw de hele bovenverdieping gedaan. Tjee, wat een stof na een verbouwing!! Dinsdag gaan we de benedenverdieping onder handen nemen en dan ben ik er helemaal klaar mee (poetsen dan).
Morgen komt mijn vader zeil leggen daar waar nog nodig, en dan is het echt af! Kamertje is vandaag schoongemaakt, morgen gaat moeders de kleertjes wassen....
Mijn voeten willen echt niet meer meedoen! Elke dag worden ze dikker en lopen gaat steeds meer pijn doen. Tips? Iemand?
Trusten!
vrijdag 5 juni 2009 om 03:26
Hier is het weer eens zover, midden in de nacht op het vivaforum maar ik zou liever in m'n bedje liggen. Helaas besloot dochterlief vannacht anders. (ma.nacht ook al...) Om 1u werd ze huilend wakker, normaal neem ik d'r dan mee naar beneden, flesje warme melk halen en die drinkt ze dan in d'r eigen bed op waarna ze weer in slaap valt . (aan man heb ik wat dat betreft echt niks, nooit gehad ook. Hij hoort haar niet huilen of doet alsof hij het niet hoort. nooit anders geweest de afgelopen jaren) Alleen probleem nu is dat ze pertinent níét terug wil in haar eigen bedje en als ik dan wel doe wordt ze behoorlijk overstuur. Wil zo graag overstag gaan en d'r maar bij ons in bed nemen, want dan slapen we allemaal redelijk snel weer verder, maar man denkt daar heel anders over en wordt dat zo boos op haar. Als dochter zo intens verdrietig en overstuur is daar kan ik zo slecht tegen, raak dan zelf eerlijk gezegd ook overstuur en als je zo moe bent 's nachts zitten de tranen al zo hoog, wat niet beter wordt als man dan zo boos wordt op haar. Dus huilende dochter en ruzieënde ouders 's nachts, gezellig hier maar niet heus. Door die ruzie ben ik maar met dochter naar beneden gegaan (hoef even niet met dat stuk onbenul in een bed te liggen) en samen op de bank in slaap gevallen. Althans, dochter ligt lekker te slapen nu en ik ben doodmoe maar klaarwakker. Ik kán gewoon niet boos op haar worden als ze 's nachts zo moet huilen. Denk echt dat ze dan nachtmerries heeft ofzo en niet alleen wil zijn. Ze heeft nooit echt verlatingsangst gehad, maar wel dit af en toe. Meestal is het een paar nachtjes en dan is die fase weer over. En tot overmaat van ramp morgen geen opvang voor dochter dus moet het de hele dag alleen doen terwijl dat eigenlijk niet meer gaat.
Dus over die laatste loodjes.... die wegen hier soms héééél erg zwaar, mede door dat stomme bekken van mij maar ook door al die omstandigheden er om heen. Maar goed, morgen als het weer licht is dan zie ik het vast weer wat positiever in hoop ik.
Dus over die laatste loodjes.... die wegen hier soms héééél erg zwaar, mede door dat stomme bekken van mij maar ook door al die omstandigheden er om heen. Maar goed, morgen als het weer licht is dan zie ik het vast weer wat positiever in hoop ik.
vrijdag 5 juni 2009 om 03:26
Ring succes met je laatste dagje, Sanloes en Wyfke: gefeliciteerd met jullie verlof!!! Ga er maar lekker van genieten!
Sas: klinkt goed dat gepoets bij jou. Lekker dat je straks alles klaar hebt, geeft ook weer een stukje rust denk ik.
Wyfke, ja zelfs midden in de nacht hier nog een knuffelkont die met beide armpjes om m'n nek in slaap valt. Die kriebelende vingertjes in je nek, heerlijk! (wat dat betreft vind ik het niet zo'n enorm drama als ze af en toe tussen ons in slaapt) Haha ben benieuwd hoe groot jouw gezin uiteindelijk gaat worden.
Randy: nog een half uur en dan gaat je wekker.... Heb je nou die moxa al een keer gedaan? Ben benieuwd naar je verhalen en hoop natuurlijk voor je dat het gaat helpen. Wanneer heb je ook al weer een liggingsecho?
Watever: zo zie je maar, 't loopt altijd anders dan je plant. Maar wat een geluk dat je je droomman toch nog optijd gevonden hebt én dat jullie nog samen een droomprinsje krijgen ook.
Dufty: wat goed dat jij nog lekker even geniet van het zwanger zijn. Wij lopen (bijna) allemaal al te klagen dat die baby's er onderhand wel uitmogen komen, maar jij vind het dus nog prima dat die kleine even blijft zitten. Kun je je man geen poetsdrang aanpraten? (dat moet ik dan wel weer zeggen over m'n man: hij heeft vanmiddag/vanavond het hele huis gestoft/gestofzuigd&gedweild en de benedenverdieping echt helemaal super goed gepoetst, alle meubels van hun plaats en zelfs de plintjes achter de piano zijn weer stofvrij)
Meis: wat goed dat je zelf gordijnen gaat naaien! Plaats je een foto van het resultaat op hyves? Ik heb een jaar geleden met m'n verjaardag een naaimachine gekregen, maar schaam het om te zeggen, hij is nog nooit gebruikt. Heb wat dat betreft vrees ik echt twee linker handen.
Chica: schitterende buik!!! Mag je trots op zijn. Jij had dat toch een tijdje geleden ook met je dochter, die nachtelijke avonturen? Hoe heb je dat uiteindelijk ookalweer opgelost?
MissBR: ik ben benieuwd hoe het zal verlopen met de tweede erbij straks. Gek genoeg kan ik me er soms enorm druk over maken, en het andere moment denk ik ach we zien wel hoe het loopt. Hoop wel dat dochter voor die tijd weer fantsoenlijk doorslaapt en dat ze straks niet wakker wordt van het gehuil van de baby en van ons gescharrel bij het verschonen etc.
Ring: "pafferig hoofd" nou ja zeg!!! Wat een belachelijke opmerking. Jammer dat je op zo'n moment vaak te perplex bent om adrem een opmerking terug te kunnen maken...
Blog; je was nog een beest vergeten: ik noem mezelf "walrus"... En nee, ik vind mezelf dus niet sexy nu. Maar in de sauna afgelopen week kreeg ik ook wel te horen van mensen dat ze zwangere vrouwen zo superprachtig vonden. Dus toen had ik ook zoiets van, nou kijk maar lekker en geniet er van vandaag!
Engelbengel: toch spannnend lijkt me dat, hoe dat gaat werken in een "gecombineerd" gezin. Zijn de dochters van je partner vaak bij jullie?
Volgens mij heb ik zo wel op iedereen gereageerd. Tijd om een poging te doen om dochter slapend en zonder verdere drama's in d'r eigen bed te krijgen. Twijfel nog wat ik doe, toch in dat lekkere warme bed bij die rotvent van me of uit principe op de bank... jullie horen het morgen (nee, verbeter, straks bedoel ik)
Sas: klinkt goed dat gepoets bij jou. Lekker dat je straks alles klaar hebt, geeft ook weer een stukje rust denk ik.
Wyfke, ja zelfs midden in de nacht hier nog een knuffelkont die met beide armpjes om m'n nek in slaap valt. Die kriebelende vingertjes in je nek, heerlijk! (wat dat betreft vind ik het niet zo'n enorm drama als ze af en toe tussen ons in slaapt) Haha ben benieuwd hoe groot jouw gezin uiteindelijk gaat worden.
Randy: nog een half uur en dan gaat je wekker.... Heb je nou die moxa al een keer gedaan? Ben benieuwd naar je verhalen en hoop natuurlijk voor je dat het gaat helpen. Wanneer heb je ook al weer een liggingsecho?
Watever: zo zie je maar, 't loopt altijd anders dan je plant. Maar wat een geluk dat je je droomman toch nog optijd gevonden hebt én dat jullie nog samen een droomprinsje krijgen ook.
Dufty: wat goed dat jij nog lekker even geniet van het zwanger zijn. Wij lopen (bijna) allemaal al te klagen dat die baby's er onderhand wel uitmogen komen, maar jij vind het dus nog prima dat die kleine even blijft zitten. Kun je je man geen poetsdrang aanpraten? (dat moet ik dan wel weer zeggen over m'n man: hij heeft vanmiddag/vanavond het hele huis gestoft/gestofzuigd&gedweild en de benedenverdieping echt helemaal super goed gepoetst, alle meubels van hun plaats en zelfs de plintjes achter de piano zijn weer stofvrij)
Meis: wat goed dat je zelf gordijnen gaat naaien! Plaats je een foto van het resultaat op hyves? Ik heb een jaar geleden met m'n verjaardag een naaimachine gekregen, maar schaam het om te zeggen, hij is nog nooit gebruikt. Heb wat dat betreft vrees ik echt twee linker handen.
Chica: schitterende buik!!! Mag je trots op zijn. Jij had dat toch een tijdje geleden ook met je dochter, die nachtelijke avonturen? Hoe heb je dat uiteindelijk ookalweer opgelost?
MissBR: ik ben benieuwd hoe het zal verlopen met de tweede erbij straks. Gek genoeg kan ik me er soms enorm druk over maken, en het andere moment denk ik ach we zien wel hoe het loopt. Hoop wel dat dochter voor die tijd weer fantsoenlijk doorslaapt en dat ze straks niet wakker wordt van het gehuil van de baby en van ons gescharrel bij het verschonen etc.
Ring: "pafferig hoofd" nou ja zeg!!! Wat een belachelijke opmerking. Jammer dat je op zo'n moment vaak te perplex bent om adrem een opmerking terug te kunnen maken...
Blog; je was nog een beest vergeten: ik noem mezelf "walrus"... En nee, ik vind mezelf dus niet sexy nu. Maar in de sauna afgelopen week kreeg ik ook wel te horen van mensen dat ze zwangere vrouwen zo superprachtig vonden. Dus toen had ik ook zoiets van, nou kijk maar lekker en geniet er van vandaag!
Engelbengel: toch spannnend lijkt me dat, hoe dat gaat werken in een "gecombineerd" gezin. Zijn de dochters van je partner vaak bij jullie?
Volgens mij heb ik zo wel op iedereen gereageerd. Tijd om een poging te doen om dochter slapend en zonder verdere drama's in d'r eigen bed te krijgen. Twijfel nog wat ik doe, toch in dat lekkere warme bed bij die rotvent van me of uit principe op de bank... jullie horen het morgen (nee, verbeter, straks bedoel ik)
vrijdag 5 juni 2009 om 09:34
Ach arme Jojon. Is het nog gelukt vannacht? Ik moet wel even zeggen dat ik het niet zo aardig vind van je man dat hij in eerste instantie er niet uit gaat en het jou laat oplossen en dan vind je een oplossing en dan krijg je weer commentaar en ook nog ruzie. Als hij het allemaal zo goed weet, laat hem dan lekker naar een oplossing zoeken. Nee, zeker niet fair. (al moet ik zeggen dat dat soppen van hem dan weer iets beter is)
De nachtelijke avonturen (maanden en maanden) hebben we opgelost door haar te laten huilen. Vreselijk, echt waar, maar we waren na al die maanden ten einde raad en uitgeput. Nu ben ik zoooo blij dat ik doorgezet heb en weer eens een goede nachtrust krijg ( een keertje eruit om te plassen snachts vind ik echt peanuts ) Ik zou het even met je man bespreken wat te doen "in case of emergency" en dat jullie daar dan beide achter staan. Op die manier kun je in ieder geval snachts geen heibel krijgen, want dan is niemand op zijn best.
Watever: Dat kan echt niet meer hoor, als je 40 bent en dan cker schrijven, das voor tieners man hahahahhaha
Dank jullie wel voor de lieve opmerkingen over mijn buik. Ik blijf erbij dat de foto's misschien een tikkie té goed zijn haha.
Yeahhhhhh Ring je laatste dag vandaag. Joepieieieie. Een een pafferig hoofd? Sjeeee wat zei je: wat heb jij een pafferige kont van de zwnagerschap. Oh nee, sorry je bent niet zwanger natuurlijk.
Meis: Zelf naaien vind ik altijd erg stoer. En Jojon jij hebt tenminste een naaimachine. Ik heb niet eens zon ding en kan net met mijn naaigerei uit het vliegtuig, een knoop aannaaien en dan ben ik daar heel trots op
Dat is trouwens het enige wat ik mis. Een leuk afscheid van collega's. Bij Anniek waren ze het ook even "vergeten" en ben de laatste dag weggegaan met een doei en dat was het. Heb later wel opgebeld dat ik dat niet zo leuk vond van ze.
En tja nu zit ik al thuis. Jammer dat er nooit iets is geweest van een kaartje ofzo.
He Randy ben jij al 37 weken dan, dat je je zo netjes meld hahahaha
Dufty: Heerlijk die positiviteit van jou. Kun je nog een beetje mijn kant opsturen? Kan wel wat gebruiken.
Blog: Hmmm moet toch eens wat meer op de mannen gaan letten dan Maar je hebt gelijk, wat je uitstraalt dat ben je. En als je dus overtuigd bent dat je er fantastisch uitziet, dan doe je dat ook en dat merken mensen. Alleen.....hoe overtuig ik mezelf daar dan van
Sas: Misschien wat minder poetsen en wat meer met je voetjes de lucht in? Wel lekker dat het nu schoon is hoor, dat snap ik best. Oh ja die vieze brandnetel thee blijkt vochtafdrijvend te zijn. Misschien is dat iets?
Nou wil ik al heel lang vertellen dat ik nog twee tips heb tegen maagzuur. Verse meloen en wortelen. Echt waar ik maak geen grapje. Rauwe wortelen natuurlijk. Zo hé hé ik heb het opgeschreven.
Wyfke: heeeeerlijk jij ook verlof. Nu wel lekker genieten hoor en je niet schuldig gaan voelen.
Sanloes: yeahhhh ook al verlof. Gaat goed zo.
Gisteravond voor het eerst naar mijn zwanger actief klasje. Had geen zin, maar het was eigenlijk best wel leuk. Veel bekken oefeningen (kende ik al maar dat geeft niet) en tips enzo. Was dus best aardig.
Vandaag wordt ik wel weer afgestraft voor gister. Gister was vriend ziek (griep denk ik, met echt best hoge koorts) en Anniek was thuis. Moest dus bijna alles alleen doen. Pfoe das bijna niet te doen (ik snap je dus helemaal Jojon). Ik zag er erg tegenop in de ochtend maar Anniek is een engeltje geweest. Ze heeft gister de hele dag heel zoet gespeeld enzo. Mama voelde zich wel schuldig dat ze niet eens even naar buiten is gegaan ofzo. Toch krijg ik vandaag de rekening van al het bukken, optillen, achteraan lopen, opruimen enz enz. Gelukkig is Anniek vandaag weer naar KDV en kan ik echt even bijkomen.
PS: Ik heb trouwens ook niet gestemd. Vind ik eigenlijk altijd een erg slechte zaak. Stemrecht is toch iets waarvoor gevochten is en moet je eigenlijk altijd als een voorrecht zien. (ook al had ik geen flauw benul op wie ik zou moeten stemmen enzo) Zeker aangezien je een vrouw bent. En als je veel gereist en gezien hebt dan weet je dat democratie en stemmen zeker niet vanzelfsprekend is. Rinkeldekinkel......zucht.....daar gaat weer één van mijn principes in duigen
De nachtelijke avonturen (maanden en maanden) hebben we opgelost door haar te laten huilen. Vreselijk, echt waar, maar we waren na al die maanden ten einde raad en uitgeput. Nu ben ik zoooo blij dat ik doorgezet heb en weer eens een goede nachtrust krijg ( een keertje eruit om te plassen snachts vind ik echt peanuts ) Ik zou het even met je man bespreken wat te doen "in case of emergency" en dat jullie daar dan beide achter staan. Op die manier kun je in ieder geval snachts geen heibel krijgen, want dan is niemand op zijn best.
Watever: Dat kan echt niet meer hoor, als je 40 bent en dan cker schrijven, das voor tieners man hahahahhaha
Dank jullie wel voor de lieve opmerkingen over mijn buik. Ik blijf erbij dat de foto's misschien een tikkie té goed zijn haha.
Yeahhhhhh Ring je laatste dag vandaag. Joepieieieie. Een een pafferig hoofd? Sjeeee wat zei je: wat heb jij een pafferige kont van de zwnagerschap. Oh nee, sorry je bent niet zwanger natuurlijk.
Meis: Zelf naaien vind ik altijd erg stoer. En Jojon jij hebt tenminste een naaimachine. Ik heb niet eens zon ding en kan net met mijn naaigerei uit het vliegtuig, een knoop aannaaien en dan ben ik daar heel trots op
Dat is trouwens het enige wat ik mis. Een leuk afscheid van collega's. Bij Anniek waren ze het ook even "vergeten" en ben de laatste dag weggegaan met een doei en dat was het. Heb later wel opgebeld dat ik dat niet zo leuk vond van ze.
En tja nu zit ik al thuis. Jammer dat er nooit iets is geweest van een kaartje ofzo.
He Randy ben jij al 37 weken dan, dat je je zo netjes meld hahahaha
Dufty: Heerlijk die positiviteit van jou. Kun je nog een beetje mijn kant opsturen? Kan wel wat gebruiken.
Blog: Hmmm moet toch eens wat meer op de mannen gaan letten dan Maar je hebt gelijk, wat je uitstraalt dat ben je. En als je dus overtuigd bent dat je er fantastisch uitziet, dan doe je dat ook en dat merken mensen. Alleen.....hoe overtuig ik mezelf daar dan van
Sas: Misschien wat minder poetsen en wat meer met je voetjes de lucht in? Wel lekker dat het nu schoon is hoor, dat snap ik best. Oh ja die vieze brandnetel thee blijkt vochtafdrijvend te zijn. Misschien is dat iets?
Nou wil ik al heel lang vertellen dat ik nog twee tips heb tegen maagzuur. Verse meloen en wortelen. Echt waar ik maak geen grapje. Rauwe wortelen natuurlijk. Zo hé hé ik heb het opgeschreven.
Wyfke: heeeeerlijk jij ook verlof. Nu wel lekker genieten hoor en je niet schuldig gaan voelen.
Sanloes: yeahhhh ook al verlof. Gaat goed zo.
Gisteravond voor het eerst naar mijn zwanger actief klasje. Had geen zin, maar het was eigenlijk best wel leuk. Veel bekken oefeningen (kende ik al maar dat geeft niet) en tips enzo. Was dus best aardig.
Vandaag wordt ik wel weer afgestraft voor gister. Gister was vriend ziek (griep denk ik, met echt best hoge koorts) en Anniek was thuis. Moest dus bijna alles alleen doen. Pfoe das bijna niet te doen (ik snap je dus helemaal Jojon). Ik zag er erg tegenop in de ochtend maar Anniek is een engeltje geweest. Ze heeft gister de hele dag heel zoet gespeeld enzo. Mama voelde zich wel schuldig dat ze niet eens even naar buiten is gegaan ofzo. Toch krijg ik vandaag de rekening van al het bukken, optillen, achteraan lopen, opruimen enz enz. Gelukkig is Anniek vandaag weer naar KDV en kan ik echt even bijkomen.
PS: Ik heb trouwens ook niet gestemd. Vind ik eigenlijk altijd een erg slechte zaak. Stemrecht is toch iets waarvoor gevochten is en moet je eigenlijk altijd als een voorrecht zien. (ook al had ik geen flauw benul op wie ik zou moeten stemmen enzo) Zeker aangezien je een vrouw bent. En als je veel gereist en gezien hebt dan weet je dat democratie en stemmen zeker niet vanzelfsprekend is. Rinkeldekinkel......zucht.....daar gaat weer één van mijn principes in duigen
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
vrijdag 5 juni 2009 om 10:23
Jojon: hier hebben we een 4 jarige dame die (bijna) elke nacht stiekum tussen ons in kruipt! Ik merk het niet, en vriendlief ook niet.. Als ik er wakker van wordt leg ik haar terug in eigen bed.
Is ook ontstaan op de leeftijd van jouw dochter nu denk ik.
Hebben haar laten huilen - op geweest 's nachts - alles wat ik kon bedenken! Ze kruipt nu, heel slim, vanaf het voeteneind bij ons in bed, zodat we niet wakker worden.
Op een gegeven moment hebben we besloten dat we onze nachtrust belangrijker vonden dat het gedoe om haar in haar eigen bed te krijgen!
Heeft je man er echt last van als ze bij jullie ligt? Kan hij er niet van slapen? Anders zou ik zeggen dat het zijn ding is om te doen.. Als hij niet wil dat ze bij jullie ligt, mag hij het zelf lekker oplossen! Jij hebt je nachtrust hard nodig nu!
Is ook ontstaan op de leeftijd van jouw dochter nu denk ik.
Hebben haar laten huilen - op geweest 's nachts - alles wat ik kon bedenken! Ze kruipt nu, heel slim, vanaf het voeteneind bij ons in bed, zodat we niet wakker worden.
Op een gegeven moment hebben we besloten dat we onze nachtrust belangrijker vonden dat het gedoe om haar in haar eigen bed te krijgen!
Heeft je man er echt last van als ze bij jullie ligt? Kan hij er niet van slapen? Anders zou ik zeggen dat het zijn ding is om te doen.. Als hij niet wil dat ze bij jullie ligt, mag hij het zelf lekker oplossen! Jij hebt je nachtrust hard nodig nu!
vrijdag 5 juni 2009 om 10:23
Jojon: hier hebben we een 4 jarige dame die (bijna) elke nacht stiekum tussen ons in kruipt! Ik merk het niet, en vriendlief ook niet.. Als ik er wakker van wordt leg ik haar terug in eigen bed.
Is ook ontstaan op de leeftijd van jouw dochter nu denk ik.
Hebben haar laten huilen - op geweest 's nachts - alles wat ik kon bedenken! Ze kruipt nu, heel slim, vanaf het voeteneind bij ons in bed, zodat we niet wakker worden.
Op een gegeven moment hebben we besloten dat we onze nachtrust belangrijker vonden dat het gedoe om haar in haar eigen bed te krijgen!
Heeft je man er echt last van als ze bij jullie ligt? Kan hij er niet van slapen? Anders zou ik zeggen dat het zijn ding is om te doen.. Als hij niet wil dat ze bij jullie ligt, mag hij het zelf lekker oplossen! Jij hebt je nachtrust hard nodig nu!
Is ook ontstaan op de leeftijd van jouw dochter nu denk ik.
Hebben haar laten huilen - op geweest 's nachts - alles wat ik kon bedenken! Ze kruipt nu, heel slim, vanaf het voeteneind bij ons in bed, zodat we niet wakker worden.
Op een gegeven moment hebben we besloten dat we onze nachtrust belangrijker vonden dat het gedoe om haar in haar eigen bed te krijgen!
Heeft je man er echt last van als ze bij jullie ligt? Kan hij er niet van slapen? Anders zou ik zeggen dat het zijn ding is om te doen.. Als hij niet wil dat ze bij jullie ligt, mag hij het zelf lekker oplossen! Jij hebt je nachtrust hard nodig nu!
vrijdag 5 juni 2009 om 10:45
Op de een of andere manier schrijf ik volgens mij 's nachts wel lange en onsamenhangende verhalen... sorry!
Ik denk dat als man vannacht niet boos op haar was geworden, dat ik idd wel had doorgezet met haar in haar bedje te laten en af en toe troosten en gaan kijken. Maar boos worden is weer het andere uiterste, een kind van anderhalf kan er toch ook niks aan doen dat ze verdrietig wakker wordt 's nachts. Het jammere is dat we het er net afgelopen weekend uitgebreid over hadden gehad dat we gingen proberen om wat consequenter op te gaan voeden. Dus een keer nee zeggen en dan waarschuwen dat ze anders op de gang moet, en als ze het nog een keer doet écht op de gang zetten. Werkte de afgelopen dagen best goed en we zaten echt op een lijn. Maar 's nachts werkt alles anders... Sas: dochterlief is echt een knuffelkont en dringt zich 's nachts ook nogal op. Ze komt echt zo dicht tegen je aan liggen en binnen no-time heeft ze bijv je hele kussen ingepikt. Dus echt lekker slapen als ze bij ons ligt is er niet bij.
Toen ik vannacht madame in d'r bed legde werd ze weer wakker en weer huilen. Alleen was ze toen zo moe dat ze na twee minuten opgaf en in slaap viel. Ik zelf heb uiteindelijk ook nog twee uurtjes ofzo geslapen dus de wallen zijn enorm hier bij ons allebei. Nog twee uur en dan kan ze weer naar bed voor d'r middagslaapje en dan ga ik ook nog even proberen een tukkie te doen.
Overigens herken ik die strubbelingen met manlief wel van de vorige zw.schap. Toen konden we elkaar af en toe ook wel schieten op het laatst. Combinatie van vermoeidheid, spanning, stress en hormonen denk ik dus niet zo veel aan te doen vrees ik.
Chica: zieke mannen zijn echt erg. Succes ermee. Balen ja dat je het dan een dagje even helemaal alleen moet doen. Heb je mss een buurvrouw ofzo waar je even een beroep op kunt doen? Hoop dat je vandaag weer kunt bijkomen nu Anniek op de creche zit.
En ik heb wel gestemd. Inderdaad vind ik ook, je hébt stemrecht, dan moet je het gebruiken ook. En niet gaan klagen wat er allemaal mis is en moet veranderen maar ondertussen niet gaan stemmen. Het was trouwens absoluut niet druk bij het stemburo, zitten daar vier mensen blij te kijken als er iemand binnenkomt haha.
Ik denk dat als man vannacht niet boos op haar was geworden, dat ik idd wel had doorgezet met haar in haar bedje te laten en af en toe troosten en gaan kijken. Maar boos worden is weer het andere uiterste, een kind van anderhalf kan er toch ook niks aan doen dat ze verdrietig wakker wordt 's nachts. Het jammere is dat we het er net afgelopen weekend uitgebreid over hadden gehad dat we gingen proberen om wat consequenter op te gaan voeden. Dus een keer nee zeggen en dan waarschuwen dat ze anders op de gang moet, en als ze het nog een keer doet écht op de gang zetten. Werkte de afgelopen dagen best goed en we zaten echt op een lijn. Maar 's nachts werkt alles anders... Sas: dochterlief is echt een knuffelkont en dringt zich 's nachts ook nogal op. Ze komt echt zo dicht tegen je aan liggen en binnen no-time heeft ze bijv je hele kussen ingepikt. Dus echt lekker slapen als ze bij ons ligt is er niet bij.
Toen ik vannacht madame in d'r bed legde werd ze weer wakker en weer huilen. Alleen was ze toen zo moe dat ze na twee minuten opgaf en in slaap viel. Ik zelf heb uiteindelijk ook nog twee uurtjes ofzo geslapen dus de wallen zijn enorm hier bij ons allebei. Nog twee uur en dan kan ze weer naar bed voor d'r middagslaapje en dan ga ik ook nog even proberen een tukkie te doen.
Overigens herken ik die strubbelingen met manlief wel van de vorige zw.schap. Toen konden we elkaar af en toe ook wel schieten op het laatst. Combinatie van vermoeidheid, spanning, stress en hormonen denk ik dus niet zo veel aan te doen vrees ik.
Chica: zieke mannen zijn echt erg. Succes ermee. Balen ja dat je het dan een dagje even helemaal alleen moet doen. Heb je mss een buurvrouw ofzo waar je even een beroep op kunt doen? Hoop dat je vandaag weer kunt bijkomen nu Anniek op de creche zit.
En ik heb wel gestemd. Inderdaad vind ik ook, je hébt stemrecht, dan moet je het gebruiken ook. En niet gaan klagen wat er allemaal mis is en moet veranderen maar ondertussen niet gaan stemmen. Het was trouwens absoluut niet druk bij het stemburo, zitten daar vier mensen blij te kijken als er iemand binnenkomt haha.