Kind doet verontrustende uitspraak

25-08-2019 20:26 180 berichten
Geheel tegen mijn eigen gewoonte in heb ik besloten dit topic leeg te halen.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 28-08-2019 18:25
Reden: maatregelen genomen ivm leeghalen OP
95.75% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Murrmurr schreef:
26-08-2019 08:55
Wel es een kind ontmoet?
Volgens mij bedoelt ze niet door het kind maar door het forum
Frizz schreef:
26-08-2019 08:29
Ik denk dat het handiger is om vooral normaal kleutergedrag niet af te doen als drammen.
Precies.
Alle reacties Link kopieren
Snorrie, heb je iemand in je omgeving waar je mee kunt sparren over dit soort opvoedkundige zaken? Misschien zit ik verkeerd hoor, maar ik heb het idee dat je door je eigen opvoeding het heel lastig vindt om in te schatten wat normaal is en wat niet.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren
En geef dat kind vandaag een ijsje.
ik geef mn bek ook maar een douw
Deepfreeze schreef:
26-08-2019 02:53
Jezus Christus wat een machtsvertoon om een ijsje over de rug van een kind.

Koop gewoon een ijsje.
Wel 2, het was 32 graden mens
Zo hee ga je lekker? Machtsvertoon? Doe niet zo overdreven joh :nope:
redbulletje schreef:
26-08-2019 08:17
Dan ga je wat eerder naar huis, stopt onderweg voor een ontprikkelende wandeling na al dat campinggeweld en sluit alsnog af met dat terrasje.
Ja en als kind dan ook gaat zeggen dat het nog niet naar huis wil het je het ook zijn zin.

En als het die avond niet naar bed wil hoeft dat ook niet, dat slaat ook nergens op als het vakantie is en bovendien is het dan met lekker afgekoeld.
En dan mag het de dag daarna bij jou spelen 😉
Bergje65 schreef:
25-08-2019 20:49
Wat een rare vraag in relatie tot het onderwerp. Bizar zelfs.

Overdrijf niet zo met je bizar. Prima vraag, want er is helemaal niks meer aan de hand dan een oververhit kind. Maak er geen drama van verder.
MallePietje75 schreef:
25-08-2019 21:05
Jeetje, ik ben wel verbaasd hoeveel kinderen blijkbaar altijd maar ijs krijgen als ze daar om vragen.. Geldt dat dan ook voor, zeg, Lego?
Verder: mijn kind zou ook zoiets dramatisch kunnen zeggen. Meestal geef ik haar dan groot gelijk, ze heeft het ook vreselijk moeilijk en ik ben de stomste moeder ooit.
Ik zal over een jaar of 20 wel ontdekken of ik haar daarmee zwaar traumatiseer. Maar ik denk dat het wel meevalt..

Interessante interpretatie van de posts boven jou.
redbulletje schreef:
26-08-2019 08:17
Dan ga je wat eerder naar huis, stopt onderweg voor een ontprikkelende wandeling na al dat campinggeweld en sluit alsnog af met dat terrasje.
Terrasje is ook niet echt prikkelarm hoor .
Alle reacties Link kopieren
Mijn jongste begon ook rond die leeftijd met dit soort uitspraken. Als hij boos is, is hij echt BOOS, zonder filter. En hij is nu 7. Als hij niet boos is, wil hij wel leven, in ons gezin wonen en ben ik geen stomme mama, dus ik neem hem deze uitspraken niet serieus. Wel corrigeren we hem als hij té heftige dingen zegt, met name richting anderen.
Alle reacties Link kopieren
misschien vond jij het ook zo veel erger dan 'normaal' omdat je al murw gezeurd was en het eigenlijk niet eens jouw idee was om te weigeren en jij had het natuurlijk ook warm gehad enzo en was moe

ik vind het best knap dat jullie voet bij stuk hielden hoor... ken zat ouders die bij een visite je de hele middag vervelen met 'nee je krijgt geen ijs meer' tegen hun kroost terwijl je een gesprek probeert te voeren om vervolgens toch toe te geven en dan verzand je gesprek juist in een 'ze hebben geen aardbei, kijkuit je morst, niet die van je broertje stelen, wat had mama nou gezegd'

gewoon nee is (h)eerlijk af en toe, dan maar huilen... vind ik minder erg dan 'mamamamamamamamamnouhouhou'

maar goed die mensen nodig ik dus graag een stuk minder vaak uit dan de consequentere lui (6) helaas geld dat niet voor mijn buren....
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren
snorriemorrie schreef:
25-08-2019 21:33
@Solomio: ik heb net een jaar schematherapie achter de rug. En op veel vlakken gaat / ging het daardoor ook wel een stuk beter. Ik heb destijds al gezegd dat ik weliswaar niet meer verder wilde met groepstherapie, maar wel heel graag individueel schematherapie wilde volgen, maar helaas kon dat blijkbaar niet.
Dat het helaas blijkbaar niet kon hebben ze vast wel aan je uitgelegd. Waarschijnlijk bij aanvang al.
Beetje passief/agressief, dat woordje blijkbaar.

Je schrijft dat jullie beiden (vader en moeder dus) somberheid en stemmingswisselingen kennen. De kans is groot dat hij dat toch oppikt en als normaal gaat beschouwen. Ook al doen jullie enorm je best het niet te laten merken. Dit bedoel ik niet als verwijt, maar als gegeven. Is er met je gesproken over KOPP aanbod voor je kind? Lijkt me belangrijk om zoiets wel op te zetten. Ik lees je vaker vanuit je eigen angsten/onzekerheid projecterend en ook al uit je dat niet altijd (hardop) naar je kind, hij zal het (onbewust) toch mee krijgen.

Vraag er naar, je hoeft daarvoor niet zelf in behandeling te zijn. KOPP
juliaaana schreef:
26-08-2019 13:23
Dat het helaas blijkbaar niet kon hebben ze vast wel aan je uitgelegd. Waarschijnlijk bij aanvang al.
Beetje passief/agressief, dat woordje blijkbaar.

Je schrijft dat jullie beiden (vader en moeder dus) somberheid en stemmingswisselingen kennen. De kans is groot dat hij dat toch oppikt en als normaal gaat beschouwen. Ook al doen jullie enorm je best het niet te laten merken. Dit bedoel ik niet als verwijt, maar als gegeven. Is er met je gesproken over KOPP aanbod voor je kind? Lijkt me belangrijk om zoiets wel op te zetten. Ik lees je vaker vanuit je eigen angsten/onzekerheid projecterend en ook al uit je dat niet altijd (hardop) naar je kind, hij zal het (onbewust) toch mee krijgen.

Vraag er naar, je hoeft daarvoor niet zelf in behandeling te zijn. KOPP
Nou, de ouders kennende hebben ze geen KOPP hulp nodig.
Het zijn twee zeer lieve, intelligente mensen die supergoed met hun zoon omgaan en hem een hele liefdevolle opvoeding geven.
Zoon zelf is ook een lieve schat, een heel keurig opgevoed en sociaal ventje.
Zelf zullen ze hem nooit overladen met snoep, dat waren de omstandigheden op de camping.
Alle reacties Link kopieren
Ik vond dat als kind altijd wel een reden om boos te worden hoor. Vragen om een ijsje, geen ijsje mogen, nog tien keer vragen om een ijsje en dan uiteindelijk te horen krijgen dat je geen ijsje krijgt omdat ik liep te drammen.

Ja hallo, de enige reden dat ik liep te drammen is dat ik bij de eerste keer vragen geen ijsje kreeg..
snorriemorrie schreef:
25-08-2019 21:41
Mijn man zit inmiddels mee te lezen en wil heel graag even zeggen: dat snoep wat zoon had gegeten, dat hebben wij hem niet zelf gegeven. We waren ergens op visite en er stond een grote bak chips en snoep, en wij hebben daar nog geprobeerd de rem op te zetten, maar dat is erg lastig als de andere 4 kinderen ongelimiteerd mogen snoepen.
Dus als hij bij visite wel maat had kunnen houden met al dat lekkers op tafel dan had hij dat ijsje wel gemogen? Het is toch niet zijn schuld?! Hij is 5.
Alle reacties Link kopieren
TsumTsum schreef:
26-08-2019 13:41
Dus als hij bij visite wel maat had kunnen houden met al dat lekkers op tafel dan had hij dat ijsje wel gemogen? Het is toch niet zijn schuld?! Hij is 5.
maar je kunt (ken kind van TO niet hoor) als ouder wel denken:
Kind zit al zo vol snoep&suiker, doe maar geen ijs mee, dat wordt kotsen
Alle reacties Link kopieren
julius schreef:
26-08-2019 13:36
Ik vond dat als kind altijd wel een reden om boos te worden hoor. Vragen om een ijsje, geen ijsje mogen, nog tien keer vragen om een ijsje en dan uiteindelijk te horen krijgen dat je geen ijsje krijgt omdat ik liep te drammen.

Ja hallo, de enige reden dat ik liep te drammen is dat ik bij de eerste keer vragen geen ijsje kreeg..
Eens met dit. Misschien was de jongen gefrustreerd. Eerst mag hij geen ijsje, en dan vraagt hij het later nog eens en dan mag het niet omdat hij dramt. In de ogen van een kind: ja maar als ik het meteen kreeg hoefde ik ook niet te drammen.
Ik zeg niet dat het kind gewoon een ijsje had moeten krijgen. Dat was op dat moment aan de ouders, die zullen hun redenen gehad hebben. Maar andere uitleg over waarom het niet mocht, had misschien gescheeld.
Snorriemorrie, ik denk niet dat je deze uitspraak erg groot moet maken. Het klinkt mij niet abnormaal in de oren. Hou hem in de gaten, maar dit heeft echt niets te maken met aanleg voor depressie. Relax, het is gebeurd, het was geen drama. Hooguit zou je dus de volgende keer kunnen kijken hoe je uitlegt waarom iets niet mag. Dat is in zoverre belangrijk dat je het kind serieus neemt, zonder het direct in alles zijn zin te geven.
Ik vind de uitspraak trouwens niet echt alarmerend: rond die leeftijd kunnen ze emotioneel chanteren.
Geen ijsje is heus niet meteen een trauma.

Of het ijsje er nu komt of niet, belangrijker is om het kind liefdevol te begeleiden in het omgaan met emoties van teleurstelling en frustratie.

Zelf geloof ik dat bij een bepaald type intelligente kinderen het soms averechts werkt om zo principieel te zijn, want ze hebben dan door dat er geen echte goede reden is en dat leidt tot extra frustratie uiteraard.

Maar er is verder geen man overboord, nu weet je dat voor hem zo'n ijsje erg belangrijk kan zijn misschien net zo belangrijk als voor sommige mannen een koud biertje na het voetballen is...) en kun je het de volgende keer beter reguleren door bijvoorbeeld te zeggen: als je nu niet zo veel snoept mag je straks nog een ijsje en anders niet; beetje met een vooruitziende blik dus.

Dus kop op en gewoon verder, op naar de volgende "fout" om te maken, haha ;-)

Bekijk het lekker luchtig, het is al warm genoeg.
snorriemorrie schreef:
26-08-2019 07:34
O, je was erbij begrijp ik? Op dit soort opmerkingen ga ik niet meer in
Dan moet je geen topic openen. Maar succes ermee, dat ga je nodig hebben.
TsumTsum schreef:
26-08-2019 13:41
Dus als hij bij visite wel maat had kunnen houden met al dat lekkers op tafel dan had hij dat ijsje wel gemogen? Het is toch niet zijn schuld?! Hij is 5.
Korter op visite blijven en dan nog wat qualitytime en rust voor het gezin met een afsluitend terrasje met ijs voor de kleuter en een wijntje voor de ouders.
aaaanne schreef:
26-08-2019 12:38
Ja en als kind dan ook gaat zeggen dat het nog niet naar huis wil het je het ook zijn zin.

En als het die avond niet naar bed wil hoeft dat ook niet, dat slaat ook nergens op als het vakantie is en bovendien is het dan met lekker afgekoeld.
En dan mag het de dag daarna bij jou spelen 😉
ja... het is zo'n glijdende schaal met opvoeden joh. Het begint met meer dan één keer om een ijsje vragen, terwijl er al nee is gezegd. Als je dan toch een ijsje geeft op een moment dat het kind er zin in heeft (en er dus om vraagt) - in plaats van wanneer jij als ouder beslist dat hij er één mag hebben, dan kun je er vergif op innemen dat het in zo'n razendsnel tempo bergafwaarts gaat dat jeugdzorg hem vanzelf komt ophalen.

ofwel... de kleuter in de TO maakt er misschien een groot verhaal van met zijn dramatische 'ik wou dat ik niet bestond' (zoals ik het lees nadat zijn ouders hem duidelijk hebben gemaakt dat hij hen teleurstelt met 'gedram' terwijl hij zelf dacht dat hij om een ijsje vroeg), maar eh, hij is dan in elk geval nog een kleuter.
Alle reacties Link kopieren
Gekopbloemen schreef:
26-08-2019 13:30
Nou, de ouders kennende hebben ze geen KOPP hulp nodig.
Het zijn twee zeer lieve, intelligente mensen die supergoed met hun zoon omgaan en hem een hele liefdevolle opvoeding geven.
Zoon zelf is ook een lieve schat, een heel keurig opgevoed en sociaal ventje.
Zelf zullen ze hem nooit overladen met snoep, dat waren de omstandigheden op de camping.
Ik denk je reactie als cynisch te lezen. En ik snap dat wel een beetje. Maar ik bedoel het niet cynisch hoor. Ook intelligente ouders, ouders die oprecht goed hun best doen en/of goed en sociaal opvoeden, nemen (onbewust) toch hun psychische problematiek mee in de opvoeding en dat merkt een kind hoe dan ook (kan op vele vele vele manieren). En dat hoeven die ouders zich ook niet perse aan te rekenen. Maar het is wel verantwoordelijkheid van de ouders om dat te ondersteunen/ faciliteren.
Ik heb niet alle reacties gelezen..maar wat ik wel las waren verschillende invalshoeken, wel leerzaam.

Hier probeer ik het gevoel van de kinderen te erkennen (niet persé bevestigen) en als ze zich moeilijk kunnen uiten, benoemen wat ik zie aan emotie. En een emotie mag er gewoon zijn. Als hij zich rot voelt dan is dat zo en mag dat.

Zelf probeer ik wel weer vlot de draad op te pakken. Compromissen sluiten en ze laten kiezen. Dus of snoep òf ijs, de keuze is aan henzelf. En dáar zou ik wel stellig in zijn; jij koos dat dus dan krijg je het andere niet. Zo geef je ze een stukje macht én ben je consequent.

Succes to..onthoud het is niet altijd makkelijk, voor niemand.. :hug:
juliaaana schreef:
26-08-2019 22:26
Ik denk je reactie als cynisch te lezen. En ik snap dat wel een beetje. Maar ik bedoel het niet cynisch hoor. Ook intelligente ouders, ouders die oprecht goed hun best doen en/of goed en sociaal opvoeden, nemen (onbewust) toch hun psychische problematiek mee in de opvoeding en dat merkt een kind hoe dan ook (kan op vele vele vele manieren). En dat hoeven die ouders zich ook niet perse aan te rekenen. Maar het is wel verantwoordelijkheid van de ouders om dat te ondersteunen/ faciliteren.
Ik bedoel niets cynisch. Ik ken de beste mensen en ze hebben geen ondersteuning in de opvoeding nodig. Echt niet.
Alle reacties Link kopieren
Oke, fijn dat je het niet cynisch bedoelde.

KOPP is niet ondersteunen in de opvoeding omdat ouders tekort schieten. Het gaat puur om het kind dat rekening gaat houden met de psychische problematiek. Hoe goed de ouders het ook doen, daar gaat het ook echt niet om.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven